Stijn een ervaring rijker op het autocircuit van Terlamen (archieffoto)
Stijn zesde in New Balance Zolder Breakfast Run
23 januari 2025 - Stijn Gyselinck vond vorige zondag een nieuwe uitdaging in de massaloop in en rond het Autocircuit Terlamen van Zolder. De ruim 1000 hardlopers konden kiezen tussen drie afstanden: 5, 10 of 15km. Stijn koos voor de 10km met de meeste deelnemers en met een start om 9u30' en temperaturen rond het vriespunt. Een echte jogging of trail is het niet, maar veeleer een mix tussen een stuk alsfaltweg, boswegels met modderstroken, een 'bezoek' aan de pitlane en de tribune met metalen trappen, bruggen over de track en korte stukjes piste. Stijn trok zijn trailschoenen aan om waar nodig meer grip onder de voeten te krijgen en hij kreeg gelukkig het voordeel om op de eerste lijn van start te mogen gaan. Er stonden 466 lopers te trappelen van ongeduld om de start te kunnen nemen. Toen het startschot weerklonk, stormden een groot aantal deelnemers als door een wesp gestoken naar voren. Stijn kon zich meteen vrij lang voorin handhaven, maar moest de vier besten in de kopgroep laten gaan toen hij bevangen werd door de kou. Hij belandde op de zesde plaats, had vijfde kunnen zijn, maar daarvoor was het toch net iets te koud. Nicky Timmermans won de race in 40'13". Stijn werd zesde in 42'25" tegen een snelheid van 4'14" per kilometer.
23 januari 2025 - Stijn Gyselinck vond vorige zondag een nieuwe uitdaging in de massaloop in en rond het Autocircuit Terlamen van Zolder. De ruim 1000 hardlopers konden kiezen tussen drie afstanden: 5, 10 of 15km. Stijn koos voor de 10km met de meeste deelnemers en met een start om 9u30' en temperaturen rond het vriespunt. Een echte jogging of trail is het niet, maar veeleer een mix tussen een stuk alsfaltweg, boswegels met modderstroken, een 'bezoek' aan de pitlane en de tribune met metalen trappen, bruggen over de track en korte stukjes piste. Stijn trok zijn trailschoenen aan om waar nodig meer grip onder de voeten te krijgen en hij kreeg gelukkig het voordeel om op de eerste lijn van start te mogen gaan. Er stonden 466 lopers te trappelen van ongeduld om de start te kunnen nemen. Toen het startschot weerklonk, stormden een groot aantal deelnemers als door een wesp gestoken naar voren. Stijn kon zich meteen vrij lang voorin handhaven, maar moest de vier besten in de kopgroep laten gaan toen hij bevangen werd door de kou. Hij belandde op de zesde plaats, had vijfde kunnen zijn, maar daarvoor was het toch net iets te koud. Nicky Timmermans won de race in 40'13". Stijn werd zesde in 42'25" tegen een snelheid van 4'14" per kilometer.
Stijn ongenaakbaar in Nederland tijdens open kampioenschap
17 januari 2025 - Geen canicross afgelopen weekend in ons land? Geen nood, dan trekt Stijn Gyselinck de grens over om deel te nemen aan het open Nederlands canicross-kampioenschap dat zondag in Bosschenhoofd plaatsvond. Hij startte in twee disciplines, die hij beide met een groot overwicht won.
In de wedstrijd met step over 5km hadden Stijn en zijn vertrouwde viervoeter Magnus 14 seconden voorsprong op CliffGinkel uit Zoetermeer die zich tot Nederlands kampioen kroonde. Stijn/Magnus raasden de 5km af in 10'42"73 tegen een snelheid van 28km per uur. Adembenemend!
In de korte cross over 3km schreef Stijn - nu met Balder - een nieuwe zege bij op zijn uitgebreid palmares met een ruime voorsprong op zijn landgenoot Brent Van Geyt uit Vlierzele. Ons duo werd aan de streep geregistreerd in 8'34"88. Het tweetal ontwikkelde een snelheid van 20,9 km per uur. De Nederlandse titel kwam de derde toe, met name Pierre Mounal, goed voor een tijd van 11'00"58.
17 januari 2025 - Geen canicross afgelopen weekend in ons land? Geen nood, dan trekt Stijn Gyselinck de grens over om deel te nemen aan het open Nederlands canicross-kampioenschap dat zondag in Bosschenhoofd plaatsvond. Hij startte in twee disciplines, die hij beide met een groot overwicht won.
In de wedstrijd met step over 5km hadden Stijn en zijn vertrouwde viervoeter Magnus 14 seconden voorsprong op CliffGinkel uit Zoetermeer die zich tot Nederlands kampioen kroonde. Stijn/Magnus raasden de 5km af in 10'42"73 tegen een snelheid van 28km per uur. Adembenemend!
In de korte cross over 3km schreef Stijn - nu met Balder - een nieuwe zege bij op zijn uitgebreid palmares met een ruime voorsprong op zijn landgenoot Brent Van Geyt uit Vlierzele. Ons duo werd aan de streep geregistreerd in 8'34"88. Het tweetal ontwikkelde een snelheid van 20,9 km per uur. De Nederlandse titel kwam de derde toe, met name Pierre Mounal, goed voor een tijd van 11'00"58.
Rafaël laat zich niet uit zijn lood slaan in de blubber van Gooik
9 januari 2025 - Rafaël Busuoic was de enige AAV'er die zich waagde aan het provinciaal veldloopkampioenschap in Gooik. De overvloedige regens hadden de omloop in een grote modderpoel herschapen en dat schrikte menige potentiële deelnemer af. Dat maakte blijkbaar niet al te veel indruk op Rafaël. Zoals steeds ging hij er als een speer vandoor en werd hij kort na de start zowaar in vijfde stelling opgemerkt. Die positie heeft hij niet kunnen handhaven, maar hij zorgde er toch voor dat hij niet al te ver wegzakte. Aan de aankomst tekende de jury hem op als vijftiende op 55 (!) in een verdienstelijke tijd van 7'45". De winnaar, luisterend naar de naam Luca Carrein van Pegasus Londerzeel, liet op de loodzware 1300m een tijd van 6'53" optekenen.
9 januari 2025 - Rafaël Busuoic was de enige AAV'er die zich waagde aan het provinciaal veldloopkampioenschap in Gooik. De overvloedige regens hadden de omloop in een grote modderpoel herschapen en dat schrikte menige potentiële deelnemer af. Dat maakte blijkbaar niet al te veel indruk op Rafaël. Zoals steeds ging hij er als een speer vandoor en werd hij kort na de start zowaar in vijfde stelling opgemerkt. Die positie heeft hij niet kunnen handhaven, maar hij zorgde er toch voor dat hij niet al te ver wegzakte. Aan de aankomst tekende de jury hem op als vijftiende op 55 (!) in een verdienstelijke tijd van 7'45". De winnaar, luisterend naar de naam Luca Carrein van Pegasus Londerzeel, liet op de loodzware 1300m een tijd van 6'53" optekenen.
Net als Stijn wensen we je een gelukkig 2025.
Net geen top-10 voor Stijn in Meerdalwoud Trail in Leuvense
25 december 2024 - Stijn Gyselinck trok enkele tientallen kilometers verder zijn trailschoenen aan voor de Meerdalwoud Trail in het Leuvense, georganiseerd onder de auspiciën van van Runners'lab Trailrun Series. Hij had het voornemen om aan de 17km deel te nemen (omdat die rond de middag plaatsvond), maar die was volzet en dus was de 11km een alternatief dat echter reeds om 9u30 van start ging. "Dat betekent vroeg uit de veren, in de duisternis naar ginder rijden, nauwelijks eten om de maag niet te overbelasten en zo hard mogelijk lopen", vertelde hij. Op de 308 deelnemers behaalde Stijn net geen top-10: hij werd elfde in 45'47" tegen een gemiddelde snelheid van 3'48" per kilometer. Winnaar werd Senne De Schouwer in 41'22".
UPDATE: Raphaël en James trotseerden hagelbuien en een pak modder in Grimbergen
25 december 2024 en 3 januari 2025 - Over naar zondag op de 51ste veldloop in het Prinsenbos in Grimbergen, waar grillige hagelbuien en redelijk veel modder het de deelnemers lastig maakte. De omloop was hertekend, want er zijn boswerken aan de gang. Rest vooraf de vraag: welke pinnen draai ik onder mijn loopschoenen. In de modderstroken in het bos zijn pinnen van 12mm nodig, op de lange grindstroken volstaan pinnen van 6 tot 9mm of helemaal niets. Nog voor de middag trok Raphaël Busuoic zijn spikes aan om zijn wedstrijd bij de tweedejaarspupillen over 1.250 m af te werken. Een doorgewinterde leeftijdsgenoot uit Lebbeke, die luistert naar de naam van Mats Van Nuffel stak zijn handen in de lucht als winnaar na amper 4'29". Twee minuten later bood onze Raphaël zich aan de aankomst onder de tribune aan. Hij werd 39ste op 59. Toen hij in negende (!) stelling liep, werd zijn spike half uitgetrapt. Pas in de tweede ronde kon hij zijn spike weer helemaal aantrekken. Veel pech onderwerp en toch nog 39ste. Toen hij inRaphaël is nog maar zijn derde wedstrijd ooit toe. Hij debuteerde in Lebbeke en was ook van de partij bij Sparta in Vilvoorde. Zondag start hij in het PK in Gooik.
Een paar uur later steeg de stress bij James Joostens, die zich had ingeschreven voor de 2.850m lange korte cross. Subtopper Brent De Wachter, wiens vader Piet nog bij ons heeft getraind, was de snelste. Hij won zijn vijfde korte cross ooit in 8'51". James verdedigde zich knap en liep als dertiende op 10'21" over de streep na 10'21".
25 december 2024 - Stijn Gyselinck trok enkele tientallen kilometers verder zijn trailschoenen aan voor de Meerdalwoud Trail in het Leuvense, georganiseerd onder de auspiciën van van Runners'lab Trailrun Series. Hij had het voornemen om aan de 17km deel te nemen (omdat die rond de middag plaatsvond), maar die was volzet en dus was de 11km een alternatief dat echter reeds om 9u30 van start ging. "Dat betekent vroeg uit de veren, in de duisternis naar ginder rijden, nauwelijks eten om de maag niet te overbelasten en zo hard mogelijk lopen", vertelde hij. Op de 308 deelnemers behaalde Stijn net geen top-10: hij werd elfde in 45'47" tegen een gemiddelde snelheid van 3'48" per kilometer. Winnaar werd Senne De Schouwer in 41'22".
UPDATE: Raphaël en James trotseerden hagelbuien en een pak modder in Grimbergen
25 december 2024 en 3 januari 2025 - Over naar zondag op de 51ste veldloop in het Prinsenbos in Grimbergen, waar grillige hagelbuien en redelijk veel modder het de deelnemers lastig maakte. De omloop was hertekend, want er zijn boswerken aan de gang. Rest vooraf de vraag: welke pinnen draai ik onder mijn loopschoenen. In de modderstroken in het bos zijn pinnen van 12mm nodig, op de lange grindstroken volstaan pinnen van 6 tot 9mm of helemaal niets. Nog voor de middag trok Raphaël Busuoic zijn spikes aan om zijn wedstrijd bij de tweedejaarspupillen over 1.250 m af te werken. Een doorgewinterde leeftijdsgenoot uit Lebbeke, die luistert naar de naam van Mats Van Nuffel stak zijn handen in de lucht als winnaar na amper 4'29". Twee minuten later bood onze Raphaël zich aan de aankomst onder de tribune aan. Hij werd 39ste op 59. Toen hij in negende (!) stelling liep, werd zijn spike half uitgetrapt. Pas in de tweede ronde kon hij zijn spike weer helemaal aantrekken. Veel pech onderwerp en toch nog 39ste. Toen hij inRaphaël is nog maar zijn derde wedstrijd ooit toe. Hij debuteerde in Lebbeke en was ook van de partij bij Sparta in Vilvoorde. Zondag start hij in het PK in Gooik.
Een paar uur later steeg de stress bij James Joostens, die zich had ingeschreven voor de 2.850m lange korte cross. Subtopper Brent De Wachter, wiens vader Piet nog bij ons heeft getraind, was de snelste. Hij won zijn vijfde korte cross ooit in 8'51". James verdedigde zich knap en liep als dertiende op 10'21" over de streep na 10'21".
Veel enthousiasme na de Warmste Loop in het VKO.
AAV zendt zijn zonen uit..
25 december 2024 - Vier AAV'ers kwamen de afgelopen kerstdagen in actie op drie verschillende locaties. Ze schoven de kalkoen en de kroketten even opzij om zich uit te leven in wat ze het liefst doen. Koen Michiels beet vrijdag de spits af. Hij kon aan de lokroep van het VKO en de Warmste Week niet weerstaan en verdedigde met succes zijn titel die hij vorig jaar op zijn naam geschreven had. Zijn verhaal leest je hieronder.
Het werd warm in de warmste Week
"Het moet niet altijd over het sportieve gaan. Voor één keer een artikeltje over een sociaal probleem: eenzaamheid, het thema van 'De Warmste Week', schijft Koen. "Ook het VKO Opwijk, de school van mijn dochter Norah, deed mee en zette heel wat leuke acties op het getouw: verkoop van koekjes en hotdogs, een bezoek aan de bewoners van het wzc en ook 'de warmste loop'. Eenzaamheid, een probleem waar iedereen wel al eens mee te maken heeft gehad. Maar voor velen is het een structureel probleem: alleenstaande ouders, eenzame bejaarden, zieken, werklozen, alleenstaande boeren,..."
"Deelnemen aan een loopwedstrijd én intussen het goeie doel steunen, daar ben ik altijd voor te vinden", aldus Koen. "Het werd een kleinschalige wedstrijd met ouders en leerkrachten. De sfeer was fantastisch: de leerlingen moedigden ons bij de start heel luid aan en intussen speelde de muziek keihard. Ik liep hier vorig jaar ook al en wou deze sfeer opnieuw opsnuiven, blessure of niet. Ik was vorig jaar al na één zegezeker en liep nadien met de handrem op (om me te sparen voor de veldloop in Gooik daags nadien). Ik verwachtte vandaag ook een gemakkelijke winst. Van bij de start pijlsnel vertrokken en meteen aan de leiding. Na 300 meter hoorde ik een loper niet veel achter mij. Toen wist ik al dat het geen zondagswandeling zou worden. Bij de passage in het bosje aan Diepenbroek keek ik even opzij en zag dat nummer 2 op ongeveer 100 meter volgde. De passage op de speelplaats na de 1ste ronde was weer een 'kippenvelmoment': de leerlingen zorgden voor een oorverdovend lawaai. Toen ik halfweg de speelplaats was, hoorde ik weer oorverdovend lawaai: ik wist dat nummer 2 nog steeds niet ver zat. 300 meter verder keek ik nog een keer opzij en nog steeds was het verschil 100 meter. Da's veel en niet veel. Zo lang ik mijn tempo van rond de 3'41 per km kon volhouden, kon het niet mislopen. Ik vreesde echter dat ik door het gebrek aan intervaltrainingen zou stilvallen. Maar toen moest de tweede passage in het bosje nog plaatsvinden. En door mijn parcourskennis van vorig jaar (toen schoof ik weg met mijn gewone loopschoenen) wist ik dat ik trailschoenen moest dragen. Ik besloot niet meer om te kijken, want da's vaak een teken van zwakte. En als je achtervolger dat ziet, kan die extra moed krijgen. De laatste 600 meter moest ik zo waar kokhalzen omdat ik alles gaf. Toen de speelplaats in het vizier kwam, wist ik dat de zege wenkte. Nog even het publiek bedanken voor hun grote aanmoedigingen door een hartje te tonen en de zege was binnen. Het kostte me wel meer moeite dan vorig jaar. Nummer twee was een jonge gast die voetbalt bij Lebbeke. Doordat hij steeds kort achter me liep, had ik zowaar sneller gelopen dan vorig jaar. Norah was fier dat haar papa gewonnen had! En ik was ook wel blij: ik had niet verwacht dat ik dit tempo vandaag zou halen. Ik had 2,5 maand geen intervals meer gedaan. Ik beperk me tot rustige duurloopjes en vreesde dat de conditie serieus bergafwaarts zou gaan. Het lijkt nog mee te vallen. Al mag dit natuurlijk niet te lang meer duren. Ik hoop begin januari aan het serieuze werk te kunnen beginnen. Al besef ik dat er met mijn lichaam geen zekerheden meer zijn. Maar nu vooral nagenieten van de warme sfeer die ik er vandaag was. Oh ja, het VKO brak nipt het record van vorig jaar: 6312 euro opbrengst (tegenover 6278 euro vorig jaar). Norah heeft hier haar aandeel in, want zij was een topverkoper!"
2023: 3,66 km: 13'53 (3'48/km) (vorig jaar was de startplaats 70 meter verder)
2024: 3,73 km: 13'43 (3'41/km)
25 december 2024 - Vier AAV'ers kwamen de afgelopen kerstdagen in actie op drie verschillende locaties. Ze schoven de kalkoen en de kroketten even opzij om zich uit te leven in wat ze het liefst doen. Koen Michiels beet vrijdag de spits af. Hij kon aan de lokroep van het VKO en de Warmste Week niet weerstaan en verdedigde met succes zijn titel die hij vorig jaar op zijn naam geschreven had. Zijn verhaal leest je hieronder.
Het werd warm in de warmste Week
"Het moet niet altijd over het sportieve gaan. Voor één keer een artikeltje over een sociaal probleem: eenzaamheid, het thema van 'De Warmste Week', schijft Koen. "Ook het VKO Opwijk, de school van mijn dochter Norah, deed mee en zette heel wat leuke acties op het getouw: verkoop van koekjes en hotdogs, een bezoek aan de bewoners van het wzc en ook 'de warmste loop'. Eenzaamheid, een probleem waar iedereen wel al eens mee te maken heeft gehad. Maar voor velen is het een structureel probleem: alleenstaande ouders, eenzame bejaarden, zieken, werklozen, alleenstaande boeren,..."
"Deelnemen aan een loopwedstrijd én intussen het goeie doel steunen, daar ben ik altijd voor te vinden", aldus Koen. "Het werd een kleinschalige wedstrijd met ouders en leerkrachten. De sfeer was fantastisch: de leerlingen moedigden ons bij de start heel luid aan en intussen speelde de muziek keihard. Ik liep hier vorig jaar ook al en wou deze sfeer opnieuw opsnuiven, blessure of niet. Ik was vorig jaar al na één zegezeker en liep nadien met de handrem op (om me te sparen voor de veldloop in Gooik daags nadien). Ik verwachtte vandaag ook een gemakkelijke winst. Van bij de start pijlsnel vertrokken en meteen aan de leiding. Na 300 meter hoorde ik een loper niet veel achter mij. Toen wist ik al dat het geen zondagswandeling zou worden. Bij de passage in het bosje aan Diepenbroek keek ik even opzij en zag dat nummer 2 op ongeveer 100 meter volgde. De passage op de speelplaats na de 1ste ronde was weer een 'kippenvelmoment': de leerlingen zorgden voor een oorverdovend lawaai. Toen ik halfweg de speelplaats was, hoorde ik weer oorverdovend lawaai: ik wist dat nummer 2 nog steeds niet ver zat. 300 meter verder keek ik nog een keer opzij en nog steeds was het verschil 100 meter. Da's veel en niet veel. Zo lang ik mijn tempo van rond de 3'41 per km kon volhouden, kon het niet mislopen. Ik vreesde echter dat ik door het gebrek aan intervaltrainingen zou stilvallen. Maar toen moest de tweede passage in het bosje nog plaatsvinden. En door mijn parcourskennis van vorig jaar (toen schoof ik weg met mijn gewone loopschoenen) wist ik dat ik trailschoenen moest dragen. Ik besloot niet meer om te kijken, want da's vaak een teken van zwakte. En als je achtervolger dat ziet, kan die extra moed krijgen. De laatste 600 meter moest ik zo waar kokhalzen omdat ik alles gaf. Toen de speelplaats in het vizier kwam, wist ik dat de zege wenkte. Nog even het publiek bedanken voor hun grote aanmoedigingen door een hartje te tonen en de zege was binnen. Het kostte me wel meer moeite dan vorig jaar. Nummer twee was een jonge gast die voetbalt bij Lebbeke. Doordat hij steeds kort achter me liep, had ik zowaar sneller gelopen dan vorig jaar. Norah was fier dat haar papa gewonnen had! En ik was ook wel blij: ik had niet verwacht dat ik dit tempo vandaag zou halen. Ik had 2,5 maand geen intervals meer gedaan. Ik beperk me tot rustige duurloopjes en vreesde dat de conditie serieus bergafwaarts zou gaan. Het lijkt nog mee te vallen. Al mag dit natuurlijk niet te lang meer duren. Ik hoop begin januari aan het serieuze werk te kunnen beginnen. Al besef ik dat er met mijn lichaam geen zekerheden meer zijn. Maar nu vooral nagenieten van de warme sfeer die ik er vandaag was. Oh ja, het VKO brak nipt het record van vorig jaar: 6312 euro opbrengst (tegenover 6278 euro vorig jaar). Norah heeft hier haar aandeel in, want zij was een topverkoper!"
2023: 3,66 km: 13'53 (3'48/km) (vorig jaar was de startplaats 70 meter verder)
2024: 3,73 km: 13'43 (3'41/km)
Stijn ongenaakbaar in Bruinisse (Nederland)
11 december 2024 - Stijn Gyselinck is een graag geziene gast in het canicross-wereldje over de Moerdijk. Ook al domineert hij al de proeven, waaraan met zijn goed getrainde honden deelneemt. Zo ook vorige zondag in Bruinisse in Zeeland, waar hij zowel de wedstrijd met de step als de korte cani-cross op zijn naam schrijf. De koers met de step ging over 5,1 km, afstand die hij met Magnus af raasde in 11'28"28 of tegen een gemiddelde snelheid van 26,6km per uur. De Nederlander Kevin Weijermans liep als tweede binnen op 36" van de winnaar.
Voor de korte canicross werd Magnus ingewisseld voor Balder. Om de wedstrijd nog meer spanning te bieden, beslisten de organisatoren op te meten wie het snelst was na nauwelijks 300m wedstrijd. Stijn had ook daar zijn zinnen op gezet. Hij klokte de snelste tijd, maar maakte het zichzelf daardoor moeilijker. Hij moest immers even op adem komen van de blitz-start, maar was toch redelijk snel hersteld om zijn winnende positie niet meer af te geven. Stijn en Balder haalden even een topsnelheid van 30km. Aan de streep stond de klok voor hen stil na 7'23"66. De Nederlander Jeffrey Vork eindigde met zijn viervoeter op 20 seconden.
11 december 2024 - Stijn Gyselinck is een graag geziene gast in het canicross-wereldje over de Moerdijk. Ook al domineert hij al de proeven, waaraan met zijn goed getrainde honden deelneemt. Zo ook vorige zondag in Bruinisse in Zeeland, waar hij zowel de wedstrijd met de step als de korte cani-cross op zijn naam schrijf. De koers met de step ging over 5,1 km, afstand die hij met Magnus af raasde in 11'28"28 of tegen een gemiddelde snelheid van 26,6km per uur. De Nederlander Kevin Weijermans liep als tweede binnen op 36" van de winnaar.
Voor de korte canicross werd Magnus ingewisseld voor Balder. Om de wedstrijd nog meer spanning te bieden, beslisten de organisatoren op te meten wie het snelst was na nauwelijks 300m wedstrijd. Stijn had ook daar zijn zinnen op gezet. Hij klokte de snelste tijd, maar maakte het zichzelf daardoor moeilijker. Hij moest immers even op adem komen van de blitz-start, maar was toch redelijk snel hersteld om zijn winnende positie niet meer af te geven. Stijn en Balder haalden even een topsnelheid van 30km. Aan de streep stond de klok voor hen stil na 7'23"66. De Nederlander Jeffrey Vork eindigde met zijn viervoeter op 20 seconden.
Rafaël aan de start van de Sparta-cross. U herkent hem op een strategische plaats, tweede van links.
Rafaël en Stijn: geen "wandeling in het park"
1 december 2024 - Sneller dan verwacht heeft Rafaël Busuioc een vervolg gebreid aan zijn succesvol debuut in het veldlopen. Ondanks een fikse verkoudheid stond hij op zaterdag 23 november aan de start van de cross van Sparta Vilvoorde. Opdracht: 750m met start in bergaf. Ondanks zijn voornemen om om niet meer zo snel van stapel te lopen, liet hij zich bij manier van spreken naar beneden "vallen" en werd hij snel gespot in de voorste gelederen. Die inspanning moest hij cash betalen, waardoor hij veld verloor ten overstaan van zijn geroutineerde tegenstanders. Toch slaagde hij er om op de 31ste plaats binnen te komen op 53 deelnemers in een tijd van 5'13". Knap! Volgende wedstrijd voor hem in Grimbergen op 22 december.
Lagen de andere AAV'ers dan stil? Alvast Stijn Gyselinck niet. Hij trok de grens over richting het Nederlandse Oss, waar hij twee gouden medailles wegkaapte: De eerste met Magnus en de step, de tweede met Balder in de korte canicross. Met de step legde hij de 5,1km af in 12'14"28 tegen een snelheid van 25 km per uur, dat is een gemiddelde van 2'53" per kilometer. Stijn versloeg de Nederlanders Niels Kavenaar en Kevin Weyermans, die mee op het podium mochten. In de korte canicross over 2.700m was Stijn, nu met Balder, andermaal de snelste. Hij legde de afstand af tegen een supersonische snelheid van 7'47"92 of een snelheid van 20,7 km per uur, omgerekend komt dat neer op een snelheid van 2'53" per kilometer. Hij had een voorsprong van 33" op de Nederlander Jeffrey Vork en 1'28" op een andere Nederlander. Denk niet dat die mannen zo ver rijden voor een zondagse wandeling in het park...
1 december 2024 - Sneller dan verwacht heeft Rafaël Busuioc een vervolg gebreid aan zijn succesvol debuut in het veldlopen. Ondanks een fikse verkoudheid stond hij op zaterdag 23 november aan de start van de cross van Sparta Vilvoorde. Opdracht: 750m met start in bergaf. Ondanks zijn voornemen om om niet meer zo snel van stapel te lopen, liet hij zich bij manier van spreken naar beneden "vallen" en werd hij snel gespot in de voorste gelederen. Die inspanning moest hij cash betalen, waardoor hij veld verloor ten overstaan van zijn geroutineerde tegenstanders. Toch slaagde hij er om op de 31ste plaats binnen te komen op 53 deelnemers in een tijd van 5'13". Knap! Volgende wedstrijd voor hem in Grimbergen op 22 december.
Lagen de andere AAV'ers dan stil? Alvast Stijn Gyselinck niet. Hij trok de grens over richting het Nederlandse Oss, waar hij twee gouden medailles wegkaapte: De eerste met Magnus en de step, de tweede met Balder in de korte canicross. Met de step legde hij de 5,1km af in 12'14"28 tegen een snelheid van 25 km per uur, dat is een gemiddelde van 2'53" per kilometer. Stijn versloeg de Nederlanders Niels Kavenaar en Kevin Weyermans, die mee op het podium mochten. In de korte canicross over 2.700m was Stijn, nu met Balder, andermaal de snelste. Hij legde de afstand af tegen een supersonische snelheid van 7'47"92 of een snelheid van 20,7 km per uur, omgerekend komt dat neer op een snelheid van 2'53" per kilometer. Hij had een voorsprong van 33" op de Nederlander Jeffrey Vork en 1'28" op een andere Nederlander. Denk niet dat die mannen zo ver rijden voor een zondagse wandeling in het park...
Mooi debuut van Rafaël in Lebbeke
13 november 2024 - Daags voordien was hij nog een paar spikes gaan kopen om zo goed mogelijk voor de dag te komen in zijn eerste officiële veldloop in het naburige Lebbeke. Hij is nog maar een paar maanden (speels) aan het trainen bij ons. Jeugdtrainer Lomme De Boeck had in de gaten dat in Rafaël Busuioc een talentvolle hardloper kon groeien. Rafaël drong er bij ons vaak op aan om eens in een echte wedstrijd uit te komen. Dat lukte voor het eerst daags voor Wapenstilstandsdag in Lebbeke. De onervaren Rafaël vertrok als een pijl uit de boog en handhaafde zich lange tijd in zesde stelling, maar naar mate de wedstrijd vorderde begonnen de benen zwaar te wegen. Geoefende leeftijdsgenoten, die hun wedstrijd beter had ingedeeld, staken hem stelselmatig voorbij, maar op de eindstreep haalde hij zijn vlijmscherpe eindspurt te voorschijn om nog net 20ste te worden. Hij eindigde nog ruim in het eerste gedeelte van het peloton. 47 atleten in spe liepen de wedstrijd uit. Onder het spandoek werd voor Rafaël een tijd van 7'09" opgetekend. Voor de winnaar drukte de jury een tijd van 6'22" af. Een schitterend resultaat voor onze blikvanger, die een beginnersfout maakte door zo snel van start te gaan. Dat beseft hij zelf zeer goed. Hij beloofde op zijn communiezieltje in het vervolg niet meer zo snel van stapel te lopen. Dat belooft!
13 november 2024 - Daags voordien was hij nog een paar spikes gaan kopen om zo goed mogelijk voor de dag te komen in zijn eerste officiële veldloop in het naburige Lebbeke. Hij is nog maar een paar maanden (speels) aan het trainen bij ons. Jeugdtrainer Lomme De Boeck had in de gaten dat in Rafaël Busuioc een talentvolle hardloper kon groeien. Rafaël drong er bij ons vaak op aan om eens in een echte wedstrijd uit te komen. Dat lukte voor het eerst daags voor Wapenstilstandsdag in Lebbeke. De onervaren Rafaël vertrok als een pijl uit de boog en handhaafde zich lange tijd in zesde stelling, maar naar mate de wedstrijd vorderde begonnen de benen zwaar te wegen. Geoefende leeftijdsgenoten, die hun wedstrijd beter had ingedeeld, staken hem stelselmatig voorbij, maar op de eindstreep haalde hij zijn vlijmscherpe eindspurt te voorschijn om nog net 20ste te worden. Hij eindigde nog ruim in het eerste gedeelte van het peloton. 47 atleten in spe liepen de wedstrijd uit. Onder het spandoek werd voor Rafaël een tijd van 7'09" opgetekend. Voor de winnaar drukte de jury een tijd van 6'22" af. Een schitterend resultaat voor onze blikvanger, die een beginnersfout maakte door zo snel van start te gaan. Dat beseft hij zelf zeer goed. Hij beloofde op zijn communiezieltje in het vervolg niet meer zo snel van stapel te lopen. Dat belooft!
AAV schreef geschiedenis in Ekiden van Tongeren
12 november 2024 - Een hoogtepunt in de geschiedenis van onze club. Aangevuld met twee gastlopers slaagden Bart Vanderstraeten, Stijn Gyselinck, Benjamin Van Ransbeeck en James Joostens erin om op Wapenstilstand de dertiende plaats te bemachtigen in de derde editie van de SFR Ekiden in en rond het park De Motten in Tongeren. In die vermaarde aflossingsmarathon over 42,195 km dienden ze het onder meer op te nemen tegen enkele profatleten, zoals Ben Debognies en Robin Hendrix.
Bart mocht de spits afbijten met een eerste schijf van vijf kilometer. Hij trok goed zijn streng en gaf de Tasuki (sjaal die de atleet over de schouder draagt, red.) na 20'43" af aan gastloper Tim Eichman die een eerste onderdeel over 10 km voor zijn rekening nam. Hij legde twee ronden van 5km af in 36'22". Vervolgens was het de beurt aan Ho-Tsin De Sancties om alles uit de kast te halen over de tweede schijf van 5km, die ze knap aflegde in 22'34". Stijn mocht haar aflossen voor het tweede onderdeel over 10km, dat hij afhaspelde in 38'48", dat is tegen gemiddeld 3'52" per kilometer. AAV-neofiet Benjamin was aangeduid voor het laatste stuk over 5km. Hij is pas hersteld van een blessure die hem enkele weken langs de kant hielden, is dus nog niet in topvorm, maar de handen gingen voor hem op elkaar voor zijn prestatie. Zijn 5km legde hij af in een onverhoopte 22'34". James kreeg de eer om de laatste 7km125 af te leggen en de Tasuki na 30'01" over de eindstreep te brengen. Die gezamenlijke prestatie zorgde voor een schitterende dertiende plaats in 2 u.50"54" voor het Topteam van Ac Duffel. Volledigheidshalve maar dit volledig terzijde: onze gelegenheidsploeg liep onder de benaming The Perseverers. 79 zestallen brachten de opdracht tot een goed einde.
12 november 2024 - Een hoogtepunt in de geschiedenis van onze club. Aangevuld met twee gastlopers slaagden Bart Vanderstraeten, Stijn Gyselinck, Benjamin Van Ransbeeck en James Joostens erin om op Wapenstilstand de dertiende plaats te bemachtigen in de derde editie van de SFR Ekiden in en rond het park De Motten in Tongeren. In die vermaarde aflossingsmarathon over 42,195 km dienden ze het onder meer op te nemen tegen enkele profatleten, zoals Ben Debognies en Robin Hendrix.
Bart mocht de spits afbijten met een eerste schijf van vijf kilometer. Hij trok goed zijn streng en gaf de Tasuki (sjaal die de atleet over de schouder draagt, red.) na 20'43" af aan gastloper Tim Eichman die een eerste onderdeel over 10 km voor zijn rekening nam. Hij legde twee ronden van 5km af in 36'22". Vervolgens was het de beurt aan Ho-Tsin De Sancties om alles uit de kast te halen over de tweede schijf van 5km, die ze knap aflegde in 22'34". Stijn mocht haar aflossen voor het tweede onderdeel over 10km, dat hij afhaspelde in 38'48", dat is tegen gemiddeld 3'52" per kilometer. AAV-neofiet Benjamin was aangeduid voor het laatste stuk over 5km. Hij is pas hersteld van een blessure die hem enkele weken langs de kant hielden, is dus nog niet in topvorm, maar de handen gingen voor hem op elkaar voor zijn prestatie. Zijn 5km legde hij af in een onverhoopte 22'34". James kreeg de eer om de laatste 7km125 af te leggen en de Tasuki na 30'01" over de eindstreep te brengen. Die gezamenlijke prestatie zorgde voor een schitterende dertiende plaats in 2 u.50"54" voor het Topteam van Ac Duffel. Volledigheidshalve maar dit volledig terzijde: onze gelegenheidsploeg liep onder de benaming The Perseverers. 79 zestallen brachten de opdracht tot een goed einde.
Stijn keerde met twee gouden medailles terug naar huis (beeld uit 2023).
Stijn in sneltreinvaart in Genendijk
5 november 2024 - Net als vorig jaar zwaaide Stijn Gyselinck tweemaal met de bloemen in de canicross van de drie Provincieën in Genendijk. In de korte cross over 2,7km schoot hij er van in de start als een speer van door en nam hij met Magnus meteen afstand van zijn tegenstanders, die hem pas na de aankomst terug zagen. Na een ware demonstratie bereikte Stijn de aankomst in 8'11" en ontwikkelde hij een gemiddelde snelheid van 19,8 km per uur, Dat is gemiddeld 3'01" per kilometer. De kloof met de tweede in de race, Guido Kluge, bedroeg 24 seconden. Nummer twee haalde een snelheid van 18,87km per uur.
In de wedstrijd met de step over vier kilometer kreeg Stijn andere tegenstanders te bekampen. Maar ook zij moesten het onderspit delven. Stijn boekte zo een tweede overwinning in Limburg. Hij legde de vier kilometer af in 10'15 en bereikte een gemiddelde snelheid van 23,41 km per uur of omgerekend per kilometer gemiddeld 2'33".
5 november 2024 - Net als vorig jaar zwaaide Stijn Gyselinck tweemaal met de bloemen in de canicross van de drie Provincieën in Genendijk. In de korte cross over 2,7km schoot hij er van in de start als een speer van door en nam hij met Magnus meteen afstand van zijn tegenstanders, die hem pas na de aankomst terug zagen. Na een ware demonstratie bereikte Stijn de aankomst in 8'11" en ontwikkelde hij een gemiddelde snelheid van 19,8 km per uur, Dat is gemiddeld 3'01" per kilometer. De kloof met de tweede in de race, Guido Kluge, bedroeg 24 seconden. Nummer twee haalde een snelheid van 18,87km per uur.
In de wedstrijd met de step over vier kilometer kreeg Stijn andere tegenstanders te bekampen. Maar ook zij moesten het onderspit delven. Stijn boekte zo een tweede overwinning in Limburg. Hij legde de vier kilometer af in 10'15 en bereikte een gemiddelde snelheid van 23,41 km per uur of omgerekend per kilometer gemiddeld 2'33".
Koen (rechts) duidelijk getekend.
Koen Michiels na zijn halve marathon: "Geduld is HET codewoord bij lopen"
4 oktober 2024 - Elke training, elke wedstrijd dit jaar stond in het teken van maar één groot doel: de halve marathon op 1/11! De vorm was heel goed: tijdens de Chickenrun en de Antikaterloop liep ik een minuut sneller dan vorig jaar (6 sec/km sneller). Het aantal trainingskilometers per week werd serieus opgedreven (met wel pieken van 80 km). Ik zou echt knallen! Maar na de Antikaterloop begon het verkeerd te lopen: een hamstringblessure. En het was meteen heel serieus: zelfs loslopen deed pijn. Ik overwoog zelfs om de halve marathon te skippen. Maar ik had toch geen gans jaar zwaar getraind en op mijn voeding gelet om dan te moeten opgeven?! Ik nam heel veel rust en sloeg de intervaltrainingen over. Maar het beterde niet echt. Toch besloot ik van start te gaan met één groot vraagteken: welke vorm zou ik nog hebben? Ik hoopte dat de basis tot begin oktober gelegd was en heel veel zou goedmaken. Ik ging sowieso uit van een nieuw pr en droomde van 1u23. Vorig jaar liep ik 1u25. Omdat er na de pacer van 1u25 meteen die van 1u20 is en ik absoluut niet alleen wou lopen maar in de veilige buik van een groep, besloot ik toch de haas van 1u20 te volgen. Dit was uiteraard te ambitieus. Ik wist dat ik hem geen ganse wedstrijd zou kunnen volgen."
"Het doel was: voorsprong nemen op mijn beoogde tijd van 1u23. Ik kon hem 7,5 km volgen en had toen 1min30sec voorsprong op mijn schema. Nu zou ik proberen aan 3'57 te lopen. Maar ik viel compleet stil. Ik viel terug tot tijden van eerst 4'09 en nadien zelfs 4'19 en 4'25/km. Dan haal je het uiteraard niet. Lopers die ik anders makkelijk aankan, raasden me voorbij. Het moeten slalommen tussen de gedubbelde lopers hielp ook al niet. De laatste 2,5 km vlamde zelfs de pacer van 1u25 me voorbij. Ik had noch de kracht noch het moreel om nog maar een poging te wagen hem te volgen. Ik zou uiteindelijk nog 1 min op hem verliezen. Ik kreeg echt een mentale opdoffer en dacht om mijn loopavontuur na vandaag te stoppen... Deze zomer liep ik even snel dan vandaag nota bene tijdens een trail in de velden met heel wat hoogtemeters. Ondanks de blessure is dit een zware ontgoocheling. Ik had gehoopt dat de basisconditie veel zou goedmaken. Maar blijkbaar heeft die blessure er toch serieus ingehakt. Misschien was het beter geweest om toch maar die pacer van 1u25 van bij de start te volgen. Nu was het één lange calvarietocht. Ik miste het gevoel om topfit te lopen. Een zalig gevoel!"
"Er komt sowieso een loopstop nu. Tijd om te herbronnen en om mijn lichaam te laten rusten! Alles ligt open nu. Voor hetzelfde geld was dit mijn laatste 'wapenfeit'. Maar dan zou ik nooit een marathon gelopen hebben en dat is toch nog steeds het hogere doel. In ieder geval zal het anders moeten en moet ik geduld tonen. Ik heb duidelijk te snel te veel gewild. Wat wordt er nu meestal gezegd?! "Je gaat hier sterker uitkomen!" Ik beschouw dit als een goeie les met het doel op die marathon in oktober '25. To be continued....
Laten we toch positief afsluiten. Indien ik dit niveau nog 2 jaar kan aanhouden, zal ik binnen 2 jaar 1ste eindigen bij de 50+!
Brussel 2004: 1u34
Gent 2023: 1u28
Overmere 2023: 1u24'57''
Opwijk 2024: 1u26
Overmere 2024: 1u26
Zegt de trainer: "Ambities mag je hebben, maar ze moeten realistisch zijn."
4 oktober 2024 - Elke training, elke wedstrijd dit jaar stond in het teken van maar één groot doel: de halve marathon op 1/11! De vorm was heel goed: tijdens de Chickenrun en de Antikaterloop liep ik een minuut sneller dan vorig jaar (6 sec/km sneller). Het aantal trainingskilometers per week werd serieus opgedreven (met wel pieken van 80 km). Ik zou echt knallen! Maar na de Antikaterloop begon het verkeerd te lopen: een hamstringblessure. En het was meteen heel serieus: zelfs loslopen deed pijn. Ik overwoog zelfs om de halve marathon te skippen. Maar ik had toch geen gans jaar zwaar getraind en op mijn voeding gelet om dan te moeten opgeven?! Ik nam heel veel rust en sloeg de intervaltrainingen over. Maar het beterde niet echt. Toch besloot ik van start te gaan met één groot vraagteken: welke vorm zou ik nog hebben? Ik hoopte dat de basis tot begin oktober gelegd was en heel veel zou goedmaken. Ik ging sowieso uit van een nieuw pr en droomde van 1u23. Vorig jaar liep ik 1u25. Omdat er na de pacer van 1u25 meteen die van 1u20 is en ik absoluut niet alleen wou lopen maar in de veilige buik van een groep, besloot ik toch de haas van 1u20 te volgen. Dit was uiteraard te ambitieus. Ik wist dat ik hem geen ganse wedstrijd zou kunnen volgen."
"Het doel was: voorsprong nemen op mijn beoogde tijd van 1u23. Ik kon hem 7,5 km volgen en had toen 1min30sec voorsprong op mijn schema. Nu zou ik proberen aan 3'57 te lopen. Maar ik viel compleet stil. Ik viel terug tot tijden van eerst 4'09 en nadien zelfs 4'19 en 4'25/km. Dan haal je het uiteraard niet. Lopers die ik anders makkelijk aankan, raasden me voorbij. Het moeten slalommen tussen de gedubbelde lopers hielp ook al niet. De laatste 2,5 km vlamde zelfs de pacer van 1u25 me voorbij. Ik had noch de kracht noch het moreel om nog maar een poging te wagen hem te volgen. Ik zou uiteindelijk nog 1 min op hem verliezen. Ik kreeg echt een mentale opdoffer en dacht om mijn loopavontuur na vandaag te stoppen... Deze zomer liep ik even snel dan vandaag nota bene tijdens een trail in de velden met heel wat hoogtemeters. Ondanks de blessure is dit een zware ontgoocheling. Ik had gehoopt dat de basisconditie veel zou goedmaken. Maar blijkbaar heeft die blessure er toch serieus ingehakt. Misschien was het beter geweest om toch maar die pacer van 1u25 van bij de start te volgen. Nu was het één lange calvarietocht. Ik miste het gevoel om topfit te lopen. Een zalig gevoel!"
"Er komt sowieso een loopstop nu. Tijd om te herbronnen en om mijn lichaam te laten rusten! Alles ligt open nu. Voor hetzelfde geld was dit mijn laatste 'wapenfeit'. Maar dan zou ik nooit een marathon gelopen hebben en dat is toch nog steeds het hogere doel. In ieder geval zal het anders moeten en moet ik geduld tonen. Ik heb duidelijk te snel te veel gewild. Wat wordt er nu meestal gezegd?! "Je gaat hier sterker uitkomen!" Ik beschouw dit als een goeie les met het doel op die marathon in oktober '25. To be continued....
Laten we toch positief afsluiten. Indien ik dit niveau nog 2 jaar kan aanhouden, zal ik binnen 2 jaar 1ste eindigen bij de 50+!
Brussel 2004: 1u34
Gent 2023: 1u28
Overmere 2023: 1u24'57''
Opwijk 2024: 1u26
Overmere 2024: 1u26
Zegt de trainer: "Ambities mag je hebben, maar ze moeten realistisch zijn."
Koen (op karakter) en Bart (zonder stress) liepen Mooiste Halve marathon! uit
3 november 2024 - Niemand van onze groep had verwacht dat Koen Michiels op dit ogenblik een halve marathon op zijn waarde zou kunnen lopen. Koen had immers een verstoorde voorbereiding door een blessure. Maar toch wilde hij zijn voornemen uitvoeren om de Donkmeerloop in Berlare tot een goed einde te brengen. Op karakter dan. De eerste 3,3km verliepen vlot. Hij kwam dit tussenpunt door als zevende in zijn leeftijdscategorie en in een doortochttijd van 12'11" of tegen een gemiddelde snelheid van 3'44 per kilometer. Het tweede tussenpunt na 9,2km bereikte hij in 35'02" of tegen een gemiddelde van 3'45". Hij liep toen nog altijd in zevende stelling, maar eens de 10km voorbij was hij genoodzaakt om vaart te minderen en één man te laten voorgaan. Zijn ritme was aan kilometer 15,2 gezakt tot 4'06" per kilometer. De laatste 6km zakte Koen nog verder weg, toch mag hij met trots terugblikken op een verdienstelijke wedstrijd. Koen prijkt als 45ste in de wedstrijd in 1u.26'05" en als elfde in zijn leeftijdscategorie. Met een vlekkeloze voorbereiding moet hij vijf tot zes minuten sneller kunnen in De Mooiste Halve!, zoals de wedstrijd aan het Donkmeer heet.
Bart Vanderstraeten was ook van de partij. Om in de gewenste sfeer te komen kon hij daags voordien aan de Halloween-lokroep in de Flight90 niet weerstaan en kroop hij pas laat (of vroeg) onder de dekens. Het exacte uur kan hij zich niet herinneren, wel dat hij op tijd moest opstaan om zich naar het Donkmeer te begeven. Stress kende hij niet: hij zou dat varkentje wel eens wassen. Om een lang verhaal kort te maken: onze Bart finishte als 177ste in 1u.38'02" op een totaal van 676 hardlopers,die de wedstrijd uitliepen.
3 november 2024 - Niemand van onze groep had verwacht dat Koen Michiels op dit ogenblik een halve marathon op zijn waarde zou kunnen lopen. Koen had immers een verstoorde voorbereiding door een blessure. Maar toch wilde hij zijn voornemen uitvoeren om de Donkmeerloop in Berlare tot een goed einde te brengen. Op karakter dan. De eerste 3,3km verliepen vlot. Hij kwam dit tussenpunt door als zevende in zijn leeftijdscategorie en in een doortochttijd van 12'11" of tegen een gemiddelde snelheid van 3'44 per kilometer. Het tweede tussenpunt na 9,2km bereikte hij in 35'02" of tegen een gemiddelde van 3'45". Hij liep toen nog altijd in zevende stelling, maar eens de 10km voorbij was hij genoodzaakt om vaart te minderen en één man te laten voorgaan. Zijn ritme was aan kilometer 15,2 gezakt tot 4'06" per kilometer. De laatste 6km zakte Koen nog verder weg, toch mag hij met trots terugblikken op een verdienstelijke wedstrijd. Koen prijkt als 45ste in de wedstrijd in 1u.26'05" en als elfde in zijn leeftijdscategorie. Met een vlekkeloze voorbereiding moet hij vijf tot zes minuten sneller kunnen in De Mooiste Halve!, zoals de wedstrijd aan het Donkmeer heet.
Bart Vanderstraeten was ook van de partij. Om in de gewenste sfeer te komen kon hij daags voordien aan de Halloween-lokroep in de Flight90 niet weerstaan en kroop hij pas laat (of vroeg) onder de dekens. Het exacte uur kan hij zich niet herinneren, wel dat hij op tijd moest opstaan om zich naar het Donkmeer te begeven. Stress kende hij niet: hij zou dat varkentje wel eens wassen. Om een lang verhaal kort te maken: onze Bart finishte als 177ste in 1u.38'02" op een totaal van 676 hardlopers,die de wedstrijd uitliepen.
Stijn was niet te verslaan in zijn thuiswedstrijd in Peizegem (archieffoto).
Stijn demonstreert in Peizegem
30 oktober - Eén week na het WK in Italië schreef Stijn Gyselinck beide canicrossen op zijn naam op de terreinen van de tuinbouwschool in Peizegem.
Zowel in de korte als in de lange cross vloog hij naar de overwinning in zijn tweede thuiswedstrijd van het seizoen. Enkele weken geleden was hij ook in Mazenzele met overwicht de beste. In de Canirun (de kortste afstand) in de Merchtemse deelgemeente legde Stijn een groot overwicht aan de dag. Aan de streep bedroeg het verschil met de tweede, Ineke De Riemaeker, 40 seconden. Hij liet een tijd afdrukken van 7'39". Stijn werd gespot bij een snelheid van 18,9km per uur. Op de vierde plaats eindigde Brent Van Geyt, zijn voornaamste tegenstander in de Canicross (de lange afstand), waarin hij een nieuwe overwinning boekte in een wedstrijd die voor hem slechts 15'13" had geduurd. Gemiddelde snelheid: 18,31 per uur. Brent diende als tweede slechts 11 seconden toe te geven.
30 oktober - Eén week na het WK in Italië schreef Stijn Gyselinck beide canicrossen op zijn naam op de terreinen van de tuinbouwschool in Peizegem.
Zowel in de korte als in de lange cross vloog hij naar de overwinning in zijn tweede thuiswedstrijd van het seizoen. Enkele weken geleden was hij ook in Mazenzele met overwicht de beste. In de Canirun (de kortste afstand) in de Merchtemse deelgemeente legde Stijn een groot overwicht aan de dag. Aan de streep bedroeg het verschil met de tweede, Ineke De Riemaeker, 40 seconden. Hij liet een tijd afdrukken van 7'39". Stijn werd gespot bij een snelheid van 18,9km per uur. Op de vierde plaats eindigde Brent Van Geyt, zijn voornaamste tegenstander in de Canicross (de lange afstand), waarin hij een nieuwe overwinning boekte in een wedstrijd die voor hem slechts 15'13" had geduurd. Gemiddelde snelheid: 18,31 per uur. Brent diende als tweede slechts 11 seconden toe te geven.
Tip van de week: vitamine C voorkomt verkoudheid.
Lang geleden dat we nog eens een tip meegaven. Hier gaan we dan.
“Vitamine C is een antioxidant die ons immuunsysteem beter beschermt tegen oxidatieve schade of stress. Vooral rokers, mensen die geen rauwe groenten of fruit eten, en mensen met veel (mentale) stress hebben te weinig vitamine C. Je bent beter beschermd tegen bacteriën als je voldoende vitamine C eet of inneemt. Om het eiwitcollageen goed te kunnen opnemen, heb je vitamine C nodig.
Bron: Heleen Becuwe, voedingexperte.
Lang geleden dat we nog eens een tip meegaven. Hier gaan we dan.
“Vitamine C is een antioxidant die ons immuunsysteem beter beschermt tegen oxidatieve schade of stress. Vooral rokers, mensen die geen rauwe groenten of fruit eten, en mensen met veel (mentale) stress hebben te weinig vitamine C. Je bent beter beschermd tegen bacteriën als je voldoende vitamine C eet of inneemt. Om het eiwitcollageen goed te kunnen opnemen, heb je vitamine C nodig.
Bron: Heleen Becuwe, voedingexperte.
Stijn vijfde en tweemaal zevende op WK in Italië
24 oktober 2024 - Aan hoeveel WK's en EK's in de canicrosswereld Stijn Gyselinck gedurende meer dan een decennium reeds deelnam, weet hij misschien zelf niet, maar het moet een pak zijn. Meestal is er een lange verplaatsing over de grenzen heen aan verbonden, maar dat houdt hem niet thuis. Afgelopen dagen kwam hij in actie op het WK in Bardonecchia in Italië, waar voor de deelnemers een mooi maar pittige omloop werd uitgestippeld met een spectaculaire afdaling en een klim in de modder die het uiterst vergde van de atleten. Stijn koos voor drie wedstrijden: twee met de step en een in de aflossing.
In de ijle berglucht werd hij zowel op de eerste als op de tweede dag zevende. De eerste dag maakte hij gebruik van zijn snelle sprintbenen om die zevende plaats veilig te stellen. Met Magnus haalde hij een tijd van 11'32"3. De tweede dag werd de snelheid nog opgedreven met opnieuw een zevende plaats en een tijd van 11'32". Over alle categorieën heen (leeftijd en geslacht) leverde dat voor Stijn een vijftiende plaats op op 50. Knap, "maar ik had er meer van verwacht".
In de aflossing kan altijd op Stijn gerekend worden. Hij is al vele jaren een vaste waarde geworden, maar je hangt natuurlijk ook af van wat je ploegmaats presteren. Het Belgische trio mikte op een medaille, maar diende vrede te nemen met een verdienstelijke vijfde plaats.
24 oktober 2024 - Aan hoeveel WK's en EK's in de canicrosswereld Stijn Gyselinck gedurende meer dan een decennium reeds deelnam, weet hij misschien zelf niet, maar het moet een pak zijn. Meestal is er een lange verplaatsing over de grenzen heen aan verbonden, maar dat houdt hem niet thuis. Afgelopen dagen kwam hij in actie op het WK in Bardonecchia in Italië, waar voor de deelnemers een mooi maar pittige omloop werd uitgestippeld met een spectaculaire afdaling en een klim in de modder die het uiterst vergde van de atleten. Stijn koos voor drie wedstrijden: twee met de step en een in de aflossing.
In de ijle berglucht werd hij zowel op de eerste als op de tweede dag zevende. De eerste dag maakte hij gebruik van zijn snelle sprintbenen om die zevende plaats veilig te stellen. Met Magnus haalde hij een tijd van 11'32"3. De tweede dag werd de snelheid nog opgedreven met opnieuw een zevende plaats en een tijd van 11'32". Over alle categorieën heen (leeftijd en geslacht) leverde dat voor Stijn een vijftiende plaats op op 50. Knap, "maar ik had er meer van verwacht".
In de aflossing kan altijd op Stijn gerekend worden. Hij is al vele jaren een vaste waarde geworden, maar je hangt natuurlijk ook af van wat je ploegmaats presteren. Het Belgische trio mikte op een medaille, maar diende vrede te nemen met een verdienstelijke vijfde plaats.
Twee podia voor Stijn in Genk
9 oktober 2024 - Stijn Gyselinck stond afgelopen zondag tweemaal op het podium in Genk. Hij werd tweede in de korte canicross over zo'n 3km en winnaar in de wedstrijd met step over 5,5km. In de canicross moest hij alleen zijn eeuwige rivaal, Nathan Claus, laten voorgaan. Het verschil tussen beiden bedroeg 20 seconden. Nummer drie, Brent Van Geyt, volgde op 51". Ineke Deriemaecker werd vierde en eerste vrouw op 1'10". De organisatoren telden in deze wedstrijd 124 aankomsten. In de stepwedstrijd met heel wat minder deelnemers veroverde Stijn met Magnus goud. Elke Frix, die een sterke prestatie neerzette, werd tweede op amper 11 seconden. Stijns ploeggenote Kirsten Schoonbaert versierde een zesde plaats op 44".
9 oktober 2024 - Stijn Gyselinck stond afgelopen zondag tweemaal op het podium in Genk. Hij werd tweede in de korte canicross over zo'n 3km en winnaar in de wedstrijd met step over 5,5km. In de canicross moest hij alleen zijn eeuwige rivaal, Nathan Claus, laten voorgaan. Het verschil tussen beiden bedroeg 20 seconden. Nummer drie, Brent Van Geyt, volgde op 51". Ineke Deriemaecker werd vierde en eerste vrouw op 1'10". De organisatoren telden in deze wedstrijd 124 aankomsten. In de stepwedstrijd met heel wat minder deelnemers veroverde Stijn met Magnus goud. Elke Frix, die een sterke prestatie neerzette, werd tweede op amper 11 seconden. Stijns ploeggenote Kirsten Schoonbaert versierde een zesde plaats op 44".
Koen was ongewild gangmaker voor twee schaduwlopers.
Antikaterloop Liedekerke: er bestaan geen kleine wedstrijden meer...
8 oktober 2024 - "Al tweemaal 3e en vorig jaar nog 2e. Dan begin je stilaan te dromen van een 1ste plaats", zegt Koen Michiels, voorafgaand aan de jaarlijkse Antikaterloop. "Het doel was om Maxim Vanvoren (de winnaar van de 2 voorbije edities) van bij de start te volgen. Maxim is steeds een heel snelle starter (vorig jaar startte hij nog aan 3'24/km). Dus, ik wist dat het zwaar zou worden. Ik had op voorhand voorspeld dat ik 3'41/km zou lopen. Een 20 seconden trager als de winnende tijd van Maxim van vorig jaar. Dus als ik achter hem zou kunnen lopen, kon ik me sparen en was er misschien iets mogelijk... Al die voorbeschouwingen konden na nog geen 500m al in de vuilnisbak. Maxim startte inderdaad supersnel en ik kon/durfde niet volgen en moest hem laten gaan. Ik vormde al snel een klein groepje met nog 2 andere lopers waaronder een verpleger. De verpleger en ik wisselden elkaar mooi af. Ik dacht een ganse wedstrijd dat we met 3 liepen voor de overige twee podiumplaatsen.
Het zou dus nog spannend worden! Maar de laatste 500m vernam ik dat we slechts 6e en 7e liepen. Wat een desillusie! Blijkbaar waren die lopers voor mij bijna allemaal voor de 10km (en niet voor de 5 km). Ik besloot toch vol te gaan voor de 6e plek en zette op 400m van de meet een serieuze eindsprint in. De verpleger volgde vlot. Toen ik alles gaf de laatste 300m aan een tempo van 3'10/km ging hij me nog vlot voorbij. Amai! Ik viel de laatste 200 meter helemaal stil en verloor zo waar nog 9 seconden op de verpleger. Het werd dus een 7e plek, weliswaar meer dan een minuut rapper dan vorig jaar. Ergens wel sneu: gevoelig sneller dan vorig jaar en toch maar 7e. Met deze tijd had ik in 2021 en 2022 gewonnen en had ik in 2023 Maxim het vuur aan de schenen kunnen leggen. Maxim werd zelf maar 4e. Hij liep een heel sterke tijd: 3'32 gemiddeld. Dus ook gevoelig sterker dan vorig jaar (toen 3'39/km). Hij zei me dat hij de eerste 2 km aan 3'24 liep en dat hij dan de rol voorin moest lossen. De eerste 2 lopers konden dat tempo blijven aanhouden. Volgens mijn zus - steeds supporterend als we voorbij haar huis liepen - is de nummer 2 (Steven van den Bogaert) een triatleet die zelfs meedoet aan Iron men's... Het zegt alles over het niveau vandaag. Allee, toch op de 10 km. Op de 5 km zou ik makkelijk 2e geworden zijn. Ook voor de Chickenrun verschenen er ineens heel wat 'toppers' aan de start. Voor het niveau is het erg positief dat zij ook deze kleinere wedstrijden ontdekken. Anderzijds wordt het dan wel erg moeilijk zo niet onmogelijk om nog het podium te halen. Ik wil dan ook vooral naar mijn eigen prestatie kijken en die is nog steeds in stijgende lijn. Al ontbrak na de wedstrijd het zelfvoldane - ja soms euforische - gevoel dat ik meestal heb. Ik had misschien - zeker gezien mijn zware trainingsweken van de voorbije periode - op een nog scherpere tijd gehoopt. En ik voelde meteen na de wedstrijd heel wat fysieke ongemakken. Zelfs uitlopen ging erg stroef. Toch moet ik vooral fier zijn dat ik dit gezien mijn leeftijd nog kan brengen. Al voel ik vandaag wel dat het lichaam het zwaar had. Nu goed herstellen om hopelijk te kunnen pieken naar dat grote doel: de halve marathon op 1/11."
2018: 4'52/km
2021: 4'03/km (3e plaats)
2022: 3'52/km (3e plaats)
2023: 3'47/km (2e plaats)
2024: 3'41/km (7e plaats)
8 oktober 2024 - "Al tweemaal 3e en vorig jaar nog 2e. Dan begin je stilaan te dromen van een 1ste plaats", zegt Koen Michiels, voorafgaand aan de jaarlijkse Antikaterloop. "Het doel was om Maxim Vanvoren (de winnaar van de 2 voorbije edities) van bij de start te volgen. Maxim is steeds een heel snelle starter (vorig jaar startte hij nog aan 3'24/km). Dus, ik wist dat het zwaar zou worden. Ik had op voorhand voorspeld dat ik 3'41/km zou lopen. Een 20 seconden trager als de winnende tijd van Maxim van vorig jaar. Dus als ik achter hem zou kunnen lopen, kon ik me sparen en was er misschien iets mogelijk... Al die voorbeschouwingen konden na nog geen 500m al in de vuilnisbak. Maxim startte inderdaad supersnel en ik kon/durfde niet volgen en moest hem laten gaan. Ik vormde al snel een klein groepje met nog 2 andere lopers waaronder een verpleger. De verpleger en ik wisselden elkaar mooi af. Ik dacht een ganse wedstrijd dat we met 3 liepen voor de overige twee podiumplaatsen.
Het zou dus nog spannend worden! Maar de laatste 500m vernam ik dat we slechts 6e en 7e liepen. Wat een desillusie! Blijkbaar waren die lopers voor mij bijna allemaal voor de 10km (en niet voor de 5 km). Ik besloot toch vol te gaan voor de 6e plek en zette op 400m van de meet een serieuze eindsprint in. De verpleger volgde vlot. Toen ik alles gaf de laatste 300m aan een tempo van 3'10/km ging hij me nog vlot voorbij. Amai! Ik viel de laatste 200 meter helemaal stil en verloor zo waar nog 9 seconden op de verpleger. Het werd dus een 7e plek, weliswaar meer dan een minuut rapper dan vorig jaar. Ergens wel sneu: gevoelig sneller dan vorig jaar en toch maar 7e. Met deze tijd had ik in 2021 en 2022 gewonnen en had ik in 2023 Maxim het vuur aan de schenen kunnen leggen. Maxim werd zelf maar 4e. Hij liep een heel sterke tijd: 3'32 gemiddeld. Dus ook gevoelig sterker dan vorig jaar (toen 3'39/km). Hij zei me dat hij de eerste 2 km aan 3'24 liep en dat hij dan de rol voorin moest lossen. De eerste 2 lopers konden dat tempo blijven aanhouden. Volgens mijn zus - steeds supporterend als we voorbij haar huis liepen - is de nummer 2 (Steven van den Bogaert) een triatleet die zelfs meedoet aan Iron men's... Het zegt alles over het niveau vandaag. Allee, toch op de 10 km. Op de 5 km zou ik makkelijk 2e geworden zijn. Ook voor de Chickenrun verschenen er ineens heel wat 'toppers' aan de start. Voor het niveau is het erg positief dat zij ook deze kleinere wedstrijden ontdekken. Anderzijds wordt het dan wel erg moeilijk zo niet onmogelijk om nog het podium te halen. Ik wil dan ook vooral naar mijn eigen prestatie kijken en die is nog steeds in stijgende lijn. Al ontbrak na de wedstrijd het zelfvoldane - ja soms euforische - gevoel dat ik meestal heb. Ik had misschien - zeker gezien mijn zware trainingsweken van de voorbije periode - op een nog scherpere tijd gehoopt. En ik voelde meteen na de wedstrijd heel wat fysieke ongemakken. Zelfs uitlopen ging erg stroef. Toch moet ik vooral fier zijn dat ik dit gezien mijn leeftijd nog kan brengen. Al voel ik vandaag wel dat het lichaam het zwaar had. Nu goed herstellen om hopelijk te kunnen pieken naar dat grote doel: de halve marathon op 1/11."
2018: 4'52/km
2021: 4'03/km (3e plaats)
2022: 3'52/km (3e plaats)
2023: 3'47/km (2e plaats)
2024: 3'41/km (7e plaats)
Stijn lukt dubbelslag in canicross in Aarlen
3 oktober 2024 - Stijn Gyselinck was zondag voor het krieken van de dag uit de veren om op tijd te kunnen deelnemen aan de canicross in het bos van Beynert aan de andere kant van het land, meer bepaald in Aarlen. Hij was tijdig ter plaatse en goed wakker om zowel de korte canicross over 3km als de canicross met step over zes kilometer op zijn naam te schrijven. Stijn liep zijn tegenstanders op een hoopje in de pittige canicross (lopen met hond). Aan de streep had hij 1'04" voorsprong op Dirk Beullens die tweede werd en 1'16" op Nico Van Uffel op de derde plaats op 1'16". En nog was hij niet verzadigd. In de wedstrijd met step boekte hij een tweede zege ondanks verwoed verweer van nummer twee Brent Van Geyt die 13 seconden moest toestaan en van nummer drie Brice Mardesson die 49 seconden aan zijn broek kreeg.
Dichter bij huis vond de Buggenhoutbos marathon plaats met wedstrijden over 5, 10 en 21km. Bart Vanderstraeten haalde net geen top-20 in de 10km. Hij werd 21ste in 40'48"85 en legde de afstand af tegen een gemiddelde van 14,7km per uur. Voor de 5km trok Geneviève (Gigi) De Wannemaeker haar loopschoenen nog eens aan om 56ste te worden in 28'30"58, dat is tegen een gemiddelde van 10,4km per uur. Gigi is een ex-lid van AAV en zij was ettelijke jaren jeugdtrainster bij ons.
3 oktober 2024 - Stijn Gyselinck was zondag voor het krieken van de dag uit de veren om op tijd te kunnen deelnemen aan de canicross in het bos van Beynert aan de andere kant van het land, meer bepaald in Aarlen. Hij was tijdig ter plaatse en goed wakker om zowel de korte canicross over 3km als de canicross met step over zes kilometer op zijn naam te schrijven. Stijn liep zijn tegenstanders op een hoopje in de pittige canicross (lopen met hond). Aan de streep had hij 1'04" voorsprong op Dirk Beullens die tweede werd en 1'16" op Nico Van Uffel op de derde plaats op 1'16". En nog was hij niet verzadigd. In de wedstrijd met step boekte hij een tweede zege ondanks verwoed verweer van nummer twee Brent Van Geyt die 13 seconden moest toestaan en van nummer drie Brice Mardesson die 49 seconden aan zijn broek kreeg.
Dichter bij huis vond de Buggenhoutbos marathon plaats met wedstrijden over 5, 10 en 21km. Bart Vanderstraeten haalde net geen top-20 in de 10km. Hij werd 21ste in 40'48"85 en legde de afstand af tegen een gemiddelde van 14,7km per uur. Voor de 5km trok Geneviève (Gigi) De Wannemaeker haar loopschoenen nog eens aan om 56ste te worden in 28'30"58, dat is tegen een gemiddelde van 10,4km per uur. Gigi is een ex-lid van AAV en zij was ettelijke jaren jeugdtrainster bij ons.
Vijf AAV'ers lieten de molens draaien in de Molenloop
10 september 2024 - Ellie, Mauro, Stijn, Bart en James kleurden mee de 31ste editie van de Molenloop in Malderen (Londerzeel). Ellie Van Ransbeeck wilde de 3km lopen, maar dat werd haar niet toegestaan omwille van haar te jonge leeftijd. Ze werden verwezen naar de kinderloop over amper 700m. En dat is wel erg kort voor haar. Ze moest dan ook vrede nemen met de zevende plaats op 17.
Mauro De Witte mocht wèl aan de 3km deelnemen en hij toonde wat hij waard was. Mauro legde na 12'40" beslag op de vijfde plaats op 60 en haalde een gemiddelde snelheid van net geen 16km per uur. Ga er maar achter staan!
Op de 6km hadden we niemand in AAV-kleuren. Op de 9km daarentegen werden we door 2 man vertegenwoordigd: Stijn Gyselinck behaalde een zevende plaats in 35'59". Hij werd gespot tegen 15,1 km per uur. Bart Vanderstraeten finishte als dertiende in 39'26" (tegen een gemiddelde snelheid van 13,7km per uur). Aan de 9km namen 61 hardlopers deel.
James Joostens koos voor de 12km. Niemand was opgewassen tegen Brent De Wachter, die zichzelf niet spaarde en een tijd van 41'11" liet afdrukken. Hij haalde een gemiddelde snelheid van 17,5 km per uur. James werd hier zesde op 30 in 51'57", dat is tegen een snelheid van 13,9km per uur.
10 september 2024 - Ellie, Mauro, Stijn, Bart en James kleurden mee de 31ste editie van de Molenloop in Malderen (Londerzeel). Ellie Van Ransbeeck wilde de 3km lopen, maar dat werd haar niet toegestaan omwille van haar te jonge leeftijd. Ze werden verwezen naar de kinderloop over amper 700m. En dat is wel erg kort voor haar. Ze moest dan ook vrede nemen met de zevende plaats op 17.
Mauro De Witte mocht wèl aan de 3km deelnemen en hij toonde wat hij waard was. Mauro legde na 12'40" beslag op de vijfde plaats op 60 en haalde een gemiddelde snelheid van net geen 16km per uur. Ga er maar achter staan!
Op de 6km hadden we niemand in AAV-kleuren. Op de 9km daarentegen werden we door 2 man vertegenwoordigd: Stijn Gyselinck behaalde een zevende plaats in 35'59". Hij werd gespot tegen 15,1 km per uur. Bart Vanderstraeten finishte als dertiende in 39'26" (tegen een gemiddelde snelheid van 13,7km per uur). Aan de 9km namen 61 hardlopers deel.
James Joostens koos voor de 12km. Niemand was opgewassen tegen Brent De Wachter, die zichzelf niet spaarde en een tijd van 41'11" liet afdrukken. Hij haalde een gemiddelde snelheid van 17,5 km per uur. James werd hier zesde op 30 in 51'57", dat is tegen een snelheid van 13,9km per uur.
Stijn tweede in de Trail des Chevaliers
4 september 2024 - De warmste 1 september ooit in ons land belette Stijn Gyselinck niet om deel te nemen aan de achtste editie van de Trail des Chevaliers in Sinsin in de provincie Namen. Hij was immers ingeschreven. Zijn vorige trail in La Roche indachtig, waar het minstens even warm was en hij door de hitte overmand "slechts" vierde werd over de 10km, ging hij hier behoedzaam van start en deelde hij zijn wedstrijd veel beter in. Met andere woorden: hij bleef binnen zijn mogelijkheden in deze wedstrijd met 2.500 hoogtemeters. Robin Nijskens toonde zich ongenaakbaar. Stijn duelleerde dan maar met Gauthier Rock voor de tweede plaats. Stijn liet Gauthier het hoge woord voeren, terecht rekenend op zijn verschroeiende eindspurt. Hij rondde de race af in 58'26" en haalde een gemiddelde van 10,2km per uur. De eerste vijf liepen in de eindfase verkeerd (ze hadden een afslag gemist of mogelijk was de pijl meegenomen), maar dat had weinig of geen invloed op de uitslag. De eerste zes hadden immers een voorsprong van nagenoeg twee minuten op nummer zeven.
4 september 2024 - De warmste 1 september ooit in ons land belette Stijn Gyselinck niet om deel te nemen aan de achtste editie van de Trail des Chevaliers in Sinsin in de provincie Namen. Hij was immers ingeschreven. Zijn vorige trail in La Roche indachtig, waar het minstens even warm was en hij door de hitte overmand "slechts" vierde werd over de 10km, ging hij hier behoedzaam van start en deelde hij zijn wedstrijd veel beter in. Met andere woorden: hij bleef binnen zijn mogelijkheden in deze wedstrijd met 2.500 hoogtemeters. Robin Nijskens toonde zich ongenaakbaar. Stijn duelleerde dan maar met Gauthier Rock voor de tweede plaats. Stijn liet Gauthier het hoge woord voeren, terecht rekenend op zijn verschroeiende eindspurt. Hij rondde de race af in 58'26" en haalde een gemiddelde van 10,2km per uur. De eerste vijf liepen in de eindfase verkeerd (ze hadden een afslag gemist of mogelijk was de pijl meegenomen), maar dat had weinig of geen invloed op de uitslag. De eerste zes hadden immers een voorsprong van nagenoeg twee minuten op nummer zeven.
Koen bijna één minuut sneller dan vorig jaar in Meldert.
Koen sneller den ooit in Meldert.
De Chickenrun in Meldert krijgt eindelijk zijn toppers die het verdient! door Koen Michiels
2 september 2024 - De Chickenrun heeft alles in zich om er een topwedstrijd van te maken: een leuke en gezellige sfeer, een pittig en uitdagend parcours (75 hoogtemeters op de 10 km) met een afwisseling van straat, kasseien, grind en boswegen. Ook met een mooie prijzenpot (o.a. een lekker kippetje 🙂) én een garantie op zomerse temperaturen (de voorbije 5 edities was het telkens rond of meer dan 30°). Toch bleven de echte toppers er steeds weg (op Lander Van Droogenbroeck na). Hij was dan ook de winnaar van de laatste twee 2 edities. Maar toen ik vandaag het deelnemersveld overschouwde, wist ik niet wat me overkwam: Yannick Van Lunter, Luka Camermans, Miguel Van de Sype,... Allemaal toppers die een heel pak sneller zijn dan ik. Ik wist dus al op voorhand dat een podium er vandaag niet zou inzitten. De voorbije 2 jaren werd ik 4de en 3de. Maar dat zou vandaag niet gebeuren. Ik besloot om vooral mijn eigen wedstrijd te lopen. Vorig jaar liep ik er 3'54/km. Dit jaar was het doel om 3'50 te lopen. Al na 500m waren de toppers er van door. Ik leidde een achtervolgend groepje. Ik besloot niet achterom te kijken en zelf de forcing te voeren. Even later liep ik helemaal alleen en dat zou ook zo zijn voor de rest van de wedstrijd. Ik was stevig gestart en had na 5 km al 27 seconden voorsprong op mijn schema. Ik had al veel gegeven en vreesde dat ik het in het 2de deel moeilijk zou krijgen. De achtervolgers waren niet heel ver weg. Ik kon niet anders dan zo snel mogelijk te blijven lopen. In mijn hoofd denk ik dan: als ik mijn tempo kan volhouden, moeten de achtervolgers nog sneller lopen om me in te halen. Ik hield goed stand en liep verder uit op de achtervolgers. Mijn tante en nonkel die aan kant aan het supporteren waren, riepen me toe dat ik 7de liep. Altijd fijn als er supporters zijn! Dan kan je toch altijd dat tikkeltje meer. Ik eindigde in 37'47'', goed voor een gemiddelde van 3'48/km. Zo waar een kleine minuut sneller dan vorig jaar en toch maar 7de. Lander Van Droogenbroeck, de winnaar van de laatste drie edities, was pas derde. Dan weet je het wel.
Luka Camermans (19 jaar) werd 2de. Ik praatte even met hem na de wedstrijd. Hij traint 130 km per week. En hij hoopt binnen 2 weken 1u07 te lopen op de halve marathon in Kopenhagen. Winnaar Yannick loopt zelfs 170 km per week. Crazy! Hij liep meer dan 1 minuut sneller dan de besttijd van Lander op deze wedstrijd. Dan weet je dat je niet tegen Janneke en Mieke loopt. In het leven kan je je het best focussen op de dingen die je zelf in de hand hebt. Zo ook in het lopen.
Over mijn eigen prestatie ben ik supertevreden. Bijna één minuut sneller, daar had ik voorhand meteen voor getekend. Dat er ineens heel wat toppers kwamen opdagen, heb je niet in de hand. En kunnen we in feite alleen maar toejuichen! Het komt het niveau alleen maar ten goede. Laat ons nog even terugkomen op die 170 km per week. Da's toch bijna semiprofessioneel? Zelfs indien mijn lichaam dat zou aankunnen, waar haal je de tijd? Conclusie: we moeten alles in zijn context zien. Met een gezin, opvolging voor school, hobby's van de kinderen, een voltijdse job, een grote tuin om te onderhouden, beestjes om voor te zorgen, is het onhaalbaar om aan die afstanden te komen. Misschien als we op pensioen zijn? Al is de vraag hoe het lichaam er tegen dan zal aan toe zijn... Dus met een 7de plaats, een 2de plaats bij de +40 en 1ste bij de +45 kunnen we perfect leven.
Palmares Koen in Meldert
2019: 43’15 (4'19/km): 7e plaats
2021: 41’39 (4'11/km): 1e plaats in een corona-editie zonder klassement én zonder de toppers
2022: 39’03 (3'58/km): 4e plaats
2023: 38’35 (3'54/km): 3e plaats
2024: 37'46 (3'48/km): 7e plaats
2 september 2024 - De Chickenrun heeft alles in zich om er een topwedstrijd van te maken: een leuke en gezellige sfeer, een pittig en uitdagend parcours (75 hoogtemeters op de 10 km) met een afwisseling van straat, kasseien, grind en boswegen. Ook met een mooie prijzenpot (o.a. een lekker kippetje 🙂) én een garantie op zomerse temperaturen (de voorbije 5 edities was het telkens rond of meer dan 30°). Toch bleven de echte toppers er steeds weg (op Lander Van Droogenbroeck na). Hij was dan ook de winnaar van de laatste twee 2 edities. Maar toen ik vandaag het deelnemersveld overschouwde, wist ik niet wat me overkwam: Yannick Van Lunter, Luka Camermans, Miguel Van de Sype,... Allemaal toppers die een heel pak sneller zijn dan ik. Ik wist dus al op voorhand dat een podium er vandaag niet zou inzitten. De voorbije 2 jaren werd ik 4de en 3de. Maar dat zou vandaag niet gebeuren. Ik besloot om vooral mijn eigen wedstrijd te lopen. Vorig jaar liep ik er 3'54/km. Dit jaar was het doel om 3'50 te lopen. Al na 500m waren de toppers er van door. Ik leidde een achtervolgend groepje. Ik besloot niet achterom te kijken en zelf de forcing te voeren. Even later liep ik helemaal alleen en dat zou ook zo zijn voor de rest van de wedstrijd. Ik was stevig gestart en had na 5 km al 27 seconden voorsprong op mijn schema. Ik had al veel gegeven en vreesde dat ik het in het 2de deel moeilijk zou krijgen. De achtervolgers waren niet heel ver weg. Ik kon niet anders dan zo snel mogelijk te blijven lopen. In mijn hoofd denk ik dan: als ik mijn tempo kan volhouden, moeten de achtervolgers nog sneller lopen om me in te halen. Ik hield goed stand en liep verder uit op de achtervolgers. Mijn tante en nonkel die aan kant aan het supporteren waren, riepen me toe dat ik 7de liep. Altijd fijn als er supporters zijn! Dan kan je toch altijd dat tikkeltje meer. Ik eindigde in 37'47'', goed voor een gemiddelde van 3'48/km. Zo waar een kleine minuut sneller dan vorig jaar en toch maar 7de. Lander Van Droogenbroeck, de winnaar van de laatste drie edities, was pas derde. Dan weet je het wel.
Luka Camermans (19 jaar) werd 2de. Ik praatte even met hem na de wedstrijd. Hij traint 130 km per week. En hij hoopt binnen 2 weken 1u07 te lopen op de halve marathon in Kopenhagen. Winnaar Yannick loopt zelfs 170 km per week. Crazy! Hij liep meer dan 1 minuut sneller dan de besttijd van Lander op deze wedstrijd. Dan weet je dat je niet tegen Janneke en Mieke loopt. In het leven kan je je het best focussen op de dingen die je zelf in de hand hebt. Zo ook in het lopen.
Over mijn eigen prestatie ben ik supertevreden. Bijna één minuut sneller, daar had ik voorhand meteen voor getekend. Dat er ineens heel wat toppers kwamen opdagen, heb je niet in de hand. En kunnen we in feite alleen maar toejuichen! Het komt het niveau alleen maar ten goede. Laat ons nog even terugkomen op die 170 km per week. Da's toch bijna semiprofessioneel? Zelfs indien mijn lichaam dat zou aankunnen, waar haal je de tijd? Conclusie: we moeten alles in zijn context zien. Met een gezin, opvolging voor school, hobby's van de kinderen, een voltijdse job, een grote tuin om te onderhouden, beestjes om voor te zorgen, is het onhaalbaar om aan die afstanden te komen. Misschien als we op pensioen zijn? Al is de vraag hoe het lichaam er tegen dan zal aan toe zijn... Dus met een 7de plaats, een 2de plaats bij de +40 en 1ste bij de +45 kunnen we perfect leven.
Palmares Koen in Meldert
2019: 43’15 (4'19/km): 7e plaats
2021: 41’39 (4'11/km): 1e plaats in een corona-editie zonder klassement én zonder de toppers
2022: 39’03 (3'58/km): 4e plaats
2023: 38’35 (3'54/km): 3e plaats
2024: 37'46 (3'48/km): 7e plaats
Stijn met Magnus vice-Vlaams kampioenschap in Mazenzele (Opwijk)
Stijn met Balder Vlaams kampioen korte cross in zijn Mazenzele.
Stijn met een kamerbrede glimlach na zijn Vlaamse titel.
Stijn Vlaams kampioen en dito vice-kampioen!
30 augustus 2024 - Bericht van Stijn.
Afgelopen zondag was er de Canicrosswedstrijd "Crazy Dogs" - Kravaal ! Na enkele zomerse weken zonder canicrosswedstrijden ging de eerste van het najaar van start. Met een nieuwe start locatie in Mazenzele aan de andere kant van het bos (voorheen Meldert, bij Stinne) én bij niet te warme temperaturen was het zeker geslaagd! Het is altijd kijken naar hoe het lichaam reageert op het intensieve canicrosssen, maar het viel reuze mee. Balder en ik gingen hard naar de snelste tijd! Ook op de MTB met Magnus ging het vlotjes, buiten dat we even bleven hangen aan de drankpost 😏 anders had een top 3 scratchtijd er zeker in gezeten, maar meer dan vice-Vlaams Kampioen in m’n categorie had er daar niet in gezeten. Als stepper is de fiets maar een vies ding 😅 . Wel blij dat deze discipline er terug bij was.
Results:
• Vlaams kampioen met Balder op de canirun 🥇,
• Vice-Vlaams kampioen met Magnus in het bikejören 🥈,
• Ook Bia werd met Elise vice-Vlaams kampioen (bikejören) 🥈.
Het was een gezellige editie bij Kamers - Recrea cafe - Pensionstal "De Kleine Deugd"! Leuke prijzen! We kijken uit naar de rest van het seizoen 🤓 ! De smaak van het eremetaal hebben we alvast terug beet (een knipoog naar de voorbije Olympics 😁)
Bedankje aan Photography Ludo Daems voor de foto's!
#zerodc #DelconPetfood #canicrossteamcrazydogs
Koen gaat voluit op de piste.
Koen liep vandaag voor Ylena!
Pistemeeting in Lebbeke: voor het eerst een 1500m!
zondag 18 augustus 2024 - Vandaag (red: zaterdag) dag op dag 3 jaar geleden verongelukte Ylena, het dochtertje van mijn collega, tijdens de kermis in Merchtem. Vandaag liep ik voor haar. Niet in Merchtem, wel op de piste in Lebbeke, met als afstand: 1500m", start Koen Michiels zijn verhaal. "Ik wou niet meer de fout maken van in Ninove door te lang te wachten om voluit te gaan. Ik besloot vandaag alles te geven. En dat is gelukt ook. Van bij de start was het volle bak met een tempo van 2'55/km. Nadien besloot ik niet meer op mijn horloge te kijken. Ik had geen idee aan welk tempo ik nadien liep. Ik verwachtte dat ik op het eind zou vertragen of stilvallen. Maar dan dacht ik aan Ylena en ging ik door de pijn heen. Deze pijn is immers met niets te vergelijken met de pijn die mijn dierbare collega elke dag moet ervaren..."
"Ik haalde de finish in 4:27"16. Trainer Erik en ik gingen op voorhand uit van een tijd van 4:45. Met zo'n droomtijd kunnen we niet anders dan tevreden zijn! Nooit gedacht dat ik gedurende 1500m sneller dan 20km/u kon lopen. Dit is compleet anders dan het langere werk, toch meer mijn ding. Van in het begin volle bak en dat proberen vol te houden. Dit was mijn 3de piste-ervaring en meteen ook mijn beste. Stilletjes aan gaan de fouten er uit zoals te veel gegeten op voorhand (Aalst) en niet voluit gegaan (Ninove). Het staat in de sterren geschreven dat ik nu mijn pr's op de 3000m en 5000m nog zal aanscherpen. En graag ook eens een 10.000m op de piste. Iets om naar uit te kijken!
Pistemeeting in Lebbeke: voor het eerst een 1500m!
zondag 18 augustus 2024 - Vandaag (red: zaterdag) dag op dag 3 jaar geleden verongelukte Ylena, het dochtertje van mijn collega, tijdens de kermis in Merchtem. Vandaag liep ik voor haar. Niet in Merchtem, wel op de piste in Lebbeke, met als afstand: 1500m", start Koen Michiels zijn verhaal. "Ik wou niet meer de fout maken van in Ninove door te lang te wachten om voluit te gaan. Ik besloot vandaag alles te geven. En dat is gelukt ook. Van bij de start was het volle bak met een tempo van 2'55/km. Nadien besloot ik niet meer op mijn horloge te kijken. Ik had geen idee aan welk tempo ik nadien liep. Ik verwachtte dat ik op het eind zou vertragen of stilvallen. Maar dan dacht ik aan Ylena en ging ik door de pijn heen. Deze pijn is immers met niets te vergelijken met de pijn die mijn dierbare collega elke dag moet ervaren..."
"Ik haalde de finish in 4:27"16. Trainer Erik en ik gingen op voorhand uit van een tijd van 4:45. Met zo'n droomtijd kunnen we niet anders dan tevreden zijn! Nooit gedacht dat ik gedurende 1500m sneller dan 20km/u kon lopen. Dit is compleet anders dan het langere werk, toch meer mijn ding. Van in het begin volle bak en dat proberen vol te houden. Dit was mijn 3de piste-ervaring en meteen ook mijn beste. Stilletjes aan gaan de fouten er uit zoals te veel gegeten op voorhand (Aalst) en niet voluit gegaan (Ninove). Het staat in de sterren geschreven dat ik nu mijn pr's op de 3000m en 5000m nog zal aanscherpen. En graag ook eens een 10.000m op de piste. Iets om naar uit te kijken!
Benjamin behoudend gestart in de jogging van 6km, die iets korter bleek te zijn.
Bart knokte zich naar de 14de plaats in de jogging van 6 kilometer.
Ellie houdt zich overeind (het blonde meisje met borstnummer 105) tussen het jonge geweld/
Bart (derde van links) relax aan de start.
Ellie geconcentreerd (in geel shirt en met nummer 105) aan de start.
Eindelijk regen moet Benjamin gedacht hebben.
Ellie liep haar beste wedstrijd tot nu toe,
18 augustus 2024 - Bart Vanderstraeten en Ellie en Benjamin Van Ransbeeck lieten zich gelden in de inleidende wedstrijden op de befaamde Corrida, waarmee traditioneel de kermis van onze buurgemeente van start gaat. wordt ingeluid. Van onze verslaggever ter plaatse Benjamin, die zelf ook meeliep, het hierna volgend verslag:
"Ellie liep die 500m bij de 6- en 7-jarigen. In totaal waren er 39 kindjes en ze eindigde 6e in totaal als 2de meisje. Van begin tot einde had ze een goed tempo, ik denk de beste wedstrijd die ze al gelopen heeft. Ze was heel geconcentreerd aan de start en liet zich ook niet wegdringen door de andere kindjes."
"Bart en ik liepen de 6km", vervolgt hij. Bart werd 14de op 304 deelnemers, ikzelf was 43stee.
Het weer was niet schitterend, zware regenval bij de start en ook nog tijdens de eerste 2-3km, daarna geen regenval meer. Ik was, gezien de vorige wedstrijd die niet zo top was, voorzichtig gestart. Echter ging alles beter dan verwacht want na aankomst merkte ik dat ik eigenlijk nog over had en vermoedelijk nog wel wat sneller had kunnen lopen. Eindtijd was 25:16, mijn horloge gaf wel maar 5.61km aan ipv 6km. Blij met het resultaat en weer het bewijs dat ik veel beter presteer in "koudere" omstandigheden en dat de conditie na de blessure terug in stijgende lijn is."
Benjamin voegde wat foto's toe, genomen door echtgenote Katrien en dochter Ellie, waarvoor dank.
18 augustus 2024 - Bart Vanderstraeten en Ellie en Benjamin Van Ransbeeck lieten zich gelden in de inleidende wedstrijden op de befaamde Corrida, waarmee traditioneel de kermis van onze buurgemeente van start gaat. wordt ingeluid. Van onze verslaggever ter plaatse Benjamin, die zelf ook meeliep, het hierna volgend verslag:
"Ellie liep die 500m bij de 6- en 7-jarigen. In totaal waren er 39 kindjes en ze eindigde 6e in totaal als 2de meisje. Van begin tot einde had ze een goed tempo, ik denk de beste wedstrijd die ze al gelopen heeft. Ze was heel geconcentreerd aan de start en liet zich ook niet wegdringen door de andere kindjes."
"Bart en ik liepen de 6km", vervolgt hij. Bart werd 14de op 304 deelnemers, ikzelf was 43stee.
Het weer was niet schitterend, zware regenval bij de start en ook nog tijdens de eerste 2-3km, daarna geen regenval meer. Ik was, gezien de vorige wedstrijd die niet zo top was, voorzichtig gestart. Echter ging alles beter dan verwacht want na aankomst merkte ik dat ik eigenlijk nog over had en vermoedelijk nog wel wat sneller had kunnen lopen. Eindtijd was 25:16, mijn horloge gaf wel maar 5.61km aan ipv 6km. Blij met het resultaat en weer het bewijs dat ik veel beter presteer in "koudere" omstandigheden en dat de conditie na de blessure terug in stijgende lijn is."
Benjamin voegde wat foto's toe, genomen door echtgenote Katrien en dochter Ellie, waarvoor dank.
Stijn net geen podium (archieffoto EG)
Geen eeuwige roem voor Stijn in "spokentrail" van La Roche, Bart koos voor voorzichtige aanpak (update)
14 augustus 2024 - Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten zochten verkoeling in de 15de editie van de Trail des Fantômes zondag in de bossen en rotsen van Nisramon nabij La Roche en Ardenne. Die hebben ze weinig of niet gehad. De trail met 880 hoogtemeters bestaat uit een tweedaagse. Onze dertigers kozen voor de 12 km, omdat die op zondag plaatsvindt. Stijn was met steile ambities naar de Ardennen afgezakt. Na een paar podiumplaatsen in het verleden achtte hij het moment aangebroken om resoluut voor de overwinning te gaan. "Ik vertrok te snel", sprak Stijn. "Ik maakte onmiddellijk een kloof, maar dat zou mij zuur opbreken. Ik kon mij onvoldoende verfrissen en werd het slachtoffer van oververhitting van het lichaam. Op dat ogenblik dacht ik zelfs aan opgeven. Maar aangezien ik nog nooit de strijd staakte in een wedstrijd, hield ik er aan om toch maar uit te lopen. Maar ik heb veel tijd nodig gehad om te herstellen."
Bart had dat probleem niet. Hij ging behoudend van start en zijn aanpak bracht hem in de top-20 op de 16de plaats. Moraal van het verhaal: bij een hittegolf en onvoldoende voorzieningen om af te koelen, laat je geliefkoosde wedstrijd achterwege en ga bij valavond in Buggenhoutbos trainen. Stijn liep in La Roche finaal als vierde binnen in 1 uur 04"31. Ultraloper Marc Papanikitas werd vijfde in 1 u. 04'50". Winnaar werd de 16-jarige Joran Naessens, die slechts 57'24" nodig had voor de afstand. Misschien is hij wel van de streek en kende hij de binnenwegen (?!). Bart finishte op plaats zestien op bijna 8 minuten van Stijn. Hij was aan de 7,5 km doorgekomen als 14de in 40'24". Voormalig steepleloper Jeremy Van Ophem werd gespot op de dertigste plaats. 197 hardlopers brachten de wedstrijd tot een goed einde.
14 augustus 2024 - Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten zochten verkoeling in de 15de editie van de Trail des Fantômes zondag in de bossen en rotsen van Nisramon nabij La Roche en Ardenne. Die hebben ze weinig of niet gehad. De trail met 880 hoogtemeters bestaat uit een tweedaagse. Onze dertigers kozen voor de 12 km, omdat die op zondag plaatsvindt. Stijn was met steile ambities naar de Ardennen afgezakt. Na een paar podiumplaatsen in het verleden achtte hij het moment aangebroken om resoluut voor de overwinning te gaan. "Ik vertrok te snel", sprak Stijn. "Ik maakte onmiddellijk een kloof, maar dat zou mij zuur opbreken. Ik kon mij onvoldoende verfrissen en werd het slachtoffer van oververhitting van het lichaam. Op dat ogenblik dacht ik zelfs aan opgeven. Maar aangezien ik nog nooit de strijd staakte in een wedstrijd, hield ik er aan om toch maar uit te lopen. Maar ik heb veel tijd nodig gehad om te herstellen."
Bart had dat probleem niet. Hij ging behoudend van start en zijn aanpak bracht hem in de top-20 op de 16de plaats. Moraal van het verhaal: bij een hittegolf en onvoldoende voorzieningen om af te koelen, laat je geliefkoosde wedstrijd achterwege en ga bij valavond in Buggenhoutbos trainen. Stijn liep in La Roche finaal als vierde binnen in 1 uur 04"31. Ultraloper Marc Papanikitas werd vijfde in 1 u. 04'50". Winnaar werd de 16-jarige Joran Naessens, die slechts 57'24" nodig had voor de afstand. Misschien is hij wel van de streek en kende hij de binnenwegen (?!). Bart finishte op plaats zestien op bijna 8 minuten van Stijn. Hij was aan de 7,5 km doorgekomen als 14de in 40'24". Voormalig steepleloper Jeremy Van Ophem werd gespot op de dertigste plaats. 197 hardlopers brachten de wedstrijd tot een goed einde.
Koen debuteert in 3000m op piste: "niet diep genoeg gegaan":
12 augustus 2024 - "Dit was mijn 2e ervaring op de piste", vertelt Koen Michiels. "We gingen in Ninove heel laat van start. We zouden normaal om 21u50 starten maar het werd uiteindelijk 22u25...Maar dat lijkt gebruikelijk te zijn menige meeting."
"Ik wou absoluut niet meer de fout maken om te veel sandwiches te eten zoals bij m'n 1ste pistewedstrijd in Aalst (toen had ik al braakneigingen bij het opwarmen)", vervolgt Koen zijn verhaal. Nu had ik al om 16u30 enkele witte boterhammen met honing gegeten.
De wedstrijd zelf dan. Na 50 meter al passeerde Maxim Vanvooren mij. Ik ken Maxim vooral van de Antikaterloop te Liedekerke. Hij won die al 2 keer voor mij met telkens een dikke minuut voorsprong. Hij loopt ook regelmatig podium in plaatselijke wedstrijden. En in maart liep hij nog 2u52 op de marathon in Gent. Maar al vrij vlug kwam ik in zijn spoor en na 200 meter al had ik hem bijgehaald. Het doel was om hem zo lang mogelijk te volgen. In feite ging dat vrij makkelijk. Ik moest niet superdiep gaan. Ik denk dat ik zo blij was dat ik hem kon volgen dat ik geen aanstalten maakte om hem voorbij te steken. Ook omdat ik nog een goeie 'cartouche' wou overhouden voor het slot. Ik dacht dat het een lange en zware 'aftellingstocht' zou worden naar de slotronde. Maar voor ik het wist, zaten we al in de laatste 600m. Net dan ging er iemand Maxim en mij voorbij en ik volgde in diens spoor. Ook dat ging vlot. In de laatste 500m besloot ik te versnellen. Enkel dan ging ik superdiep. Ik eindigde in 9.49.49. Ik was blij omdat ik onder de 10 minuten was geëindigd. Ik liep nog nooit een 3000m en wist niet wat ik ervan kon verwachten. Anderzijds had ik het gevoel dat ik niet voluit was gegaan en dat er meer in zat. Jammer dat er geen ideale haas was: iemand die rond de 3'10 per km zou lopen, was ideaal geweest. Dan had ik me de ganse wedstrijd achter hem gezet en alles gegeven om die (zo lang mogelijk) te volgen. Achteraf is het duidelijk: ik heb me veel te veel op Maxim gefocust. Tijdens gewone stratenlopen is hij een stuk sneller dan ik. Maar voor hem was het zijn eerste piste-ervaring die hij bovendien met gewone schoenen liep. Anderzijds was hij wel de ideale gangmaker. Zo kon ik me in zijn spoor uit de wind zetten en me sparen voor de laatste 600m. In ieder geval was het een leerrijke ervaring dat ik meer mijn eigen race moet lopen en niet te snel content mag zijn. Echt diep gaan tot het gaatje (zoals ik in elke stratenloop doe), deed ik vandaag niet. Laat het ons een gebrek aan piste-ervaring noemen. Da's natuurlijk simpel op te lossen: meer pistewedstrijden lopen. Ik sluit zeker met een positief gevoel af en keer graag terug naar de piste. Zeker zo 's avonds heel laat lopen, had wel iets heel speciaals", besluit hij.
12 augustus 2024 - "Dit was mijn 2e ervaring op de piste", vertelt Koen Michiels. "We gingen in Ninove heel laat van start. We zouden normaal om 21u50 starten maar het werd uiteindelijk 22u25...Maar dat lijkt gebruikelijk te zijn menige meeting."
"Ik wou absoluut niet meer de fout maken om te veel sandwiches te eten zoals bij m'n 1ste pistewedstrijd in Aalst (toen had ik al braakneigingen bij het opwarmen)", vervolgt Koen zijn verhaal. Nu had ik al om 16u30 enkele witte boterhammen met honing gegeten.
De wedstrijd zelf dan. Na 50 meter al passeerde Maxim Vanvooren mij. Ik ken Maxim vooral van de Antikaterloop te Liedekerke. Hij won die al 2 keer voor mij met telkens een dikke minuut voorsprong. Hij loopt ook regelmatig podium in plaatselijke wedstrijden. En in maart liep hij nog 2u52 op de marathon in Gent. Maar al vrij vlug kwam ik in zijn spoor en na 200 meter al had ik hem bijgehaald. Het doel was om hem zo lang mogelijk te volgen. In feite ging dat vrij makkelijk. Ik moest niet superdiep gaan. Ik denk dat ik zo blij was dat ik hem kon volgen dat ik geen aanstalten maakte om hem voorbij te steken. Ook omdat ik nog een goeie 'cartouche' wou overhouden voor het slot. Ik dacht dat het een lange en zware 'aftellingstocht' zou worden naar de slotronde. Maar voor ik het wist, zaten we al in de laatste 600m. Net dan ging er iemand Maxim en mij voorbij en ik volgde in diens spoor. Ook dat ging vlot. In de laatste 500m besloot ik te versnellen. Enkel dan ging ik superdiep. Ik eindigde in 9.49.49. Ik was blij omdat ik onder de 10 minuten was geëindigd. Ik liep nog nooit een 3000m en wist niet wat ik ervan kon verwachten. Anderzijds had ik het gevoel dat ik niet voluit was gegaan en dat er meer in zat. Jammer dat er geen ideale haas was: iemand die rond de 3'10 per km zou lopen, was ideaal geweest. Dan had ik me de ganse wedstrijd achter hem gezet en alles gegeven om die (zo lang mogelijk) te volgen. Achteraf is het duidelijk: ik heb me veel te veel op Maxim gefocust. Tijdens gewone stratenlopen is hij een stuk sneller dan ik. Maar voor hem was het zijn eerste piste-ervaring die hij bovendien met gewone schoenen liep. Anderzijds was hij wel de ideale gangmaker. Zo kon ik me in zijn spoor uit de wind zetten en me sparen voor de laatste 600m. In ieder geval was het een leerrijke ervaring dat ik meer mijn eigen race moet lopen en niet te snel content mag zijn. Echt diep gaan tot het gaatje (zoals ik in elke stratenloop doe), deed ik vandaag niet. Laat het ons een gebrek aan piste-ervaring noemen. Da's natuurlijk simpel op te lossen: meer pistewedstrijden lopen. Ik sluit zeker met een positief gevoel af en keer graag terug naar de piste. Zeker zo 's avonds heel laat lopen, had wel iets heel speciaals", besluit hij.
Koen op het BK 10km op de weg: vierde bij de +45!
"Ontgoocheling versus fierheid"
4 augustus 2024 - "Het leek me eens leuk idee om een BK mee te maken", aldus Koen Michiels voor een paar weken. " Dus besloot ik enkele weken geleden om me in te schrijven. Deze wedstrijd was zeker geen doel op zich. Dat doel ligt in het najaar met de halve marathon op 1/11. Maar ergens hoopte en verwachtte ik toch dat ik een nieuw pr op de 10 km zou lopen. Immers, het vorige pr (36’44’’) werd gelopen in Liedekerke op een zwaarder parcours, liep ik 5 km moederziel alleen en dat ‘s morgens (de spieren zijn dan nog wat stijver). En hier werd een biljartvlak parcours voorgeschoteld met bovendien het kruim van de Belgische atletiekwereld (behalve dan Bashir Abdi, Koen Naert en Isaac Kimeli die op de Olympische Spelen vertoeven). Ideaal om achter betere en snellere lopers uit de wind te zitten. Omdat het BK geen doel op zich was, had ik de laatste dagen niet afgebouwd om fris te zijn. Zo zat ik al aan 50 km’s deze week nog voor het BK moest beginnen. Best wel veel voor mijn doen. Ik wist dat ik frisheid zou missen maar dacht het te kunnen compenseren met een goeie vorm. De start was trager dan gewoonlijk (ook wel door het geharrewar de eerste 100’en meters) met 3’36 na de 1ste km. Km 2 en 3 waren in 3’36 en 3’38. Ik had dus na 3 km zo’n 10 seconden bonus. Maar toen al voelde ik dat het moeilijk zou worden. Na 4 km had ik immers alle moeite van de wereld om nota bene een 70-plusser in te halen en nadien achter te laten (Eddy Vierendeels, wereldrecordhouder 5 en 10 km +70 op de piste, red.). Proficiat voor deze man: hij zou slechts een halve minuut achter mij eindigen. Wat een knalprestatie op die leeftijd! Om maar te zeggen dat het een hoog niveau was. Ik trok me wel op aan het feit dat ik stapsgewijs andere 45-plussers begon in te halen (elke loper die +35 is, had een nummer met zijn leeftijdscategorie op de rug). Heel handig. Na 7 km vond ik het tempo van de loper voor me net iets te traag dus versnelde ik. Dat zou wel betekenen dat ik nog 3 km op kop moest lopen tegen de wind. Daar miste ik een goeie ‘haas’. Niet ideaal. Daar waar ik de meeste wedstrijden op het eind nog kan versnellen, gebeurde nu net het omgekeerde. Zeker de laatste 400 meter op de piste had ik het zwaar. Nochtans had de aankomst op de piste een boost moeten geven… Ik had toen al door dat een nieuw pr er net niet zou inzitten. Ik eindigde in 36’52 (3’41/km) goed voor een 145ste plek op 243 en zo waar een onverhoopte 4e plek bij de 45+! Ik was aanvankelijk ontgoocheld maar die 4e plek maakt wel veel goed. En ik kan het ook wel plaatsen: ik was niet superfris, het was vrij warm en elk parcours is anders: hier was het soms bochtrijk waardoor je snelheid verliest en er waren ook af en toe kasseitjes. Toch hoop ik dat ik van zulke wedstrijden later de vruchten kan plukken. Waarom binnenkort al niet door het effect van de supercompensatie (zoals bij ene Remco Evenepoel op de O.S.)? Ik weiger te geloven dat ik nu (al) aan mijn plafond zit. Ik maakte het afgelopen jaar veel progressie en kan natuurlijk niet blijven snel verbeteren. Progressie maken, gebeurt in fasen. Ik ben er zeker van dat ik nu even op een ‘plateautje’ zit om later dit jaar opnieuw een sprongetje te maken. Ik ben iemand van doelen. Een doel zou kunnen zijn om ooit op het podium te kunnen staan van een BK. Maar het niveau is er zo hoog dat dat geen sinecure wordt. Met deze tijd zou ik maar pas het podium halen bij de categorie van de +60…. Dus nog 12 jaar dit niveau aanhouden en pas bij de +65 zou ik goud halen. Ik hoop toch ooit eens in de voetsporen van mijn nonkel Julien te treden die in 1979, 1981 en 1982 de Belgische titel veroverde op de 800 meter (al zal dat bij mij op een veeeeel lager niveau zijn). Iets voor de verre toekomst. Zo lang we maar kunnen blijven dromen!
"Ontgoocheling versus fierheid"
4 augustus 2024 - "Het leek me eens leuk idee om een BK mee te maken", aldus Koen Michiels voor een paar weken. " Dus besloot ik enkele weken geleden om me in te schrijven. Deze wedstrijd was zeker geen doel op zich. Dat doel ligt in het najaar met de halve marathon op 1/11. Maar ergens hoopte en verwachtte ik toch dat ik een nieuw pr op de 10 km zou lopen. Immers, het vorige pr (36’44’’) werd gelopen in Liedekerke op een zwaarder parcours, liep ik 5 km moederziel alleen en dat ‘s morgens (de spieren zijn dan nog wat stijver). En hier werd een biljartvlak parcours voorgeschoteld met bovendien het kruim van de Belgische atletiekwereld (behalve dan Bashir Abdi, Koen Naert en Isaac Kimeli die op de Olympische Spelen vertoeven). Ideaal om achter betere en snellere lopers uit de wind te zitten. Omdat het BK geen doel op zich was, had ik de laatste dagen niet afgebouwd om fris te zijn. Zo zat ik al aan 50 km’s deze week nog voor het BK moest beginnen. Best wel veel voor mijn doen. Ik wist dat ik frisheid zou missen maar dacht het te kunnen compenseren met een goeie vorm. De start was trager dan gewoonlijk (ook wel door het geharrewar de eerste 100’en meters) met 3’36 na de 1ste km. Km 2 en 3 waren in 3’36 en 3’38. Ik had dus na 3 km zo’n 10 seconden bonus. Maar toen al voelde ik dat het moeilijk zou worden. Na 4 km had ik immers alle moeite van de wereld om nota bene een 70-plusser in te halen en nadien achter te laten (Eddy Vierendeels, wereldrecordhouder 5 en 10 km +70 op de piste, red.). Proficiat voor deze man: hij zou slechts een halve minuut achter mij eindigen. Wat een knalprestatie op die leeftijd! Om maar te zeggen dat het een hoog niveau was. Ik trok me wel op aan het feit dat ik stapsgewijs andere 45-plussers begon in te halen (elke loper die +35 is, had een nummer met zijn leeftijdscategorie op de rug). Heel handig. Na 7 km vond ik het tempo van de loper voor me net iets te traag dus versnelde ik. Dat zou wel betekenen dat ik nog 3 km op kop moest lopen tegen de wind. Daar miste ik een goeie ‘haas’. Niet ideaal. Daar waar ik de meeste wedstrijden op het eind nog kan versnellen, gebeurde nu net het omgekeerde. Zeker de laatste 400 meter op de piste had ik het zwaar. Nochtans had de aankomst op de piste een boost moeten geven… Ik had toen al door dat een nieuw pr er net niet zou inzitten. Ik eindigde in 36’52 (3’41/km) goed voor een 145ste plek op 243 en zo waar een onverhoopte 4e plek bij de 45+! Ik was aanvankelijk ontgoocheld maar die 4e plek maakt wel veel goed. En ik kan het ook wel plaatsen: ik was niet superfris, het was vrij warm en elk parcours is anders: hier was het soms bochtrijk waardoor je snelheid verliest en er waren ook af en toe kasseitjes. Toch hoop ik dat ik van zulke wedstrijden later de vruchten kan plukken. Waarom binnenkort al niet door het effect van de supercompensatie (zoals bij ene Remco Evenepoel op de O.S.)? Ik weiger te geloven dat ik nu (al) aan mijn plafond zit. Ik maakte het afgelopen jaar veel progressie en kan natuurlijk niet blijven snel verbeteren. Progressie maken, gebeurt in fasen. Ik ben er zeker van dat ik nu even op een ‘plateautje’ zit om later dit jaar opnieuw een sprongetje te maken. Ik ben iemand van doelen. Een doel zou kunnen zijn om ooit op het podium te kunnen staan van een BK. Maar het niveau is er zo hoog dat dat geen sinecure wordt. Met deze tijd zou ik maar pas het podium halen bij de categorie van de +60…. Dus nog 12 jaar dit niveau aanhouden en pas bij de +65 zou ik goud halen. Ik hoop toch ooit eens in de voetsporen van mijn nonkel Julien te treden die in 1979, 1981 en 1982 de Belgische titel veroverde op de 800 meter (al zal dat bij mij op een veeeeel lager niveau zijn). Iets voor de verre toekomst. Zo lang we maar kunnen blijven dromen!
Marathonlopers kunnen hun snelheid verhogen door op kortere afstanden te trainen.
(Zo hoor je het eens van een ander...)
29 juli 2024
"Ik ben dol op lange duurlopen en heb inmiddels zeven marathons in de benen. De marathon is mijn favoriete afstand, by far! Het zal je verbazen dat ik momenteel een heel ander doel nastreef: ik wil een kilometer binnen de 4 minuten kunnen lopen. Ja, ik had zin om mezelf uit te dagen en op zoek te gaan naar wat meer snelheid. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat een snellere kilometer zich ook op de langere afstanden zal doen gelden."
"Want ook langeafstandlopers worden beter van de trainingen die je moet doen om je tijd op de 1 kilometer aan te scherpen. Het haalt je uit je comfortzone en nodigt je uit om wat anders te doen dan je oude vertrouwde duurloopjes. Het biedt voordelen voor je hele lichaam. Zo blijft de stofwisseling verhoogd lang nadat je klaar bent met je training. Je hardloop-efficiëntie zal verbeteren, en dat is een dikke bonus, of je nu een duursporter bent of dat je traint voor kortere afstanden.
Door Emily Abbate
(Zo hoor je het eens van een ander...)
29 juli 2024
"Ik ben dol op lange duurlopen en heb inmiddels zeven marathons in de benen. De marathon is mijn favoriete afstand, by far! Het zal je verbazen dat ik momenteel een heel ander doel nastreef: ik wil een kilometer binnen de 4 minuten kunnen lopen. Ja, ik had zin om mezelf uit te dagen en op zoek te gaan naar wat meer snelheid. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat een snellere kilometer zich ook op de langere afstanden zal doen gelden."
"Want ook langeafstandlopers worden beter van de trainingen die je moet doen om je tijd op de 1 kilometer aan te scherpen. Het haalt je uit je comfortzone en nodigt je uit om wat anders te doen dan je oude vertrouwde duurloopjes. Het biedt voordelen voor je hele lichaam. Zo blijft de stofwisseling verhoogd lang nadat je klaar bent met je training. Je hardloop-efficiëntie zal verbeteren, en dat is een dikke bonus, of je nu een duursporter bent of dat je traint voor kortere afstanden.
Door Emily Abbate
Ellie (rechts) trots met haar bronzen medaille.
De handen op elkaar voor Ellie.
Bart knokt zich naar de tiende plaats.
|
Benjamin, Stijn, Bart en James.
Stijn (snakkend naar wat vocht) en James hier nog samen.
Benjamin - op karakter - in de Heideloop.
|
UPDATE (aanvulling) "31 juli 2024"
AAV'ers trotseren hittegolf in Heideloop, opnieuw brons voor Ellie
29 juli 2024 - Ellie Van Ransbeeck mocht zondag de spits afbijten in de Heideloop van KWB Sint-Jozef Londerzeel. Ze kende geen last van de verzengende hitte, waarin moest worden gelopen. Ze kreeg bovendien felle tegenstand uit het kamp van het gezin Hermans van Pegasus Londerzeel, die op plaatsen één, twee en vier beslag legden. Marthe was de snelste voor Enore en...onze Ellie. Vijftien meisjes van 6 en 7 jaar liepen voor wat ze waard zijn over 400m.
Aanvankelijk werd Ellie op plaats vier opgetekend. Er vloeiden al traantjes, maar na nazicht van de finishfilm bleek dat de vermeende nummer drie een jongen met krulletjes was. Ellie werd wel degelijk het derde meisje. Ze mocht terecht op het podium met de bronzen medaille plaatsnemen.
Volgende wedstrijd voor ons om naar uit te kijken was de 4km, waarin onze cadet Mario De Witte (14) het moest opnemen tegen oudere, meer ervaren atleten, maar dat heeft hem niet belet om als 25ste op 56 over de streep te snellen in 18'34" of tegen net geen 13km per uur. Goed zo, Mario is niet bang om aan wedstrijden in de streek deel te nemen.
Daarna speelde AAV vier troeven uit in de 8km. Drie onder hen verzilverden hun volgehouden trainingen in weer en wind met een plaats in de top-tien. Stijn Gyselinck liep tegen ruim 15 km per uur, wat hem net als verleden jaar de zevende plaats opleverde in 31'50". In de voormiddag had Stijn zich in zijn kennissenkring nog laten verleiden tot deelname aan de boerenbike in Waaienberg ter gelegenheid van de kermis aldaar. Waar het aanvankelijk een tocht zou worden van 30km, werd het uiteindelijk... 40km. Even uitgeblazen, een banaan gegeten en van outfit veranderd en Stijn stond popelend aan de start van de Heideloop in Londerzeel. "Het ging naar omstandigheden nog vrij goed", was zijn commentaar.
Een kleine minuut na Stijn volbracht James Joostens zijn opdracht als negende in 32'48", dat is tegen een gemiddelde van 14,66km per uur. Bart Vanderstraeten maakte de top-tien vol in 33'35" (of een gemiddelde van 14,36km per uur). Benjamin Van Ransbeeck hervatte de competitie in de Heideloop na een onderbreking van zes weken wegens blessureleed. Te vroeg zo blijkt: hij zag onderweg alle kleuren van de regenboog, moest af ten toe vaart minderen vanwege oververhitting, maar bereikte de aankomst desalniettemin als 26ste op 44 na 41'16". Hij had na aankomst een tijdje nodig om weer op adem te komen, maar we kunnen iedereen gerust stellen: Benjamin is een taaie: hij is opnieuw de oude...
AAV'ers trotseren hittegolf in Heideloop, opnieuw brons voor Ellie
29 juli 2024 - Ellie Van Ransbeeck mocht zondag de spits afbijten in de Heideloop van KWB Sint-Jozef Londerzeel. Ze kende geen last van de verzengende hitte, waarin moest worden gelopen. Ze kreeg bovendien felle tegenstand uit het kamp van het gezin Hermans van Pegasus Londerzeel, die op plaatsen één, twee en vier beslag legden. Marthe was de snelste voor Enore en...onze Ellie. Vijftien meisjes van 6 en 7 jaar liepen voor wat ze waard zijn over 400m.
Aanvankelijk werd Ellie op plaats vier opgetekend. Er vloeiden al traantjes, maar na nazicht van de finishfilm bleek dat de vermeende nummer drie een jongen met krulletjes was. Ellie werd wel degelijk het derde meisje. Ze mocht terecht op het podium met de bronzen medaille plaatsnemen.
Volgende wedstrijd voor ons om naar uit te kijken was de 4km, waarin onze cadet Mario De Witte (14) het moest opnemen tegen oudere, meer ervaren atleten, maar dat heeft hem niet belet om als 25ste op 56 over de streep te snellen in 18'34" of tegen net geen 13km per uur. Goed zo, Mario is niet bang om aan wedstrijden in de streek deel te nemen.
Daarna speelde AAV vier troeven uit in de 8km. Drie onder hen verzilverden hun volgehouden trainingen in weer en wind met een plaats in de top-tien. Stijn Gyselinck liep tegen ruim 15 km per uur, wat hem net als verleden jaar de zevende plaats opleverde in 31'50". In de voormiddag had Stijn zich in zijn kennissenkring nog laten verleiden tot deelname aan de boerenbike in Waaienberg ter gelegenheid van de kermis aldaar. Waar het aanvankelijk een tocht zou worden van 30km, werd het uiteindelijk... 40km. Even uitgeblazen, een banaan gegeten en van outfit veranderd en Stijn stond popelend aan de start van de Heideloop in Londerzeel. "Het ging naar omstandigheden nog vrij goed", was zijn commentaar.
Een kleine minuut na Stijn volbracht James Joostens zijn opdracht als negende in 32'48", dat is tegen een gemiddelde van 14,66km per uur. Bart Vanderstraeten maakte de top-tien vol in 33'35" (of een gemiddelde van 14,36km per uur). Benjamin Van Ransbeeck hervatte de competitie in de Heideloop na een onderbreking van zes weken wegens blessureleed. Te vroeg zo blijkt: hij zag onderweg alle kleuren van de regenboog, moest af ten toe vaart minderen vanwege oververhitting, maar bereikte de aankomst desalniettemin als 26ste op 44 na 41'16". Hij had na aankomst een tijdje nodig om weer op adem te komen, maar we kunnen iedereen gerust stellen: Benjamin is een taaie: hij is opnieuw de oude...
Stijn en Bart onderscheiden zich in de Runners'lab 4 mijl in Aalst
24 juli 2024 - Denk niet dat onze AAV-wedstrijdlopers inactief gebleven zijn tijdens het weekeinde van de nationale feestdag. Ze lieten het tricolore feest aan het Jubelpark in Brussel links liggen om zich toe te leggen op de tweede editie van de Runners'lab 4 mijl van Aalst als opwarmer voor het 87ste Na-tour-criterium met wielerhelden als Victor Campenaerts, groene trui Biam Girmay uit Eritrea en nummer twee in het puntenklassement Jasper Philipsen aan de start. Er waren voor hen 60.000 sportliefhebbers in de Ajuinenstad opgedaagd. 230 hardlopers mochten het publiek vooraf opwarmen over een afstand van vier mijl, zijnde 4x1609 m of afgerond 6,4 km. Veelloper Stijn Gyselinck was een van de 230 deelnemers, die deze unieke loop op een afgesloten omloop van één kilometer in de Aalsterse binnenstad wel eens wilden meemaken. In een onbeschrijfelijke sfeer eindigde hij op een knappe achttiende plaats op 119 (mannen) in een tijd van 25'06 of tegen een gemiddelde van 3'53 per kilometer. Zijn spitsbroeder Bart Van der Staeten sleepte een 33ste plaats uit de brand in 26'24", wat overeenkomt met een gemiddelde van 4'06" per km. Onder de 72 vrouwen die apart gerangschikt werden, treffen we ex-lid Katrien Moens aan op de 40ste plaats. Katrien oefende jarenlang bij ons. Ze mag altijd terugkomen!
Bart had overigens niet genoeg aan de vier mijl van Aalst. Daags voordien had hij zijn oog laten vallen op de 8km van de 44ste editie Dender- en Scheldejogging in Grembergen, die hij tot een goed einde bracht als 20ste in 35'57". Hij bleef onder meer ex-jeugdtrainer van AAV Matthias De Meyst vooraf, die 47'21" voor de afstand nodig had. Honderd en vier lopers haalden de eindstreep.
24 juli 2024 - Denk niet dat onze AAV-wedstrijdlopers inactief gebleven zijn tijdens het weekeinde van de nationale feestdag. Ze lieten het tricolore feest aan het Jubelpark in Brussel links liggen om zich toe te leggen op de tweede editie van de Runners'lab 4 mijl van Aalst als opwarmer voor het 87ste Na-tour-criterium met wielerhelden als Victor Campenaerts, groene trui Biam Girmay uit Eritrea en nummer twee in het puntenklassement Jasper Philipsen aan de start. Er waren voor hen 60.000 sportliefhebbers in de Ajuinenstad opgedaagd. 230 hardlopers mochten het publiek vooraf opwarmen over een afstand van vier mijl, zijnde 4x1609 m of afgerond 6,4 km. Veelloper Stijn Gyselinck was een van de 230 deelnemers, die deze unieke loop op een afgesloten omloop van één kilometer in de Aalsterse binnenstad wel eens wilden meemaken. In een onbeschrijfelijke sfeer eindigde hij op een knappe achttiende plaats op 119 (mannen) in een tijd van 25'06 of tegen een gemiddelde van 3'53 per kilometer. Zijn spitsbroeder Bart Van der Staeten sleepte een 33ste plaats uit de brand in 26'24", wat overeenkomt met een gemiddelde van 4'06" per km. Onder de 72 vrouwen die apart gerangschikt werden, treffen we ex-lid Katrien Moens aan op de 40ste plaats. Katrien oefende jarenlang bij ons. Ze mag altijd terugkomen!
Bart had overigens niet genoeg aan de vier mijl van Aalst. Daags voordien had hij zijn oog laten vallen op de 8km van de 44ste editie Dender- en Scheldejogging in Grembergen, die hij tot een goed einde bracht als 20ste in 35'57". Hij bleef onder meer ex-jeugdtrainer van AAV Matthias De Meyst vooraf, die 47'21" voor de afstand nodig had. Honderd en vier lopers haalden de eindstreep.
Ook James en Britt waren er bij!
17 juli - UPDATE 2 STADRUN
We waren uiteindelijk met zes in Droeshout. Ook James Joostens en Britt Boogaerts (20) waren van de partij. Britt wilde wel eens wat ze waard was over tien kilometer. Haar vriend James (25) ging haar daarbij helpen. Britt maakte de 57ste plaats tot de hare in 57'55" (dat is tegen gemiddeld 5'47"), James liet haar voorgaan op de 58ste plaats. Britt wilde voor haar debuut onder het uur uitkomen en daar is ze aardig in gelukt. Ze was de vijftiende vrouw. De mooie omloop langs veld- en boswegels (Waaienberg, Paddenbroeken, Kartelobos, Koereit...) met nogal wat hoogtemeters en obstakels is niet meteen de gemakkelijkste.
17 juli - UPDATE 2 STADRUN
We waren uiteindelijk met zes in Droeshout. Ook James Joostens en Britt Boogaerts (20) waren van de partij. Britt wilde wel eens wat ze waard was over tien kilometer. Haar vriend James (25) ging haar daarbij helpen. Britt maakte de 57ste plaats tot de hare in 57'55" (dat is tegen gemiddeld 5'47"), James liet haar voorgaan op de 58ste plaats. Britt wilde voor haar debuut onder het uur uitkomen en daar is ze aardig in gelukt. Ze was de vijftiende vrouw. De mooie omloop langs veld- en boswegels (Waaienberg, Paddenbroeken, Kartelobos, Koereit...) met nogal wat hoogtemeters en obstakels is niet meteen de gemakkelijkste.
Stijn, Bart en Lomme waren er ook in Droeshout
15 juli - UPDATE STADRUN DROESHOUT - Behalve Koen maakte nog drie AAV'ers hun truitje nat in de Stadrun: Stijn Gyselinck, Bart Van der Straeten en Lomme De Boeck. Stijn was een van de 94 deelnemers aan de 10 km. Hij zorgde voor een tweede top-10 plaats voor AAV. Hij liep als achtste binnen in 40'37". De overwinning was voor Solomon Belayneh van Atletiek Molenbeek (Atlemo), één van de 2 Vlaamse atletiekverenigingen in Brussel. Mazenzelenaar Lander Van Droogenbroeck, die algemeen directeur is bij de gemeente Asse, moest als tweede op hem een halve minuut toestaan. Voor Lomme was de Stadrun geen onbekende. Dit jaar koos hij voor de tien mijl (16km090), een nieuwe afstand in de organisatie. Die rondde onze jeugdtrainer af op de 26ste plaats in 1 u.25'59", dat is gemiddeld tegen 5'22" per kilometer. Bart Van der Straeten staat tweemaal vermeld in de uitslagen: in de 10 mijl (als 45ste in 1u41'26", maar dat klopt niet) en de halve marathon (21km), die hij als 18de op 59 aflegde in 1u41'46" of 4'50" per kilometer. Tien plaatsen verder eindigde Sofie Deleu, die vroeger nog een paar jaar jeugdtrainster was bij ons. Sofie was 1u.50'245 onderweg.
15 juli - UPDATE STADRUN DROESHOUT - Behalve Koen maakte nog drie AAV'ers hun truitje nat in de Stadrun: Stijn Gyselinck, Bart Van der Straeten en Lomme De Boeck. Stijn was een van de 94 deelnemers aan de 10 km. Hij zorgde voor een tweede top-10 plaats voor AAV. Hij liep als achtste binnen in 40'37". De overwinning was voor Solomon Belayneh van Atletiek Molenbeek (Atlemo), één van de 2 Vlaamse atletiekverenigingen in Brussel. Mazenzelenaar Lander Van Droogenbroeck, die algemeen directeur is bij de gemeente Asse, moest als tweede op hem een halve minuut toestaan. Voor Lomme was de Stadrun geen onbekende. Dit jaar koos hij voor de tien mijl (16km090), een nieuwe afstand in de organisatie. Die rondde onze jeugdtrainer af op de 26ste plaats in 1 u.25'59", dat is gemiddeld tegen 5'22" per kilometer. Bart Van der Straeten staat tweemaal vermeld in de uitslagen: in de 10 mijl (als 45ste in 1u41'26", maar dat klopt niet) en de halve marathon (21km), die hij als 18de op 59 aflegde in 1u41'46" of 4'50" per kilometer. Tien plaatsen verder eindigde Sofie Deleu, die vroeger nog een paar jaar jeugdtrainster was bij ons. Sofie was 1u.50'245 onderweg.
Koen onverwacht tweede in de halve marathon die hij niet wilde lopen.
Droeshout stadrun: van een 4de plaats op de 10 mijl naar een tweede plaats op de halve marathon!
14 juli - "Wat een verhaal!". Nadat Koen Michiels vorige week in de Guldensporenjogging een "spookloper" tegenkwam, beleefde hij tijdens de stadrun in Droeshout alweer een onwaarschijnlijk voorval. Hierna zijn relaas:
"Bij deze natuurloop in mijn vroegere hometown Droeshout startten de 4 afstanden samen (5, 10, 16 en 21 km). Ik ging voor de ten miles. Ik keuvelde bij de start even met een Nederlander. Hij probeerde bij de start te checken wie welke afstand liep. Hij had al vlug door dat de nummers die begonnen met '06' de halve marathon zouden lopen. Ik had ook een nummer met '06', dus volgens mij klopte deze logica niet... Al na 2 km vormde ik een groepje samen met Hervé uit Londerzeel (die me vorige week nog tegemoet kwam gelopen op 'Dorekensberg' tijdens de Guldensporenjogging) en een loper uit Wambeek. Hervé en ik wisselden wat woorden uit: we gingen beiden voor de 16 km. Aangezien Hervé sterker is dan ik, probeerde ik hem te volgen. Tot de 6e km ging dat met veel moeite. Maar dan moest ik mijn 2 metgezellen toch laten gaan. Ik brak niet volledig want had ze steeds in mijn gezichtsveld. Ik wist totaal niet in welke positie ik liep. Achteraf zou blijken dat ik 4e liep."
"Ik zat helemaal a bloc bij aankomst van de 16 km", vervolgt hij. "Een top 3 was niet gelukt. De anderen waren net iets sterker. Toen ik de finish doorliep, riep één van de organisatoren dat ik nog een ronde van 5 km moest lopen. Ik zei dat dat niet kon. Maar de organisator was zeker van zijn stuk. Ik wist dat ik enkele weken terug al eens op hun website had liggen 'kijken'. Dat even 'kijken' bleek dus een effectieve inschrijving. Ik twijfelde even maar besefte dat er maar een iemand weg was: nog een ronde van 5 km lopen! Ik kreeg even een mentale tik. Dood zitten en nog eens 5 km moeten lopen... Na 500 meter kreeg ik echter een mentale boost. Ik kreeg te horen dat ik zo waar 2de liep!!! Achter mij was er niemand te bespeuren. Het kwam er op aan om dit tempo gewoon vol te houden. En in feite lukte dat nog vrij aardig. Achteraf bleek dat ik 4'03/km had gelopen tijdens de eerste 16 km en 4'11 op de laatste 5 km. Yes, de 2de plaats was binnen! Een geluk bij een ongeluk. De man van Wambeek werd eerste op de 21km en de Nederlander derde. Dit was een goeie fysieke test met het oog op de marathon, ook een goeie training van mijn wilskracht maar vooral een enorme mentale opsteker. Ik denk dat het nu bewezen is dat de langere afstand echt mijn ding is. Maar wat een mooie en fantastische natuurloop! Ik wist niet dat Droeshout zo mooi is! Ook superfijn om velen uit mijn vroegere hometown nog eens terug te zien. Ik ging precies 30 jaar terug in de tijd. 'Dat was de Misjie.', hoorde ik onderweg. 'Misjie' was indertijd mijn bijnaam op het voetbal. Dit was in één woord 'genieten'!
21 km in 1u25'49 (4'05/km), 130 hoogtemeters.
14 juli - "Wat een verhaal!". Nadat Koen Michiels vorige week in de Guldensporenjogging een "spookloper" tegenkwam, beleefde hij tijdens de stadrun in Droeshout alweer een onwaarschijnlijk voorval. Hierna zijn relaas:
"Bij deze natuurloop in mijn vroegere hometown Droeshout startten de 4 afstanden samen (5, 10, 16 en 21 km). Ik ging voor de ten miles. Ik keuvelde bij de start even met een Nederlander. Hij probeerde bij de start te checken wie welke afstand liep. Hij had al vlug door dat de nummers die begonnen met '06' de halve marathon zouden lopen. Ik had ook een nummer met '06', dus volgens mij klopte deze logica niet... Al na 2 km vormde ik een groepje samen met Hervé uit Londerzeel (die me vorige week nog tegemoet kwam gelopen op 'Dorekensberg' tijdens de Guldensporenjogging) en een loper uit Wambeek. Hervé en ik wisselden wat woorden uit: we gingen beiden voor de 16 km. Aangezien Hervé sterker is dan ik, probeerde ik hem te volgen. Tot de 6e km ging dat met veel moeite. Maar dan moest ik mijn 2 metgezellen toch laten gaan. Ik brak niet volledig want had ze steeds in mijn gezichtsveld. Ik wist totaal niet in welke positie ik liep. Achteraf zou blijken dat ik 4e liep."
"Ik zat helemaal a bloc bij aankomst van de 16 km", vervolgt hij. "Een top 3 was niet gelukt. De anderen waren net iets sterker. Toen ik de finish doorliep, riep één van de organisatoren dat ik nog een ronde van 5 km moest lopen. Ik zei dat dat niet kon. Maar de organisator was zeker van zijn stuk. Ik wist dat ik enkele weken terug al eens op hun website had liggen 'kijken'. Dat even 'kijken' bleek dus een effectieve inschrijving. Ik twijfelde even maar besefte dat er maar een iemand weg was: nog een ronde van 5 km lopen! Ik kreeg even een mentale tik. Dood zitten en nog eens 5 km moeten lopen... Na 500 meter kreeg ik echter een mentale boost. Ik kreeg te horen dat ik zo waar 2de liep!!! Achter mij was er niemand te bespeuren. Het kwam er op aan om dit tempo gewoon vol te houden. En in feite lukte dat nog vrij aardig. Achteraf bleek dat ik 4'03/km had gelopen tijdens de eerste 16 km en 4'11 op de laatste 5 km. Yes, de 2de plaats was binnen! Een geluk bij een ongeluk. De man van Wambeek werd eerste op de 21km en de Nederlander derde. Dit was een goeie fysieke test met het oog op de marathon, ook een goeie training van mijn wilskracht maar vooral een enorme mentale opsteker. Ik denk dat het nu bewezen is dat de langere afstand echt mijn ding is. Maar wat een mooie en fantastische natuurloop! Ik wist niet dat Droeshout zo mooi is! Ook superfijn om velen uit mijn vroegere hometown nog eens terug te zien. Ik ging precies 30 jaar terug in de tijd. 'Dat was de Misjie.', hoorde ik onderweg. 'Misjie' was indertijd mijn bijnaam op het voetbal. Dit was in één woord 'genieten'!
21 km in 1u25'49 (4'05/km), 130 hoogtemeters.
Klimgeiten Stijn en Bart brengen Nacht-trail in Houffalize tot een goed einde
9 juli 2024 - Trouwe lezers van deze website weten ondertussen dat Stijn Gyselinck en Bart Van der Straeten liefhebbers zijn van extreme races. Afgelopen weekend vonden ze in de Houffatrail een uitdaging waaraan ze niet konden weerstaan: met name een nacht-trail in de Ardennen met aan de start Fransen, Nederlanders en Belgen. De deelnemers zijn verplicht zijn om met een hoofdlamp te lopen om uitstekende boomstronken, wortels, putten en andere obstakels tijdig op te merken. Het duo had zijn zinnen gezet op de Night Run over 9km met start om 22 uur. Ze moesten het opnemen tegen veelal plaatselijke specialisten, waarbij ze hun wedstrijd goed moesten indelen. Dat kan Stijn als geen ander. Aan kilometer 6,5 km kwam onze canicrosser door in 31'44", waarna hij het tempo opdreef om beslag te leggen op de veertiende plaats op 217 in 46'40". Hij slaagde erin om de voormalig halvefond-internationaal Jan Van den Broeck achter zich te houden. Na 6,5km had Jan nog maar 14 seconden achterstand op Stijn, die zoals gezegd een tandje bijstak en in de slotfase verder uitliep. Jan eindigde op de 17de plaats in 47'29".
Wat deed Bart ondertussen? Het bewijs leveren dat hij dergelijke wedstrijden ook tot een goed einde kan brengen. We vinden hem terug op plaats 36 in 52'55". Pikant detail: Bart had een halve etmaal eerder ook al deelgenomen aan de Guldensporenjogging in eigen dorp, waarin, op de 5 km, de tiende plaats zijn deel werd. Foto's over hun avontuur hebben we vooralsnog niet kunnen vinden.
9 juli 2024 - Trouwe lezers van deze website weten ondertussen dat Stijn Gyselinck en Bart Van der Straeten liefhebbers zijn van extreme races. Afgelopen weekend vonden ze in de Houffatrail een uitdaging waaraan ze niet konden weerstaan: met name een nacht-trail in de Ardennen met aan de start Fransen, Nederlanders en Belgen. De deelnemers zijn verplicht zijn om met een hoofdlamp te lopen om uitstekende boomstronken, wortels, putten en andere obstakels tijdig op te merken. Het duo had zijn zinnen gezet op de Night Run over 9km met start om 22 uur. Ze moesten het opnemen tegen veelal plaatselijke specialisten, waarbij ze hun wedstrijd goed moesten indelen. Dat kan Stijn als geen ander. Aan kilometer 6,5 km kwam onze canicrosser door in 31'44", waarna hij het tempo opdreef om beslag te leggen op de veertiende plaats op 217 in 46'40". Hij slaagde erin om de voormalig halvefond-internationaal Jan Van den Broeck achter zich te houden. Na 6,5km had Jan nog maar 14 seconden achterstand op Stijn, die zoals gezegd een tandje bijstak en in de slotfase verder uitliep. Jan eindigde op de 17de plaats in 47'29".
Wat deed Bart ondertussen? Het bewijs leveren dat hij dergelijke wedstrijden ook tot een goed einde kan brengen. We vinden hem terug op plaats 36 in 52'55". Pikant detail: Bart had een halve etmaal eerder ook al deelgenomen aan de Guldensporenjogging in eigen dorp, waarin, op de 5 km, de tiende plaats zijn deel werd. Foto's over hun avontuur hebben we vooralsnog niet kunnen vinden.
Bart (160) legt zijn achtervolgers een moordend tempo op.
Benjamin (145) in actie.
Koen (rechts) is ogenschijnlijk niet echt blij met zijn derde plaats.
"Die jongen pak ik nog even", moet Ellie gedacht hebben.
Kijk, kijk: Ellie raakt geen grond tijdens het hardlopen.
Benjamin (145) sleept een 18de plaats uit de brand (en de wind).
(UPDATE GULDENSPORENJOGGING): Ellie opnieuw derde in kinderloop
8 juli 2024 - Voorafgaand aan de loopkoers voor volwassenen tijdens de Guldensporenjogging mochten ook de kinderen een gedeelte van de straten in Nijverseel onveilig maken. Als een van de jongsten (geboren in 2015, 2016 en 2017 legde een verkouden Ellie Van Ransbeeck (7) opnieuw beslag op een derde plaats. Eerder had ze dit al voor elkaar gekregen in de Natuurloop, eveneens in Opwijk. Applaus!
Op de 5km liep Benjamin liep niet de plaats en de tijd die hij voor ogen had, "maar gezien de blessures van de jongste weken kan ik er vrede mee nemen. Achteraf had ik geen last meer van mijn onwillige heurp.3
8 juli 2024 - Voorafgaand aan de loopkoers voor volwassenen tijdens de Guldensporenjogging mochten ook de kinderen een gedeelte van de straten in Nijverseel onveilig maken. Als een van de jongsten (geboren in 2015, 2016 en 2017 legde een verkouden Ellie Van Ransbeeck (7) opnieuw beslag op een derde plaats. Eerder had ze dit al voor elkaar gekregen in de Natuurloop, eveneens in Opwijk. Applaus!
Op de 5km liep Benjamin liep niet de plaats en de tijd die hij voor ogen had, "maar gezien de blessures van de jongste weken kan ik er vrede mee nemen. Achteraf had ik geen last meer van mijn onwillige heurp.3
Stijn haast Benjamin in halve-marathon in Moorsel.
Stijn ploetert en zwoegt.
Stijn neemt een "gezond" modderbad
Bart en Stijn finishen in de Mudmasters.
Bart en Stijn nemen een modderbad in de Mudmasters.
Vijf AAV'ers in actie in Faluintjesjogging.
Stijn onverzadigbaar!
7 juli 2024 - Er gaat geen weekeinde voorbij of Stijn Gyselinck is ergens fanatiek aan het sporten in binnen- en buitenland: canicrossen, steppen, joggen, Obstakelrunnen en als orgelpunt modderbaden in de Musmasters in Herentals. Zijn lijvig verhaal verhaal vind je hieronder.
"Het is even geleden dat ik m’n sportieve bezigheden deelde, hierbij een samenvatting sinds mijn laatste post over Baraque Fraiture", opent Stijn. "Voor die epische sneeuweditie (met een bruin tintje haha) deed ik een wedstrijd in Duitsland, namelijk de Vulcanicross, in een vulkanisch gebied aan de Vogelsberg. Daar was het een enorm contrast i.v.m. de weersomstandigheden t.o.v. Baraque Fraiture. Door de warmte werd daar zaterdag alles vervroegd, eerste start met de step om 7u30! De dag erna was het 9u, Canicross was beide dagen omstreeks 11u. Door blessure koos ik Bia, die haar ziel gaf in de canicross (4,2km). De eerste dag nog wat pijn maar dag 2 konden we pijnloos over de track. Bij het steppen ging het super hard door het kunstwerk van Heiko Gumpert (Hij maakt dogscooters naar jouw wens, aanrader!). Bij het uitlopen merkte ik zonnende hagedissen op! Als voormalig reptielenhouder zijn deze diertjes niet zo onzichtbaar voor me als ze zouden willen , maar wel een uitdaging om ze op foto te krijgen."
"Tijdens de rit ernaartoe vraag je al eens af waarom zo ver rijden, ga ik dit nog doen?", gaat Stijn verder. "Maar eens terplekke is het genieten van de schitterende omgeving! Als slaapplaats eens niet het gebruikelijke hotel genomen maar een nieuw jeugdhuis. Onverwachts zeer aangenaam verrast, zeer luxueus voor de prijs met een fancy systeem waarbij alle deuren open geswiped kunnen worden met de smartphone. Je moet dan wel altijd je gsm bij hebben en die moet opgeladen zijn zelfs voor een klein toiletbezoek . Na Baraque Fraiture was er 'Harre', de afsluiter van de Belgische canicrosskalender. Een nieuwe locatie met een uitdagend parcours: Afdalen en klimmen! Magnus ging magistraal over het lange parcours op het steponderdeel. En met Balder kon ik weer vlammen na de blessure op het korte parcours, enkel Nathan moesten we weer voorlaten. Als verblijf voor de wedstrijd van Harre die in de verre provincie Luxemburg plaatsvond, verbleef ik in een gezellige rustieke B&B met een middeleeuwse trappenhal, vol kaarsen… Je komt wat tegen als fanatiek sporter! Een week later was er de onverwachtse trip als training naar Ninove, een jogging die ik al vaker deed toen ik in Wambeek woonde (afstand 8km)."
"Daarna was het weer tijd voor de “Break-out-run” (14km)", aldus Stijn."Hier nam ik vorig jaar voor het eerst aan deel. Een obstacle run met als thema ontsnappen uit een gevangenis. De acteurs die cipiers, gevangenen en agenten spelen maken de sfeer volledig af. De voorheen gevreesde temperatuur van het water viel heel goed mee! Een aanrader voor wie zoiets eens wil doen, toplocatie! Na deze speeltuin was het eens nodig om de gas open te trekken op een trail (13km), namelijk ‘Boekt loopt’ (Heusden-Zolder), een tip van Tim & Ho-Tsin. Leuk parcours en wat een finish! Nooit eerder kwam ik zo feestelijk over de eindmeet, met rook en een beetje vuurwerk! De week erna weer de speeltuin in op de ‘Titan Air Race’ in Lilse Bergen. Een kortere race (5km) met opblaasbare obstakels, ideaal voor Jaylynn die dit ook eens wou doen (samen met Kevin & Ho-Tsin)! We hebben ons ziek gelachen doorheen de regen en modder. Maar door een duik tijdens een steptraining moest ik het wat rustiger aan doen, niet voluit gaan en duursport was het advies van de osteopaat, maar rust roest."
"Dus hazen voor trainingsmakker Benjamin leek een goede optie… Al was het een halve marathon, waarvan 70% onverhard . Vorig jaar in augustus begon hij bij ons te trainen, intussen 10 kilo afgevallen en we deden een gemiddelde van 12km/u over dit ruige parcours rondom Aalst!! Voor mij een goede training en zoals voorspeld de pijn uit de knieën gelopen. Dus ik was weer klaar om voor het podium te strijden in Spa, lekker bergop met 340 hoogtemeters op 10km. Met 3 gingen we ervandoor, maar de andere 2 sleurden om beurten om me eraf te krijgen, toch een mooie 3de plaats behaald. De week erna organiseerde m’n canicrossclub voor het eerst een canitrail/wandeling. Een leuk initiatief dat hoogstwaarschijnlijk in de toekomst zal vervolgd worden. De 8km met Bia gelopen en daarna de bepijling van de 16km helpen afbreken, deels lopend en deels met quad, genoeg kilometers op de teller dus. Dan was er ten slotte 22 juni in Herentals: de Musmasters! En of er modder was, volgens de organisatie de modderigste editie die ze al hadden. Een stevige training was het zeker (12km)! O.a. kopje onder in ijswater, klimmen, kruipen en ploeteren in het slijk, jezelf katapulteren door de lucht, elektrische schokken krijgen, gewichten heffen of dragen, enzovoort. Met als kers op de taart een high five van Slongs!"
• 13 - 14.04 Duitsland Vulcanicross: DS1 & CC
• 20 - 21.04 Canicross Baraque Fraiture DS1 & CC 5th
• 28.04 Canicross Harre DS1 & CC
• 05.05 Jogging Ninove, Dwars door Ninove (training)
• 11.05 Vught (NL), Break out run (Obstacle run)
• 18.05 Heusden-Zolder, Boekt Loopt, Op den dool Trail:
• 26.05 Lilse Bergen, Titan Air Race
• 02.06 Moorsel, Faluintjestrail 1/2marathon (Haas )
• 08.06 Spa, The longest day trail:
• 16.06 Opwijk Canitrail
• 22.06 Herentals, Mudmasters (Obstacle run)
Dank aan de fotografen, o.a. door stephaniefillaphotographie (Vulcanicross), Jean Bollaerts (Boekt Loopt), Megan Timmermans, Anaïs Hermans (Harre), ... Ook aan de handlers (Heiko & Florian) en organisatoren.
Nog meer foto's op de Facebookpagina van Stijn!
7 juli 2024 - Er gaat geen weekeinde voorbij of Stijn Gyselinck is ergens fanatiek aan het sporten in binnen- en buitenland: canicrossen, steppen, joggen, Obstakelrunnen en als orgelpunt modderbaden in de Musmasters in Herentals. Zijn lijvig verhaal verhaal vind je hieronder.
"Het is even geleden dat ik m’n sportieve bezigheden deelde, hierbij een samenvatting sinds mijn laatste post over Baraque Fraiture", opent Stijn. "Voor die epische sneeuweditie (met een bruin tintje haha) deed ik een wedstrijd in Duitsland, namelijk de Vulcanicross, in een vulkanisch gebied aan de Vogelsberg. Daar was het een enorm contrast i.v.m. de weersomstandigheden t.o.v. Baraque Fraiture. Door de warmte werd daar zaterdag alles vervroegd, eerste start met de step om 7u30! De dag erna was het 9u, Canicross was beide dagen omstreeks 11u. Door blessure koos ik Bia, die haar ziel gaf in de canicross (4,2km). De eerste dag nog wat pijn maar dag 2 konden we pijnloos over de track. Bij het steppen ging het super hard door het kunstwerk van Heiko Gumpert (Hij maakt dogscooters naar jouw wens, aanrader!). Bij het uitlopen merkte ik zonnende hagedissen op! Als voormalig reptielenhouder zijn deze diertjes niet zo onzichtbaar voor me als ze zouden willen , maar wel een uitdaging om ze op foto te krijgen."
"Tijdens de rit ernaartoe vraag je al eens af waarom zo ver rijden, ga ik dit nog doen?", gaat Stijn verder. "Maar eens terplekke is het genieten van de schitterende omgeving! Als slaapplaats eens niet het gebruikelijke hotel genomen maar een nieuw jeugdhuis. Onverwachts zeer aangenaam verrast, zeer luxueus voor de prijs met een fancy systeem waarbij alle deuren open geswiped kunnen worden met de smartphone. Je moet dan wel altijd je gsm bij hebben en die moet opgeladen zijn zelfs voor een klein toiletbezoek . Na Baraque Fraiture was er 'Harre', de afsluiter van de Belgische canicrosskalender. Een nieuwe locatie met een uitdagend parcours: Afdalen en klimmen! Magnus ging magistraal over het lange parcours op het steponderdeel. En met Balder kon ik weer vlammen na de blessure op het korte parcours, enkel Nathan moesten we weer voorlaten. Als verblijf voor de wedstrijd van Harre die in de verre provincie Luxemburg plaatsvond, verbleef ik in een gezellige rustieke B&B met een middeleeuwse trappenhal, vol kaarsen… Je komt wat tegen als fanatiek sporter! Een week later was er de onverwachtse trip als training naar Ninove, een jogging die ik al vaker deed toen ik in Wambeek woonde (afstand 8km)."
"Daarna was het weer tijd voor de “Break-out-run” (14km)", aldus Stijn."Hier nam ik vorig jaar voor het eerst aan deel. Een obstacle run met als thema ontsnappen uit een gevangenis. De acteurs die cipiers, gevangenen en agenten spelen maken de sfeer volledig af. De voorheen gevreesde temperatuur van het water viel heel goed mee! Een aanrader voor wie zoiets eens wil doen, toplocatie! Na deze speeltuin was het eens nodig om de gas open te trekken op een trail (13km), namelijk ‘Boekt loopt’ (Heusden-Zolder), een tip van Tim & Ho-Tsin. Leuk parcours en wat een finish! Nooit eerder kwam ik zo feestelijk over de eindmeet, met rook en een beetje vuurwerk! De week erna weer de speeltuin in op de ‘Titan Air Race’ in Lilse Bergen. Een kortere race (5km) met opblaasbare obstakels, ideaal voor Jaylynn die dit ook eens wou doen (samen met Kevin & Ho-Tsin)! We hebben ons ziek gelachen doorheen de regen en modder. Maar door een duik tijdens een steptraining moest ik het wat rustiger aan doen, niet voluit gaan en duursport was het advies van de osteopaat, maar rust roest."
"Dus hazen voor trainingsmakker Benjamin leek een goede optie… Al was het een halve marathon, waarvan 70% onverhard . Vorig jaar in augustus begon hij bij ons te trainen, intussen 10 kilo afgevallen en we deden een gemiddelde van 12km/u over dit ruige parcours rondom Aalst!! Voor mij een goede training en zoals voorspeld de pijn uit de knieën gelopen. Dus ik was weer klaar om voor het podium te strijden in Spa, lekker bergop met 340 hoogtemeters op 10km. Met 3 gingen we ervandoor, maar de andere 2 sleurden om beurten om me eraf te krijgen, toch een mooie 3de plaats behaald. De week erna organiseerde m’n canicrossclub voor het eerst een canitrail/wandeling. Een leuk initiatief dat hoogstwaarschijnlijk in de toekomst zal vervolgd worden. De 8km met Bia gelopen en daarna de bepijling van de 16km helpen afbreken, deels lopend en deels met quad, genoeg kilometers op de teller dus. Dan was er ten slotte 22 juni in Herentals: de Musmasters! En of er modder was, volgens de organisatie de modderigste editie die ze al hadden. Een stevige training was het zeker (12km)! O.a. kopje onder in ijswater, klimmen, kruipen en ploeteren in het slijk, jezelf katapulteren door de lucht, elektrische schokken krijgen, gewichten heffen of dragen, enzovoort. Met als kers op de taart een high five van Slongs!"
• 13 - 14.04 Duitsland Vulcanicross: DS1 & CC
• 20 - 21.04 Canicross Baraque Fraiture DS1 & CC 5th
• 28.04 Canicross Harre DS1 & CC
• 05.05 Jogging Ninove, Dwars door Ninove (training)
• 11.05 Vught (NL), Break out run (Obstacle run)
• 18.05 Heusden-Zolder, Boekt Loopt, Op den dool Trail:
• 26.05 Lilse Bergen, Titan Air Race
• 02.06 Moorsel, Faluintjestrail 1/2marathon (Haas )
• 08.06 Spa, The longest day trail:
• 16.06 Opwijk Canitrail
• 22.06 Herentals, Mudmasters (Obstacle run)
Dank aan de fotografen, o.a. door stephaniefillaphotographie (Vulcanicross), Jean Bollaerts (Boekt Loopt), Megan Timmermans, Anaïs Hermans (Harre), ... Ook aan de handlers (Heiko & Florian) en organisatoren.
Nog meer foto's op de Facebookpagina van Stijn!
Koen hielp zijn voorganger op de goede weg.
Koen komt "spookloper" tegen in Guldensporenjogging
6 juli 2024 - Koen Michiels heeft al wat avonturen beleefd tijdens de wedstrijden waaraan hij deelnam. In de Guldensporenjogging zaterdag in Nijverseel (Opwijk) zag hij zowaar een tegenstander die voor hem liep, op zijn stappen terugkomen, om hem de weg te vragen. Koen hielp hem op de rechte weg en werd derde. Sportief gebaar van Koen, en een mooie uitslag na een (korte) vakantie. Hierna zijn relaas.
"Van de 9 wedstrijden die ik dit jaar al liep, werd het 8 keer een 'succes' met ofwel een pr ofwel een podiumplek en ook 1 keer mijn langste afstand ooit (26 km)", aldus Koen. "Deze wedstrijd zou niets 'opleveren' dacht ik op voorhand. Na de eerste 2 km liep ik 7e. Maar dat was met de lopers van de 5 km meegerekend. Het zag er toen heel goed uit want veel van die snelle starters zouden wellicht de 5 km lopen. Halfweg kwam de bevestiging: ik liep plots 3de. Nummer 2 was me halfweg de 1ste ronde voorbijgegaan. Had ik toen geweten dat hij ook de 10 liep, dan had ik mijn wagonnetje aangepikt om uit de wind te zitten. Da's het nadeel dat de 5 km en 10 km samenlopen. Ik had hem misschien wel kunnen volgen: door de sterke wind zou ik goed verscholen achter hem kunnen zitten. Nu liep ik op 200m van hem. In het bosje versnelde hij serieus en weg was hij. Boven op 'Dorekensberg' kwam hij me ineens tegemoet gelopen. Een vreemd tafereel! Hij wist de weg niet meer. Ik bleef sportief en riep van ver dat het rechtdoor was. Bij de passage aan de vroegere boerderij van mijn grootouders nog even achterom gekeken: de 3de plek was binnen! Het moet wel gezegd dat er minder tegenstand was dan vorig jaar. Allee ja, behalve de 1ste dan (Jesse De Proost). Die liep zo waar 4 en een halve minuut sneller dan ik! Da's buiten categorie. Maar vorig jaar liep hij nog 7 minuten sneller dan ik. Het verschil wordt dus kleiner", knipoogt Koen. "Vorig jaar eindigde ik 11de in 4'06, weliswaar na een zware 'hoogtestage' in La Roche.
De uitslagen:
3. Koen Michiels 9,18km in 35'40" (3'5"" per kilometer). Op 54 lopers.
10. Bart Vanderstraeten 5km in 19'42"; 18. Benjamin Van Ransbeeck 20'48" (op 48).
6 juli 2024 - Koen Michiels heeft al wat avonturen beleefd tijdens de wedstrijden waaraan hij deelnam. In de Guldensporenjogging zaterdag in Nijverseel (Opwijk) zag hij zowaar een tegenstander die voor hem liep, op zijn stappen terugkomen, om hem de weg te vragen. Koen hielp hem op de rechte weg en werd derde. Sportief gebaar van Koen, en een mooie uitslag na een (korte) vakantie. Hierna zijn relaas.
"Van de 9 wedstrijden die ik dit jaar al liep, werd het 8 keer een 'succes' met ofwel een pr ofwel een podiumplek en ook 1 keer mijn langste afstand ooit (26 km)", aldus Koen. "Deze wedstrijd zou niets 'opleveren' dacht ik op voorhand. Na de eerste 2 km liep ik 7e. Maar dat was met de lopers van de 5 km meegerekend. Het zag er toen heel goed uit want veel van die snelle starters zouden wellicht de 5 km lopen. Halfweg kwam de bevestiging: ik liep plots 3de. Nummer 2 was me halfweg de 1ste ronde voorbijgegaan. Had ik toen geweten dat hij ook de 10 liep, dan had ik mijn wagonnetje aangepikt om uit de wind te zitten. Da's het nadeel dat de 5 km en 10 km samenlopen. Ik had hem misschien wel kunnen volgen: door de sterke wind zou ik goed verscholen achter hem kunnen zitten. Nu liep ik op 200m van hem. In het bosje versnelde hij serieus en weg was hij. Boven op 'Dorekensberg' kwam hij me ineens tegemoet gelopen. Een vreemd tafereel! Hij wist de weg niet meer. Ik bleef sportief en riep van ver dat het rechtdoor was. Bij de passage aan de vroegere boerderij van mijn grootouders nog even achterom gekeken: de 3de plek was binnen! Het moet wel gezegd dat er minder tegenstand was dan vorig jaar. Allee ja, behalve de 1ste dan (Jesse De Proost). Die liep zo waar 4 en een halve minuut sneller dan ik! Da's buiten categorie. Maar vorig jaar liep hij nog 7 minuten sneller dan ik. Het verschil wordt dus kleiner", knipoogt Koen. "Vorig jaar eindigde ik 11de in 4'06, weliswaar na een zware 'hoogtestage' in La Roche.
De uitslagen:
3. Koen Michiels 9,18km in 35'40" (3'5"" per kilometer). Op 54 lopers.
10. Bart Vanderstraeten 5km in 19'42"; 18. Benjamin Van Ransbeeck 20'48" (op 48).
Ellie kan haar mannetje staan.
Ellie kijkt haar tussentijd na.
Ellie is blij met haar derde plaats.
AAV boekt twee overwinningen in Natuurloop van Achilles
23 juni 2024 - Koen Michiels boekte een gemakkelijke overwinning bij de groten, die 10km af te leggen hadden. Ellie Van Ransbeeck was het snelste meisje in de snoepjesloop over 400m in het Hof ten Hemelrijk in Opwijk.
"Het was geen echte wedstrijd", weet Koen. "Omdat het een mix was van een vrije en een gezamenlijke start. Ik koos uiteraard voor de gezamenlijke start om toch wat wedstrijdgevoel te hebben;" Koen nam van meet af aan de leiding en stond die niet meer af. "Ik ondervond weinig tegenstand. Nummer twee eindigde op een dikke twee minuten", vertelde hij.
"Mar; het moet gezegd: Achilles stak een mooie omloop in elkaar langs stukjes prachtige natuur die ik als Opwijkenaar niet kende. Aanvankelijk liepen we veel op straat. Maar halfweg veranderde dat en kregen we zware modderstroken voorgeschoteld. Twee keer moesten we zelfs een poortje opendoen om door een drassig stuk te lopen."
"Ondanks de zege had ik geen supergevoel", vervolgt Koen. "Sowieso ligt een ochtendloop me minder: mijn spieren zijn dan nog niet helemaal 'gerodeerd'. Maar dit was geen doel op zich: het was enkel een heel pittige training. Wat hebben we geleerd? Volgende keer toch maar een pistemeeting meepikken..."
10,5 km: 1ste in 43:25 (4'08" per kilometer) op 48.
Geen grote volkstoeloop voor de snoepjesloop: er daagden 4 meisjes en 9 jongens op (7- en 8-jarigen), die 400m af te leggen hadden. Blonde Ellie werd derde in totaal en eerste meisje. De wedstrijd ging over twee ronden. Ellie kwam na een snelle start halfweg voorbij in 1'12" en haar tweede ronde ging in 1'18". Weinig verval, zeggen ze in het jargon. Toch stak ze nog 2 kinderen voorbij en schudde ze nog een straffe eindsprint uit de benen, waarbij ze nipt de tweede niet meer kon bijbenen. Dat belooft voor de toekomst!..
23 juni 2024 - Koen Michiels boekte een gemakkelijke overwinning bij de groten, die 10km af te leggen hadden. Ellie Van Ransbeeck was het snelste meisje in de snoepjesloop over 400m in het Hof ten Hemelrijk in Opwijk.
"Het was geen echte wedstrijd", weet Koen. "Omdat het een mix was van een vrije en een gezamenlijke start. Ik koos uiteraard voor de gezamenlijke start om toch wat wedstrijdgevoel te hebben;" Koen nam van meet af aan de leiding en stond die niet meer af. "Ik ondervond weinig tegenstand. Nummer twee eindigde op een dikke twee minuten", vertelde hij.
"Mar; het moet gezegd: Achilles stak een mooie omloop in elkaar langs stukjes prachtige natuur die ik als Opwijkenaar niet kende. Aanvankelijk liepen we veel op straat. Maar halfweg veranderde dat en kregen we zware modderstroken voorgeschoteld. Twee keer moesten we zelfs een poortje opendoen om door een drassig stuk te lopen."
"Ondanks de zege had ik geen supergevoel", vervolgt Koen. "Sowieso ligt een ochtendloop me minder: mijn spieren zijn dan nog niet helemaal 'gerodeerd'. Maar dit was geen doel op zich: het was enkel een heel pittige training. Wat hebben we geleerd? Volgende keer toch maar een pistemeeting meepikken..."
10,5 km: 1ste in 43:25 (4'08" per kilometer) op 48.
Geen grote volkstoeloop voor de snoepjesloop: er daagden 4 meisjes en 9 jongens op (7- en 8-jarigen), die 400m af te leggen hadden. Blonde Ellie werd derde in totaal en eerste meisje. De wedstrijd ging over twee ronden. Ellie kwam na een snelle start halfweg voorbij in 1'12" en haar tweede ronde ging in 1'18". Weinig verval, zeggen ze in het jargon. Toch stak ze nog 2 kinderen voorbij en schudde ze nog een straffe eindsprint uit de benen, waarbij ze nipt de tweede niet meer kon bijbenen. Dat belooft voor de toekomst!..
Weetje: zoveel hersteltijd heb je nodig tijdens je intervaltraining
18 juni - Het is bekend dat bij intervaltrainingen veel aandacht besteed wordt aan het aantal herhalingen, over welke afstand ze gelopen worden, tegen welke snelheid, maar veel minder aan de interval op zich. Het gedeelte tussen de snelle stukken lijkt van weinig belang, maar het is belangrijker dan je denkt.
Rust is een belangrijk gegeven waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwerpen van uitdagende, wedstrijdspecifieke trainingen. De manier waarop je ze invult (zitten, wandelen, joggen) en de duur van de rustpauzes bepalen mede welke fysiologisch systeem wordt aangesproken. De totale zwaarte van een training hangt sterk af van de herstelruimte tussen de herhalingen. Die mag niet te lang zijn, maar evenmin te kort
Over het algemeen zorgen korte rusttijden voor een hoge intensiteit van een training, omdat het herstel onvolledig is en je hartslag nog hoog is op het moment dat je aan de volgende interval begint.
‘Normaal gesproken, ongeacht voor welke afstand je traint, gebruik je korte rust om de intensiteit van de inspanning als geheel hoog te houden, en te voorkomen dat de hartslag te veel zakt,’ zegt Benita Willis. Willis was drie keer Australisch nationaal kampioen op de 5000 meter en is nu actief als coach. 'Bovendien kunnen korte rusttijden worden gebruikt om een tempotraining in stukken te knippen, zodat het mogelijk wordt om in de training een behoorlijke totale afstand te lopen met behoud van de gewenste intensiteit.'
18 juni - Het is bekend dat bij intervaltrainingen veel aandacht besteed wordt aan het aantal herhalingen, over welke afstand ze gelopen worden, tegen welke snelheid, maar veel minder aan de interval op zich. Het gedeelte tussen de snelle stukken lijkt van weinig belang, maar het is belangrijker dan je denkt.
Rust is een belangrijk gegeven waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwerpen van uitdagende, wedstrijdspecifieke trainingen. De manier waarop je ze invult (zitten, wandelen, joggen) en de duur van de rustpauzes bepalen mede welke fysiologisch systeem wordt aangesproken. De totale zwaarte van een training hangt sterk af van de herstelruimte tussen de herhalingen. Die mag niet te lang zijn, maar evenmin te kort
Over het algemeen zorgen korte rusttijden voor een hoge intensiteit van een training, omdat het herstel onvolledig is en je hartslag nog hoog is op het moment dat je aan de volgende interval begint.
‘Normaal gesproken, ongeacht voor welke afstand je traint, gebruik je korte rust om de intensiteit van de inspanning als geheel hoog te houden, en te voorkomen dat de hartslag te veel zakt,’ zegt Benita Willis. Willis was drie keer Australisch nationaal kampioen op de 5000 meter en is nu actief als coach. 'Bovendien kunnen korte rusttijden worden gebruikt om een tempotraining in stukken te knippen, zodat het mogelijk wordt om in de training een behoorlijke totale afstand te lopen met behoud van de gewenste intensiteit.'
James Joostens in actie (archieffoto).
James knap zesde in jogging "Relegemsedorpsfeesten"
18 juni 2024 - James Joostens liep afgelopen vrijdag in Relegem (Zellik) de 5km lange jogging. Hij werd er knap zesde in 19'12". De jogging liep deels over straat, deels off-road. "De gerealiseerde tijden en het aantal deelnemers waren beter dan vorig jaar, maar het was beste pittig", aldus James. "We liepen een tijdje in de regen en het risico om het slachtoffer te worden van een valpartij was niet denkbeeldig." De snelste was Nico Lunders, die een groot overwicht tentoonspreidde. Hij nam bijna een minuut voorsprong op de tweede, Tobias Meert, en enkele tellen meer op Joren Matton, die derde werd.
Stijn en Bart in de eerste zes in Trail Spa
12 juni 2024 - Daags voor de dag van de verkiezingen trokken Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten naar de befaamde trail in Spa. Echte berggeiten zijn ze niet. Daarom verkozen ze voorzichtigheidshalve voor de kortste afstand, toch nog goed voor 10 kilometer. Maar ze bewezen met vlag en wimpel toch aardig goed uit de voeten te kunnen tussen de rotsen in de bergen. Stijn kon lange tijd voorin lopen met twee andere klimgeiten: een Nederlander en een Limburger. Die speelden onder één hoedje en namen om beurten het kopwerk voor hun rekening. Met andere woorden: ze spraken dezelfde taal. Stijn moest uiteindelijk het hoofd buigen, maar door de knieën ging hij niet. Integendeel, hij liep steeds verder uit op de vierde en won hoog in de bergen het brons in 49'25". Op enige afstand liep Bart als zesde over de finish. Hij kon nog net de eerste vrouw, de Nederlandse Suzanne Kleinveld, voor blijven. Beiden lieten een tijd op tekenen van 56'05". 291 trail-liefhebbers brachten de opdracht tot een goed einde.
Er was ook nog een wedstrijd over 25km en een over 50km. Die langste afstand trok het meeste volk: 540 deelnemers haalden de eindmeet!
12 juni 2024 - Daags voor de dag van de verkiezingen trokken Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten naar de befaamde trail in Spa. Echte berggeiten zijn ze niet. Daarom verkozen ze voorzichtigheidshalve voor de kortste afstand, toch nog goed voor 10 kilometer. Maar ze bewezen met vlag en wimpel toch aardig goed uit de voeten te kunnen tussen de rotsen in de bergen. Stijn kon lange tijd voorin lopen met twee andere klimgeiten: een Nederlander en een Limburger. Die speelden onder één hoedje en namen om beurten het kopwerk voor hun rekening. Met andere woorden: ze spraken dezelfde taal. Stijn moest uiteindelijk het hoofd buigen, maar door de knieën ging hij niet. Integendeel, hij liep steeds verder uit op de vierde en won hoog in de bergen het brons in 49'25". Op enige afstand liep Bart als zesde over de finish. Hij kon nog net de eerste vrouw, de Nederlandse Suzanne Kleinveld, voor blijven. Beiden lieten een tijd op tekenen van 56'05". 291 trail-liefhebbers brachten de opdracht tot een goed einde.
Er was ook nog een wedstrijd over 25km en een over 50km. Die langste afstand trok het meeste volk: 540 deelnemers haalden de eindmeet!
Van links naar rechts: James, Bart, Koen, Stijn en Benjamin.
James gecontroleerd naar de negende plaats.
Koen zwoegend en zwetend richting tweede plaats.
Komaan, papa: Stijn volgen!
Stijn was Benjamin even kwijt.
UPDATE: De vier musketiers waren met vijf in Moorsel
4 juni - Historisch moment in de geschiedenisboeken van AAV. Op de Falluintjesjogging in het naburige Moorsel daagden vorige zondag maar liefst 5 AAV'ers op om deel te nemen aan de verschillende loopwedstrijden voor het goede doel. Beginnen we met de langste afstand die op het programma stond: de halve marathon. In de aanloop naar een debuutmarathon die Benjamin Van Ransbeeck in het najaar wil lopen, startte de Droeshoutenaar in deze laatste wedstrijd met een klein hartje. Stijn Gyselinck, die herstellende is van een lichte knieblessure maar van de osteopaat het groen licht kreeg om te lopen, beloofde hem zolang mogelijk te begeleiden en te hazen. Dat lukte wondergoed tot aan de streep. Beiden bereikten de aankomst omzeggens gelijk in 1:44 uur of een gemiddelde snelheid van 12 km per uur. Een knap resultaat voor een nieuweling, die in Moorsel tot beste 40plus-loper werd uitgeroepen.
In de 10km mikte het duo Koen Michiels/James Joostens op een plaats bij de top-tien. Daar zijn ze cum laude in geslaagd. Er kon gevreesd worden dat onze Koen niet sterk voor de dag zou komen, aangezien hij twee dagen eerder de school-trail van Wieze had gewonnen en die zege werd hem niet op een dienblad aangeboden. (Meer daarover hieronder).Zou hij voldoende gerecupereerd zijn? Neen, dacht Jeroen Jacqemijns, die er als een speer van doorging en Koen hem almaar kleiner zag worden. Jacqemijns raasde de afstand af in 34'13" of tegen een snelheid van 17km540 per uur. Daar kon zelfs een straffe Koen niet tegen op, maar zijn vorm zo goed dat hij de derde eveneens op een onoverbrugbare afstand liep. Koen, die bekend staat als een hardloper die niet zo gek veel wedstrijden loopt, en nu plots op drie dagen tijd zowaar twee wedstrijden achter de kiezen heeft, waarvan hij er een wint (en het was niet tegen Jan en Mieke) en de tweede opnieuw op het podium staat. Koen liep in de straten van Moorsel tegen 16km570 tegen per uur. James Joostens zag het allemaal gebeuren van op afstand en na zijn negende plaats in de Gentse marathon legde hij op een nieuw negende plaats beslag tegen een gemiddelde van 15km230 per uur in een pak met 98 koppen.
Bart Vanderstraeten is de man van de kortere afstand. Hij ging van start in de 5km, die hij afrondde in 20 minuten. Daarmee werd hij 21ste en 20ste man. Hier werden 128 aankomsten genoteerd.
UPDATE: We waren fout toen we schreven dat er 5 AAV'ers aanwezig waren in Moorsel. Het zijn er uiteindelijk 6 geworden!
Ook Ellie, de dochter van Benjamin Van Ransbeeck, was van de partij in de 600m voor de jeugd van haar leeftijd. Je ziet haar op de foto lopend achter haar papa (hierboven). Ellie werd vierde op amper één seconde van de derde en dus de bronzen medaille. Van een debuut gesproken!
De uitslagen: UPDATE
5km: 21. Bart Vanderstraeten 20'01" (op 128)
10km: 2. Koen Michiels 36'13" ; 9. James Joostens 39'24" (op 98)
21,1km: 33. Stijn Gyselinck 1u44'58"00; 34. Benjamin Van Ransbeeck 1u45'00" (op 87).
600m jeugd: 4. Ellie Van Ransbeeck 4'59" (10,230 km per uur) (op 8)
4 juni - Historisch moment in de geschiedenisboeken van AAV. Op de Falluintjesjogging in het naburige Moorsel daagden vorige zondag maar liefst 5 AAV'ers op om deel te nemen aan de verschillende loopwedstrijden voor het goede doel. Beginnen we met de langste afstand die op het programma stond: de halve marathon. In de aanloop naar een debuutmarathon die Benjamin Van Ransbeeck in het najaar wil lopen, startte de Droeshoutenaar in deze laatste wedstrijd met een klein hartje. Stijn Gyselinck, die herstellende is van een lichte knieblessure maar van de osteopaat het groen licht kreeg om te lopen, beloofde hem zolang mogelijk te begeleiden en te hazen. Dat lukte wondergoed tot aan de streep. Beiden bereikten de aankomst omzeggens gelijk in 1:44 uur of een gemiddelde snelheid van 12 km per uur. Een knap resultaat voor een nieuweling, die in Moorsel tot beste 40plus-loper werd uitgeroepen.
In de 10km mikte het duo Koen Michiels/James Joostens op een plaats bij de top-tien. Daar zijn ze cum laude in geslaagd. Er kon gevreesd worden dat onze Koen niet sterk voor de dag zou komen, aangezien hij twee dagen eerder de school-trail van Wieze had gewonnen en die zege werd hem niet op een dienblad aangeboden. (Meer daarover hieronder).Zou hij voldoende gerecupereerd zijn? Neen, dacht Jeroen Jacqemijns, die er als een speer van doorging en Koen hem almaar kleiner zag worden. Jacqemijns raasde de afstand af in 34'13" of tegen een snelheid van 17km540 per uur. Daar kon zelfs een straffe Koen niet tegen op, maar zijn vorm zo goed dat hij de derde eveneens op een onoverbrugbare afstand liep. Koen, die bekend staat als een hardloper die niet zo gek veel wedstrijden loopt, en nu plots op drie dagen tijd zowaar twee wedstrijden achter de kiezen heeft, waarvan hij er een wint (en het was niet tegen Jan en Mieke) en de tweede opnieuw op het podium staat. Koen liep in de straten van Moorsel tegen 16km570 tegen per uur. James Joostens zag het allemaal gebeuren van op afstand en na zijn negende plaats in de Gentse marathon legde hij op een nieuw negende plaats beslag tegen een gemiddelde van 15km230 per uur in een pak met 98 koppen.
Bart Vanderstraeten is de man van de kortere afstand. Hij ging van start in de 5km, die hij afrondde in 20 minuten. Daarmee werd hij 21ste en 20ste man. Hier werden 128 aankomsten genoteerd.
UPDATE: We waren fout toen we schreven dat er 5 AAV'ers aanwezig waren in Moorsel. Het zijn er uiteindelijk 6 geworden!
Ook Ellie, de dochter van Benjamin Van Ransbeeck, was van de partij in de 600m voor de jeugd van haar leeftijd. Je ziet haar op de foto lopend achter haar papa (hierboven). Ellie werd vierde op amper één seconde van de derde en dus de bronzen medaille. Van een debuut gesproken!
De uitslagen: UPDATE
5km: 21. Bart Vanderstraeten 20'01" (op 128)
10km: 2. Koen Michiels 36'13" ; 9. James Joostens 39'24" (op 98)
21,1km: 33. Stijn Gyselinck 1u44'58"00; 34. Benjamin Van Ransbeeck 1u45'00" (op 87).
600m jeugd: 4. Ellie Van Ransbeeck 4'59" (10,230 km per uur) (op 8)
Tip van de week: Met je verkeerde been uit het bed gestapt? Ga meteen lopen.
2 juni 2024 - Met het verkeerde been uit bed gestapt? Dat overkomt de besten. Maar je wil er snel van af en je wil beter in je veld zitten? Trek dan je loopschoenen aan en doe een duurloopje. Uit onderzoek blijkt namelijk dat je helemaal niet zo lang moet lopen om je beter te voelen. .
"Hardlopen zorgde voor een aanzienlijke verbetering in het functioneren en de emoties van de deelnemers", aldus Hideaki Soy,
professor bij het Laboratory of Exercise Biochemistry and Neuroendocrinology aan de University of Tsukuba in Japan.
Hij vertelde Runner’s World dat dit effect waarschijnlijk te maken heeft met een hersengebied genaamd de bilaterale prefrontale cortex. Dit gebied speelt een belangrijke rol bij je humeur. Hardlopen lijkt dit gebied te stimuleren, wat een onmiddellijke verandering opwekt in neurotransmitters zoals noradrenaline, acetylcholine en dopamine. Eerder onderzoek toonde aan dat deze neurotransmitters de cognitie en emotieregulatie beïnvloeden.
Hoewel andere vormen van beweging wellicht ook werken, doet hardlopen iets bijzonders, voegt Soya toe. 'Aangezien hardlopen een trainingsvorm is waarbij je je voortbeweegt en je hele lichaam gebruikt, heb je er meer coördinatie en balans voor nodig. De prefrontale cortex komt in actie voor de coördinatie. Dit gebeurt minder bij een activiteit zoals fietsen, omdat dat minder coördinatie of het dragen van gewicht vergt.'
De studie kent zijn beperking vanwege het kleine aantal deelnemers, maar het is zeker niet het enige onderzoek dat suggereert dat er een verband is tussen hardlopen en mentale gezondheid. Zo toonde een review van 116 onderzoeken aan dat hardlopen het humeur verbetert, zelfs als je het maar één keer doet.
Maar hoelang moet je nu lopen om je humeur te verbeteren? Uit een studie die gepubliceerd is in Scientific Reports blijkt dat 10 minuten matig intensief hardlopen al een significant effect heeft op je brein om je executieve functies (mentale processen die je helpen plannen, opletten, onthouden en multi-tasken) en je emotieregulatie te verbeteren.
De onderzoekers lieten 26 gezonde deelnemers 10 minuten hardlopen op een loopband, op 50 procent van hun VO2 max. Tijdens een controlesessie mochten de deelnemers 10 minuten rusten. Hun executieve functies en gemoedstoestand werden voor en na het hardlopen gemeten met behulp van betrouwbare testmethoden.
Groter effect als je langer loopt
De beste conclusie is dan ook niet dat 10 minuten je al een oppepper geeft, maar dat je die oppepper ook al kan voelen wanneer je voor het eerst gaat hardlopen of als het al jaren of zelfs decennia geleden is sinds je laatste run. 'In onze experimenten gebruiken we minimale hoeveelheden beweging en deze toont aan dat één sessie van 10 minuten het verschil maakt, of je nu regelmatig hardloopt of niet,' zegt Soya.
'Op basis hiervan is het mogelijk dat er een groter effect optreedt wanneer je langer loopt, zeker omdat dat ook andere hersengebieden zou kunnen stimuleren.' Of je kunt bijvoorbeeld een 'runner's high' ervaren.
2 juni 2024 - Met het verkeerde been uit bed gestapt? Dat overkomt de besten. Maar je wil er snel van af en je wil beter in je veld zitten? Trek dan je loopschoenen aan en doe een duurloopje. Uit onderzoek blijkt namelijk dat je helemaal niet zo lang moet lopen om je beter te voelen. .
"Hardlopen zorgde voor een aanzienlijke verbetering in het functioneren en de emoties van de deelnemers", aldus Hideaki Soy,
professor bij het Laboratory of Exercise Biochemistry and Neuroendocrinology aan de University of Tsukuba in Japan.
Hij vertelde Runner’s World dat dit effect waarschijnlijk te maken heeft met een hersengebied genaamd de bilaterale prefrontale cortex. Dit gebied speelt een belangrijke rol bij je humeur. Hardlopen lijkt dit gebied te stimuleren, wat een onmiddellijke verandering opwekt in neurotransmitters zoals noradrenaline, acetylcholine en dopamine. Eerder onderzoek toonde aan dat deze neurotransmitters de cognitie en emotieregulatie beïnvloeden.
Hoewel andere vormen van beweging wellicht ook werken, doet hardlopen iets bijzonders, voegt Soya toe. 'Aangezien hardlopen een trainingsvorm is waarbij je je voortbeweegt en je hele lichaam gebruikt, heb je er meer coördinatie en balans voor nodig. De prefrontale cortex komt in actie voor de coördinatie. Dit gebeurt minder bij een activiteit zoals fietsen, omdat dat minder coördinatie of het dragen van gewicht vergt.'
De studie kent zijn beperking vanwege het kleine aantal deelnemers, maar het is zeker niet het enige onderzoek dat suggereert dat er een verband is tussen hardlopen en mentale gezondheid. Zo toonde een review van 116 onderzoeken aan dat hardlopen het humeur verbetert, zelfs als je het maar één keer doet.
Maar hoelang moet je nu lopen om je humeur te verbeteren? Uit een studie die gepubliceerd is in Scientific Reports blijkt dat 10 minuten matig intensief hardlopen al een significant effect heeft op je brein om je executieve functies (mentale processen die je helpen plannen, opletten, onthouden en multi-tasken) en je emotieregulatie te verbeteren.
De onderzoekers lieten 26 gezonde deelnemers 10 minuten hardlopen op een loopband, op 50 procent van hun VO2 max. Tijdens een controlesessie mochten de deelnemers 10 minuten rusten. Hun executieve functies en gemoedstoestand werden voor en na het hardlopen gemeten met behulp van betrouwbare testmethoden.
Groter effect als je langer loopt
De beste conclusie is dan ook niet dat 10 minuten je al een oppepper geeft, maar dat je die oppepper ook al kan voelen wanneer je voor het eerst gaat hardlopen of als het al jaren of zelfs decennia geleden is sinds je laatste run. 'In onze experimenten gebruiken we minimale hoeveelheden beweging en deze toont aan dat één sessie van 10 minuten het verschil maakt, of je nu regelmatig hardloopt of niet,' zegt Soya.
'Op basis hiervan is het mogelijk dat er een groter effect optreedt wanneer je langer loopt, zeker omdat dat ook andere hersengebieden zou kunnen stimuleren.' Of je kunt bijvoorbeeld een 'runner's high' ervaren.
Stijn naar Heusden-Zolder voor een knappe tweede plaats in jogging
2 juni 2024 - Nog een nagekomen uitslag. Stijn Gyselinck trok op zaterdag 18 mei naar Heusden-Zolder om zijn conditie te onderhouden in de jogging "Op den dal" over 13 km. Hij kaapte er de tweede plaats weg in 54'31", ver achter de lokale held Tuur van de Have die een tijd van 50'50" klokte, maar ook behoorlijk ver voor nummer drie, ene Leonardus Darding die 57'01 nodig had om de 13 km vol te maken. Stijn was in 54'31" binnen. Ook zonder hond is Stijn verduiveld snel.
2 juni 2024 - Nog een nagekomen uitslag. Stijn Gyselinck trok op zaterdag 18 mei naar Heusden-Zolder om zijn conditie te onderhouden in de jogging "Op den dal" over 13 km. Hij kaapte er de tweede plaats weg in 54'31", ver achter de lokale held Tuur van de Have die een tijd van 50'50" klokte, maar ook behoorlijk ver voor nummer drie, ene Leonardus Darding die 57'01 nodig had om de 13 km vol te maken. Stijn was in 54'31" binnen. Ook zonder hond is Stijn verduiveld snel.
Koen Michiels met het hoofd en de benen in Wieze.
Koen wint trail in Wieze: "gemakkelijke" wedstrijd werd loodzwaar!
1 juni 2024 - Koen Michiels ondervond aan de lijve dat er geen gemakkelijke wedstrijden meer bestaan. Hij moet alles uit de kast halen om niet te verliezen. Maar hij legde het verstandig aan boord, paste de juiste tactiek toe om een scheef getrokken situatie recht te trekken. Bovendien kan hij het goed uitleggen. Getuige zijn relaas.
"Ik ging op voorhand uit van een makkelijke overwinning. Immers, dit was een kleinschalige loopwedstrijd georganiseerd door de basisschool in Wieze ten voordele van Kom op tegen Kanker", zo legt hij uit. "Mijn nichtje Amber 'loopt' er school en had gevraagd aan haar 'nonkel Koen' om mee te doen. Uiteraard! Kunnen lopen én het goeie doel sponsoren, daar doe ik graag aan mee. Ik startte heel snel en was als eerste de piste in. Ik hoorde niemand achter mij en achtte de schaapjes op het droge."
"Maar na 500 meter hoorde ik twee lopers vlak achter me", vervolgt hij. "Wat een ontgoocheling...Het zou dan toch geen gemakkelijk wedstrijdje worden. Na 750 meter hadden ze me ingehaald en staken ze me voorbij. Het kostte veel moeite om ze te volgen. De ene had een brede kleerkast van het fitnessen. De andere was een triatleet. Achter ons gaapte de grote leegte. Het podium was toen al een zekerheid. Het was nu kwestie van het slim aan te pakken. Ik wist dat ik geduld moest uitoefenen en het beste moment afwachten. Eerst liep de 'fitnesser' 50 meter voorop. Na 3 km nam de triatleet over. In geen tijd had hij 75 meter voorsprong. Ik liep constant in 3de positie, goed uit de wind achter die brede kleerkast. Tussen km 4,5 en 6,5 was er een heel lang recht stuk naast het water. Ik was toen aan het nadenken wanneer ik mijn aanval zou inzetten. Op km 5 was het te vroeg. Ik had immers alle moeite van de wereld om die kleerkast te volgen. Mijn idee was toen om zo lang mogelijk te wachten en desnoods in de laatste km er één lange sprint van te maken. Echter op km 6,5 diende zich een ideale gelegenheid aan. De 'parcoursbouwer' had een ideaal scenario voor me geschreven. We moesten eerst een brug oplopen en de 'fitnesser' kreeg het moeilijk. Hij was immers serieus in het nadeel door al die spieren. Ik achtte mijn moment gekomen en versnelde. Ik liet hem meteen achter me. En in de afdaling had ik door mijn speciale daaltechniek meteen het gat gedicht met de triatleet. Even nadien doken we een bos in met vettige modderstroken. Gelukkig had ik mijn trailschoenen aangetrokken. Ik wist dat dit een beslissende strook was, nam de kop en bouwde meteen een mooie voorsprong uit. Op km 9 achtte ik me zege-zeker. Maar de pijltjes waren onduidelijk en ik liep verkeerd. Ik keek achterom en de triatleet had wel de juiste weg genomen. Verdorie! Het zal toch niet waar zijn?! Weg eerste plaats. Een goeie vloek, stak een veld over en deed er alles aan om in zijn spoor te zitten. Hij was zelf stik-kapot maar wel erg sportief: hij maakte een handgebaar en liet me voorgaan. Ik sprintte nog goed door en liep naar een deugddoende overwinning. Uiteindelijk had ik 7 seconden voorsprong. Ik liep tactisch de perfecte wedstrijd. En die twee jonge gasten kunnen kloppen, geeft natuurlijk vertrouwen, want iemand als ik wint maar heel zelden, dus dit geeft veel voldoening.
10 km: 38'55 (3'53/km)
1 juni 2024 - Koen Michiels ondervond aan de lijve dat er geen gemakkelijke wedstrijden meer bestaan. Hij moet alles uit de kast halen om niet te verliezen. Maar hij legde het verstandig aan boord, paste de juiste tactiek toe om een scheef getrokken situatie recht te trekken. Bovendien kan hij het goed uitleggen. Getuige zijn relaas.
"Ik ging op voorhand uit van een makkelijke overwinning. Immers, dit was een kleinschalige loopwedstrijd georganiseerd door de basisschool in Wieze ten voordele van Kom op tegen Kanker", zo legt hij uit. "Mijn nichtje Amber 'loopt' er school en had gevraagd aan haar 'nonkel Koen' om mee te doen. Uiteraard! Kunnen lopen én het goeie doel sponsoren, daar doe ik graag aan mee. Ik startte heel snel en was als eerste de piste in. Ik hoorde niemand achter mij en achtte de schaapjes op het droge."
"Maar na 500 meter hoorde ik twee lopers vlak achter me", vervolgt hij. "Wat een ontgoocheling...Het zou dan toch geen gemakkelijk wedstrijdje worden. Na 750 meter hadden ze me ingehaald en staken ze me voorbij. Het kostte veel moeite om ze te volgen. De ene had een brede kleerkast van het fitnessen. De andere was een triatleet. Achter ons gaapte de grote leegte. Het podium was toen al een zekerheid. Het was nu kwestie van het slim aan te pakken. Ik wist dat ik geduld moest uitoefenen en het beste moment afwachten. Eerst liep de 'fitnesser' 50 meter voorop. Na 3 km nam de triatleet over. In geen tijd had hij 75 meter voorsprong. Ik liep constant in 3de positie, goed uit de wind achter die brede kleerkast. Tussen km 4,5 en 6,5 was er een heel lang recht stuk naast het water. Ik was toen aan het nadenken wanneer ik mijn aanval zou inzetten. Op km 5 was het te vroeg. Ik had immers alle moeite van de wereld om die kleerkast te volgen. Mijn idee was toen om zo lang mogelijk te wachten en desnoods in de laatste km er één lange sprint van te maken. Echter op km 6,5 diende zich een ideale gelegenheid aan. De 'parcoursbouwer' had een ideaal scenario voor me geschreven. We moesten eerst een brug oplopen en de 'fitnesser' kreeg het moeilijk. Hij was immers serieus in het nadeel door al die spieren. Ik achtte mijn moment gekomen en versnelde. Ik liet hem meteen achter me. En in de afdaling had ik door mijn speciale daaltechniek meteen het gat gedicht met de triatleet. Even nadien doken we een bos in met vettige modderstroken. Gelukkig had ik mijn trailschoenen aangetrokken. Ik wist dat dit een beslissende strook was, nam de kop en bouwde meteen een mooie voorsprong uit. Op km 9 achtte ik me zege-zeker. Maar de pijltjes waren onduidelijk en ik liep verkeerd. Ik keek achterom en de triatleet had wel de juiste weg genomen. Verdorie! Het zal toch niet waar zijn?! Weg eerste plaats. Een goeie vloek, stak een veld over en deed er alles aan om in zijn spoor te zitten. Hij was zelf stik-kapot maar wel erg sportief: hij maakte een handgebaar en liet me voorgaan. Ik sprintte nog goed door en liep naar een deugddoende overwinning. Uiteindelijk had ik 7 seconden voorsprong. Ik liep tactisch de perfecte wedstrijd. En die twee jonge gasten kunnen kloppen, geeft natuurlijk vertrouwen, want iemand als ik wint maar heel zelden, dus dit geeft veel voldoening.
10 km: 38'55 (3'53/km)
James onderscheidt zich in Gentse stadsloop
27 mei - James Joostens was afgelopen zondag een van de 2.500 lopers in de 10,6 km lange stadsloop in Gent. James werd 82ste op 2.488 in 40'59".
Hij liep tegen 15,5km per uur door de Gentse straten. Knap!
27 mei - James Joostens was afgelopen zondag een van de 2.500 lopers in de 10,6 km lange stadsloop in Gent. James werd 82ste op 2.488 in 40'59".
Hij liep tegen 15,5km per uur door de Gentse straten. Knap!
Djemine heeft nu ook een Belgisch record achter haar naam staan.
Djemine Kudura is Belgisch clubrecordhouder 4x100m!
27 mei - Het is u misschien niet opgevallen, maar Djemine Kudura, bij ons opgeleid, heeft een Belgisch record achter haar naam staan. In de Super League van de nationale interclubkampioenschappen in Kessel-Lo won ze, als slotloopster, de 4x100m in 45"52, een Belgisch clubrecord. Vorig jaar was Djemine ook al Belgisch scholierenkampioen over de 100m en afgelopen winter Belgische vice-kampioene over 60m.
Toen ze nog bij ons was behaalde ze brons op het BK voor cadetten in Lier, ook op de 100m. In Lebbeke werd ze vijfde na veel pech op het BK. Een beetje daarna werd ze bij ons weg gehaald door Brabant Wallon, waar ze in een sprintersgroep felle vooruitgang boekte.
Het is niet de eerste maal dat we bij de Alternatieve Atletiekvereniging een Belgisch recordhoudster in onzer rangen hebben. Sarah Vermeir gooide als scholiere een BR in het speerwerpen. In de Super League voor een paar weken geleden nam Sarah nog eens de speer ter hand om de wedstrijd zowaar te winnen in het shirt van Olympic Essenbeek-Halle, alhoewel ze aan geen wedstrijden meer deelneemt wegens een pijnlijke schouder. Maar als je het haar schoon vraagt...
27 mei - Het is u misschien niet opgevallen, maar Djemine Kudura, bij ons opgeleid, heeft een Belgisch record achter haar naam staan. In de Super League van de nationale interclubkampioenschappen in Kessel-Lo won ze, als slotloopster, de 4x100m in 45"52, een Belgisch clubrecord. Vorig jaar was Djemine ook al Belgisch scholierenkampioen over de 100m en afgelopen winter Belgische vice-kampioene over 60m.
Toen ze nog bij ons was behaalde ze brons op het BK voor cadetten in Lier, ook op de 100m. In Lebbeke werd ze vijfde na veel pech op het BK. Een beetje daarna werd ze bij ons weg gehaald door Brabant Wallon, waar ze in een sprintersgroep felle vooruitgang boekte.
Het is niet de eerste maal dat we bij de Alternatieve Atletiekvereniging een Belgisch recordhoudster in onzer rangen hebben. Sarah Vermeir gooide als scholiere een BR in het speerwerpen. In de Super League voor een paar weken geleden nam Sarah nog eens de speer ter hand om de wedstrijd zowaar te winnen in het shirt van Olympic Essenbeek-Halle, alhoewel ze aan geen wedstrijden meer deelneemt wegens een pijnlijke schouder. Maar als je het haar schoon vraagt...
Ook Stijn en Bart waren in "Dwars door Ninove"
27 mei - Enige tijd geleden hebben we u bericht over de knappe negende plaats van James Joostens in de 10km van "Dwars door Ninove". Maar er was ook een 5km, waar Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten aan deelnamen. Stijn liep als 14de binnen in 18'17" of tegen een gemiddelde snelheid van 16,400 km per uur. Hij kon sneller, hoor, maar na een slopend canicross-seizoen haalde hij niet alles meer uit de kast. Bart legde beslag op een mooie negentiende plaats in 20'19", dat is tegen 14,8 km per uur. Er kwamen 86 hardlopers aan de start.
27 mei - Enige tijd geleden hebben we u bericht over de knappe negende plaats van James Joostens in de 10km van "Dwars door Ninove". Maar er was ook een 5km, waar Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten aan deelnamen. Stijn liep als 14de binnen in 18'17" of tegen een gemiddelde snelheid van 16,400 km per uur. Hij kon sneller, hoor, maar na een slopend canicross-seizoen haalde hij niet alles meer uit de kast. Bart legde beslag op een mooie negentiende plaats in 20'19", dat is tegen 14,8 km per uur. Er kwamen 86 hardlopers aan de start.
Debutant Benjamin Van Ransbeeck maakte de 10km gezwind rond.
Koen ging hard: hij raakt de grond niet.
UPDATE: Denderloop: Net geen top-tien voor Koen en knap competitiedebuut van Benjamin
10 mei - Op de feestdag maakt Koen Michiels zich elk jaar klaar voor de Denderloop in Liedekerke. "De wedstrijd die ik al het meest liep in mijn carrière", legt Koen uit. "Ik liep er al 3 x een record op de 10 km. De bedoeling was om dat vandaag (donderdag, red.) opnieuw te doen. Het vorige PR liep ik eind maart in Steenhuffel bij serieuze wind en regen. Het parcours was wel iets zwaarder nu. Maar toch ging ik ervan uit dat het zou lukken."
"Het principe van de Denderloop is eenvoudig: de eerste 2 km zijn in dalende lijn en dan moet je een bonus nemen. Na 2 km had ik zo waar 20 seconden voorsprong op mijn schema. Km 3 en 4 zijn vlak en moet je de voorsprong stabiliseren. Maar nu verloor ik daar wat terrein. Ik zat in een groepje dat de 5 km liep. Het ging in feite net iets te traag. Maar beter dat dan alleen te vallen. De laatste km is het bergop en komt het er op aan om zo weinig mogelijk terrein te verliezen."
"Net vóór halfweg was er nog een opmerkelijk tafereel. Ik hoorde tumult achter me en ik keek even over mijn schouder: er waren zo waar 2 lopers elkaar aan het duwen en trekken met veel verwijten over en weer. Dat had ik nog nooit meegemaakt! Geen idee waarover ze het hadden. Halfweg sloegen alle lopers van het groepje af naar de finish (zij liepen de 5 km). Ik viel alleen en dat betekende nog 5 km alleen lopen. Halfweg had ik amper 9 seconden voorsprong en toen sloeg de vermoeidheid toe. De 2e ronde kondigde zich dus aan als aartsmoeilijk. De voorsprong smolt zienderogen. En dan moest die laatste stijgende km nog komen. Ik legde me er al bij neer dat het net niet zou zijn. En ik troostte me al met de gedachte dat ik sowieso een pak sneller was dan vorig jaar (toen liep ik gemiddeld 3'50/km). Maar toch nog alles gegeven en ik was zowaar 9 seconden sneller. Ik moest er echt diep voor gaan. Ik was iets minder fris dan gewoonlijk en dan moet ik meer op karakter lopen dan op souplesse. Ik ben superblij dat het uiteindelijk toch gelukt is."
10 km: 36'50 (11e plaats op 196 lopers)
In de Denderloop maakte Benjamin Van Ransbeeck zijn competitiedebuut. Hij werd 54ste op 196(!) in 45'35". "Vooraf had ik op 45'00" gerekend, maar met dit resultaat ben ik heel content", aldus Benjamin, die 75% van de tijd alleen liep en daardoor wist dat dat momenteel moeilijk te halen was. "Ik liep echt nooit in een groepje of met een gangmaker: dat had misschien wel wel nog wat tijd gescheeld, maar voor mijn eerste wedstrijd ben ik meer dan blij met de tijden en de uitslag." Hoe dan ook Benjamin heeft de smaak te pakken: hij schreef zich in voor de halve marathon in het kader van de Faluintjes-jogging in Moorsel op zondag 2 juni. We kijken er naar uit!
10 mei - Op de feestdag maakt Koen Michiels zich elk jaar klaar voor de Denderloop in Liedekerke. "De wedstrijd die ik al het meest liep in mijn carrière", legt Koen uit. "Ik liep er al 3 x een record op de 10 km. De bedoeling was om dat vandaag (donderdag, red.) opnieuw te doen. Het vorige PR liep ik eind maart in Steenhuffel bij serieuze wind en regen. Het parcours was wel iets zwaarder nu. Maar toch ging ik ervan uit dat het zou lukken."
"Het principe van de Denderloop is eenvoudig: de eerste 2 km zijn in dalende lijn en dan moet je een bonus nemen. Na 2 km had ik zo waar 20 seconden voorsprong op mijn schema. Km 3 en 4 zijn vlak en moet je de voorsprong stabiliseren. Maar nu verloor ik daar wat terrein. Ik zat in een groepje dat de 5 km liep. Het ging in feite net iets te traag. Maar beter dat dan alleen te vallen. De laatste km is het bergop en komt het er op aan om zo weinig mogelijk terrein te verliezen."
"Net vóór halfweg was er nog een opmerkelijk tafereel. Ik hoorde tumult achter me en ik keek even over mijn schouder: er waren zo waar 2 lopers elkaar aan het duwen en trekken met veel verwijten over en weer. Dat had ik nog nooit meegemaakt! Geen idee waarover ze het hadden. Halfweg sloegen alle lopers van het groepje af naar de finish (zij liepen de 5 km). Ik viel alleen en dat betekende nog 5 km alleen lopen. Halfweg had ik amper 9 seconden voorsprong en toen sloeg de vermoeidheid toe. De 2e ronde kondigde zich dus aan als aartsmoeilijk. De voorsprong smolt zienderogen. En dan moest die laatste stijgende km nog komen. Ik legde me er al bij neer dat het net niet zou zijn. En ik troostte me al met de gedachte dat ik sowieso een pak sneller was dan vorig jaar (toen liep ik gemiddeld 3'50/km). Maar toch nog alles gegeven en ik was zowaar 9 seconden sneller. Ik moest er echt diep voor gaan. Ik was iets minder fris dan gewoonlijk en dan moet ik meer op karakter lopen dan op souplesse. Ik ben superblij dat het uiteindelijk toch gelukt is."
10 km: 36'50 (11e plaats op 196 lopers)
In de Denderloop maakte Benjamin Van Ransbeeck zijn competitiedebuut. Hij werd 54ste op 196(!) in 45'35". "Vooraf had ik op 45'00" gerekend, maar met dit resultaat ben ik heel content", aldus Benjamin, die 75% van de tijd alleen liep en daardoor wist dat dat momenteel moeilijk te halen was. "Ik liep echt nooit in een groepje of met een gangmaker: dat had misschien wel wel nog wat tijd gescheeld, maar voor mijn eerste wedstrijd ben ik meer dan blij met de tijden en de uitslag." Hoe dan ook Benjamin heeft de smaak te pakken: hij schreef zich in voor de halve marathon in het kader van de Faluintjes-jogging in Moorsel op zondag 2 juni. We kijken er naar uit!
James Joostens in actie tijdens de Natuurloop van Olympia Londerzeel eerder op het seizoen.
James Joostens (in het blauw) en Bart Vanderstraeten (in het wit) nemen het voortouw tijdens de Natuurloop in Londerzeel.
James knap negende in Dwars door Ninove
6 mei 2024 - James Joostens is zondag 4 mei negende geworden op de 10km van "Dwars door Ninove". Hij legde de afstand in en rond het park af in 39'52". "Het was een fijn parcours, weliswaar met veel bochten maar vlot beloopbaar." James liep deze wedstrijd tegen 15,10 km per uur, dat is net onder de vier minuten per kilometer. De zege ging naar Kobe Van Rie, zoon van voormalig toploper Koen van Rie, die slechts 32'11" nodig had om zijn handen in de lucht te steken. 74 hardlopers haalden de aankomststreep. De rode lantaarn ontwikkelde een snelheid van 8,7km per uur.
6 mei 2024 - James Joostens is zondag 4 mei negende geworden op de 10km van "Dwars door Ninove". Hij legde de afstand in en rond het park af in 39'52". "Het was een fijn parcours, weliswaar met veel bochten maar vlot beloopbaar." James liep deze wedstrijd tegen 15,10 km per uur, dat is net onder de vier minuten per kilometer. De zege ging naar Kobe Van Rie, zoon van voormalig toploper Koen van Rie, die slechts 32'11" nodig had om zijn handen in de lucht te steken. 74 hardlopers haalden de aankomststreep. De rode lantaarn ontwikkelde een snelheid van 8,7km per uur.
Dit doet 14 dagen inactiviteit met je fitheid (gelukkig doen de AAV'ers dat niet)
Hoe hard gaat je fitheid achteruit als je twee weken niks doet? En misschien nog belangrijker: hoe lang duurt het om terug op niveau te komen? Ooit een run overgeslagen en ontdekt dat die korte pauze zich gedurende enkele weken voortzette, omdat je jezelf niet meer op gang wist te trekken? Of misschien was je een tijdje buitenspel gezet door een blessure en vraag je je nu af hoe diep het gat is dat in je conditie is geslagen.
Het zal geen verrassing zijn dat een onderbreking in je training de conditie kan verstoren, maar heb je je ooit afgevraagd in welke mate? En na hoeveel dagen of weken je fitheidsniveau begint te zakken? Onderzoekers van de Universiteit van Liverpool probeerden die vraag te beantwoorden.
In de voorstudie, die werd gepresenteerd tijdens de jaarlijkse vergadering van de Europese Vereniging voor de Studie van Diabetes (EASD) in Barcelona, verminderden 28 personen, die normaal meer dan 10.000 stappen per dag liepen, hun activiteit tot nagenoeg nul stappen. Ze leefden enige tijd een bijna volledig zittend leven. Daartoe verwisselden ze de gebruikelijke wandelingen en andere vormen van beweging voor 103 minuten extra zittijd per dag.
Na 14 dagen analyseerden de onderzoekers de fitheid van de deelnemers. Hun VO2-peak werd in kaart gebracht (hoe efficiënt zuurstof wordt gebruikt tijdens piekinspanningen) en ze onderzochten de cardiovasculaire functies (van het hart-longsysteem). Ze ontdekten dat die cardiovasculaire functie met bijna 2 procent was afgenomen, en de VO2-peak met 4 procent was verminderd. De conclusie van de onderzoekers was dat de algehele fitheid met liefst 4 procent was afgenomen.
Er bleek nog meer aan de hand. De stofwisseling veranderde, met als gevolg dat hun percentage lichaamsvet met 0,5 procent steeg. Hun tailleomtrek nam in die twee weken toe met 0,85 centimeter. Ook het levervet nam met 2 procent toe. Ze werden ook meer insulineresistent, een aandoening waarbij overtollig bloedsuiker in de bloedbaan wordt opgebouwd en het risico op type-II-diabetes toeneemt.
Deze negatieve gezondheidseffecten zijn waarschijnlijk het gevolg van veranderingen op spierniveau. Wanneer je stopt met trainen, trekken je spieren minder vaak samen en vermindert de activiteit van, onder andere, het enzym AMPK. Deze speelt een rol bij de energiewinning uit de bloedsuiker, vertelt Kelly Bowden Davies, professor aan de universiteit van Newcastle, aan Runner's World.
Gebrek aan beweging heeft effect op bloedvaten
Het aanhoudende gebrek aan inspanning kan bijdragen aan een slechtere gezondheid van de wanden van de bloedvaten. Dat komt omdat hoe meer je traint - en je bloed vaker stevig rond laat pompen - hoe gezonder je hart en bloedvaten waarschijnlijk zullen zijn.
Hoe lang duurt het voordat je op je oude niveau bent?
Dit alles betekent niet dat je in paniek moet geraken als je gedwongen bent om een paar weken je trainingslogboek leeg te laten. De onderzoekers bestudeerden namelijk ook hoe lang het duurt om terug te keren op het oude fitheidsniveau. Die resultaten zijn bemoedigend.
Twee weken nadat de deelnemers de trainingsroutine hadden hervat – dezelfde tijdspanne dat ze niet sporten – testten de onderzoekers opnieuw hun fitheid. Ze ontdekten dat ze allemaal waren teruggekeerd naar het niveau van voor de verplichte rustpauze.
De beste manier om de gevolgen van een periode van inactiviteit te compenseren is volgens de studie: lichaamsbeweging. Dus zelfs als je je normale hardlooptraining een tijdje niet kunt doen, kan het helpen om overdag alternatieve vormen van lichaamsbeweging te doen, zoals een wandeling maken tijdens de lunchpauze.
Ook als je een paar weken aan de kant staat vanwege een blessure of een andere reden, zal je fitheid snel terugkeren als je de trainingsroutine weer kunt oppakken. Een geruststellende gedachte, toch?
Tekst:JordanSmith
Vertaling: Rob Veer
Hoe hard gaat je fitheid achteruit als je twee weken niks doet? En misschien nog belangrijker: hoe lang duurt het om terug op niveau te komen? Ooit een run overgeslagen en ontdekt dat die korte pauze zich gedurende enkele weken voortzette, omdat je jezelf niet meer op gang wist te trekken? Of misschien was je een tijdje buitenspel gezet door een blessure en vraag je je nu af hoe diep het gat is dat in je conditie is geslagen.
Het zal geen verrassing zijn dat een onderbreking in je training de conditie kan verstoren, maar heb je je ooit afgevraagd in welke mate? En na hoeveel dagen of weken je fitheidsniveau begint te zakken? Onderzoekers van de Universiteit van Liverpool probeerden die vraag te beantwoorden.
In de voorstudie, die werd gepresenteerd tijdens de jaarlijkse vergadering van de Europese Vereniging voor de Studie van Diabetes (EASD) in Barcelona, verminderden 28 personen, die normaal meer dan 10.000 stappen per dag liepen, hun activiteit tot nagenoeg nul stappen. Ze leefden enige tijd een bijna volledig zittend leven. Daartoe verwisselden ze de gebruikelijke wandelingen en andere vormen van beweging voor 103 minuten extra zittijd per dag.
Na 14 dagen analyseerden de onderzoekers de fitheid van de deelnemers. Hun VO2-peak werd in kaart gebracht (hoe efficiënt zuurstof wordt gebruikt tijdens piekinspanningen) en ze onderzochten de cardiovasculaire functies (van het hart-longsysteem). Ze ontdekten dat die cardiovasculaire functie met bijna 2 procent was afgenomen, en de VO2-peak met 4 procent was verminderd. De conclusie van de onderzoekers was dat de algehele fitheid met liefst 4 procent was afgenomen.
Er bleek nog meer aan de hand. De stofwisseling veranderde, met als gevolg dat hun percentage lichaamsvet met 0,5 procent steeg. Hun tailleomtrek nam in die twee weken toe met 0,85 centimeter. Ook het levervet nam met 2 procent toe. Ze werden ook meer insulineresistent, een aandoening waarbij overtollig bloedsuiker in de bloedbaan wordt opgebouwd en het risico op type-II-diabetes toeneemt.
Deze negatieve gezondheidseffecten zijn waarschijnlijk het gevolg van veranderingen op spierniveau. Wanneer je stopt met trainen, trekken je spieren minder vaak samen en vermindert de activiteit van, onder andere, het enzym AMPK. Deze speelt een rol bij de energiewinning uit de bloedsuiker, vertelt Kelly Bowden Davies, professor aan de universiteit van Newcastle, aan Runner's World.
Gebrek aan beweging heeft effect op bloedvaten
Het aanhoudende gebrek aan inspanning kan bijdragen aan een slechtere gezondheid van de wanden van de bloedvaten. Dat komt omdat hoe meer je traint - en je bloed vaker stevig rond laat pompen - hoe gezonder je hart en bloedvaten waarschijnlijk zullen zijn.
Hoe lang duurt het voordat je op je oude niveau bent?
Dit alles betekent niet dat je in paniek moet geraken als je gedwongen bent om een paar weken je trainingslogboek leeg te laten. De onderzoekers bestudeerden namelijk ook hoe lang het duurt om terug te keren op het oude fitheidsniveau. Die resultaten zijn bemoedigend.
Twee weken nadat de deelnemers de trainingsroutine hadden hervat – dezelfde tijdspanne dat ze niet sporten – testten de onderzoekers opnieuw hun fitheid. Ze ontdekten dat ze allemaal waren teruggekeerd naar het niveau van voor de verplichte rustpauze.
De beste manier om de gevolgen van een periode van inactiviteit te compenseren is volgens de studie: lichaamsbeweging. Dus zelfs als je je normale hardlooptraining een tijdje niet kunt doen, kan het helpen om overdag alternatieve vormen van lichaamsbeweging te doen, zoals een wandeling maken tijdens de lunchpauze.
Ook als je een paar weken aan de kant staat vanwege een blessure of een andere reden, zal je fitheid snel terugkeren als je de trainingsroutine weer kunt oppakken. Een geruststellende gedachte, toch?
Tekst:JordanSmith
Vertaling: Rob Veer
In zijn eerste officiële wedstrijd over 5.000m kreeg Koen onverwacht een gangmaker in dezelfde clubkleuren. Jammer genoeg kon hij hem niet blijven volgen wegens een overvolle maag.
Gouden 600m: "Sandwiches nekken me op de 5.000m en balanceren tussen ontgoocheling en fierheid bij nieuw PR"
Op de themameeting "gouden 600" in Aalst zorgde Koen Michiels voor een echt persoonlijk record over de 5.000m in zijn eerste pistemeeting ooit. Dat ging niet zonder slaag of stoot. Hieronder zijn verslag.
"Het stond in de sterren geschreven dat ik vandaag een pr zou lopen. Immers, het vorige record (17'20) was gelopen in januari '23 tijdens de Dirk Martens Corrida in Aalst. Nota bene een wedstrijd over 5,6 km en een stadsloop die zich kenmerkt met draaien en keren en toch ook wat hoogtemeters. Bovendien kwam ik toen ten val. Ik had vandaag 3 doelen: niet laatste eindigen, niet gedubbeld worden (het was mijn eerste pistewedstrijd ooit) én een tijd (ruim) onder de 17 min. Bij de start werd elke loper afgeroepen en moest je dan op je plaats gaan staan. Net echt! 🙂"
"Ik had al tijdens de opwarming last van oprispingen veroorzaakt door sandwiches die op mijn maag lagen", vervolgt hij. "Nochtans had ik 4u op voorhand gegeten. Bij de start was ik meteen goed weg en liep ik in 9e positie. Na 400 meter werd ik ingehaald door nog een VAC-loper, Stef Schaerlaecken, een 22-jarige reus van 1,90 meter. Ideaal om hier achter te kunnen zitten. De 1ste km kwamen we door in 3'22. Ik herinner me nog dat ik bij de corrida doorkwam in 3'11 na de eerste km. De 2e km was dan weer sneller (3'15). De commentator had het in zijn micro over het VAC-duo waarbij Stef aan het hazen was voor mij. Maar halfweg de wedstrijd kon ik niet dieper gaan want ik moest kokhalzen. En ik moest mijn ideale gangmaker laten gaan. Nadien was het balanceren tussen tempo houden en niet kokhalzen. Rond de 3e km hoorde ik de commentator roepen dat de 1ste man in de wedstrijd moest opgeven. Na de wedstrijd hoorde ik dat hij al een tijdje aan het 'zwalpen' was. Ik liep dus terug 9e. Maar ik moest er uiteindelijk nog alles aan doen om onder die 17 min te duiken! Drie doelen behaald; toch had ik gehoopt en verwacht dieper onder die 17 minuten te duiken. Zonder die maagproblemen had ik Stef zeker (langer) kunnen volgen. Uiteindelijk verloor ik nog 18 seconden op hem."
"De man van het startschot (bovendien mijn gebuur) meet officiële wedstrijden op", vertelt Koen. "Hij zei dat ik niet te veel belang moest hechten aan dat vorige pr op de weg (gemeten met mijn sportwatch). Immers, alleen op een piste en op een officieel gemeten parcours ben je echt zeker van de afstand. En hij heeft gelijk! Trainer Erik had me dit inderdaad ook al herhaaldelijk gezegd. En inderdaad, volgens Strava was de wedstijd 5,04 km lang en liep ik een pr van 16'48''."
"Piet Huysentruyt zou vragen wat we vandaag allemaal geleerd hebben. De tijden volgens Strava en een sportwatch zijn nooit 100 % juist! En toch maar opletten met die sandwiches..."
"Toch mag ik fier zijn", besluit Koen. "Ik eindigde als 9e op 19 tussen allemaal jonkies van 22, 24, 28, en 37 jaar. Ik was de eerste bij de oude knarren van +40! Dus we gaan zeker nagenieten en ons nu opmaken voor de Denderloop!"
De uitslag: 5.000m: 9de in 16:58,51 (op 19).
.
Op de themameeting "gouden 600" in Aalst zorgde Koen Michiels voor een echt persoonlijk record over de 5.000m in zijn eerste pistemeeting ooit. Dat ging niet zonder slaag of stoot. Hieronder zijn verslag.
"Het stond in de sterren geschreven dat ik vandaag een pr zou lopen. Immers, het vorige record (17'20) was gelopen in januari '23 tijdens de Dirk Martens Corrida in Aalst. Nota bene een wedstrijd over 5,6 km en een stadsloop die zich kenmerkt met draaien en keren en toch ook wat hoogtemeters. Bovendien kwam ik toen ten val. Ik had vandaag 3 doelen: niet laatste eindigen, niet gedubbeld worden (het was mijn eerste pistewedstrijd ooit) én een tijd (ruim) onder de 17 min. Bij de start werd elke loper afgeroepen en moest je dan op je plaats gaan staan. Net echt! 🙂"
"Ik had al tijdens de opwarming last van oprispingen veroorzaakt door sandwiches die op mijn maag lagen", vervolgt hij. "Nochtans had ik 4u op voorhand gegeten. Bij de start was ik meteen goed weg en liep ik in 9e positie. Na 400 meter werd ik ingehaald door nog een VAC-loper, Stef Schaerlaecken, een 22-jarige reus van 1,90 meter. Ideaal om hier achter te kunnen zitten. De 1ste km kwamen we door in 3'22. Ik herinner me nog dat ik bij de corrida doorkwam in 3'11 na de eerste km. De 2e km was dan weer sneller (3'15). De commentator had het in zijn micro over het VAC-duo waarbij Stef aan het hazen was voor mij. Maar halfweg de wedstrijd kon ik niet dieper gaan want ik moest kokhalzen. En ik moest mijn ideale gangmaker laten gaan. Nadien was het balanceren tussen tempo houden en niet kokhalzen. Rond de 3e km hoorde ik de commentator roepen dat de 1ste man in de wedstrijd moest opgeven. Na de wedstrijd hoorde ik dat hij al een tijdje aan het 'zwalpen' was. Ik liep dus terug 9e. Maar ik moest er uiteindelijk nog alles aan doen om onder die 17 min te duiken! Drie doelen behaald; toch had ik gehoopt en verwacht dieper onder die 17 minuten te duiken. Zonder die maagproblemen had ik Stef zeker (langer) kunnen volgen. Uiteindelijk verloor ik nog 18 seconden op hem."
"De man van het startschot (bovendien mijn gebuur) meet officiële wedstrijden op", vertelt Koen. "Hij zei dat ik niet te veel belang moest hechten aan dat vorige pr op de weg (gemeten met mijn sportwatch). Immers, alleen op een piste en op een officieel gemeten parcours ben je echt zeker van de afstand. En hij heeft gelijk! Trainer Erik had me dit inderdaad ook al herhaaldelijk gezegd. En inderdaad, volgens Strava was de wedstijd 5,04 km lang en liep ik een pr van 16'48''."
"Piet Huysentruyt zou vragen wat we vandaag allemaal geleerd hebben. De tijden volgens Strava en een sportwatch zijn nooit 100 % juist! En toch maar opletten met die sandwiches..."
"Toch mag ik fier zijn", besluit Koen. "Ik eindigde als 9e op 19 tussen allemaal jonkies van 22, 24, 28, en 37 jaar. Ik was de eerste bij de oude knarren van +40! Dus we gaan zeker nagenieten en ons nu opmaken voor de Denderloop!"
De uitslag: 5.000m: 9de in 16:58,51 (op 19).
.
Stijn en Magnus met de ogen dicht na een onwaarschijnlijke rit.
(Ingezonden foto).
Dat heet dan tot het uiterste gaan. Magnus tot het baasje: "Gaat het nog een beetje?" (Ingezonden foto)
4 mei - Stijn in regen, sneeuw, hagel en ijskoude plassen met een uitschuiver in de drek als toemaatje
Stijn maakte het allemaal mee dat weekend op Baraque Fraiture (20 en 21 april)
Zijn uitslagen;
- 2 x 1ste plaats met Balder (dogscooter)
• 5de plaats met Magnus (canicross, kort & lang)
• 2de plaats Bia & Elise (bikejöring)
Zijn verhaal:
Het was koud, nat en modderig in de race met de naam "Baraque de Fraiture" dat weekend van 20 en 21 april. Sneeuw, hagel en regen vielen uitgebreid uit de lucht! Stijn Gyselinck en zijn trouwe viervoeters ondervonden de wisselende weersomstandigheden aan de lijve. "De week ervoor werd ik door de zon zowaar verbrand in de Vulcanicross in Duitsland (dat verslag komt er ook nog aan). Een week later ontsnapten we aan onderkoeling", vat hij zijn wedervaren qsamen.
Op de Baraque Fraiture vond het Belgisch kampioenschap canicrossen plaats. Door een zware winter en omdat alle focus naar het steppen ging voor het BK in Lommel en het Stepkampioenschap in Habay eerder dit seizoen stond dit kampioenschap niet echt op Stijns planning. "Daarbij waren Balder en ik elk herstellende van een lichte blessure, dus de keuze was moeilijk", aldus Stijn. "Uiteindelijk koos ik (om geen gekke risico’s te nemen) met Balder de step te doen en met Magnus de canicross."
"Balder toonde zich terug ijzersterk", vervolgt hij. "Ik kan me enkel inbeelden welk resultaat we in de canicross hadden gehaald met elk een goeie voorbereiding. Om het kampioenschap niet helemaal op te geven deed ik dus met Magnus mee. Zaterdag zat ik met mijn hoofd niet bij het lopen en we gingen niet in het rood. Dat resulteerde in een 5de plaats die we de volgende ochtend om 9u al moesten verdedigen midden een sneeuwbui. Het werd een zware race, de sneeuw vloog in de ogen en we liepen doorheen ijskoude plassen! Kort daarna stond het steppen op het programma. Nog niet opnieuw opgewarmd moesten we er opnieuw doorheen met het niet-ondenkbaar gevaar op onderkoeling om de hoek. Dat was nog niet erg genoeg, want uitgerekend waar ik een schuiver maakte lag een hondendrol… Doorweekt, van kop tot teen onder de modder en met een arm vol hondenstront kwam ik aan! Wat is de kans!?! Zo kom je op de regionale Waalse televisie. Hierbij een mooie reportage van TvLux: je merkt de zware omstandigheden langs de skipiste, en mijn gezicht bij mijn aankomst boekdelen spreekt (1min23) : https://www.tvlux.be/.../bikejoring-et-dog-scooter-la..."
Uiteindelijk is Stijn tevreden over de bereikte prestaties in deze epische omstandigheden. "We overleefden de afdalingen met wielen die me bij een vorige editie littekens opleverden. Ook opgetogen dat m’n teefje Bia met Elise een zilveren plek kon veroveren in het bikejören! Dat duo heeft al een voorgeschiedenis bij deze locatie! Vorig jaar eindigde hun deelname in een ambulancerit vanwege een gapende wonde die gehecht moest worden... Elise is met glans herrezen."
Stijn maakte het allemaal mee dat weekend op Baraque Fraiture (20 en 21 april)
Zijn uitslagen;
- 2 x 1ste plaats met Balder (dogscooter)
• 5de plaats met Magnus (canicross, kort & lang)
• 2de plaats Bia & Elise (bikejöring)
Zijn verhaal:
Het was koud, nat en modderig in de race met de naam "Baraque de Fraiture" dat weekend van 20 en 21 april. Sneeuw, hagel en regen vielen uitgebreid uit de lucht! Stijn Gyselinck en zijn trouwe viervoeters ondervonden de wisselende weersomstandigheden aan de lijve. "De week ervoor werd ik door de zon zowaar verbrand in de Vulcanicross in Duitsland (dat verslag komt er ook nog aan). Een week later ontsnapten we aan onderkoeling", vat hij zijn wedervaren qsamen.
Op de Baraque Fraiture vond het Belgisch kampioenschap canicrossen plaats. Door een zware winter en omdat alle focus naar het steppen ging voor het BK in Lommel en het Stepkampioenschap in Habay eerder dit seizoen stond dit kampioenschap niet echt op Stijns planning. "Daarbij waren Balder en ik elk herstellende van een lichte blessure, dus de keuze was moeilijk", aldus Stijn. "Uiteindelijk koos ik (om geen gekke risico’s te nemen) met Balder de step te doen en met Magnus de canicross."
"Balder toonde zich terug ijzersterk", vervolgt hij. "Ik kan me enkel inbeelden welk resultaat we in de canicross hadden gehaald met elk een goeie voorbereiding. Om het kampioenschap niet helemaal op te geven deed ik dus met Magnus mee. Zaterdag zat ik met mijn hoofd niet bij het lopen en we gingen niet in het rood. Dat resulteerde in een 5de plaats die we de volgende ochtend om 9u al moesten verdedigen midden een sneeuwbui. Het werd een zware race, de sneeuw vloog in de ogen en we liepen doorheen ijskoude plassen! Kort daarna stond het steppen op het programma. Nog niet opnieuw opgewarmd moesten we er opnieuw doorheen met het niet-ondenkbaar gevaar op onderkoeling om de hoek. Dat was nog niet erg genoeg, want uitgerekend waar ik een schuiver maakte lag een hondendrol… Doorweekt, van kop tot teen onder de modder en met een arm vol hondenstront kwam ik aan! Wat is de kans!?! Zo kom je op de regionale Waalse televisie. Hierbij een mooie reportage van TvLux: je merkt de zware omstandigheden langs de skipiste, en mijn gezicht bij mijn aankomst boekdelen spreekt (1min23) : https://www.tvlux.be/.../bikejoring-et-dog-scooter-la..."
Uiteindelijk is Stijn tevreden over de bereikte prestaties in deze epische omstandigheden. "We overleefden de afdalingen met wielen die me bij een vorige editie littekens opleverden. Ook opgetogen dat m’n teefje Bia met Elise een zilveren plek kon veroveren in het bikejören! Dat duo heeft al een voorgeschiedenis bij deze locatie! Vorig jaar eindigde hun deelname in een ambulancerit vanwege een gapende wonde die gehecht moest worden... Elise is met glans herrezen."
Stijn en Magnus in volle concentratie bij de start in Seraing 2024
Dubbele winst voor Stijn en Magnus in Seraing
19 april 2024 - Uit een nagekomen verslag leren we dat Stijn en Magnus op 7 april in Seraing tweemaal zegevierde: in dogscooter en in canicross, telkens met Magnus. Balder was lichtjes geblesseerd en werd uit voorzorg aan de kant gelaten. Bia mocht met Elise het volle pond geven in bikejöring tot haar ketting het begaf. Stijn was vol lof over het uitdagend maar droog parcours op een modderplas na, met enkele best te mijden boomwortels, steile afdalingen en een leuke klim. .
19 april 2024 - Uit een nagekomen verslag leren we dat Stijn en Magnus op 7 april in Seraing tweemaal zegevierde: in dogscooter en in canicross, telkens met Magnus. Balder was lichtjes geblesseerd en werd uit voorzorg aan de kant gelaten. Bia mocht met Elise het volle pond geven in bikejöring tot haar ketting het begaf. Stijn was vol lof over het uitdagend maar droog parcours op een modderplas na, met enkele best te mijden boomwortels, steile afdalingen en een leuke klim. .
Koen kan het ook in het Zoniënwoud.
Koen in Zoniënwoudtrail: "net geen top-10, maar uiterst tevreden"
16 april 2024 - "Bij de start was er niemand die aanstalten maakte om op de eerste rij te staan. Dus deed ik het maar", aldus Koen Michiels. "Ik was dus als eerste weg. Maar ik had geenszins de ambitie om hier lang de kop te trekken. Al vrij vlug namen enkele snellere lopers over. Ik liep de eerste 4 kilometer in 7e positie. Wow, zou een top 10-plaats er in zitten? Ik wist dat de weg nog heel lang was. En effectief, na 4 km staken 3 lopers mij voorbij. Nummer 9 zat echter steeds in mijn vizier. Op de vlakkere stukken nam hij wat afstand. Maar op de hellende stukken kwam ik korter. Hij was zwaarder dan ik en dus in het nadeel op de hellingen. Kilometer na kilometer kwam ik dan toch korter bij. Net op het moment dat ik hem inhaalde, werden we op onze beurt ingehaald door een andere loper. Status quo dus. Geen man overboord!"
"Tot de 18e km liep ik steeds in de 10e positie", zo gaat Koen verder. "Maar bij de laatste bevoorrading (die ik absoluut moest nemen omdat ik de eerste al had overgeslagen) zijn er me 2 voorbijgegaan (die geen pitstop namen). Ik zag ze helaas niet meer terug. Maar uiteindelijk toch geëindigd op een mooie 12e plaats op 319 lopers."
"Vandaag was vooral bedoeld om ervaring op te doen in het langere werk. Ik liep al een aantal halve marathons. Deze trail van 26 km met zijn 330 hoogtemeters is een pak zwaarder dan een halve marathon op straat. Deze wedstrijd geeft me vertrouwen dat ik er volgend jaar in zal slagen om een hele marathon te kunnen lopen. Gewoon nog een ‘ten miles’ er bij en we zijn er. 🙂 Zo simpel is het natuurlijk niet. Bij een marathon hoor je vaak dat de wedstrijd maar pas begint vanaf 35 km. Ik besef dus dat er nog heel wat werk op de plank ligt. Toch heb ik vandaag veel vertrouwen getankt. Zo'n langere afstand is veelal ook een mentale kwestie. Het is vooral een 'gevecht' met jezelf. Niet opgeven, blijven doorgaan, kilometers blijven afhaspelen in een hoog tempo en de pijn verbijten. Ik heb ontzettend genoten van deze trail. Het is allemaal minder zenuwachtig dan een stratenloop en veel meer ontspannend. Het Zoniënwoud vormt dan ook een prachtig decor met zijn lange bospaden, grindwegen, kasseien, constant op en af ook. Dit smaakt naar meer. Hier kom ik ooit graag terug!
25,4 km in 1u51min05sec (4'22/km), 330 hoogtemeters, 12e plek op 319 starters
16 april 2024 - "Bij de start was er niemand die aanstalten maakte om op de eerste rij te staan. Dus deed ik het maar", aldus Koen Michiels. "Ik was dus als eerste weg. Maar ik had geenszins de ambitie om hier lang de kop te trekken. Al vrij vlug namen enkele snellere lopers over. Ik liep de eerste 4 kilometer in 7e positie. Wow, zou een top 10-plaats er in zitten? Ik wist dat de weg nog heel lang was. En effectief, na 4 km staken 3 lopers mij voorbij. Nummer 9 zat echter steeds in mijn vizier. Op de vlakkere stukken nam hij wat afstand. Maar op de hellende stukken kwam ik korter. Hij was zwaarder dan ik en dus in het nadeel op de hellingen. Kilometer na kilometer kwam ik dan toch korter bij. Net op het moment dat ik hem inhaalde, werden we op onze beurt ingehaald door een andere loper. Status quo dus. Geen man overboord!"
"Tot de 18e km liep ik steeds in de 10e positie", zo gaat Koen verder. "Maar bij de laatste bevoorrading (die ik absoluut moest nemen omdat ik de eerste al had overgeslagen) zijn er me 2 voorbijgegaan (die geen pitstop namen). Ik zag ze helaas niet meer terug. Maar uiteindelijk toch geëindigd op een mooie 12e plaats op 319 lopers."
"Vandaag was vooral bedoeld om ervaring op te doen in het langere werk. Ik liep al een aantal halve marathons. Deze trail van 26 km met zijn 330 hoogtemeters is een pak zwaarder dan een halve marathon op straat. Deze wedstrijd geeft me vertrouwen dat ik er volgend jaar in zal slagen om een hele marathon te kunnen lopen. Gewoon nog een ‘ten miles’ er bij en we zijn er. 🙂 Zo simpel is het natuurlijk niet. Bij een marathon hoor je vaak dat de wedstrijd maar pas begint vanaf 35 km. Ik besef dus dat er nog heel wat werk op de plank ligt. Toch heb ik vandaag veel vertrouwen getankt. Zo'n langere afstand is veelal ook een mentale kwestie. Het is vooral een 'gevecht' met jezelf. Niet opgeven, blijven doorgaan, kilometers blijven afhaspelen in een hoog tempo en de pijn verbijten. Ik heb ontzettend genoten van deze trail. Het is allemaal minder zenuwachtig dan een stratenloop en veel meer ontspannend. Het Zoniënwoud vormt dan ook een prachtig decor met zijn lange bospaden, grindwegen, kasseien, constant op en af ook. Dit smaakt naar meer. Hier kom ik ooit graag terug!
25,4 km in 1u51min05sec (4'22/km), 330 hoogtemeters, 12e plek op 319 starters
Stijn onoverwinnelijk in Luxemburg
7 april 2024 - Stijn bracht het Paasweekend door in Habay-la-Neuve in de provincie Luxemburg. In deze uithoek van het land vond het kampioenschap van de Belgische Canicross-federatie plaats. Zowel zaterdag als zondag was Stijn de beste in beide disciplines: het steplopen met hond en het hardlopen tout-court met hond. Op een uitdagend, technisch en nat parcours liet hij niets aan de tegenstand over. Vandaag, zondag 7 april, gaat Stijn Gyselinck in Seraing aan de slag.
7 april 2024 - Stijn bracht het Paasweekend door in Habay-la-Neuve in de provincie Luxemburg. In deze uithoek van het land vond het kampioenschap van de Belgische Canicross-federatie plaats. Zowel zaterdag als zondag was Stijn de beste in beide disciplines: het steplopen met hond en het hardlopen tout-court met hond. Op een uitdagend, technisch en nat parcours liet hij niets aan de tegenstand over. Vandaag, zondag 7 april, gaat Stijn Gyselinck in Seraing aan de slag.
7 april 2024 - Vitamine C: meer dan weerstand!
Vitamine C of Ascorbinezuur is niet enkel noodzakelijk voor de immuniteit. Het is in de eerste plaats zeer belangrijk voor het behouden en herstellen van goede gewrichten. Het komt tussen in de collageensynthese (het behoud van sterke botten en gewrichten). Een groot aantal mensen lijdt aan reuma of polyartritis omdat ze gedurende jaren onvoldoende vitamine C via hun voeding opnemen. Een minimale inname van 500 mg vitamine C per dag (5 kiwi's) is noodzakelijk voor het herstel van beschadigd gewrichtsweefsel.
Vitamine C is ook van cruciaal belang in de strijd tegen alle vormen van stress. Vitamine C geeft mensen een grotere stressbestendigheid, versterkt het immuunsysteem zodat er een betere resistentie ontstaat tegen infectieziekten.
Aangezien stress (ook oxidatieve stress) op termijn ook kanker veroorzaakt, speelt vitamine C ook hier een beschermende rol.
Ten slotte beschermt vitamine C het hart. Europese onderzoekers hebben ontdekt dat lage niveaus van vitamine C in het bloed een hoger risico op hartproblemen kunnen veroorzaken.
Vitamine C of Ascorbinezuur is niet enkel noodzakelijk voor de immuniteit. Het is in de eerste plaats zeer belangrijk voor het behouden en herstellen van goede gewrichten. Het komt tussen in de collageensynthese (het behoud van sterke botten en gewrichten). Een groot aantal mensen lijdt aan reuma of polyartritis omdat ze gedurende jaren onvoldoende vitamine C via hun voeding opnemen. Een minimale inname van 500 mg vitamine C per dag (5 kiwi's) is noodzakelijk voor het herstel van beschadigd gewrichtsweefsel.
Vitamine C is ook van cruciaal belang in de strijd tegen alle vormen van stress. Vitamine C geeft mensen een grotere stressbestendigheid, versterkt het immuunsysteem zodat er een betere resistentie ontstaat tegen infectieziekten.
Aangezien stress (ook oxidatieve stress) op termijn ook kanker veroorzaakt, speelt vitamine C ook hier een beschermende rol.
Ten slotte beschermt vitamine C het hart. Europese onderzoekers hebben ontdekt dat lage niveaus van vitamine C in het bloed een hoger risico op hartproblemen kunnen veroorzaken.
James was opgetogen over zijn prestatie in de Natuurloop (archief-foto).
James, Bart en Mauro schitteren in Natuurloop
3 april 2024 - De 21ste Natuurloop van Olympia Londerzeel is een succes geworden voor James Joostens, Bart Vanderstraeten en Mauro De Witte van AAV. De jonge Mauro beet de spits af in de kortste van drie afstanden, de 4,4km. Hij kwam als 27ste binnen in 19'56" en ontwikkelde dus een snelheid van 13,24 km per uur, dat is 4'32" gemiddeld per kilometer. Hij werd als 16de "senior" opgetekend. Er waren 92 deelnemers. James en Bart gingen van start in de 8,4km. James knokte zich als achtste in de top-tien van de wedstrijd, die door Mechelaar Senne Backx gewonnen werd in 28'01", dat is tegen een snelheid van net geen 18km per uur. James hield een tempo vol van 15,31 km per uur. Om u een gedacht te geven, elke kilometer haspelde hij af in 3'56". Ook Bart bewees in goede doen te zijn, ondanks de warmte, waarover hij zich beklaagde. Hij was rond als 23ste op 152 in in 36'23" en dus tegen een gemiddelde snelheid van 13,85 km per uur. Ga er maar eens tegen aan. In de 12,4km hadden we geen vertegenwoordigers. Stan De Vleminck stak de armen in de lucht na 42'41". Hier werden aan de aankomst 179 lopers geregistreerd.
3 april 2024 - De 21ste Natuurloop van Olympia Londerzeel is een succes geworden voor James Joostens, Bart Vanderstraeten en Mauro De Witte van AAV. De jonge Mauro beet de spits af in de kortste van drie afstanden, de 4,4km. Hij kwam als 27ste binnen in 19'56" en ontwikkelde dus een snelheid van 13,24 km per uur, dat is 4'32" gemiddeld per kilometer. Hij werd als 16de "senior" opgetekend. Er waren 92 deelnemers. James en Bart gingen van start in de 8,4km. James knokte zich als achtste in de top-tien van de wedstrijd, die door Mechelaar Senne Backx gewonnen werd in 28'01", dat is tegen een snelheid van net geen 18km per uur. James hield een tempo vol van 15,31 km per uur. Om u een gedacht te geven, elke kilometer haspelde hij af in 3'56". Ook Bart bewees in goede doen te zijn, ondanks de warmte, waarover hij zich beklaagde. Hij was rond als 23ste op 152 in in 36'23" en dus tegen een gemiddelde snelheid van 13,85 km per uur. Ga er maar eens tegen aan. In de 12,4km hadden we geen vertegenwoordigers. Stan De Vleminck stak de armen in de lucht na 42'41". Hier werden aan de aankomst 179 lopers geregistreerd.
Stijn in actie met zijn trouwe viervoeter (archiefbeeld).
Stijn driemaal op het podium in canicross nabij Rotterdam
29 maart 2024 - Stijn Gyselinck veroverde afgelopen zondag (24 maart) tweemaal goud en eenmaal zilver in de 3de Stroowaert canicross in Oud-Beijerland nabij Rotterdam in Zuid-Holland. De eerste gouden plak won hij met Magnus in Dogscooter. Met Bia werd hij vervolgens de op één na beste in de bikejöring. Tenslotte had hij nog voldoende adem over om met Balder de canicross-kort op zijn naam te schrijven. De wedstrijden vonden plaats op een mooi parcours met start op een atletiekbaan.
29 maart 2024 - Stijn Gyselinck veroverde afgelopen zondag (24 maart) tweemaal goud en eenmaal zilver in de 3de Stroowaert canicross in Oud-Beijerland nabij Rotterdam in Zuid-Holland. De eerste gouden plak won hij met Magnus in Dogscooter. Met Bia werd hij vervolgens de op één na beste in de bikejöring. Tenslotte had hij nog voldoende adem over om met Balder de canicross-kort op zijn naam te schrijven. De wedstrijden vonden plaats op een mooi parcours met start op een atletiekbaan.
Uit ons archief: Koen (rechts) in actie. Steeds tot aan het gaatje.
Pegasusloop: een nieuw PR op de 10km! 7 seconden zijn 7 seconden...
25 maart 2024 - Gelukkig ontvingen we van Koen een verslag van de Pegasusloop in Steenhuffel (dat u, beste lezer, hieronder vindt) want op de website van de organisatoren is tot nu toe geen uitslag te vinden. Jammer! Veel leesplezier!
Lieven, een oude voetbalmaat zei me nog vanmorgen aan de kassa van de Delhaize om er een lap op te geven. Toch vertrok ik met veel twijfels richting Steenhuffel door de fysieke ongemakken (vooral kniepijn). Ik wist niet wat ik er van kon verwachten. Door de wind stelde ik me al blij met een 3'45 a 3'47 per km. Het kwam niet in me op dat ik vandaag een pr zou kunnen lopen. Maar als je het niet verwacht, gebeuren er soms mooie dingen. Ik wou vandaag proberen zo gelijkmatig mogelijk te lopen. Ik besloot niet te snel te starten. Toch kwam ik door in 3'34 na de 1ste km. Ik zorgde er voor dat ik steeds achter iemand kon lopen om goed uit de wind te zitten. Net na ronde 1 kwam ik even alleen te zitten. Ik was erg blij dat ik na 500 meter werd ingehaald door 2 snellere lopers. Mijn doel was om die zo lang mogelijk te volgen. En dat lukte tot 500 meter na de 3e ronde. In feite moest ik ze lossen net op dezelfde plek als ze mij 1 ronde eerder passeerden. Dat betekende toch dat ik een kleine 8 km uit de wind heb kunnen lopen. Een geluk want de wind was vandaag een extra tegenstander. Ik was nog zo lucide genoeg om in mijn hoofd de tijden per km goed bij te houden. En ik begon meer en meer te beseffen dat een pr zo waar mogelijk werd. Toen rond km 8 de wind nog feller opstak en het fel regende, kreeg ik het moeilijk. Ik liep alleen en leek stil te vallen (getuige ook de 3'55 op de 9e km). Ik vreesde even dat ik het pr toch niet zou halen. Ik hield de tijd nauwlettend in de gaten. En toen ik op km 9,5 zat, zette ik een serieuze sprint in richting 10 km. In feite is dat raar om te sprinten naar die 10e km toe (de wedstrijd was 10,5 km). Maar ik ben nu eenmaal de man van de cijfers en je krijgt niet elke wedstrijd de kans om een pr te lopen. Dankzij die serieuze sprint lukte het! 7 seconden er af. Da's veel en niet veel. Zonder de wind, de regen, de koude, op een vlak parcours én bij een 'echte' 10 km kan er zeker nog (veel) af. Bij de aankomst was ik helemaal verkleumd. Mijn handen hadden de kracht niet meer om nog maar de kopspeldjes van mijn borstnummer te openen... Ex-Olympiër W. Van Schuerbeeck werd de winnaar. Nu goed herstellen en in de paasvakantie wacht de Zoniënwoudtrail.
Lieven, ik heb er vandaag een goeie lap op gegeven!
10,5 km: 38'50'' (3'41/km) (nieuw PR op de 10 km: 36'53''): 13e op 94 lopers
Het doel is om dit jaar eens een 10km te lopen op de piste. Alleen dan ben je zeker van de juiste afstand. Dan zou er toch nog een serieus stuk van dat pr moeten gaan. Maar hoeveel, da's zo moeilijk te zeggen: de vorm van de dag en het weer bepalen uiteraard veel!
25 maart 2024 - Gelukkig ontvingen we van Koen een verslag van de Pegasusloop in Steenhuffel (dat u, beste lezer, hieronder vindt) want op de website van de organisatoren is tot nu toe geen uitslag te vinden. Jammer! Veel leesplezier!
Lieven, een oude voetbalmaat zei me nog vanmorgen aan de kassa van de Delhaize om er een lap op te geven. Toch vertrok ik met veel twijfels richting Steenhuffel door de fysieke ongemakken (vooral kniepijn). Ik wist niet wat ik er van kon verwachten. Door de wind stelde ik me al blij met een 3'45 a 3'47 per km. Het kwam niet in me op dat ik vandaag een pr zou kunnen lopen. Maar als je het niet verwacht, gebeuren er soms mooie dingen. Ik wou vandaag proberen zo gelijkmatig mogelijk te lopen. Ik besloot niet te snel te starten. Toch kwam ik door in 3'34 na de 1ste km. Ik zorgde er voor dat ik steeds achter iemand kon lopen om goed uit de wind te zitten. Net na ronde 1 kwam ik even alleen te zitten. Ik was erg blij dat ik na 500 meter werd ingehaald door 2 snellere lopers. Mijn doel was om die zo lang mogelijk te volgen. En dat lukte tot 500 meter na de 3e ronde. In feite moest ik ze lossen net op dezelfde plek als ze mij 1 ronde eerder passeerden. Dat betekende toch dat ik een kleine 8 km uit de wind heb kunnen lopen. Een geluk want de wind was vandaag een extra tegenstander. Ik was nog zo lucide genoeg om in mijn hoofd de tijden per km goed bij te houden. En ik begon meer en meer te beseffen dat een pr zo waar mogelijk werd. Toen rond km 8 de wind nog feller opstak en het fel regende, kreeg ik het moeilijk. Ik liep alleen en leek stil te vallen (getuige ook de 3'55 op de 9e km). Ik vreesde even dat ik het pr toch niet zou halen. Ik hield de tijd nauwlettend in de gaten. En toen ik op km 9,5 zat, zette ik een serieuze sprint in richting 10 km. In feite is dat raar om te sprinten naar die 10e km toe (de wedstrijd was 10,5 km). Maar ik ben nu eenmaal de man van de cijfers en je krijgt niet elke wedstrijd de kans om een pr te lopen. Dankzij die serieuze sprint lukte het! 7 seconden er af. Da's veel en niet veel. Zonder de wind, de regen, de koude, op een vlak parcours én bij een 'echte' 10 km kan er zeker nog (veel) af. Bij de aankomst was ik helemaal verkleumd. Mijn handen hadden de kracht niet meer om nog maar de kopspeldjes van mijn borstnummer te openen... Ex-Olympiër W. Van Schuerbeeck werd de winnaar. Nu goed herstellen en in de paasvakantie wacht de Zoniënwoudtrail.
Lieven, ik heb er vandaag een goeie lap op gegeven!
10,5 km: 38'50'' (3'41/km) (nieuw PR op de 10 km: 36'53''): 13e op 94 lopers
Het doel is om dit jaar eens een 10km te lopen op de piste. Alleen dan ben je zeker van de juiste afstand. Dan zou er toch nog een serieus stuk van dat pr moeten gaan. Maar hoeveel, da's zo moeilijk te zeggen: de vorm van de dag en het weer bepalen uiteraard veel!
Mooi beeld van twee modderduivels. Zelfs Balder schrikt van zijn baasje.
Stijn en Balder geven het volle pond.
Stijn met Balder laten er geen gras over groeien.
Stijn de snelste met de step in Spa
Stijn zondag derde in de canicross korte afstand
Modderduivel Stijn onverzadigbaar in Spa
24 maart 2024 - Zijn verslag:
Canicross de Spa Maquisard 2024, vorige week (16 – 17 Maart): 2x Goud met Magnus (Dogscooter), 1x zilver en brons met Balder (canicross korte afstand)
Hierbij een wedstrijdverslag met episch beeldmateriaal over hoe m'n honden en ik dat weekend hebben beleefd. Na een droog weekend in Lommel was het in Spa weer moddervreten! Met enorme afdalingen én stevig klimwerk doorheen slijk en stenen was dit een overlevingsslag. Bij het steppen werd bij iedere deelnemer de limieten opgezocht door het ruige parcours. En door de afstand (bijna 6km) met daarbij het hoge aantal hoogtemeters (150) kon er niet blijvend gestept worden. Dus liep ik naast de step, zoals in de cyclocross, bij de stukken die te steil waren om goed te blijven rollen. Veel modder maar vooral een gravelrace die de honden voelden. Van topsnelheden waar 45km/u aangetikt werden naar vast zitten in het slijk in de klim. Dit vroeg veel van hond, mens en zelfs materiaal. De vraag was ook welke bandenspanning neem ik? Harde banden voor de snelle gravelstroken of platte voor de gevaarlijke dalende modderstroken… Besluit: Kneiterharde banden en “Gas geem”! Een klein schuivertje als gevolg maar het ging hard waar het moest! Niet veel ‘bikers’ gingen sneller, die een serieus voordeel hebben met de pedalen. Daarna op de canicross was Nathan de betere beide dagen. De 2de dag was het de 4de wedstrijd voor me dat weekend, en in de afdaling deed ik het rustig aan om blessures uit te sluiten of probeerde dat toch met de grote beer Balder voor me haha. Daarna inhalen op de bergop was de missie! Maar ploegmaat Brent lag al maanden op de loer en daar was hij ! Wat voor mij nog een knappe 3de plaats betekende om het weekend te vervolledigen. Ook m’n teefje Bia deed zaterdag mee met Elise in het bikejören! Straf om hier weer te starten na een staartbeenbreuk in een vorige editie .
Bedankt aan handlers Tim (zaterdag) en Brent (zondag). Speciale dank aan Kevin die mijn rem deed functioneren vlak voor de start zaterdag, you are a lifesaver! Zonder hem geen winst!
Foto’s door: Mompix Photography, Jean Lou Hansen, Dog’s Report, Megan Timmermans: Pet&Sport Photography, Blue dog photography, Ben Piront (Run to finish), Jerome - Indra Nelson Jango Néo (Muddy faces), Jolien van Elverdinghe (Podium zondag).
Benjamin en AAV steunen strijd tegen kanker
20 maart 2024 - Benjamin Van Ransbeeck uit Droeshout, lid van onze vereniging, is afgelopen zondag met zijn team 345ste geworden op 850 ploegen, die de 100km-run voor Kom-Op-Tegen-Kanker in Halle volmaakten. Benjamin nam de 30km voor zijn rekening. Het viertal liep in 4u06 over de finish. Ze hadden om te mogen deelnemen 2.500 euro bijeengebracht. Alle startgelden gaan integraal naar de strijd tegen kanker. De 3.400 hardlopers zorgden zo voor een opbrengst van 2.125.00 euro, een recordbedrag. Hoe gaat de 100km-run in zijn werk? De startloper heeft 40km voor de boeg. Hij wordt na 10km opgewacht door een ploegmaat en gezamenlijk lopen ze verder naar het 20km-punt, waar een derde atleet beiden opwacht enz. De slotloper heeft in principe de gemakkelijkste opdracht. Hij heeft slechts 10km af te leggen. Het viertal moet wel gezamenlijk over de streep komen. Benjamin neemt zich voor om ook volgend jaar m mee te doen, maar dan als startloper. Het evenement vindt dan plaats in Boom.
20 maart 2024 - Benjamin Van Ransbeeck uit Droeshout, lid van onze vereniging, is afgelopen zondag met zijn team 345ste geworden op 850 ploegen, die de 100km-run voor Kom-Op-Tegen-Kanker in Halle volmaakten. Benjamin nam de 30km voor zijn rekening. Het viertal liep in 4u06 over de finish. Ze hadden om te mogen deelnemen 2.500 euro bijeengebracht. Alle startgelden gaan integraal naar de strijd tegen kanker. De 3.400 hardlopers zorgden zo voor een opbrengst van 2.125.00 euro, een recordbedrag. Hoe gaat de 100km-run in zijn werk? De startloper heeft 40km voor de boeg. Hij wordt na 10km opgewacht door een ploegmaat en gezamenlijk lopen ze verder naar het 20km-punt, waar een derde atleet beiden opwacht enz. De slotloper heeft in principe de gemakkelijkste opdracht. Hij heeft slechts 10km af te leggen. Het viertal moet wel gezamenlijk over de streep komen. Benjamin neemt zich voor om ook volgend jaar m mee te doen, maar dan als startloper. Het evenement vindt dan plaats in Boom.
UPDATE
James en Bart bij de besten in "Dendermonde loopt!"
17 maart 2024 - James Joostens en Bart Vanderstraeten hebben het zondag goed gedaan in Dendermonde loopt!, een (onder meer) 10km lange massaloop in het centrum van Dendermonde. James kwam als 37ste binnen in 39'39" en Bart finishte als 62ste in 43'07". Een sterke prestatie van beiden. "Een leuke editie: goed loopweer, soms ook wat motregen", meldt James. "Mijn plan was om onder de 40 minuten te lopen en dat is mij gelukt. Niet mijn record van vorig jaar kunnen breken, wel een mooie 39.37 kunnen neerzetten. Ik liep een heel stuk mee in een groepje, waaronder de haas. Mijn vriendin Britt liep voor het eerst een jogging. De 5km legde ze af in 27:22." Britt werd daarmee als 40ste vrouw 176ste op 411. Ze liep net geen 11km per uur.
Ook voormalige AAV-leden lieten zich niet onbetuigd over de tien kilometer: Amber Teugels onderscheidde zich met een knappe 22ste plaats in 37'44" en vijfenveertigplusser Kurt Rottiers legde beslag op de 52ste plaats in 42'22". En op plek 166 vinden we ex-jeugdtrainer Matthias De Meyst terug, die in 48'54" rond was. In deze wedstrijd liepen 629 deelnemers de loopkoers uit.
James en Bart bij de besten in "Dendermonde loopt!"
17 maart 2024 - James Joostens en Bart Vanderstraeten hebben het zondag goed gedaan in Dendermonde loopt!, een (onder meer) 10km lange massaloop in het centrum van Dendermonde. James kwam als 37ste binnen in 39'39" en Bart finishte als 62ste in 43'07". Een sterke prestatie van beiden. "Een leuke editie: goed loopweer, soms ook wat motregen", meldt James. "Mijn plan was om onder de 40 minuten te lopen en dat is mij gelukt. Niet mijn record van vorig jaar kunnen breken, wel een mooie 39.37 kunnen neerzetten. Ik liep een heel stuk mee in een groepje, waaronder de haas. Mijn vriendin Britt liep voor het eerst een jogging. De 5km legde ze af in 27:22." Britt werd daarmee als 40ste vrouw 176ste op 411. Ze liep net geen 11km per uur.
Ook voormalige AAV-leden lieten zich niet onbetuigd over de tien kilometer: Amber Teugels onderscheidde zich met een knappe 22ste plaats in 37'44" en vijfenveertigplusser Kurt Rottiers legde beslag op de 52ste plaats in 42'22". En op plek 166 vinden we ex-jeugdtrainer Matthias De Meyst terug, die in 48'54" rond was. In deze wedstrijd liepen 629 deelnemers de loopkoers uit.
"Een lage hartslag is niets om je zorgen over te maken"
17 maart 2024 - "Als je bang voor de dood bent, luister dan 's nachts niet naar je eigen hartslag", aldus een Frans dichter ooit. "Want vaak is het overslaan van je hart, een te lage of een te hoge hartslag slechts een gevoelde angst, terwijl er meestal niets aan de hand is. Maar wat is dan wel een te lage hartslag? Wat moet je doen bij een lage hartslag? En wat kan de oorzaak zijn van een lage hartslag? Lees het hieronder.
- Wat is een te lage hartslag
"Om te weten wat een te lage hartslag is, moet je eerst weten wat een normale hartslag is. Een gemiddelde hartslag in rust slaat zo'n 70 slagen per minuut. Eigenlijk zit je tussen de 60 en 100 slagen per minuut wel goed. Zit je onder de 40? Dan spreek je van een te lage hartslag, of bradycardie. Een te lage hartslag bij een man verschilt niet van een te lage hartslag bij een vrouw. Er is namelijk geen duidelijk verschil in hartslag tussen mannen en vrouwen, volgens de Hartstichting.
- Wat te doen bij een lage hartslag?
Een lage hartslag op zichzelf is niets om je zorgen over te maken. Zo kan je hartslag in je slaap naar minder dan 50 slagen per minuut gaan, omdat je organen en spieren dan weinig zuurstof nodig hebben. Ook als je een sporthart hebt kan je hartslag onder de 50 slagen per minuut duiken. Er is dan niks aan de hand, maar de lage hartslag is dan slechts een teken van een getraind hart. Een lage hartslag kan dan ook juist gezond zijn."
"Heb je een lage hartslag, maar heb je geen klachten? Dan is de lage hartslag waarschijnlijk normaal voor jou. Je hoeft volgens de Hartstichting dan ook niet naar de huisarts. Als je een lage hartslag hebt en klachten ervaart zoals duizeligheid, kortademigheid en zelfs flauwvallen, dan is het wel verstandig om naar de huisarts te gaan."
- Mogelijke oorzaak te lage hartslag
"Zoals eerder genoemd kan een van de oorzaken van een te lage hartslag een sporthart zijn. Sporters met een goede conditie hebben namelijk vaak een lage hartslag in rust. Dit komt doordat hun hart meer gespierd is en krachtiger pompt door alle training. Het hart werkt hierdoor efficiënter en hoeft het minder vaak samen te trekken. Een andere oorzaak van een lage hartslag in rust is een bradycardie. Een bradycardie kan alleen door een arts worden vastgesteld middels een ECG. De symptomen hiervan zijn duizeligheid, kortademigheid en zelfs flauwvallen. De oorzaak van bradycardie kan variëren van ouderdom tot stoornissen in de bloedspiegels van mineralen (bijvoorbeeld kalium of magnesium)."
17 maart 2024 - "Als je bang voor de dood bent, luister dan 's nachts niet naar je eigen hartslag", aldus een Frans dichter ooit. "Want vaak is het overslaan van je hart, een te lage of een te hoge hartslag slechts een gevoelde angst, terwijl er meestal niets aan de hand is. Maar wat is dan wel een te lage hartslag? Wat moet je doen bij een lage hartslag? En wat kan de oorzaak zijn van een lage hartslag? Lees het hieronder.
- Wat is een te lage hartslag
"Om te weten wat een te lage hartslag is, moet je eerst weten wat een normale hartslag is. Een gemiddelde hartslag in rust slaat zo'n 70 slagen per minuut. Eigenlijk zit je tussen de 60 en 100 slagen per minuut wel goed. Zit je onder de 40? Dan spreek je van een te lage hartslag, of bradycardie. Een te lage hartslag bij een man verschilt niet van een te lage hartslag bij een vrouw. Er is namelijk geen duidelijk verschil in hartslag tussen mannen en vrouwen, volgens de Hartstichting.
- Wat te doen bij een lage hartslag?
Een lage hartslag op zichzelf is niets om je zorgen over te maken. Zo kan je hartslag in je slaap naar minder dan 50 slagen per minuut gaan, omdat je organen en spieren dan weinig zuurstof nodig hebben. Ook als je een sporthart hebt kan je hartslag onder de 50 slagen per minuut duiken. Er is dan niks aan de hand, maar de lage hartslag is dan slechts een teken van een getraind hart. Een lage hartslag kan dan ook juist gezond zijn."
"Heb je een lage hartslag, maar heb je geen klachten? Dan is de lage hartslag waarschijnlijk normaal voor jou. Je hoeft volgens de Hartstichting dan ook niet naar de huisarts. Als je een lage hartslag hebt en klachten ervaart zoals duizeligheid, kortademigheid en zelfs flauwvallen, dan is het wel verstandig om naar de huisarts te gaan."
- Mogelijke oorzaak te lage hartslag
"Zoals eerder genoemd kan een van de oorzaken van een te lage hartslag een sporthart zijn. Sporters met een goede conditie hebben namelijk vaak een lage hartslag in rust. Dit komt doordat hun hart meer gespierd is en krachtiger pompt door alle training. Het hart werkt hierdoor efficiënter en hoeft het minder vaak samen te trekken. Een andere oorzaak van een lage hartslag in rust is een bradycardie. Een bradycardie kan alleen door een arts worden vastgesteld middels een ECG. De symptomen hiervan zijn duizeligheid, kortademigheid en zelfs flauwvallen. De oorzaak van bradycardie kan variëren van ouderdom tot stoornissen in de bloedspiegels van mineralen (bijvoorbeeld kalium of magnesium)."
Actiefoto van Lomme De Boeck anno 2015.
Lomme De Boeck wordt nieuwe jeugdtrainer bij AAV
16 maart 2024 - Lomme De Boeck (25) wordt de nieuwe jeugdtrainer bij AAV naast Caroline en Julie Arijs. Lomme was gedurende ettelijke jaren een zeer verdienstelijk atleet bij AAV. Hij schuwde de competities niet, zowel op de piste als in het veld. In wedstrijden trok hij het shirt aan van onze moederclub Vilvoorde Ac (VAC). Later werd hij gespot als wielertoerist bij "A Bloc". Het klappen van de zweep in de (jeugd)atletiek leerde hij bij Nancy Saerens, de moeder van Caroline en Julie Arijs. We heten hem van harte welkom!
16 maart 2024 - Lomme De Boeck (25) wordt de nieuwe jeugdtrainer bij AAV naast Caroline en Julie Arijs. Lomme was gedurende ettelijke jaren een zeer verdienstelijk atleet bij AAV. Hij schuwde de competities niet, zowel op de piste als in het veld. In wedstrijden trok hij het shirt aan van onze moederclub Vilvoorde Ac (VAC). Later werd hij gespot als wielertoerist bij "A Bloc". Het klappen van de zweep in de (jeugd)atletiek leerde hij bij Nancy Saerens, de moeder van Caroline en Julie Arijs. We heten hem van harte welkom!
Stijn boekte in Lommel zijn achtste Belgische titel. Balder kijkt verbaasd toe.
Stijn en Balder nagenietend in Lommel
Stijn met Kirsten op het podium
Opzij, opzij: daar komen Stijn, Magnus en Bia!
In een rotvaart door het Kattebos.
Stijn boekt zijn achtste nationale titel in Lommel
16 maart - En of hij er blij mee is! Hieronder zijn gedetailleerd verslag.
"We are Belgian Champions! Whoop Whoop!"
Belgian Champion – Alaskan Husky – All categories – Sleddogsport – Dryland
It was a very exciting & close battle!
• 2 days fastest time in DS1 with #topdogzbalder
• 2 days 2th time in dogscooter 2 dogs with Bia & Magnus
"Samen met Balder kon ik in Lommel de meeste punten scoren met de step (9-10 maart)!
De eerste dag had ik maar 3 seconden voorsprong en 0,2 punten achterstand in het klassement… De 2de dag moest ik dus “all-in” gaan! De steptechniek en het bochtenwerk moesten op punt zijn én foutloos blijven was de boodschap! Alles werd eruit geperst en dag 2 had ik 14 seconden voor op nr.2 (die dezelfde tijd deed als de dag ervoor), yes! Ook bij mijn 2de discipline was het enorm spannend. Het steponderdeel met 2 honden ging best goed. Hierbij haalden we de 2de tijd, op 7 seconden van dorpsgenoot Kirsten met haar onstuimige puppyjeugd ervoor. Ook hier ging ik volle gas gaan op dag 2: 16 seconden sneller ondanks het warmere weer. Dit moest hem zijn! Maar Kirsten deed ook veel beter, nog 5 seconden, zeer knap! Fier op Magnus & Bia, met hun 2de plaats in deze discipline en die hiermee plaats 5 innemen in het puntenklassement over alle disciplines van het BK.
De kattenbos in Lommel was een perfecte locatie en het nieuwe parcours was wat technischer dan in vorige edities, dit werd gesmaakt! Eindelijk was het eens vlammen op een droog parcours!! Na maandenlang moddervreten was dit zeer aangenaam! De hele winter hebben de honden en ik zitten ploeteren om dit te kunnen verwezenlijken!
Bedankt Indra Nelson Jango Néo & Kirsten Schoonbaert voor de mooie strijd en sportiviteit! Jullie maakten het voor mij episch! Ook geweldig om podia te delen met Karin Peeters & Philippe Canicross !
Dank aan de hulpvaardige handlers: Kirsten, Guy, Peter, Jannick, Karin, Ben! Dank aan de fotografen: John Elbers, Vroni Effner, Hilda Lodewijks, Kirsten Schoonbaert. Dank aan Federation of Belgian Mushers Clubs (de Belgische sleehondenfederatie)!
Mede mogelijk gemaakt door: Materiaal #zerodc, Hondenvoer #DelconPetfood,Customlijn 2span #alphadogsports
16 maart - En of hij er blij mee is! Hieronder zijn gedetailleerd verslag.
"We are Belgian Champions! Whoop Whoop!"
Belgian Champion – Alaskan Husky – All categories – Sleddogsport – Dryland
It was a very exciting & close battle!
• 2 days fastest time in DS1 with #topdogzbalder
• 2 days 2th time in dogscooter 2 dogs with Bia & Magnus
"Samen met Balder kon ik in Lommel de meeste punten scoren met de step (9-10 maart)!
De eerste dag had ik maar 3 seconden voorsprong en 0,2 punten achterstand in het klassement… De 2de dag moest ik dus “all-in” gaan! De steptechniek en het bochtenwerk moesten op punt zijn én foutloos blijven was de boodschap! Alles werd eruit geperst en dag 2 had ik 14 seconden voor op nr.2 (die dezelfde tijd deed als de dag ervoor), yes! Ook bij mijn 2de discipline was het enorm spannend. Het steponderdeel met 2 honden ging best goed. Hierbij haalden we de 2de tijd, op 7 seconden van dorpsgenoot Kirsten met haar onstuimige puppyjeugd ervoor. Ook hier ging ik volle gas gaan op dag 2: 16 seconden sneller ondanks het warmere weer. Dit moest hem zijn! Maar Kirsten deed ook veel beter, nog 5 seconden, zeer knap! Fier op Magnus & Bia, met hun 2de plaats in deze discipline en die hiermee plaats 5 innemen in het puntenklassement over alle disciplines van het BK.
De kattenbos in Lommel was een perfecte locatie en het nieuwe parcours was wat technischer dan in vorige edities, dit werd gesmaakt! Eindelijk was het eens vlammen op een droog parcours!! Na maandenlang moddervreten was dit zeer aangenaam! De hele winter hebben de honden en ik zitten ploeteren om dit te kunnen verwezenlijken!
Bedankt Indra Nelson Jango Néo & Kirsten Schoonbaert voor de mooie strijd en sportiviteit! Jullie maakten het voor mij episch! Ook geweldig om podia te delen met Karin Peeters & Philippe Canicross !
Dank aan de hulpvaardige handlers: Kirsten, Guy, Peter, Jannick, Karin, Ben! Dank aan de fotografen: John Elbers, Vroni Effner, Hilda Lodewijks, Kirsten Schoonbaert. Dank aan Federation of Belgian Mushers Clubs (de Belgische sleehondenfederatie)!
Mede mogelijk gemaakt door: Materiaal #zerodc, Hondenvoer #DelconPetfood,Customlijn 2span #alphadogsports
Waarom de eerste kilometers de zwaarste zijn?
11 maart 2024 - We maken ons sterk om op geregelde tijdstippen info te geven die elke hardloper aanbelangt. Meer weten? Kom eens langs op onze trainingen die elke dinsdag en donderdag om 18 uur plaatsvinden op het atletiekterrein aan de Ringlaan (tegenover de sporthal). Je vindt ons aan het chalet aan de kant van de Klaarstraat. Vragen naar Erik (best tussen 18 en 18.20 uur en tussen 19 en 19.15 uur).
Een eerste artikel gaat over het nut van lange duurlopen. Hier gaan we.
"Waarom doe ik dit? Verdomme, nog 14 kilometer te gaan. Zal ik gewoon teruggaan? Wat voelen m'n benen zwaar. Klopt mijn horloge wel? Ik geraak niet vooruit, dit wordt helemaal niks. De eerste kilometer. Geloof 'm niet. En misschien niet alleen kilometer één, ook kilometer twee en drie, die er soms voor zorgen dat je begint te twijfelen waarom je überhaupt ooit bent gaan hardlopen. Maar vaak ook als je even onderweg bent zakken alle negatieve gevoelens en gedachten en ga je ongemerkt over in die flow. Wat is dat toch met die eerste kilometers en waarom voelen ze het zwaarste? Runner's World zocht het uit.
Omschakeling van rust naar hardlopen
Zodra je begint met hardlopen heeft je lichaam eigenlijk even de tijd nodig om van anaerobe verbranding over te schakelen naar normale, efficiëntere aerobe energievoorziening, met behulp van zuurstof, vetten en koolhydraten. Want waar er eerst amper energie nodig was, vraagt hardlopen plotseling om heel veel energie. Maar dat proces duurt eventjes en om toch te kunnen hardlopen grijpt je lichaam naar andere bronnen van energie om snel op gang te komen (waaronder via het stofje fosfocreatine, een tijdelijke energiebuffer). Kort gezegd kom je dus tijdelijk wat zuurstof te kort om het tempo te lopen dat je wil lopen. Je merkt dit aan dat je moeilijker op gang komt en zwaarder begint te ademen. Zodra je longen en hart lekker op dreef zijn komt er weer genoeg zuurstof binnen en voel je dat het beter gaat. Een opwarming kan helpen dit gevoel te verminderen. De eerste kilometers is het nog zoeken naar het juiste ritme. Te snel starten kan je extra vermoeien, wat ook weer voor innerlijke strijd kan zorgen.
Mentaal voorbereiden
Zeker mentaal is het even inkomen. Je hebt dan wel besloten te gaan hardlopen, je hoofd moet ook nog even in de sportmodus komen. En als je lichaam de eerste kilometers zwaar aanvoelt of gewoon even moet wennen aan de inspanning, kan dat een extra ding worden in je hoofd. In de eerste kilometers ben je je daarnaast ook mentaal letterlijk aan het voorbereiden om wat er nog gaat gebeuren: ga je intervallen doen, tempo's lopen of een langere afstand lopen.
Endorfine maakt alles goed
Wetenschappelijk gezien zijn er nogal wat tegenstrijdigheden rondom de aanmaak van endorfines en een mogelijke 'runner's high' tijdens het hardlopen. Maar het schijnt dat de eerste endorfines na 10 minuten hardlopen vrij kunnen komen. Precies. Zo lang doe je ongeveer over de eerste 2 kilometer. Endorfine heeft als eigenschap dat het zorgt voor een fijn geluksgevoel en heeft een positieve invloed op je focus en motivatie. Daarnaast kunnen endorfines jouw pijnreceptoren blokkeren en voor een soort 'pijngeheugenverlies' zorgen. De reden dus waarom jij je (opnieuw) inschrijft voor een wedstrijd ondanks alle mogelijke pijn tijdens de vorige keer. Conclusie: na verloop van tijd maak je meer endorfines aan en wordt lopen een beetje leuker.
11 maart 2024 - We maken ons sterk om op geregelde tijdstippen info te geven die elke hardloper aanbelangt. Meer weten? Kom eens langs op onze trainingen die elke dinsdag en donderdag om 18 uur plaatsvinden op het atletiekterrein aan de Ringlaan (tegenover de sporthal). Je vindt ons aan het chalet aan de kant van de Klaarstraat. Vragen naar Erik (best tussen 18 en 18.20 uur en tussen 19 en 19.15 uur).
Een eerste artikel gaat over het nut van lange duurlopen. Hier gaan we.
"Waarom doe ik dit? Verdomme, nog 14 kilometer te gaan. Zal ik gewoon teruggaan? Wat voelen m'n benen zwaar. Klopt mijn horloge wel? Ik geraak niet vooruit, dit wordt helemaal niks. De eerste kilometer. Geloof 'm niet. En misschien niet alleen kilometer één, ook kilometer twee en drie, die er soms voor zorgen dat je begint te twijfelen waarom je überhaupt ooit bent gaan hardlopen. Maar vaak ook als je even onderweg bent zakken alle negatieve gevoelens en gedachten en ga je ongemerkt over in die flow. Wat is dat toch met die eerste kilometers en waarom voelen ze het zwaarste? Runner's World zocht het uit.
Omschakeling van rust naar hardlopen
Zodra je begint met hardlopen heeft je lichaam eigenlijk even de tijd nodig om van anaerobe verbranding over te schakelen naar normale, efficiëntere aerobe energievoorziening, met behulp van zuurstof, vetten en koolhydraten. Want waar er eerst amper energie nodig was, vraagt hardlopen plotseling om heel veel energie. Maar dat proces duurt eventjes en om toch te kunnen hardlopen grijpt je lichaam naar andere bronnen van energie om snel op gang te komen (waaronder via het stofje fosfocreatine, een tijdelijke energiebuffer). Kort gezegd kom je dus tijdelijk wat zuurstof te kort om het tempo te lopen dat je wil lopen. Je merkt dit aan dat je moeilijker op gang komt en zwaarder begint te ademen. Zodra je longen en hart lekker op dreef zijn komt er weer genoeg zuurstof binnen en voel je dat het beter gaat. Een opwarming kan helpen dit gevoel te verminderen. De eerste kilometers is het nog zoeken naar het juiste ritme. Te snel starten kan je extra vermoeien, wat ook weer voor innerlijke strijd kan zorgen.
Mentaal voorbereiden
Zeker mentaal is het even inkomen. Je hebt dan wel besloten te gaan hardlopen, je hoofd moet ook nog even in de sportmodus komen. En als je lichaam de eerste kilometers zwaar aanvoelt of gewoon even moet wennen aan de inspanning, kan dat een extra ding worden in je hoofd. In de eerste kilometers ben je je daarnaast ook mentaal letterlijk aan het voorbereiden om wat er nog gaat gebeuren: ga je intervallen doen, tempo's lopen of een langere afstand lopen.
Endorfine maakt alles goed
Wetenschappelijk gezien zijn er nogal wat tegenstrijdigheden rondom de aanmaak van endorfines en een mogelijke 'runner's high' tijdens het hardlopen. Maar het schijnt dat de eerste endorfines na 10 minuten hardlopen vrij kunnen komen. Precies. Zo lang doe je ongeveer over de eerste 2 kilometer. Endorfine heeft als eigenschap dat het zorgt voor een fijn geluksgevoel en heeft een positieve invloed op je focus en motivatie. Daarnaast kunnen endorfines jouw pijnreceptoren blokkeren en voor een soort 'pijngeheugenverlies' zorgen. De reden dus waarom jij je (opnieuw) inschrijft voor een wedstrijd ondanks alle mogelijke pijn tijdens de vorige keer. Conclusie: na verloop van tijd maak je meer endorfines aan en wordt lopen een beetje leuker.
Stijn met Balder tot het uiterste in Maldegem
Stijn met Magnus op rode fiets.
Stijn van kop tot teen onder de modder
10 maart 2024 - Vorig weekend was het weer canicrossweekend, namelijk de 19e Canicrosswedstrijd Maldegem-Kleit :
• 2 x 1ste pl. met Magnus (Dogscooter) !
• 2 x 2de pl. met Balder (Canicross kort) !
(Foto's boven en onder deze tekst)
Hierbij een impressie van de afgelopen modderige weekends! En een klein wedstrijdverslag, beginnend met Maldegem (2 & 3 maart): Het was een nat weekend met vele kilometers! De stepafstand was bijna 7km en de start & finish lagen niet dichtbij de parking. Dat vergde wat extra planning. Vrijdag voordien zag het er niet goed uit, mijn zwarte step was niet klaar en de rode lekte lucht, plus er kwamen problemen naar boven die tijdens de week nog niet zichtbaar waren op training. Zaterdagochtend dus in alle nood nog de rode step in orde laten zetten om vervolgens naar Maldegem te rijden om te racen. Het parcours was niet moeilijk, dus verkenning kon geskipt worden. Met 9 seconden voorsprong toch de winst kunnen nemen, net voor Robin Leyon, iemand die al een mooie internationale historie heeft in deze discipline! Geen makkelijke tegenstander dus. De 2de dag evenaarde hij m’n tijd van de 1ste dag. Gelukkig was ik nog 3 seconden sneller zondag. Fier op Topdog Magnus die liever techniek laat zien! Broer Balder liet op training uitschijnen zo’n snel parcours beter aan te kunnen, maar ik wou hem sparen. De laatste temperatuurschommelingen, harde ondergrond en lange afstand kunnen er wat inhakken voor de volgende wedstrijden, en er komen er nog heel wat. Dus Balder mocht de korte afstand canicross doen (2 x 3,5km). We werden daarin 2 keer 2de achter Nathan Claus, helemaal zijn parcours! Doorweekt en van kop tot teen onder de modder, maar het was best gezellig!
De 2 weekends voordien deed ik wedstrijden zonder hond ter voorbereiding en die waren ook zeer modderig en nat:
• 2de plaats : Kluisbergtrail 8km met heel wat hoogtemeters (320 dacht ik), 160 deelnemers (18 februari).
• 8ste plaats: Lippelobos trail 9km met ... 0 hoogtemeters , 210 deelnemers (25 februari).
Deze 2 wedstrijdplaatsen waren nieuw voor mij. Vooral Kluisbergen was zeer mooi (enkele Vlaamse wielerklassiekers passeren hier). Het klimmen ging me zeer goed af en ik kon de 2de plaats verzilveren. De eerste deed een vroege aanval en daarbij lukte het voor mij om de top 3 veilig te stellen om dan een eindversnelling over de helft te doen voor de 2de plaats. Een lekkere pannenkoek in het boswachtershuisje was wel verdiend . De week erna lag me veel minder in het vlakke Lippelo dus nam ik het als doorgedreven training op en wou tegen een mooi deelnemersveld met veel ervaring in het veldlopen de top 10 halen, wat goed lukte met een 8ste plaats. Klaar voor het vervolg van het sportseizoen!
Actiefoto’s Maldegem door Dog’s report & Megan Timmermans : Pet&Sport Photography.
10 maart 2024 - Vorig weekend was het weer canicrossweekend, namelijk de 19e Canicrosswedstrijd Maldegem-Kleit :
• 2 x 1ste pl. met Magnus (Dogscooter) !
• 2 x 2de pl. met Balder (Canicross kort) !
(Foto's boven en onder deze tekst)
Hierbij een impressie van de afgelopen modderige weekends! En een klein wedstrijdverslag, beginnend met Maldegem (2 & 3 maart): Het was een nat weekend met vele kilometers! De stepafstand was bijna 7km en de start & finish lagen niet dichtbij de parking. Dat vergde wat extra planning. Vrijdag voordien zag het er niet goed uit, mijn zwarte step was niet klaar en de rode lekte lucht, plus er kwamen problemen naar boven die tijdens de week nog niet zichtbaar waren op training. Zaterdagochtend dus in alle nood nog de rode step in orde laten zetten om vervolgens naar Maldegem te rijden om te racen. Het parcours was niet moeilijk, dus verkenning kon geskipt worden. Met 9 seconden voorsprong toch de winst kunnen nemen, net voor Robin Leyon, iemand die al een mooie internationale historie heeft in deze discipline! Geen makkelijke tegenstander dus. De 2de dag evenaarde hij m’n tijd van de 1ste dag. Gelukkig was ik nog 3 seconden sneller zondag. Fier op Topdog Magnus die liever techniek laat zien! Broer Balder liet op training uitschijnen zo’n snel parcours beter aan te kunnen, maar ik wou hem sparen. De laatste temperatuurschommelingen, harde ondergrond en lange afstand kunnen er wat inhakken voor de volgende wedstrijden, en er komen er nog heel wat. Dus Balder mocht de korte afstand canicross doen (2 x 3,5km). We werden daarin 2 keer 2de achter Nathan Claus, helemaal zijn parcours! Doorweekt en van kop tot teen onder de modder, maar het was best gezellig!
De 2 weekends voordien deed ik wedstrijden zonder hond ter voorbereiding en die waren ook zeer modderig en nat:
• 2de plaats : Kluisbergtrail 8km met heel wat hoogtemeters (320 dacht ik), 160 deelnemers (18 februari).
• 8ste plaats: Lippelobos trail 9km met ... 0 hoogtemeters , 210 deelnemers (25 februari).
Deze 2 wedstrijdplaatsen waren nieuw voor mij. Vooral Kluisbergen was zeer mooi (enkele Vlaamse wielerklassiekers passeren hier). Het klimmen ging me zeer goed af en ik kon de 2de plaats verzilveren. De eerste deed een vroege aanval en daarbij lukte het voor mij om de top 3 veilig te stellen om dan een eindversnelling over de helft te doen voor de 2de plaats. Een lekkere pannenkoek in het boswachtershuisje was wel verdiend . De week erna lag me veel minder in het vlakke Lippelo dus nam ik het als doorgedreven training op en wou tegen een mooi deelnemersveld met veel ervaring in het veldlopen de top 10 halen, wat goed lukte met een 8ste plaats. Klaar voor het vervolg van het sportseizoen!
Actiefoto’s Maldegem door Dog’s report & Megan Timmermans : Pet&Sport Photography.
Stijn tweede in canicross Maldegem
Stijn in actie in Lippelo: van geen modder of water vervaard.
Bart Vanderstraeten in actie in de Affligemloop.
Bart in de top-20 van de Dirk Martens Corrida in Aalst
29 februari 2024 - Nog een nagekomen uitslag van vorige zondag 25 februari in de 6km-loop van de Dirk Martens .Corrida Dirk Martens in Aalst. Onze Bart Vanderstraeten liep er als negentiende binnen in 24'10", dat is tegen eens snelheid van 14,9 km per uur. Er waren 64 deelnemers. Wil je in de kortste keren ook zo snel kunnen lopen of sneller lopen dan wat je vandaag aankan? Dat kan bij AAV. Je spreekt gewoon trainer Erik aan elke dinsdag en donderdag op de atletiekpiste aan de kant van de Klaarstraat.
29 februari 2024 - Nog een nagekomen uitslag van vorige zondag 25 februari in de 6km-loop van de Dirk Martens .Corrida Dirk Martens in Aalst. Onze Bart Vanderstraeten liep er als negentiende binnen in 24'10", dat is tegen eens snelheid van 14,9 km per uur. Er waren 64 deelnemers. Wil je in de kortste keren ook zo snel kunnen lopen of sneller lopen dan wat je vandaag aankan? Dat kan bij AAV. Je spreekt gewoon trainer Erik aan elke dinsdag en donderdag op de atletiekpiste aan de kant van de Klaarstraat.
Stijn (tweede van rechts) elk jaar op de sportontvangst in Opwijk
Stijn 8ste in Lippelobostrail
29 februari - Stijn Gyselinck scherpte zijn loopkwaliteiten aan in de tweede editie van de Lippelobostrail in Puurs-Sint-Amands, waar de deelnemers over drie afstanden gestuurd werden. Onze canicrosser legde beslag op een knappe achtste plaats in de negen kilometer lange wedstrijd in modder en andere obstakels. Hij deed 36'45" over de afstand. Er waren 210 deelnemers.
29 februari - Stijn Gyselinck scherpte zijn loopkwaliteiten aan in de tweede editie van de Lippelobostrail in Puurs-Sint-Amands, waar de deelnemers over drie afstanden gestuurd werden. Onze canicrosser legde beslag op een knappe achtste plaats in de negen kilometer lange wedstrijd in modder en andere obstakels. Hij deed 36'45" over de afstand. Er waren 210 deelnemers.
Dirk Martens Corrida: "Oilsjt brengt geluk: Koen boekt nieuw PR op de 10 km!"
28 februari - Hieronder een verslag van Koen Michiels:
"Vorig jaar liep ik in Aalst een PR op de 5 km (tijdens de wedstrijd op de 6 km). Nu was het doel een nieuw PR op de 10 km te lopen (ook al was de wedstrijd 12 km). M’n huidige PR was 3’50/km. Ik liep in oktober '23 al eens 3’47 maar die wedstrijd was net te kort (9’86 km). Ik ging ervan uit dat ik zou slagen in mijn doel. Stiekem droomde ik van 3’45. Het weer was ideaal voor de tijd van het jaar: zonnig en 9°. Alleen voelde ik me niet top (sinds zaterdagmiddag had ik koude rillingen en een snotneus) en wat vermoeid door te weinig nachtrust.
De start was supersnel met 3'26 en 3’35 na de eerste 2 km. Al meteen een mooie bonus. Er staken me verschillende lopers voorbij. Mentaal deed me dat niets: de plaats was vandaag bijzaak. Enkel de tijd telde!
Toen ook de eerste vrouw en nog enkele andere lopers me voorbij staken, wist ik dat ik moest aanhaken. Achter mij gaapte immers de grote leegte. Alleen vallen, zou mijn tempo doen kraken. Maar in feite was dit tempo te snel voor mij. Ik had alle moeite van de wereld om te volgen. Meer op karakter dan kunde slaagde ik min of meer in mijn opzet. Enkel de laatste km moest ik de enige loper nog voor mij laten gaan. Ik finishte als 29ste op 113 lopers met een gemiddelde van 3’44. Maar belangrijker was: ik had een PR gelopen op de eerste 10 km van 3’42/km! Doel meer dan geslaagd. Ik denk en vrees echter dat ik stilaan aan mijn top zit. Nog beter doen, lijkt me stilaan onmogelijk. Alhoewel, mits meer slaap, zonder verkoudheid en op een egaal parcours (centrum-Aalst kenmerkt zich door zijn kasseitjes en bochten) kan het misschien nog ietsje sneller.
Toen ik in 2018 met lopen begon, heb ik er altijd van gedroomd om 3’45 te kunnen lopen over 10 km. Het leek me toen onhaalbaar. In oktober 2018 liep ik 4’52 in mijn eerste wedstrijd. Nadien ging het van 4’06 naar 3’58 en vervolgens dus naar 3’50. Na een 5,5 jaar is het me dan toch gelukt. Consequente arbeid en pistetraining lonen. Superblij dat ik dit doel kan afvinken.
Een 29ste plek lijkt niet zo fameus. Maar in Aalst staan er steevast heel sterke lopers aan de start van de 12 km: de winnaar liep zo waar 7 minuten sneller dan ik. Op de 6 km zou ik wellicht 4e geworden zijn. Maar dat interesseerde me vandaag niet.
De vraag die ik me nu stel: zou ik dit jaar – gezien de goeie conditie – al voor de marathon gaan (ik word er ook niet jonger op) of toch nog een jaartje wachten en hopelijk nog iets sterker worden? Ik denk dat het de 2e optie word: ik moet immers nog meer km’s per week lopen. 2025 wordt HET jaar denk ik...
Noot van trainer Erik:
Op een vlotter beloopbaar parcours dan in Aalst en in een wedstrijd die niet langer is dan 10km, kan je jouw record zeker nog verbeteren. En wat zou het geweest zijn als je fit aan de wedstrijd was begonnen... En laat je pr officieel registreren: bij voorbeeld op de piste.
Historiek van 10km-pr van Koen in Aalst:
2022: 5,68 km: 21’53 (3’51/km)
2023: 5,93 km: 20’41 (3’29/km): 7e plek
2024: 11,61 km: 43’17’’ (3’44/km), PR op de 10 km: 3’42/km: 29e plek
28 februari - Hieronder een verslag van Koen Michiels:
"Vorig jaar liep ik in Aalst een PR op de 5 km (tijdens de wedstrijd op de 6 km). Nu was het doel een nieuw PR op de 10 km te lopen (ook al was de wedstrijd 12 km). M’n huidige PR was 3’50/km. Ik liep in oktober '23 al eens 3’47 maar die wedstrijd was net te kort (9’86 km). Ik ging ervan uit dat ik zou slagen in mijn doel. Stiekem droomde ik van 3’45. Het weer was ideaal voor de tijd van het jaar: zonnig en 9°. Alleen voelde ik me niet top (sinds zaterdagmiddag had ik koude rillingen en een snotneus) en wat vermoeid door te weinig nachtrust.
De start was supersnel met 3'26 en 3’35 na de eerste 2 km. Al meteen een mooie bonus. Er staken me verschillende lopers voorbij. Mentaal deed me dat niets: de plaats was vandaag bijzaak. Enkel de tijd telde!
Toen ook de eerste vrouw en nog enkele andere lopers me voorbij staken, wist ik dat ik moest aanhaken. Achter mij gaapte immers de grote leegte. Alleen vallen, zou mijn tempo doen kraken. Maar in feite was dit tempo te snel voor mij. Ik had alle moeite van de wereld om te volgen. Meer op karakter dan kunde slaagde ik min of meer in mijn opzet. Enkel de laatste km moest ik de enige loper nog voor mij laten gaan. Ik finishte als 29ste op 113 lopers met een gemiddelde van 3’44. Maar belangrijker was: ik had een PR gelopen op de eerste 10 km van 3’42/km! Doel meer dan geslaagd. Ik denk en vrees echter dat ik stilaan aan mijn top zit. Nog beter doen, lijkt me stilaan onmogelijk. Alhoewel, mits meer slaap, zonder verkoudheid en op een egaal parcours (centrum-Aalst kenmerkt zich door zijn kasseitjes en bochten) kan het misschien nog ietsje sneller.
Toen ik in 2018 met lopen begon, heb ik er altijd van gedroomd om 3’45 te kunnen lopen over 10 km. Het leek me toen onhaalbaar. In oktober 2018 liep ik 4’52 in mijn eerste wedstrijd. Nadien ging het van 4’06 naar 3’58 en vervolgens dus naar 3’50. Na een 5,5 jaar is het me dan toch gelukt. Consequente arbeid en pistetraining lonen. Superblij dat ik dit doel kan afvinken.
Een 29ste plek lijkt niet zo fameus. Maar in Aalst staan er steevast heel sterke lopers aan de start van de 12 km: de winnaar liep zo waar 7 minuten sneller dan ik. Op de 6 km zou ik wellicht 4e geworden zijn. Maar dat interesseerde me vandaag niet.
De vraag die ik me nu stel: zou ik dit jaar – gezien de goeie conditie – al voor de marathon gaan (ik word er ook niet jonger op) of toch nog een jaartje wachten en hopelijk nog iets sterker worden? Ik denk dat het de 2e optie word: ik moet immers nog meer km’s per week lopen. 2025 wordt HET jaar denk ik...
Noot van trainer Erik:
Op een vlotter beloopbaar parcours dan in Aalst en in een wedstrijd die niet langer is dan 10km, kan je jouw record zeker nog verbeteren. En wat zou het geweest zijn als je fit aan de wedstrijd was begonnen... En laat je pr officieel registreren: bij voorbeeld op de piste.
Historiek van 10km-pr van Koen in Aalst:
2022: 5,68 km: 21’53 (3’51/km)
2023: 5,93 km: 20’41 (3’29/km): 7e plek
2024: 11,61 km: 43’17’’ (3’44/km), PR op de 10 km: 3’42/km: 29e plek
Stijn in actie boven de moerdijk.
Stijn heeft in Nederland zijn hart verloren
21 februari 2024 -Stijn Gyselinck nam even de tijd om een om een postje te maken over zijn Nederlandse sportieve avonturen met z’n honden uit de afgelopen periode! Die werden tevens opgemerkt door de lokale pers. Een reporter van de Halderbergse Bode was op de wedstrijd van Bosschenhoofd en hij nam een kort interview af:
https://www.internetbode.nl/reader/41726/249364
Enkele resultaten onze recente wedstrijden in Nederland:
• 4 februari Canicross Westenschouwen: 1ste plaats, Canicross Korte afstand met Balder .
• 28 januari Canicross Bosschenhoofd: 2 x 2de, Canicross kort (Balder) & Step (Magnus) .
• 7 januari Canicross Bruinisse: 2 x 1ste, Bike (Magnus) & Step (Balder) .
• 10 December NK Canicross Hooge Mierde: 2 x 1ste, Step (Magnus) & canicross kort (Balder) .
Verslagjes: Zondag 4 februari was er de wedstrijd in Boswachterij Westerschouwen, het grootste bos van Zeeland. Een zanderig heuvelachtig technisch parcours vlakbij de zee (Burgh-Haamstede). Eenmaal knallen op mijn programma met Balder! Vorig jaar nog met vele foutjes op dit moeilijke parcours, en nu volledig foutloos in de omgekeerde richting. Dit was goed voor winst. Mijn Waalse concullega Nathan Claus was ook afgereisd voor de wedstrijd, dit maakte het net iets pittiger, doorrennen was de boodschap ! Er was een kille wind op de parking, maar het was best warm in het bos. De korte cross stond eerst op het programma dus daarna had ik nog tijd om de andere 2 wedstrijdhonden te trainen op het strand met de step, een unieke ervaring! Volgend in de sporen achterna de strandwacht en een groepje fietsers.
De week voorheen waren we bij het internationale vliegveld van Breda (wedstrijd Bosschenhoofd). Een nieuwe wedstrijd met een parcours waar alles in zat: modder, gras, zandheuvels, bospaden, open veldpaden, techniek, … Zeer leuk! Het was wel eens een dag van veel foutjes, waardoor ik op 3 seconden strandde van de winst bij de step. Maar zeker geen schande in het spoor van wereldkampioen Marc Prins ! Op de korte cross hingen de lintjes wat hoog in een bocht en hij ging achter een paaltje door, we raakte verstrikt na een paaldans, wat ons wat tijd kostte. Jeffrey Vork sprintte alles uit zich naar winst. 2 x 2de achter 2 kleppers op een uitdagend parcours met een leuk interview tussendoor, een geslaagde dag! En Bia nam deel met Elise in het bikejören .
Een verslagje van Bruinisse is al verschenen, maar dat van het Nederlandse kampioenschap op 10 december nog niet. Een superleuk parcours net over de Belgische grens (Hooge Mierde, een dorp tussen Turnhout en Eindhoven). Getroffen door buikgriep vrijdag voor die wedstrijd weerhield me niet van een deelname. 3 dagen weinig tot niets gegeten… Zondag kon ik toch een banaan of 2 eten, dus minstens het steponderdeel moest wel lukken, dacht ik. De wedstrijd verliep goed maar eens toegekomen en terug op de parking kwam er toch een beetje braaksel uit in de graskant (hahaha). Daarna wat bekomen en beslissen of ik van start zou gaan op het looponderdeel. Opgeven is moeilijk voor me. Dus ik dacht we starten en zien of het gaat. Balder ging als een malle en ik doorstond de race op basisconditie. Winst in mijn leeftijdscategorie en 2de tijd van iedereen, enkel wereldkampioen Tom Ehlen was voor ons. Daarna kwamen enkele uren van afzien, tot ’s avonds de honger weerkeerde in een veelvoud wat dan weer tot buikpijn resulteerde van het eten .
Waarom zo vaak de grens over kan je u zich wel afvragen?! Wel, allereerst door de gezelligheid die er steeds is! Ook de uitmuntende organisaties! Maar eveneens belangrijk: de hondvriendelijke parcoursen inzake ondergrond en afstand (vooral bij de step)! Er wordt steeds gekeken naar de aard van het parcours (techniek, hoogteprofiel, modderige of zanderige ondergrond, …) en de weersomstandigheden die de zwaarte bepalen en zo gekeken welke afstand doenbaar is (kort of lang) zonder onnodige limieten te overschrijden. Dikke pluim!
Foto’s door: José Nuyts - van Trijp (Bia & Elise), Mareille Meijer Hinnen (Schuine boom & Magnus), Mud/tt Photography, Jeanet Zagers-Domen (Balder, Bosschenhoofd); Merlijn Arina Photography (Westenschouwen); John Elbers & Photography Ludo Daems (NK).
21 februari 2024 -Stijn Gyselinck nam even de tijd om een om een postje te maken over zijn Nederlandse sportieve avonturen met z’n honden uit de afgelopen periode! Die werden tevens opgemerkt door de lokale pers. Een reporter van de Halderbergse Bode was op de wedstrijd van Bosschenhoofd en hij nam een kort interview af:
https://www.internetbode.nl/reader/41726/249364
Enkele resultaten onze recente wedstrijden in Nederland:
• 4 februari Canicross Westenschouwen: 1ste plaats, Canicross Korte afstand met Balder .
• 28 januari Canicross Bosschenhoofd: 2 x 2de, Canicross kort (Balder) & Step (Magnus) .
• 7 januari Canicross Bruinisse: 2 x 1ste, Bike (Magnus) & Step (Balder) .
• 10 December NK Canicross Hooge Mierde: 2 x 1ste, Step (Magnus) & canicross kort (Balder) .
Verslagjes: Zondag 4 februari was er de wedstrijd in Boswachterij Westerschouwen, het grootste bos van Zeeland. Een zanderig heuvelachtig technisch parcours vlakbij de zee (Burgh-Haamstede). Eenmaal knallen op mijn programma met Balder! Vorig jaar nog met vele foutjes op dit moeilijke parcours, en nu volledig foutloos in de omgekeerde richting. Dit was goed voor winst. Mijn Waalse concullega Nathan Claus was ook afgereisd voor de wedstrijd, dit maakte het net iets pittiger, doorrennen was de boodschap ! Er was een kille wind op de parking, maar het was best warm in het bos. De korte cross stond eerst op het programma dus daarna had ik nog tijd om de andere 2 wedstrijdhonden te trainen op het strand met de step, een unieke ervaring! Volgend in de sporen achterna de strandwacht en een groepje fietsers.
De week voorheen waren we bij het internationale vliegveld van Breda (wedstrijd Bosschenhoofd). Een nieuwe wedstrijd met een parcours waar alles in zat: modder, gras, zandheuvels, bospaden, open veldpaden, techniek, … Zeer leuk! Het was wel eens een dag van veel foutjes, waardoor ik op 3 seconden strandde van de winst bij de step. Maar zeker geen schande in het spoor van wereldkampioen Marc Prins ! Op de korte cross hingen de lintjes wat hoog in een bocht en hij ging achter een paaltje door, we raakte verstrikt na een paaldans, wat ons wat tijd kostte. Jeffrey Vork sprintte alles uit zich naar winst. 2 x 2de achter 2 kleppers op een uitdagend parcours met een leuk interview tussendoor, een geslaagde dag! En Bia nam deel met Elise in het bikejören .
Een verslagje van Bruinisse is al verschenen, maar dat van het Nederlandse kampioenschap op 10 december nog niet. Een superleuk parcours net over de Belgische grens (Hooge Mierde, een dorp tussen Turnhout en Eindhoven). Getroffen door buikgriep vrijdag voor die wedstrijd weerhield me niet van een deelname. 3 dagen weinig tot niets gegeten… Zondag kon ik toch een banaan of 2 eten, dus minstens het steponderdeel moest wel lukken, dacht ik. De wedstrijd verliep goed maar eens toegekomen en terug op de parking kwam er toch een beetje braaksel uit in de graskant (hahaha). Daarna wat bekomen en beslissen of ik van start zou gaan op het looponderdeel. Opgeven is moeilijk voor me. Dus ik dacht we starten en zien of het gaat. Balder ging als een malle en ik doorstond de race op basisconditie. Winst in mijn leeftijdscategorie en 2de tijd van iedereen, enkel wereldkampioen Tom Ehlen was voor ons. Daarna kwamen enkele uren van afzien, tot ’s avonds de honger weerkeerde in een veelvoud wat dan weer tot buikpijn resulteerde van het eten .
Waarom zo vaak de grens over kan je u zich wel afvragen?! Wel, allereerst door de gezelligheid die er steeds is! Ook de uitmuntende organisaties! Maar eveneens belangrijk: de hondvriendelijke parcoursen inzake ondergrond en afstand (vooral bij de step)! Er wordt steeds gekeken naar de aard van het parcours (techniek, hoogteprofiel, modderige of zanderige ondergrond, …) en de weersomstandigheden die de zwaarte bepalen en zo gekeken welke afstand doenbaar is (kort of lang) zonder onnodige limieten te overschrijden. Dikke pluim!
Foto’s door: José Nuyts - van Trijp (Bia & Elise), Mareille Meijer Hinnen (Schuine boom & Magnus), Mud/tt Photography, Jeanet Zagers-Domen (Balder, Bosschenhoofd); Merlijn Arina Photography (Westenschouwen); John Elbers & Photography Ludo Daems (NK).
Stijn en Bart in top-tien van Kluisbergen
21 februari - Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten onderscheiden zich geregeld in trail-wedstrijden. Wat is een trail? Een poging tot definitie: dat is een offroad-wedstrijd met meestal veel hoogtemeters, stenen, grint, boomstammen en andere obstakels. We mogen ze echt specialisten noemen. In Kluisbergen mochten de deelnemers kiezen tussen drie afstanden: 8, 12 en 16km. Deelnemen aan de kortste afstand heeft als voordeel dat men het laatst van start mag gaan. Dan hoeft men ook niet in het donkere te vertrekken om tijdig ter plaatse te zijn. Stijn moest finaal alleen Tibo Vynckier laten voorgaan, die er als een speer van doorging en zijn solotocht kon door trekken tot aan de streep. "Dat was ook zijn tactiek", vernam Stijn na afloop. "Zijn start was te snel voor mij en dus concentreerde ik mij vrij snel op het behalen van de tweede plaats. Ik had ook geen zin om het traject alleen af te haspelen." Stijn slaagde in zijn opzet. Hij veroverde de zilveren medaille en hij had voor de afstand slechts 35'48" nodig. Maar ook Bart mag met trots terugblikken op een niet-alledaagse prestatie. Hij knokte voor elke meter en plaats, resulterend in een achtste plaats op liefst 162 deelnemers!
De uitslag:
18/2, Kluisberg Trail 8km: 2. Stijn 35'18"; 8. Bart 42'45" op 162.
21 februari - Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten onderscheiden zich geregeld in trail-wedstrijden. Wat is een trail? Een poging tot definitie: dat is een offroad-wedstrijd met meestal veel hoogtemeters, stenen, grint, boomstammen en andere obstakels. We mogen ze echt specialisten noemen. In Kluisbergen mochten de deelnemers kiezen tussen drie afstanden: 8, 12 en 16km. Deelnemen aan de kortste afstand heeft als voordeel dat men het laatst van start mag gaan. Dan hoeft men ook niet in het donkere te vertrekken om tijdig ter plaatse te zijn. Stijn moest finaal alleen Tibo Vynckier laten voorgaan, die er als een speer van doorging en zijn solotocht kon door trekken tot aan de streep. "Dat was ook zijn tactiek", vernam Stijn na afloop. "Zijn start was te snel voor mij en dus concentreerde ik mij vrij snel op het behalen van de tweede plaats. Ik had ook geen zin om het traject alleen af te haspelen." Stijn slaagde in zijn opzet. Hij veroverde de zilveren medaille en hij had voor de afstand slechts 35'48" nodig. Maar ook Bart mag met trots terugblikken op een niet-alledaagse prestatie. Hij knokte voor elke meter en plaats, resulterend in een achtste plaats op liefst 162 deelnemers!
De uitslag:
18/2, Kluisberg Trail 8km: 2. Stijn 35'18"; 8. Bart 42'45" op 162.
"Bart, James en Koen hebben een goed crossers-seizoen achter de rug
5 februari - De AAV-wedstrijdlopers hebben er een goed winterseizoen opzitten. Terug naar het begin van het seizoen, naar de veldloop "Memorial Maurits Vanderstraeten" in Lebbeke, waar James Joostens en Bart Vanderstraeten op de afspraak waren. James in de 8,700m lange cross als 16de op 19 en Bart gewoontegetrouw in de korte cross, waarvan de afstand niet bekend werd gemaakt. Bart werd 19de op 19. Maar daar trekt hij zich niets van aan, zie uitleg in ons bericht van 21 januari hieronder. De kerstcross in Gooik trok Koen Michiels aan. Bij de masters legde Koen beslag op een knappe zevende plaats en in zijn leeftijdscategorie (+45) was hij zelfs de op één na snelste van het lot. Zijn prestatie na de jaarwisseling in Grimbergen is hieronder al beschreven. Maar nog niet vermeld: de 18de plaats van Bart op 20 in het Prinsenbos. Bij deze. James Joostens trok gisteren, zondag 4 februari naar de veldloop in Duffel. Hij ging in de korte cross over 2.300m van start en werd 19de op 22. Er dienden zich ook 4 junioren aan. Slechts één junior slaagde erin om voor James te eindigen!
5 februari - De AAV-wedstrijdlopers hebben er een goed winterseizoen opzitten. Terug naar het begin van het seizoen, naar de veldloop "Memorial Maurits Vanderstraeten" in Lebbeke, waar James Joostens en Bart Vanderstraeten op de afspraak waren. James in de 8,700m lange cross als 16de op 19 en Bart gewoontegetrouw in de korte cross, waarvan de afstand niet bekend werd gemaakt. Bart werd 19de op 19. Maar daar trekt hij zich niets van aan, zie uitleg in ons bericht van 21 januari hieronder. De kerstcross in Gooik trok Koen Michiels aan. Bij de masters legde Koen beslag op een knappe zevende plaats en in zijn leeftijdscategorie (+45) was hij zelfs de op één na snelste van het lot. Zijn prestatie na de jaarwisseling in Grimbergen is hieronder al beschreven. Maar nog niet vermeld: de 18de plaats van Bart op 20 in het Prinsenbos. Bij deze. James Joostens trok gisteren, zondag 4 februari naar de veldloop in Duffel. Hij ging in de korte cross over 2.300m van start en werd 19de op 22. Er dienden zich ook 4 junioren aan. Slechts één junior slaagde erin om voor James te eindigen!
AAV laat zich niet onbetuigd in Bornem
21 januari 2024 - James Joostens, Bart Vanderstraeten en Stijn Gyselinck (die laatste als begeleider en fan) trokken naar de 32ste veldloop in Bornem, waar een mooie omloop langs het idyllisch water aan het sportpark De Breeven is uitgestippeld. Onze voormalige leden Dieter en Tim hadden het zelfde idee. Wat meer is: het viertal kwam aan de start van de korte cross, die amper 2.540m lang was. Dieter met ten onrechte het predicaat 'onbekend' achter zijn naam bewees niets van zijn snelheid te hebben ingeboet; hij mikte op het podium maar finishte op een ondankbare vierde plaats. Hij moest 20 seconden toegeven op Brent De Wachter die de handen in de lucht mocht steken. Brent is gewezen wielrenner en zoon van Piet die ondergetekende (Erik dus) in de jaren toen de dieren nog spraken, mocht begeleiden. In de achterhoede streden Tim, James en Bart voor wat ze waard waren. Tim (ook bij ons opgeleid) bleef net uit de greep van James, die langzamerhand naar zijn beste vorm toegroeit. Ook Bart was in goede doen. Bart is op 3 januari 30 jaar geworden en het een heeft niets met het ander te maken: maar hij slaagde voor het eerst dit seizoen - en dat is zeker niet denigrerend bedoeld - om twee man achter zich te laten en niet als laatste over de streep te lopen. Noteer dat een korte cross als voordeel heeft dat de afstand kort is, maar de de discipline zuigt toppers aan, die verschrikkelijk hard kunnen lopen.
De uitslagen:
Bornem, korte cross, 2,5 km: 4. Dieter De Ridder (ex) 8'23"; 14. Tim Dumarey (ex) 8'23"; 15. James Joostens 9'20"; 17. Bart Vanderstraeten 10'29" (op 19).
21 januari 2024 - James Joostens, Bart Vanderstraeten en Stijn Gyselinck (die laatste als begeleider en fan) trokken naar de 32ste veldloop in Bornem, waar een mooie omloop langs het idyllisch water aan het sportpark De Breeven is uitgestippeld. Onze voormalige leden Dieter en Tim hadden het zelfde idee. Wat meer is: het viertal kwam aan de start van de korte cross, die amper 2.540m lang was. Dieter met ten onrechte het predicaat 'onbekend' achter zijn naam bewees niets van zijn snelheid te hebben ingeboet; hij mikte op het podium maar finishte op een ondankbare vierde plaats. Hij moest 20 seconden toegeven op Brent De Wachter die de handen in de lucht mocht steken. Brent is gewezen wielrenner en zoon van Piet die ondergetekende (Erik dus) in de jaren toen de dieren nog spraken, mocht begeleiden. In de achterhoede streden Tim, James en Bart voor wat ze waard waren. Tim (ook bij ons opgeleid) bleef net uit de greep van James, die langzamerhand naar zijn beste vorm toegroeit. Ook Bart was in goede doen. Bart is op 3 januari 30 jaar geworden en het een heeft niets met het ander te maken: maar hij slaagde voor het eerst dit seizoen - en dat is zeker niet denigrerend bedoeld - om twee man achter zich te laten en niet als laatste over de streep te lopen. Noteer dat een korte cross als voordeel heeft dat de afstand kort is, maar de de discipline zuigt toppers aan, die verschrikkelijk hard kunnen lopen.
De uitslagen:
Bornem, korte cross, 2,5 km: 4. Dieter De Ridder (ex) 8'23"; 14. Tim Dumarey (ex) 8'23"; 15. James Joostens 9'20"; 17. Bart Vanderstraeten 10'29" (op 19).
Stijn: aanval in klim loont
zondag 14 januari was er de wedstrijd: Addiction Racing Team canicross Herent : door Stijn
• Canicross korte afstand 3,5km met Balder!
• Relay 3 x 1,1km (Canicross: Nathalie & Lima, Bike: Elise & Bia, Step: Stijn & Magnus): !
Een parcours met enkele beklimmingen en afdalingen in kille temperaturen . De ondergrond was nog hard bevroren met een glibberige ontdooide toplaag, evenwichtsoefeningen waren dus vaak nodig. Het was echte cross! Ongebruikelijk was het starten in groepjes van 10. Ik mocht van start in de 2de wave waarin ook Nathan Claus zat, waarmee ik al talloze geweldige duels heb uitgevochten doorheen de jaren. Vorig jaar was hij duidelijk de betere. Zoals in onze laatste clash in het modderige Saint-Ghislain (Canicross du Hainaut) op 25 & 26 november waarvan nog geen fb-postje is verschenen door de drukte. De 1ste dag had ik daar 13 seconden achterstand op hem. De 2de dag deed ik een poging naar zijn tijd van de 1ste dag, dat lukte, ik liep 15 seconden sneller dan dag 1. Maar Nathan voelde het aan en liep nog 5 seconden harder… Een leuke strijd ! (2 x in Saint-Ghislain). Enkele weken later staan we terug tegen elkaar, weliswaar niet in het gebruikelijke tijdrittensysteem maar dus in starten in waves. Na ongeveer 1,3km kwam ik aan de leiding in Herent met een aanval op de laatste beklimming waarna een afdaling naar de eindmeet loopt. De eerste wave werd ingehaald die 2 minuten voorsprong hadden, met een inspannende grimas op het gezicht naar plaats 1.
Als afsluiter was er een aflossingswedstrijd met 3 disciplines waar ik mede met Nathalie en Elise aan deelnam. Met elke een klein schuivertje werden we onverwacht knap 3derde.
Een koude gezellige dag.
zondag 14 januari was er de wedstrijd: Addiction Racing Team canicross Herent : door Stijn
• Canicross korte afstand 3,5km met Balder!
• Relay 3 x 1,1km (Canicross: Nathalie & Lima, Bike: Elise & Bia, Step: Stijn & Magnus): !
Een parcours met enkele beklimmingen en afdalingen in kille temperaturen . De ondergrond was nog hard bevroren met een glibberige ontdooide toplaag, evenwichtsoefeningen waren dus vaak nodig. Het was echte cross! Ongebruikelijk was het starten in groepjes van 10. Ik mocht van start in de 2de wave waarin ook Nathan Claus zat, waarmee ik al talloze geweldige duels heb uitgevochten doorheen de jaren. Vorig jaar was hij duidelijk de betere. Zoals in onze laatste clash in het modderige Saint-Ghislain (Canicross du Hainaut) op 25 & 26 november waarvan nog geen fb-postje is verschenen door de drukte. De 1ste dag had ik daar 13 seconden achterstand op hem. De 2de dag deed ik een poging naar zijn tijd van de 1ste dag, dat lukte, ik liep 15 seconden sneller dan dag 1. Maar Nathan voelde het aan en liep nog 5 seconden harder… Een leuke strijd ! (2 x in Saint-Ghislain). Enkele weken later staan we terug tegen elkaar, weliswaar niet in het gebruikelijke tijdrittensysteem maar dus in starten in waves. Na ongeveer 1,3km kwam ik aan de leiding in Herent met een aanval op de laatste beklimming waarna een afdaling naar de eindmeet loopt. De eerste wave werd ingehaald die 2 minuten voorsprong hadden, met een inspannende grimas op het gezicht naar plaats 1.
Als afsluiter was er een aflossingswedstrijd met 3 disciplines waar ik mede met Nathalie en Elise aan deelnam. Met elke een klein schuivertje werden we onverwacht knap 3derde.
Een koude gezellige dag.
Koen loopt sterke veldloop "per vergissing"
Het wordt duidelijk bij lezing van onderstaand verslag!
9 januari 2024. Na een paar maanden onderbreking zijn we terug van weggeweest. We pikken in bij de veldloop in Grimbergen met een verslag van Koen Michiels, die dertiende werd bij de scholieren en masters 35plus, de grootste groep in de verschillende leeftijdsgroepen.
Daar gaan we. "Ik had precies op de website van Ac Grimbergen gelezen dat er ook geldprijzen waren voor de eerste 5 lopers bij de M+45: 50, 40, 30, 20 en 10 euro. Ik was dus extra gemotiveerd, zeker omdat ik wel kans maakte op een mooie ereplaats. Het deelnemersveld was heel sterk: Olympiër Willem Van Schuerbeeck eindigde pas derde. Er waren ook een pak meer lopers dan vorig jaar. Na een goeie kilometer werd ik voorbij gestoken door twee lopers (ook M45+) die nog achter mij eindigden in Gooik. Ik kreeg even een mentale tik. Maar ik kon me toch opladen om hen te volgen, al kostte het veel moeite. Ik wist - wou ik kans maken op een mooie geldprijs - dat ik die twee moest volgen. Net vóór het ingaan van de laatste ronde kon ik één van beiden inhalen. Bij de andere was het als een harmonica: soms zat ik vlak achter hem, soms moest ik hem laten gaan voor enkele meters. Op 500 meter van het einde riep een supporter van die ene loper voor me dat hij alles moest geven. Dat was voor mij het sein om aan m'n eindsprint te beginnen. Ik had meteen een gat geslagen (wellicht dankzij de intervaltrainingen) en mijn 13de plek was veilig. Ik liep aan 3'50 per km. Vorig jaar was het 3'52/km, al was de afstand toen wel wat langer. Achteraf bleek ik tweede te zijn bij de M+45. Maar spijtig genoeg had ik het bericht van AC Grimbergen verkeerd geïnterpreteerd: het waren enkel de eerste vijf lopers van iedereen te samen die een geldprijs kregen. Dus niet per categorie. Dat was wel wat jammer."
"Op zich kan ik wel blij zijn met deze 13e plek. Ik laat mannen achter mij die vroeger 2u35 en 2u40 op de marathon liepen, of ook iemand die onder de 35 minuten waard was op de 10 km. Dat zijn prestaties waar ik niet zal aan komen. Dus in die zin was een 13e plek echt het hoogst haalbare. Het vreemde is dat er op de website www.atletiek.nu geen tijden staan. Er staan enkel cijfers: 1.2, 1.3, 1.4,... Da's toch raar?"
Inderdaad. Dit zou niet mogen!
Stijn in de witte woestijn met Balder.
Stijn op de step met Bia en Magnus.
Stijn met de step en Balder solo
Stijn Gyselinck in de 'Woestijn in het klein' (Harderwijk, Nederland)
20 oktober 2023 - Verslagje Canicross Harderwijk ‘Woestijn in het klein’ :
• Dogscooter with Balder
• Dogscooter 2dogs with Bia & magnus
• Canicross Short with Balder
• Kidscross with Jindey & Nelson
Er is intussen al een 2-daagse wedstrijd gepasseerd, hiervan komt het verslagje weldra online. Maar zondag 8 oktober trokken we vroeg richting Noordelijk naar het prachtige Harderwijk om in het zand te ploeteren als extra WK-voorbereiding. Alles was kort op elkaar om de warmte voor te zijn. Eerst mocht het duo Bia & Magnus voor de step de spits afbijten. Bia had er enorm zin in, maar ze had zand in haar oren, denk ik . Enkele strubbelingen onderweg deed ons strandden op een 3de plek (Met dezelfde tijd dan de 2de). Daarna mocht Balder in het steponderdeel solo van start met mij, dat ging wel zeer vlotjes, hij deed het op een seconde na in dezelfde tijd dan het duo . Na een korte pauze deed ik er de korte afstand canicross mee. Balder had er nog steeds zin in en sleurde me door het zand Tom Ehlen achterna. Op de open vlaktes was het wat zoeken naar de juiste lijnen (als die er al zouden geweest zijn, haha). We eindigen eerste in onze categorie en een 2 à 3 seconden na Tom. Daarna mocht mijn senior Nelson zich uitleven in de kidscross met Jindey. We staken iedereen voorbij met die oude knar! Na het uitleven in het zand was een grote pannenkoek van de boskabouter meer dan welkom!
Dank aan de handlers en de vele fotografen die prachtige beelden maakten ( Pieter Polsmaten, Ton Stubij, Merlijn Arina Photography, De vrolijke witte herder, Mud/tt Photography, John Elbers).
20 oktober 2023 - Verslagje Canicross Harderwijk ‘Woestijn in het klein’ :
• Dogscooter with Balder
• Dogscooter 2dogs with Bia & magnus
• Canicross Short with Balder
• Kidscross with Jindey & Nelson
Er is intussen al een 2-daagse wedstrijd gepasseerd, hiervan komt het verslagje weldra online. Maar zondag 8 oktober trokken we vroeg richting Noordelijk naar het prachtige Harderwijk om in het zand te ploeteren als extra WK-voorbereiding. Alles was kort op elkaar om de warmte voor te zijn. Eerst mocht het duo Bia & Magnus voor de step de spits afbijten. Bia had er enorm zin in, maar ze had zand in haar oren, denk ik . Enkele strubbelingen onderweg deed ons strandden op een 3de plek (Met dezelfde tijd dan de 2de). Daarna mocht Balder in het steponderdeel solo van start met mij, dat ging wel zeer vlotjes, hij deed het op een seconde na in dezelfde tijd dan het duo . Na een korte pauze deed ik er de korte afstand canicross mee. Balder had er nog steeds zin in en sleurde me door het zand Tom Ehlen achterna. Op de open vlaktes was het wat zoeken naar de juiste lijnen (als die er al zouden geweest zijn, haha). We eindigen eerste in onze categorie en een 2 à 3 seconden na Tom. Daarna mocht mijn senior Nelson zich uitleven in de kidscross met Jindey. We staken iedereen voorbij met die oude knar! Na het uitleven in het zand was een grote pannenkoek van de boskabouter meer dan welkom!
Dank aan de handlers en de vele fotografen die prachtige beelden maakten ( Pieter Polsmaten, Ton Stubij, Merlijn Arina Photography, De vrolijke witte herder, Mud/tt Photography, John Elbers).
Stijn met Balder en op de step in Genk 2023.
Stijn, nog niet helemaal, fit in Genk in actie met Balder.
Stijn onderging de wedstrijd in Genk door ziekte
8 oktober. - Vorige week op de 12de Canicross, Bike-jöring en Dogscooter wedstrijd - Mijn Hond Genk (1 oktober):
• Step met Magnus: !
• Canicross kort met Balder: (3de scratch).
• (Tim met Magnus: 1ste scratch Canicross Kort ).
• (Elise met Bia (bikejöring): 6de ).
"Na een goede trainingsweek werd ik vrijdag voor de Genkse wedstrijd ziek. Zondag was ik min of meer terug in orde maar niet fris genoeg om te jagen. Het werd ondergaan, maar de prestaties waren best oké. Met de step ging het zo goed als foutloos, maar de risicoloze rit en een inhaalmanoeuvre weerhielden me van de snelste tijd. Daarna was ik haas met Balder voor Tim & Magnus. Ook al zagen ze me onderweg niet door een 2tal minuten eerder te starten in het tijdrittensysteem. Magnus wist het en sleurde Tim naar de snelste tijd van de dag, en dat nadat hij eerder het steponderdeel met mij deed! Mijn teefje Bia deed in het warme weer haar best met Elise en ze realiseerden een mooie rit.
Het was een stralende dag vol inspanning. Een bouwsteen naar wat komen mag.
We maken ons klaar voor de rest van het seizoen!
Foto’s door: LouPix, Photography Ludo Daems & Dog-Trailer Chronicles.
8 oktober. - Vorige week op de 12de Canicross, Bike-jöring en Dogscooter wedstrijd - Mijn Hond Genk (1 oktober):
• Step met Magnus: !
• Canicross kort met Balder: (3de scratch).
• (Tim met Magnus: 1ste scratch Canicross Kort ).
• (Elise met Bia (bikejöring): 6de ).
"Na een goede trainingsweek werd ik vrijdag voor de Genkse wedstrijd ziek. Zondag was ik min of meer terug in orde maar niet fris genoeg om te jagen. Het werd ondergaan, maar de prestaties waren best oké. Met de step ging het zo goed als foutloos, maar de risicoloze rit en een inhaalmanoeuvre weerhielden me van de snelste tijd. Daarna was ik haas met Balder voor Tim & Magnus. Ook al zagen ze me onderweg niet door een 2tal minuten eerder te starten in het tijdrittensysteem. Magnus wist het en sleurde Tim naar de snelste tijd van de dag, en dat nadat hij eerder het steponderdeel met mij deed! Mijn teefje Bia deed in het warme weer haar best met Elise en ze realiseerden een mooie rit.
Het was een stralende dag vol inspanning. Een bouwsteen naar wat komen mag.
We maken ons klaar voor de rest van het seizoen!
Foto’s door: LouPix, Photography Ludo Daems & Dog-Trailer Chronicles.
Bart en James bereiden zich voor op een halve marathon
8 oktober 2023. - James en Bart hadden de Groene Loop in Aalst als zondagse wedstrijd uitgekozen. Binnenkort lopen ze een halve marathon en dus kozen ze voor een lange afstand. Dat is niet altijd de beste keuze. Je kan beter het aantal oefenkilometers opdrijven om je voor te bereiden op de halve marathon. James en Bart zijn evenwel geen neofieten op de afstand. Voor twee jaar liepen ze de 20km door Brussel en James deed dat dit jaar nog eens over. James is op het ogenblik minder op dreef. Door een maandenlange beroepsopleiding kan hij minder oefenen, wat in competitie tot uiting komt. Bart Vanderstraeten werd mooi 20ste op de 12km in 54'31", een degelijke uitslag in de heersende warmte. James Joostens kon de wedstrijd niet uitlopen wegens krampen. Te laat gegeten of te weinig gedronken? Een mix van beide allicht.
8 oktober 2023. - James en Bart hadden de Groene Loop in Aalst als zondagse wedstrijd uitgekozen. Binnenkort lopen ze een halve marathon en dus kozen ze voor een lange afstand. Dat is niet altijd de beste keuze. Je kan beter het aantal oefenkilometers opdrijven om je voor te bereiden op de halve marathon. James en Bart zijn evenwel geen neofieten op de afstand. Voor twee jaar liepen ze de 20km door Brussel en James deed dat dit jaar nog eens over. James is op het ogenblik minder op dreef. Door een maandenlange beroepsopleiding kan hij minder oefenen, wat in competitie tot uiting komt. Bart Vanderstraeten werd mooi 20ste op de 12km in 54'31", een degelijke uitslag in de heersende warmte. James Joostens kon de wedstrijd niet uitlopen wegens krampen. Te laat gegeten of te weinig gedronken? Een mix van beide allicht.
Na twee derde plaatsen in de Antikaterloop in Liedekerke eindelijk een tweede plaats voor Koen Michiels.
.
Koen de op één na snelste in Antikaterloop in Liedekerke
2 oktober 2023. - "Ik had dit jaar verschillende doelen: een nieuw PR op de 5 en 10 km, op de halve marathon en een podiumplek op de Chickenrun. Alle doelen behaald tot dusver", aldus Koen Michiels. "Er bleven/blijven er nog 2 over. Na twee 3e plaatsen op de Antikaterloop werd het tijd voor eens een 2e plek! De vorm zat goed, geen blessures, mooi weer. Ik was vol vertrouwen. Echter, dat mooie weer kon wel eens een spelbreker zijn. Vaak is het tijdens de Antikaterloop hondenweer. Maar het mooie weer had heel wat schoon volk op de been gebracht: Gl. Philips, D. Vanderroost, Gr. Schelfout en D. Detroyer. Dat zijn geen pannenkoeken. Ik zei vooraf tegen m'n zus dat een podium moeilijk zou worden met al die tegenstand én ook omdat ik misschien net iets te veel sandwiches had gegeten... Dat blijft een moeilijke: net genoeg eten: maar niet te veel, niet te weinig. Gelukkig voor mij kozen al die toppers voor de korte afstand. Maxim V.nvoren - de winnaar van vorig jaar - koos wel de langste afstand. Over naar de wedstrijd dan. In ronde 2 riep mijn zus: "Goed bezig! Er loopt (maar) 1 iemand vóór jou." Haar buur riep echter: "Ja, maar er zit er ook eentje '(vlak) achter jou!" Inderdaad, N. Schelfhout zat al 3,5 km "in mijn gat" (uit de wind). Meestal ben ik degene die probeert te plakken. Maar nu was ik de gangmaker. De zware adem van Niko gaf me moed. Die moest vroeg of laat plooien. En effectief, vlak voor halfweg in de dalende strook paste ik m'n speciale daaltechniek toe en moest hij er af. En precies meteen serieus, want het gat was ineens erg groot. Niko zou uiteindelijk pas 7de worden. Wat een luxe: amper halfweg en de 2e plek was al bijna binnen. Het was gewoon kwestie van volhouden en niet stilvallen. En dat gebeurde ook niet. Yes, doel bereikt! Jammer dat de wedstrijd net geen 10 km was (9,86 km) en ik dus geen nieuw pr op de 10 km behaalde. Winnaar Maxim gaf me aan dat hij bij het binnenkomen nog 140 meter heeft bijgelopen om toch aan de 10 te geraken. Een goeie tip die ik volgende keer misschien ook wel toepas. Nu ja, niet iedere aankomst leent zich daar toe. Er blijft dus nog 1 doel over: nog eens een nieuw pr op de halve marathon op 1/11. Met deze vorm moet dat zeker lukken. En dan kunnen we echt spreken over een geslaagd jaar. Ongelooflijk blij ook welke weg ik als loper reeds afgelegd heb.
2018: 51'16 (10,5 km) (4'52/km)
2019: 41'20 (4'08/km)
2021: 39'40 (4'03/km)
2022: 37'56 (3'52/km)
2023 37'16 (3'47/km)n.
2 oktober 2023. - "Ik had dit jaar verschillende doelen: een nieuw PR op de 5 en 10 km, op de halve marathon en een podiumplek op de Chickenrun. Alle doelen behaald tot dusver", aldus Koen Michiels. "Er bleven/blijven er nog 2 over. Na twee 3e plaatsen op de Antikaterloop werd het tijd voor eens een 2e plek! De vorm zat goed, geen blessures, mooi weer. Ik was vol vertrouwen. Echter, dat mooie weer kon wel eens een spelbreker zijn. Vaak is het tijdens de Antikaterloop hondenweer. Maar het mooie weer had heel wat schoon volk op de been gebracht: Gl. Philips, D. Vanderroost, Gr. Schelfout en D. Detroyer. Dat zijn geen pannenkoeken. Ik zei vooraf tegen m'n zus dat een podium moeilijk zou worden met al die tegenstand én ook omdat ik misschien net iets te veel sandwiches had gegeten... Dat blijft een moeilijke: net genoeg eten: maar niet te veel, niet te weinig. Gelukkig voor mij kozen al die toppers voor de korte afstand. Maxim V.nvoren - de winnaar van vorig jaar - koos wel de langste afstand. Over naar de wedstrijd dan. In ronde 2 riep mijn zus: "Goed bezig! Er loopt (maar) 1 iemand vóór jou." Haar buur riep echter: "Ja, maar er zit er ook eentje '(vlak) achter jou!" Inderdaad, N. Schelfhout zat al 3,5 km "in mijn gat" (uit de wind). Meestal ben ik degene die probeert te plakken. Maar nu was ik de gangmaker. De zware adem van Niko gaf me moed. Die moest vroeg of laat plooien. En effectief, vlak voor halfweg in de dalende strook paste ik m'n speciale daaltechniek toe en moest hij er af. En precies meteen serieus, want het gat was ineens erg groot. Niko zou uiteindelijk pas 7de worden. Wat een luxe: amper halfweg en de 2e plek was al bijna binnen. Het was gewoon kwestie van volhouden en niet stilvallen. En dat gebeurde ook niet. Yes, doel bereikt! Jammer dat de wedstrijd net geen 10 km was (9,86 km) en ik dus geen nieuw pr op de 10 km behaalde. Winnaar Maxim gaf me aan dat hij bij het binnenkomen nog 140 meter heeft bijgelopen om toch aan de 10 te geraken. Een goeie tip die ik volgende keer misschien ook wel toepas. Nu ja, niet iedere aankomst leent zich daar toe. Er blijft dus nog 1 doel over: nog eens een nieuw pr op de halve marathon op 1/11. Met deze vorm moet dat zeker lukken. En dan kunnen we echt spreken over een geslaagd jaar. Ongelooflijk blij ook welke weg ik als loper reeds afgelegd heb.
2018: 51'16 (10,5 km) (4'52/km)
2019: 41'20 (4'08/km)
2021: 39'40 (4'03/km)
2022: 37'56 (3'52/km)
2023 37'16 (3'47/km)n.
Stijn pakt twee gouden medailles in Genendijk.
Stijn tweemaal de snelste in Genendijk
29 september 2023. - 24 September in Genendijk:
• Dogscooter met Magnus!
• Canirun met Balder!
• Kids-funrun met Jindey & Gilly !
Het was in Genendijk weer uitdagend zoals voorheen! Een zonnige dag met een vleugje modder en veel techniek. Het steppen met Magnus en het canicrossen met Balder leverden beide de eerste plaats op met de snelste tijden van de dag. Trots op deze prestatie op dit toch wel moeilijke parcours, waar veel op kan misgaan. Magnus deed nog een run met Tim ( Runners-M) en m'n teefje Bia deed bikejöring met Elise ( BK-JF). Tot slot vergezelde ik Jindey bij haar rondje met hondje Gilly in de kinderreeks. Het sportieve najaar is mooi op dreef!
Materiaal #zerodc , Voeding #DelconPetfood , Steplijn #alphadogsport
Foto’s door Photography Ludo Daems, Marc Van Camp en Dog's Report
29 september 2023. - 24 September in Genendijk:
• Dogscooter met Magnus!
• Canirun met Balder!
• Kids-funrun met Jindey & Gilly !
Het was in Genendijk weer uitdagend zoals voorheen! Een zonnige dag met een vleugje modder en veel techniek. Het steppen met Magnus en het canicrossen met Balder leverden beide de eerste plaats op met de snelste tijden van de dag. Trots op deze prestatie op dit toch wel moeilijke parcours, waar veel op kan misgaan. Magnus deed nog een run met Tim ( Runners-M) en m'n teefje Bia deed bikejöring met Elise ( BK-JF). Tot slot vergezelde ik Jindey bij haar rondje met hondje Gilly in de kinderreeks. Het sportieve najaar is mooi op dreef!
Materiaal #zerodc , Voeding #DelconPetfood , Steplijn #alphadogsport
Foto’s door Photography Ludo Daems, Marc Van Camp en Dog's Report
Amber (tweede van rechts) zorgde mee voor de vierde Aalsterse titel 4x800m op een rij. (foto Kim Barbé)
Ook Amber Teugels kaapte nationale aflossingstitel weg
24 september 2023 - Het kan geen toeval meer zijn. Ook gewezen AAV-lid Amber Teugels, zo'n tien jaar lang bedrijvig bij ons, maar via een korte passage bij Lebbeekse uiteindelijk bij Eendracht Aalt beland, kroonde zich tot Belgisch kampioen 4x 800m alle categorieën. Toen ze nog bij ons was werd ze in Huizingen derde op het BK 5.000m voor beloften. Eendracht veroverde de titel in Eigenbrakel voor de vierde keer op een rij. Dit jaar mocht Ilkje De Vlieger voor EA openen. Ze kon de schade beperken tegenover een sterke Waakse ploeg. Dan werd Amber in de strijd gegooid. Ze knabbelde een groot stuk van de voorsprong weg en zorgde ervoor dat Lotte Vonck op kop kon komen. Mariska Paerewyck, bezig aan een sterk seizoen, klaarde de klus en rondde de aflossing af in 9'00"10. De moeder van drie jonge dochters had aan de streep meer dan 17 seconden voor op de nummer twee.
24 september 2023 - Het kan geen toeval meer zijn. Ook gewezen AAV-lid Amber Teugels, zo'n tien jaar lang bedrijvig bij ons, maar via een korte passage bij Lebbeekse uiteindelijk bij Eendracht Aalt beland, kroonde zich tot Belgisch kampioen 4x 800m alle categorieën. Toen ze nog bij ons was werd ze in Huizingen derde op het BK 5.000m voor beloften. Eendracht veroverde de titel in Eigenbrakel voor de vierde keer op een rij. Dit jaar mocht Ilkje De Vlieger voor EA openen. Ze kon de schade beperken tegenover een sterke Waakse ploeg. Dan werd Amber in de strijd gegooid. Ze knabbelde een groot stuk van de voorsprong weg en zorgde ervoor dat Lotte Vonck op kop kon komen. Mariska Paerewyck, bezig aan een sterk seizoen, klaarde de klus en rondde de aflossing af in 9'00"10. De moeder van drie jonge dochters had aan de streep meer dan 17 seconden voor op de nummer twee.
Tweede Belgische titel voor Djemine
24 september 2023. - Na haar individuele nationale titel schreef Djemine Kudura een tweede gouden medaille bij op haar palmares. Op het BK aflossingen in Eigenbrakel werd ze Belgisch kampioene 4x100m bij de scholieren. Als startloopster bracht ze haar clubgenoten Audrey en Annah Mortant meteen in winnende positie en Chloe Philippe had het maar af te maken. Het viertal won in een knappe tijd van 46"53. Als tweede en derde moesten AV Toekomst en Houtland veel terrein prijsgeven. Ze klokten respectievelijk 48"21 en 49"23. Van het plan om Djemine 4x200m te laten lopen, werd afgezien. Je mag de citroen niet helemaal uitpersen, nietwaar. We onderstrepen graag dat Djemine de atletieksport bij ons ontdekt heeft en dat we haar ettelijke jaren hebben opgeleid tot de atlete die ze nu al is.
24 september 2023. - Na haar individuele nationale titel schreef Djemine Kudura een tweede gouden medaille bij op haar palmares. Op het BK aflossingen in Eigenbrakel werd ze Belgisch kampioene 4x100m bij de scholieren. Als startloopster bracht ze haar clubgenoten Audrey en Annah Mortant meteen in winnende positie en Chloe Philippe had het maar af te maken. Het viertal won in een knappe tijd van 46"53. Als tweede en derde moesten AV Toekomst en Houtland veel terrein prijsgeven. Ze klokten respectievelijk 48"21 en 49"23. Van het plan om Djemine 4x200m te laten lopen, werd afgezien. Je mag de citroen niet helemaal uitpersen, nietwaar. We onderstrepen graag dat Djemine de atletieksport bij ons ontdekt heeft en dat we haar ettelijke jaren hebben opgeleid tot de atlete die ze nu al is.
ATLETIEK MEMORIAL VAN DAMME JEUGD (Artikel in Het Nieuwsblad)
Caroline Bam leidt Djemine Kudura (16) naar 100m-zege op Memorial Van Damme: “De wedstrijd had geen meter langer mogen duren”
BRUSSEL - 11 september 2023.
Djemine Kudura won de 100 meter voor scholieren tijdens het voorprogramma van de Memorial Van Damme in 11”92. Op het BK in Gentbrugge in juli kroonde ze zich enigszins onverwachts tot Belgisch kampioene in haar leeftijdscategorie. Na brons in 2021 bij de cadetten, pakte ze nu het goud bij de scholieren. “Ik trainde veel op techniek”, laat Kudura weten.
door Erik Gyselinck
Zondag 10 september om 12:09
“Ik had een beetje zenuwen, want ik werd overweldigd door de massa toeschouwers”, geeft Djemine Kudura toe. “Al was het stadion op het ogenblik van onze wedstrijd maar half gevuld. We liepen op een snelle piste. Enige tegenvaller voor mij was het warme weer. Ik word daar moe van. De wedstrijd had geen 120 meter mogen duren. Ik zou nooit gewonnen hebben. Dankzij Carole Bam (de coach van de Cheetahs en Cynthia Bolingo, red.) ben ik fel verbeterd.”
Net geen EYOF
De 16-jarige Djemine Kudura kende een mooi seizoen. In Sint-Lambrechts liep ze met 11”83 haar snelste tijd, waarmee ze de nationale ranglijst mocht aanvoeren. Ze kwam nog amper twee honderdsten te kort voor deelneming aan het European Youth Olympic Festival (EYOF) in het Sloveense Maribor. “Ik maakte jacht op dat minimum, maar het lukte niet.”
Kudura focuste zich op de 100 meter. De dubbele afstand liet ze links liggen. “Carole Bam zei me dat ik die afstand op het einde van het seizoen zou kunnen doen. Ik liep inmiddels al een 200 meter, maar ik klokte een tijd van 24 seconden met een beetje te veel rugwind.”
“Aangezien aan de piste van Nijvel gewerkt werd, trainden we in Huizingen bij Olympic Essenbeek-Halle, maar nu beginnen ze daar ook de piste te vernieuwen. We zullen moeten uitwijken naar Overijse of Louvain-la-Neuve”, vertelt de atlete. “Ik train rechtstreeks bij Carole Bam.”
“Op mijn start viel weinig aan te merken. Bij de VAC-kern in Opwijk, waar ik met atletiek kennismaakte, stak ik veel op van Jan Snoeck, zelf nog een sprinter geweest en daarna trainer geworden. Maar na de start moet je opstijgen zoals een vliegtuig, vertelden ze mij in Nijvel. Mijn techniek is nog niet perfect. Ik moet nog beter leren rechtop lopen. Als de concurrentie nadert, heb ik de neiging om in een soort verkramping achteruit te gaan leunen. Op termijn moet dat eruit.”
Tweemaal 4x200m
Volgende week staan de BK aflossingen in Eigenbrakel op het programma. “Ik loop tweemaal 4x200m”, geeft Djemine Kudure prijs. “Een keer bij de scholieren, waar we mikken op de nationale titel, en een tweede keer in alle categorieën, waarin we het podium moeten kunnen halen.”
Tijdens de vakantiemaanden van haar Opwijkse periode trainde Djemine Kudura niet zo veel. “Dat is nu verbeterd. Als ik er een weekje tussenuit ben, blijf ik op mijn eentje oefenen. Ik heb nu meer discipline.”
De Alternatieve Atletiekvereniging en Vilvoorde AC zagen dat ze een goudhaantje in handen hadden. Brabant Wallon had haar evenwel ook in de gaten. Hoewel ze inmiddels van Opwijk naar Dendermonde was verhuisd, liet ze zich vorig jaar overhalen om het truitje van CABW aan te trekken en lange verplaatsingen te maken om sneller te worden en successen te boeken.”
.
Caroline Bam leidt Djemine Kudura (16) naar 100m-zege op Memorial Van Damme: “De wedstrijd had geen meter langer mogen duren”
BRUSSEL - 11 september 2023.
Djemine Kudura won de 100 meter voor scholieren tijdens het voorprogramma van de Memorial Van Damme in 11”92. Op het BK in Gentbrugge in juli kroonde ze zich enigszins onverwachts tot Belgisch kampioene in haar leeftijdscategorie. Na brons in 2021 bij de cadetten, pakte ze nu het goud bij de scholieren. “Ik trainde veel op techniek”, laat Kudura weten.
door Erik Gyselinck
Zondag 10 september om 12:09
“Ik had een beetje zenuwen, want ik werd overweldigd door de massa toeschouwers”, geeft Djemine Kudura toe. “Al was het stadion op het ogenblik van onze wedstrijd maar half gevuld. We liepen op een snelle piste. Enige tegenvaller voor mij was het warme weer. Ik word daar moe van. De wedstrijd had geen 120 meter mogen duren. Ik zou nooit gewonnen hebben. Dankzij Carole Bam (de coach van de Cheetahs en Cynthia Bolingo, red.) ben ik fel verbeterd.”
Net geen EYOF
De 16-jarige Djemine Kudura kende een mooi seizoen. In Sint-Lambrechts liep ze met 11”83 haar snelste tijd, waarmee ze de nationale ranglijst mocht aanvoeren. Ze kwam nog amper twee honderdsten te kort voor deelneming aan het European Youth Olympic Festival (EYOF) in het Sloveense Maribor. “Ik maakte jacht op dat minimum, maar het lukte niet.”
Kudura focuste zich op de 100 meter. De dubbele afstand liet ze links liggen. “Carole Bam zei me dat ik die afstand op het einde van het seizoen zou kunnen doen. Ik liep inmiddels al een 200 meter, maar ik klokte een tijd van 24 seconden met een beetje te veel rugwind.”
“Aangezien aan de piste van Nijvel gewerkt werd, trainden we in Huizingen bij Olympic Essenbeek-Halle, maar nu beginnen ze daar ook de piste te vernieuwen. We zullen moeten uitwijken naar Overijse of Louvain-la-Neuve”, vertelt de atlete. “Ik train rechtstreeks bij Carole Bam.”
“Op mijn start viel weinig aan te merken. Bij de VAC-kern in Opwijk, waar ik met atletiek kennismaakte, stak ik veel op van Jan Snoeck, zelf nog een sprinter geweest en daarna trainer geworden. Maar na de start moet je opstijgen zoals een vliegtuig, vertelden ze mij in Nijvel. Mijn techniek is nog niet perfect. Ik moet nog beter leren rechtop lopen. Als de concurrentie nadert, heb ik de neiging om in een soort verkramping achteruit te gaan leunen. Op termijn moet dat eruit.”
Tweemaal 4x200m
Volgende week staan de BK aflossingen in Eigenbrakel op het programma. “Ik loop tweemaal 4x200m”, geeft Djemine Kudure prijs. “Een keer bij de scholieren, waar we mikken op de nationale titel, en een tweede keer in alle categorieën, waarin we het podium moeten kunnen halen.”
Tijdens de vakantiemaanden van haar Opwijkse periode trainde Djemine Kudura niet zo veel. “Dat is nu verbeterd. Als ik er een weekje tussenuit ben, blijf ik op mijn eentje oefenen. Ik heb nu meer discipline.”
De Alternatieve Atletiekvereniging en Vilvoorde AC zagen dat ze een goudhaantje in handen hadden. Brabant Wallon had haar evenwel ook in de gaten. Hoewel ze inmiddels van Opwijk naar Dendermonde was verhuisd, liet ze zich vorig jaar overhalen om het truitje van CABW aan te trekken en lange verplaatsingen te maken om sneller te worden en successen te boeken.”
.
Nadat ze 2 jaar geleden in Lier brons haalde op het BK voor cadetten, veroverde Djemine in Gentbrugge nu GOUD bij de scholieren.
Djemine: bij AAV vele jaren opgeleid en thans Belgisch scholierenkampioen 100m in Gentbrugge!
4 september. - Djemine Kudura is in Gentbrugge Belgisch scholierenkampioen geworden op de 100m in 11"98. Het is niet haar snelste tijd, maar ze was de enige onder de 12 seconden. Ze versloeg Jana De Raedt en Camille Sonneville, atletes tegen wie ze het vorig jaar nog moest afleggen. Vrijdag zal de eerstejaarsscholiere te zien zijn in het voorprogramma van de Memorial Van Damme in het Koning Boudewijnstadion in Brussel, waar ze veel kans maakt om een nieuwe prestigieuze zege op haar naam te schrijven. Via AAV maakte Djemine jarenlang deel uit van de Vilvoordse atletiekclub (VAC), waar ze in het afgelopen tussenseizoen werd weggeplukt door Brabant Wallon, waar ze kan trainen bij Carole Bam, coach van de nationale estafette 4x100m en onder meer van Cynthia Bolingo. B-trainer Jan Snoeck leerde haar de knepen van het vak toen ze bij ons was en in de Neerveldstraat in Opwijk woonde, en naderhand in Dendermonde.
4 september. - Djemine Kudura is in Gentbrugge Belgisch scholierenkampioen geworden op de 100m in 11"98. Het is niet haar snelste tijd, maar ze was de enige onder de 12 seconden. Ze versloeg Jana De Raedt en Camille Sonneville, atletes tegen wie ze het vorig jaar nog moest afleggen. Vrijdag zal de eerstejaarsscholiere te zien zijn in het voorprogramma van de Memorial Van Damme in het Koning Boudewijnstadion in Brussel, waar ze veel kans maakt om een nieuwe prestigieuze zege op haar naam te schrijven. Via AAV maakte Djemine jarenlang deel uit van de Vilvoordse atletiekclub (VAC), waar ze in het afgelopen tussenseizoen werd weggeplukt door Brabant Wallon, waar ze kan trainen bij Carole Bam, coach van de nationale estafette 4x100m en onder meer van Cynthia Bolingo. B-trainer Jan Snoeck leerde haar de knepen van het vak toen ze bij ons was en in de Neerveldstraat in Opwijk woonde, en naderhand in Dendermonde.
Koen zonder kwaaltjes vlot naar brons in Chicken Run in Meldert (UPDATE)
4 september 2023. - Na zijn tweede plaats in Dendermonde werd Koen Michiels nu knap derde in de Chicken Run in Meldert. Hierna zijn relaas.
"Op weg naar mijn grote doel (de marathon in 2025 – ja, ik neem een heel lange aanloop, maar dat is ook nodig) is het belangrijk om tussendoelen te stellen. Eén van die tussendoelen was om eens het podium te halen op de 10 km van de Chickenrun. Dit is echt een wedstrijd naar mijn hart: er heerst altijd een ontspannen en gezellige sfeer én het is een mooi en uitdagend parcours (met een combinatie van weg, veld, grint, bosweg, kasseien én 75 hoogtemeters). Vorig jaar werd ik voor het podium nog geklopt door een 61-jarige man. Volgens zijn strava is hij intussen met lopen gestopt en gaat hij enkel nog wandelen. Allee, dat is al één concurrent minder. Uiteraard ben je steeds afhankelijk van welke tegenstanders er komen opdagen. Toen Lander Van Droogenbroeck aan de start verscheen, wist ik al meteen dat een 1ste plaats er vandaag niet in zat. Lander is echt één van de beste lopers uit de streek en voor mij ‘buiten catégorie’. Hij won dan ook gemakkelijk de wedstrijd in een fenomenale tijd van 33’50. Over naar de wedstrijd dan. Vorig jaar liep ik 3’58/km. Het doel was om dit jaar 3’55/km te lopen. Voor het eerst sinds lang had ik met geen kwaaltjes af te rekenen en de conditie zat goed. Tijd om te knallen dus! De eerste km gestart aan 3’40 en toen liep ik al meteen 3de. Vanaf dan liep ik de ganse wedstrijd alleen. Dat maakt het ook zwaar. Je kan nergens een groepje volgen en je even uit de wind zetten. Iemand die het tempo bepaalt en waar je kan achter schuilen, da’s toch een verschil. Halfweg had ik een bonus van 15 seconden op mijn doel. Maar dan moest de passage langs het Kravaalbos nog komen. Daar verloor ik toch vele seconden. Na 8 km had ik 3 seconden achterstand. Gezien het makkelijkere deel in de laatste 2 kilometers wist ik dat het goed zou komen. Al begon de vermoeidheid zwaar te wegen. En uiteraard wou ik mijn supporters uit Baardegem niet ontgoochelen. Wat was dat fijn om 2 supporters uit mijn straat te zien! Dan kan je altijd iets meer. En dat gebeurde ook: de laatste km haalde ik er nog een serieuze sprint uit in een tempo van 3’38. Yes, het podium was binnen in een tijd van 3’54/km. Missie geslaagd! Al is de vooruitgang nu (uiteraard) een pak kleiner tegenover voorgaande jaren. De vraag die ik me persoonlijk vaak stel: wanneer ga ik mijn top bereikt hebben? Eens zal de vooruitgang stoppen. Hopelijk kunnen we dat zo lang mogelijk uitstellen.
2019: 43’15 (7e plaats)
2021: 41’39( 1e plaats in een corona-editie zonder klassement én zonder de toppers)
2022: 39’03 (4e plaats)
2023: 38’35 (3e plaats)er om te bewerken.
Bart Vanderstraeten voelt zich kiplekker bij de halve afstand, 5km dus. Hij kaapte er een knappe 9de plaats weg in 22'19" . Volgens de organisatoren liep hij tegen 14,25km per uur. Op de zevende plaats vinden we Tim Dumarey terug. Ons ex-lid had 20'49" nodig voor de afstand. Mauro De Witte (13), al jaren trouw lid bij ons, liep als 25ste binnen in 25'23". Hij liep tegen 12,53km per uur. Papa Danny Dumarey werd 41ste in 28'31" of tegen een snelheid van 11,15 km per uur.)
4 september 2023. - Na zijn tweede plaats in Dendermonde werd Koen Michiels nu knap derde in de Chicken Run in Meldert. Hierna zijn relaas.
"Op weg naar mijn grote doel (de marathon in 2025 – ja, ik neem een heel lange aanloop, maar dat is ook nodig) is het belangrijk om tussendoelen te stellen. Eén van die tussendoelen was om eens het podium te halen op de 10 km van de Chickenrun. Dit is echt een wedstrijd naar mijn hart: er heerst altijd een ontspannen en gezellige sfeer én het is een mooi en uitdagend parcours (met een combinatie van weg, veld, grint, bosweg, kasseien én 75 hoogtemeters). Vorig jaar werd ik voor het podium nog geklopt door een 61-jarige man. Volgens zijn strava is hij intussen met lopen gestopt en gaat hij enkel nog wandelen. Allee, dat is al één concurrent minder. Uiteraard ben je steeds afhankelijk van welke tegenstanders er komen opdagen. Toen Lander Van Droogenbroeck aan de start verscheen, wist ik al meteen dat een 1ste plaats er vandaag niet in zat. Lander is echt één van de beste lopers uit de streek en voor mij ‘buiten catégorie’. Hij won dan ook gemakkelijk de wedstrijd in een fenomenale tijd van 33’50. Over naar de wedstrijd dan. Vorig jaar liep ik 3’58/km. Het doel was om dit jaar 3’55/km te lopen. Voor het eerst sinds lang had ik met geen kwaaltjes af te rekenen en de conditie zat goed. Tijd om te knallen dus! De eerste km gestart aan 3’40 en toen liep ik al meteen 3de. Vanaf dan liep ik de ganse wedstrijd alleen. Dat maakt het ook zwaar. Je kan nergens een groepje volgen en je even uit de wind zetten. Iemand die het tempo bepaalt en waar je kan achter schuilen, da’s toch een verschil. Halfweg had ik een bonus van 15 seconden op mijn doel. Maar dan moest de passage langs het Kravaalbos nog komen. Daar verloor ik toch vele seconden. Na 8 km had ik 3 seconden achterstand. Gezien het makkelijkere deel in de laatste 2 kilometers wist ik dat het goed zou komen. Al begon de vermoeidheid zwaar te wegen. En uiteraard wou ik mijn supporters uit Baardegem niet ontgoochelen. Wat was dat fijn om 2 supporters uit mijn straat te zien! Dan kan je altijd iets meer. En dat gebeurde ook: de laatste km haalde ik er nog een serieuze sprint uit in een tempo van 3’38. Yes, het podium was binnen in een tijd van 3’54/km. Missie geslaagd! Al is de vooruitgang nu (uiteraard) een pak kleiner tegenover voorgaande jaren. De vraag die ik me persoonlijk vaak stel: wanneer ga ik mijn top bereikt hebben? Eens zal de vooruitgang stoppen. Hopelijk kunnen we dat zo lang mogelijk uitstellen.
2019: 43’15 (7e plaats)
2021: 41’39( 1e plaats in een corona-editie zonder klassement én zonder de toppers)
2022: 39’03 (4e plaats)
2023: 38’35 (3e plaats)er om te bewerken.
Bart Vanderstraeten voelt zich kiplekker bij de halve afstand, 5km dus. Hij kaapte er een knappe 9de plaats weg in 22'19" . Volgens de organisatoren liep hij tegen 14,25km per uur. Op de zevende plaats vinden we Tim Dumarey terug. Ons ex-lid had 20'49" nodig voor de afstand. Mauro De Witte (13), al jaren trouw lid bij ons, liep als 25ste binnen in 25'23". Hij liep tegen 12,53km per uur. Papa Danny Dumarey werd 41ste in 28'31" of tegen een snelheid van 11,15 km per uur.)
Stijn was de snelste in Meldert
Stijn met Balder tegen ruim 20 km per uur in Meldert.
Stijn wint canicross in Meldert met Balder
4 september 2023. - Na een druk gevulde zomer was het vorige week weer tijd om te canicrossen op onze thuiswedstrijd in Meldert. Door die drukte werd het voor Stijn Gyselinck maar 1 maal knallen met Balder. Dat ging goed! Ook de andere honden deden het goed. Magnus liep met Tim Eichmann de lange afstand en ze wonnen op magistrale wijze. Daarna liep Tim als extra training met Bia de korte afstand. Hij legde beslag op de tweede plaats achter Stijn. "Mijn seniorhond Nelson mocht met me mee het parcours afbreken als m’n cooling down. De benen zijn weer wakker geschud. Op naar de volgende wedstrijd, die door de opkomende warmte iets langer op zich zal laten wachten. We kijken er naar uit!"
Blij met de organisatie van Canicrosswedstrijd "Crazy Dogs" in Meldert, op een gezellige en rustieke locatie. Tevreden met de opkomst in een lastige periode om te organiseren. Maar de weergoden waren ons gunstig! Opgetogen dat er iets extra op de kalender stond met deze wedstrijd!
(Foto's door Ludo Daems & Christine De Mey).
4 september 2023. - Na een druk gevulde zomer was het vorige week weer tijd om te canicrossen op onze thuiswedstrijd in Meldert. Door die drukte werd het voor Stijn Gyselinck maar 1 maal knallen met Balder. Dat ging goed! Ook de andere honden deden het goed. Magnus liep met Tim Eichmann de lange afstand en ze wonnen op magistrale wijze. Daarna liep Tim als extra training met Bia de korte afstand. Hij legde beslag op de tweede plaats achter Stijn. "Mijn seniorhond Nelson mocht met me mee het parcours afbreken als m’n cooling down. De benen zijn weer wakker geschud. Op naar de volgende wedstrijd, die door de opkomende warmte iets langer op zich zal laten wachten. We kijken er naar uit!"
Blij met de organisatie van Canicrosswedstrijd "Crazy Dogs" in Meldert, op een gezellige en rustieke locatie. Tevreden met de opkomst in een lastige periode om te organiseren. Maar de weergoden waren ons gunstig! Opgetogen dat er iets extra op de kalender stond met deze wedstrijd!
(Foto's door Ludo Daems & Christine De Mey).
Stijn en Bart houden van afwisseling en uitdagingen
14 augustus. - Stijn en Bart houden beiden van wat afwisseling en een uitdaging. Die vinden ze jaarlijks in de Trail des Fantömes in La Roch-en-Ardennes. Om het niet te zwaar te maken en geen letsels op te lopen die het verdere seizoen in het gedrang zouden kunnen brengen, houden ze het bij een 12km lange klouter-wedstrijd. Je kan die zaterdag en/of zondag lopen. Na een zware werkweek is het aangewezen om voor de zondagse wedstrijd te kiezen, zodat je wat kan recupereren van de noeste arbeid. De start is om 11 uur gepland. Bart en Stijn moeten dus vroeg uit de veren. De verplaatsing neemt zo'n 2 uur in beslag. Yeray Luxem, een 33-jarige gewezen atleet, won de klimkoers in 1 uur 05'31". De Spanjaard (!) Federico Machado legde beslag op de zesde plaats. Zesde Belg op plaats zeven werd onze Stijn, die 1 uur 17'18" nodig had voor de afstand. Hij was snel gestart, passeerde als vijfde aan het eerste registratiepunt na 3,5km in 16'09, verloor een plaats aan het tussenpunt na 6,5 km en nog een tweede plaats in het laatst stuk, wat nog een uitstekende prestatie is. Dat toont aan hoe lastig de wedstrijd is als niet-specialist, waarmee we niet gezegd willen hebben dat Stijn geen aanleg zou hebben voor dit soort wedstrijden, wel integendeel. Dat geldt trouwens ook voor zijn metgezel Bart, die de eindstreep als 17de beëindigde. Heel de wedstrijd door werd hij als zeventiende opgetekend. Bart deed het zelfs beter dan Jeremy Van Ophem, een gewezen steepleloper bij Daring Club Leuven, 24ste in de wedstrijd. 112 hardlopers brachten de wedstrijd, mede-georganiseerd door Runners'Lab Trailrun, tot een goed einde..
14 augustus. - Stijn en Bart houden beiden van wat afwisseling en een uitdaging. Die vinden ze jaarlijks in de Trail des Fantömes in La Roch-en-Ardennes. Om het niet te zwaar te maken en geen letsels op te lopen die het verdere seizoen in het gedrang zouden kunnen brengen, houden ze het bij een 12km lange klouter-wedstrijd. Je kan die zaterdag en/of zondag lopen. Na een zware werkweek is het aangewezen om voor de zondagse wedstrijd te kiezen, zodat je wat kan recupereren van de noeste arbeid. De start is om 11 uur gepland. Bart en Stijn moeten dus vroeg uit de veren. De verplaatsing neemt zo'n 2 uur in beslag. Yeray Luxem, een 33-jarige gewezen atleet, won de klimkoers in 1 uur 05'31". De Spanjaard (!) Federico Machado legde beslag op de zesde plaats. Zesde Belg op plaats zeven werd onze Stijn, die 1 uur 17'18" nodig had voor de afstand. Hij was snel gestart, passeerde als vijfde aan het eerste registratiepunt na 3,5km in 16'09, verloor een plaats aan het tussenpunt na 6,5 km en nog een tweede plaats in het laatst stuk, wat nog een uitstekende prestatie is. Dat toont aan hoe lastig de wedstrijd is als niet-specialist, waarmee we niet gezegd willen hebben dat Stijn geen aanleg zou hebben voor dit soort wedstrijden, wel integendeel. Dat geldt trouwens ook voor zijn metgezel Bart, die de eindstreep als 17de beëindigde. Heel de wedstrijd door werd hij als zeventiende opgetekend. Bart deed het zelfs beter dan Jeremy Van Ophem, een gewezen steepleloper bij Daring Club Leuven, 24ste in de wedstrijd. 112 hardlopers brachten de wedstrijd, mede-georganiseerd door Runners'Lab Trailrun, tot een goed einde..
Koen Michiels bereidt zich keurig voor op de Donkmeerloop.
Zilver voor Koen in de Dendermondse Keurkermiskoers in Dendermonde
7 augustus 2023. - "Door het wegvallen van de stratenloop in Denderleeuw moest ik op zoek naar een alternatief", aldus Koen Michiels. "Dat is jammer, want ik wou er een aanval doen op mijn persoonlijk record (pr) over de 10km. Er waren weinig alternatieven: Duisburg, Oostkamp, Knokke-Heist...Gelukkig vond ik nog een wedstrijd kortbij huis: jogging 't Keurig Loopje in Dendermonde. Ondanks de kleinschaligheid daagde toch nog mooi volk op: Glenn Philips voor de 2,5km, Bryan Roosenboom op de 7,5km en Davy Vanderoost op de 10km. (Noot van de eindredacteur: Waarom zijn de afstanden bij vele van die joggings niet correct?)
Hierna het relaas van onze protagonist: "Ik liep eigenlijk de perfecte wedstrijd: de eerste kilometer tegen 3'40". Dan even getemporiseerd en geprofiteerd van twee lopers voor mij. Halverwege versneld en hen achtergelaten. Bij het ingaan van de laatste ronde liep er iemand voor me. Ik voelde dat hij te pakken was. In plaats van te versnellen om hem zo spoedig mogelijk bij te halen, bleef ik gewoon goed tempo houden. Halfweg de laatste ronde had ik hem te pakken. Maar ik moest nog afrekenen met een loper vlak achter mij. Die zat al twee ronden in mijn tred. In plaats van het tactisch te spelen besloot ik om een zo strak mogelijk tempo aan te houden en hem zo onder druk te zetten. Ik dacht bij mezelf: als hij nog wat over heeft, moet hij vroeg of laat 'komen'. Maar dat gebeurde niet. Gelukkig had ik nog wat over. Ik kon nog versnellen tot 3''43" in de op één na laatste kilometer. Ik sprintte nog even en kon hem al bij al gemakkelijk afhouden. Maar hoeveelste was ik dan wel? Ik ging na de wedstrijd uitlopen, en was maar net terug toen ze op het podium afriepen. En jawel, hoor. Mijn naam werd ook afgeroepen. Ik was tweede geworden! Jammer dat de wedstrijd maar 8,5 km lang was in plaats van de beoogde 10km. Anders had ik zeker een nieuw pr gelopen over de 10km. Davy Vanderroost werd een kleine twee minuten voor mij de winnaar. Niettemin was deze wedstrijd een ideale voorbereiding op mijn grote doel dit najaar: de halve marathon in de Donkmeerloop.
De uitslag:
't Keurig Loopje, 8km450: 2. Koen Michiels 32'03" (3'47/km) op 23.
7 augustus 2023. - "Door het wegvallen van de stratenloop in Denderleeuw moest ik op zoek naar een alternatief", aldus Koen Michiels. "Dat is jammer, want ik wou er een aanval doen op mijn persoonlijk record (pr) over de 10km. Er waren weinig alternatieven: Duisburg, Oostkamp, Knokke-Heist...Gelukkig vond ik nog een wedstrijd kortbij huis: jogging 't Keurig Loopje in Dendermonde. Ondanks de kleinschaligheid daagde toch nog mooi volk op: Glenn Philips voor de 2,5km, Bryan Roosenboom op de 7,5km en Davy Vanderoost op de 10km. (Noot van de eindredacteur: Waarom zijn de afstanden bij vele van die joggings niet correct?)
Hierna het relaas van onze protagonist: "Ik liep eigenlijk de perfecte wedstrijd: de eerste kilometer tegen 3'40". Dan even getemporiseerd en geprofiteerd van twee lopers voor mij. Halverwege versneld en hen achtergelaten. Bij het ingaan van de laatste ronde liep er iemand voor me. Ik voelde dat hij te pakken was. In plaats van te versnellen om hem zo spoedig mogelijk bij te halen, bleef ik gewoon goed tempo houden. Halfweg de laatste ronde had ik hem te pakken. Maar ik moest nog afrekenen met een loper vlak achter mij. Die zat al twee ronden in mijn tred. In plaats van het tactisch te spelen besloot ik om een zo strak mogelijk tempo aan te houden en hem zo onder druk te zetten. Ik dacht bij mezelf: als hij nog wat over heeft, moet hij vroeg of laat 'komen'. Maar dat gebeurde niet. Gelukkig had ik nog wat over. Ik kon nog versnellen tot 3''43" in de op één na laatste kilometer. Ik sprintte nog even en kon hem al bij al gemakkelijk afhouden. Maar hoeveelste was ik dan wel? Ik ging na de wedstrijd uitlopen, en was maar net terug toen ze op het podium afriepen. En jawel, hoor. Mijn naam werd ook afgeroepen. Ik was tweede geworden! Jammer dat de wedstrijd maar 8,5 km lang was in plaats van de beoogde 10km. Anders had ik zeker een nieuw pr gelopen over de 10km. Davy Vanderroost werd een kleine twee minuten voor mij de winnaar. Niettemin was deze wedstrijd een ideale voorbereiding op mijn grote doel dit najaar: de halve marathon in de Donkmeerloop.
De uitslag:
't Keurig Loopje, 8km450: 2. Koen Michiels 32'03" (3'47/km) op 23.
Onze drie musketiers in de Heideloop voor het behoud van het wedstrijdritme
31 juli 2023 - Stijn, James en Bart vonden in de 11de editie van de Heideloop van de KWB van Londerzeel-Sint-Jozef een mooie kans om het wedstrijdritme min of meer te bewaren. Dat wedstrijdgevoel kan je moeilijk op training nabootsen. Acht kilometer leek hen een geschikte afstand om die test te doen. Stan De Vleminck bleek een klasse te sterk. Hij zegevierde met grote voorsprong. De jury (of de computer) rekende uit dat hij gemiddeld 18,600km per uur had gelopen. Stijn (Gyselinck) liep zich niet uit de naad. Hij werd zevende in 30'23" tegen een snelheid van 15,800m per uur. Als voorbereiding op een nieuw canicross-seizoen dat voor de deur staat, is dat meegenomen. Zijn trainingsmaat James (Joostens) hield hem in het vizier en dat leverde hem een mooie achtste plaats op in 30'41" tegen een snelheid van 15,640km per uur. Bart (Vanderstraeten) onderstreepte zijn geboekte vooruitgang met een dertiende plaats in 32'57", dat is tegen 14,57 km per uur.
UPDATE: Stijn, James en Bert waren de eerste drie senioren in deze wedstrijd. En Stijn en James werkten samen tijdens de wedstrijd. Ze losten elkaar af om het kopwerk te doen (zoals in een wielerwedstrijd).
48 (mannelijke) hardlopers liepen de wedstrijd uit. Ook 24 vrouwen waren van de partij, maar die werden apart gerangschikt. De snelste was Heidi Van Maele uit Vilvoorde.
31 juli 2023 - Stijn, James en Bart vonden in de 11de editie van de Heideloop van de KWB van Londerzeel-Sint-Jozef een mooie kans om het wedstrijdritme min of meer te bewaren. Dat wedstrijdgevoel kan je moeilijk op training nabootsen. Acht kilometer leek hen een geschikte afstand om die test te doen. Stan De Vleminck bleek een klasse te sterk. Hij zegevierde met grote voorsprong. De jury (of de computer) rekende uit dat hij gemiddeld 18,600km per uur had gelopen. Stijn (Gyselinck) liep zich niet uit de naad. Hij werd zevende in 30'23" tegen een snelheid van 15,800m per uur. Als voorbereiding op een nieuw canicross-seizoen dat voor de deur staat, is dat meegenomen. Zijn trainingsmaat James (Joostens) hield hem in het vizier en dat leverde hem een mooie achtste plaats op in 30'41" tegen een snelheid van 15,640km per uur. Bart (Vanderstraeten) onderstreepte zijn geboekte vooruitgang met een dertiende plaats in 32'57", dat is tegen 14,57 km per uur.
UPDATE: Stijn, James en Bert waren de eerste drie senioren in deze wedstrijd. En Stijn en James werkten samen tijdens de wedstrijd. Ze losten elkaar af om het kopwerk te doen (zoals in een wielerwedstrijd).
48 (mannelijke) hardlopers liepen de wedstrijd uit. Ook 24 vrouwen waren van de partij, maar die werden apart gerangschikt. De snelste was Heidi Van Maele uit Vilvoorde.
Stijn in actie (archieffoto)
Stijn en Bart laten zich gelden in Chouffe Trail als vierde en veertiende
13 juli 2023. - Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten hadden afgelopen weekeinde hun zinnen gezet op de Chouffe Trail in Houffalize. Onder meer om te ontsnappen aan de grootste hitte op zaterdag schreven ze zich in voor de 10km die pas zondagnamiddag plaatsvond. Het was nog altijd warm, maar dan toch enkele graden minder dan zaterdag. Tien kilometer klimmen en dalen off-road: het is niet simpel. Stijn bouwde voorzichtigheid in om niet plots onaangenaam verrast te worden door een inzinking. "Het gevolg was dat ik overschot had en ik aan de streep het gevoel had niet alles te hebben gegeven. Dat is spijtig, want de derde plaats van een Nederlander lag in mijn bereik."
Stijn eindigde dus op een ondankbare vierde plaats in 45'06" op 22 seconden van het podium.
Bart liep nooit eerder een trail. Hij had gespecialiseerde trail-schoenen aangekocht om in de beste technische omstandigheden te kunnen aantreden. Zijn debuut ging niet onopgemerkt voorbij. Bart legde beslag op een zeer verdienstelijke veertiende plaats in 54'43" en dronk van contentement twee lokale trappisten uit. Aan de 10km namen liefst 173 hardlopers deel.
13 juli 2023. - Stijn Gyselinck en Bart Vanderstraeten hadden afgelopen weekeinde hun zinnen gezet op de Chouffe Trail in Houffalize. Onder meer om te ontsnappen aan de grootste hitte op zaterdag schreven ze zich in voor de 10km die pas zondagnamiddag plaatsvond. Het was nog altijd warm, maar dan toch enkele graden minder dan zaterdag. Tien kilometer klimmen en dalen off-road: het is niet simpel. Stijn bouwde voorzichtigheid in om niet plots onaangenaam verrast te worden door een inzinking. "Het gevolg was dat ik overschot had en ik aan de streep het gevoel had niet alles te hebben gegeven. Dat is spijtig, want de derde plaats van een Nederlander lag in mijn bereik."
Stijn eindigde dus op een ondankbare vierde plaats in 45'06" op 22 seconden van het podium.
Bart liep nooit eerder een trail. Hij had gespecialiseerde trail-schoenen aangekocht om in de beste technische omstandigheden te kunnen aantreden. Zijn debuut ging niet onopgemerkt voorbij. Bart legde beslag op een zeer verdienstelijke veertiende plaats in 54'43" en dronk van contentement twee lokale trappisten uit. Aan de 10km namen liefst 173 hardlopers deel.
Koen op karakter naar plaats 11.
Bart, Koen en James trotseren hete Guldensporenjogging (UPDATE)
9 en 10 juli 2023. - Nijverseel-kermis met de jaarmarktkring Hoop in de Toekomst als draaischijf bleef vier jaar lang verstoken van de Guldensporenjogging wegens corona-toestanden en een gebrek aan medewerkers. Dit jaar wilde men het er opnieuw op wagen, maar de organisatoren kozen een van de warmste dagen van het jaar uit (met temperaturen boven de 30 graden) om hun wedstrijd te laten plaatsvinden (niet hun schuld natuurlijk). Ze kregen dan ook amper 121 deelnemers aan de start. In de 5 km demonstreerde Lander Van Droogenbroeck (39) zijn onmetelijk talent. De algemeen directeur van de gemeente Asse, die in Mazenzele woont, zette een indrukwekkende solo op, die hem aan de streep een voorsprong opleverde van 1'18" op Niels Slachmuylders, toch ook geen pannenkoek. Niels hield Baert Vanderhasselt van de derde podiumplek. Bert Moest zich reppen om Jana Van Lent uit Sint-Amands, de eerste vrouw, voor te blijven. Jana kennen we als een jonge atlete van internationaal gehalte. Ze is trouwens op de 10.000m geplaatst voor het Europees kampioenschap u23 (beloften), dat plaatsvindt van 13 tot 16 juli in Espoo (Finland). Onze Bart Vanderstraeten legde beslag op een verdienstelijke zeventiende plaats op 65. Zonder de vrouwen meegerekend werd hij 15de op 45. "Het was te warm", reageerde hij zuchtend om enkele uren nadien een paar uur verkoeling te zoeken in de plaatselijke discotheek Flight 90.
Onze twee andere musketiers waren in de 10km terug te vinden. Ook hier kregen we een demonstratie te zien van een atleet die er boven uitstak, met name Jesse De Proost (32), die de 10km aflegde in 31'58". Stan De Vleminck (34) en Romain De Blander (31) mochten mee op het podium. Koen Michiels, terug van lang weg geweest, finishte als elfde in 38'55"7 en James Joostens was goed voor een 20ste plaats in 42'39" op 52.
Hoe Koen zijn wedstrijd heeft beleefd, leest u hieronder):
"Ik wist op voorhand dat dit een goeie training zou worden. De voorbije week was ik immers met het gezin in La-Roche-en-Ardenne. Ik trainde er zwaar: verschillende keren gelopen tot op de top van de Col de Haussire, met zijn 500 hoogtemeters de zwaarste beklimming in ons land. Maar ergens hoop je op goede benen en een mooie tijd. Na de eerste kilometer in 3'42" verbaasde ik mezelf. Maar al snel liepen de benen vol door de heuveltrainingen in La Roche. Halfweg liep ik twaalfde op ruime afstand van nummer elf. Nummers 13 en 14 liepen vlak achter mij. Ik dacht dat ik zou stilvallen en ik ging uit van een 14de plaats aan de streep. Ze profiteerden van mij door steeds mooi uit de wind te lopen. Op Dorekensberg kwam nr. 11 dan toch in het vizier. Op de top haalde ik hem in. Maar er stak nog steeds iemand in mijn achterzak. In de afdaling van het Perreveld paste ik mijn speciale daaltechniek toe en hoopte ik hem te lossen. Maar dat gebeurde niet. Bij het ingaan van de laatste kilometer snelde hij me zelfs voorbij. Ik moest hem zowaar laten gaan, en dat vlakbij de boerderij van mijn overleden grootouders. Hier voorbijgesneld worden, dat mocht toch niet zijn! Ik vond nog een laatste cartouche en snelde hem in de laatste 250m nog voorbij. Met deze plaats en tijd mag ik tevreden zijn, zeker gezien de warmte, de zware trainingsarbeid van de voorbij week en ik moet het toegeven: het vele snoepen...
9 en 10 juli 2023. - Nijverseel-kermis met de jaarmarktkring Hoop in de Toekomst als draaischijf bleef vier jaar lang verstoken van de Guldensporenjogging wegens corona-toestanden en een gebrek aan medewerkers. Dit jaar wilde men het er opnieuw op wagen, maar de organisatoren kozen een van de warmste dagen van het jaar uit (met temperaturen boven de 30 graden) om hun wedstrijd te laten plaatsvinden (niet hun schuld natuurlijk). Ze kregen dan ook amper 121 deelnemers aan de start. In de 5 km demonstreerde Lander Van Droogenbroeck (39) zijn onmetelijk talent. De algemeen directeur van de gemeente Asse, die in Mazenzele woont, zette een indrukwekkende solo op, die hem aan de streep een voorsprong opleverde van 1'18" op Niels Slachmuylders, toch ook geen pannenkoek. Niels hield Baert Vanderhasselt van de derde podiumplek. Bert Moest zich reppen om Jana Van Lent uit Sint-Amands, de eerste vrouw, voor te blijven. Jana kennen we als een jonge atlete van internationaal gehalte. Ze is trouwens op de 10.000m geplaatst voor het Europees kampioenschap u23 (beloften), dat plaatsvindt van 13 tot 16 juli in Espoo (Finland). Onze Bart Vanderstraeten legde beslag op een verdienstelijke zeventiende plaats op 65. Zonder de vrouwen meegerekend werd hij 15de op 45. "Het was te warm", reageerde hij zuchtend om enkele uren nadien een paar uur verkoeling te zoeken in de plaatselijke discotheek Flight 90.
Onze twee andere musketiers waren in de 10km terug te vinden. Ook hier kregen we een demonstratie te zien van een atleet die er boven uitstak, met name Jesse De Proost (32), die de 10km aflegde in 31'58". Stan De Vleminck (34) en Romain De Blander (31) mochten mee op het podium. Koen Michiels, terug van lang weg geweest, finishte als elfde in 38'55"7 en James Joostens was goed voor een 20ste plaats in 42'39" op 52.
Hoe Koen zijn wedstrijd heeft beleefd, leest u hieronder):
"Ik wist op voorhand dat dit een goeie training zou worden. De voorbije week was ik immers met het gezin in La-Roche-en-Ardenne. Ik trainde er zwaar: verschillende keren gelopen tot op de top van de Col de Haussire, met zijn 500 hoogtemeters de zwaarste beklimming in ons land. Maar ergens hoop je op goede benen en een mooie tijd. Na de eerste kilometer in 3'42" verbaasde ik mezelf. Maar al snel liepen de benen vol door de heuveltrainingen in La Roche. Halfweg liep ik twaalfde op ruime afstand van nummer elf. Nummers 13 en 14 liepen vlak achter mij. Ik dacht dat ik zou stilvallen en ik ging uit van een 14de plaats aan de streep. Ze profiteerden van mij door steeds mooi uit de wind te lopen. Op Dorekensberg kwam nr. 11 dan toch in het vizier. Op de top haalde ik hem in. Maar er stak nog steeds iemand in mijn achterzak. In de afdaling van het Perreveld paste ik mijn speciale daaltechniek toe en hoopte ik hem te lossen. Maar dat gebeurde niet. Bij het ingaan van de laatste kilometer snelde hij me zelfs voorbij. Ik moest hem zowaar laten gaan, en dat vlakbij de boerderij van mijn overleden grootouders. Hier voorbijgesneld worden, dat mocht toch niet zijn! Ik vond nog een laatste cartouche en snelde hem in de laatste 250m nog voorbij. Met deze plaats en tijd mag ik tevreden zijn, zeker gezien de warmte, de zware trainingsarbeid van de voorbij week en ik moet het toegeven: het vele snoepen...
Duo AAV'ers in de top-10 in Zele
6 juli 2023 - In volle vakantieperiode blijft AAV de conditie onderhouden. Het tegendeel zou verbazen. Stijn en Bart hadden hun oog laten vallen op de GP Bryan Roosenboom in Zele, een jonge kerel, die zelf ook meedeed. De deelnemers konden kiezen tussen verschillende afstanden. Deze keer vond ons duo onder meer gezien de warme weersomstandigheden de 7,5 km de geschikte afstand. Niels Slachmuylders werd aangewezen als favoriet, maar herstellend van een chirurgische ingreep was hij niet opgewassen tegen een kloeke Luc Van Asbroeck, die de wedstrijd met ruime voorsprong won. Van Asbroeck hield tot het einde een tempo aan van 17,400km per uur en aan de streep drukte de jury een tijd van 26'50" voor hem af. Niels werd verdienstelijk tweede op 51". Hij slaagde er in om de plaatselijke vedette Bryan van de zilveren medaille te houden. Guy De Blander, nog een bekende naam, werd vierde en onze Stijn, die 30'53" nodig had voor de afstand, mocht als vijfde mee op het podium. Een podium met vijf? Waarom niet?
Stijn, die bewust niet in zijn beste vorm verkeert (het cani-crossen is zoveel belangrijker voor hem) blijft in deze relatieve rustperiode aan wedstrijden deelnemen om het koersritme te bewaren. Het is een onderdeel van zijn trainingsschema. Bart traint enkele keren per week met hem mee en heeft de jongste tijd kennelijk een mooie vooruitgang geboekt. Niet zelden is hij in de top-tien terug te vinden en dat was in Zele niet anders. Bart maakte de top-tien in Zele vol in 33'55".
6 juli 2023 - In volle vakantieperiode blijft AAV de conditie onderhouden. Het tegendeel zou verbazen. Stijn en Bart hadden hun oog laten vallen op de GP Bryan Roosenboom in Zele, een jonge kerel, die zelf ook meedeed. De deelnemers konden kiezen tussen verschillende afstanden. Deze keer vond ons duo onder meer gezien de warme weersomstandigheden de 7,5 km de geschikte afstand. Niels Slachmuylders werd aangewezen als favoriet, maar herstellend van een chirurgische ingreep was hij niet opgewassen tegen een kloeke Luc Van Asbroeck, die de wedstrijd met ruime voorsprong won. Van Asbroeck hield tot het einde een tempo aan van 17,400km per uur en aan de streep drukte de jury een tijd van 26'50" voor hem af. Niels werd verdienstelijk tweede op 51". Hij slaagde er in om de plaatselijke vedette Bryan van de zilveren medaille te houden. Guy De Blander, nog een bekende naam, werd vierde en onze Stijn, die 30'53" nodig had voor de afstand, mocht als vijfde mee op het podium. Een podium met vijf? Waarom niet?
Stijn, die bewust niet in zijn beste vorm verkeert (het cani-crossen is zoveel belangrijker voor hem) blijft in deze relatieve rustperiode aan wedstrijden deelnemen om het koersritme te bewaren. Het is een onderdeel van zijn trainingsschema. Bart traint enkele keren per week met hem mee en heeft de jongste tijd kennelijk een mooie vooruitgang geboekt. Niet zelden is hij in de top-tien terug te vinden en dat was in Zele niet anders. Bart maakte de top-tien in Zele vol in 33'55".
James Joostens na afloop van de heetste Affligemloop.
James in actie!
Koen, James en Bart kort na de start.
Kort na de start: Stijn (112), achter hem James (in het groen, met pet en zonnebril), Koen (423) en achter nr. 80 Bart (in groene shirt).
Stijn, Koen, James en Bart vlot in de top-10 in de Affligemloop
12 juni. - In een verzengende hitte zorgden Stijn, Koen, James en Bart voor sterke prestaties in de twaalfde Affligemloop.
Stijn was van plan om een trail in de Ardennen te gaan lopen (start om 8 uur 's morgens, dat betekent dat je om half zes uit de veren moet), maar het plaatsen van een nieuwe brug in Zaventem zou gezorgd hebben voor een half uur vertraging. Dus zocht hij competitiegelegenheid korter bij huis in de Affligemloop, puik georganiseerd door de Recreatielopers van Affligem.
De start vond om 14.30 uur plaats. De weerman had gewaarschuwd om op dat uur zeker geen zware inspanningen te leveren. Dat hebben Stijn en Bart dan ook niet gedaan. Ze gingen in de 4,3km van staat, die uiteindelijk 4,950 km lang was. "Er was wel verfrissing onderweg, maar één post is toch wat weinig, zodat ik trager ben gaan lopen om niet in de problemen te geraken" zei Stijn. Dat kostte hem het podium, want onze cani-crosser werd vierde, op 15 seconden van het brons. Dik twee minuten later werd Bart achtste. Hij had voorafgaand in de discotheek de zomerse lente gevierd en slechts een paar uur zijn bed gezien. Een sterke beer, die Bart.
Koen en James kozen dapper voor de 7km. Koen haalde alweer het onderste uit de kan. Hij dacht dat hij tweede geworden was, maar werd door een knaap verkeerd ingelicht, dacht uiteindelijk vierde te zijn geworden in een millimetersprint, maar werd door de jury vijfde geklasseerd. 141 hardlopers namen aan deze editie deel, zowat de helft dan gewoonlijk.
De uitslag:
4km950: 1. Glenn Philips 17'28"; 4. Stijn Gyselinck 18'49" (15,8km per uur); 8. Bart Vanderstraeten 21'11" (14,200 km per uur) (op 59).
6km86km (volgens Strava 3'52/km, volgens de organisatie 3'7/km): 1. Niels Slachmuylders 25'02"; 5. Koen Michiels 26'32" (15,8km per uur); 7. James Joostens 28'39" (14,7 km per uur).(op 56)
Ingekort verslag van Koen: "Deze loop was erg zwaar door de warmte en het pittige parcours: veel hoogtemeters, veldwegen en kasseien. Met Tom Verbessem (voetbaltrainer van Thomas bij EMI Essene) had ik een ideaal mikpunt. Hij liep steeds 25m voor mij. Ik kreeg vleugels in de laatste kilometer toen ik een gastje hoorde roepen tegen zijn papa dat hij tweede was. Dan loop ik derde, dacht ik. Als ik hem kon kloppen, kon ik zelfs winnen. En ja hoor, in de laatste kilometer kon ik hem voorbij spurten. Ongelooflijk hoe supporters (de vele ouders van EMI) je vooruit kunnen stuwen. Nadien hoorde ik dat ik pas derde was. Mijn frank viel: de 7 en 14km liepen dooreen, vandaar de verwarring. In de preview uitslag zag ik me vierde staan. Uiteindelijk ben ik vijfde. Ik kon echter terugblikken op een goede wedstrijd, maar het gemis aan intervaltrainingen begin ik toch gewaar te worden. Binnenkort neem ik die weer op.
De 3 AAV'ers aan de start
Bart, Stijn en James
Onze drie musketiers trotseren warmte en het "vals plat" in Moorsel
5 juni. - Meten is weten. Drie van onze musketiers dienden zich aan in de Faluintjesjogging in Moorsel, een bijna thuiswedstrijd. Het was warm, maar een beetje wind maakte de wedstrijdomstandigheden dragelijker. Op een golvende omloop gaf iedereen het beste van zichzelf of deed alsof (knipoog). Stijn Gyselinck liet zijn koershonden voor een keer op stal en nam ons voormalig AAV-lid Dieter De Ridder, die tweede zou worden, als mikpunt. "Maar, het tempo dat hij ontwikkelde, lag iets te hoog voor mij. Dus verkoos ik wat zekerheid in te bouwen. Mocht ik hem langer gevolgd hebben, dan was de kans groot op een inzinking, en kon ik een ereplaats vergeten", sprak hij vrij fris na de wedstrijd. Stijn liep als zevende over de streep in 22'55", op 14 seconden gevolgd door zijn trainingspartner, die zijn 20km door Brussel in 1u39" blijkbaar goed verteerd had. In de aanloop naar die 20km had hij zijn training verschillende dagen moeten staken wegens ziekte. Ook Bart Vanderstraeten liet zich gelden. Hij werd veertiende in 25'11" en liet een gemiddelde van 14,24 km per uur optekenen. Verder in de uitslag vinden we vader en zoon Dumarey in elkaars tred terug. Ook zij zijn bij ons actief geweest (Danny als bestuurslid), Tim (atleet).
De uitslag: 1. Ruben Vandamme (een triatleet) 19'34"01 (18,400 km per uur); 2. Dieter De Ridder 20'22"01; 7. Stijn GYSELINCK 22'55"01; 8. James JOOSTENS 23'09"01; 14.Bart VANDERSTRAETEN 25'11"01 (op 90). .
De uitslag: 1. Ruben Vandamme (een triatleet) 19'34"01 (18,400 km per uur); 2. Dieter De Ridder 20'22"01; 7. Stijn GYSELINCK 22'55"01; 8. James JOOSTENS 23'09"01; 14.Bart VANDERSTRAETEN 25'11"01 (op 90). .
Stijn bij zijn aankomst in de Faluintjesjogging
James gerodeerd uit de 20km door Brussel
Bart in goede doen
Stijn naar winst in bedevaartsoord Banneux
Zijn verhaal:
Op zondag 21 mei nam ik deel aan de “Alphadogsport Race 2023 Canicross and bikejoring challenge-Arion cup” in Banneux.
• Canicross met Magnus!
Door het voorspelde warm weer werden de starturen wat vervroegd en ging ik van start met Magnus om 8u38 om 4,3km af te leggen, in de discipline canicross (mijn wekker ging om 5u af). Enkele hoogtemeters werden voorgeschoteld en we konden de snelste tijd van zondag binnen halen. Het parcours deed me terugdenken aan 2017 toen ik er Belgisch kampioen werd samen met tophond Lorko op dezelfde klim in een mooie strijd met Thomas Nsn . “Banneux” is al verschillende keren de plaats voor memorabele wedstrijden geweest. In 2018 was het de eerste officiële wedstrijd van Bia! En in 2011 was het één van mijn eerste wedstrijden! Ik deed er m’n eerste snelle korte race met een sterke leenhond: de Duitse staander Pollux (en de lange afstand deed ik die dag met Border Collie Hippie). #nostalgie
De editie van 2023 was een gezellige editie zonder stress! Magnus deed flink zijn best. Daarna in de kids-wedstrijd begeleidde ik Jindey met hondje Gilly. Jindey liep een puike wedstrijd, over stenen en wortels met afdalingen én een stevige klim . Haar zus Jaylynn liep een fun-rondje met m’n hond Nelson. Ik liep nog een rondje met Bia en Balder mocht de weide helemaal inspecteren. De kilometers waren binnen in een zonovergoten dag. Bedankt voor de organisatie: Indra Nelson Jango Néo & Alphadogsport.com!
Foto’s door: Hermans Anaïs – Photography, Dog’s Report & Jean Lou Hansen!
Materiaal: #zerodc , Voeding: #delconer
Zijn verhaal:
Op zondag 21 mei nam ik deel aan de “Alphadogsport Race 2023 Canicross and bikejoring challenge-Arion cup” in Banneux.
• Canicross met Magnus!
Door het voorspelde warm weer werden de starturen wat vervroegd en ging ik van start met Magnus om 8u38 om 4,3km af te leggen, in de discipline canicross (mijn wekker ging om 5u af). Enkele hoogtemeters werden voorgeschoteld en we konden de snelste tijd van zondag binnen halen. Het parcours deed me terugdenken aan 2017 toen ik er Belgisch kampioen werd samen met tophond Lorko op dezelfde klim in een mooie strijd met Thomas Nsn . “Banneux” is al verschillende keren de plaats voor memorabele wedstrijden geweest. In 2018 was het de eerste officiële wedstrijd van Bia! En in 2011 was het één van mijn eerste wedstrijden! Ik deed er m’n eerste snelle korte race met een sterke leenhond: de Duitse staander Pollux (en de lange afstand deed ik die dag met Border Collie Hippie). #nostalgie
De editie van 2023 was een gezellige editie zonder stress! Magnus deed flink zijn best. Daarna in de kids-wedstrijd begeleidde ik Jindey met hondje Gilly. Jindey liep een puike wedstrijd, over stenen en wortels met afdalingen én een stevige klim . Haar zus Jaylynn liep een fun-rondje met m’n hond Nelson. Ik liep nog een rondje met Bia en Balder mocht de weide helemaal inspecteren. De kilometers waren binnen in een zonovergoten dag. Bedankt voor de organisatie: Indra Nelson Jango Néo & Alphadogsport.com!
Foto’s door: Hermans Anaïs – Photography, Dog’s Report & Jean Lou Hansen!
Materiaal: #zerodc , Voeding: #delconer
Stijn en Koen schitteren in Denderloop in Liedekerke
Men kan niet zeggen dat Koen een gebrek aan inzet vertoont.
Stijn (derde van links) onmiddellijk vooraan in de Denderloop.
20 mei 23. - Op Hemelvaartsdag is er traditiegetrouw de Denderloop in Liedekerke. Canicrosser Stijn Gyselinck kaapte er een knappe zevende plaats over de 5km weg zonder er specifiek voor te trainen. Hij verkeert immers in een periode van relatieve rust na een lang en zwaar canicross-seizoen. Stijn verlengde zijn explosieve start met doorgedreven inzet en liep de afstand aan de Dender, die in werkelijkheid 5,2 km bedroeg, in 18:47 tegen een snelheid van 16 km per uur. "Ben ik relatief blij mee", aldus Stijn. De wedstrijd werd gewonnen door Lander Van Droogenbroeck in 16:21. Er kwamen 129 hardlopers aan de start.
Op de "10km" werden we vertegenwoordigd door Koen en Bart. Voor Koen een zeer bekend terrein. "Ik liep er al 6 à 7 keren en ik werkte bijna gans mijn leven in 'Likert'. Vorig jaar was ik nog zo blij als een kind omdat ik er voor het eerst onder de 4'00 per km liep (3'58). Ik liep in Meldert al eens 3'54 en in de Antikater-loop 3'52 per km. Maar dat was toen net geen 10 km. Dus mijn 'officiële' PR op de 10 km was nog steeds 3'58. Hoog tijd om dat wat scherper te stellen. Echter, ik sukkel nog steeds met de hamstrings. Sinds 2 weken ga ik langs bij een kinesist en moet ik de intervaltrainingen achterwege laten. Gelukkig wel groen licht gekregen om te mogen deelnemen. Het was koffiedik kijken in welke conditie ik aan de start zou verschijnen. Ik droomde toch van een nieuw PR in 3'50/km. De 1ste km is in dalende lijn en de ambitie was om die af te haspelen in 3'35 en de 2e in 3'48. Toen ik na de 1ste km doorkwam in 3'29 en de 2e in 3'48 had ik 23 seconden 'voorsprong'. Dat zag er goed uit. Maar dat zou ook nodig zijn als reserve voor de laatste km in stijgende lijn. Op km 3 en 4 bleef ik perfect op schema. Maar door de drankstand halfweg had ik net niet gezien in welke tijd ik aan de 5e km was doorgekomen. Wellicht had ik terrein verloren maar hoeveel? Halfweg was ik al vrij diep moeten gaan. Gelukkig waren km 6 en 7 opnieuw in dalende lijn. Ik liep in 14e positie en kon me uit de wind zetten door achter nr 13 (Daley) te lopen. Maar aan km 8 verloor ik opnieuw 7 seconden. Ik had enerzijds moeite om die loper voor mij te volgen. Maar anderzijds zou ik mijn doel net niet halen dacht ik als ik niets ondernam en achter hem bleef lopen. Ik besloot te versnellen op 2 km van het einde. Het zou een lange sprint worden tot de finish. Daley probeerde te volgen. Bij de eerste bergop net voor halfweg had hij mij er nog af gelopen. Ik dacht dat hetzelfde scenario zich zou herhalen. Maar bij hem was het vat ook af. Ik kreeg het erg zwaar bij die laatste stijgende km. Ik begon te kokhalzen. Verdorie, ik had te veel ontbeten (4 sandwiches en een halve banaan die al bij de opwarming op m'n maag lagen en me toen al deden kokhalzen). Gelukkig was de aankomst nu nabij. Ik eindigde als 13e in een nieuw PR van 38'27''. Missie geslaagd dus. Zonder blessure, op een vlak parcours, zonder (lichte) tegenwind en zonder maagproblemen kan er nog wat af. In ieder geval is 2023 nu al geslaagd met nieuwe PR's op de 5 km (17'20), 10 km en de halve marathon. Mijn PR op de 5 km is het scherpst en was misschien wel mijn beste wedstrijd ooit. Het volgende grote doel wordt om mijn PR op de halve marathon in het najaar scherper te stellen. En intussen nog kleinere wedstrijden meepikken. Maar eerst verlost geraken van die vervelende hamstringblessure.
Bart Vanderstraeten legde beslag op de 29ste plaats op 115 in 43:17".
Onze vierde man, James Joostens, moest op de valreep afzeggen wegens ziekte.
Op de "10km" werden we vertegenwoordigd door Koen en Bart. Voor Koen een zeer bekend terrein. "Ik liep er al 6 à 7 keren en ik werkte bijna gans mijn leven in 'Likert'. Vorig jaar was ik nog zo blij als een kind omdat ik er voor het eerst onder de 4'00 per km liep (3'58). Ik liep in Meldert al eens 3'54 en in de Antikater-loop 3'52 per km. Maar dat was toen net geen 10 km. Dus mijn 'officiële' PR op de 10 km was nog steeds 3'58. Hoog tijd om dat wat scherper te stellen. Echter, ik sukkel nog steeds met de hamstrings. Sinds 2 weken ga ik langs bij een kinesist en moet ik de intervaltrainingen achterwege laten. Gelukkig wel groen licht gekregen om te mogen deelnemen. Het was koffiedik kijken in welke conditie ik aan de start zou verschijnen. Ik droomde toch van een nieuw PR in 3'50/km. De 1ste km is in dalende lijn en de ambitie was om die af te haspelen in 3'35 en de 2e in 3'48. Toen ik na de 1ste km doorkwam in 3'29 en de 2e in 3'48 had ik 23 seconden 'voorsprong'. Dat zag er goed uit. Maar dat zou ook nodig zijn als reserve voor de laatste km in stijgende lijn. Op km 3 en 4 bleef ik perfect op schema. Maar door de drankstand halfweg had ik net niet gezien in welke tijd ik aan de 5e km was doorgekomen. Wellicht had ik terrein verloren maar hoeveel? Halfweg was ik al vrij diep moeten gaan. Gelukkig waren km 6 en 7 opnieuw in dalende lijn. Ik liep in 14e positie en kon me uit de wind zetten door achter nr 13 (Daley) te lopen. Maar aan km 8 verloor ik opnieuw 7 seconden. Ik had enerzijds moeite om die loper voor mij te volgen. Maar anderzijds zou ik mijn doel net niet halen dacht ik als ik niets ondernam en achter hem bleef lopen. Ik besloot te versnellen op 2 km van het einde. Het zou een lange sprint worden tot de finish. Daley probeerde te volgen. Bij de eerste bergop net voor halfweg had hij mij er nog af gelopen. Ik dacht dat hetzelfde scenario zich zou herhalen. Maar bij hem was het vat ook af. Ik kreeg het erg zwaar bij die laatste stijgende km. Ik begon te kokhalzen. Verdorie, ik had te veel ontbeten (4 sandwiches en een halve banaan die al bij de opwarming op m'n maag lagen en me toen al deden kokhalzen). Gelukkig was de aankomst nu nabij. Ik eindigde als 13e in een nieuw PR van 38'27''. Missie geslaagd dus. Zonder blessure, op een vlak parcours, zonder (lichte) tegenwind en zonder maagproblemen kan er nog wat af. In ieder geval is 2023 nu al geslaagd met nieuwe PR's op de 5 km (17'20), 10 km en de halve marathon. Mijn PR op de 5 km is het scherpst en was misschien wel mijn beste wedstrijd ooit. Het volgende grote doel wordt om mijn PR op de halve marathon in het najaar scherper te stellen. En intussen nog kleinere wedstrijden meepikken. Maar eerst verlost geraken van die vervelende hamstringblessure.
Bart Vanderstraeten legde beslag op de 29ste plaats op 115 in 43:17".
Onze vierde man, James Joostens, moest op de valreep afzeggen wegens ziekte.
Spelend in de Lilse Bergen
19 mei. - Op 14 mei was er de Titan Air 2023 in De Lilse Bergen in Gierle (Nederland).
Een obstakel-run met 15 springkastelen over een dikke 5km, o.a. door water en schuim
Zonder tijdsopname, even een fun training!
#HUPLAAA #titanevents
19 mei. - Op 14 mei was er de Titan Air 2023 in De Lilse Bergen in Gierle (Nederland).
Een obstakel-run met 15 springkastelen over een dikke 5km, o.a. door water en schuim
Zonder tijdsopname, even een fun training!
#HUPLAAA #titanevents
Van links naar rechts: Stan De Vleminck, Willem Van Schuerbeeck en Stijn Gyselinck.
Today I went on the podium with an Olympian! (door Stijn Gyselinck)
7 mei. - Nooit gedacht met een olympiër het podium te delen! Zondag op de Urban Trail in Merchtem over 5km. Een luchtige kermiswedstrijd tussendoor. Er werd o.a. doorheen gebouwen gelopen, langs de kerk en door een grasveld. De winnaar was onklopbaar, hij hield zelfs een plaspauze. Winnaar werd Willem Van Schuerbeeck: hij heeft een PR van 2u12.49 op de marathon en ging naar Rio in 2016. Haalde het podium net niet: onze Bart Vanderstraeten: knap vierde. Ook op de foto: Schepen van Peizegem (echt waar) Lien Casier, commentator en uitreiker van de medailles #peizegemkermis
7 mei. - Nooit gedacht met een olympiër het podium te delen! Zondag op de Urban Trail in Merchtem over 5km. Een luchtige kermiswedstrijd tussendoor. Er werd o.a. doorheen gebouwen gelopen, langs de kerk en door een grasveld. De winnaar was onklopbaar, hij hield zelfs een plaspauze. Winnaar werd Willem Van Schuerbeeck: hij heeft een PR van 2u12.49 op de marathon en ging naar Rio in 2016. Haalde het podium net niet: onze Bart Vanderstraeten: knap vierde. Ook op de foto: Schepen van Peizegem (echt waar) Lien Casier, commentator en uitreiker van de medailles #peizegemkermis
James in actie in Duffel.
Knappe prestatie van James in de Knokke-Run
4 mei. - Op de feestdag van de Arbeid trok James Joostens (24) naar de Vlaamse Oost-kust om er deel te nemen aan de Knokke-Run, waar hij koos voor de 10km. De organisatoren boden de deelnemers een mooi, veelal vlak parcours aan, waarop James zich goed kon uitleven. James hield er een gelijkmatig tempo op na, waarbij hij steeds vlot onder de 4 minuten per kilometer bleef. James beëindigde de wedstrijd als 47ste op 941 in een mooie tijd van 39'47" of tegen een snelheid van 15,230 km per uur. Dat belooft voor de 20km door Brussel, waaraan hij weldra voor de tweede keer zal deelnemen.
4 mei. - Op de feestdag van de Arbeid trok James Joostens (24) naar de Vlaamse Oost-kust om er deel te nemen aan de Knokke-Run, waar hij koos voor de 10km. De organisatoren boden de deelnemers een mooi, veelal vlak parcours aan, waarop James zich goed kon uitleven. James hield er een gelijkmatig tempo op na, waarbij hij steeds vlot onder de 4 minuten per kilometer bleef. James beëindigde de wedstrijd als 47ste op 941 in een mooie tijd van 39'47" of tegen een snelheid van 15,230 km per uur. Dat belooft voor de 20km door Brussel, waaraan hij weldra voor de tweede keer zal deelnemen.
28 april. - Wedstrijdverslagje Habay 23 April, TFK Race 2023 Canicross Bikejöring Scooter :
• Dogscooter met Magnus:
• Canicross kort met Balder:
• Miniemen cross met Jindey & Gilly:
(door Stijn Gyselinck)
Een nieuwe wedstrijd in de diepe Ardennen met een afwisselende omloop die bestond uit enkele hoogtemeters, bergop en bergaf, ruime en scherpe bochten, boomwortels, een straatoversteek of 2, enzovoort. Een nieuw parcours zorgt voor wat uitdaging en als afsluiter van het voorjaar van de kalender van de Belgische federatie doen we dit graag met goede prestaties. Dus werd de steptechniek de laatste weken wat opgefrist zodat het zo foutloos mogelijk zou gaan in de avontuurlijke Ardennen. Magnus was subliem en de steilste klim was Pogačar-waardig (haha). Na deze overwinning was Balder aan de beurt. Maar die had wat meer last van het ‘doef’ weer met hoge luchtvochtigheid. Ondanks dat bleven we 5 seconden van de besttijd, en nemen we de 2de snelste tijd op de korte afstand canicross . Spijtig net niet snelste, want het zat er in . M’n teefje Bia was invaller voor Kevin Weijermans bij het bikejören. Bia liep grotendeels hard door, maar de weersomstandigheden net na de loopsheid en de “nieuwe” man die achter haar fietste deed ze even twijfelen om dan nog een goede slotklim uit haar hoed te toveren. Bia had een hiermee goede training! Tussendoor begeleidde ik op de miniemen cross Jindey met Gilly doorheen een moeilijke race naar haar verdiende podiumplaats .
Bedankje aan handlers van de dag: Sheila & Jaylynn. Foto’s door Hermans Anaïs - Photography, Caro&Cie, Jean Lou Hansen en Dog's el.
• Voeding honden: #DelconPetfood #delcon
• Materiaal: harnassen en canicrosslijn: #zerodc
• Testlijn bij het steppen: Lijn PRO+ V2 van #alphadogsport
• Dogscooter met Magnus:
• Canicross kort met Balder:
• Miniemen cross met Jindey & Gilly:
(door Stijn Gyselinck)
Een nieuwe wedstrijd in de diepe Ardennen met een afwisselende omloop die bestond uit enkele hoogtemeters, bergop en bergaf, ruime en scherpe bochten, boomwortels, een straatoversteek of 2, enzovoort. Een nieuw parcours zorgt voor wat uitdaging en als afsluiter van het voorjaar van de kalender van de Belgische federatie doen we dit graag met goede prestaties. Dus werd de steptechniek de laatste weken wat opgefrist zodat het zo foutloos mogelijk zou gaan in de avontuurlijke Ardennen. Magnus was subliem en de steilste klim was Pogačar-waardig (haha). Na deze overwinning was Balder aan de beurt. Maar die had wat meer last van het ‘doef’ weer met hoge luchtvochtigheid. Ondanks dat bleven we 5 seconden van de besttijd, en nemen we de 2de snelste tijd op de korte afstand canicross . Spijtig net niet snelste, want het zat er in . M’n teefje Bia was invaller voor Kevin Weijermans bij het bikejören. Bia liep grotendeels hard door, maar de weersomstandigheden net na de loopsheid en de “nieuwe” man die achter haar fietste deed ze even twijfelen om dan nog een goede slotklim uit haar hoed te toveren. Bia had een hiermee goede training! Tussendoor begeleidde ik op de miniemen cross Jindey met Gilly doorheen een moeilijke race naar haar verdiende podiumplaats .
Bedankje aan handlers van de dag: Sheila & Jaylynn. Foto’s door Hermans Anaïs - Photography, Caro&Cie, Jean Lou Hansen en Dog's el.
• Voeding honden: #DelconPetfood #delcon
• Materiaal: harnassen en canicrosslijn: #zerodc
• Testlijn bij het steppen: Lijn PRO+ V2 van #alphadogsport
.Stijn: "I went to war on Easter @ Thor Bar Run, Obstacle Run" (10 maart in Moerzeke)
14 maart - "Mijn paaseieren heb ik niet droog kunnen houden op Pasen !
"Touwklimmen, klauteren, kruipen, rennen, modder ploeteren, tillen, voorwerpen transporteren (krachtbal, wapen, ketting, …), bekogeld worden, onder bruggen gaan in het water, van alles wat…"en Full body work-out!
#NoShortCuts #EasterSunday. Ook maatje Bart was er. Hij wou dat abosuluut eenns gedaan hebben.
En daags erna wat gaan ‘uitlopen’ op de Natuurloop in Londerzeel
11 maart 8 km: 1. Brent De Wachter 29.03; 10. Stijn Gyselinck 32'16" (6de senior, 14km9880 per uur); 33. Bart Vanderstraeten 37'27" (11de senior) op 110.
14 maart - "Mijn paaseieren heb ik niet droog kunnen houden op Pasen !
"Touwklimmen, klauteren, kruipen, rennen, modder ploeteren, tillen, voorwerpen transporteren (krachtbal, wapen, ketting, …), bekogeld worden, onder bruggen gaan in het water, van alles wat…"en Full body work-out!
#NoShortCuts #EasterSunday. Ook maatje Bart was er. Hij wou dat abosuluut eenns gedaan hebben.
En daags erna wat gaan ‘uitlopen’ op de Natuurloop in Londerzeel
11 maart 8 km: 1. Brent De Wachter 29.03; 10. Stijn Gyselinck 32'16" (6de senior, 14km9880 per uur); 33. Bart Vanderstraeten 37'27" (11de senior) op 110.
·
Stijn dacht aan zijn littekens: net niet onderkoeld
10 april. - Wedstrijd Baraque Fraiture (1 & 2 april):
•Dogscooter met Magnus: 2 x 2de (zaterdag & zondag)!
•Canicross kort met Balder: 2de & 1ste (zaterdag & zondag)!
Wat een weekend! We hebben het weer overleefd. Net een actiefilm. Zaterdag heel de dag regen en zondag heel de dag dichte mist . Het steponderdeel was glibberig als een paling! Mijn littekens op de knie doen me nog vaak denken aan de editie van vorig jaar en de valpartijen van vorige wedstrijd deden geen goed aan het moreel. Het werd veilig rijden op de heftige omloop en het was bibberen erna door het ijskoude water waarmee het parcours overladen was. Nadat de magie er voorgaande wedstrijd een beetje uit was, moest het materiaal vorige week naar de wielentovenaar en ikzelf naar de sjamaan van de regio voor kraakje hier en daar. Alles weer op zijn plek en uitgelijnd. Bijna ready to do magic again! Opgelapt om voor het podium te gaan, maar nog niet de oude om vinnig genoeg te rijden. En het vertrouwen in het materiaal moet nog weerkeren. Dankbaar dat ik twee keer de 2de plek kan halen bij het steppen. Na het steponderdeel moest het net niet onderkoelde lichaam opgewarmd worden in een draaiende auto om daarna er terug voor te gaan in het canicrossen. De 1ste dag: een 2de plaats na Nathan. En de 2de dag eindelijk terug eens de winst op de korte afstand! Balder hield goed in op de stukken waar ik het vroeg, Soms dacht hij wel eens te vroeg dat hij er weer voor mocht gaan… hahaha . Balder & Magnus zijn onlangs 3 jaar oud geworden! #TopDogz ! Mijn andere honden konden zich zondag ook eens uitleven. Nelson liep de korte afstand met Karin: “Nelson had er in begin niet veel zin in, maar op het einde richting skipiste werden we ingehaald door zijn baasje. Volle speed achter Stijn aan dacht Nelson ”. En Elise ging het wagen met Bia in het bikejören. Dat eindigde met een tripje in de ambulance naar het ziekenhuis van Bastogne voor enkele hechtingen. Ze zaten een milliseconde van het podium...!! Bia heeft zich uitgeleefd en Elise is een avontuur rijker (voor beeldmateriaal van de opgelopen schade verwijs ik de ramptoeristen door naar Elise haar profiel, haha).
We werken verder om de magie terug te vinden en extreme dingen te doen ! Op naar de volgende!
#zerodc #delcon #dolopdelcon #DelconPetfood
Foto’s door o.a. Blue dog photography, Jean Lou Hansen, Caro & Cie, Dog’s Report, Nicolas Delaye en Kristof Verdoodt. Handler: Kirsten.
James vijfde in Pegasusloop, Bart 18de
27 maart. - Ze waren recent al goed tot zeer goed in Dendermonde loopt! James (Joostens) en Bart (Vanderstraeten) hebben dat zondag door weer en wind bevestigd in de Pegasusloop in Londerzeel. Ze kozen voor de 7 kilometer en dat bleek een goede keuze te zijn. James liep zo mogelijk een van zijn beste wedstrijden ooit, wat resulteerde in een knappe vijfde plaats, afgelegd in 26'39" of tegen 3'51" per kilometer en een gemiddelde van 15,600km per uur. Iets meer dan drie minuten later legde Bart beslag op de achttiende plaats in 29'40", dat is 4'18" per kilometer en 14km per uur over de afstand. Aan de zeven kilometer namen 92 atleten deel.
27 maart. - Ze waren recent al goed tot zeer goed in Dendermonde loopt! James (Joostens) en Bart (Vanderstraeten) hebben dat zondag door weer en wind bevestigd in de Pegasusloop in Londerzeel. Ze kozen voor de 7 kilometer en dat bleek een goede keuze te zijn. James liep zo mogelijk een van zijn beste wedstrijden ooit, wat resulteerde in een knappe vijfde plaats, afgelegd in 26'39" of tegen 3'51" per kilometer en een gemiddelde van 15,600km per uur. Iets meer dan drie minuten later legde Bart beslag op de achttiende plaats in 29'40", dat is 4'18" per kilometer en 14km per uur over de afstand. Aan de zeven kilometer namen 92 atleten deel.
Koen Michiels in Gentse halve marathon: een nieuw PR, maar met dubbel gevoel .
27 maart. - "In 2003 liep ik mijn enige halve marathon ooit, toen in een tijd van 1u34min44", aldus Koen. "20 jaar al geleden! Zondag stond de halve marathon van Gent op het programma. Eind januari liep ik nog een toptijd tijdens de Dirk Martens Corrida in Aalst (6 km aan 3'29 per km). Volgens de website "prorun" zou die tijd omgezet naar de halve marathon een tijd geven van 1u21min. Heel snel, leek me. De verwachtingen waren alleszins hooggespannen. Maar helaas herviel ik kort na de corrida in mijn oude hamstringblessure en het was meteen heel serieus. De intervals en de intensieve trainingen werden geschrapt. Ik beperkte me tot rustige loopjes. Spijtig genoeg kwam er geen herstel. Ik begon stilaan de halve marathon uit mijn hoofd te zetten. Tot 2 weken geleden ik de eerste tekenen van verbetering merkte. Me dan toch maar ingeschreven. Afgelopen week bleek die opflakkering maar van korte duur en twijfelde ik tot de dag voor de wedstrijd aan mijn deelname. Maar omdat ik nog liever eervol ten onder ging dan thuis te zitten kniezen, besloot ik toch deel te nemen. Van een toptijd kon uiteraard geen sprake meer zijn. Het enige doel was een tijd lopen onder de 1u30. Aan de inschrijvingen lagen bandjes met daar de tijden per km volgens bepaalde doelen: 1u30, 1u40,... Ik begon snel met 4'00 na 1 km. Maar toen wist ik al dat ik dat tempo niet kon volhouden. Ik besloot licht te vertragen. Maar ik zat steeds perfect onder het schema van 1u30. Ik durfde niet sneller gaan omdat ik vreesde in het 2e deel de 'man met de hamer' tegen te komen. Halfweg nam ik een energiegelletje en dat leek te helpen. Rond km 14 voelde ik me nog vrij fris en toen wist ik: ooit loop ik een ganse marathon. Ik zat nooit à bloc en had de ademhaling steeds onder controle. Enkel mijn spieren konden niet sneller. Een gebrek aan harde training wellicht. Het jammere was dat de laatste 3 km de lopers van de 5km ineens voor ons liepen. Het werd slalommen tussen de tragere deelnemers. Bovendien liepen zij aan de betere binnenkant. Dit kostte kostbare tijd. Ik eindigde in 1u28min16sec, goed voor de 242e plaats op bijna 6000 finishers. Mijn PR gebroken. Op 3 seconden na liep ik de 2e helft van de wedstrijd even snel als het 1ste deel. Goed ingedeeld dus. Een goede tijd, maar geen supertijd. Gezien de omstandigheden (koude, regen, blessure) moet ik hier blij mee zijn. Maar ik weet dat het nog (veel) sneller kan. Deze wedstrijd moest me vooral ervaring en vertrouwen laten opdoen. Ik ben nu niet meer bang van deze afstand en weet dat ik de volgende keer harder mag gaan. Ik was bij de finish niet stik-kapot, getuige ook mijn 'eindsprint' van 3'54 in de laatste km. Veel lopers zeggen na een zware wedstrijd: dat nooit meer! Dat gevoel had ik nooit. Het doel is nu goed herstellen. Graag dit jaar nog 1 halve marathon, volgend jaar 2 en dan in 2025 zou de ganse eindelijk op het menu moeten staan.
Het was ook fijn dat Karel Sabbe (de man van de Barkley Marathons) ons kwam aanmoedigen aan de start. In vergelijking met zijn prestaties was dit peanuts. Toch werkt hij voor mij erg inspirerend. Bij Karel Sabbe is het mentale aspect erg belangrijk. Ik probeer ook iemand te zijn die nooit opgeeft. De vele blessures hebben me al vaak doen denken aan opgeven. Maar steeds hervind ik het vertrouwen en de goesting. Dit was denk ik de reden dat ik bij de start ineens erg emotioneel werd. Ik kreeg tranen in de ogen. Na alle ontgoochelingen en opofferingen stond ik toch maar mooi aan de start. Ook het besef dat ik erg gelukkig ben met mijn topvrouwtje en topkids maakte me zo emotioneel. Nadien kunnen knallen, passeren langs het historische stadscentrum, langs de Ghelamco-arena met de opzwepende DJ-set,.. het was een zalig gevoel! Dit smaakt naar meer!.
27 maart. - "In 2003 liep ik mijn enige halve marathon ooit, toen in een tijd van 1u34min44", aldus Koen. "20 jaar al geleden! Zondag stond de halve marathon van Gent op het programma. Eind januari liep ik nog een toptijd tijdens de Dirk Martens Corrida in Aalst (6 km aan 3'29 per km). Volgens de website "prorun" zou die tijd omgezet naar de halve marathon een tijd geven van 1u21min. Heel snel, leek me. De verwachtingen waren alleszins hooggespannen. Maar helaas herviel ik kort na de corrida in mijn oude hamstringblessure en het was meteen heel serieus. De intervals en de intensieve trainingen werden geschrapt. Ik beperkte me tot rustige loopjes. Spijtig genoeg kwam er geen herstel. Ik begon stilaan de halve marathon uit mijn hoofd te zetten. Tot 2 weken geleden ik de eerste tekenen van verbetering merkte. Me dan toch maar ingeschreven. Afgelopen week bleek die opflakkering maar van korte duur en twijfelde ik tot de dag voor de wedstrijd aan mijn deelname. Maar omdat ik nog liever eervol ten onder ging dan thuis te zitten kniezen, besloot ik toch deel te nemen. Van een toptijd kon uiteraard geen sprake meer zijn. Het enige doel was een tijd lopen onder de 1u30. Aan de inschrijvingen lagen bandjes met daar de tijden per km volgens bepaalde doelen: 1u30, 1u40,... Ik begon snel met 4'00 na 1 km. Maar toen wist ik al dat ik dat tempo niet kon volhouden. Ik besloot licht te vertragen. Maar ik zat steeds perfect onder het schema van 1u30. Ik durfde niet sneller gaan omdat ik vreesde in het 2e deel de 'man met de hamer' tegen te komen. Halfweg nam ik een energiegelletje en dat leek te helpen. Rond km 14 voelde ik me nog vrij fris en toen wist ik: ooit loop ik een ganse marathon. Ik zat nooit à bloc en had de ademhaling steeds onder controle. Enkel mijn spieren konden niet sneller. Een gebrek aan harde training wellicht. Het jammere was dat de laatste 3 km de lopers van de 5km ineens voor ons liepen. Het werd slalommen tussen de tragere deelnemers. Bovendien liepen zij aan de betere binnenkant. Dit kostte kostbare tijd. Ik eindigde in 1u28min16sec, goed voor de 242e plaats op bijna 6000 finishers. Mijn PR gebroken. Op 3 seconden na liep ik de 2e helft van de wedstrijd even snel als het 1ste deel. Goed ingedeeld dus. Een goede tijd, maar geen supertijd. Gezien de omstandigheden (koude, regen, blessure) moet ik hier blij mee zijn. Maar ik weet dat het nog (veel) sneller kan. Deze wedstrijd moest me vooral ervaring en vertrouwen laten opdoen. Ik ben nu niet meer bang van deze afstand en weet dat ik de volgende keer harder mag gaan. Ik was bij de finish niet stik-kapot, getuige ook mijn 'eindsprint' van 3'54 in de laatste km. Veel lopers zeggen na een zware wedstrijd: dat nooit meer! Dat gevoel had ik nooit. Het doel is nu goed herstellen. Graag dit jaar nog 1 halve marathon, volgend jaar 2 en dan in 2025 zou de ganse eindelijk op het menu moeten staan.
Het was ook fijn dat Karel Sabbe (de man van de Barkley Marathons) ons kwam aanmoedigen aan de start. In vergelijking met zijn prestaties was dit peanuts. Toch werkt hij voor mij erg inspirerend. Bij Karel Sabbe is het mentale aspect erg belangrijk. Ik probeer ook iemand te zijn die nooit opgeeft. De vele blessures hebben me al vaak doen denken aan opgeven. Maar steeds hervind ik het vertrouwen en de goesting. Dit was denk ik de reden dat ik bij de start ineens erg emotioneel werd. Ik kreeg tranen in de ogen. Na alle ontgoochelingen en opofferingen stond ik toch maar mooi aan de start. Ook het besef dat ik erg gelukkig ben met mijn topvrouwtje en topkids maakte me zo emotioneel. Nadien kunnen knallen, passeren langs het historische stadscentrum, langs de Ghelamco-arena met de opzwepende DJ-set,.. het was een zalig gevoel! Dit smaakt naar meer!.
Stijn in Spa 1ste in dogscooter
Tweemaal goud en zilver voor Stijn in Spa
(Foto)Verslagje Canicross de Spa Maquisard 2023, 18&19 Maart:
• Dogscooter met Magnus: 2x 1ste
• Canicross Kort met Balder: 2x 2de
• Miniemen cross zaterdag met Jindey & Pinna
Het was een festival van valpartijen en lekke banden. Limieten worden opgezocht op deze wedstrijdplaats. Limieten van snelheid in de steile afdaling maar ook in de klim. Gaan we recht en heel blijven? Gaat het materiaal heel blijven? Dat is voor ons best gelukt. Met de step voelde het als “Redbull Racing” aan! Vooral wanneer de remmen minder effectief zijn dan ik dacht op sommige stukken. Dan maar: er vol voor gaan! Mighty Magnus was outstandig! Daarna met de grote brok Balder de afdalingen trotseren in de canicross. Hem wat afgeremd om dan in de klim te gaan, enkel Nathan was sneller. Zaterdag ook de miniemencross gedaan met het kleine dappere meisje Jindey. Het horrorbeekje maakte zijn volgende slachtoffer, ze viel, maar liep zonder klagen verder. Wat een bikkelharde meid #girlpower! Opgelucht dat ze ok was, het klonk erna: “Bedankt voor het rennen” en “heb je de dode das al gezien, kom!” Oef!
Zondag wou het iets grotere dappere meisje Elise (na een staartbeenbreuk in een vorige editie van deze wedstrijd) het nog eens wagen met Bia op de fiets. Bia kon zich helemaal uitleven, en Elise kwam nog niet helemaal zonder schade toe, maar best goed: 5de .
Weer een avontuurlijke editie van Spa achter de rug!
#zerodc #delcon #DelconPetfood
Bedankje aan handlers: Sheila & Kirsten en mecanicien sur place Kevin! Foto’s door o.a. Blue dog photography, Mompix Photography, Dog's Report en Jean Lou Hansen.
(Foto)Verslagje Canicross de Spa Maquisard 2023, 18&19 Maart:
• Dogscooter met Magnus: 2x 1ste
• Canicross Kort met Balder: 2x 2de
• Miniemen cross zaterdag met Jindey & Pinna
Het was een festival van valpartijen en lekke banden. Limieten worden opgezocht op deze wedstrijdplaats. Limieten van snelheid in de steile afdaling maar ook in de klim. Gaan we recht en heel blijven? Gaat het materiaal heel blijven? Dat is voor ons best gelukt. Met de step voelde het als “Redbull Racing” aan! Vooral wanneer de remmen minder effectief zijn dan ik dacht op sommige stukken. Dan maar: er vol voor gaan! Mighty Magnus was outstandig! Daarna met de grote brok Balder de afdalingen trotseren in de canicross. Hem wat afgeremd om dan in de klim te gaan, enkel Nathan was sneller. Zaterdag ook de miniemencross gedaan met het kleine dappere meisje Jindey. Het horrorbeekje maakte zijn volgende slachtoffer, ze viel, maar liep zonder klagen verder. Wat een bikkelharde meid #girlpower! Opgelucht dat ze ok was, het klonk erna: “Bedankt voor het rennen” en “heb je de dode das al gezien, kom!” Oef!
Zondag wou het iets grotere dappere meisje Elise (na een staartbeenbreuk in een vorige editie van deze wedstrijd) het nog eens wagen met Bia op de fiets. Bia kon zich helemaal uitleven, en Elise kwam nog niet helemaal zonder schade toe, maar best goed: 5de .
Weer een avontuurlijke editie van Spa achter de rug!
#zerodc #delcon #DelconPetfood
Bedankje aan handlers: Sheila & Kirsten en mecanicien sur place Kevin! Foto’s door o.a. Blue dog photography, Mompix Photography, Dog's Report en Jean Lou Hansen.
Bij ons ontdekt en opgeleid: Djemine nationaal vice-kampioene 60m indoor!
21 maart. - Even terugblikken op het afgelopen indoorseizoen, waarin Djemine Kudura als eerstejaaars TWEEDE werd op het Belgisch indoorkampioenschap 60m vlak voor scholieren. In de reeksen had ze haar persoonlijk record op 7"60 gebracht. In de finale verbeterde ze dat kersvers record tot 7"59 en werd ze met het kleinste verschil (7"58) geklopt door haar rivale Camille Sonneville, die tweedejaars is. Als AAV gaan we er prat op dat wij haar voor enkele jaren in de Neerveldstraat hebben ontdekt en opgeleid. Onder meer Jan Snoeck heeft zich met haar intensief bezig gehouden. Vorig schooljaar ruilde ze haar school in Dendermonde in voor de sportschool in Hasselt, maar dat is geen succes gebleken. Nu gaat ze weer in Dendermode naar school. Op het BK vorig jaar in Lebbeke werd haar talent opgemerkt door grotere clubs en uiteindelijk heeft Brabant Wallon haar kunnen overtuigen om bij hen aan te sluiten, waar ze nu al een tijdje oefent onder de leiding van federaal trainer Caroline Bam, de coach van onze nationale Cheetahs (4x400m).
21 maart. - Even terugblikken op het afgelopen indoorseizoen, waarin Djemine Kudura als eerstejaaars TWEEDE werd op het Belgisch indoorkampioenschap 60m vlak voor scholieren. In de reeksen had ze haar persoonlijk record op 7"60 gebracht. In de finale verbeterde ze dat kersvers record tot 7"59 en werd ze met het kleinste verschil (7"58) geklopt door haar rivale Camille Sonneville, die tweedejaars is. Als AAV gaan we er prat op dat wij haar voor enkele jaren in de Neerveldstraat hebben ontdekt en opgeleid. Onder meer Jan Snoeck heeft zich met haar intensief bezig gehouden. Vorig schooljaar ruilde ze haar school in Dendermonde in voor de sportschool in Hasselt, maar dat is geen succes gebleken. Nu gaat ze weer in Dendermode naar school. Op het BK vorig jaar in Lebbeke werd haar talent opgemerkt door grotere clubs en uiteindelijk heeft Brabant Wallon haar kunnen overtuigen om bij hen aan te sluiten, waar ze nu al een tijdje oefent onder de leiding van federaal trainer Caroline Bam, de coach van onze nationale Cheetahs (4x400m).
James en Bart bewijzen stijgende vorm in "Dendermonde loopt"
20 maart. - Rust roest en de trainingen lonen. James en Bart verzilverden hun noeste trainingsarbeid met een glansprestatie in Dendermonde loopt, de nieuwe benaming voor de massaloop in Dendermonde sinds Maspoe de organisatie heeft overgenomen van Golazo. We zagen James op twee derde van de training Koen uit de wind zetten en dan wisten we het wel. James benadert de topconditie. Hij staat scherp. "Eet hij wel genoeg?", vroeg zijn mama zich bezorgd af. Zeker wel, maar om snel te lopen mag je geen kilootje te veel meesleuren. Dat weet James als geen ander. Hij raasde de 10km in Dendermonde als dertigste af in de scherpe tijd van 38'29". Ons voormalig AAV-lid; Amber Teugels, meer dan een decennium lang bij ons getraind, legde als vijfde vrouw beslag op de veertigste plaats in 39'40". Dat is niet onaardig, maar toch, denken we zo, een beetje onder haar waarde. James trainingsgezel Bart, voor een paar maand nog slachtoffer van een arbeidsongeval, waardoor hij weken aan een stuk langs de kant moest blijven toekijken, bewees op goede weg van herstel te zijn door 72ste te worden in 42'48". Op naar de Pegasusloop zondag in Londerzeel!
20 maart. - Rust roest en de trainingen lonen. James en Bart verzilverden hun noeste trainingsarbeid met een glansprestatie in Dendermonde loopt, de nieuwe benaming voor de massaloop in Dendermonde sinds Maspoe de organisatie heeft overgenomen van Golazo. We zagen James op twee derde van de training Koen uit de wind zetten en dan wisten we het wel. James benadert de topconditie. Hij staat scherp. "Eet hij wel genoeg?", vroeg zijn mama zich bezorgd af. Zeker wel, maar om snel te lopen mag je geen kilootje te veel meesleuren. Dat weet James als geen ander. Hij raasde de 10km in Dendermonde als dertigste af in de scherpe tijd van 38'29". Ons voormalig AAV-lid; Amber Teugels, meer dan een decennium lang bij ons getraind, legde als vijfde vrouw beslag op de veertigste plaats in 39'40". Dat is niet onaardig, maar toch, denken we zo, een beetje onder haar waarde. James trainingsgezel Bart, voor een paar maand nog slachtoffer van een arbeidsongeval, waardoor hij weken aan een stuk langs de kant moest blijven toekijken, bewees op goede weg van herstel te zijn door 72ste te worden in 42'48". Op naar de Pegasusloop zondag in Londerzeel!
Stijn: "We are Belgian Champion 2023 (Alaskan husky)"
16 maart. - Yihaaa! We zijn weer kampioen! Ik wedde op 2 paarden met 3 honden in de kattenbos van Lommel afgelopen weekend en deed mee met de step in de categorie met 1 hond én die met 2 honden. Het enorme werk, moddervreten en de vele opofferingen van de afgelopen tijd werden beloond.
5 jaar geleden kon ik deze wedstrijd op punten winnen met mijn legendarische hond Lorko (waarmee ik nog 5 titels won bij de Belgische Canicross Federatie), nu een half decennium later volgt Balder hem op . Net als toen kreeg deze machtsvertoning de meeste punten in alle onderdelen. Magnus en Bia kregen de 4de plaats in het puntenklassement met hun winst in het onderdeel met 2 honden. In de 2 onderdelen hadden we te maken met sterke tegenstanders van alle leeftijden en geslachten, dus veel mocht er niets mis gaan. Balder bleef zo goed als foutloos beide dagen. Magnus & Bia hadden enkele kleine misverstandjes en een beetje oponthoud in de laatste meters van de eerste dag doordat een hond die we gingen inhalen zich omdraaide en voor versperring zorgde. Adrenaline was torenhoog hierdoor en frustratie was er uiteraard. Maar doordat dit goed opgelost werd, kreeg ik totaal onverwachts de trofee voor fair play van het weekend . Voor mij is deze trofee ook een waardering voor het werk naar mijn honden toe omdat ze in zo’n omstandigheden kalm moeten blijven, focus houden en geen agressie mogen tonen. Bedankt aan de federatie (FBMC, Federation of Belgian Mushers Clubs) voor dit en de organisatie van het weekend .
De been -en bilspieren trillen nog na van de intensieve inspanning en het hoofd is nog wat in de wolken van de overwinning. Uiteraard heeft Topdog Balder een groot aandeel, een atleet én een schat van een hond, bedankt kweker Indrė! Maar ook mijn andere honden en voorgaande generaties hebben hier de weg naartoe gelegd. En natuurlijk ook de fysieke en mentale beproevingen, én de trainingen van de afgelopen tijd. Het vergt vele moeilijkheden om iets makkelijk te doen lijken. Een erkenning die me gaat bijblijven en ons selecteert voor het komende wereldkampioenschap IFSS !
• Dogscooter 1 dog: Balder(Belgisch Kampioenschap 1ste)
• Dogscooter 2 dogs: Bia & Magnus(BK 4de pl. + parcoursrecord)
Materiaal: #zerodc , Voeding honden: #DelconPetfood .
Dank aan alle helpers aan de start/finish: Nico, Cindy, Joni, Kirsten, Karin, Ineke en Charlotte! En diegene die hielpen met het dragen van de prijzen naar de auto! Dank aan alle fotografen (o.a. Michel van Gompel: m-foto.be, Natalie Veekmans, ververphotography, Cindy Brouwers, Joke Naert, Karin Peeters, Tim Van Brussel en Eline Depoorter).
16 maart. - Yihaaa! We zijn weer kampioen! Ik wedde op 2 paarden met 3 honden in de kattenbos van Lommel afgelopen weekend en deed mee met de step in de categorie met 1 hond én die met 2 honden. Het enorme werk, moddervreten en de vele opofferingen van de afgelopen tijd werden beloond.
5 jaar geleden kon ik deze wedstrijd op punten winnen met mijn legendarische hond Lorko (waarmee ik nog 5 titels won bij de Belgische Canicross Federatie), nu een half decennium later volgt Balder hem op . Net als toen kreeg deze machtsvertoning de meeste punten in alle onderdelen. Magnus en Bia kregen de 4de plaats in het puntenklassement met hun winst in het onderdeel met 2 honden. In de 2 onderdelen hadden we te maken met sterke tegenstanders van alle leeftijden en geslachten, dus veel mocht er niets mis gaan. Balder bleef zo goed als foutloos beide dagen. Magnus & Bia hadden enkele kleine misverstandjes en een beetje oponthoud in de laatste meters van de eerste dag doordat een hond die we gingen inhalen zich omdraaide en voor versperring zorgde. Adrenaline was torenhoog hierdoor en frustratie was er uiteraard. Maar doordat dit goed opgelost werd, kreeg ik totaal onverwachts de trofee voor fair play van het weekend . Voor mij is deze trofee ook een waardering voor het werk naar mijn honden toe omdat ze in zo’n omstandigheden kalm moeten blijven, focus houden en geen agressie mogen tonen. Bedankt aan de federatie (FBMC, Federation of Belgian Mushers Clubs) voor dit en de organisatie van het weekend .
De been -en bilspieren trillen nog na van de intensieve inspanning en het hoofd is nog wat in de wolken van de overwinning. Uiteraard heeft Topdog Balder een groot aandeel, een atleet én een schat van een hond, bedankt kweker Indrė! Maar ook mijn andere honden en voorgaande generaties hebben hier de weg naartoe gelegd. En natuurlijk ook de fysieke en mentale beproevingen, én de trainingen van de afgelopen tijd. Het vergt vele moeilijkheden om iets makkelijk te doen lijken. Een erkenning die me gaat bijblijven en ons selecteert voor het komende wereldkampioenschap IFSS !
• Dogscooter 1 dog: Balder(Belgisch Kampioenschap 1ste)
• Dogscooter 2 dogs: Bia & Magnus(BK 4de pl. + parcoursrecord)
Materiaal: #zerodc , Voeding honden: #DelconPetfood .
Dank aan alle helpers aan de start/finish: Nico, Cindy, Joni, Kirsten, Karin, Ineke en Charlotte! En diegene die hielpen met het dragen van de prijzen naar de auto! Dank aan alle fotografen (o.a. Michel van Gompel: m-foto.be, Natalie Veekmans, ververphotography, Cindy Brouwers, Joke Naert, Karin Peeters, Tim Van Brussel en Eline Depoorter).
Stijn twee keer tweede in Westerschouwen na ziekte
Nog wat foto’s en filmpje van mijn laatste wedstrijd: 1ste Fastdog Canicross Westerschouwen op 5 februari.
• 2de plaats met Balder op de 3km
• 2de plaats met Nelson op de bijna 9km
De organisatie beloofde een pittige omloop in een supermooie omgeving en daarmee logen ze zeker niet! Het Klimbos Westerschouwen (Burgh-Haamstede, Zeeland, NL ) was een toplocatie. En of het pittig was, zeker na een week ziek te zijn geweest, was de korte afstand met Balder een hele opgave. Balder voelde dat ik niet top was en maakte ook wat foutjes. Maar zeer tevreden dat we niet te ver achter Nathan Claus waren met een mooie 2de plaats (Nathan werd vervangen op het podium door Dirk). Even recupereren wanneer de 6km doorging en dan met Nelson de lange afstand rustig aan, niet te snel, niet te traag, ideaal, zo gaat dat met hem . De zeelucht deed me deugd en het ging al veel beter. Ook op de lange afstand werd het een 2de plaats, totaal onverwacht . Op de aftermovie (link onderaan) zie je onze passage op 0:57. Dit filmpje geeft een impressie van de geslaagde wedstrijddag. Met als afsluiter het misschien wel spannendste gedeelte, want hier kan je niet voor trainen: de tombola! Fijne georganiseerde dag.
Aftermovie: https://www.facebook.com/lgbrunning/videos/734526318025591
Foto’s door Angelique Kleppe, Ilse Deborger, Merlijn Arina en Irene de Looze.
(Prestaties mede mogelijk door Materiaal: #zerodc , Hondenvoer: #DelconPetfood ).
Nog wat foto’s en filmpje van mijn laatste wedstrijd: 1ste Fastdog Canicross Westerschouwen op 5 februari.
• 2de plaats met Balder op de 3km
• 2de plaats met Nelson op de bijna 9km
De organisatie beloofde een pittige omloop in een supermooie omgeving en daarmee logen ze zeker niet! Het Klimbos Westerschouwen (Burgh-Haamstede, Zeeland, NL ) was een toplocatie. En of het pittig was, zeker na een week ziek te zijn geweest, was de korte afstand met Balder een hele opgave. Balder voelde dat ik niet top was en maakte ook wat foutjes. Maar zeer tevreden dat we niet te ver achter Nathan Claus waren met een mooie 2de plaats (Nathan werd vervangen op het podium door Dirk). Even recupereren wanneer de 6km doorging en dan met Nelson de lange afstand rustig aan, niet te snel, niet te traag, ideaal, zo gaat dat met hem . De zeelucht deed me deugd en het ging al veel beter. Ook op de lange afstand werd het een 2de plaats, totaal onverwacht . Op de aftermovie (link onderaan) zie je onze passage op 0:57. Dit filmpje geeft een impressie van de geslaagde wedstrijddag. Met als afsluiter het misschien wel spannendste gedeelte, want hier kan je niet voor trainen: de tombola! Fijne georganiseerde dag.
Aftermovie: https://www.facebook.com/lgbrunning/videos/734526318025591
Foto’s door Angelique Kleppe, Ilse Deborger, Merlijn Arina en Irene de Looze.
(Prestaties mede mogelijk door Materiaal: #zerodc , Hondenvoer: #DelconPetfood ).
Stijn probeerde alle afstanden uit in de buurt van Rotterdam
4 maart. - Throwback naar de wedstrijd in Spijkenisse (regio Rotterdam) van 29 januari nu alle (prachtige!) foto's er zijn van Mud/tt Photography:
• Dogscooter met Magnus
• Canicross kort met Balder
• Bikejöring met Bia
• Canicross lang met Nelson
• Kidscross met Jindey & Magnus
All-in! Een gekke ingeving van eens alle afstanden te doen op de wedstijd van Spijkenisse en zo het jaar te beginnen. Het was een leuke organisatie aan de rand van Rotterdam op een cyclocross-achtig parcours: met heuvels, zandstrookjes, bochtenwerk, stukje bos en een open rechte lijn. Veel variatie dus, waarbij ook veel kan mis gaan. De Topdogz broers verbaasde me in een foutloze ronde die ze elk deden. Ze lazen het parcours perfect, wat niet zo vanzelfsprekend was met de vele lintjes. Beiden een mooie 1ste plaats tegen enkele sterke spelers. Bia deed het ook super, enkel bij de U-bocht was wat verwarring. Baasje op groot verzet wattage gepompt met een 3de plaats als resultaat. Daarna deed ik met m’n senior hond Nelson rustig aan op de lange afstand, met een verassende 3de plek in onze categorie en dat zorgde zo voor een memorabel podiummoment : Nummer 1 & 2 waren al naar huis en omdat maar alleen op een podiumfoto staan niet zo passend is gingen de 2 bevallige dames van de organisatie mee op de foto, dank u Nelson ! Als afsluiter de kidscross als begeleider van jong talent Jindey en eens met Magnus voor het eerst en dat ging super!
Alle hondjes in actie en in de prijzen (inclusief tombola ), wat een start van 2023 !
Foto’s o.a. door Mud/tt Photography (prachtige actiefoto's), Rianne Berndsen (start Balder), Sheila Fredrix (Nelson zijzicht). !
4 maart. - Throwback naar de wedstrijd in Spijkenisse (regio Rotterdam) van 29 januari nu alle (prachtige!) foto's er zijn van Mud/tt Photography:
• Dogscooter met Magnus
• Canicross kort met Balder
• Bikejöring met Bia
• Canicross lang met Nelson
• Kidscross met Jindey & Magnus
All-in! Een gekke ingeving van eens alle afstanden te doen op de wedstijd van Spijkenisse en zo het jaar te beginnen. Het was een leuke organisatie aan de rand van Rotterdam op een cyclocross-achtig parcours: met heuvels, zandstrookjes, bochtenwerk, stukje bos en een open rechte lijn. Veel variatie dus, waarbij ook veel kan mis gaan. De Topdogz broers verbaasde me in een foutloze ronde die ze elk deden. Ze lazen het parcours perfect, wat niet zo vanzelfsprekend was met de vele lintjes. Beiden een mooie 1ste plaats tegen enkele sterke spelers. Bia deed het ook super, enkel bij de U-bocht was wat verwarring. Baasje op groot verzet wattage gepompt met een 3de plaats als resultaat. Daarna deed ik met m’n senior hond Nelson rustig aan op de lange afstand, met een verassende 3de plek in onze categorie en dat zorgde zo voor een memorabel podiummoment : Nummer 1 & 2 waren al naar huis en omdat maar alleen op een podiumfoto staan niet zo passend is gingen de 2 bevallige dames van de organisatie mee op de foto, dank u Nelson ! Als afsluiter de kidscross als begeleider van jong talent Jindey en eens met Magnus voor het eerst en dat ging super!
Alle hondjes in actie en in de prijzen (inclusief tombola ), wat een start van 2023 !
Foto’s o.a. door Mud/tt Photography (prachtige actiefoto's), Rianne Berndsen (start Balder), Sheila Fredrix (Nelson zijzicht). !
James toont wat hij kan in Duffel
4 maart. - In de veldloop van Duffel, die plaatsvond in de vlakke omgeving van het atletiekstadion, heeft James Joostens bij de senioren een mooie prestatie neergezet. Waar vroeger een pittige helling in het parcours voorkwam, was het nu biljartvlak. Maar de wind heeft vrij spel in de buurt van het stadion, wat de opgave net gemakkelijk maakt. James koos opnieuw moedig voor de lange cross, die in Duffel 9,8km lang was. James heeft wel aanleg voor die lange afstanden. Hij werd 19de op 23, maar vooral zijn behaalde tijd mag gezien worden: 36'12". Er zijn niet zo veel die dat kunnen. Vandaar dat er zo weinig komen natuurlijk... Bravo, James!
4 maart. - In de veldloop van Duffel, die plaatsvond in de vlakke omgeving van het atletiekstadion, heeft James Joostens bij de senioren een mooie prestatie neergezet. Waar vroeger een pittige helling in het parcours voorkwam, was het nu biljartvlak. Maar de wind heeft vrij spel in de buurt van het stadion, wat de opgave net gemakkelijk maakt. James koos opnieuw moedig voor de lange cross, die in Duffel 9,8km lang was. James heeft wel aanleg voor die lange afstanden. Hij werd 19de op 23, maar vooral zijn behaalde tijd mag gezien worden: 36'12". Er zijn niet zo veel die dat kunnen. Vandaar dat er zo weinig komen natuurlijk... Bravo, James!
James in actie in Duffel
Stijn wint 10km lange trail van Houffalize
25 januari. - Zijn verhaal: "Het was zwoegen in de sneeuw en strijden tegen de kou! Aanvallen van in het begin was het plan en doorzetten bij de moeilijke stukken. Het parcours leek om dit plan te vragen, dus werd het een heel andere aanpak dan de week ervoor in het veel vlakkere Moorsel. Als opgejaagd wild zag ik vaak in een ooghoek de concurrentie verschijnen in opvallende kleuren in contrast met de zwart-witte omgeving. Zuurstof werd ten volle opgezogen om de rotatie hoog te houden. De zwaarste klim wou me kraken, maar ik nam een hand vol sneeuw en duwde het in m’n smoel en ging door! Op het einde kroop wat natte kou in de blote kuiten maar de winst was binnen . Wat een mooie trail was deze editie alweer en de sneeuw maakte het nog pittiger! Afzien en genieten gaan vaak hand in hand.".
25 januari. - Zijn verhaal: "Het was zwoegen in de sneeuw en strijden tegen de kou! Aanvallen van in het begin was het plan en doorzetten bij de moeilijke stukken. Het parcours leek om dit plan te vragen, dus werd het een heel andere aanpak dan de week ervoor in het veel vlakkere Moorsel. Als opgejaagd wild zag ik vaak in een ooghoek de concurrentie verschijnen in opvallende kleuren in contrast met de zwart-witte omgeving. Zuurstof werd ten volle opgezogen om de rotatie hoog te houden. De zwaarste klim wou me kraken, maar ik nam een hand vol sneeuw en duwde het in m’n smoel en ging door! Op het einde kroop wat natte kou in de blote kuiten maar de winst was binnen . Wat een mooie trail was deze editie alweer en de sneeuw maakte het nog pittiger! Afzien en genieten gaan vaak hand in hand.".
Koen (804) in actie (archiefbeeld)
"Is de Dirk Martens Corrida Aalst mijn beste wedstrijd ooit?
24 januari. - "Deze corrida vormt een opwarmertje voor het zwaardere werk eind maart. Nou ja, opwarmertje. Het kwik schommelde rond het vriespunt", zo doet Koen Michiels zijn verhaal. "Deze corrida was absoluut geen doel. Nog steeds weeg draag ik een paar kilootjes te veel mee (een gevolg van een wedstrijdarme periode in de maanden november en december plus de feestdagen). Het opzet was beter doen dan vorig jaar (3'51/km en 15de plaats). Ik hoopte op een nieuw pr op de 5km, maar ging er niet van uit. Maar de veldloop van twee weken geleden in Grimbergen gaf me veel vertrouwen. De start verliep razendsnel met een tempo van 3'11" na de eerste kilometer. Nooit had ik een wedstrijd zo snel aangevat. Ik lag zowaar 27 seconden voor op mijn record. De eerste lopers liepen niet eens zo erg veel voorop. Maar na de eerste kilometer werd het verschil met het eerste groepje groter. Ik lag in negende positie. Nummer 10 hijgde wel in mijn nek en ook de eerste vrouw, Lotte Vonck, zat achter me aan. Het beloofde een hevige strijd te worden voor de top-10."
"Na 2,75 km had ik echter met pech af te rekenen", vervolgt Koen. In een bocht van 90° op de kasseien van het Vredesplein viel ik zowaar op de grond. Ik had dat echt niet zien aankomen. Maar ik was even snel weer recht als ik gevallen was. Ik kon ,og net mijn negende plaats vasthouden. Maar nummer 10 zette mijn voortdurend onder druk. Gevolg was dat bij het ingaan van de tweede ronde nummers 7 en 8 in het vizier kwamen . En na 4km was de hergroepering een feit. We liepen nu met vier samen. De oorspronkelijke nummer 11 nam nu over . Ik zat vlak achter hem. Ik aarzelde: blijven zitten of de leiding nemen. Bij het ingaan van de laatste kilometer kon ik mezelf niet meer inhouden en ging ik "vollenbak". Ik wou immers geen tijd verliezen en niemand meer laten terugkeren. Het beloofde een lange sprint te worden. Nog één hindernis moest ik nemen, die gevaarlijke bocht op de kasseien. Ik nam iets minder snelheid en sneed er goed doorheen. Nu nog 750m volhouden en ja, plaats zeven was een feit in een voor mijn ongelooflijke tijd van 3'29" per kilometer. Mijn PR op de 5km met 58 seconden verbeterd! Mijn beste wedstrijd ooit? Toch alleszins sinds ik 4,5 jaar geleden de loopschoenen weer aantrok. Dit geeft veel moed. Het volgende doel wordt de halve marathon op 26 maart in Gent.
22/2, Aalst, 6 km: zevende (3'29" per kilometer);
24 januari. - "Deze corrida vormt een opwarmertje voor het zwaardere werk eind maart. Nou ja, opwarmertje. Het kwik schommelde rond het vriespunt", zo doet Koen Michiels zijn verhaal. "Deze corrida was absoluut geen doel. Nog steeds weeg draag ik een paar kilootjes te veel mee (een gevolg van een wedstrijdarme periode in de maanden november en december plus de feestdagen). Het opzet was beter doen dan vorig jaar (3'51/km en 15de plaats). Ik hoopte op een nieuw pr op de 5km, maar ging er niet van uit. Maar de veldloop van twee weken geleden in Grimbergen gaf me veel vertrouwen. De start verliep razendsnel met een tempo van 3'11" na de eerste kilometer. Nooit had ik een wedstrijd zo snel aangevat. Ik lag zowaar 27 seconden voor op mijn record. De eerste lopers liepen niet eens zo erg veel voorop. Maar na de eerste kilometer werd het verschil met het eerste groepje groter. Ik lag in negende positie. Nummer 10 hijgde wel in mijn nek en ook de eerste vrouw, Lotte Vonck, zat achter me aan. Het beloofde een hevige strijd te worden voor de top-10."
"Na 2,75 km had ik echter met pech af te rekenen", vervolgt Koen. In een bocht van 90° op de kasseien van het Vredesplein viel ik zowaar op de grond. Ik had dat echt niet zien aankomen. Maar ik was even snel weer recht als ik gevallen was. Ik kon ,og net mijn negende plaats vasthouden. Maar nummer 10 zette mijn voortdurend onder druk. Gevolg was dat bij het ingaan van de tweede ronde nummers 7 en 8 in het vizier kwamen . En na 4km was de hergroepering een feit. We liepen nu met vier samen. De oorspronkelijke nummer 11 nam nu over . Ik zat vlak achter hem. Ik aarzelde: blijven zitten of de leiding nemen. Bij het ingaan van de laatste kilometer kon ik mezelf niet meer inhouden en ging ik "vollenbak". Ik wou immers geen tijd verliezen en niemand meer laten terugkeren. Het beloofde een lange sprint te worden. Nog één hindernis moest ik nemen, die gevaarlijke bocht op de kasseien. Ik nam iets minder snelheid en sneed er goed doorheen. Nu nog 750m volhouden en ja, plaats zeven was een feit in een voor mijn ongelooflijke tijd van 3'29" per kilometer. Mijn PR op de 5km met 58 seconden verbeterd! Mijn beste wedstrijd ooit? Toch alleszins sinds ik 4,5 jaar geleden de loopschoenen weer aantrok. Dit geeft veel moed. Het volgende doel wordt de halve marathon op 26 maart in Gent.
22/2, Aalst, 6 km: zevende (3'29" per kilometer);
Last minute-beslissing levert Stijn een nieuwe podiumplaats op.
Stijn blijft podiumplaatsen opstapelen, ook tijdens zijn "rustperiode"
18 januari. - Afgelopen zondag nam Stijn Gyselinck deel aan een “thuis”-wedstrijd in de moor van Moorsel: de 4de Faluintjestrail! Met een 2de plaats als resultaat op de 9km. Stijn: "Het was een last-minute beslissing in een rustperiode (of toch wat minder intensief dan gebruikelijk). Leuke wedstrijd kortbij huis met vele wegjes die me nog niet bekend waren. Deze maand ging ik normaal gezien op ontdekking in de sneeuw maar door het gebrek aan sneeuw in sommige regio's brengt het me terug naar het vertrouwde ploeteren in de modder. Weer veel leuke prijzen, al ben ik geen bier- of koffiedrinker ... Zo is het jaar alvast goed ingezet met een eerste podiumplaats!"
18 januari. - Afgelopen zondag nam Stijn Gyselinck deel aan een “thuis”-wedstrijd in de moor van Moorsel: de 4de Faluintjestrail! Met een 2de plaats als resultaat op de 9km. Stijn: "Het was een last-minute beslissing in een rustperiode (of toch wat minder intensief dan gebruikelijk). Leuke wedstrijd kortbij huis met vele wegjes die me nog niet bekend waren. Deze maand ging ik normaal gezien op ontdekking in de sneeuw maar door het gebrek aan sneeuw in sommige regio's brengt het me terug naar het vertrouwde ploeteren in de modder. Weer veel leuke prijzen, al ben ik geen bier- of koffiedrinker ... Zo is het jaar alvast goed ingezet met een eerste podiumplaats!"
James met zijn papa fris en monter na de aankomst.
Een bloedende Iwein kon James Joostens nog net afhouden.
Eerste korte cross voor James
16 januari. - Op het gevarieerde parcours van het provinciaal kampioenschap in Vilvoorde koos James Joostens voor de korte cross over 2.765m. Het was nog maar zijn tweede veldloop ooit. Nog nooit had hij een korte cross betwist. Daarin wordt van in het begin gespurt alsof de aankomst achter de hoek ligt. Daarna wordt op de veeleisende omloop even getemporiseerd om in het zicht van de haven alle zeilen bij te zetten en alles uit d kan te halen. James startte sneller dan gewoonlijk, posteerde zich in elfde stelling, maar kon die positie niet handhaven. Zijn dichtste concurrent Iwert Van Campenhout kwam in de finale zwaar ten val, liep daarbij een hoofdwonde op die moest worden genaaid, maar ging toch nog met succes de strijd aan met onze James voor de dertiende plaats. James had niet meer de kracht om hem in de spurt nog te verslaan. Maar toch alweer een knappe prestatie van James in het Drie-Fonteinen-domein!
16 januari. - Op het gevarieerde parcours van het provinciaal kampioenschap in Vilvoorde koos James Joostens voor de korte cross over 2.765m. Het was nog maar zijn tweede veldloop ooit. Nog nooit had hij een korte cross betwist. Daarin wordt van in het begin gespurt alsof de aankomst achter de hoek ligt. Daarna wordt op de veeleisende omloop even getemporiseerd om in het zicht van de haven alle zeilen bij te zetten en alles uit d kan te halen. James startte sneller dan gewoonlijk, posteerde zich in elfde stelling, maar kon die positie niet handhaven. Zijn dichtste concurrent Iwert Van Campenhout kwam in de finale zwaar ten val, liep daarbij een hoofdwonde op die moest worden genaaid, maar ging toch nog met succes de strijd aan met onze James voor de dertiende plaats. James had niet meer de kracht om hem in de spurt nog te verslaan. Maar toch alweer een knappe prestatie van James in het Drie-Fonteinen-domein!
Aankomst van Koen met zoals gebruikelijk zijn hand op de chrono.
KOEN MICHIELS TIENDE IN EERSTE VELDLOOP OOIT
11 januari. - Koen Michiels is vorige zondag in Grimbergen tiende "master" geworden in zijn eerste veldloop ooit. Koen was als 46-jarige ingedeeld bij de masters M35/40/45, die gezamenlijk met de junioren een wedstrijd lopen over 6.524m. De omloop in het Prinsenbos bestaat deels uit grindwegen en deels modderige bospaden. Koen trok goed zijn plan tussen kleppers zoals de latere winnaar Niels Rondou, Joris Debraekeleer en Henk Vandermeersch. Hij liet zich meedrijven met een groepje in achtervolging op vier koplopers. Uiteindelijk moest hij alleen zijn weg verderzetten. Hij had een goede finale in huis en hield één van de twee junioren achter hem. In de totaal-uitslag werd hij elfde. In zijn eigen leeftijdscategorie werd hij knap tiende. Hij versloeg onder meer Loïc Lemaitre, Wouter Huybens en Tim De Ridder, toch geen pannenkoeken. Koen was op één na de beste master +45. Alvast een sterk debuut van Koen in het veldlopen!.
11 januari. - Koen Michiels is vorige zondag in Grimbergen tiende "master" geworden in zijn eerste veldloop ooit. Koen was als 46-jarige ingedeeld bij de masters M35/40/45, die gezamenlijk met de junioren een wedstrijd lopen over 6.524m. De omloop in het Prinsenbos bestaat deels uit grindwegen en deels modderige bospaden. Koen trok goed zijn plan tussen kleppers zoals de latere winnaar Niels Rondou, Joris Debraekeleer en Henk Vandermeersch. Hij liet zich meedrijven met een groepje in achtervolging op vier koplopers. Uiteindelijk moest hij alleen zijn weg verderzetten. Hij had een goede finale in huis en hield één van de twee junioren achter hem. In de totaal-uitslag werd hij elfde. In zijn eigen leeftijdscategorie werd hij knap tiende. Hij versloeg onder meer Loïc Lemaitre, Wouter Huybens en Tim De Ridder, toch geen pannenkoeken. Koen was op één na de beste master +45. Alvast een sterk debuut van Koen in het veldlopen!.
BESTE WENSEN VOOR EEN SPETTEREND 2023!
BOODSCHAP VAN ALGEMEEN NUT: RUST ROEST!
OOK TIJDENS DE TWEEDE WEEK VAN DE KERSTVAKANTIE WORDEN ER (JEUGD)TRAININGEN GEORGANISEERD!
SPREEK MET ELKAAR AF EN KOM NAAR DE¨PISTE OM ER TE GENIETEN VAN DE GEZONDE BUITENLUCHT EN EEN UURTJE ONTSPANNING MET VEEL BEWEGING. 10 KEER KOMEN = 10 BONNETJES = GESCHENKJE UITKIEZEN!!
WE VERWACHTEN U!
Dinsdag en donderdag om 18:00 uur.
CAROLINE, KIANI en ERIK
BOODSCHAP VAN ALGEMEEN NUT: RUST ROEST!
OOK TIJDENS DE TWEEDE WEEK VAN DE KERSTVAKANTIE WORDEN ER (JEUGD)TRAININGEN GEORGANISEERD!
SPREEK MET ELKAAR AF EN KOM NAAR DE¨PISTE OM ER TE GENIETEN VAN DE GEZONDE BUITENLUCHT EN EEN UURTJE ONTSPANNING MET VEEL BEWEGING. 10 KEER KOMEN = 10 BONNETJES = GESCHENKJE UITKIEZEN!!
WE VERWACHTEN U!
Dinsdag en donderdag om 18:00 uur.
CAROLINE, KIANI en ERIK
Stijn tussen vallen en opstaan, genieten en afzien op BK in Herent
8 december. - BK Bikejöring te Herent, 10-11 december:
• Dogscooter met Magnus: 2 dagen x .
• Canicross Kort dag 1 Magnus: .
• Canicross Kort dag 2 Balder: .
• Relay Nathalie & Lima, Stijn & Magnus, Elise & Bia: op 15 teams.
• Miniemencross met Jindey & Drogo: 2 x .
Stijn Gyselinck: "De eerste dag ging het steppen behoorlijk goed op één bocht na op het Belgisch Kampioenschap Bikejöring Herent 2022, waar na een snelle afdaling het in die bocht mis liep. Door de gladde bladeren schoof het voorwiel weg, daardoor viel Femke jammer genoeg ook (sorry!). De 2de dag wou ik haar sneller inhalen, het zag er goed uit, tot ‘zondagsrijders’ daar een stokje voor staken. Enkele MTB’ers waren op het wedstrijdparcours op hun dooie gemakje de goede stroken aan het inpalmen . Omdat ik er niet rond geraakte, reed ik het struikgewas in en kwam tot stilstand, reed dan maar langs een andere diepere modderstrook even verder maar het stuur zat scheef van mijn crash in het struikgewas, dus met de knieën het wiel recht zetten en weer doorgaan. Femke liep me vroeger voorbij en in de voor ons beruchte bocht deden we beiden veel beter! Eind goed al goed, maar toch wat gefrustreerd dat ik m’n tijd niet kon scherper stellen op een foutloze ronde. .
De eerste dag had ik geen zin meer in risico’s en nam na het steppen terug Magnus voor het lopen, met een mooie 3de plaats als resultaat. De 2de dag koos ik er voor om de frisse Balder in te zetten en een gooi te doen naar beter, en dat in dezelfde tijd als de winnaar van gisteren, maar dag 2 deed die kerel2 seconden beter. We konden wel de Belgische kampioen voor blijven...Weer een close call tussen de top 3 .
De 2de dag werd alles afgesloten met een ‘mixed’ aflossingswedstrijd. Teams van 3 personen. We moesten elk een ronde van 1,1km afleggen, de eerste al lopend (bij ons Nathalie), daarna ik met de step, en tot slot Elise met de fiets. In elk team moest minstens 1 vrouw deelnemen. Nathalie kwam als 3de na haar rondje door (en als eerste vrouw, én met de zus van Balder & Magnus: Topdogz Lima), ik met Magnus en daarna Elise met Bia konden deze positie behouden .
Tussendoor liep ik met miniem Jindey 2 dagen als begeleider naar de winst toe (2x1,1km) !
Een druk weekend in vrieskou en de modder als afsluiter van de Belgische competitie voor dit jaar. Het was een weekend van strijden tegen elkaar én met elkaar, veel adrenaline én vermoeidheid, vallen én opstaan, genieten én afzien, een lach én een traan. Met mooie resultaten! Bedankt aan de organisatie voor het weekend!
Bedankje aan de handler bij het steponderdeel: Sheila! Ook Karin & Kirsten bij de relay: bedankt voor de hulp.
Foto's door o.a. dog-trailerchronicles en Camille Urbain. Video Starts: Sarah Jourdain, video crash: Femke Schuurman-Meeusen.
#zerodc #delcon #DelconPetfood
8 december. - BK Bikejöring te Herent, 10-11 december:
• Dogscooter met Magnus: 2 dagen x .
• Canicross Kort dag 1 Magnus: .
• Canicross Kort dag 2 Balder: .
• Relay Nathalie & Lima, Stijn & Magnus, Elise & Bia: op 15 teams.
• Miniemencross met Jindey & Drogo: 2 x .
Stijn Gyselinck: "De eerste dag ging het steppen behoorlijk goed op één bocht na op het Belgisch Kampioenschap Bikejöring Herent 2022, waar na een snelle afdaling het in die bocht mis liep. Door de gladde bladeren schoof het voorwiel weg, daardoor viel Femke jammer genoeg ook (sorry!). De 2de dag wou ik haar sneller inhalen, het zag er goed uit, tot ‘zondagsrijders’ daar een stokje voor staken. Enkele MTB’ers waren op het wedstrijdparcours op hun dooie gemakje de goede stroken aan het inpalmen . Omdat ik er niet rond geraakte, reed ik het struikgewas in en kwam tot stilstand, reed dan maar langs een andere diepere modderstrook even verder maar het stuur zat scheef van mijn crash in het struikgewas, dus met de knieën het wiel recht zetten en weer doorgaan. Femke liep me vroeger voorbij en in de voor ons beruchte bocht deden we beiden veel beter! Eind goed al goed, maar toch wat gefrustreerd dat ik m’n tijd niet kon scherper stellen op een foutloze ronde. .
De eerste dag had ik geen zin meer in risico’s en nam na het steppen terug Magnus voor het lopen, met een mooie 3de plaats als resultaat. De 2de dag koos ik er voor om de frisse Balder in te zetten en een gooi te doen naar beter, en dat in dezelfde tijd als de winnaar van gisteren, maar dag 2 deed die kerel2 seconden beter. We konden wel de Belgische kampioen voor blijven...Weer een close call tussen de top 3 .
De 2de dag werd alles afgesloten met een ‘mixed’ aflossingswedstrijd. Teams van 3 personen. We moesten elk een ronde van 1,1km afleggen, de eerste al lopend (bij ons Nathalie), daarna ik met de step, en tot slot Elise met de fiets. In elk team moest minstens 1 vrouw deelnemen. Nathalie kwam als 3de na haar rondje door (en als eerste vrouw, én met de zus van Balder & Magnus: Topdogz Lima), ik met Magnus en daarna Elise met Bia konden deze positie behouden .
Tussendoor liep ik met miniem Jindey 2 dagen als begeleider naar de winst toe (2x1,1km) !
Een druk weekend in vrieskou en de modder als afsluiter van de Belgische competitie voor dit jaar. Het was een weekend van strijden tegen elkaar én met elkaar, veel adrenaline én vermoeidheid, vallen én opstaan, genieten én afzien, een lach én een traan. Met mooie resultaten! Bedankt aan de organisatie voor het weekend!
Bedankje aan de handler bij het steponderdeel: Sheila! Ook Karin & Kirsten bij de relay: bedankt voor de hulp.
Foto's door o.a. dog-trailerchronicles en Camille Urbain. Video Starts: Sarah Jourdain, video crash: Femke Schuurman-Meeusen.
#zerodc #delcon #DelconPetfood
Stijn op het BK canicross in Teunenberg, Olen; 3 en 4 december :
• 3de plaats canicross kort met Balder (3,2km)
• 2x 1ste plaats step met Magnus
In mijn reeks van de korte afstand canicross werd er een clash der titanen uitgevochten haha, of zo voelde het althans . Nummer 1 & 2 waren sterker dit weekend. Als crosser was ik wat benadeeld op de droge harde ondergrond tegen de snelle mannen: Nathan & Pierre-Yves. Al gaf ik me niet zo snel gewonnen en waagde ik m’n kans zowel zaterdag als zondag, maar tevergeefs! Respect voor die 2 hoe ze met hun hond hiernaartoe leven en het gevecht aangaan! Nathan bevestigt na Spa, proficiat!!
Eens iets anders op het programma, het steppen na het lopen. Waarin ik 2 dagen in het tijdrittensysteem achter Nico Van Uffel mocht jagen. Wat hebben we ons hierin geamuseerd op een snel parcours met enkele technische stukjes, zoals over een boomstammetje wippen en een U-bocht op een bergje rond een boom! De halve minuut die ik na hem moest starten kreeg ik natuurlijk niet toegereden om hem in te halen, maar ik heb dat uiteraard wel geprobeerd !
M’n teefje Bia behaalde met Elise Clippeleyr de 2de dag een mooie 2de plaats in het bikejören!
Bedankje voor de 'handler' met dienst dat weekend: Jannick Mulkers van Fit Escape ! Bedankt Vandeweyer Hans & Elly Buyens voor de slaapplaats en het Sinterklaasje!! Bedankje voor de fotografen: Dog-Trailer Chronicles, Ludo Daems, Dog’s Report. Ook de organisatie Running Dogs (waar ik een klein beetje in hielp), maar wat een werk hebben jullie verzet, respect! Het was een super editie!
Mede mogelijk door: materiaal #zerodc & voeding #delcon #DelconPetfood #dolopdelcon !r om te bewerken.
• 3de plaats canicross kort met Balder (3,2km)
• 2x 1ste plaats step met Magnus
In mijn reeks van de korte afstand canicross werd er een clash der titanen uitgevochten haha, of zo voelde het althans . Nummer 1 & 2 waren sterker dit weekend. Als crosser was ik wat benadeeld op de droge harde ondergrond tegen de snelle mannen: Nathan & Pierre-Yves. Al gaf ik me niet zo snel gewonnen en waagde ik m’n kans zowel zaterdag als zondag, maar tevergeefs! Respect voor die 2 hoe ze met hun hond hiernaartoe leven en het gevecht aangaan! Nathan bevestigt na Spa, proficiat!!
Eens iets anders op het programma, het steppen na het lopen. Waarin ik 2 dagen in het tijdrittensysteem achter Nico Van Uffel mocht jagen. Wat hebben we ons hierin geamuseerd op een snel parcours met enkele technische stukjes, zoals over een boomstammetje wippen en een U-bocht op een bergje rond een boom! De halve minuut die ik na hem moest starten kreeg ik natuurlijk niet toegereden om hem in te halen, maar ik heb dat uiteraard wel geprobeerd !
M’n teefje Bia behaalde met Elise Clippeleyr de 2de dag een mooie 2de plaats in het bikejören!
Bedankje voor de 'handler' met dienst dat weekend: Jannick Mulkers van Fit Escape ! Bedankt Vandeweyer Hans & Elly Buyens voor de slaapplaats en het Sinterklaasje!! Bedankje voor de fotografen: Dog-Trailer Chronicles, Ludo Daems, Dog’s Report. Ook de organisatie Running Dogs (waar ik een klein beetje in hielp), maar wat een werk hebben jullie verzet, respect! Het was een super editie!
Mede mogelijk door: materiaal #zerodc & voeding #delcon #DelconPetfood #dolopdelcon !r om te bewerken.
James deelt wedstrijd goed in bij Sparta Vilvoorde
28 november. - Zesenvijftig senioren meldden zich aan de start van de jaarlijkse dubbelcross van Sparta Vilvoorde, onder wie onze James Joostens. En het waren niet van de minsten. Hoewel de afstand liefst 9,3km bedroeg, werd er van meet af aan een zeer hoog tempo op nagehouden. Toch duurde het tot in de tweede ronde alvorens er voorin afscheiding kwam. Leuvenaar Dries Basemans vormde een kop-trio met Solomon Belaneh van Atlemo(lenbeek), de club van Raf Wyns, en Yohannes Tekeste van Abes (Antwerpen). Aan de streep was Solomon de snelste voor Dries na een knappe wedstrijd. Yohannes had voor de eindsprint moeten afhaken, maar behield vlot zijn derde plaats. James trok goed zijn streng. Hij zocht zijn eigen tempo opn deelde zijn wedstrijd goed in en in de tweede wedstrijdhelft schoof hij enkele plaatsen op, zodat hij tien man achter zich kon houden. Op dat niveau een hele opsteker! Bij de vrouwen nam Amber Teugels, die jaren lang bij AAV heeft getraind, voor twee jaar naar Lebbeekse trok en nu voor Eendracht Aalst uitkomt. Het ontbrak Amber blijkbaar aan wedstrijdritme, want naar het einde verloor ze enkele plaatsen om uiteindelijk nog achtste te worden voor de eerste juniore Kaat De Staercke van de organiserende club.
28 november. - Zesenvijftig senioren meldden zich aan de start van de jaarlijkse dubbelcross van Sparta Vilvoorde, onder wie onze James Joostens. En het waren niet van de minsten. Hoewel de afstand liefst 9,3km bedroeg, werd er van meet af aan een zeer hoog tempo op nagehouden. Toch duurde het tot in de tweede ronde alvorens er voorin afscheiding kwam. Leuvenaar Dries Basemans vormde een kop-trio met Solomon Belaneh van Atlemo(lenbeek), de club van Raf Wyns, en Yohannes Tekeste van Abes (Antwerpen). Aan de streep was Solomon de snelste voor Dries na een knappe wedstrijd. Yohannes had voor de eindsprint moeten afhaken, maar behield vlot zijn derde plaats. James trok goed zijn streng. Hij zocht zijn eigen tempo opn deelde zijn wedstrijd goed in en in de tweede wedstrijdhelft schoof hij enkele plaatsen op, zodat hij tien man achter zich kon houden. Op dat niveau een hele opsteker! Bij de vrouwen nam Amber Teugels, die jaren lang bij AAV heeft getraind, voor twee jaar naar Lebbeekse trok en nu voor Eendracht Aalst uitkomt. Het ontbrak Amber blijkbaar aan wedstrijdritme, want naar het einde verloor ze enkele plaatsen om uiteindelijk nog achtste te worden voor de eerste juniore Kaat De Staercke van de organiserende club.
Stijn en zijn honden hebben zich getoond tussen de Europese top
22 november. - European Championship IFSS dryland:
IFSS ECH & EM Leipa / Germany
Results:
• DS1M with Balder: 6th place (Step 1 hond mannen) 2x4,8K.
• DS2 with Bia & Magnus: 16th (Step 2 honden) 2x5,3K.
• Relay: Canicross with Balder 9th/20 (Simon & Jerome) 3x2,3K.
Recap:
Zondag: NK Helden. Maandag: vertrekken. Dinsdag-woensdag: verkenning/dierenartscontrole. Donderdag-vrijdag: wedstrijd step met Balder. Zaterdag-Zondag: wedstrijd step 2 honden. Zondag: relay als afsluiter. Maandag terug thuis.
Het eerste onderdeel op het EK waarin ik me waagde was 'step met 1 hond'. Een mooie 6de plaats als resultaat, volledig binnen de verwachtingen in een monsterlijk sterk deelnemersveld. Knallen tussen de ervaren Scandinaviërs en Oost-Europeanen! Daarna kwam de 2span waarin mannen en vrouwen het tegen elkaar opnemen (geen aparte klasse). Nog spannender dus, ook de beruchte bocht (“Leegard Curve”) speelt in het hoofd (vele crashes in deze bocht). Aan de start speelde er muziek door de organisatie: Boys, Boys, Boys (summertime love) van Sabrina… Niet echt de vibe waar ik op hoopte om in de racemodus te komen . Ik had eerder een rocktune zoals in Iron man verwacht… maar het was wel grappig om over het parcours te scheuren met dat deuntje in mijn hoofd . De warmte deed de honden wel zwoegen en daardoor ikzelf ook, om hun zoveel mogelijk te helpen in het eindstuk. Een 16de plaats in de duospan, wat zeker niet verkeerd is! Het was pas mijn 4de keer in deze discipline (natuurlijk wel talloze trainingen ter voorbereiding gedaan). De aflossingswedstrijd was chaotisch zoals dat gebruikelijk is. Maar je hoopt perfect doorheen de chaos te kunnen… tussen de bijtende honden, onder lijnen door kruipen, hond los bij de wissel… het was niet onze wedstrijd. Op zich niet slecht gelopen... Balder hield er wel een snee in de teen en 2 nietjes aan over gehouden. Maar hij kan tegen een stootje, die vriendelijke reus… . M’n honden en ik hebben ons kunnen tonen op dit EK, ons gemeten met de Europese top en ons ertussen gesmeten . We mogen trots concluderen dat we erbij horen met onze prestaties en de trainingen werken . Volgende keer proberen we natuurlijk nog beter te doen, op naar de volgende!
Mooie comeback van James: dertiende in lange cross in Lebbeke
14 november - In de officiële veldloop in Lebbeke legde James Joostens beslag op de dertiende plaats in de lange cross over maar liefst 9km200.
Enkele jaren geleden bond James ook al geregeld de spikes aan. Hij liep toen 4'47" over de 1500m tijdens de Ifam in Oordegem. Op een bepaald ogenblik vond hij het hardlopen niet meer zo leuk, maar sinds enkele maanden is de goesting terug. In Lebbeke deed hij zijn de debuut in de officiële atletiek en hij koos onmiddellijk voor de langste afstand. Kort na de start vond men hem terug op de dertiende plaats en die plaats heeft hij met succes verdedigd en niet meer afgestaan. Bjarne Rasschaert won de wedstrijd in 28'53. De atleet van Vlierzele Sportief had zo maar eventjes 40 seconden voorsprong op ex-Olympiër op de marathon Willem Van Schuerbeeck van Pegasus Londerzeel. Joachim Pelicaen (Land Van Aalst) vervolledigde het podium op 1'10" van de winnaar. James Joostens liep 35'09" over de afstand.
14 november - In de officiële veldloop in Lebbeke legde James Joostens beslag op de dertiende plaats in de lange cross over maar liefst 9km200.
Enkele jaren geleden bond James ook al geregeld de spikes aan. Hij liep toen 4'47" over de 1500m tijdens de Ifam in Oordegem. Op een bepaald ogenblik vond hij het hardlopen niet meer zo leuk, maar sinds enkele maanden is de goesting terug. In Lebbeke deed hij zijn de debuut in de officiële atletiek en hij koos onmiddellijk voor de langste afstand. Kort na de start vond men hem terug op de dertiende plaats en die plaats heeft hij met succes verdedigd en niet meer afgestaan. Bjarne Rasschaert won de wedstrijd in 28'53. De atleet van Vlierzele Sportief had zo maar eventjes 40 seconden voorsprong op ex-Olympiër op de marathon Willem Van Schuerbeeck van Pegasus Londerzeel. Joachim Pelicaen (Land Van Aalst) vervolledigde het podium op 1'10" van de winnaar. James Joostens liep 35'09" over de afstand.
Stijn in de prijzen in Nederland
12 november - Ondanks de mooie wedstrijd in eigen land (Aarlen) toch over de grens getrokken om een ‘mushing’-wedstrijd te doen als voorbereiding op het komende EK in Duitsland. In Knegsel (Eindhoven, Nederland) ging de Kivo-Kempentrail door en dit keer als wereldbekermanche (IFSS World Cup). Voor de 2de keer nam ik aan deze uiterst gezellige wedstrijd deel in 2-span (step) en canicross. Mijn 2-span mocht trouwens op de affiche van deze editie verschijnen, wat een aangename verrassing was dat. Zomerse taferelen dit jaar op de stake-out! Nog net te doen voor de honden, die het super deden. Zeer tevreden met de resultaten over de 2 dagen (sneller op dag 2). Weer mooie prijzen verdiend, buiten de tombola dan… geen chance! En niet te vergeten met Jindey samen de kidsrun gelopen, zeer leuk, en wat een talentje!.
12 november - Ondanks de mooie wedstrijd in eigen land (Aarlen) toch over de grens getrokken om een ‘mushing’-wedstrijd te doen als voorbereiding op het komende EK in Duitsland. In Knegsel (Eindhoven, Nederland) ging de Kivo-Kempentrail door en dit keer als wereldbekermanche (IFSS World Cup). Voor de 2de keer nam ik aan deze uiterst gezellige wedstrijd deel in 2-span (step) en canicross. Mijn 2-span mocht trouwens op de affiche van deze editie verschijnen, wat een aangename verrassing was dat. Zomerse taferelen dit jaar op de stake-out! Nog net te doen voor de honden, die het super deden. Zeer tevreden met de resultaten over de 2 dagen (sneller op dag 2). Weer mooie prijzen verdiend, buiten de tombola dan… geen chance! En niet te vergeten met Jindey samen de kidsrun gelopen, zeer leuk, en wat een talentje!.
Koen Michiels negende in de Donkmeerloop
2 november. -
" Aan de finish had ik een dubbel gevoel: blij dat ik aan de finish was, omdat ik echt niet harder kon en (lichte) teleurstelling omdat ik voor de 1ste keer geen progressie maakte. Dit is echt één van de grootste wedstrijden uit de wijde omgeving. Elke afstand (3, 6, 12 en 21 km) was uitverkocht. Ik wou voor de 12 km gaan maar was te laat. Enkel de 6 km was nog mogelijk. Dat zou dus 1 lange sprint worden. De eerste km was ik overmoedig omdat ik mijn wagonnetje wou aanpikken aan dat van een betere loper. Na 500 m liep ik gemiddeld aan 3'15/km. Na de 1ste km kwam ik door aan 3'22. Maar toen besefte ik al dat ik dat tempo niet zou kunnen volhouden. Ik wou graag sneller lopen dan in de corrida in Merchtem (3'39/km). Na de 1ste km had ik een mooie bonus van 17 seconden. Maar ik had toen al veel pijlen verschoten. Het tempo vertraagde en na de 2e km had ik nog maar 4 sec bonus. Toen wist ik al dat ik niet zou slagen in mijn opzet. Toch bleef ik alles geven. Het jammere is dat de 6 en de 12 km samen verliepen. Op 1,5 km van de finish werd ik voorbijgestoken door een leeftijdsgenoot. Ik dacht dat die gaat voor de 12 km en liet hem gaan. Had ik toen geweten dat hij ook voor de 6 km ging had ik mijn wagonnetje aangehangen. Ik eindigde de 5,64 km in 20'34, goed voor een tempo van 3'40/km en een 9e plek op 190 finishers en 2e 35pmusser. Enerzijds licht ontgoocheld omdat ik voor de 1ste keer geen progressie maakte. Ik moet beseffen dat bomen niet tot in de hemel groeien. Realisme is op zijn plaats: vanaf nu zal de vooruitgang trager gaan. Anderzijds toch ook wel blijdschap omdat deze wedstrijd absoluut geen doel op zich was. De laatste tijd iets te veel gezondigd (eetfestijnen, verjaardag, teambuilding,...) waardoor ik wat zwaarder stond. En natuurlijk mag je geen wedstrijden vergelijken. Elke wedstrijd is anders: hier was het grotendeels een 'gravelparcours' dus niet te vergelijken met een gewone stratenloop. Volgend jaar zou ik graag 2 halve marathons lopen waaronder ook deze in Berlare. De missie blijft: gestaag opbouwen en verbeteren voor dat ene hogere doel, de marathon. Geduld en nog eens geduld.
2 november. -
" Aan de finish had ik een dubbel gevoel: blij dat ik aan de finish was, omdat ik echt niet harder kon en (lichte) teleurstelling omdat ik voor de 1ste keer geen progressie maakte. Dit is echt één van de grootste wedstrijden uit de wijde omgeving. Elke afstand (3, 6, 12 en 21 km) was uitverkocht. Ik wou voor de 12 km gaan maar was te laat. Enkel de 6 km was nog mogelijk. Dat zou dus 1 lange sprint worden. De eerste km was ik overmoedig omdat ik mijn wagonnetje wou aanpikken aan dat van een betere loper. Na 500 m liep ik gemiddeld aan 3'15/km. Na de 1ste km kwam ik door aan 3'22. Maar toen besefte ik al dat ik dat tempo niet zou kunnen volhouden. Ik wou graag sneller lopen dan in de corrida in Merchtem (3'39/km). Na de 1ste km had ik een mooie bonus van 17 seconden. Maar ik had toen al veel pijlen verschoten. Het tempo vertraagde en na de 2e km had ik nog maar 4 sec bonus. Toen wist ik al dat ik niet zou slagen in mijn opzet. Toch bleef ik alles geven. Het jammere is dat de 6 en de 12 km samen verliepen. Op 1,5 km van de finish werd ik voorbijgestoken door een leeftijdsgenoot. Ik dacht dat die gaat voor de 12 km en liet hem gaan. Had ik toen geweten dat hij ook voor de 6 km ging had ik mijn wagonnetje aangehangen. Ik eindigde de 5,64 km in 20'34, goed voor een tempo van 3'40/km en een 9e plek op 190 finishers en 2e 35pmusser. Enerzijds licht ontgoocheld omdat ik voor de 1ste keer geen progressie maakte. Ik moet beseffen dat bomen niet tot in de hemel groeien. Realisme is op zijn plaats: vanaf nu zal de vooruitgang trager gaan. Anderzijds toch ook wel blijdschap omdat deze wedstrijd absoluut geen doel op zich was. De laatste tijd iets te veel gezondigd (eetfestijnen, verjaardag, teambuilding,...) waardoor ik wat zwaarder stond. En natuurlijk mag je geen wedstrijden vergelijken. Elke wedstrijd is anders: hier was het grotendeels een 'gravelparcours' dus niet te vergelijken met een gewone stratenloop. Volgend jaar zou ik graag 2 halve marathons lopen waaronder ook deze in Berlare. De missie blijft: gestaag opbouwen en verbeteren voor dat ene hogere doel, de marathon. Geduld en nog eens geduld.
Stijn Gyselinck aan de Nederlandse kust in 4 wedstrijden
2 november -
4 starts last Sunday, 3 x @ >>Fastdog << Canicross bike en step Wedstrijd Bruinisse (october 23th):
• Dogscooter with Magnus 2,6K (1/16 total) .
• Bikejöring with Bia 5,2K (5th M, 7/15 total) .
• Canicross Short with Balder 2,6K (1/67 total) .
• Relay (scooter) with Magnus 1,9K (1/10 teams) .
Het was een druk en warm dagje aan de Nederlandse kust met 4 starts en de bijkomende opwarming -en verkenningskilometers. Bruinisse is een zeer leuke wedstrijd met een fijn parcours. Magnus kwam 2 keer aan de start met de step, eens individueel en eens in een aflossingsteam (TSK-Force) met Tom Ehlen als loper & Kevin Weijermans als fietser. Balder mocht zoals vorig jaar de korte omloop canicross met me doen, het was toen mijn enige discipline van de dag met die jonge snotneus! Destijds deed ik er 7:33 over en nu 7:09. Mooie evolutie van ons beiden na de corona-stop. Omdat Bia haar rondje zeker had verdiend, deed ik de bikejöring discipline nog eens mee, niet voor de prijzen maar wel van genoten. Het was afzien op de laatste zandstrook. Baas en honden voldaan, en we kunnen weer naar de volgende wedstrijd toe.
2 november -
4 starts last Sunday, 3 x @ >>Fastdog << Canicross bike en step Wedstrijd Bruinisse (october 23th):
• Dogscooter with Magnus 2,6K (1/16 total) .
• Bikejöring with Bia 5,2K (5th M, 7/15 total) .
• Canicross Short with Balder 2,6K (1/67 total) .
• Relay (scooter) with Magnus 1,9K (1/10 teams) .
Het was een druk en warm dagje aan de Nederlandse kust met 4 starts en de bijkomende opwarming -en verkenningskilometers. Bruinisse is een zeer leuke wedstrijd met een fijn parcours. Magnus kwam 2 keer aan de start met de step, eens individueel en eens in een aflossingsteam (TSK-Force) met Tom Ehlen als loper & Kevin Weijermans als fietser. Balder mocht zoals vorig jaar de korte omloop canicross met me doen, het was toen mijn enige discipline van de dag met die jonge snotneus! Destijds deed ik er 7:33 over en nu 7:09. Mooie evolutie van ons beiden na de corona-stop. Omdat Bia haar rondje zeker had verdiend, deed ik de bikejöring discipline nog eens mee, niet voor de prijzen maar wel van genoten. Het was afzien op de laatste zandstrook. Baas en honden voldaan, en we kunnen weer naar de volgende wedstrijd toe.
Stijn met Balder, Magnus en Bia op het podium in Kortenberg
18 oktober - Wedstrijd Kortenberg 9 oktober, Results & recap: door Stijn Gyselinck
• 1th pl. with Balder(Canirun 2,9K, fastest time all categories)
• 2th place with Magnus(Canirun 2,9K, 3th time/70).
• 2th place with Bia(Bikejöring 2,9K, 6th time/37).
Snelle omloop, maar wel technisch door de vele bomen en paaltjes. Ook wat bergop en bergaf. Bij gebrek van het steponderdeel op deze wedstrijd, klom ik nog eens in het fietszadel. Met Bia ging alles perfect in het bikejören, wat resulteerde in een goede tijd en ranking in een discipline waar ik niet zo bedreven in ben . Daarna ging het met Balder snoeihard die zijn zus Lima achterna ging! Enkele keren koos hij toch niet hetzelfde pad dan zijn zus , waardoor ik o.a. tegen een boom liep, een dikke knoert van een eik die geen kik gaf. Maar vooral het paaltje deed me schrikken, Balder ging de ene kant van het paaltje en ik de andere kant die ik dacht dat hij ging nemen... De rekker zou er wel over glijden dacht ik snel, maar neen, ik werd helemaal rond het paaltje geslingerd net als een hamer in het hamerslingeren . Zonder schrammen maar vol adrenaline ging het verder. Ondanks het tijdverlies toch nog een zeer mooie eindtijd. Het gekke idee was ondanks een kleine verkoudheid om vroeg te starten in het tijdrittensysteem met Balder en dan nog eens laat met Magnus. Dus kort na mijn aankomst met Balder moest ik al terug aan de bak zonder veel recuperatie. Met Magnus ging ik daardoor iets minder snel en bleef zo foutloos en tot mijn verrassing leverde dit de 2de plaats in mijn categorie op (en 3de algemeen). Het was een mooie wedstrijddag vol avontuur, op naar de volgende!
Prestaties zijn mede mogelijk gemaakt door het materiaal: #zerodc & Hondenvoeding: #DelconPetfood
Pictures by: LouPix, Marc van Camp & Photography Ludo Daems.
Handler bikejöring: Beulens Eddy.
18 oktober - Wedstrijd Kortenberg 9 oktober, Results & recap: door Stijn Gyselinck
• 1th pl. with Balder(Canirun 2,9K, fastest time all categories)
• 2th place with Magnus(Canirun 2,9K, 3th time/70).
• 2th place with Bia(Bikejöring 2,9K, 6th time/37).
Snelle omloop, maar wel technisch door de vele bomen en paaltjes. Ook wat bergop en bergaf. Bij gebrek van het steponderdeel op deze wedstrijd, klom ik nog eens in het fietszadel. Met Bia ging alles perfect in het bikejören, wat resulteerde in een goede tijd en ranking in een discipline waar ik niet zo bedreven in ben . Daarna ging het met Balder snoeihard die zijn zus Lima achterna ging! Enkele keren koos hij toch niet hetzelfde pad dan zijn zus , waardoor ik o.a. tegen een boom liep, een dikke knoert van een eik die geen kik gaf. Maar vooral het paaltje deed me schrikken, Balder ging de ene kant van het paaltje en ik de andere kant die ik dacht dat hij ging nemen... De rekker zou er wel over glijden dacht ik snel, maar neen, ik werd helemaal rond het paaltje geslingerd net als een hamer in het hamerslingeren . Zonder schrammen maar vol adrenaline ging het verder. Ondanks het tijdverlies toch nog een zeer mooie eindtijd. Het gekke idee was ondanks een kleine verkoudheid om vroeg te starten in het tijdrittensysteem met Balder en dan nog eens laat met Magnus. Dus kort na mijn aankomst met Balder moest ik al terug aan de bak zonder veel recuperatie. Met Magnus ging ik daardoor iets minder snel en bleef zo foutloos en tot mijn verrassing leverde dit de 2de plaats in mijn categorie op (en 3de algemeen). Het was een mooie wedstrijddag vol avontuur, op naar de volgende!
Prestaties zijn mede mogelijk gemaakt door het materiaal: #zerodc & Hondenvoeding: #DelconPetfood
Pictures by: LouPix, Marc van Camp & Photography Ludo Daems.
Handler bikejöring: Beulens Eddy.
Stijn vliegt met Balder naar de overwinning.
Stijn tweemaal op het podium in Genk
8 oktober - 11de Canicross, bike-jöring en dogscooter- wedstrijd - Mijn Hond Genk op 2 oktober. (Samenvatting door Stijn)
• 1ste plaats met Magnus, dogscooter 3,4K .
• 3e plaats met Balder, canicross korte afstand 3,4K .
Mooie wedstrijd in Genk met een technische trail. Magnus deed het geweldig. Het was mijn eerste race met de zwarte scooter sinds mijn crash, waarbij ik mijn stuur brak op het wereldkampioenschap in mei. Pas hersteld enkele dagen voor deze wedstrijd. Ik heb lang nagedacht of het de moeite waard was om het te repareren... Het was spannend om er mee te rijden na de pech die me maanden geleden overkwam. .
De reserve-onderdelen waren een cadeau van @TAG. Tijdens onze laatste "visreis" vertelde hij me dat hij me de onderdelen schonk als ik 3 vissen ving! Tijdens onze laatste 2 reizen hebben we niks gevangen, dus dit was een uitdaging. De druk hielp, want ik ving er 6 haha! (Bedankt Alain!)
Balder had het moeilijk in de canicross met de hoge luchtvochtigheid? Hij had vele aanmoedigingen nodig. We hadden een geweldige start, ik was er klaar voor, maar het was zijn dagje niet. In elk geval toch de 3e plaats behaald. Toch een beetje teleurgesteld, want ik was in goede conditie, maar toch blij dat we op het podium stonden. De dag daarna in drogere en warmere omstandigheden was Blader weer de oude. Hij deed meer dan twee keer zoveel afstand op training. was veel frisser en hij koos ervoor om meer te doen dan gepland. Gekke honden! Op naar de volgende!
Dikke merci: Foto's door Fotografie Ludo Daems & Dog's Report. Filmpje van Jerem Legat. Handler: Hans Vandeweyer.
#zerodc #DelconPetfood #delcon
·
·
8 oktober - 11de Canicross, bike-jöring en dogscooter- wedstrijd - Mijn Hond Genk op 2 oktober. (Samenvatting door Stijn)
• 1ste plaats met Magnus, dogscooter 3,4K .
• 3e plaats met Balder, canicross korte afstand 3,4K .
Mooie wedstrijd in Genk met een technische trail. Magnus deed het geweldig. Het was mijn eerste race met de zwarte scooter sinds mijn crash, waarbij ik mijn stuur brak op het wereldkampioenschap in mei. Pas hersteld enkele dagen voor deze wedstrijd. Ik heb lang nagedacht of het de moeite waard was om het te repareren... Het was spannend om er mee te rijden na de pech die me maanden geleden overkwam. .
De reserve-onderdelen waren een cadeau van @TAG. Tijdens onze laatste "visreis" vertelde hij me dat hij me de onderdelen schonk als ik 3 vissen ving! Tijdens onze laatste 2 reizen hebben we niks gevangen, dus dit was een uitdaging. De druk hielp, want ik ving er 6 haha! (Bedankt Alain!)
Balder had het moeilijk in de canicross met de hoge luchtvochtigheid? Hij had vele aanmoedigingen nodig. We hadden een geweldige start, ik was er klaar voor, maar het was zijn dagje niet. In elk geval toch de 3e plaats behaald. Toch een beetje teleurgesteld, want ik was in goede conditie, maar toch blij dat we op het podium stonden. De dag daarna in drogere en warmere omstandigheden was Blader weer de oude. Hij deed meer dan twee keer zoveel afstand op training. was veel frisser en hij koos ervoor om meer te doen dan gepland. Gekke honden! Op naar de volgende!
Dikke merci: Foto's door Fotografie Ludo Daems & Dog's Report. Filmpje van Jerem Legat. Handler: Hans Vandeweyer.
#zerodc #DelconPetfood #delcon
·
·
Koen derde in Antikater-loop in Liedekerke.
Koen: "deze is voor jou, mam"
4 oktober. - .Vandaag, dag op dag 10 jaar geleden, moesten we jou laten gaan. Goh, 10 jaar al dat we jou missen. Reden genoeg om vandaag extra te knallen. Na mijn 3e plek vorig jaar droomde ik stiekem van meer (en graag in een tijd van 3'50"" per km). Al moet je natuurlijk afwachten wie er aan de start komt. Doordat de 5 km en de 10 km samen startten, is het in het begin koffiedik kijken in welke positie je loopt. De 1ste ronde liep ik in de slipstream van een jonge gast (die 3e zou worden op de 5). Bij het ingaan van de 2e ronde stokte het tempo wat en ging ik alleen verder. Intussen hield mijn zus me op de hoogte van mijn positie: een 3e plaats. De posities leken vast te liggen: achter mij was er niemand te bespeuren en de loper voor mij was te ver vooruit. Bij de 4e passage aan het huis van mijn zus, riep ze me toe dat de loper vóór me steevast omkeek. En inderdaad, hij kwam in mijn vizier. Al leek de afstand onoverbrugbaar. Ik besloot toch alles te geven en naderde lichtjes. Hij keek regelmatig om. Mijn oud-collega Marina moedigde me nog enthousiast aan. Maar de afstand was te groot. Hij zou echt moeten plafonneren. Helaas, gebeurde dat niet en eindigde ik op 16 seconden van plek 2. Ik eindigde in 3'52"" per km. Tevreden maar niet supertevreden. Al besef ik wel welke mooie weg ik al afgelegd heb sinds mijn nieuw loopavontuur 4 jaar geleden begon. In 2018 was deze Antikaterloop in Liedekerke mijn 1ste wedstrijd. Toen nog in 4'52 per km. Zo waar 10 minuten trager dan vandaag. Met deze 3'52 komt mijn doel van 3'45 per km nu toch wel in het vizier. Al zal nu stilaan het principe van "de verminderde meeropbrengst" beginnen spelen: de vooruitgang zal vermoedelijk trager beginnen lopen. Maar toch overheerst fierheid. En ik hoop hier ooit te winnen. Een beetje ambitie mag hé... Mam, vandaag liep ik voor jou!"
2018: 51'16 (10,5 km): 4'52/km
2019: 41'20'': 4'08/km
2021: 39'40'': 4'03/km
2022: 37'56"": 3'52/km
4 oktober. - .Vandaag, dag op dag 10 jaar geleden, moesten we jou laten gaan. Goh, 10 jaar al dat we jou missen. Reden genoeg om vandaag extra te knallen. Na mijn 3e plek vorig jaar droomde ik stiekem van meer (en graag in een tijd van 3'50"" per km). Al moet je natuurlijk afwachten wie er aan de start komt. Doordat de 5 km en de 10 km samen startten, is het in het begin koffiedik kijken in welke positie je loopt. De 1ste ronde liep ik in de slipstream van een jonge gast (die 3e zou worden op de 5). Bij het ingaan van de 2e ronde stokte het tempo wat en ging ik alleen verder. Intussen hield mijn zus me op de hoogte van mijn positie: een 3e plaats. De posities leken vast te liggen: achter mij was er niemand te bespeuren en de loper voor mij was te ver vooruit. Bij de 4e passage aan het huis van mijn zus, riep ze me toe dat de loper vóór me steevast omkeek. En inderdaad, hij kwam in mijn vizier. Al leek de afstand onoverbrugbaar. Ik besloot toch alles te geven en naderde lichtjes. Hij keek regelmatig om. Mijn oud-collega Marina moedigde me nog enthousiast aan. Maar de afstand was te groot. Hij zou echt moeten plafonneren. Helaas, gebeurde dat niet en eindigde ik op 16 seconden van plek 2. Ik eindigde in 3'52"" per km. Tevreden maar niet supertevreden. Al besef ik wel welke mooie weg ik al afgelegd heb sinds mijn nieuw loopavontuur 4 jaar geleden begon. In 2018 was deze Antikaterloop in Liedekerke mijn 1ste wedstrijd. Toen nog in 4'52 per km. Zo waar 10 minuten trager dan vandaag. Met deze 3'52 komt mijn doel van 3'45 per km nu toch wel in het vizier. Al zal nu stilaan het principe van "de verminderde meeropbrengst" beginnen spelen: de vooruitgang zal vermoedelijk trager beginnen lopen. Maar toch overheerst fierheid. En ik hoop hier ooit te winnen. Een beetje ambitie mag hé... Mam, vandaag liep ik voor jou!"
2018: 51'16 (10,5 km): 4'52/km
2019: 41'20'': 4'08/km
2021: 39'40'': 4'03/km
2022: 37'56"": 3'52/km
Stijn met Balder in Genendijk
Stijn en Balder kronen zich tot Vlaams kampioen
1 oktober. - Vlaams Kampioenschap recap van 25 september @ Genendijk:
• 1e plaats Canirun 2,8K met Balder (Vlaams Kampioen, snelste tijd 1e/87) !
• 2e plaats Bikejöring 5,8K met Bia (Vlaams Vicekampioen in categorie, 6e keer in BK-JM, 14e/34 alle categorieën) !
• 1e plaats Dogscooter 4,4K met Magnus (snelste keer 1e/19) !
• Afkoelen maatje na competitie: Nelson !
Genendijk heeft altijd een spannende trail, met een mooie nieuwe voor dit kampioenschap. Spannende en gezellige dag met goede mensen en heerlijke loopjes met de honden. Het spannendste was die in bikejöring, want het is niet mijn specialiteit. Weinig risico genomen omdat ik na het fietsen moest rennen, maar ik vond het erg leuk. Alle hondjes blij, Het seizoen is goed begonnen
Speciale dank:
• Handlangers Nico & Brent, Fietsmonteur Hans, Danny voor het uitlenen van zijn fiets!
• Pictures by LouPix, Photography Ludo Daems, Danny Lemmens
• #ZeroDC #Delcon #DelconPetfood #DolopDelcon .
1 oktober. - Vlaams Kampioenschap recap van 25 september @ Genendijk:
• 1e plaats Canirun 2,8K met Balder (Vlaams Kampioen, snelste tijd 1e/87) !
• 2e plaats Bikejöring 5,8K met Bia (Vlaams Vicekampioen in categorie, 6e keer in BK-JM, 14e/34 alle categorieën) !
• 1e plaats Dogscooter 4,4K met Magnus (snelste keer 1e/19) !
• Afkoelen maatje na competitie: Nelson !
Genendijk heeft altijd een spannende trail, met een mooie nieuwe voor dit kampioenschap. Spannende en gezellige dag met goede mensen en heerlijke loopjes met de honden. Het spannendste was die in bikejöring, want het is niet mijn specialiteit. Weinig risico genomen omdat ik na het fietsen moest rennen, maar ik vond het erg leuk. Alle hondjes blij, Het seizoen is goed begonnen
Speciale dank:
• Handlangers Nico & Brent, Fietsmonteur Hans, Danny voor het uitlenen van zijn fiets!
• Pictures by LouPix, Photography Ludo Daems, Danny Lemmens
• #ZeroDC #Delcon #DelconPetfood #DolopDelcon .
Maëlys knap derde in de Merchtemse scholenveldloop.
Maëlys De Roeck derde in scholenveldloop in Merchtem
26 september. - Terwijl in Opwijk de scholenveldloop verwaterd is tot wat in het verwaarloosde speelbos een bosloop genoemd wordt (Maria Robijns draait zich om in haar graf), houdt men gelukkig in Merchtem nog de traditionele scholenveldloop in ere voor kinderen uit alle lagere scholen in Merchtem. Daarin is de veelzijdige Maëlys De Roeck voor een talrijk publiek derde geworden in de wedstrijd voor alle meisjes van het vijfde leerjaar. Ze hadden ongeveer 700m af te leggen. De Merchtemse politici namen zelf geen deel, ze maakten zich nuttig met het uitdelen van de podium-medailles. .
In Mollem trotseerden Bart en James de overvloedige regen. Sinds beiden de 20km door Brussel tot een goed einde brachten, zijn ze niet bang meer voor de lange(re) afstand. Bart legde zowaar beslag op de vijfde plaats in 43'10". James liep een kleine halve minuut later als negende over de streep in 43'35".
De uitslagen:
24/9; Mollem, 10Km: 5. Bart VANDERSTRAETEN 43'10"; 9. James JOOSTENS 43'35" (op 26).
26 september. - Terwijl in Opwijk de scholenveldloop verwaterd is tot wat in het verwaarloosde speelbos een bosloop genoemd wordt (Maria Robijns draait zich om in haar graf), houdt men gelukkig in Merchtem nog de traditionele scholenveldloop in ere voor kinderen uit alle lagere scholen in Merchtem. Daarin is de veelzijdige Maëlys De Roeck voor een talrijk publiek derde geworden in de wedstrijd voor alle meisjes van het vijfde leerjaar. Ze hadden ongeveer 700m af te leggen. De Merchtemse politici namen zelf geen deel, ze maakten zich nuttig met het uitdelen van de podium-medailles. .
In Mollem trotseerden Bart en James de overvloedige regen. Sinds beiden de 20km door Brussel tot een goed einde brachten, zijn ze niet bang meer voor de lange(re) afstand. Bart legde zowaar beslag op de vijfde plaats in 43'10". James liep een kleine halve minuut later als negende over de streep in 43'35".
De uitslagen:
24/9; Mollem, 10Km: 5. Bart VANDERSTRAETEN 43'10"; 9. James JOOSTENS 43'35" (op 26).
Stijn (0466) in actie in de Molenloop.
Stijn op kop met de latere winnaar Lucas Van Assche en (links van hem op de foto) Brent De Wachter.
Stijn (in het blauw op de tweede rij) onmiddellijk mee in de start.
Vier AAV-musketiers in de Molenloop
13 december. - Vier toppertjes van AAV vatten het plan op om de Molenloop in Malderen te betwisten. Het viertal eindigde allen bij de eerste tien. Mauro De Witte toonde de weg door in de 3km de achtste plaats binnen te rijven. Hij snelde tegen 13km per uur over de wegen, velden en andere trage wegen nabij de molen. Daarna kwamen de 6km-lopers aan hun trekken. James Joostens, nog maar pas teruggekeerd naar onze club, kaapte de achtste plaats weg voor de neus van Bart Vanderstraeten. Bart had een paar uren voordien het licht uitgedaan in The Flight en hij had amper zijn bed gezien. Dat neemt niet weg dat hij alweer een toptien-quotering kan voorleggen. Stijn koos voor de 9km. Hij is in volle voorbereiding op een nieuw canicross-seizoen. De wedstrijd werd gewonnen door ex-topper Lukas Van Assche. Stijn knokte zich naar een zevende plaats tegen 14,7 km per uur. Nog dit: het was zeer warm daar bij die molen!
De uitslagen:
3km: 8.Mauro De Witte 13'47" (op 131)
6km: 8.James Joostens 24'31"; 9. Bart Vanderstraeten 24'38" (op 97).
9km: 7.Stijn Gyselinck 36'42" (op 53).
13 december. - Vier toppertjes van AAV vatten het plan op om de Molenloop in Malderen te betwisten. Het viertal eindigde allen bij de eerste tien. Mauro De Witte toonde de weg door in de 3km de achtste plaats binnen te rijven. Hij snelde tegen 13km per uur over de wegen, velden en andere trage wegen nabij de molen. Daarna kwamen de 6km-lopers aan hun trekken. James Joostens, nog maar pas teruggekeerd naar onze club, kaapte de achtste plaats weg voor de neus van Bart Vanderstraeten. Bart had een paar uren voordien het licht uitgedaan in The Flight en hij had amper zijn bed gezien. Dat neemt niet weg dat hij alweer een toptien-quotering kan voorleggen. Stijn koos voor de 9km. Hij is in volle voorbereiding op een nieuw canicross-seizoen. De wedstrijd werd gewonnen door ex-topper Lukas Van Assche. Stijn knokte zich naar een zevende plaats tegen 14,7 km per uur. Nog dit: het was zeer warm daar bij die molen!
De uitslagen:
3km: 8.Mauro De Witte 13'47" (op 131)
6km: 8.James Joostens 24'31"; 9. Bart Vanderstraeten 24'38" (op 97).
9km: 7.Stijn Gyselinck 36'42" (op 53).
Nooit eerder vertoond. Djemine sprint met haar borstnummer in de hand.
UPDATE BK: Onverwacht geen podium voor Djemine, maar toch een nieuw PR
12 september. - Djemine Kudura is er tegen de verwachtingen in niet in geslaagd om een nieuwe bronzen medaille te behalen op de 100m op het BK voor cadetten. Net als daags voordien in Lebbeke kwam ze met de op twee na beste tijd uit de reeksen. Ze won haar reeks in een nieuw persoonlijk record van 12"54. Toen ze provinciaal kampioen geworden was in Kessel-Lo liet ze een tijd van 12"47 optekenen, maar die chrono werd niet gehomologeerd, wegens net te veel rugwind (+2,1m/sec.). Ook nu weer boekte ze de derde tijd van de deelnemers. Daarmee klimt ze alvast van de elfde naar de zevende plaats op de nationale ranglijst. En dan de finale van de 100m bij zonnig weer! Goede start van Djemine, maar dan zie je dat het heel even niet meer vlot. Haar borstnummer komt los en ze beslist om haar nummer in de hand te houden. "Ik greep naar mijn nummer, want ik dacht dat ik het zou moeten tonen aan de aankomst", zei ze. Dat oponthoud betaal je cash: in de uitslag misschien wel met twee plaatsen, qua tijd misschien wel twee à drie tienden. "Ik had 12 in de dertig kunnen lopen", gelooft ze. Nooit eerder vertoond op een atletiekterrein! "Dit overkomt me niet meer. Maar misschien moet ik toch overwegen om mijn borstnummer in het vervolg op te spelden." Hoe dan ook mag Djemine trots zijn op haar weekend: tweemaal finalist, en tweemaal een record.
12 september. - Djemine Kudura is er tegen de verwachtingen in niet in geslaagd om een nieuwe bronzen medaille te behalen op de 100m op het BK voor cadetten. Net als daags voordien in Lebbeke kwam ze met de op twee na beste tijd uit de reeksen. Ze won haar reeks in een nieuw persoonlijk record van 12"54. Toen ze provinciaal kampioen geworden was in Kessel-Lo liet ze een tijd van 12"47 optekenen, maar die chrono werd niet gehomologeerd, wegens net te veel rugwind (+2,1m/sec.). Ook nu weer boekte ze de derde tijd van de deelnemers. Daarmee klimt ze alvast van de elfde naar de zevende plaats op de nationale ranglijst. En dan de finale van de 100m bij zonnig weer! Goede start van Djemine, maar dan zie je dat het heel even niet meer vlot. Haar borstnummer komt los en ze beslist om haar nummer in de hand te houden. "Ik greep naar mijn nummer, want ik dacht dat ik het zou moeten tonen aan de aankomst", zei ze. Dat oponthoud betaal je cash: in de uitslag misschien wel met twee plaatsen, qua tijd misschien wel twee à drie tienden. "Ik had 12 in de dertig kunnen lopen", gelooft ze. Nooit eerder vertoond op een atletiekterrein! "Dit overkomt me niet meer. Maar misschien moet ik toch overwegen om mijn borstnummer in het vervolg op te spelden." Hoe dan ook mag Djemine trots zijn op haar weekend: tweemaal finalist, en tweemaal een record.
Balen om een gemiste bronzen medaille.
Djemine Kudura knalt naar de 4de plaats op het BK 200m cadetten in Lebbeke.
BREAKING NEWS: Djemine wordt 4de op BK 200m in persoonlijk record
10 september. - Tot nu toe had Djemine Kudura (15) geen potten gebroken op de 200m. Maar op het BK in Lebbeke liet ze de monden open vallen. Ze won haar reeks in 26"01 en was rechtstreeks geplaatst voor de finale drie uren later. Met haar chrono was ze 1"11 sneller dan ooit te voren. Maar de wind blies 3,1 m per seconde in het voordeel en de chrono wordt dus niet gehomologeerd. Djemine stootte door naar de finale met de derde tijd van de deelnemers aan het BK. In de finale deed ze haar stunt van in de reeksen nog eens over. Snel gestart; perfecte bocht en niet stilgevallen. Op 40m van de streep liep ze nog in derde stelling. Ze miste het podium uiteindelijk met 2/10 van een seconde. Maar wat een wedstrijd. Omroeper Johan De Beule sprak van de verrassing van de race. Djemine wordt zo tiende op de nationale ranglijst op amper 1/100ste van de negende plaats. Morgen zondag loopt Djemine de 100m, waar ze mikt op een (nieuwe) podiumplaats. Verleden jaar in Lier was ze 3de op het BK 100m.
10 september. - Tot nu toe had Djemine Kudura (15) geen potten gebroken op de 200m. Maar op het BK in Lebbeke liet ze de monden open vallen. Ze won haar reeks in 26"01 en was rechtstreeks geplaatst voor de finale drie uren later. Met haar chrono was ze 1"11 sneller dan ooit te voren. Maar de wind blies 3,1 m per seconde in het voordeel en de chrono wordt dus niet gehomologeerd. Djemine stootte door naar de finale met de derde tijd van de deelnemers aan het BK. In de finale deed ze haar stunt van in de reeksen nog eens over. Snel gestart; perfecte bocht en niet stilgevallen. Op 40m van de streep liep ze nog in derde stelling. Ze miste het podium uiteindelijk met 2/10 van een seconde. Maar wat een wedstrijd. Omroeper Johan De Beule sprak van de verrassing van de race. Djemine wordt zo tiende op de nationale ranglijst op amper 1/100ste van de negende plaats. Morgen zondag loopt Djemine de 100m, waar ze mikt op een (nieuwe) podiumplaats. Verleden jaar in Lier was ze 3de op het BK 100m.
Hallo! Sportieve kinderen van 6 tot 12 jaar
7 september. - Caroline en/of Kiana verwachten jullie op de jeugdtraining dinsdag & donderdag (of alleen dinsdag of alleen donderdag) telkens van 18 tot 19.15 uur op de atletiekpiste aan het Heiveld in Opwijk voor een leuke, afwisselende training met lopen, springen, werpen, hordenlopen, aflossingen en toffe spelletjes. We zijn waarschijnlijk de meest kindvriendelijke atletiekvereniging uit de streek. Afspraak aan ons chalet aan de kant van de Klaarstraat. Na afloop van elke training ontvangen jullie een bonnetje. Heb je er 15 verzameld, dan ruil je die in tegen een geschenkje. Dat is al vele jaren een traditie bij ons, die we onverminderd voortzetten (een knuffeltje, een tekenverhaal en andere hebbedingetjes). Het lidgeld is betaalbaar gebleven: 60 euro per jaar. (Jouw mutualiteit geeft jullie ouders een deel van dat bedrag terug). Aarzel niet. Je kan altijd een paar keer komen proefstomen. Info: Caroline ARIJS, tel. 0472 80 69 62. Tot snel!
7 september. - Caroline en/of Kiana verwachten jullie op de jeugdtraining dinsdag & donderdag (of alleen dinsdag of alleen donderdag) telkens van 18 tot 19.15 uur op de atletiekpiste aan het Heiveld in Opwijk voor een leuke, afwisselende training met lopen, springen, werpen, hordenlopen, aflossingen en toffe spelletjes. We zijn waarschijnlijk de meest kindvriendelijke atletiekvereniging uit de streek. Afspraak aan ons chalet aan de kant van de Klaarstraat. Na afloop van elke training ontvangen jullie een bonnetje. Heb je er 15 verzameld, dan ruil je die in tegen een geschenkje. Dat is al vele jaren een traditie bij ons, die we onverminderd voortzetten (een knuffeltje, een tekenverhaal en andere hebbedingetjes). Het lidgeld is betaalbaar gebleven: 60 euro per jaar. (Jouw mutualiteit geeft jullie ouders een deel van dat bedrag terug). Aarzel niet. Je kan altijd een paar keer komen proefstomen. Info: Caroline ARIJS, tel. 0472 80 69 62. Tot snel!
Koen meteen op de eerste rij kort na de start.
Koen Michiels zag door het bos de bomen niet meer....
5 september - "Mijn deelname aan deze Chickenrun hing aan een zijden draadje. Dochterlief haar basketmatch begon om 13u en zou normaal eindigen om 14u30. Dan had ik nog een uurtje tijd om van Opwijk naar Meldert te rijden. Maar door technische problemen begon de match bijna een kwartier later. Maar pas om 14u13 begon het 3e quarter. Ik zou het wellicht niet halen... Tot de scheidsrechter besliste dat de tijd niet meer moest stopgezet worden in het 4e quarter. Het tijdschema van de andere wedstrijden kwam immers in gevaar. Om 15u02 thuis gekomen, vlug mijn velo genomen en om 15u12 aangekomen in Meldert. Toch nog wat kunnen loslopen en stretchen. Normaal kom ik steevast een uur op voorhand aan bij een loopwedstrijd. Ik neem dan rustig de tijd om in te lopen en om 'in the zone' te komen. De lopers van de 5 km en de 10 km startten samen. Ik koos vandaag voor de langste afstand. De eerste 8 lopers (van de 5 km?) namen een snelle start. De eerste 300 meter kon ik die nog min of meer volgen. Maar nadien moest ik die uiteraard laten gaan. Na 2 km zat ik helemaal alleen. De tijd zat goed: 3'42 na de 1ste km. Naar mijn tijd op de 2e km had ik het raden. Daar mijn sporthorloge kapot is, loop ik met de gsm in de hand. Jammer genoeg is er bijna geen ontvangst van strava bij de passage in Kravaalbos. Ik zag mijn tijd oplopen van 3'42 naar 4'00 en zelfs 4'27'' per km. Uiteraard klopte dat niet. Maar het maakte wel dat ik geen idee had van mijn echte tijd in de wedstrijd. Voor een loper als ik die steeds op tijden probeert te lopen, is dat geen evidentie. Tijdens de passage op staat zag ik wel dat de tijd goed zat. Maar ik had geen idee hoeveel tijd ik verloren had tijdens de hellende stukken in het bos. Bij de passage halfweg zat ik echt moederziel alleen. In de verste verte was er niemand te bespeuren, niet voor me en niet achter me. Ik had totaal geen idee in welke positie ik zat. Ik vroeg het een aantal keren aan een seingever. Ofwel waren ze te veel met hun gsm bezig, ofwel keken ze raar op als ik die vraag stelde. Ook bij de drankstand na 7,5 km begrepen ze m'n vraag niet. Ik begon te denken: Waarschijnlijk kijken die niet eens op. Daar komt gewoon de 1ste loper in de race van de 10 km aan.... Maar op 8 km kreeg ik toch het antwoord te weten. Niet het antwoord waarvan ik droomde... Een 4e plaats. Ik viel even van m'n roze wolk. Achteraf bekeken was het erg naïef van me om te denken dat ik had kunnen winnen. Ene Lander V.D., één van de beste lopers uit de streek, deed mee en die is voor mij 'hors categorie'. Nu was het nog 2 km het strakke tempo volhouden. In eindigde in 39'09'' (3'54'' per km). Het doel was ergens een tijd tussen de 4'05 en een 4'00 per km. Missie meer dan geslaagd dus. Al werd ik voor het podium wel geklopt door een 61 jarige die een dikke minuut voor me eindigde. Chapeau!!! Ik heb weer genoten van deze mooie wedstrijd die een afwisseling vormt van kassei-, veld- en boswegen. Het volgende doel wordt de Antikaterloop te Liedekerke. Wat zou ik daar graag een tijd lopen van zo kort mogelijk bij de 3'50 per km...
2019: 43'15'' (4'19'' per km): 7e plaats
2021: 41'39'' (4'11'' per km): 1ste plaats in een corona-editie zonder tijdsregistratie en klassement
2022: 39'03 (3'54'' per km): 4e plaats
Nieuwe top-tien voor Bart
Er was daar in Meldert ook een wedstrijd over 5km. Daarin werd Bart Vanderstraeten 9de op 72 in 21'45".
Alweer een zeer verdienstelijke wedstrijd voor Bart. Zijn commentaar: "Het was vrij warm (minstens 27°), het ging bergop, bergaf en we deden een stukje Kravaalbos aan."
5 september - "Mijn deelname aan deze Chickenrun hing aan een zijden draadje. Dochterlief haar basketmatch begon om 13u en zou normaal eindigen om 14u30. Dan had ik nog een uurtje tijd om van Opwijk naar Meldert te rijden. Maar door technische problemen begon de match bijna een kwartier later. Maar pas om 14u13 begon het 3e quarter. Ik zou het wellicht niet halen... Tot de scheidsrechter besliste dat de tijd niet meer moest stopgezet worden in het 4e quarter. Het tijdschema van de andere wedstrijden kwam immers in gevaar. Om 15u02 thuis gekomen, vlug mijn velo genomen en om 15u12 aangekomen in Meldert. Toch nog wat kunnen loslopen en stretchen. Normaal kom ik steevast een uur op voorhand aan bij een loopwedstrijd. Ik neem dan rustig de tijd om in te lopen en om 'in the zone' te komen. De lopers van de 5 km en de 10 km startten samen. Ik koos vandaag voor de langste afstand. De eerste 8 lopers (van de 5 km?) namen een snelle start. De eerste 300 meter kon ik die nog min of meer volgen. Maar nadien moest ik die uiteraard laten gaan. Na 2 km zat ik helemaal alleen. De tijd zat goed: 3'42 na de 1ste km. Naar mijn tijd op de 2e km had ik het raden. Daar mijn sporthorloge kapot is, loop ik met de gsm in de hand. Jammer genoeg is er bijna geen ontvangst van strava bij de passage in Kravaalbos. Ik zag mijn tijd oplopen van 3'42 naar 4'00 en zelfs 4'27'' per km. Uiteraard klopte dat niet. Maar het maakte wel dat ik geen idee had van mijn echte tijd in de wedstrijd. Voor een loper als ik die steeds op tijden probeert te lopen, is dat geen evidentie. Tijdens de passage op staat zag ik wel dat de tijd goed zat. Maar ik had geen idee hoeveel tijd ik verloren had tijdens de hellende stukken in het bos. Bij de passage halfweg zat ik echt moederziel alleen. In de verste verte was er niemand te bespeuren, niet voor me en niet achter me. Ik had totaal geen idee in welke positie ik zat. Ik vroeg het een aantal keren aan een seingever. Ofwel waren ze te veel met hun gsm bezig, ofwel keken ze raar op als ik die vraag stelde. Ook bij de drankstand na 7,5 km begrepen ze m'n vraag niet. Ik begon te denken: Waarschijnlijk kijken die niet eens op. Daar komt gewoon de 1ste loper in de race van de 10 km aan.... Maar op 8 km kreeg ik toch het antwoord te weten. Niet het antwoord waarvan ik droomde... Een 4e plaats. Ik viel even van m'n roze wolk. Achteraf bekeken was het erg naïef van me om te denken dat ik had kunnen winnen. Ene Lander V.D., één van de beste lopers uit de streek, deed mee en die is voor mij 'hors categorie'. Nu was het nog 2 km het strakke tempo volhouden. In eindigde in 39'09'' (3'54'' per km). Het doel was ergens een tijd tussen de 4'05 en een 4'00 per km. Missie meer dan geslaagd dus. Al werd ik voor het podium wel geklopt door een 61 jarige die een dikke minuut voor me eindigde. Chapeau!!! Ik heb weer genoten van deze mooie wedstrijd die een afwisseling vormt van kassei-, veld- en boswegen. Het volgende doel wordt de Antikaterloop te Liedekerke. Wat zou ik daar graag een tijd lopen van zo kort mogelijk bij de 3'50 per km...
2019: 43'15'' (4'19'' per km): 7e plaats
2021: 41'39'' (4'11'' per km): 1ste plaats in een corona-editie zonder tijdsregistratie en klassement
2022: 39'03 (3'54'' per km): 4e plaats
Nieuwe top-tien voor Bart
Er was daar in Meldert ook een wedstrijd over 5km. Daarin werd Bart Vanderstraeten 9de op 72 in 21'45".
Alweer een zeer verdienstelijke wedstrijd voor Bart. Zijn commentaar: "Het was vrij warm (minstens 27°), het ging bergop, bergaf en we deden een stukje Kravaalbos aan."
Stijn 2x 2de, nadat hij zich al vermoeide om alles in kannen en kruiken te krijgen...
Stijn bij Stinne: mede-organisator en tweemaal tweede
4 september. - Some pictures from last week: 2 x (canicross Bia 4,7km, canirun Magnus 2,6km), August 28th @ Meldert!
Balder & Nelson mochten thuis in de zetel blijven liggen , terwijl Bia & Magnus hun eerste canicross met me liepen van het najaar. Toch een mooi resultaat behaald in ons ‘eigen’ bosje: 2 zilveren plekken tussen het organiseren door met Team Canicross Crazy dogs . Een halve marathon aan over en weer lopen die dag, Maar wat leuk dat er een wedstrijd meer op de kalender ston ! We werken verder naar de volgende wedstrijden toe, Let's go!
Actiefoto's door Cindy's Pictures & Dog's report.
4 september. - Some pictures from last week: 2 x (canicross Bia 4,7km, canirun Magnus 2,6km), August 28th @ Meldert!
Balder & Nelson mochten thuis in de zetel blijven liggen , terwijl Bia & Magnus hun eerste canicross met me liepen van het najaar. Toch een mooi resultaat behaald in ons ‘eigen’ bosje: 2 zilveren plekken tussen het organiseren door met Team Canicross Crazy dogs . Een halve marathon aan over en weer lopen die dag, Maar wat leuk dat er een wedstrijd meer op de kalender ston ! We werken verder naar de volgende wedstrijden toe, Let's go!
Actiefoto's door Cindy's Pictures & Dog's report.
Djemine met opgeheven hoofd naar de derde atlete van Vac.
Djemine grijpt brons op PK aflossingen
29 augustus. - Djemine Kudura is tweemaal in actie gekomen op het provinciaal kampioenschap in Vilvoorde. Op de 4x100m voor cadetten met Djemine als slotloopster liep ze als derde over de streep in 1'51"8, op 0"7 van het zilver, veroverd door Daring Leuven. De titel was voor het viertal van Roba dat de wedstrijd domineerde. Het was daarna lang wachten op haar tweede wedstrijd: de 4x200m ""alle categorieën". Hier was Djemine als tweede loopster aangeduid. Het jonge viertal legde finaal beslag op een verdienstelijke zevende plaats in 1'50"2. De titel was voor Olympic Essenbeek-Halle in 1'44"8. Zondag staat het BK aflossingen in Kessen-Lo op het programma. Het is nog niet duidelijk of Vac en/of Djemine hier zal aan deelnemen. .
29 augustus. - Djemine Kudura is tweemaal in actie gekomen op het provinciaal kampioenschap in Vilvoorde. Op de 4x100m voor cadetten met Djemine als slotloopster liep ze als derde over de streep in 1'51"8, op 0"7 van het zilver, veroverd door Daring Leuven. De titel was voor het viertal van Roba dat de wedstrijd domineerde. Het was daarna lang wachten op haar tweede wedstrijd: de 4x200m ""alle categorieën". Hier was Djemine als tweede loopster aangeduid. Het jonge viertal legde finaal beslag op een verdienstelijke zevende plaats in 1'50"2. De titel was voor Olympic Essenbeek-Halle in 1'44"8. Zondag staat het BK aflossingen in Kessen-Lo op het programma. Het is nog niet duidelijk of Vac en/of Djemine hier zal aan deelnemen. .
Stijn met een gezicht op onweer: het ging voor geen meter.
James Joostens blij met zijn 17de plaats.
Geschrokken over zijn prestatie, of was het van de flits van de camera: Bart Vanderstraeten.
De laatste cartouche van Koen. De meisjes links van hem beëindigden hun 3km.
Vijf AAV'ers in de top-20 in de Merchtemse jogging
22 augustus; - Met Dieter, Koen, Stijn, Bart en James waren we zowaar met VIJF vertegenwoordigers op de jogging van 5,6 km, voorafgaand aan de corrida die 12,3km lang was. Dieter De Ridder won het pleit met overschot. Dieter is jarenlang lid geweest van onze vereniging. Jammer dat hij de piste te vroeg de rug heeft toegekeerd. Hij was bijlange nog niet uitverteld. Tweede AAV'er werd Koen Michiels op plaats zeven. Het relaas van zijn sterke wedstrijd lees je hieronder. Stijn eindigde op plaats negen, maar tevreden was hij niet. "Ik kwam nooit in mijn ritme", vertelde hij. Bart Vanderstraeten glunderde met zijn twaalfde plaats. Hij mag prat gaan op een zeer degelijke wedstrijd. Ex-lid James Joostens legde plaats op plaats 17. Mogelijk komt hij terug trainen bij ons. Doen, James! Vooruitgang verzekerd!
Hierna volgt het lijvig relaas van Koen onder de titel Op de tonen van Maneskin naar knaltijd van 3'39km.
"Drie weken 3 weken geleden liep ik 3'47/km in Affligem. Dat was op een heuvelachtig parcours met een veld- en bosweg. Ik stelde me als doel om te gaan voor een tijd van 3'45/km op deze "6" km. De start was supersnel: de eerste 400 meter liep ik zo waar een tempo van 3'09/km. En dat voelde niet eens zwaar aan. Bart en Stijn liepen zelfs nog voor mij. Het was geen goed idee om hen te volgen. Ik besloot het tempo wat te vertragen. Iets voor de 1ste km kwam ik bij Bart aansluiten. De 1ste km was in 3'29. Ik wist toen al dat ik mijn doel zou behalen. En ik kreeg ook Stijn in het vizier. Hij zou de ideale gangmaker zijn. Iets na km 1 sloot ik aan bij Stijn. Voor ons reed er een wagen met de keiharde tonen van Maneskin (Supermodel). De opzwepende muziek gaf me echt vleugels. Rond km 2 zei ik tegen Stijn dat ik wel even zou overnemen. Kwestie van het kopwerk wat te verdelen. We werden toen voorbij gezoefd door een jongeman in het rood. Wat een tempo! Maar enkele honderden meters verder kwamen we toch bij hem aansluiten. Halfweg riep trainer Erik ons toe dat we 10e en 11e liepen. De jongeman liep echt onverstandig: versnellen en dan opnieuw vertragen. Mij is toch gezegd geweest dat je zo egaal mogelijk moet lopen. Tenzij je de tegenstander wil afmatten. Maar ik denk dat hij hier vooral zichzelf afmatte... Rond km 4 liet ik hem achter. En zo waar kwam de 7e loper in de wedstrijd in mijn vizier. Rond de 5e km ging ik hem voorbij. Maar hij was niet van plan om mij z'n 7e plaats zo maar cadeau te geven. Hij zat in mijn gat en profiteerde van m'n kopwerk. Ik wist dat ik gewoon moest tempo houden. In de lichte afdaling paste ik opnieuw m'n speciale daaltechniek toe. Dit keer had die minder effect omdat de afdaling niet fel genoeg was. In de laatste 400 meter had ik nog een serieuze cartouche over en snelde ik naar de 7e plek! Dat was echt het hoogst haalbare. De eerste 5 (die tot de laatste km zo waar samen bleven) waren 2 min. voor mij en de 6e loper 1 minuut voor mij. Ik was dus the best of the rest. De perfecte race voor mij. Ik eindigde in 3'39'' per km en was 1ste 'master'! Missie meer dan geslaagd. Mijn tussentijds doel naar de marathon toe, is 3'45"" per km lopen over 10 km. Ik weet nu al dat ik daar binnen afzienbare tijd ga in slagen. Na deze 5,6 km heb ik een 'voorsprong' van ongeveer 33 seconden. Oké, er blijven nog 4,4 km over. Maar als ik nog sterker word, gaat dat zeker lukken. Ik denk er nu toch aan om stilletjes aan voor langere afstanden te kiezen. Misschien dit jaar nog een ten miles. En dan volgend jaar 2 halve marathons. Ik moet de km's per week dan wel nog wat opdrijven. Dit alles om op termijn (rond m'n 50ste) de marathon onder de 3u te kunnen lopen. Geduld is een mooie deugd. Ik weet nu dat ik gewoon moet geduldig zijn, steeds wat sterker worden en dan komt het wel goed. Iets om naar uit te kijken...
Bart had me al gezegd dat ze mooie prijzen geven. Mijn 7e plek bracht zo waar een toaster op. Het lopen begint eindelijk wat op te brengen. Het vrouwtje was tevreden.".
2019: 12 km in 49'23'' (4'06/km), 48e plaats op 281 lopers
2022: 5,6 km in 20'29 (3'39''/km), 7e plaats op 177 lopers
https://www.youtube.com/watch?v=jODrVofka54
https://fb.watch/f2foTgxe8x/
De uitslag:
20/8, Merchtem, jogging 5,6km: 1. Dieter De Ridder 18'05"; 7. Koen Michiels 20'31"; 9. Stijn Gyselinck 20'45"; 12. Bart Vanderstraeten 22'28"; 17. James Joostens 22'57" (op 177).
22 augustus; - Met Dieter, Koen, Stijn, Bart en James waren we zowaar met VIJF vertegenwoordigers op de jogging van 5,6 km, voorafgaand aan de corrida die 12,3km lang was. Dieter De Ridder won het pleit met overschot. Dieter is jarenlang lid geweest van onze vereniging. Jammer dat hij de piste te vroeg de rug heeft toegekeerd. Hij was bijlange nog niet uitverteld. Tweede AAV'er werd Koen Michiels op plaats zeven. Het relaas van zijn sterke wedstrijd lees je hieronder. Stijn eindigde op plaats negen, maar tevreden was hij niet. "Ik kwam nooit in mijn ritme", vertelde hij. Bart Vanderstraeten glunderde met zijn twaalfde plaats. Hij mag prat gaan op een zeer degelijke wedstrijd. Ex-lid James Joostens legde plaats op plaats 17. Mogelijk komt hij terug trainen bij ons. Doen, James! Vooruitgang verzekerd!
Hierna volgt het lijvig relaas van Koen onder de titel Op de tonen van Maneskin naar knaltijd van 3'39km.
"Drie weken 3 weken geleden liep ik 3'47/km in Affligem. Dat was op een heuvelachtig parcours met een veld- en bosweg. Ik stelde me als doel om te gaan voor een tijd van 3'45/km op deze "6" km. De start was supersnel: de eerste 400 meter liep ik zo waar een tempo van 3'09/km. En dat voelde niet eens zwaar aan. Bart en Stijn liepen zelfs nog voor mij. Het was geen goed idee om hen te volgen. Ik besloot het tempo wat te vertragen. Iets voor de 1ste km kwam ik bij Bart aansluiten. De 1ste km was in 3'29. Ik wist toen al dat ik mijn doel zou behalen. En ik kreeg ook Stijn in het vizier. Hij zou de ideale gangmaker zijn. Iets na km 1 sloot ik aan bij Stijn. Voor ons reed er een wagen met de keiharde tonen van Maneskin (Supermodel). De opzwepende muziek gaf me echt vleugels. Rond km 2 zei ik tegen Stijn dat ik wel even zou overnemen. Kwestie van het kopwerk wat te verdelen. We werden toen voorbij gezoefd door een jongeman in het rood. Wat een tempo! Maar enkele honderden meters verder kwamen we toch bij hem aansluiten. Halfweg riep trainer Erik ons toe dat we 10e en 11e liepen. De jongeman liep echt onverstandig: versnellen en dan opnieuw vertragen. Mij is toch gezegd geweest dat je zo egaal mogelijk moet lopen. Tenzij je de tegenstander wil afmatten. Maar ik denk dat hij hier vooral zichzelf afmatte... Rond km 4 liet ik hem achter. En zo waar kwam de 7e loper in de wedstrijd in mijn vizier. Rond de 5e km ging ik hem voorbij. Maar hij was niet van plan om mij z'n 7e plaats zo maar cadeau te geven. Hij zat in mijn gat en profiteerde van m'n kopwerk. Ik wist dat ik gewoon moest tempo houden. In de lichte afdaling paste ik opnieuw m'n speciale daaltechniek toe. Dit keer had die minder effect omdat de afdaling niet fel genoeg was. In de laatste 400 meter had ik nog een serieuze cartouche over en snelde ik naar de 7e plek! Dat was echt het hoogst haalbare. De eerste 5 (die tot de laatste km zo waar samen bleven) waren 2 min. voor mij en de 6e loper 1 minuut voor mij. Ik was dus the best of the rest. De perfecte race voor mij. Ik eindigde in 3'39'' per km en was 1ste 'master'! Missie meer dan geslaagd. Mijn tussentijds doel naar de marathon toe, is 3'45"" per km lopen over 10 km. Ik weet nu al dat ik daar binnen afzienbare tijd ga in slagen. Na deze 5,6 km heb ik een 'voorsprong' van ongeveer 33 seconden. Oké, er blijven nog 4,4 km over. Maar als ik nog sterker word, gaat dat zeker lukken. Ik denk er nu toch aan om stilletjes aan voor langere afstanden te kiezen. Misschien dit jaar nog een ten miles. En dan volgend jaar 2 halve marathons. Ik moet de km's per week dan wel nog wat opdrijven. Dit alles om op termijn (rond m'n 50ste) de marathon onder de 3u te kunnen lopen. Geduld is een mooie deugd. Ik weet nu dat ik gewoon moet geduldig zijn, steeds wat sterker worden en dan komt het wel goed. Iets om naar uit te kijken...
Bart had me al gezegd dat ze mooie prijzen geven. Mijn 7e plek bracht zo waar een toaster op. Het lopen begint eindelijk wat op te brengen. Het vrouwtje was tevreden.".
2019: 12 km in 49'23'' (4'06/km), 48e plaats op 281 lopers
2022: 5,6 km in 20'29 (3'39''/km), 7e plaats op 177 lopers
https://www.youtube.com/watch?v=jODrVofka54
https://fb.watch/f2foTgxe8x/
De uitslag:
20/8, Merchtem, jogging 5,6km: 1. Dieter De Ridder 18'05"; 7. Koen Michiels 20'31"; 9. Stijn Gyselinck 20'45"; 12. Bart Vanderstraeten 22'28"; 17. James Joostens 22'57" (op 177).
Stijn op handen en voeten
.22 augustus. Recent deelgenomen aan m’n eerste “nighttrail” ooit, in La Roche-en-Ardenne, Trail des fantômes 10K (353m+). Het was nog steeds zeer warm (start 21u)! Sterven op de steile cols. Vooral die laatste was in zombie-modus, hartslag boven de 200 en blijven gaan Wegschuiven in het stof, kruipen over en onder boomstammen met de gedachte “meende da nu!” naar de parcoursbouwer (haha). Zeer leuke uitdaging! Respect voor diegenen die daar de 100km liepen (niet ingekort!). Laat terug thuis, het was een kort nachtje, om dan 's ochtends met schipper Alain de Nederlandsche wateren te veroveren.
Results: 2th place @ Trail des Fantômes 10km by Night, August 13th (Podiumfoto's o.a. door Karim Asrih, de winnaar).
.22 augustus. Recent deelgenomen aan m’n eerste “nighttrail” ooit, in La Roche-en-Ardenne, Trail des fantômes 10K (353m+). Het was nog steeds zeer warm (start 21u)! Sterven op de steile cols. Vooral die laatste was in zombie-modus, hartslag boven de 200 en blijven gaan Wegschuiven in het stof, kruipen over en onder boomstammen met de gedachte “meende da nu!” naar de parcoursbouwer (haha). Zeer leuke uitdaging! Respect voor diegenen die daar de 100km liepen (niet ingekort!). Laat terug thuis, het was een kort nachtje, om dan 's ochtends met schipper Alain de Nederlandsche wateren te veroveren.
Results: 2th place @ Trail des Fantômes 10km by Night, August 13th (Podiumfoto's o.a. door Karim Asrih, de winnaar).
Djemine toont groeiende vorm
22 augustus. - Door lange inactiviteit wegens een knieblessure verscheen Djemine Kudura niet op haar best op het Kampioenschap van Vlaanderen op 15 augustus in Sint-Niklaas. Ondanks haar knappe 12.59 op de 100m bij haar terugkeer in competitie in Ninove. Ze spartelde door de reeksen in een voor haar magere 12"97 en mocht naar de finale via haar zevende beste chrono van het gezelschap. In de finale was nauwelijks beterschap te bespeuren. Maar ze werd toch nog zesde in 12.93. Is het de stress van een kampioenschap? Misschien speelt dat wel een rol, want op de open meeting zondag 21 augustus in Mechelen, waar ze niet de minste tegenstand ondervond, snelde onze AAV-parel naar een knappe chrono van 12.70. Zaterdag volgen de de provinciale aflossingskampioenschappen op eigen terrein in Vilvoorde. En over drie weken de nationale kampioenschappen in Lebbeke. Hopelijk wint Djemine nog enkele procenten aan vorm. In dat geval kan het nog een mooi seizoen voor haar worden. We duimen alvast.
22 augustus. - Door lange inactiviteit wegens een knieblessure verscheen Djemine Kudura niet op haar best op het Kampioenschap van Vlaanderen op 15 augustus in Sint-Niklaas. Ondanks haar knappe 12.59 op de 100m bij haar terugkeer in competitie in Ninove. Ze spartelde door de reeksen in een voor haar magere 12"97 en mocht naar de finale via haar zevende beste chrono van het gezelschap. In de finale was nauwelijks beterschap te bespeuren. Maar ze werd toch nog zesde in 12.93. Is het de stress van een kampioenschap? Misschien speelt dat wel een rol, want op de open meeting zondag 21 augustus in Mechelen, waar ze niet de minste tegenstand ondervond, snelde onze AAV-parel naar een knappe chrono van 12.70. Zaterdag volgen de de provinciale aflossingskampioenschappen op eigen terrein in Vilvoorde. En over drie weken de nationale kampioenschappen in Lebbeke. Hopelijk wint Djemine nog enkele procenten aan vorm. In dat geval kan het nog een mooi seizoen voor haar worden. We duimen alvast.
In Sint-Niklaas zal er rekening moeten gehouden worden met Djemine. Ze is terug!
DJEMINE TERUG VAN WEGGEWEEST: 12"59 op de 100m bij tegenwind
11 augustus. - Daags voor haar vijftiende verjaardag liep Djemine Kudura een winnende 12"59 op de 100m bij een tegenwind van 1,4m. Ze verbeterde haar record dat ze in Mol vestigde met 4/100sten en staat op de elfde plaats in de nationale ranglijst. In Ninove was het de bedoeling om toch wat wedstrijdritme op te doen voor het Kampioenschap van Vlaanderen voor cadetten maandag in Sint-Niklaas waar ze in de 100 en de 200m uitkomt. Het was sinds mei in de Beker Van Vlaanderen in Mol dat Djemine nog een wedstrijd gelopen had. Bij een val blesseerde ze zich aan de knie en die blessure sleepte lange tijd aan. Djemine was eind april in Kessel-Lo Vlaams-Brabants kampioen geworden op de 100m in een fabelachtige 12"47 (Jammer genoeg blies de wind iets te veel in het voordeel: +2,1m en kon de chrono niet gehomologeerd worden). Op de 200m werd ze tweede in 27.11. Daarna liep ze haar eerste interclub op eigen terrein in Vilvoorde, die van cadetten en scholieren. Met als laatste competitie, de grote interclub in Mol.
11 augustus. - Daags voor haar vijftiende verjaardag liep Djemine Kudura een winnende 12"59 op de 100m bij een tegenwind van 1,4m. Ze verbeterde haar record dat ze in Mol vestigde met 4/100sten en staat op de elfde plaats in de nationale ranglijst. In Ninove was het de bedoeling om toch wat wedstrijdritme op te doen voor het Kampioenschap van Vlaanderen voor cadetten maandag in Sint-Niklaas waar ze in de 100 en de 200m uitkomt. Het was sinds mei in de Beker Van Vlaanderen in Mol dat Djemine nog een wedstrijd gelopen had. Bij een val blesseerde ze zich aan de knie en die blessure sleepte lange tijd aan. Djemine was eind april in Kessel-Lo Vlaams-Brabants kampioen geworden op de 100m in een fabelachtige 12"47 (Jammer genoeg blies de wind iets te veel in het voordeel: +2,1m en kon de chrono niet gehomologeerd worden). Op de 200m werd ze tweede in 27.11. Daarna liep ze haar eerste interclub op eigen terrein in Vilvoorde, die van cadetten en scholieren. Met als laatste competitie, de grote interclub in Mol.
Stijn derde senior in Heideloop, Bart zevende
1 augustus. - Twee dagen na hun stratenloop in Welle, hadden Stijn en Bart opnieuw zin in een wedstrijd. Ze trokken richting Londerzeel Sint-Jozef voor de Heideloop van de plaatselijke KWB, waar ze voor de 8km kozen. Het was er zeer warm. Gelukkig hadden de organisatoren om de twee kilometer voor verfrissingsposten gezorgd. Niels Slachmuylders hield een tempo aan van 17,2 km per uur en won de wedstrijd. Stijn liep als vijfde over de streep als derde senior. Hij was aan het uitlopen en miste zo de podiumceremonie. Stijn: "Wist ik veel dat er een afzonderlijke podiumhulde gepland was voor de eerste drie senioren. Een medaille op het podium met bijhorende foto is altijd meegenomen." Bart werd tiende in de totaaluitslag.
De uitslag:
31/7, Heideloop, Londerzeel, 8 km: 5. Stijn GYSELINCK (3de senior) 30'33" (15,7km/uur); 10. Bart VANDERSTRAETEN (7de senior) 33'31" (14,3km/uur) (op 47).
1 augustus. - Twee dagen na hun stratenloop in Welle, hadden Stijn en Bart opnieuw zin in een wedstrijd. Ze trokken richting Londerzeel Sint-Jozef voor de Heideloop van de plaatselijke KWB, waar ze voor de 8km kozen. Het was er zeer warm. Gelukkig hadden de organisatoren om de twee kilometer voor verfrissingsposten gezorgd. Niels Slachmuylders hield een tempo aan van 17,2 km per uur en won de wedstrijd. Stijn liep als vijfde over de streep als derde senior. Hij was aan het uitlopen en miste zo de podiumceremonie. Stijn: "Wist ik veel dat er een afzonderlijke podiumhulde gepland was voor de eerste drie senioren. Een medaille op het podium met bijhorende foto is altijd meegenomen." Bart werd tiende in de totaaluitslag.
De uitslag:
31/7, Heideloop, Londerzeel, 8 km: 5. Stijn GYSELINCK (3de senior) 30'33" (15,7km/uur); 10. Bart VANDERSTRAETEN (7de senior) 33'31" (14,3km/uur) (op 47).
Stijn (rechts met ringbaardje). Koen is in de achterzak van Stijn gekropen. De hardloper voor Stijn is al murf gelopen...
ONZE DRIE MUSKETIERS WAREN IN WELLE: "Soms moet je durven all-in gaan"
(door Koen Michiels)
31 juli. - ..
"Vorig jaar liep ik nog 4'08'' per km. Maar dat was toen met erg veel wind. Gezien de kleine kwaaltjes en het feit dat ik 1,5 kg boven mijn wedstrijdgewicht zit, stelde ik me als doel 4'05'' per km. Ik nam me voor om van meet af aan dat tempo te lopen. En dus niet snel starten om daarna wat terug te vallen. Trainer Eric zei nog: "Ja maar, dan zijn al je concurrenten al lang weg!" Toch wou ik deze nieuwe tactiek eens toepassen in de hoop om halfweg overschot te hebben en nog te kunnen versnellen. Maar eens het startschot gegeven bleef er van die plannen bitter weinig over! Was het de aanwezigheid van ploegmakker Stijn die net voor me liep dat ik na 1 km doorkwam in 3'51? Feit was dat er zich een mooi groepje vormde (met daarin de 2e dame Karen) dat ik maar net kon volgen. Maar dit tempo was te hoog volgens mijn doel. Ik hing constant op 10 meter. Nog steeds was ik aan het twijfelen of ik zou versnellen om mijn wagentje aan te pikken of toch gewoon mijn eigen tempo lopen. Na de 1ste ronde liep ik nog steeds op 10 meter. Omroeper Mout riep nog: "En Koen Michiels loopt de meerderheid achterna." Iets na de 1ste ronde in een dalend stuk paste ik opnieuw mijn speciale daaltechniek toe en kon ik eindelijk aansluiten bij het groepje. Eén van de supporters riep nog tegen Frank, de 'haas' van Karen dat hij een ganse bus bij zich had en dat hij 5 euro inkom moest vragen. Mijn doel was nu dit groepje zo lang mogelijk proberen te volgen. Net vóór de aankomst van de 2e ronde was er opnieuw een dalende strook: het moment om mijn 'trukendoos' opnieuw boven te halen en zo waar liep ik in 2e positie van dit groepje. De 'haas' keek achterom en Karen had moeite om te volgen. Frank hield wat in en zo waar liep ik voor dit groepje uit. Dit was niet de bedoeling! Ik wou enkel maar volgen. Maar er was geen weg meer terug! Nog 1 ronde en alles geven! Bovendien stokte het tempo bij Karen en was het sowieso een goeie beslissing om verder te gaan. Er zat 1 loper net achter mij en dat was - u raadt het al - Stijn. We liepen samen de laatste ronde. Ik nam de kop. Ik wist toch dat Stijn sneller was aan de finish. En zo geschiedde ook. Op 500 meter van de aankomst had Stijn een serieuze 'cartouche' en weg was hij. Maar dankzij zijn sprint kon ik zo waar nog 1 andere loper (een naamgenoot) inhalen. Het toeval wil dat net hij mij vorig jaar in de laatste 200 meter voorbij snelde. Nu was het omgekeerd! Goed voor een 25ste plaats in een tijd van 3'57'' per km. Wat was ik blij dat ik niet voor de makkelijke oplossing gekozen heb en er gewoon voor gegaan ben. Jammer dat de wedstrijd maar 9,75 km was. Anders had ik een nieuw PR op de 10 km. Ik had echter nooit het gevoel in het rood te moeten gaan (getuige het tempo van 3'33'' in de laatste 750 meter). Ik voel dat er nog rek op zit. Een zalig gevoel!"
Nota van de Redactie: Wat Koen niet vertelde: "Het was vrij warm die vrijdagavond!"
De uitslag:
1. (topper) Ward Van der Kelen 30'36"
23. Stijn GYSELINCK 38'20" (15,7 km per uur)
25. Koen MICHIELS 38'30" (15,6 km per uur)
(op 124)
Palmares Koen:
2021: 40'08 (32ste plaats op 136)
2022: 38'30'' (25ste plaats op 124)
Wat deed onze derde musketier? De 6,6km:
De uitslag:
1. Lucas Lievens 21'45"
19. Bart Vanderstraeten 28'17" (14km per uur).
(op 66).
(door Koen Michiels)
31 juli. - ..
"Vorig jaar liep ik nog 4'08'' per km. Maar dat was toen met erg veel wind. Gezien de kleine kwaaltjes en het feit dat ik 1,5 kg boven mijn wedstrijdgewicht zit, stelde ik me als doel 4'05'' per km. Ik nam me voor om van meet af aan dat tempo te lopen. En dus niet snel starten om daarna wat terug te vallen. Trainer Eric zei nog: "Ja maar, dan zijn al je concurrenten al lang weg!" Toch wou ik deze nieuwe tactiek eens toepassen in de hoop om halfweg overschot te hebben en nog te kunnen versnellen. Maar eens het startschot gegeven bleef er van die plannen bitter weinig over! Was het de aanwezigheid van ploegmakker Stijn die net voor me liep dat ik na 1 km doorkwam in 3'51? Feit was dat er zich een mooi groepje vormde (met daarin de 2e dame Karen) dat ik maar net kon volgen. Maar dit tempo was te hoog volgens mijn doel. Ik hing constant op 10 meter. Nog steeds was ik aan het twijfelen of ik zou versnellen om mijn wagentje aan te pikken of toch gewoon mijn eigen tempo lopen. Na de 1ste ronde liep ik nog steeds op 10 meter. Omroeper Mout riep nog: "En Koen Michiels loopt de meerderheid achterna." Iets na de 1ste ronde in een dalend stuk paste ik opnieuw mijn speciale daaltechniek toe en kon ik eindelijk aansluiten bij het groepje. Eén van de supporters riep nog tegen Frank, de 'haas' van Karen dat hij een ganse bus bij zich had en dat hij 5 euro inkom moest vragen. Mijn doel was nu dit groepje zo lang mogelijk proberen te volgen. Net vóór de aankomst van de 2e ronde was er opnieuw een dalende strook: het moment om mijn 'trukendoos' opnieuw boven te halen en zo waar liep ik in 2e positie van dit groepje. De 'haas' keek achterom en Karen had moeite om te volgen. Frank hield wat in en zo waar liep ik voor dit groepje uit. Dit was niet de bedoeling! Ik wou enkel maar volgen. Maar er was geen weg meer terug! Nog 1 ronde en alles geven! Bovendien stokte het tempo bij Karen en was het sowieso een goeie beslissing om verder te gaan. Er zat 1 loper net achter mij en dat was - u raadt het al - Stijn. We liepen samen de laatste ronde. Ik nam de kop. Ik wist toch dat Stijn sneller was aan de finish. En zo geschiedde ook. Op 500 meter van de aankomst had Stijn een serieuze 'cartouche' en weg was hij. Maar dankzij zijn sprint kon ik zo waar nog 1 andere loper (een naamgenoot) inhalen. Het toeval wil dat net hij mij vorig jaar in de laatste 200 meter voorbij snelde. Nu was het omgekeerd! Goed voor een 25ste plaats in een tijd van 3'57'' per km. Wat was ik blij dat ik niet voor de makkelijke oplossing gekozen heb en er gewoon voor gegaan ben. Jammer dat de wedstrijd maar 9,75 km was. Anders had ik een nieuw PR op de 10 km. Ik had echter nooit het gevoel in het rood te moeten gaan (getuige het tempo van 3'33'' in de laatste 750 meter). Ik voel dat er nog rek op zit. Een zalig gevoel!"
Nota van de Redactie: Wat Koen niet vertelde: "Het was vrij warm die vrijdagavond!"
De uitslag:
1. (topper) Ward Van der Kelen 30'36"
23. Stijn GYSELINCK 38'20" (15,7 km per uur)
25. Koen MICHIELS 38'30" (15,6 km per uur)
(op 124)
Palmares Koen:
2021: 40'08 (32ste plaats op 136)
2022: 38'30'' (25ste plaats op 124)
Wat deed onze derde musketier? De 6,6km:
De uitslag:
1. Lucas Lievens 21'45"
19. Bart Vanderstraeten 28'17" (14km per uur).
(op 66).
GEEN TRAINING VANAVOND DINSDAG 19 JULI BIJ AAV WEGENS DE EXTREME HITTE! Het is niet gezond om bij extreme weersomstandigheden (om en nabij de 40 graden) zware inspanningen te leveren. Loslopen of trage duurlopen kunnen nog net, maar liefst in het bos. De groep van Erik wijkt vanavond uit naar het Buggenhoutbos.
Bart vierde in Natuurloop over 16,6 km!
29 juni. - Sinds Bart Vanderstraeten de 20km door Brussel vlot tot een goed einde bracht, boezemen de lange afstanden hem geen schrik meer in, gesteld dat hij ooit angst heeft gehad. Dat bewees hij in de Natuurloop van Run4Fun door de 16,6 km lange tocht door velden, boswegels, trage wegen, koeienstallen met verbaasde koeien als toeschouwers, heuveltjes en andere weiden als wiegende zeeën in 1 u.15.27 af te haspelen, wat hem een onverhoopte maar verdiende vierde plaats opleverde. De statistieken berekenden dat hij 4'32" per kilometer had gelopen en een gemiddelde haalde van 13km per uur. Oud-lid Lore Baeyens legde beslag op de vijftiende plaats in 1u.25'27". Ze werd derde vrouw. Vader Koen en zoon Thomas Michiels kozen voor de 6km. Ze bleven samen van start tot aankomst. Thomas bereikte de eindstreep na 46'41". Koen bleef netjes achter hem in 46'42". In de 6 km werd oud-lid Gery Verheyden tweede in 25'54". Hij haalde een gemiddelde van 13,9 km/uur. Kurt Robberechts vond zijn gading in de 10,6 km, waarin hij derde werd in 48'13". Nieuwigheid in die natuurloop is dat je vrij mag vertrekken, naar analogie van de georganiseerde wandelingen. De loop is dus een tijdrit en dat is niet gemakkelijk zonder referentiepunten.
29 juni. - Sinds Bart Vanderstraeten de 20km door Brussel vlot tot een goed einde bracht, boezemen de lange afstanden hem geen schrik meer in, gesteld dat hij ooit angst heeft gehad. Dat bewees hij in de Natuurloop van Run4Fun door de 16,6 km lange tocht door velden, boswegels, trage wegen, koeienstallen met verbaasde koeien als toeschouwers, heuveltjes en andere weiden als wiegende zeeën in 1 u.15.27 af te haspelen, wat hem een onverhoopte maar verdiende vierde plaats opleverde. De statistieken berekenden dat hij 4'32" per kilometer had gelopen en een gemiddelde haalde van 13km per uur. Oud-lid Lore Baeyens legde beslag op de vijftiende plaats in 1u.25'27". Ze werd derde vrouw. Vader Koen en zoon Thomas Michiels kozen voor de 6km. Ze bleven samen van start tot aankomst. Thomas bereikte de eindstreep na 46'41". Koen bleef netjes achter hem in 46'42". In de 6 km werd oud-lid Gery Verheyden tweede in 25'54". Hij haalde een gemiddelde van 13,9 km/uur. Kurt Robberechts vond zijn gading in de 10,6 km, waarin hij derde werd in 48'13". Nieuwigheid in die natuurloop is dat je vrij mag vertrekken, naar analogie van de georganiseerde wandelingen. De loop is dus een tijdrit en dat is niet gemakkelijk zonder referentiepunten.
Stijn wint trail in Spa. Zijn prijs: vele liters Spa.
Stijn in actie
Stijn wint 11 km lange trail in Spa met 2 minuten voorsprong
Wat deed Stijn zoal de jongste weken?
24 juni. - We laten hem zelf aan het woord:
"Bij deze deel ik mijn 'jongste' sportieve resultaten van juni :
• 1st Canicross met Balder @ Arleux-FR (2km) op 5 juni .
• 8th Affligemloop @ Affligem (5,5km) op 11 juni.
• 1st Longest Day Trail @ Spa (11km) op 18 juni.
Toch nog een canicross’je gedaan voor de zomerstop in Frankrijk begin deze maand in Arleux, Tien jaar geleden deed ik er voor het eerst mee! Dit jaar: een korte sprint in warm vochtig weer. Het was leuk knallen met een beetje ploeteren en vele bochten. Goed voor de snelste tijd (We kunnen het nog na het WK ). Daarna was het tijd voor hevige interval trainingen en tussendoor voor het studeren. Maar ik liet me overhalen door de clubgenoten om een wegwedstrijd mee te doen met zware benen in Affligem, afzien in de zon ! Wel een leuke training die me de week erna liet vliegen in Spa. Daar ging de ‘Longest day trail’ door voor Think Pink. Een mooi parcours met 380 hoogtemeters én gelukkig veel schaduw op deze warmste 18 juni ooit. Begin tot eind er tegenaan gegaan! De prijs?! Bijna evenveel liter ‘Spa’ als gelopen kilometers.
Foto’s o.a. door: Micka Hoareau & Cindy’s Pictures (Arleux), Tom De Beukelaer (Spa).
Powered by: #ZeroDC #DelconPetfood #Delconer
24 juni. - We laten hem zelf aan het woord:
"Bij deze deel ik mijn 'jongste' sportieve resultaten van juni :
• 1st Canicross met Balder @ Arleux-FR (2km) op 5 juni .
• 8th Affligemloop @ Affligem (5,5km) op 11 juni.
• 1st Longest Day Trail @ Spa (11km) op 18 juni.
Toch nog een canicross’je gedaan voor de zomerstop in Frankrijk begin deze maand in Arleux, Tien jaar geleden deed ik er voor het eerst mee! Dit jaar: een korte sprint in warm vochtig weer. Het was leuk knallen met een beetje ploeteren en vele bochten. Goed voor de snelste tijd (We kunnen het nog na het WK ). Daarna was het tijd voor hevige interval trainingen en tussendoor voor het studeren. Maar ik liet me overhalen door de clubgenoten om een wegwedstrijd mee te doen met zware benen in Affligem, afzien in de zon ! Wel een leuke training die me de week erna liet vliegen in Spa. Daar ging de ‘Longest day trail’ door voor Think Pink. Een mooi parcours met 380 hoogtemeters én gelukkig veel schaduw op deze warmste 18 juni ooit. Begin tot eind er tegenaan gegaan! De prijs?! Bijna evenveel liter ‘Spa’ als gelopen kilometers.
Foto’s o.a. door: Micka Hoareau & Cindy’s Pictures (Arleux), Tom De Beukelaer (Spa).
Powered by: #ZeroDC #DelconPetfood #Delconer
Bart Vanderstraeten
Stijn Gyselinck
Koen Michiels
Bij de start: Stijn (links) en Koen (2de van rechts)
AAV in de Affligemloop: Stijn, Koen en Bart
James en Bart lieten zich gelden in 20km door Brussel
31 mei. - James Joostens en Bart Vanderstraeten hebben het voortreffelijk gedaan in hun eerste 20km door Brussel. Ze liepen voor het goede doel, de vzw Think Pink vzw. James, een oud-lid van bij ons die gerust mag terugkomen, liep als 1665ste onder de triomfboog van het Jubelpark in de zeer degelijke tijd van 1u27'43". Bart had wat tijd meer nodig, maar hij mag eveneens terugblikken op een zeer degelijke prestatie. Hij werd 4756ste in 1u.38'16", eveneens een puike uitslag voor een debutant. Proficiat voor beiden!
31 mei. - James Joostens en Bart Vanderstraeten hebben het voortreffelijk gedaan in hun eerste 20km door Brussel. Ze liepen voor het goede doel, de vzw Think Pink vzw. James, een oud-lid van bij ons die gerust mag terugkomen, liep als 1665ste onder de triomfboog van het Jubelpark in de zeer degelijke tijd van 1u27'43". Bart had wat tijd meer nodig, maar hij mag eveneens terugblikken op een zeer degelijke prestatie. Hij werd 4756ste in 1u.38'16", eveneens een puike uitslag voor een debutant. Proficiat voor beiden!
Stijn is opnieuw pijnvrij
31 mei. - Fotootjes van donderdag op de denderloop te Liedekerke (10km). Een stevige training, prestatie niet van wereldniveau (15de/116), maar wel terug geheel pijnvrij na de kneuzingen aan knie en ribben die ik opliep tijdens het WK canicross in Plédran (FR) begin deze maand. We kunnen er weer tegenaan gaan! Let's go!
Foto's door: Josse Rogier & Maspoe - Managing Sports & Events..
31 mei. - Fotootjes van donderdag op de denderloop te Liedekerke (10km). Een stevige training, prestatie niet van wereldniveau (15de/116), maar wel terug geheel pijnvrij na de kneuzingen aan knie en ribben die ik opliep tijdens het WK canicross in Plédran (FR) begin deze maand. We kunnen er weer tegenaan gaan! Let's go!
Foto's door: Josse Rogier & Maspoe - Managing Sports & Events..
Stijn en Koen in de Denderloop
28 mei. Hemelvaartsdag dat is ook de dag van de "loop" langs de vaart in Liedekerke, de Dender met name. Van onze meelopende reporter ter plaatse kregen we het volgende verslag toegestuurd. Hij beschrijft haast meter per meter hoe het hem is vergaan.
"Het is gebeurd! (zou Erik Van Looy zeggen)", zo start hij zijn passioneel verhaal. "Het was in 2018 (in volle WK voetbal) dat ik stopte met mijn schaak-carrière en met lopen herbegon. Ik droomde ietwat naïef van de marathon. Trainer Eric zette me met beide voeten op de grond: ik moest eerst enkele jaren loopervaring hebben en eerst snel kunnen lopen op de korte afstand. Daarop zette ik het idee van de marathon voorlopig uit mijn hoofd en wou eerst onder de 4 minuten per km op de 10 km kunnen lopen. Veel later dan gehoopt was het vandaag de grote dag. Vandaag moest het gebeuren: 15 km per uur lopen op de 10 km. Zonder aanhoudende blessures zou dit wellicht al veel vroeger gebeurd zijn. Maar lopen is ook de grenzen en beperkingen van je eigen lichaam respecteren en aanvaarden. 3 weken geleden kreeg ik nog een mentale tik: mijn haas Tom Verbessem kon niet aanwezig zijn. Officieel omdat hij op een fotoshoot van zijn petekind voor diens communie moest zijn. Maar iedereen weet dat goeie hazen (die hun eigen kansen opofferen) vandaag de dag niet meer betaalbaar zijn. En al zeker niet op een feestdag! Met Tom erbij had ik er wel vertrouwen in dat het zou goed komen. Maar zonder hem waren er toch ook twijfels. Vorige vrijdag tijdens een rustige duurloop 2 km aan wedstrijdtempo gelopen en ik moest toch behoorlijk diep gaan. De wedstrijd zelf dan: de eerste km ging zoals vanouds razendsnel: 3'40 per km (wel in dalende lijn). De 2e km was aan 3'57 per km. Perfect op schema dus. De 3e km viel ik goed terug (4'08 per km). Dat waren 8 kostbare bonusseconden kwijt! Halfweg kwam ik door aan 3'59 per km. Ik lag amper 5 seconden voor op mijn schema. Ik had gehoopt om meer bonus te hebben en vooral: ik had al moeten diep gaan. Toen ik de 6e km (in dalende lijn) maar aan 3'57 doorkwam, dacht ik dat ik het niet zou halen. Zeker omdat de laatste km bergop loopt. De volgende 3 km probeerde ik een zo snel mogelijk temp vol te houden. Het stuk langs het Denderpad leek wel 1 lange sprint. Ik liep vanaf km 3 helemaal alleen. Ik keek nooit achterom: de rangschikking was vandaag volledig onbelangrijk voor me. Enkel de tijd telde. Vóór mij - op ongeveer 250 meter - liep er een groepje (met daarin ook teamgenoot Stijn). Ik kon lichtjes naderen en trok me daaraan op. Nu waren we aan de kerk en de laatste km bergop. Ik gaf alles wat ik in me had, naderde het groepje en kon nog 1 loper inhalen. Ik verloor op het einde nog de spint voor de 16e plaats. Ik eindigde op een bevredigende 17e plaats (2 plaatsen achter Stijn). Maar vooral, mijn grote doel werd behaald! 3'58 per km!!! Yes, we did it!!! En 1'37'' sneller dan in 2019! Al was er niet meteen euforie bij me. Daarvoor was ik te diep gegaan. Alhoewel mijn gemiddelde hartslag van slechts 142 iets anders zei. Al is de vraag of dat wel klopt. Maakt niet uit. Ik ben megablij dat dit tussentijdse doel bereikt is. Stijn vroeg me wat m'n volgende doel wordt. Goeie vraag! Daar had ik nog niet over nagedacht. Uiteraard wil ik meer en sneller natuurlijk. Stiekem droom ik van een tijd rond de 3'45 per km. Maar dat wordt moeilijk. In 2004 liep ik ooit 37 min over 10 km. Maar dat nu op deze leeftijd nog halen, wordt een hele klus. Maar ik trek me op aan het feit dat ik ieder jaar wat sterker word. Op een vlak parcours, zonder tegenwind en met een goeie haas kan het zeker nog sneller. Maar dat zien we later wel! Eerst genieten nu van dit behaalde doel! 39'48". 12 luttele seconden onder de 40 minuten. Maar in mijn hoofd maken die 12 seconden een wereld van verschil..."
De uitslag 10km:
15. Stijn GYSELINCK (°1990): 39'32" (of 3'57 per km en tegen 15,4km per uur);
17. Koen MICHIELS (°1975): 39'50" (of 3'59" per km en tegen 15,1 km per uur)
68. Danny DUMAREY (°1950 - ex-AAV'er) 50'58" (of 5'05" per km en tegen 11,8km per uur)
28 mei. Hemelvaartsdag dat is ook de dag van de "loop" langs de vaart in Liedekerke, de Dender met name. Van onze meelopende reporter ter plaatse kregen we het volgende verslag toegestuurd. Hij beschrijft haast meter per meter hoe het hem is vergaan.
"Het is gebeurd! (zou Erik Van Looy zeggen)", zo start hij zijn passioneel verhaal. "Het was in 2018 (in volle WK voetbal) dat ik stopte met mijn schaak-carrière en met lopen herbegon. Ik droomde ietwat naïef van de marathon. Trainer Eric zette me met beide voeten op de grond: ik moest eerst enkele jaren loopervaring hebben en eerst snel kunnen lopen op de korte afstand. Daarop zette ik het idee van de marathon voorlopig uit mijn hoofd en wou eerst onder de 4 minuten per km op de 10 km kunnen lopen. Veel later dan gehoopt was het vandaag de grote dag. Vandaag moest het gebeuren: 15 km per uur lopen op de 10 km. Zonder aanhoudende blessures zou dit wellicht al veel vroeger gebeurd zijn. Maar lopen is ook de grenzen en beperkingen van je eigen lichaam respecteren en aanvaarden. 3 weken geleden kreeg ik nog een mentale tik: mijn haas Tom Verbessem kon niet aanwezig zijn. Officieel omdat hij op een fotoshoot van zijn petekind voor diens communie moest zijn. Maar iedereen weet dat goeie hazen (die hun eigen kansen opofferen) vandaag de dag niet meer betaalbaar zijn. En al zeker niet op een feestdag! Met Tom erbij had ik er wel vertrouwen in dat het zou goed komen. Maar zonder hem waren er toch ook twijfels. Vorige vrijdag tijdens een rustige duurloop 2 km aan wedstrijdtempo gelopen en ik moest toch behoorlijk diep gaan. De wedstrijd zelf dan: de eerste km ging zoals vanouds razendsnel: 3'40 per km (wel in dalende lijn). De 2e km was aan 3'57 per km. Perfect op schema dus. De 3e km viel ik goed terug (4'08 per km). Dat waren 8 kostbare bonusseconden kwijt! Halfweg kwam ik door aan 3'59 per km. Ik lag amper 5 seconden voor op mijn schema. Ik had gehoopt om meer bonus te hebben en vooral: ik had al moeten diep gaan. Toen ik de 6e km (in dalende lijn) maar aan 3'57 doorkwam, dacht ik dat ik het niet zou halen. Zeker omdat de laatste km bergop loopt. De volgende 3 km probeerde ik een zo snel mogelijk temp vol te houden. Het stuk langs het Denderpad leek wel 1 lange sprint. Ik liep vanaf km 3 helemaal alleen. Ik keek nooit achterom: de rangschikking was vandaag volledig onbelangrijk voor me. Enkel de tijd telde. Vóór mij - op ongeveer 250 meter - liep er een groepje (met daarin ook teamgenoot Stijn). Ik kon lichtjes naderen en trok me daaraan op. Nu waren we aan de kerk en de laatste km bergop. Ik gaf alles wat ik in me had, naderde het groepje en kon nog 1 loper inhalen. Ik verloor op het einde nog de spint voor de 16e plaats. Ik eindigde op een bevredigende 17e plaats (2 plaatsen achter Stijn). Maar vooral, mijn grote doel werd behaald! 3'58 per km!!! Yes, we did it!!! En 1'37'' sneller dan in 2019! Al was er niet meteen euforie bij me. Daarvoor was ik te diep gegaan. Alhoewel mijn gemiddelde hartslag van slechts 142 iets anders zei. Al is de vraag of dat wel klopt. Maakt niet uit. Ik ben megablij dat dit tussentijdse doel bereikt is. Stijn vroeg me wat m'n volgende doel wordt. Goeie vraag! Daar had ik nog niet over nagedacht. Uiteraard wil ik meer en sneller natuurlijk. Stiekem droom ik van een tijd rond de 3'45 per km. Maar dat wordt moeilijk. In 2004 liep ik ooit 37 min over 10 km. Maar dat nu op deze leeftijd nog halen, wordt een hele klus. Maar ik trek me op aan het feit dat ik ieder jaar wat sterker word. Op een vlak parcours, zonder tegenwind en met een goeie haas kan het zeker nog sneller. Maar dat zien we later wel! Eerst genieten nu van dit behaalde doel! 39'48". 12 luttele seconden onder de 40 minuten. Maar in mijn hoofd maken die 12 seconden een wereld van verschil..."
De uitslag 10km:
15. Stijn GYSELINCK (°1990): 39'32" (of 3'57 per km en tegen 15,4km per uur);
17. Koen MICHIELS (°1975): 39'50" (of 3'59" per km en tegen 15,1 km per uur)
68. Danny DUMAREY (°1950 - ex-AAV'er) 50'58" (of 5'05" per km en tegen 11,8km per uur)
Djemine verzamelt verzamelt 16 punten voor VAC in interclubs
9 mei. - Djemine Kudura kwam maar liefst drie keer in actie tijdens de interclubs in ere-afdeling van de Vlaamse Atletiekliga (VAL) in Mol. Op basis van haar prestaties op het PK in Kessel-Lo en in de beker van Vlaanderen voor cadetten en scholieren in Vilvoorde kreeg ze een basisplaats voor de 100, de 200 en de 4x100m voor de grote interclub in Mol. En als cadet (de jongste van de hoop) deed ze het voortreffelijk. Op de 100m behaalde ze de zevende plaats in de sterke tijd van 12"63; wat haar zes punten opleverde. Op de halve baanronde snelde ze als tiende over de streep in 27"12, wat haar drie extra punten opbracht en werd ze in de 4x100m met haar eveneens jonge ploeggenoten Mandzeki, Willems en Chovau nog eens tiende in 51"51. Het viertal van Lanaken realiseerde eveneens een tijd van 51"51, maar na raadpleging van de finishfoto bleek slotloopster Djemine toch nog een tikkeltje sneller te zijn geweest. Deze laatste prestatie was goed voor nog eens zeven punten extra. In de eindstand werd VAC als tweede Vlaams-Brabantse club zevende op twaalf. En zeggen dat Djemine nog niet optimaal heeft kunnen trainen...
9 mei. - Djemine Kudura kwam maar liefst drie keer in actie tijdens de interclubs in ere-afdeling van de Vlaamse Atletiekliga (VAL) in Mol. Op basis van haar prestaties op het PK in Kessel-Lo en in de beker van Vlaanderen voor cadetten en scholieren in Vilvoorde kreeg ze een basisplaats voor de 100, de 200 en de 4x100m voor de grote interclub in Mol. En als cadet (de jongste van de hoop) deed ze het voortreffelijk. Op de 100m behaalde ze de zevende plaats in de sterke tijd van 12"63; wat haar zes punten opleverde. Op de halve baanronde snelde ze als tiende over de streep in 27"12, wat haar drie extra punten opbracht en werd ze in de 4x100m met haar eveneens jonge ploeggenoten Mandzeki, Willems en Chovau nog eens tiende in 51"51. Het viertal van Lanaken realiseerde eveneens een tijd van 51"51, maar na raadpleging van de finishfoto bleek slotloopster Djemine toch nog een tikkeltje sneller te zijn geweest. Deze laatste prestatie was goed voor nog eens zeven punten extra. In de eindstand werd VAC als tweede Vlaams-Brabantse club zevende op twaalf. En zeggen dat Djemine nog niet optimaal heeft kunnen trainen...
6 mei. - Stijn verovert wereldtitel in canicross aflossingen
Bron: Het Nieuwsblad.
Stijn Gyselinck (31) uit Opwijk mag zich sinds zondag wereldkampioen noemen in de canicross. In Plédran in Bretagne won hij met zijn Balder en zijn ploegmaats verrassend het WK in aflossing.
door Erik Gyselinck (zijn vake)
Foto: Dogs' Report
Stijn Gyselinck is via de Alternatieve Atletiekvereniging in Opwijk in 2011 in de canicross gerold. “Julie Arijs, die bij ons trainde, deed ook aan canicross”, vertelt hij. “Ze was toen te jong om alleen te lopen in internationale wedstrijden. Ze had als begeleider een hardloper nodig die minstens sneller kon lopen dan zij. Ik werd dus aangezocht om mijn loopvermogen.” Ter voorbereiding nam Stijn aan enkele canicrossen deel met een geleende hond. “Een paar maanden later schafte ik een sporthond aan, die ik in Tsjechië gaan halen ben. Ik vond dat ik in canicross betere resultaten kon halen, en met Lorko (een Europese sledehond, red.) heb ik negen van mijn tien medailles behaald op WK’s en EK’s. Ik werd tweemaal derde in een WK. Zondag behaalde ik mijn eerste WK-goud.”
Geen verplaatsing is Stijn te ver om deel te nemen aan een gerenommeerd toernooi. “Mijn verste verplaatsing was Canada in 2015”, zegt hij. “Honden meenemen met een vliegtuig is ingewikkeld en stresserend. Vaak gaat bagage verloren en ik vreesde ervoor dat dit mijn honden zou kunnen overkomen. Ik had ook vragen of het wel goed is voor een dier. En eenmaal ter plaatse moeten ook zij zich aanpassen aan het klimaat.” Vrijwel alle verplaatsingen doe ik alleen. Dat is vrij vermoeiend. Heen en terug naar Bretagne betekent zo’n 1.500 km op de teller. Een goede begeleider zou geen overbodige luxe zijn.”
“Tijdens de heenreis werd ik tegengehouden door Franse gendarmes”, vervolgt Stijn. “Ze vroegen me waar ik naartoe reed met mijn vier honden. Mijn WK-deelnemingsbewijs stelden hen gerust. Ik heb overigens de gewoonte aangenomen om al mijn honden mee te nemen naar een wedstrijd. Zo heb ik alvast een reservehond, voor het geval Balder, mijn huidige nummer één, ziek of geblesseerd zou geraken. En heb ik de keuze wie Balder mag vervangen.”
“Balder ben ik in volle coronaperiode in Litouwen gaan halen. Dat was niet eenvoudig. Twee weken na mijn reis waren de grenzen alweer gesloten. Bia, die uit Zwitserland afkomstig is, heb ik in Bretagne kunnen uitlenen aan twee landgenotes. Ze zorgde overigens mee voor de gouden medaille in de aflossingen voor de vrouwen.”
Stijn is beroepshalve werkzaam in een dierenwinkel in Nijverseel (Opwijk). Hij is bachelor in dierenzorg en momenteel doet hij een postgraduaat ‘sportcoach en revalidatie voor honden’. Al zijn vrije tijd en vakanties besteedt hij aan zijn sport. “Ik ben nog niet aan het einde van mijn Latijn”, besluit hij met een knipoog.
¨¨
Stijn nam in Bretagne ook deel aan het individueel kampioenschap met de step. Daarin had hij kans om hoog te scoren. Maar na 400m brak hij zijn stuur. Je kan dan twee dingen doen: het opgeven of toch nog de finish halen; Hij koos voor het tweede maar kwam een paar minuten later dan de winnaar over de streep. Stijn blesseerde zich aan de knieën, de schouder en de ribben. Dat belette hem niet om een etmaal later wereldkampioen te worden.
Bron: Het Nieuwsblad.
Stijn Gyselinck (31) uit Opwijk mag zich sinds zondag wereldkampioen noemen in de canicross. In Plédran in Bretagne won hij met zijn Balder en zijn ploegmaats verrassend het WK in aflossing.
door Erik Gyselinck (zijn vake)
Foto: Dogs' Report
Stijn Gyselinck is via de Alternatieve Atletiekvereniging in Opwijk in 2011 in de canicross gerold. “Julie Arijs, die bij ons trainde, deed ook aan canicross”, vertelt hij. “Ze was toen te jong om alleen te lopen in internationale wedstrijden. Ze had als begeleider een hardloper nodig die minstens sneller kon lopen dan zij. Ik werd dus aangezocht om mijn loopvermogen.” Ter voorbereiding nam Stijn aan enkele canicrossen deel met een geleende hond. “Een paar maanden later schafte ik een sporthond aan, die ik in Tsjechië gaan halen ben. Ik vond dat ik in canicross betere resultaten kon halen, en met Lorko (een Europese sledehond, red.) heb ik negen van mijn tien medailles behaald op WK’s en EK’s. Ik werd tweemaal derde in een WK. Zondag behaalde ik mijn eerste WK-goud.”
Geen verplaatsing is Stijn te ver om deel te nemen aan een gerenommeerd toernooi. “Mijn verste verplaatsing was Canada in 2015”, zegt hij. “Honden meenemen met een vliegtuig is ingewikkeld en stresserend. Vaak gaat bagage verloren en ik vreesde ervoor dat dit mijn honden zou kunnen overkomen. Ik had ook vragen of het wel goed is voor een dier. En eenmaal ter plaatse moeten ook zij zich aanpassen aan het klimaat.” Vrijwel alle verplaatsingen doe ik alleen. Dat is vrij vermoeiend. Heen en terug naar Bretagne betekent zo’n 1.500 km op de teller. Een goede begeleider zou geen overbodige luxe zijn.”
“Tijdens de heenreis werd ik tegengehouden door Franse gendarmes”, vervolgt Stijn. “Ze vroegen me waar ik naartoe reed met mijn vier honden. Mijn WK-deelnemingsbewijs stelden hen gerust. Ik heb overigens de gewoonte aangenomen om al mijn honden mee te nemen naar een wedstrijd. Zo heb ik alvast een reservehond, voor het geval Balder, mijn huidige nummer één, ziek of geblesseerd zou geraken. En heb ik de keuze wie Balder mag vervangen.”
“Balder ben ik in volle coronaperiode in Litouwen gaan halen. Dat was niet eenvoudig. Twee weken na mijn reis waren de grenzen alweer gesloten. Bia, die uit Zwitserland afkomstig is, heb ik in Bretagne kunnen uitlenen aan twee landgenotes. Ze zorgde overigens mee voor de gouden medaille in de aflossingen voor de vrouwen.”
Stijn is beroepshalve werkzaam in een dierenwinkel in Nijverseel (Opwijk). Hij is bachelor in dierenzorg en momenteel doet hij een postgraduaat ‘sportcoach en revalidatie voor honden’. Al zijn vrije tijd en vakanties besteedt hij aan zijn sport. “Ik ben nog niet aan het einde van mijn Latijn”, besluit hij met een knipoog.
¨¨
Stijn nam in Bretagne ook deel aan het individueel kampioenschap met de step. Daarin had hij kans om hoog te scoren. Maar na 400m brak hij zijn stuur. Je kan dan twee dingen doen: het opgeven of toch nog de finish halen; Hij koos voor het tweede maar kwam een paar minuten later dan de winnaar over de streep. Stijn blesseerde zich aan de knieën, de schouder en de ribben. Dat belette hem niet om een etmaal later wereldkampioen te worden.
Djemine Kudura goed voor 24 punten
1 mei. - In de beker van Vlaanderen, een interclubwedstrijd voor cadetten en scholieren (m/v), is Djemine Kudura van grote waarde gebleken voor VAC (Vilvoorde Ac) door 24 punten te verzamelen en het hadden er nog meer kunnen zijn. In de 100m op eigen terrein in Vilvoorde was Djemine na haar gewonnen titel in Kessel-Lo opnieuw ongenaakbaar. De provinciale kampioene won afgetekend in 12"89 voor Marie Vermeulen (13"00), de vice-provinciaal kampioene. In de 200m behaalde ze zilver met een tijd van 27.18. Alleen in de 4x100m liep het verkeerd. Djemine, die als logische slotloopster werd aangeduid, startte te snel, waardoor de aflossing niet binnen de aflossingszone kon gebeuren en het viertal uitgesloten werd. Djemine had op haar stappen kunnen terugkeren en de wissel vooralsnog kunnen aannemen binnen de zone, wat nog een extra punt had kunnen opleveren, maar daar tilde de club niet zwaar aan. Djemine had haar job gedaan. Bij de cadetten meisjes werd VAC achtste op tien. In het totaal (cadetten jongens en scholieren jongens en meisjes) finishte onze moederclub knap als vijfde in een interclub gewonnen door Roba, maar nog voor Rc Tienen (7de), Dilbeek (9de) en OE Halle (10de). De clubs die vooraf forfait hadden gegeven (Lanaken en Geraardsbergen) zakken naar derde landelijke.
1 mei. - In de beker van Vlaanderen, een interclubwedstrijd voor cadetten en scholieren (m/v), is Djemine Kudura van grote waarde gebleken voor VAC (Vilvoorde Ac) door 24 punten te verzamelen en het hadden er nog meer kunnen zijn. In de 100m op eigen terrein in Vilvoorde was Djemine na haar gewonnen titel in Kessel-Lo opnieuw ongenaakbaar. De provinciale kampioene won afgetekend in 12"89 voor Marie Vermeulen (13"00), de vice-provinciaal kampioene. In de 200m behaalde ze zilver met een tijd van 27.18. Alleen in de 4x100m liep het verkeerd. Djemine, die als logische slotloopster werd aangeduid, startte te snel, waardoor de aflossing niet binnen de aflossingszone kon gebeuren en het viertal uitgesloten werd. Djemine had op haar stappen kunnen terugkeren en de wissel vooralsnog kunnen aannemen binnen de zone, wat nog een extra punt had kunnen opleveren, maar daar tilde de club niet zwaar aan. Djemine had haar job gedaan. Bij de cadetten meisjes werd VAC achtste op tien. In het totaal (cadetten jongens en scholieren jongens en meisjes) finishte onze moederclub knap als vijfde in een interclub gewonnen door Roba, maar nog voor Rc Tienen (7de), Dilbeek (9de) en OE Halle (10de). De clubs die vooraf forfait hadden gegeven (Lanaken en Geraardsbergen) zakken naar derde landelijke.
Djemine Kudura wint Vlaams-Brabants kampioenschap 100m voor cadetten in toptijd, en wordt tweede op de 200m
26 april. - In Kessel-Lo, waar afgelopen weekeinde het provinciaal kampioenschap plaatsvond, heeft Djemine Kudura de 100m voor cadetten met groot overwicht gewonnen. Op het scorebord prijkte een onvervalste winnende topchrono van 12.48, even later gecorrigeerd tot 12.47. Jammer genoeg blies de rugwind iets te fel: 2,1m en wordt de tijd niet gehomologeerd. Haar reeks had ze gewonnen in een persoonlijk record van 12.70. Ze had toen de derde tijd van alle deelnemers maar was er gerust op: ze kon nog sneller. Trainer Jan Snoeck kwam haar nog tips geven voor een betere start. Djemine knoopte de wenken in haar oren, ging er vol tegen aan en snelde naar winst in 12.47, waarmee ze tweede op de nationale ranglijst zou gestaan hebben. Nu staat ze pas op de achtste plaats met haar 12.70 uit de reeksen. Maar wat een knalprestatie! Djemine werd door onze moederclub VAC (Vilvoorde Ac) meteen gesolliciteerd voor de beker van Vlaanderen cadetten en scholieren volgende zaterdag op eigen terrein in Vilvoorde, maar dat was al eerder afgesproken, maar nu ook voor de grote interclubs in Mol!
Op het PK liep Djemine ook nog de 200m, vier uur na de 100m, waarin ze tweede werd in 27.11, waarmee ze veertiende staat op de nationale ranglijst. Die 200m-finale verloopt in reeksen. Djemine kreeg dus niet de kans om zich te meten met de kampioene Marie Vermeulen, wat reglementair maar niet logisch is. Het is al jaren zo, maar het mag eens gezegd en geschreven worden dat je de beste twee niet uit elkaar moet halen om uit te maken wie de snelste is. Maar Djemine zelf kan er goed mee om, hoor. Ze ging vrolijk naar huis met een gouden en een zilveren plak. .Ze is het zomerseizoen alvast goed van start gegaan.
26 april. - In Kessel-Lo, waar afgelopen weekeinde het provinciaal kampioenschap plaatsvond, heeft Djemine Kudura de 100m voor cadetten met groot overwicht gewonnen. Op het scorebord prijkte een onvervalste winnende topchrono van 12.48, even later gecorrigeerd tot 12.47. Jammer genoeg blies de rugwind iets te fel: 2,1m en wordt de tijd niet gehomologeerd. Haar reeks had ze gewonnen in een persoonlijk record van 12.70. Ze had toen de derde tijd van alle deelnemers maar was er gerust op: ze kon nog sneller. Trainer Jan Snoeck kwam haar nog tips geven voor een betere start. Djemine knoopte de wenken in haar oren, ging er vol tegen aan en snelde naar winst in 12.47, waarmee ze tweede op de nationale ranglijst zou gestaan hebben. Nu staat ze pas op de achtste plaats met haar 12.70 uit de reeksen. Maar wat een knalprestatie! Djemine werd door onze moederclub VAC (Vilvoorde Ac) meteen gesolliciteerd voor de beker van Vlaanderen cadetten en scholieren volgende zaterdag op eigen terrein in Vilvoorde, maar dat was al eerder afgesproken, maar nu ook voor de grote interclubs in Mol!
Op het PK liep Djemine ook nog de 200m, vier uur na de 100m, waarin ze tweede werd in 27.11, waarmee ze veertiende staat op de nationale ranglijst. Die 200m-finale verloopt in reeksen. Djemine kreeg dus niet de kans om zich te meten met de kampioene Marie Vermeulen, wat reglementair maar niet logisch is. Het is al jaren zo, maar het mag eens gezegd en geschreven worden dat je de beste twee niet uit elkaar moet halen om uit te maken wie de snelste is. Maar Djemine zelf kan er goed mee om, hoor. Ze ging vrolijk naar huis met een gouden en een zilveren plak. .Ze is het zomerseizoen alvast goed van start gegaan.
Broers Balder & Magnus vieren hun tweede verjaardag met topprestaties in Duits kampioenschap
19 april. - Niets beters dan dit te vieren met prachtige foto's in de sneeuw van de Vulcanicross (2 & 3 april) in het open Duits kampioenschap
• met Balder in dogscooter!
• met Magnus in canicross!
De sneeuw verraste iedereen, en de Vogelsberg houdt de sneeuw goed vast. Het was vrijdag al een uitdaging om er op zomerbanden te geraken. Zaterdag was de sneeuw dik en zacht. Ik had er vertrouwen in dat Balder dit aankon en we deden het supergoed: we waren sneller dan allemaal in bikejöring met de dogscooter en pakten de snelste tijd! Hierna was het tijd voor de canicross met Magnus: we eindigden veilig op de alternatieve 2 rondjes (omdat de originele trail te gevaarlijk was) op de 2e plaats na een zeer sterke Florian.
Dag 2: het parcours was plat gereden met een quad, en oogde veel sneller, maar ook wat gladder. Toen ik een heel snelle ronde probeerde te doen, ging ik neer in een gladde ijzige bocht. Gelukkig waren er medewerkers om het overzicht te bewaren. Omdat Balder de race alleen wilde eindigen! Een man rende en sprong op zijn buik om mijn scooter te redden, wat een held! Ik zette mijn stuurpen weer op zijn plek en zei: "Danke! Bedankt! ” en zette mijn weg verder. Mijn nummer met chip was los van de val en uiteindelijk vloog het weg. Ik stopte om het nummer te pakken en startte opnieuw. Hijgend aan de aankomst, maar toch nipt de snelste tijd in scooter! Veel tijd om uit te blazen had ik niet, want ik moest me klaarmaken voor de canicross. Daarin had ik vanaf de eerste dag 14 seconden bonus. We hebben de race goed aangepakt; de kou en de sneeuw waren bijna niet te harden, maar we behaalden toch de snelste tijd van de dag, wat echter niet goed genoeg was voor winst over de twee dagen. Maar de ervaring en het avontuur hebben me warm gemaakt! Wat een fijn weekend was het en wat een optreden van mijn 'Topdogs'. Mijn favoriete race! Lees daarover mijn interview in https://bering.estranky.cz/clanky/kdo-je-kdo-v-musherskem-sportu/stijn-gyselinck.html
Bedankt Florian Leithmann voor de strijd en voor de handler aan de start in scooter! (Door Stijn Gyselinck)
19 april. - Niets beters dan dit te vieren met prachtige foto's in de sneeuw van de Vulcanicross (2 & 3 april) in het open Duits kampioenschap
• met Balder in dogscooter!
• met Magnus in canicross!
De sneeuw verraste iedereen, en de Vogelsberg houdt de sneeuw goed vast. Het was vrijdag al een uitdaging om er op zomerbanden te geraken. Zaterdag was de sneeuw dik en zacht. Ik had er vertrouwen in dat Balder dit aankon en we deden het supergoed: we waren sneller dan allemaal in bikejöring met de dogscooter en pakten de snelste tijd! Hierna was het tijd voor de canicross met Magnus: we eindigden veilig op de alternatieve 2 rondjes (omdat de originele trail te gevaarlijk was) op de 2e plaats na een zeer sterke Florian.
Dag 2: het parcours was plat gereden met een quad, en oogde veel sneller, maar ook wat gladder. Toen ik een heel snelle ronde probeerde te doen, ging ik neer in een gladde ijzige bocht. Gelukkig waren er medewerkers om het overzicht te bewaren. Omdat Balder de race alleen wilde eindigen! Een man rende en sprong op zijn buik om mijn scooter te redden, wat een held! Ik zette mijn stuurpen weer op zijn plek en zei: "Danke! Bedankt! ” en zette mijn weg verder. Mijn nummer met chip was los van de val en uiteindelijk vloog het weg. Ik stopte om het nummer te pakken en startte opnieuw. Hijgend aan de aankomst, maar toch nipt de snelste tijd in scooter! Veel tijd om uit te blazen had ik niet, want ik moest me klaarmaken voor de canicross. Daarin had ik vanaf de eerste dag 14 seconden bonus. We hebben de race goed aangepakt; de kou en de sneeuw waren bijna niet te harden, maar we behaalden toch de snelste tijd van de dag, wat echter niet goed genoeg was voor winst over de twee dagen. Maar de ervaring en het avontuur hebben me warm gemaakt! Wat een fijn weekend was het en wat een optreden van mijn 'Topdogs'. Mijn favoriete race! Lees daarover mijn interview in https://bering.estranky.cz/clanky/kdo-je-kdo-v-musherskem-sportu/stijn-gyselinck.html
Bedankt Florian Leithmann voor de strijd en voor de handler aan de start in scooter! (Door Stijn Gyselinck)
Stijn, Bia en Magnus winnen tweemaal in Seraing
18 april. - Een zeer technisch parcours in Seraing! Stuurcapaciteit, controle en balans waren belangrijk om een "zuivere" wedstrijd "Au Pat' Course" te rijden. Bij de step liet snelle Bia haar girlpower opnieuw zien! Daarna toonde Magnus zijn betrouwbaarheid die hij nu al heeft op de korte afstand cani-cross. Zowel Bia & Magnus snelste op het parcours van alle categorieën.
Dank aan de fotograven Dog’s Report, Cindy’s pictures, Jean-Christophe Dechêne & Renja (podium). Dank aan Elodie Van Brabant voor de video.
18 april. - Een zeer technisch parcours in Seraing! Stuurcapaciteit, controle en balans waren belangrijk om een "zuivere" wedstrijd "Au Pat' Course" te rijden. Bij de step liet snelle Bia haar girlpower opnieuw zien! Daarna toonde Magnus zijn betrouwbaarheid die hij nu al heeft op de korte afstand cani-cross. Zowel Bia & Magnus snelste op het parcours van alle categorieën.
Dank aan de fotograven Dog’s Report, Cindy’s pictures, Jean-Christophe Dechêne & Renja (podium). Dank aan Elodie Van Brabant voor de video.
Stijn en Balder vice-kampioen van België in Spa
18 april. - Enkele mooie beelden van de race in Spa Marquisard (19 & 20 maart):
Eerste dag tuff race, met rock harde trails, ook veel bergopwaarts en bergafwaarts. Balder en ik (Stijn) wonnen de eerste dag op Canicross korte afstand. Het einde was zwaar in het eerste warmere weer van het jaar voor de hondjes. De 2 dagen worden samen geteld in dit landskampioenschap. De tweede dag dat ik startte, de meest nadelige positie in een tijdrit systeem met 15 seconden tussen elke loper. Met slechts 14 seconden voorsprong was het bijna onmogelijk om de uitstekende loper Nathan Claus achter mij te houden. Ik heb goed gevochten met mijn zware 'polarbeer' Balder, maar we konden de leiding niet vasthouden in het laatste deel. Hoewel we de eerste dag wonnen, verloren we het toen al in de laatste klim, dat had beter moeten zijn. We kunnen er alleen maar van leren. Balder & Magnus zijn nog jonge kerels. Voor Balder was het de eerste keer op zo'n trail met dit hoogteverschil, harde oppervlakte en eerste hitte van het jaar. Misschien is zijn broer hier meer voor gemaakt? Maar gelukkig kan ik deze grote hond aan op dit pad en zonder verwondingen eindigen. Het laat me dromen van de glorietijden uit het verleden met Lorko... Ik leer de broers nog steeds beter kennen. Het is mijn taak om deze ruwe diamanten verder te polijsten. Balder: voorlopig alvast de Vice-kampioen op het Belgisch Kampioenschap Canicross!
Om het weekend in stijl af te sluiten heb ik met Magnus de scooterrace gedaan! Het leek niet mijn dag, iemand sloot de deur voor mij tijdens de race, dus een ongeluk kostte me wat tijd. De prachtige inzet van Magnus maakte de verloren tijd verrassend goed.
Hoewel we de eerste dag wonnen, verloren we toen al in de slotklim, dat had beter gekund/gemoeten. We kunnen er alleen maar uit leren. Balder & Magnus zijn nog jonge kerels. Voor Balder was het de eerste keer op zo'n parcours met dat hoogteverschil, harde ondergrond en de eerste hitte van het jaar. Misschien was zijn broer hier meer voor gemaakt? Toch dankbaar dat ik met deze zware hond het parcours heb kunnen doen zonder blessures, het doet me terugdenken aan de glorietijd met Lorko... Ik leer de broers nog steeds kennen. Het werk gaat door, het polijsten van deze ruwe diamanten! De broers: kampioenen in wording. Balder: nu al de Vice-Kampioen op het Belgisch Kampioenschap Canicross!
Dank aan de fotografen: Ludo van der put, Dog's Report, Cindy's foto's & Jean-Christophe Dechône.
18 april. - Enkele mooie beelden van de race in Spa Marquisard (19 & 20 maart):
Eerste dag tuff race, met rock harde trails, ook veel bergopwaarts en bergafwaarts. Balder en ik (Stijn) wonnen de eerste dag op Canicross korte afstand. Het einde was zwaar in het eerste warmere weer van het jaar voor de hondjes. De 2 dagen worden samen geteld in dit landskampioenschap. De tweede dag dat ik startte, de meest nadelige positie in een tijdrit systeem met 15 seconden tussen elke loper. Met slechts 14 seconden voorsprong was het bijna onmogelijk om de uitstekende loper Nathan Claus achter mij te houden. Ik heb goed gevochten met mijn zware 'polarbeer' Balder, maar we konden de leiding niet vasthouden in het laatste deel. Hoewel we de eerste dag wonnen, verloren we het toen al in de laatste klim, dat had beter moeten zijn. We kunnen er alleen maar van leren. Balder & Magnus zijn nog jonge kerels. Voor Balder was het de eerste keer op zo'n trail met dit hoogteverschil, harde oppervlakte en eerste hitte van het jaar. Misschien is zijn broer hier meer voor gemaakt? Maar gelukkig kan ik deze grote hond aan op dit pad en zonder verwondingen eindigen. Het laat me dromen van de glorietijden uit het verleden met Lorko... Ik leer de broers nog steeds beter kennen. Het is mijn taak om deze ruwe diamanten verder te polijsten. Balder: voorlopig alvast de Vice-kampioen op het Belgisch Kampioenschap Canicross!
Om het weekend in stijl af te sluiten heb ik met Magnus de scooterrace gedaan! Het leek niet mijn dag, iemand sloot de deur voor mij tijdens de race, dus een ongeluk kostte me wat tijd. De prachtige inzet van Magnus maakte de verloren tijd verrassend goed.
Hoewel we de eerste dag wonnen, verloren we toen al in de slotklim, dat had beter gekund/gemoeten. We kunnen er alleen maar uit leren. Balder & Magnus zijn nog jonge kerels. Voor Balder was het de eerste keer op zo'n parcours met dat hoogteverschil, harde ondergrond en de eerste hitte van het jaar. Misschien was zijn broer hier meer voor gemaakt? Toch dankbaar dat ik met deze zware hond het parcours heb kunnen doen zonder blessures, het doet me terugdenken aan de glorietijd met Lorko... Ik leer de broers nog steeds kennen. Het werk gaat door, het polijsten van deze ruwe diamanten! De broers: kampioenen in wording. Balder: nu al de Vice-Kampioen op het Belgisch Kampioenschap Canicross!
Dank aan de fotografen: Ludo van der put, Dog's Report, Cindy's foto's & Jean-Christophe Dechône.
Jogging "den bos rond" ideaal voor de Denderloop
10 april. - De "Jogging den bos rond" of een ideale (maar winderige) voorbereiding op mijn grote doel, de Denderloop in Liedekerke!
Deze wedstrijd was absoluut geen doel op zich. Maar pas een week geleden besloot ik om er aan deel te nemen. Het zou een ideale voorbereiding zijn op mijn grote doel van dit voorjaar: (opnieuw) 15 km/u kunnen lopen op 10 km. Daarvoor staat de Denderloop in Liedekerke eind mei met stip genoteerd in mijn agenda. En ik laat niets aan het toeval over want Tom Verbessem zal als haas fungeren dan. "Jogging den bos rond" is een mooie wedstrijd door de passage in het bos van Liedekerke. In 2019 iep ik er 4'19 per km. Ik koos opnieuw voor de 11,2 km. Mijn doel was om te eindigen tussen de 4'11 en 4'08 per km. De eerste 2 km gingen razendsnel met 3'57 en 4'02/km. Dit was duidelijk te snel, want nadien viel ik wat terug. Halfweg kwam ik door aan 4'08/km. Maar de wind blies vaak keihard in het nadeel. Helaas liep ik haast de ganse wedstrijd alleen, waardoor ik niet uit de wind kon zitten. Ik viel even terug tot 4'11/km maar had nog een cartouche overgehouden om te versnellen in de laatste km. En dat loonde want ik eindigde in 4'09/km. De cartouche was wel niet stevig genoeg want de laatste 200 meter werd ik nog door een jonge gast voorbij gesprint. Toch ben ik zeer tevreden met mijn 10de plaats en zeker over de tijd: 1min48sec sneller dan in 2019. Zonder die felle tegenwind had er zeker nog een snellere tijd ingezeten. Hopelijk kunnen we er de volgende editie opnieuw enkele seconden/km afpitsen. Nu is het even nagenieten en dan opnieuw de focus leggen op Liedekerke. Ik kan nu al niet meer wachten om te 'ontploffen' in Liedekerke... (door Koen Michiels).
10 april. - De "Jogging den bos rond" of een ideale (maar winderige) voorbereiding op mijn grote doel, de Denderloop in Liedekerke!
Deze wedstrijd was absoluut geen doel op zich. Maar pas een week geleden besloot ik om er aan deel te nemen. Het zou een ideale voorbereiding zijn op mijn grote doel van dit voorjaar: (opnieuw) 15 km/u kunnen lopen op 10 km. Daarvoor staat de Denderloop in Liedekerke eind mei met stip genoteerd in mijn agenda. En ik laat niets aan het toeval over want Tom Verbessem zal als haas fungeren dan. "Jogging den bos rond" is een mooie wedstrijd door de passage in het bos van Liedekerke. In 2019 iep ik er 4'19 per km. Ik koos opnieuw voor de 11,2 km. Mijn doel was om te eindigen tussen de 4'11 en 4'08 per km. De eerste 2 km gingen razendsnel met 3'57 en 4'02/km. Dit was duidelijk te snel, want nadien viel ik wat terug. Halfweg kwam ik door aan 4'08/km. Maar de wind blies vaak keihard in het nadeel. Helaas liep ik haast de ganse wedstrijd alleen, waardoor ik niet uit de wind kon zitten. Ik viel even terug tot 4'11/km maar had nog een cartouche overgehouden om te versnellen in de laatste km. En dat loonde want ik eindigde in 4'09/km. De cartouche was wel niet stevig genoeg want de laatste 200 meter werd ik nog door een jonge gast voorbij gesprint. Toch ben ik zeer tevreden met mijn 10de plaats en zeker over de tijd: 1min48sec sneller dan in 2019. Zonder die felle tegenwind had er zeker nog een snellere tijd ingezeten. Hopelijk kunnen we er de volgende editie opnieuw enkele seconden/km afpitsen. Nu is het even nagenieten en dan opnieuw de focus leggen op Liedekerke. Ik kan nu al niet meer wachten om te 'ontploffen' in Liedekerke... (door Koen Michiels).
Viermaal goud in Holland!
10 april - Wat achter in postjes dus hier enkele foto's van de wedstrijd in NL (Helden, 12 & 13 maart): 4 x goud : Zaterdag met Magnus step en met Balder canicross korte afstand (2 keer snelste alle categorieën). Zondag de rollen omgedraaid: Balder's eerste stepwedstrijd ooit! Klein foutje met een duik, maar sneller dan de dag ervoor, 1ste bij de heren, 2de alle categorieën. En dan Magnus korte afstand canicross (1ste in scratch). Mooie zandwegen met wat heuvels, maar wel erg snel. Spannend, vooral op het steponderdeel waar alle deelnemers zeer dicht bij elkaar zaten. De honden hebben het geweldig gedaan op dit super leuke weekend! Fijne mensen, uitstekende organisatie, droge uitdagende omloop! Na alle modder die ik de afgelopen wedstrijden heb binnengespeeld is het leuk om eens over een droog parcours te vliegen
Thanks to the photographers and handlers! o.a. Photography Ludo Daems, Eddy Willemsen, Mud/tt photography, Ron Stoffelen, Peter Gubbels, Foto-Horst, Cindy’s Pictures, Cliff Ginkel,… (door Stijn Gyselinck)
#ZeroDC .
10 april - Wat achter in postjes dus hier enkele foto's van de wedstrijd in NL (Helden, 12 & 13 maart): 4 x goud : Zaterdag met Magnus step en met Balder canicross korte afstand (2 keer snelste alle categorieën). Zondag de rollen omgedraaid: Balder's eerste stepwedstrijd ooit! Klein foutje met een duik, maar sneller dan de dag ervoor, 1ste bij de heren, 2de alle categorieën. En dan Magnus korte afstand canicross (1ste in scratch). Mooie zandwegen met wat heuvels, maar wel erg snel. Spannend, vooral op het steponderdeel waar alle deelnemers zeer dicht bij elkaar zaten. De honden hebben het geweldig gedaan op dit super leuke weekend! Fijne mensen, uitstekende organisatie, droge uitdagende omloop! Na alle modder die ik de afgelopen wedstrijden heb binnengespeeld is het leuk om eens over een droog parcours te vliegen
Thanks to the photographers and handlers! o.a. Photography Ludo Daems, Eddy Willemsen, Mud/tt photography, Ron Stoffelen, Peter Gubbels, Foto-Horst, Cindy’s Pictures, Cliff Ginkel,… (door Stijn Gyselinck)
#ZeroDC .
Djemine kansloos uitgeschakeld op BK alle categorieën door pijn aan het scheenbeen
28 februari. - Op het BK alle categorieën in Louvain-la-Neuve kon Djemine Kudura haar kansen niet naar behoren verdedigen. Tijdens haar opwarming kreeg ze een pijnscheut in het scheenbeen. De pijn verdween niet tijdens de wedstrijd, zodat Djemine haar wedstrijd als laatste beëindigde in een voor haar teleurstellende 8"05. Eerder had ze al volgende reeks chrono's neergezet: 7"99; 7"96, 7"95 en 7"87! Dikke pech dus, maar toch een kort maar schitterend seizoen voor Djemine.
28 februari. - Op het BK alle categorieën in Louvain-la-Neuve kon Djemine Kudura haar kansen niet naar behoren verdedigen. Tijdens haar opwarming kreeg ze een pijnscheut in het scheenbeen. De pijn verdween niet tijdens de wedstrijd, zodat Djemine haar wedstrijd als laatste beëindigde in een voor haar teleurstellende 8"05. Eerder had ze al volgende reeks chrono's neergezet: 7"99; 7"96, 7"95 en 7"87! Dikke pech dus, maar toch een kort maar schitterend seizoen voor Djemine.
Stijn & Magnus (Foto door Marc Van Camp)
|
Stijn & Balder (Foto door Marc Van Camp)
|
Een nostalgische canicrosswedstrijd "next-door"
|
Podium Peizegem (Foto door Charlotte Sijmens)
|
|
Djemine op één duizendste van brons op BK 60m indoor in Gent
21 februari - Djemine Kudura is op het BK 60m voor cadetten gisteren zondag in Gent vierde geworden op amper één duizendste seconde van de bronzen medaille. Ze verpulverde daarbij haar persoonlijk record met 8/100sten tot 7.87, waarmee ze op een gedeelde derde plaats postvat in de nationale ranglijst samen met Lore Foesters en Jana De Raedt. Ze had haar reeks gewonnen in een nieuw pr van 7.95. Ze was ook het snelst uit de startblokken. Van alle deelneemsters had ze de tweede snelste tijd. Dat beloofde voor de finale, waarin ze voluit haar kans ging. Kampioen werd Ilona Dhaenens in 7.84 voor Marit Leysen (7.85) die Djemine nog versloeg in haar reeks. Jana De Raedt en Djemine stormden gelijktijdig over de streep in 7.87. De finishfoto moest uitsluitsel geven. Jana De Raedt won het brons met het kleinste verschil, niet door het menselijk oog waar te nemen, Dat is een beetje balen, maar Djemine was uiterst tevreden met haar gerealiseerde chrono. Wat voorafging: op het kampioenschap van Vlaanderen vorige maand; eveneens in Gent, was ze ook al vierde, toen in 7.96. Ze liet zich nu meteen inschrijven voor het BK alle categorieën volgende zaterdag in Louvain-la-Neuve. Of ze zal mogen deelnemen, is evenwel nog niet zeker.. |
|
|
Yannick vierde scholier in Duffel
7 februari. - Het was zondag geen weer om een hond door te jagen. Yannick is geen hond, maar hij durfde het als enige aan om de gure weersomstandigheden te trotseren in de 68ste editie van de Duffelse veldloop. De grote massa is er weggebleven, maar in het totaal daagden toch 520 deelnemers op in en rond het atletiekterrein in Duffel. De scholieren en de masters 50+ lopen gezamenlijk in één reeks, dat is bekend. Opdracht: 4.270m. Yannick snelde na een helse tocht als vijfde over de streep. Hij werd slechts door één veteraan voorafgegaan en dus werd hij vierde in zijn eigen leeftijdscategorie, op 1.09 van de winnaar. Yannick had in de voormiddag nog deelgenomen aan een schaaktornooi in Strombeek-Bever. Zijn concentratie was mogelijk al wat aangetast, vermoeden wij. Maar dat was alvast op het selectieve terrein (veel bergop, evenveel veel bergaf en voldoende stroken modder) niet te zien. |
Yannick en Amber in de top-tien
31 januari. - Op de selectieve, maar droge omloop in het Driefonteinendomein in Vilvoorde vond de VAC-cross plaats. Vilvoorde Ac is onze moederclub, waar wij sinds jaar en dag een kern (afdeling) van zijn. Dit even terzijde. Er mochten opnieuw toeschouwers naar de cross en dat scheelt, wat ambiance betreft, toch een slok op de borrel. Wij keken onze ogen uit voor de prestaties van vier van onze atleten en één ex-atlete, die na ruim een decennium bij ons te hebben doorgebracht en er succesrijk was, nu al een tijdje voor de Lebbeekse atletiekclub uitkomt. Hendrika Kudura kwam het eerst in actie. Als tweedejaars-benjamin zet zij haar eerste stappen in de atletiek. Van de benjamins wordt geen uitslag opgemaakt onder het motto "iedereen kampioen"! Bij de overhandiging van hun startnummer krijgen ze een boekje mee, waarin ze met klevers hun prestaties kunnen optekenen. Mooi initiatief. Te hard trainen op die leeftijd, is zeker uit den boze. Als tweede deed Yannick Vanherck zijn competitiespikes aan. In een gezamenlijke wedstrijd van scholieren en masters 50+ trok hij over een afstand van 4.610m goed zijn streng. Hij liep als tiende en achtste junior in 17'02" over de streep. In de vrouwenwedstrijd over 5.310m zagen we dat Amber Teugels nog weinig of niets van haar klasse heeft ingeboet. Op plaats vijf was ze derde senior op 29" van winnares Mona Rahmé. Jeroen Vanherck ging van start in een sterk bezette wedstrijd van junioren en masters +35 jaar, die 6.585m voor de boeg hadden. Hij legde de afstand af in 26'10" en legde vier collega's over de knie. In de ultra snelle korte cross over 2.765m legde Bart Vanderstraeten beslag op de 21ste plaats. Hij zag nog iemand achter hem aankomen, maar achteraf stond de man niet in de uitslag...
31 januari. - Op de selectieve, maar droge omloop in het Driefonteinendomein in Vilvoorde vond de VAC-cross plaats. Vilvoorde Ac is onze moederclub, waar wij sinds jaar en dag een kern (afdeling) van zijn. Dit even terzijde. Er mochten opnieuw toeschouwers naar de cross en dat scheelt, wat ambiance betreft, toch een slok op de borrel. Wij keken onze ogen uit voor de prestaties van vier van onze atleten en één ex-atlete, die na ruim een decennium bij ons te hebben doorgebracht en er succesrijk was, nu al een tijdje voor de Lebbeekse atletiekclub uitkomt. Hendrika Kudura kwam het eerst in actie. Als tweedejaars-benjamin zet zij haar eerste stappen in de atletiek. Van de benjamins wordt geen uitslag opgemaakt onder het motto "iedereen kampioen"! Bij de overhandiging van hun startnummer krijgen ze een boekje mee, waarin ze met klevers hun prestaties kunnen optekenen. Mooi initiatief. Te hard trainen op die leeftijd, is zeker uit den boze. Als tweede deed Yannick Vanherck zijn competitiespikes aan. In een gezamenlijke wedstrijd van scholieren en masters 50+ trok hij over een afstand van 4.610m goed zijn streng. Hij liep als tiende en achtste junior in 17'02" over de streep. In de vrouwenwedstrijd over 5.310m zagen we dat Amber Teugels nog weinig of niets van haar klasse heeft ingeboet. Op plaats vijf was ze derde senior op 29" van winnares Mona Rahmé. Jeroen Vanherck ging van start in een sterk bezette wedstrijd van junioren en masters +35 jaar, die 6.585m voor de boeg hadden. Hij legde de afstand af in 26'10" en legde vier collega's over de knie. In de ultra snelle korte cross over 2.765m legde Bart Vanderstraeten beslag op de 21ste plaats. Hij zag nog iemand achter hem aankomen, maar achteraf stond de man niet in de uitslag...
Stijn werd 2de op Houffa Trail in Houffalize op 23 januari. De afstand bedroeg 10km met 400 hoogtemeters. Van aan de start liep hij in 2de positie en vocht voor die plek tot op het einde. Het was een pittige omloop in frisse temperaturen (2 - 3 graden).
|
Stijn 2de over de finish bij de HouffaTrail in Houffalize
|
|
Het beste moet nog komen voor Koen Michiels
24 januari. - Koen Michiels werd vijftiende op 92 in de 6km van de Dirk Martens Corrida in Aalst. Vorige dinsdag zat zijn moreel nog onder nul. Zijn achillespeesblessure stak weer de kop op. "Wellicht een gevolg van te veel trainen vorige week", doet hij zijn verhaal. Zes dagen op zeven getraind en op twee dagen nog eens een uur spierversterkende oefeningen gedaan bovenop de looptraining. Dat was duidelijk te veel. Ik vreesde dat ik forfait zou moeten geven. Maar een weekje relatieve rust heeft wonderen gedaan! Net op tijd terug pijnvrij. Nochtans was deze corrida geen doel op zich. Van half december tot na de feestdagen was ik 4 tot 5kg bijgekomen. Ik stond nog één kilo boven mijn ideaal wedstrijdgewicht. Op advies van trainer Erik koos ik voor de kortste afstand (6km). En dit om mijn snelheid te verhogen. En een snelle wedstrijd werd het! Het doel was om minstens 3'55" per km te lopen. De eerste kilometer ging razend snel met 3'39" per kilometer. Uiteraard kon ik dit tempo niet volhouden. Maar al bij al hield ik goed stand. Oud-buurman Erwin zat de hele wedstrijd achter mij. Ik keek niet om, maar ik voelde dat hij het was. De laatste 400m had ik nog een klein cartouch over: ik kon nog wat versnellen. Officieel liep ik zelfs 3'46" per km omdat het slechts 5,7km was, maar de organisatie gaat uit van 6km. Missie geslaagd dus. Ik denk dat ik nog sneller kan met een haas voor mij. Ik voel dat ik dit jaar mijn doel van 15km per uur over 10km ga halen. Ik moet gewoon beter naar mijn lichaam luisteren, mij niet overtrainen en elk jaar sterker worden. Deze wedstrijd was mijn snelste sinds...16 jaar! Ik ben er zeker van: het beste moet nog komen."
24 januari. - Koen Michiels werd vijftiende op 92 in de 6km van de Dirk Martens Corrida in Aalst. Vorige dinsdag zat zijn moreel nog onder nul. Zijn achillespeesblessure stak weer de kop op. "Wellicht een gevolg van te veel trainen vorige week", doet hij zijn verhaal. Zes dagen op zeven getraind en op twee dagen nog eens een uur spierversterkende oefeningen gedaan bovenop de looptraining. Dat was duidelijk te veel. Ik vreesde dat ik forfait zou moeten geven. Maar een weekje relatieve rust heeft wonderen gedaan! Net op tijd terug pijnvrij. Nochtans was deze corrida geen doel op zich. Van half december tot na de feestdagen was ik 4 tot 5kg bijgekomen. Ik stond nog één kilo boven mijn ideaal wedstrijdgewicht. Op advies van trainer Erik koos ik voor de kortste afstand (6km). En dit om mijn snelheid te verhogen. En een snelle wedstrijd werd het! Het doel was om minstens 3'55" per km te lopen. De eerste kilometer ging razend snel met 3'39" per kilometer. Uiteraard kon ik dit tempo niet volhouden. Maar al bij al hield ik goed stand. Oud-buurman Erwin zat de hele wedstrijd achter mij. Ik keek niet om, maar ik voelde dat hij het was. De laatste 400m had ik nog een klein cartouch over: ik kon nog wat versnellen. Officieel liep ik zelfs 3'46" per km omdat het slechts 5,7km was, maar de organisatie gaat uit van 6km. Missie geslaagd dus. Ik denk dat ik nog sneller kan met een haas voor mij. Ik voel dat ik dit jaar mijn doel van 15km per uur over 10km ga halen. Ik moet gewoon beter naar mijn lichaam luisteren, mij niet overtrainen en elk jaar sterker worden. Deze wedstrijd was mijn snelste sinds...16 jaar! Ik ben er zeker van: het beste moet nog komen."
Vorige zomer won Djemine brons.
Djemine Kudura net naast het KvV-podium (update)
24 januari. - Na een lange competitie-afwezigheid heeft Djemine Kudura weer aangeknoopt met wat er toe doet: wedstrijden lopen. Ze koos meteen voor het jeugd-indoorkampioenschap van Vlaanderen in Gent. Djemine beperkte zich tot de 60m. Voor de 200m had ze zich onvoldoende voorbereid. In de vijfde 60m-reeks moet ze nipt (op de meet) het onderspit delven. Ze verloor met het kleinste verschil, maar de chrono bleef voor haar stilstaan op 7.99, een toptijd. Ze scoorde de vijfde tijd van de deelneemsters en mocht een uur later in actie komen in de finale. Net als in haar reeks nam ze de kop tot aan de veertig meter. Maar daarna werd ze overspoeld door een paar tegenstanders die een betere finish in huis hadden. Djemine flitste als vierde over de streep in 7.96 en was daar dolblij mee. Vorige zomer veroverde Djemine brons op het BK 100m voor cadetten in Lier. Volgende maand staat het indoor-BK op haar programma.
24 januari. - Na een lange competitie-afwezigheid heeft Djemine Kudura weer aangeknoopt met wat er toe doet: wedstrijden lopen. Ze koos meteen voor het jeugd-indoorkampioenschap van Vlaanderen in Gent. Djemine beperkte zich tot de 60m. Voor de 200m had ze zich onvoldoende voorbereid. In de vijfde 60m-reeks moet ze nipt (op de meet) het onderspit delven. Ze verloor met het kleinste verschil, maar de chrono bleef voor haar stilstaan op 7.99, een toptijd. Ze scoorde de vijfde tijd van de deelneemsters en mocht een uur later in actie komen in de finale. Net als in haar reeks nam ze de kop tot aan de veertig meter. Maar daarna werd ze overspoeld door een paar tegenstanders die een betere finish in huis hadden. Djemine flitste als vierde over de streep in 7.96 en was daar dolblij mee. Vorige zomer veroverde Djemine brons op het BK 100m voor cadetten in Lier. Volgende maand staat het indoor-BK op haar programma.
Het PK in Gooik zakt enkeldiep in de modder
17 januari. - De eerste veldloop van 2022 was het provinciaal kampioenschap gisteren zondag 16 januari in Gooik, aangezien de klassieke cross op de eerste zondag van het jaar in het Prinsenbos in Grimbergen afgelast werd. De organisatoren zagen het niet zitten om de cross in het Prinsenbos zonder publiek te laten plaatsvinden. Gelukkig was Ac Pajottenland wel bereid om het PK zonder supporters te organiseren, maar de deelnemers moesten wel voor het eerst (zij het geringe) inschrijvingskosten ophoesten. Niettemin boden zich net geen 700 deelnemers aan voor de titelstrijd aan. In verschillende wedstrijden bereikten de deelnemers de eindstreep niet. Dat had te maken met onvoorstelbaar veel modder op de omloop. Yannick Vanherck is alvast geen modderloper. De tweedejaarsscholier uit Mazenzele moet het hebben van een vlot beloopbare omloop om zijn talent te laren renderen. In een gezamenlijke wedstrijd met de masters M50 liep hij als dertiende en zevende in zijn leeftijdscategorie binnen. Voor de 4,7 km lange cross had hij een tijd van 20:14 nodig.
Zijn papa, Jeroen, startte in de 6,4km lange wedstrijd voor junioren en masters M35/M40/M45. Hij hield het na een grote ronde voor bekeken. "Het was verschrikkelijk zwaar. Er was geen enkel stuk waar je normaal kon lopen. Het was meer strompelen. Daar bedank ik voor."
Bart Vanderstraeten liep koos voor de korte cross over 3km. Hij werd dertiende en laatste in 15:59. Iedereen die achter hem liep, gaf de pijp aan Maarten...
17 januari. - De eerste veldloop van 2022 was het provinciaal kampioenschap gisteren zondag 16 januari in Gooik, aangezien de klassieke cross op de eerste zondag van het jaar in het Prinsenbos in Grimbergen afgelast werd. De organisatoren zagen het niet zitten om de cross in het Prinsenbos zonder publiek te laten plaatsvinden. Gelukkig was Ac Pajottenland wel bereid om het PK zonder supporters te organiseren, maar de deelnemers moesten wel voor het eerst (zij het geringe) inschrijvingskosten ophoesten. Niettemin boden zich net geen 700 deelnemers aan voor de titelstrijd aan. In verschillende wedstrijden bereikten de deelnemers de eindstreep niet. Dat had te maken met onvoorstelbaar veel modder op de omloop. Yannick Vanherck is alvast geen modderloper. De tweedejaarsscholier uit Mazenzele moet het hebben van een vlot beloopbare omloop om zijn talent te laren renderen. In een gezamenlijke wedstrijd met de masters M50 liep hij als dertiende en zevende in zijn leeftijdscategorie binnen. Voor de 4,7 km lange cross had hij een tijd van 20:14 nodig.
Zijn papa, Jeroen, startte in de 6,4km lange wedstrijd voor junioren en masters M35/M40/M45. Hij hield het na een grote ronde voor bekeken. "Het was verschrikkelijk zwaar. Er was geen enkel stuk waar je normaal kon lopen. Het was meer strompelen. Daar bedank ik voor."
Bart Vanderstraeten liep koos voor de korte cross over 3km. Hij werd dertiende en laatste in 15:59. Iedereen die achter hem liep, gaf de pijp aan Maarten...
Veldloop Grimbergen afgelast!
28 december - De veldloop van zondag 9 januari in Grimbergen wordt wegens corona afgelast. Na Wespelaar is dit de tweede Vlaams-Brabantse cross die van de kalender 2021-2022 verdwijnt. “Het is niet haalbaar”, zegt Victor Opdorp, secretaris van Ac Grimbergen. “Financieel is het al niet rendabel. We mogen wel zonder publiek organiseren, maar de kleine regeltjes zoals in een circulatieplan voorzien in en rond het Prinsenbos kunnen we niet waarmaken. Naar Grimbergen komen bovendien normaal zo’n 1000 atleten. Een belangrijk deel daarvan komt uit het buitenland.” (HNB, eg)
28 december - De veldloop van zondag 9 januari in Grimbergen wordt wegens corona afgelast. Na Wespelaar is dit de tweede Vlaams-Brabantse cross die van de kalender 2021-2022 verdwijnt. “Het is niet haalbaar”, zegt Victor Opdorp, secretaris van Ac Grimbergen. “Financieel is het al niet rendabel. We mogen wel zonder publiek organiseren, maar de kleine regeltjes zoals in een circulatieplan voorzien in en rond het Prinsenbos kunnen we niet waarmaken. Naar Grimbergen komen bovendien normaal zo’n 1000 atleten. Een belangrijk deel daarvan komt uit het buitenland.” (HNB, eg)
Alleen atleten in het Prinsenbos in Grimbergen
25 december. - Volgens de huidige Coronamaatregelen is het aantal deelnemers aan de veldloop in Grimbergen op zondag 9 januari 2022 onbeperkt. Er mogen evenwel geen toeschouwers op de omloop toegelaten worden. Het PK Vlaams-Brabant indoor op zaterdag 8 januari in de topsporthal in Gent is geschrapt.
25 december. - Volgens de huidige Coronamaatregelen is het aantal deelnemers aan de veldloop in Grimbergen op zondag 9 januari 2022 onbeperkt. Er mogen evenwel geen toeschouwers op de omloop toegelaten worden. Het PK Vlaams-Brabant indoor op zaterdag 8 januari in de topsporthal in Gent is geschrapt.
Resultaten Canicross-wedstrijden Stijn Gyselinck (eind 2021)
21 November in Oss (Nederland):
21 November in Oss (Nederland):
- Stepwedstrijd (2,6km) met Magnus: 2de plaats mannen.
- Canicross korte afstand (2,6km) met Balder: 2de plaats alle categorieën.
- Mini-cross (1,6km) met Qtie: 2de plaats mannen (wedstrijd voor kleine hondjes tot 12kg of tot 40cm schofthoogte).
- Stepwedstrijd (3,1km) met Magnus: 1ste plaats alle categorieën.
- Canicross korte afstand (3,2km) met Balder: 1ste plaats alle categorieën.
- Stepwedstrijd (5km) met Bia: 2de plaats alle categorieën.
- Bikejöring (5km) met Magnus: 6de plaats mannen.
- Canicross korte afstand (1km sprint) met Balder: 1ste plaats alle categorieën.
- Stepwedstrijd (3km) met Magnus: 1ste plaats alle categorieën, 2 dagen snelste tijd.
- Canicross korte astand (3km) met Balder: 1ste plaats alle categorieën, 2 dagen snelste tijd.
- Relay (aflossingswedstrijd met teams van 3 personen: 1 stepper (Stijn Gyselinck), 1 loper (Tijs Goethals), 1 fietser (Elise Clippeleyr). Elk doet omloop 1,5km): 1ste plaats.
- Stepwedstrijd (2,8km) met Magnus: 1ste plaats (2dagen snelste tijd alle categorieën).
- Canicross korte afstand (2,8km) met Balder: 1ste plaats (2dagen snelste tijd alle categorieën).
Stijn in Huijbergen
|
Stijn in Oss (Foto: Beleef met Eef)
|
Koen Michiels kan geen modder meer zien
14 december - Nog een laatste keer alles geven in 2021. Dat was het motto van de Faluintjestrail in Moorsel. "Ik train heel veel in de velden en het bos. Toch was dit mijn eerste trail ooit!", aldus Koen Michiels. "Dus was het een beetje koffiedik kijken in welke tijd ik kon eindigen. Volgens mijn analyse vóór de wedstrijd zou dat ergens tussen de 4’40 en 4’20 per kilometer zijn. Vooraf droomde ik ergens van een top 10 of wie weet, een top 5. Mijn start was heel snel: 4’00 na de eerste km. Toen hadden de eerste 15 lopers al een serieuze voorsprong. Een mooi klassement zat er door het heel sterke deelnemersveld nooit in. Alle voorbeschouwingen over de tijd konden na 2 km al in de riool. Dit was geen parcours voor snelle tijden: overal was er modder, diepe plassen en glibberige wegen. Het was kwestie van recht te blijven en niet te vallen. Gelukkig had ik me een dikke week geleden nog trail-schoenen gekocht. Anders was het zeker een schuifpartij geworden. Ik was veel te snel gestart. Zou ik dit tempo kunnen volhouden? Na 12 km was het vat al af. Ik had al heel veel gegeven. Het vele focussen op recht blijven, de juiste loopstroken zoeken, de wind en het zware parcours hadden duidelijk zijn tol geëist. Gelukkig waren de laatste kilometers wat makkelijker. Ideaal om te versnellen. Maar dat kon ik niet meer. Ik had het gevoel stil te vallen. Ik moest alles geven om hetzelfde tempo te kunnen blijven volhouden. Met veel overgave slaagde ik erin om 4'30 te blijven lopen. De energietank was helemaal leeg. Zeker toen de laatste 1,5 km opnieuw in de modder was en omhoog ging. Bovendien bleken het geen 17 km te zijn maar 17,5 km. Ik eindigde in 1u20', goed voor een tempo van 4'32'' per km. En dat met een gemiddelde hartslag van 172. Constant in het rood dus. Maar dat was bij iedereen, ook bij de eersten. De winnaar was Lander Van Droogenbroeck (nationale subtop) in een tijd van 1u03'47''. Waanzin op zo'n parcours! De sterkste lopers zaten duidelijk bij de 17 km. Met mijn eindtijd op de 17 km was ik zo waar 3e geworden op de 7km. Na deze wedstrijd is bescheidenheid op z'n plaats. Als ik zie wat die eerste lopers presteren, dan besef ik hoe klein ik maar ben. Die mannen lopen meer dan 100 km per week. Dat zou mijn lichaam nooit aankunnen. Toch ben ik best tevreden met mijn 19e plek op 212 'ploeteraars', euh lopers. Ik besef dat de weg nog lang is, heel lang...."
Vraagje van trainer Erik: - Waarom zou jij dat niet kunnen: 100km per week, Koen? Bewandel de weg van de geleidelijkheid. Je kan natuurlijk niet onmiddellijk je trainingsvolume van 40km per week optrekken naar die 100km!
14 december - Nog een laatste keer alles geven in 2021. Dat was het motto van de Faluintjestrail in Moorsel. "Ik train heel veel in de velden en het bos. Toch was dit mijn eerste trail ooit!", aldus Koen Michiels. "Dus was het een beetje koffiedik kijken in welke tijd ik kon eindigen. Volgens mijn analyse vóór de wedstrijd zou dat ergens tussen de 4’40 en 4’20 per kilometer zijn. Vooraf droomde ik ergens van een top 10 of wie weet, een top 5. Mijn start was heel snel: 4’00 na de eerste km. Toen hadden de eerste 15 lopers al een serieuze voorsprong. Een mooi klassement zat er door het heel sterke deelnemersveld nooit in. Alle voorbeschouwingen over de tijd konden na 2 km al in de riool. Dit was geen parcours voor snelle tijden: overal was er modder, diepe plassen en glibberige wegen. Het was kwestie van recht te blijven en niet te vallen. Gelukkig had ik me een dikke week geleden nog trail-schoenen gekocht. Anders was het zeker een schuifpartij geworden. Ik was veel te snel gestart. Zou ik dit tempo kunnen volhouden? Na 12 km was het vat al af. Ik had al heel veel gegeven. Het vele focussen op recht blijven, de juiste loopstroken zoeken, de wind en het zware parcours hadden duidelijk zijn tol geëist. Gelukkig waren de laatste kilometers wat makkelijker. Ideaal om te versnellen. Maar dat kon ik niet meer. Ik had het gevoel stil te vallen. Ik moest alles geven om hetzelfde tempo te kunnen blijven volhouden. Met veel overgave slaagde ik erin om 4'30 te blijven lopen. De energietank was helemaal leeg. Zeker toen de laatste 1,5 km opnieuw in de modder was en omhoog ging. Bovendien bleken het geen 17 km te zijn maar 17,5 km. Ik eindigde in 1u20', goed voor een tempo van 4'32'' per km. En dat met een gemiddelde hartslag van 172. Constant in het rood dus. Maar dat was bij iedereen, ook bij de eersten. De winnaar was Lander Van Droogenbroeck (nationale subtop) in een tijd van 1u03'47''. Waanzin op zo'n parcours! De sterkste lopers zaten duidelijk bij de 17 km. Met mijn eindtijd op de 17 km was ik zo waar 3e geworden op de 7km. Na deze wedstrijd is bescheidenheid op z'n plaats. Als ik zie wat die eerste lopers presteren, dan besef ik hoe klein ik maar ben. Die mannen lopen meer dan 100 km per week. Dat zou mijn lichaam nooit aankunnen. Toch ben ik best tevreden met mijn 19e plek op 212 'ploeteraars', euh lopers. Ik besef dat de weg nog lang is, heel lang...."
Vraagje van trainer Erik: - Waarom zou jij dat niet kunnen: 100km per week, Koen? Bewandel de weg van de geleidelijkheid. Je kan natuurlijk niet onmiddellijk je trainingsvolume van 40km per week optrekken naar die 100km!
Yannick betaalt het gelag in de Drie Fonteinen
29 november. - Na zijn tweede plaats in Bonheiden, met Chiel De Cremer als winnaar, kon Yannick Vanherck de lijn niet doortrekken in het Driefonteinendomein bij Sparta in Vilvoorde. Yannick werd (bij de scholieren) tiende Belg op de elfde plaats op 42 seconden van winnaar Chiel De Cremer. In Bonheiden moest Yannick slechts een tiental seconden toegeven op de Pajot. Wat was er aan de hand met Yannick? Door omstandigheden weinig of niet getraind en dat betaal je in wedstrijd cash met in dit geval een halve minuut over 4,4 km. Is dat een ramp? Wel neen, een volgende keer komt Yannick voorbereid aan de start. Daar moeten we wel nog even op wachten, want de examens zitten eraan te komen... Voor wat het waard is: Yannick werd de eerste VAC'er in Vilvoorde. De tweede, ene Arvid Gabrielsson, finishte als twaalfde op tien seconden van Yannick.
29 november. - Na zijn tweede plaats in Bonheiden, met Chiel De Cremer als winnaar, kon Yannick Vanherck de lijn niet doortrekken in het Driefonteinendomein bij Sparta in Vilvoorde. Yannick werd (bij de scholieren) tiende Belg op de elfde plaats op 42 seconden van winnaar Chiel De Cremer. In Bonheiden moest Yannick slechts een tiental seconden toegeven op de Pajot. Wat was er aan de hand met Yannick? Door omstandigheden weinig of niet getraind en dat betaal je in wedstrijd cash met in dit geval een halve minuut over 4,4 km. Is dat een ramp? Wel neen, een volgende keer komt Yannick voorbereid aan de start. Daar moeten we wel nog even op wachten, want de examens zitten eraan te komen... Voor wat het waard is: Yannick werd de eerste VAC'er in Vilvoorde. De tweede, ene Arvid Gabrielsson, finishte als twaalfde op tien seconden van Yannick.
Meet-and-greet met Olympiër Bashir Abdi!
Koen Michiels ontmoet Bashir Abdi
"Collega's onder elkaar! Weliswaar van een heel ander niveau... Wat een fijne man, die Bashir Abdi. Hij nam uitgebreid zijn tijd om op mijn vragen te antwoorden. Nu ken ik al zijn geheimen..." verteld Koen na de ontmoeting. De bronzen medaille van de olympische marathon kwam zijn boek 'Op de loop' voorstellen bij sportwinkel Topsport Lebbeke. Een tip voor onder de kerstboom! Leesvoer voor de donkere dagen! Meer info op opdeloop.be/
|
|
|
2:28 is Stijn's snelste kilometer in Morlanwelz
2 gouden medailles kon hij behalen op de canicross-wedstrijd te Morlanwelz (Henegouwen) op 14 november. Op het onderdeel steppen met een hond (met Bia) én op de korte afstand canicross (met Magnus) was Stijn Gyselinck de snelste in alle categorieën. De omloop was 2,5km voor beide onderdelen. Stijn’s snelste kilometer gemeten al lopend met hond was 2:28!
Stijn & Magnus zoeken goud in de Kruibeekse polders
Stijn op Vlaamse Canicrosswedstrijd
Canicross eindelijk in België terug van start na 20 maanden inactiviteit! In de Polders van Kruibeke op 7 november 2021 behaalde Stijn de volgende resultaten:
1ste plaats met hond Magnus op de Canirun (2,54km. 22,1km/u gemiddelde snelheid gemeten door Garmin, snelste tijd alle categorieën).
4de plaats met hond Bia in bikejöring (fietsen met hond: 3,86km. 2 seconden van de 3de plaats, iets te veel fouten gemaakt onderweg).
Canicross eindelijk in België terug van start na 20 maanden inactiviteit! In de Polders van Kruibeke op 7 november 2021 behaalde Stijn de volgende resultaten:
1ste plaats met hond Magnus op de Canirun (2,54km. 22,1km/u gemiddelde snelheid gemeten door Garmin, snelste tijd alle categorieën).
4de plaats met hond Bia in bikejöring (fietsen met hond: 3,86km. 2 seconden van de 3de plaats, iets te veel fouten gemaakt onderweg).
Yannick met nr.2718
Yannick gaf visitekaartje af in Bonheiden
8 november. - Wie Yannick Vanherck nog niet kende, zal hem nu wel kennen na zijn fantastische prestatie in Bonheiden. De scholieren dienden samen te lopen met de masters M50, wat samen een peloton van 81 atleten opleverde. Yannick ging vlot mee in het pak dat een zestal lopers aanvankelijk liet begaan. Vijf van deze zes kwamen in de loop van de wedstrijd één voor één de man met de hamer tegen. Toen er nog een drietal voor de ondertussen uitgedunde achtervolgende groep uitliep, vond Yannick het welletjes geweest. Hij dreef het tempo de hoogte in en rukte op naar de tweede plaats. Hij had tot dan toe geen meter kop gedaan. De hoofdvogel kon hij niet meer grijpen. Die was al iets te ver uitgelopen, maar het zilver was ruimschoots verdiend voor Yannick, die een verstandige wedstrijd liep. Misschien kan hij in één van de komende crossen proberen om Chiel De Cremer van Ac Pajottenland van in de start te volgen. Hij riskeert dan natuurlijk om zelf de man met de hamer tegen te komen. Voor papa Jeroen loopt het peloton te snel voor hem. Hij liep een egale race en kon zo nog enkele lopers voorbijsteken. Finaal eindigde hij 47ste op 51. Hij slaagde er in om één junior en 3 masters achter zich te houden. En zeggen dat hij de jongste weken zijn training had moeten beperken tot wat loslopen wegens pijn aan het hielbeen.
8 november. - Wie Yannick Vanherck nog niet kende, zal hem nu wel kennen na zijn fantastische prestatie in Bonheiden. De scholieren dienden samen te lopen met de masters M50, wat samen een peloton van 81 atleten opleverde. Yannick ging vlot mee in het pak dat een zestal lopers aanvankelijk liet begaan. Vijf van deze zes kwamen in de loop van de wedstrijd één voor één de man met de hamer tegen. Toen er nog een drietal voor de ondertussen uitgedunde achtervolgende groep uitliep, vond Yannick het welletjes geweest. Hij dreef het tempo de hoogte in en rukte op naar de tweede plaats. Hij had tot dan toe geen meter kop gedaan. De hoofdvogel kon hij niet meer grijpen. Die was al iets te ver uitgelopen, maar het zilver was ruimschoots verdiend voor Yannick, die een verstandige wedstrijd liep. Misschien kan hij in één van de komende crossen proberen om Chiel De Cremer van Ac Pajottenland van in de start te volgen. Hij riskeert dan natuurlijk om zelf de man met de hamer tegen te komen. Voor papa Jeroen loopt het peloton te snel voor hem. Hij liep een egale race en kon zo nog enkele lopers voorbijsteken. Finaal eindigde hij 47ste op 51. Hij slaagde er in om één junior en 3 masters achter zich te houden. En zeggen dat hij de jongste weken zijn training had moeten beperken tot wat loslopen wegens pijn aan het hielbeen.
Stijn tweede, derde en tweede in Nederland
Op 17 oktober deed Stijn Gyselinck mee aan een canicross wedstrijd in Bruinisse aan het Grevelingenmeer in Zeeland (Nederland). Hij behaalde de 2de plaats op de korte afstand canicross (2km510) met zijn witte hond Balder. Op 30 en 31 oktober nam Stijn deel aan een internationale sledehondenwedstrijd in Veldhoven (Nederland), de Kivo Kempentrail. Balder liep last minute een blessure op en werd vervangen door leenhond Mellok. Hiermee liep hij beide dagen 3,1km en behaalde de 3de plaats bij de mannen (geen leeftijdscategorieën). Een Slovaak won de wedstrijd. Daarnaast nam Stijn als uitdaging ook deel aan een andere discipline, het steppen met 2 honden (duo Bia & Magnus). Hierin was de strijd heviger met het grootste deelnemersveld van het weekend op dit onderdeel. De uitdaging was om de eerste dag recht te blijven in de modder! Glibberen en glijden! Het lukte, top drie was in bereik ondanks dat de honden een fotografe volgden die van het parcours achter de nadarhekkens sprong en ze wat tijd verloren. Dag 2: het was starten met de derde tijd, nummers 2 en 4 op één seconde… spannend! Eindresultaat 2de plek! (dag 1: 4,7km, dag 2: 3,1km).
Foto Bruinisse (Stijn & Balder) door Ludo Daems Photography. Foto steponderdeel: Yvonne Bekkers. Foto canicross (Stijn & Mellok): DaniPix fotografie. Podiumfoto’s: Kivo Kempentrail.
Op 17 oktober deed Stijn Gyselinck mee aan een canicross wedstrijd in Bruinisse aan het Grevelingenmeer in Zeeland (Nederland). Hij behaalde de 2de plaats op de korte afstand canicross (2km510) met zijn witte hond Balder. Op 30 en 31 oktober nam Stijn deel aan een internationale sledehondenwedstrijd in Veldhoven (Nederland), de Kivo Kempentrail. Balder liep last minute een blessure op en werd vervangen door leenhond Mellok. Hiermee liep hij beide dagen 3,1km en behaalde de 3de plaats bij de mannen (geen leeftijdscategorieën). Een Slovaak won de wedstrijd. Daarnaast nam Stijn als uitdaging ook deel aan een andere discipline, het steppen met 2 honden (duo Bia & Magnus). Hierin was de strijd heviger met het grootste deelnemersveld van het weekend op dit onderdeel. De uitdaging was om de eerste dag recht te blijven in de modder! Glibberen en glijden! Het lukte, top drie was in bereik ondanks dat de honden een fotografe volgden die van het parcours achter de nadarhekkens sprong en ze wat tijd verloren. Dag 2: het was starten met de derde tijd, nummers 2 en 4 op één seconde… spannend! Eindresultaat 2de plek! (dag 1: 4,7km, dag 2: 3,1km).
Foto Bruinisse (Stijn & Balder) door Ludo Daems Photography. Foto steponderdeel: Yvonne Bekkers. Foto canicross (Stijn & Mellok): DaniPix fotografie. Podiumfoto’s: Kivo Kempentrail.
BART ZESDE IN KAPELLE
18 oktober - In de oefenveldloop in Kapelle-op-den-Bos is Bart Vanderstraeten zesde geworden bij de senioren, die 5,450km af te leggen hadden. Bart was even vijfde, maar in de finale moest hij op de valreep een plaats prijsgeven.
18 oktober - In de oefenveldloop in Kapelle-op-den-Bos is Bart Vanderstraeten zesde geworden bij de senioren, die 5,450km af te leggen hadden. Bart was even vijfde, maar in de finale moest hij op de valreep een plaats prijsgeven.
Focus bij mens en dier.
Stijn tweede in cani-cross lange afstand in Echten, Drenthe (NL) met Magnus.
Stijn wint Nederlandse canicross met Balder.
Stijn: "Ik ben terug"
14 oktober - Eerste Canicross Race sinds lange tijd! 2 broers maakten hun debuut! Trots op 'Topdogz' Balder & Magnus!
Balder, vernoemd naar de god die licht zal brengen na een donkere periode... En een link met het Litouwse woord balta ('wit'), zijn kleur. De stralende, de dappere, hij zal zijn naam waardig dragen. Magnus the Great, geen uitleg nodig, deze honden zullen het goed doen.
Een hele mooie organisatie in het ′′ hoge noorden ′′ van Nederland (Echten, Drenthe). Enkele kleine fouten onderweg, en dit zijn de resultaten van Echten (NL):
10 oktober:
Met Balder:
1ste plaats Canicross Korte afstand (2,7km; 21,9 km/u gemiddelde snelheid; 1ste alle categorieën).
Met Magnus:
2de plaats Canicross Lange afstand (4,35km; 19,7 km/u gemiddelde snelheid; 3de alle categorieën).
Pictures by Ron Stoffelen, Eugénie Vanderveken (podium).
14 oktober - Eerste Canicross Race sinds lange tijd! 2 broers maakten hun debuut! Trots op 'Topdogz' Balder & Magnus!
Balder, vernoemd naar de god die licht zal brengen na een donkere periode... En een link met het Litouwse woord balta ('wit'), zijn kleur. De stralende, de dappere, hij zal zijn naam waardig dragen. Magnus the Great, geen uitleg nodig, deze honden zullen het goed doen.
Een hele mooie organisatie in het ′′ hoge noorden ′′ van Nederland (Echten, Drenthe). Enkele kleine fouten onderweg, en dit zijn de resultaten van Echten (NL):
10 oktober:
Met Balder:
1ste plaats Canicross Korte afstand (2,7km; 21,9 km/u gemiddelde snelheid; 1ste alle categorieën).
Met Magnus:
2de plaats Canicross Lange afstand (4,35km; 19,7 km/u gemiddelde snelheid; 3de alle categorieën).
Pictures by Ron Stoffelen, Eugénie Vanderveken (podium).
Yannick zesde in de 800m op het PK
5 oktober - Afgelopen weekeinde vond in het Driefonteinendomein in Vilvoorde het provinciaal baankampioenschap plaats. Dat PK vindt in normale tijden eind april plaats, maar omdat we toen nog niet uit ons kot mochten komen, werd het PK uitgesteld tot in het naseizoen; met alle gevolgen van dien: regen en wind. Op de 800m voor scholieren werd Yannick Vanherck knap vijfde in 2'13"35. Bij de junioren, senioren en masters eindigde papa Jeroen Vanherck op de negende plaats als derde master in 2'32"88. De twee "veteranen" voor hem waren gevestigde waarden.
Djemine Kudura zal je niet vinden in de uitslagen van het PK. Ze was topfavoriete in de 100 en de 200m, maar moest afzeggen wegens blessure. Sinds 1 september loopt Djemine school in de sportschool in Hasselt, waar ze bij haar tante verblijft. Een andere manier van trainen bezorgde haar een lichte spierblessure, waarbij een explosieve inspanning te mijden is, Djemine richt nu haar pijlen op de indoorcompetities.
5 oktober - Afgelopen weekeinde vond in het Driefonteinendomein in Vilvoorde het provinciaal baankampioenschap plaats. Dat PK vindt in normale tijden eind april plaats, maar omdat we toen nog niet uit ons kot mochten komen, werd het PK uitgesteld tot in het naseizoen; met alle gevolgen van dien: regen en wind. Op de 800m voor scholieren werd Yannick Vanherck knap vijfde in 2'13"35. Bij de junioren, senioren en masters eindigde papa Jeroen Vanherck op de negende plaats als derde master in 2'32"88. De twee "veteranen" voor hem waren gevestigde waarden.
Djemine Kudura zal je niet vinden in de uitslagen van het PK. Ze was topfavoriete in de 100 en de 200m, maar moest afzeggen wegens blessure. Sinds 1 september loopt Djemine school in de sportschool in Hasselt, waar ze bij haar tante verblijft. Een andere manier van trainen bezorgde haar een lichte spierblessure, waarbij een explosieve inspanning te mijden is, Djemine richt nu haar pijlen op de indoorcompetities.
Antikaterloop: derde plek in "mijn" Liedekerke
5 oktober - 'Mijn' Liedekerke omdat ik er 20 jaar werkte, heel wat mensen ken en omdat mijn zus er woont. Bedankt om te supporteren trouwens, zussie! Telkens ik voorbij jullie huis liep, ging het tempo de hoogte in. Waarschijnlijk zou de dokter het geen goed idee gevonden hebben om deze wedstrijd te lopen midden in een revalidatie. Maar ik kon het me echt niet laten. Ik loop gewoon graag deze wedstrijd. Geen rationele maar dus wel een emotionele keuze. Het doel was om een tijd te lopen rond 4'05/km. Gezien mijn laagste gewicht sinds 15 jaar zou dat moeten lukken. De eerste km liep ik in 3'51/km. Dat was toch iets te snel gestart. Ik moest vaart minderen. Maar al snel vond ik het goeie ritme. Ik zakte even naar 4'05 per km. Intussen was het gissen in welke positie ik liep. Ik dacht dat ik 2de liep. Toen ik de loper vóór mij zag 'trekkebenen' en nadien stappend verderging, kreeg ik even vleugels. Zou ik 1ste lopen?! Halfweg kreeg ik via de speaker te horen dat ik 3de liep. Dat was even een kleine mentale tik. Maar ik herpakte me snel en vond terug het goeie tempo. In de laatste dalende 1,5 km had ik nog een extra 'cartouche' over gehouden en daardoor kwam ik binnen in 4'03 per km. Goed voor een 3de plek! Twee jaar geleden nog 7de en nu 50 seconden sneller. De (voor mij magische) grens van 4'00 per km komt nu toch wel in het vizier. In een vlakke wedstrijd, zonder regen en wind en met meer lopers (nu liep ik 10 km heel alleen) waardoor je uit de wind kan lopen, zit die tijd er binnenkort zeker in! Ik kan alleen maar tevreden zijn. Nu gaat de riem er even af. Na de wedstrijd al goed genoten van taart en friet!" Koen Michiels.
5 oktober - 'Mijn' Liedekerke omdat ik er 20 jaar werkte, heel wat mensen ken en omdat mijn zus er woont. Bedankt om te supporteren trouwens, zussie! Telkens ik voorbij jullie huis liep, ging het tempo de hoogte in. Waarschijnlijk zou de dokter het geen goed idee gevonden hebben om deze wedstrijd te lopen midden in een revalidatie. Maar ik kon het me echt niet laten. Ik loop gewoon graag deze wedstrijd. Geen rationele maar dus wel een emotionele keuze. Het doel was om een tijd te lopen rond 4'05/km. Gezien mijn laagste gewicht sinds 15 jaar zou dat moeten lukken. De eerste km liep ik in 3'51/km. Dat was toch iets te snel gestart. Ik moest vaart minderen. Maar al snel vond ik het goeie ritme. Ik zakte even naar 4'05 per km. Intussen was het gissen in welke positie ik liep. Ik dacht dat ik 2de liep. Toen ik de loper vóór mij zag 'trekkebenen' en nadien stappend verderging, kreeg ik even vleugels. Zou ik 1ste lopen?! Halfweg kreeg ik via de speaker te horen dat ik 3de liep. Dat was even een kleine mentale tik. Maar ik herpakte me snel en vond terug het goeie tempo. In de laatste dalende 1,5 km had ik nog een extra 'cartouche' over gehouden en daardoor kwam ik binnen in 4'03 per km. Goed voor een 3de plek! Twee jaar geleden nog 7de en nu 50 seconden sneller. De (voor mij magische) grens van 4'00 per km komt nu toch wel in het vizier. In een vlakke wedstrijd, zonder regen en wind en met meer lopers (nu liep ik 10 km heel alleen) waardoor je uit de wind kan lopen, zit die tijd er binnenkort zeker in! Ik kan alleen maar tevreden zijn. Nu gaat de riem er even af. Na de wedstrijd al goed genoten van taart en friet!" Koen Michiels.
Yannick zesde beste scholier van het land over 2.000m
27 september. - In Londerzeel organiseerde Pegasus Londerzeel een open meeting met onder meer interessante wedstrijden over 300 en 2.000m, afstanden die weinig gelopen worden en dus goed zijn voor (club)recordverbeteringen. Na een 3.000m in Boom stond Yannick Vanherck aan de start van de reeks voorbehouden aan cadetten en scholieren jongens. Het was 22 graden met een gevoelswaarde van minstens dertig graden op de piste. Yannick deed het uitstekend. Hij liet zich met een groepje meedrijven totdat zijn benen lichtjes begonnen te verzuren. Hij passeerde aan de 1.000m in een veelbelovende 3'06". Hij viel alleen en greep naar een lagere versnelling. Er kon nog een klein spurtje tegen zichzelf af en hij bereikte de streep in 6'23"25, een knappe chrono, noch min of meer de zesde tijd op de nationale ranglijst. De wedstrijd werd gewonnen door scholier Emiel De Pauw van de Brusselse AV, die net niet onder de zes minuten dook (6'00"06). Bij de senioren, waar ook masters aan deelnamen, tekende master Joris De Braeckeleer, de nationale kampioen over 800 en 1500m, present. Hij domineerde de wedstrijd van start tot aankomst en liep binnen in een scherpe 5'40"19. Achtste werd Lucien Heyde, die het BR M65 met bijna twee seconden verbeterde tot 6'46"39. Het was zijn derde nationaal record dit seizoen. Jeroen Vanherck, papa van Yannick, legde beslag op de tiende plaats in 7'34"89.
27 september. - In Londerzeel organiseerde Pegasus Londerzeel een open meeting met onder meer interessante wedstrijden over 300 en 2.000m, afstanden die weinig gelopen worden en dus goed zijn voor (club)recordverbeteringen. Na een 3.000m in Boom stond Yannick Vanherck aan de start van de reeks voorbehouden aan cadetten en scholieren jongens. Het was 22 graden met een gevoelswaarde van minstens dertig graden op de piste. Yannick deed het uitstekend. Hij liet zich met een groepje meedrijven totdat zijn benen lichtjes begonnen te verzuren. Hij passeerde aan de 1.000m in een veelbelovende 3'06". Hij viel alleen en greep naar een lagere versnelling. Er kon nog een klein spurtje tegen zichzelf af en hij bereikte de streep in 6'23"25, een knappe chrono, noch min of meer de zesde tijd op de nationale ranglijst. De wedstrijd werd gewonnen door scholier Emiel De Pauw van de Brusselse AV, die net niet onder de zes minuten dook (6'00"06). Bij de senioren, waar ook masters aan deelnamen, tekende master Joris De Braeckeleer, de nationale kampioen over 800 en 1500m, present. Hij domineerde de wedstrijd van start tot aankomst en liep binnen in een scherpe 5'40"19. Achtste werd Lucien Heyde, die het BR M65 met bijna twee seconden verbeterde tot 6'46"39. Het was zijn derde nationaal record dit seizoen. Jeroen Vanherck, papa van Yannick, legde beslag op de tiende plaats in 7'34"89.
Ook brons voor Stijn in Sint-Pietersbear Trail in Maastricht
16 september. Stijn Gyselinck werd op zaterdag 11 september derde in de Enci Groeve Maastricht (14,35km)!
Enkele foto’s van de Sint Pietersbear Trail 2021 (Zaterdag 11 september).
Mooie zware omloop met veel variatie (380D+) & leuke organisatie. Hun beschrijving is zeker waar: “Het parcours is een pittig maar schitterend on-Nederlands parcours over de Sint Pietersberg en door het Jeker- en Maasdal. En natuurlijk de unieke passage door de daadwerkelijke groeve van de ENCI moet je een keer meemaken. Niet alleen veel single tracks maar ook prachtige uitzichten en af en toe wat handen en voeten werk.”
"Deze podiumplek smaakt des te zoeter na een lange periode van geannuleerde evenementen én enkele dappere organisaties die het zonder prijsuitreiking moesten doen omwille van de bekende corona-maatregelen!", aldus Stijn.
Actie-foto’s door Ludo-Grafica.nl
16 september. Stijn Gyselinck werd op zaterdag 11 september derde in de Enci Groeve Maastricht (14,35km)!
Enkele foto’s van de Sint Pietersbear Trail 2021 (Zaterdag 11 september).
Mooie zware omloop met veel variatie (380D+) & leuke organisatie. Hun beschrijving is zeker waar: “Het parcours is een pittig maar schitterend on-Nederlands parcours over de Sint Pietersberg en door het Jeker- en Maasdal. En natuurlijk de unieke passage door de daadwerkelijke groeve van de ENCI moet je een keer meemaken. Niet alleen veel single tracks maar ook prachtige uitzichten en af en toe wat handen en voeten werk.”
"Deze podiumplek smaakt des te zoeter na een lange periode van geannuleerde evenementen én enkele dappere organisaties die het zonder prijsuitreiking moesten doen omwille van de bekende corona-maatregelen!", aldus Stijn.
Actie-foto’s door Ludo-Grafica.nl
Een stralende Djemine na haar BK-brons in Lier. Foto: Jan Snoeck, haar trainer.
.
Djemine werd derde op het BK. De nummers één en twee zijn een kopje groter.
Djemine verovert BRONS op BK voor cadetten in Lier
13 september. - Djemine Kudura (14) veroverde de bronzen medaille op het Belgisch kampioenschap 100m in Lier. Op 40m van de streep liep ze nog aan de leiding...Het goud was voor de Genkse Petroci-Coninx in 12"50. Rube Dhondt van KAA Gent werd tweede in 12"61 en onze Djemine glunderde als derde in 12"66. De finale werd met een tegenwind van 1,2m per seconde gelopen. Djemine plaatste zich voor de eindstrijd door haar reeks te winnen in 12"67. Zij was de enige reekswinnares met tegenwind (-1,1m). Haar record bedraagt 12"55. Zonder de wind als stoorzender had ze haar record zo niet benaderd dan toch verbeterd. Zowat een maand geleden miste ze het kampioenschap van Vlaanderen in Deinze, waar ze ongetwijfeld ook op het podium zou hebben gestaan. Het geplande bezoek aan familie in Canada ging uiteindelijk niet door, omdat toeristen Canada niet binnen mochten. Haar (te) late inschrijving werd niet meer aangenomen.
* In de 28ste Molenloop aan de Molenheide in Malderen onderscheidde Bart Vanderstraeten zich over de 6km met een knappe zesde plaats op 57 in een tijd van 25'12", dat is tegen een snelheid van 14,3 km per uur.
13 september. - Djemine Kudura (14) veroverde de bronzen medaille op het Belgisch kampioenschap 100m in Lier. Op 40m van de streep liep ze nog aan de leiding...Het goud was voor de Genkse Petroci-Coninx in 12"50. Rube Dhondt van KAA Gent werd tweede in 12"61 en onze Djemine glunderde als derde in 12"66. De finale werd met een tegenwind van 1,2m per seconde gelopen. Djemine plaatste zich voor de eindstrijd door haar reeks te winnen in 12"67. Zij was de enige reekswinnares met tegenwind (-1,1m). Haar record bedraagt 12"55. Zonder de wind als stoorzender had ze haar record zo niet benaderd dan toch verbeterd. Zowat een maand geleden miste ze het kampioenschap van Vlaanderen in Deinze, waar ze ongetwijfeld ook op het podium zou hebben gestaan. Het geplande bezoek aan familie in Canada ging uiteindelijk niet door, omdat toeristen Canada niet binnen mochten. Haar (te) late inschrijving werd niet meer aangenomen.
* In de 28ste Molenloop aan de Molenheide in Malderen onderscheidde Bart Vanderstraeten zich over de 6km met een knappe zesde plaats op 57 in een tijd van 25'12", dat is tegen een snelheid van 14,3 km per uur.
Yannick liep verstandige wedstrijd.
7 september. - Yannick Van Herck liep zijn eerste wedstrijd van het seizoen. Hij koos voor een 3.000m in Boom. Door het beperkt aantal deelnemers werden alle leeftijdscategorieën in één reeks ondergebracht. Dat is niet altijd een voordeel. Yannick, die scholier is, liep een verstandige wedstrijd. Hij haakte zijn wagonnetje aan een senior die aan de streep een tiental seconden voor hem zou eindigen. Hij slaagde erin om hem tot ongeveer halfweg te volgen. In het tweede deel van de wedstrijd moest hij hem gaandeweg laten gaan. Yannick gebruikte hem als een goed referentiepunt om zijn tempo aan te houden en te eindigen in een knappe 10.14.00. Op basis van zijn trainingstijden van ca. 3.20 op 1000 is dit een goed resultaat. Hij eindigde als zesde op negen in de wedstrijd en als vierde scholier (op 4). Volgende wedstrijd voor hem is een 2.000m in Londerzeel. .
7 september. - Yannick Van Herck liep zijn eerste wedstrijd van het seizoen. Hij koos voor een 3.000m in Boom. Door het beperkt aantal deelnemers werden alle leeftijdscategorieën in één reeks ondergebracht. Dat is niet altijd een voordeel. Yannick, die scholier is, liep een verstandige wedstrijd. Hij haakte zijn wagonnetje aan een senior die aan de streep een tiental seconden voor hem zou eindigen. Hij slaagde erin om hem tot ongeveer halfweg te volgen. In het tweede deel van de wedstrijd moest hij hem gaandeweg laten gaan. Yannick gebruikte hem als een goed referentiepunt om zijn tempo aan te houden en te eindigen in een knappe 10.14.00. Op basis van zijn trainingstijden van ca. 3.20 op 1000 is dit een goed resultaat. Hij eindigde als zesde op negen in de wedstrijd en als vierde scholier (op 4). Volgende wedstrijd voor hem is een 2.000m in Londerzeel. .
Winst in de Chickenrun in Meldert!
6 september. - Winnaar Koen Michiels schetst het verhaal: "Oké, het was geen echte wedstrijd (want geen tijdsopname) en de grote kanonnen waren thuisgebleven. Maar winnen is winnen! Het waren onduidelijke omstandigheden: op de website stond te lezen dat je enkel kon kiezen voor 5 km. Het plan was om 1 x 5km te lopen aan 4'/km en dan een 2e aan 5'/km met oud-buurman Erwin. Maar aan de start bleek dat je dan toch kon kiezen tussen een 5km of een 10km. Dus dan op het laatste ogenblik dan toch maar gekozen voor de langste afstand. 2 jaar geleden liep ik die aan 4'19/km. Het doel was nu om ergens tussen de 4'10 en 4'13/km uit te komen. Meteen van bij de start nam ik resoluut de kop. De eerste km kwam ik door aan 3'57/km. Ik had een voorsprong van ongeveer 200 meter op oud-gebuur Erwin. Die bleek toch beter in vorm dan hij liet uitschijnen. Maar ik was toch wel iets te snel gestart. Na 5 km kwam ik door aan 4'09/km. Het beste was er toen al af. Ik kreeg ook een mentale tik toen ik halfweg Erwin zag naderen. Nadien vertelde hij me dat hij gedurende 1km in de slipstream van een jongere kon lopen die de kortste afstand nam. Ik vreesde dat ik zou kraken en dat Erwin me zou voorbijsnellen. Puur op karakter hield ik stand. Aan de finish hield ik 50 sec voor op Erwin. Ik had een eindtijd van 4'11 per km. Zo waar 1'20" sneller dan 2 jaar geleden. En dat ondanks veel minder trainingskilometers en intervaltraining. Het moet toch zijn dat de spieren en pezen sterker geworden zijn. Het waren 'Olympische omstandigheden', want weinig publiek langs de kant. Maar het kon me niet deren. Ik genoot van deze overwinning. En ook omdat ik me vanaf nu op mijn revalidatie moet concentreren. Gisteren in het OLV het verdict gekregen dat mijn achillespees er niet goed aan toe is en veel te dik staat. De komende weken staan er 3 sessies shockwavetherapie op het programma. Volgens de dokter is dat best pijnlijk. Laat maar komen! Ik wil zo snel mogelijk af geraken van die vervelende achillespeesklachten die nu al anderhalf jaar aanslepen. Gelukkig mag ik blijven lopen. Ik moet wel het zwaardere werk en de intervaltraining voor een tijdje achterwege laten. Maar nu is het vooral genieten van deze - ook al is het een kleine - overwinning!", aldus Koen Michiels. Wie ook tevreden teruggekomen is van de Chicken Run in Meldert was Mauro De Wiite, die in een jeugdreeks tweede werd. Als we het goed voorhebben, heeft hij daar nog gestaan op dat podium in Meldert. Hoe dan ook, Mauro heeft niets van zijn talent ingeboet!
6 september. - Winnaar Koen Michiels schetst het verhaal: "Oké, het was geen echte wedstrijd (want geen tijdsopname) en de grote kanonnen waren thuisgebleven. Maar winnen is winnen! Het waren onduidelijke omstandigheden: op de website stond te lezen dat je enkel kon kiezen voor 5 km. Het plan was om 1 x 5km te lopen aan 4'/km en dan een 2e aan 5'/km met oud-buurman Erwin. Maar aan de start bleek dat je dan toch kon kiezen tussen een 5km of een 10km. Dus dan op het laatste ogenblik dan toch maar gekozen voor de langste afstand. 2 jaar geleden liep ik die aan 4'19/km. Het doel was nu om ergens tussen de 4'10 en 4'13/km uit te komen. Meteen van bij de start nam ik resoluut de kop. De eerste km kwam ik door aan 3'57/km. Ik had een voorsprong van ongeveer 200 meter op oud-gebuur Erwin. Die bleek toch beter in vorm dan hij liet uitschijnen. Maar ik was toch wel iets te snel gestart. Na 5 km kwam ik door aan 4'09/km. Het beste was er toen al af. Ik kreeg ook een mentale tik toen ik halfweg Erwin zag naderen. Nadien vertelde hij me dat hij gedurende 1km in de slipstream van een jongere kon lopen die de kortste afstand nam. Ik vreesde dat ik zou kraken en dat Erwin me zou voorbijsnellen. Puur op karakter hield ik stand. Aan de finish hield ik 50 sec voor op Erwin. Ik had een eindtijd van 4'11 per km. Zo waar 1'20" sneller dan 2 jaar geleden. En dat ondanks veel minder trainingskilometers en intervaltraining. Het moet toch zijn dat de spieren en pezen sterker geworden zijn. Het waren 'Olympische omstandigheden', want weinig publiek langs de kant. Maar het kon me niet deren. Ik genoot van deze overwinning. En ook omdat ik me vanaf nu op mijn revalidatie moet concentreren. Gisteren in het OLV het verdict gekregen dat mijn achillespees er niet goed aan toe is en veel te dik staat. De komende weken staan er 3 sessies shockwavetherapie op het programma. Volgens de dokter is dat best pijnlijk. Laat maar komen! Ik wil zo snel mogelijk af geraken van die vervelende achillespeesklachten die nu al anderhalf jaar aanslepen. Gelukkig mag ik blijven lopen. Ik moet wel het zwaardere werk en de intervaltraining voor een tijdje achterwege laten. Maar nu is het vooral genieten van deze - ook al is het een kleine - overwinning!", aldus Koen Michiels. Wie ook tevreden teruggekomen is van de Chicken Run in Meldert was Mauro De Wiite, die in een jeugdreeks tweede werd. Als we het goed voorhebben, heeft hij daar nog gestaan op dat podium in Meldert. Hoe dan ook, Mauro heeft niets van zijn talent ingeboet!
Mauro De Witte op plaats twee.
Op zoek naar een kindvriendelijke atletiekvereniging?
30 augustus. - Dan zit je bij de Alternatieve Atletiekvereniging (AAV) goed, al 41 jaar een begrip in Opwijk. Al spelend alle facetten van de moeder van alle sporten leren kennen door te lopen, springen, werpen, over mini-horden sprinten en aflossingen tot een goed einde brengen. Al die tijd hebben we in onze chalet aan de kant van de toegangsweg naar de Klaarstraat voldoende materiaal verzameld, dat we ook geregeld naar buiten sleuren om van een training een belevenis te maken. Je mag een paar keer proberen en als dit je ding is vraag je aan je ouders om aan te sluiten. Voor wie? Voor meisjes en jongens van 8 tot en met 12 jaar. Lidgeld: 50 euro, voor het tweede kind van hetzelfde gezin 40 euro, voor het derde kind 30 euro (verzekering van Sporta inbegrepen). Over te maken op bankrekeningnummer BE20 7785 9705 4556. Na betaling vraag je ons eventueel een formulier dat je kan voorleggen aan je ziekenfonds voor terugbetaling van een deel van het lidgeld. Meer info bij voorzitter Erik, 0477-612.891. We hebben ook een groep van 13plussrs die specifiek trainen om sneller te worden en deel te nemen aan (officiële) wedstrijden. Tijdens de corona-crisis zijn we ze kwijt geraakt. Ze mogen gerust terugkomen. De coronamaatregelen zijn versoepeld, in die mate dat je opnieuw veilig de draad kan oprapen. We verwachten u.
30 augustus. - Dan zit je bij de Alternatieve Atletiekvereniging (AAV) goed, al 41 jaar een begrip in Opwijk. Al spelend alle facetten van de moeder van alle sporten leren kennen door te lopen, springen, werpen, over mini-horden sprinten en aflossingen tot een goed einde brengen. Al die tijd hebben we in onze chalet aan de kant van de toegangsweg naar de Klaarstraat voldoende materiaal verzameld, dat we ook geregeld naar buiten sleuren om van een training een belevenis te maken. Je mag een paar keer proberen en als dit je ding is vraag je aan je ouders om aan te sluiten. Voor wie? Voor meisjes en jongens van 8 tot en met 12 jaar. Lidgeld: 50 euro, voor het tweede kind van hetzelfde gezin 40 euro, voor het derde kind 30 euro (verzekering van Sporta inbegrepen). Over te maken op bankrekeningnummer BE20 7785 9705 4556. Na betaling vraag je ons eventueel een formulier dat je kan voorleggen aan je ziekenfonds voor terugbetaling van een deel van het lidgeld. Meer info bij voorzitter Erik, 0477-612.891. We hebben ook een groep van 13plussrs die specifiek trainen om sneller te worden en deel te nemen aan (officiële) wedstrijden. Tijdens de corona-crisis zijn we ze kwijt geraakt. Ze mogen gerust terugkomen. De coronamaatregelen zijn versoepeld, in die mate dat je opnieuw veilig de draad kan oprapen. We verwachten u.
Djemine in topconditie naar Canada
9 augustus. - Alvorens voor drie weken naar Canada uit te wijken om de familie te bezoeken wilde Djemine Kudura nog een laatste keer uittesten of ze zich nog kon verbeteren op 100 en 200m. In Aalst liep ze in haar eigen leeftijdscategorie en niet zoals in de Flanders Cups alle categorieën dooreen, wat voordeliger is. De tegenstand is dus minder scherp. Bovendien was het killig in Aalst en was de baan nat, wat niet bevorderlijk was voor een topprestatie. Djemine won niettemin haar wedstrijd in 12"78 of twee tienden boven haar record. Haar rechtstreekse tegenstanders op nationale ranglijst schreven zich wel in, maar daagden niet op. Camille Sonneville uit Gent werd tweede in 12"87. Op de 200m blies de wind 1,8m in het nadeel. Djemine werd op de halve baanronde vierde in haar reeks in 27"34, of slechts 59/100sten boven haar record. Voor een eerstejaarscadet - ze wordt pas deze week veertien - zijn dat mooie prestaties, die in betere omstandigheden nog voor verbetering vatbaar zijn. Jammer genoeg volgt nu op 15 augustus geen kampioenschap van Vlaanderen in Deinze voor haar, want de familie Kudura gaat even de Canadese lucht opsnuiven.
9 augustus. - Alvorens voor drie weken naar Canada uit te wijken om de familie te bezoeken wilde Djemine Kudura nog een laatste keer uittesten of ze zich nog kon verbeteren op 100 en 200m. In Aalst liep ze in haar eigen leeftijdscategorie en niet zoals in de Flanders Cups alle categorieën dooreen, wat voordeliger is. De tegenstand is dus minder scherp. Bovendien was het killig in Aalst en was de baan nat, wat niet bevorderlijk was voor een topprestatie. Djemine won niettemin haar wedstrijd in 12"78 of twee tienden boven haar record. Haar rechtstreekse tegenstanders op nationale ranglijst schreven zich wel in, maar daagden niet op. Camille Sonneville uit Gent werd tweede in 12"87. Op de 200m blies de wind 1,8m in het nadeel. Djemine werd op de halve baanronde vierde in haar reeks in 27"34, of slechts 59/100sten boven haar record. Voor een eerstejaarscadet - ze wordt pas deze week veertien - zijn dat mooie prestaties, die in betere omstandigheden nog voor verbetering vatbaar zijn. Jammer genoeg volgt nu op 15 augustus geen kampioenschap van Vlaanderen in Deinze voor haar, want de familie Kudura gaat even de Canadese lucht opsnuiven.
Djemine Kudura duikt nationale top-tien binnen op de 200m
5 augustus. - Na haar top-tien notering op de 100m bij de cadetten (ze staat gedeeld op de tweede (!) plaats) dook Djemine Kudura nu ook de nationale top-tien binnen op de dubbele afstand. Hier staat ze op plaats negen. Djemine lukte haar stunt in Sint-Niklaas. Op de 100m lukte ze aan recreatiedomein De Ster haar op één na snelste tijd ooit met een tijd van 12"66. Ze bleef haar focus houden en snelde op de 200m naar een persoonlijk record. Ze verbeterde haar tijd met ruim 3/10 van een seconde tot 26.34. Ze plukt de vruchten van veel discipline op training.
5 augustus. - Na haar top-tien notering op de 100m bij de cadetten (ze staat gedeeld op de tweede (!) plaats) dook Djemine Kudura nu ook de nationale top-tien binnen op de dubbele afstand. Hier staat ze op plaats negen. Djemine lukte haar stunt in Sint-Niklaas. Op de 100m lukte ze aan recreatiedomein De Ster haar op één na snelste tijd ooit met een tijd van 12"66. Ze bleef haar focus houden en snelde op de 200m naar een persoonlijk record. Ze verbeterde haar tijd met ruim 3/10 van een seconde tot 26.34. Ze plukt de vruchten van veel discipline op training.
Deze keer waren de weergoden niet mee
26 juli. - Djemine Kudura wou op de 100m wat graag eerste staan op de nationale ranglijst bij de cadetten. Maar in Lier kreeg ze de weergoden niet mee. In haar reeks, in 12"33 gewonnen door een juniore uit Curacao, werd ze derde in 12"72 bij 1,7m tegenwind. Toen ze haar record (12"55) in Ninove liep had ze 1,9m rugwind. Gelukkig was het op dat ogenblik droog in Lier. Djemine blijft dus staan op een gedeelte tweede plaats op de nationale ranglijst. Nummer één heeft een tijd van 12"53 achter haar naam staan. Dat kloofje is te overbruggen!
Gewoontegetrouw liep ze daarna nog een 200m. Daarin werd ze tweede in 26"89 bij amper 0,3m tegenwind. De tweede plaats werd haar pas toegekend na raadpleging van een finishfoto. Haar pr bedraagt 26.75, gelukt in het Koning Boudewijnstadion in Brussel.
Onze jeugdtrainer Matthias De Meyst waagde zich aan een 8,3 km lange wegwedstrijd in Grembergen, die hij aflegde in 40'22". Als niet-loper een prestatie om u tegen te zeggen. .
26 juli. - Djemine Kudura wou op de 100m wat graag eerste staan op de nationale ranglijst bij de cadetten. Maar in Lier kreeg ze de weergoden niet mee. In haar reeks, in 12"33 gewonnen door een juniore uit Curacao, werd ze derde in 12"72 bij 1,7m tegenwind. Toen ze haar record (12"55) in Ninove liep had ze 1,9m rugwind. Gelukkig was het op dat ogenblik droog in Lier. Djemine blijft dus staan op een gedeelte tweede plaats op de nationale ranglijst. Nummer één heeft een tijd van 12"53 achter haar naam staan. Dat kloofje is te overbruggen!
Gewoontegetrouw liep ze daarna nog een 200m. Daarin werd ze tweede in 26"89 bij amper 0,3m tegenwind. De tweede plaats werd haar pas toegekend na raadpleging van een finishfoto. Haar pr bedraagt 26.75, gelukt in het Koning Boudewijnstadion in Brussel.
Onze jeugdtrainer Matthias De Meyst waagde zich aan een 8,3 km lange wegwedstrijd in Grembergen, die hij aflegde in 40'22". Als niet-loper een prestatie om u tegen te zeggen. .
Djemine: de rust zelf voor de start.
Foto Jan Snoeck
Djemine Kudura sluit aan bij nationale top!
18 juli. - Djemine Kudura heeft de 100m onder de knie. Op de Memorial Rasschaert, de Flanders Cup in Ninove, is ze erin geslaagd om haar persoonlijk record met 21/100sten aan te scherpen tot 12"55. Met die tijd wipt ze van de vijfde naar de tweede plaats in de nationale ranglijst bij de cadetten. De pupil van B-trainer Jan Snoeck moet alleen de Gentse Rune Dhont met 2/100sten laten voorgaan. Ook die atlete lukte haar besttijd in Ninove. Djemine ontpopt zich tot podiumkandidate voor het kampioenschap van Vlaanderen volgende maand in Lier en van het nationaal kampioenschap in september in Deinze. Djemine liep ook een 200m in Ninove. Die afstand ligt haar voorlopig een stuk minder. In de vierde reeks snelde ze als vijfde over de streep in 27"20. Op de GP Brussels in het Kon. Boudewijnstadion liet ze een besttijd van 26.75 optekenen. Ze is daarmee elfde op de nationale ranglijst.
Terloops, in een Flanders Cup lopen, springen en werpen de leeftijdscategorieën dooreen. Op die manier krijgt een cadet, scholier of junior de kans om zich te meten met senioren.
18 juli. - Djemine Kudura heeft de 100m onder de knie. Op de Memorial Rasschaert, de Flanders Cup in Ninove, is ze erin geslaagd om haar persoonlijk record met 21/100sten aan te scherpen tot 12"55. Met die tijd wipt ze van de vijfde naar de tweede plaats in de nationale ranglijst bij de cadetten. De pupil van B-trainer Jan Snoeck moet alleen de Gentse Rune Dhont met 2/100sten laten voorgaan. Ook die atlete lukte haar besttijd in Ninove. Djemine ontpopt zich tot podiumkandidate voor het kampioenschap van Vlaanderen volgende maand in Lier en van het nationaal kampioenschap in september in Deinze. Djemine liep ook een 200m in Ninove. Die afstand ligt haar voorlopig een stuk minder. In de vierde reeks snelde ze als vijfde over de streep in 27"20. Op de GP Brussels in het Kon. Boudewijnstadion liet ze een besttijd van 26.75 optekenen. Ze is daarmee elfde op de nationale ranglijst.
Terloops, in een Flanders Cup lopen, springen en werpen de leeftijdscategorieën dooreen. Op die manier krijgt een cadet, scholier of junior de kans om zich te meten met senioren.
Stijn tweede op bekend terrein bij de Walen
13 juli. - Op de Vlaamse feestdag trok Stijn Gyselinck naar Houffalize om de Waalse bergen te veroveren tijdens een trail-loop. De "La Chouffe Trail" stond al enkele jaren op zijn programma. Het was voor hem leuk om nog eens "aan de bak" te kunnen komen op bekend terrein na zovele annuleringen de afgelopen maanden. Het podium kon hij daar al een keer of twee bereiken, dus dit was deze editie niet onmogelijk. Maar door het gebrek aan wedstrijdritme kwam er twijfel. Geheel onterecht, want Stijn kon de tweede plaats verzilveren op de 10km. "Verheugd met de conditie van het moment op deze zware omloop met zo'n 320 hoogtemeters", vertelde hij opgelucht.
11/07, Houffalize, La Chouffe Trail 10,8km: 2. Stijn GYSELINCK (op 373 deelnemers).
.
13 juli. - Op de Vlaamse feestdag trok Stijn Gyselinck naar Houffalize om de Waalse bergen te veroveren tijdens een trail-loop. De "La Chouffe Trail" stond al enkele jaren op zijn programma. Het was voor hem leuk om nog eens "aan de bak" te kunnen komen op bekend terrein na zovele annuleringen de afgelopen maanden. Het podium kon hij daar al een keer of twee bereiken, dus dit was deze editie niet onmogelijk. Maar door het gebrek aan wedstrijdritme kwam er twijfel. Geheel onterecht, want Stijn kon de tweede plaats verzilveren op de 10km. "Verheugd met de conditie van het moment op deze zware omloop met zo'n 320 hoogtemeters", vertelde hij opgelucht.
11/07, Houffalize, La Chouffe Trail 10,8km: 2. Stijn GYSELINCK (op 373 deelnemers).
.
Bart zesde in Natuurloop
28 juni. - Bart Vanderstraeten is zesde op 67 geworden in de zes kilometer lange Natuurloop van de Achillekes. Hij legde de 6 km af in 31'30". Het was geen gewone Natuurloop: iedereen mocht vertrekken wanneer hij wilde, een soort tijdrit dus.
Djemine Kudura vervolgde inmiddels haar ronde van België. Haar papa bracht haar nu naar Roeselare, waar ze de 100m bij de cadetten won in 13"02. Misschien nu toch wat bij trainen?
28 juni. - Bart Vanderstraeten is zesde op 67 geworden in de zes kilometer lange Natuurloop van de Achillekes. Hij legde de 6 km af in 31'30". Het was geen gewone Natuurloop: iedereen mocht vertrekken wanneer hij wilde, een soort tijdrit dus.
Djemine Kudura vervolgde inmiddels haar ronde van België. Haar papa bracht haar nu naar Roeselare, waar ze de 100m bij de cadetten won in 13"02. Misschien nu toch wat bij trainen?
Djemine wint nu ook in Ninove.
25 juni. - Djemine Kudura dweilt de meetings af. Op de avondmeeting in Ninove won ze de 100m bij de cadetten in 12"96, of twee tienden van een seconde boven haar record. Het ontbrak haar aan wat meer tegenstand. Ze bolde immers met ruim een halve seconde voorsprong als winnares over de streep. Mits de nodige tegenstand gaat haar record er weldra aan. Daar zijn we van overtuigd.👌
25 juni. - Djemine Kudura dweilt de meetings af. Op de avondmeeting in Ninove won ze de 100m bij de cadetten in 12"96, of twee tienden van een seconde boven haar record. Het ontbrak haar aan wat meer tegenstand. Ze bolde immers met ruim een halve seconde voorsprong als winnares over de streep. Mits de nodige tegenstand gaat haar record er weldra aan. Daar zijn we van overtuigd.👌
Vermoeid maar gelukkig
20 juni. - Djemine en Marc-Achille Kudura wisselen trainingen en wedstrijden in sneltreinvaart af. Na een moeilijke week met examenstress en opeenvolgende trainingen reisde een vermoeide Djemine vrijdag 18 juni naar de Ster in Sint-Niklaas, waar wedstrijden voor 'alle leeftijdscategorieën' samen werden georganiseerd. Op de 100m strandde Djemine op een tijd van 13"04 (+0,2m) als dertiende op 27. Op de dubbele afstand vond ze haar beste benen terug om haar besttijd over de 200m met 27"08 haar op één na beste tijd te boeken. Hier werd ze zestiende op 26 (tegen dus veelal oudere tegenstandsters. Lees eerst "Honger nog niet gestild" (hieronder). Bedankt. .
20 juni. - Djemine en Marc-Achille Kudura wisselen trainingen en wedstrijden in sneltreinvaart af. Na een moeilijke week met examenstress en opeenvolgende trainingen reisde een vermoeide Djemine vrijdag 18 juni naar de Ster in Sint-Niklaas, waar wedstrijden voor 'alle leeftijdscategorieën' samen werden georganiseerd. Op de 100m strandde Djemine op een tijd van 13"04 (+0,2m) als dertiende op 27. Op de dubbele afstand vond ze haar beste benen terug om haar besttijd over de 200m met 27"08 haar op één na beste tijd te boeken. Hier werd ze zestiende op 26 (tegen dus veelal oudere tegenstandsters. Lees eerst "Honger nog niet gestild" (hieronder). Bedankt. .
Honger nog niet gestild
20 juni - De honger was nog niet gestild voor Djemine, Marc-Achille en hun vader James. Ze vonden op zaterdag 19 juni startgelegenheid in de gerenommeerde internationale EAP-meeting in Nijvel. Op de blauwe baan in Waals-Brabant snelde Djemine met 12"'76 naar een nieuw persoonlijk record op de 100m en uren nadien op de 200m naar een tijd van 27"30, of een halve seconde boven haar record. In beide wedstrijden werd ze als benjamin van het gezelschap eerste cadet. Voor Marc-Achille was er geen sprintnummer geprogrammeerd. Dus maar een 1.000m voor pupillen geprobeerd, waar hij niet op voorbereid was. Hij werd achtste in een voor hem bescheiden 3'53"28.
20 juni - De honger was nog niet gestild voor Djemine, Marc-Achille en hun vader James. Ze vonden op zaterdag 19 juni startgelegenheid in de gerenommeerde internationale EAP-meeting in Nijvel. Op de blauwe baan in Waals-Brabant snelde Djemine met 12"'76 naar een nieuw persoonlijk record op de 100m en uren nadien op de 200m naar een tijd van 27"30, of een halve seconde boven haar record. In beide wedstrijden werd ze als benjamin van het gezelschap eerste cadet. Voor Marc-Achille was er geen sprintnummer geprogrammeerd. Dus maar een 1.000m voor pupillen geprobeerd, waar hij niet op voorbereid was. Hij werd achtste in een voor hem bescheiden 3'53"28.
De Kudura's laten zich gelden
14 juni. - Djemine Kudura heeft kennis gemaakt met het Koning Boudewijnstadion op de Heizel in Brussel en het stadion onder de negen Atomiumbollen met haar. De eerstejaarskadet nam ook kennis met de tergende vertragingen die eigen zijn aan de GP Brussels en al jaren aanslepen. Maar ze liet het niet aan haar hartje komen en won tweemaal in een nieuw persoonlijk record: 12.94 over de 100m en 26.75 op de 200m. Haar vorige besttijden bedroegen 13.38 en 28.08 op een interne meeting van VAC. Een fikse verbetering dus en Djemine heeft nog zoveel meer in haar mars.
Djemine bracht ook haar broertje Marc-Achille mee naar de Heizel en dat zullen de kenners geweten hebben. Op de 60m was hij de op één na snelste van het pak in zijn reeks. Hij moet het met 4/100 sten afleggen van winnaar Victor Claus, die 9.17 liet afdrukken tegenover 9.21 voor onze Marc-Achille. Het laatste hebben we van hem ok nog niet gezien.
14 juni. - Djemine Kudura heeft kennis gemaakt met het Koning Boudewijnstadion op de Heizel in Brussel en het stadion onder de negen Atomiumbollen met haar. De eerstejaarskadet nam ook kennis met de tergende vertragingen die eigen zijn aan de GP Brussels en al jaren aanslepen. Maar ze liet het niet aan haar hartje komen en won tweemaal in een nieuw persoonlijk record: 12.94 over de 100m en 26.75 op de 200m. Haar vorige besttijden bedroegen 13.38 en 28.08 op een interne meeting van VAC. Een fikse verbetering dus en Djemine heeft nog zoveel meer in haar mars.
Djemine bracht ook haar broertje Marc-Achille mee naar de Heizel en dat zullen de kenners geweten hebben. Op de 60m was hij de op één na snelste van het pak in zijn reeks. Hij moet het met 4/100 sten afleggen van winnaar Victor Claus, die 9.17 liet afdrukken tegenover 9.21 voor onze Marc-Achille. Het laatste hebben we van hem ok nog niet gezien.
Specifieke trainingen voor Djemine Kudura door Jan Snoeck
14 mei - Voor wie zich wil bekwamen in sprint en kampnummers: AAV organiseert specifieke trainingen door B-trainer Jan Snoeck op woensdagmiddag en zondagmorgen rond onze zwarte parel Djemine Kudura. Om B-trainer te worden, moet je heel wat in petto hebben. Ter vergelijking: om A-trainer te worden, moet je (al) aan elite-atleten training geven. Meer info over onze nieuwe groep: op de clubtraining.
14 mei - Voor wie zich wil bekwamen in sprint en kampnummers: AAV organiseert specifieke trainingen door B-trainer Jan Snoeck op woensdagmiddag en zondagmorgen rond onze zwarte parel Djemine Kudura. Om B-trainer te worden, moet je heel wat in petto hebben. Ter vergelijking: om A-trainer te worden, moet je (al) aan elite-atleten training geven. Meer info over onze nieuwe groep: op de clubtraining.
Jeugd mag weer met 25 samen trainen
14 mei. - We mogen weer - tot zolang dat het duurt - met 25 kinderen onder de 13 jaar - samen trainen op de gemeentelijke atletiekpiste. Geen aparte groepen van tien meer op dinsdag en donderdag. Let wel: de trainingsuren zijn al een hele tijd gewijzigd. Dinsdag van 17.45 (een kwartier vroeger) tot 19 uur en donderdag van 18 tot 19.15 uur. Kom op tijd! Het gemeentebestuur besliste om beide atletiekclubs niet meer samen op de piste te laten trainen. Een samenscholing van 50 sporters op een kleine oefenpiste, al gaat dit bij voorbeeld maar over een kwartier, is in deze tijden niet aangewezen, en laat ons wel wezen, evenmin in normale tijden. Twee clubs samen laten trainen creëert alleen maar chaos. En wat dan met de petanqueclub (bij mijn weten geen erkende club) die vijf maanden per jaar één keer per week (op donderdag) actief is op ons atletiekterrein. Officieel vanaf 19 uur, maar in werkelijkheid reeds vanaf 18.40 uur. Hindert dat? Ja, zeker. Want elke speler is niet even gedisciplineerd. Hij of zij is alleen maar met zijn spel en hobby bezig en let niet, met de fiets(!) aan de hand, wat op de atletiekbaan aan de gang is. Kunnen zij niet op een andere dag (maandag, woensdag of vrijdag) spelen?
14 mei. - We mogen weer - tot zolang dat het duurt - met 25 kinderen onder de 13 jaar - samen trainen op de gemeentelijke atletiekpiste. Geen aparte groepen van tien meer op dinsdag en donderdag. Let wel: de trainingsuren zijn al een hele tijd gewijzigd. Dinsdag van 17.45 (een kwartier vroeger) tot 19 uur en donderdag van 18 tot 19.15 uur. Kom op tijd! Het gemeentebestuur besliste om beide atletiekclubs niet meer samen op de piste te laten trainen. Een samenscholing van 50 sporters op een kleine oefenpiste, al gaat dit bij voorbeeld maar over een kwartier, is in deze tijden niet aangewezen, en laat ons wel wezen, evenmin in normale tijden. Twee clubs samen laten trainen creëert alleen maar chaos. En wat dan met de petanqueclub (bij mijn weten geen erkende club) die vijf maanden per jaar één keer per week (op donderdag) actief is op ons atletiekterrein. Officieel vanaf 19 uur, maar in werkelijkheid reeds vanaf 18.40 uur. Hindert dat? Ja, zeker. Want elke speler is niet even gedisciplineerd. Hij of zij is alleen maar met zijn spel en hobby bezig en let niet, met de fiets(!) aan de hand, wat op de atletiekbaan aan de gang is. Kunnen zij niet op een andere dag (maandag, woensdag of vrijdag) spelen?
Denderloop Liedekerke: we zijn weer loper!
14 mei. - "Wat fijn om weer in Liedekerke te zijn, de plek waar ik 20 jaar lang werkte. Ik begon met veel vraagtekens aan deze 'wedstrijd'. Het was 1,5 jaar geleden dat ik nog een wedstrijd had gelopen en nog intervaltraining op de club had gedaan. Momenteel kom ik maar aan 20 à 30 km per week loslopen tegenover 60 km per week 'hardlopen' een jaar voordien. En gisterenavond was ik nog met ijsblokjes bezig aan mijn achillespees. Toch had ik ook vertrouwen: mijn tijden op training zijn vrij behoorlijk. Het moet toch zijn dat de spieren en pezen steeds sterker worden. En ook mijn hartslag in rust schommelt weer rond de 36. Voor het eerst in mijn leven liep ik een 5 km. Niet om voor 1 keer naar de raad van trainer Eric te luisteren, maar wel omdat de 10 km in een mum van tijd uitverkocht was. Ik dacht steeds dat 5 km voor watjes is. Maar niets is minder waar. Vijf km is wel korter maar veel sneller en intenser dan de 10. Ik was op voorhand content met een tijd van 4' per km. Het was natuurlijk geen echte wedstrijd. Men kon vrij starten in bubbels. Mijn bubbel bestond uit slechts 2 lopers: een meisje en ik. Ik liep dan ook de hele tijd alleen. Na de 1ste km (wel in dalende lijn) kwam ik door aan 3'46". Jammer genoeg kon ik dit tempo niet aanhouden, maar stilvallen deed ik nooit. De laatste km bergop deed wel pijn. Uiteindelijk kwam ik aan met een tijd van 20'09'' over 5,14 km goed voor 3'55 per km. Missie volbracht dus. Ik liep de 28ste tijd van 203 lopers en was de 26ste man. Er waren dus 2 vrouwen sterker dan ik. Reden genoeg voor wat hoongelach bij zoonlief... Mijn doel is om ooit opnieuw 3'45" per km over 10 km te lopen. De weg is dus nog lang. Maar we hebben tijd. Geduld is een mooie deugd. Elk jaar ietsje sterker worden en tegen mijn 49ste à 50ste moet ik op mijn sterkst zijn. De beste jaren komen er dus nog aan. Nu is het uitkijken naar de Stratenloop in Essene. Hopelijk gaat die wedstrijd door. Een wedstrijd in mijn vroegere achtertuin. Iets om naar uit te kijken!
14 mei. - "Wat fijn om weer in Liedekerke te zijn, de plek waar ik 20 jaar lang werkte. Ik begon met veel vraagtekens aan deze 'wedstrijd'. Het was 1,5 jaar geleden dat ik nog een wedstrijd had gelopen en nog intervaltraining op de club had gedaan. Momenteel kom ik maar aan 20 à 30 km per week loslopen tegenover 60 km per week 'hardlopen' een jaar voordien. En gisterenavond was ik nog met ijsblokjes bezig aan mijn achillespees. Toch had ik ook vertrouwen: mijn tijden op training zijn vrij behoorlijk. Het moet toch zijn dat de spieren en pezen steeds sterker worden. En ook mijn hartslag in rust schommelt weer rond de 36. Voor het eerst in mijn leven liep ik een 5 km. Niet om voor 1 keer naar de raad van trainer Eric te luisteren, maar wel omdat de 10 km in een mum van tijd uitverkocht was. Ik dacht steeds dat 5 km voor watjes is. Maar niets is minder waar. Vijf km is wel korter maar veel sneller en intenser dan de 10. Ik was op voorhand content met een tijd van 4' per km. Het was natuurlijk geen echte wedstrijd. Men kon vrij starten in bubbels. Mijn bubbel bestond uit slechts 2 lopers: een meisje en ik. Ik liep dan ook de hele tijd alleen. Na de 1ste km (wel in dalende lijn) kwam ik door aan 3'46". Jammer genoeg kon ik dit tempo niet aanhouden, maar stilvallen deed ik nooit. De laatste km bergop deed wel pijn. Uiteindelijk kwam ik aan met een tijd van 20'09'' over 5,14 km goed voor 3'55 per km. Missie volbracht dus. Ik liep de 28ste tijd van 203 lopers en was de 26ste man. Er waren dus 2 vrouwen sterker dan ik. Reden genoeg voor wat hoongelach bij zoonlief... Mijn doel is om ooit opnieuw 3'45" per km over 10 km te lopen. De weg is dus nog lang. Maar we hebben tijd. Geduld is een mooie deugd. Elk jaar ietsje sterker worden en tegen mijn 49ste à 50ste moet ik op mijn sterkst zijn. De beste jaren komen er dus nog aan. Nu is het uitkijken naar de Stratenloop in Essene. Hopelijk gaat die wedstrijd door. Een wedstrijd in mijn vroegere achtertuin. Iets om naar uit te kijken!
Opnieuw in groepen van tien
24 maart 2021. - Even terug van weggeweest. We zitten nu al meer dan een jaar met dat vervelend corona-beestje. Om een lang verhaal kort te houden: het gemeentebestuur besliste half februari de trainingen van AAV en AC coronaveilig en dus gescheiden te houden: dinsdag voor ons van 17.45 tot 19 uur en donderdag van 18 tot 19.15 uur. Even mocht de jeugd van 8 tot 13 jaar in een groep van 25 trainen. Maar dat is gezien de barslechte coronacijfers niet meer het geval. We glijden opnieuw af naar één groep van een tiental jongeren op dinsdag en een andere groep van een tiental op donderdag. De atleten van 13 en ouder (bij Erik) mogen al een tijdje samen trainen in een groep van eveneens tien man/vrouw. Hier zijn nog enkele plaatsen vrij. Men zegge het voort. Hou het veilig!
24 maart 2021. - Even terug van weggeweest. We zitten nu al meer dan een jaar met dat vervelend corona-beestje. Om een lang verhaal kort te houden: het gemeentebestuur besliste half februari de trainingen van AAV en AC coronaveilig en dus gescheiden te houden: dinsdag voor ons van 17.45 tot 19 uur en donderdag van 18 tot 19.15 uur. Even mocht de jeugd van 8 tot 13 jaar in een groep van 25 trainen. Maar dat is gezien de barslechte coronacijfers niet meer het geval. We glijden opnieuw af naar één groep van een tiental jongeren op dinsdag en een andere groep van een tiental op donderdag. De atleten van 13 en ouder (bij Erik) mogen al een tijdje samen trainen in een groep van eveneens tien man/vrouw. Hier zijn nog enkele plaatsen vrij. Men zegge het voort. Hou het veilig!
Ook (jeugd)trainingen verzekerd tijdens verlengde herfstvakantie
2 november. - Ook tijdens de herfstvakantie geeft AAV jeugdtraining voor jongens en meisjes van 8 tot 13 jaar. Afspraak dinsdag en donderdag van 18 tot 19.15 uur op de atletiekbaan aan het Heiveld, rechtover de sporthal. We verwachten jullie!
2 november. - Ook tijdens de herfstvakantie geeft AAV jeugdtraining voor jongens en meisjes van 8 tot 13 jaar. Afspraak dinsdag en donderdag van 18 tot 19.15 uur op de atletiekbaan aan het Heiveld, rechtover de sporthal. We verwachten jullie!
Tweede Coronagolf: VANAVOND ENKEL JEUGDTRAINING!.
29 oktober. - Georganiseerd sporten is verboden boven de 13 jaar. Individueel kan dat wel, maximum met 4 personen samen.
29 oktober. - Georganiseerd sporten is verboden boven de 13 jaar. Individueel kan dat wel, maximum met 4 personen samen.
INSCHRIJVINGSGELD VELDLOPEN
7 oktober. - Om de clubs de mogelijkheid te geven de financiële last van de organisatie te dragen heeft de Raad van Bestuur tijdens haar zitting van 28/9 beslist om verplicht inschrijvingsgeld te vragen voor deelname aan een veldloop tijdens het komende winterseizoen 2020-2021:
7 oktober. - Om de clubs de mogelijkheid te geven de financiële last van de organisatie te dragen heeft de Raad van Bestuur tijdens haar zitting van 28/9 beslist om verplicht inschrijvingsgeld te vragen voor deelname aan een veldloop tijdens het komende winterseizoen 2020-2021:
- minimum €3,00/atleet met een startnummer
- €5,00/niet-aangesloten Ben/Pup/Min
- €10,00/niet-aangesloten atleet vanaf Cad
- Bron: Atletiekleven
Stijn wint Trail La Chouffe
2 oktober. - La Chouffe Trail, Sunday (27 september: 11,26K & 330D+) ! Duimpje naar de fotograaf!
Leuk parcours met variatie: door en over water, steile hellingen, single tracks in bos, door een wei met koeien, modderstukjes die aan een canicross deden denken, enzovoort . Snelste het parcours afgelegd van de "10K" van deze corona-editie. Toch een beetje wedstrijdgevoel in deze rare periode!
2 oktober. - La Chouffe Trail, Sunday (27 september: 11,26K & 330D+) ! Duimpje naar de fotograaf!
Leuk parcours met variatie: door en over water, steile hellingen, single tracks in bos, door een wei met koeien, modderstukjes die aan een canicross deden denken, enzovoort . Snelste het parcours afgelegd van de "10K" van deze corona-editie. Toch een beetje wedstrijdgevoel in deze rare periode!
Stijn derde in Trail in Nisramont
22 september. - Stijn liep als derde binnen vorige zaterdag in de trail over 15,5km in Nisramont. Stijn: "Beter gevoel dan de week ervoor op de Sint Pieterbear Trail in Maastricht 10K (350D+), 9de plaats daar. Beide super mooie locaties! Wel iets meer wedstrijdgevoel in de Maastrichtse ENCI-groeve (per 5 starten, telkens op 5 seconden) dan vandaag langs de Ourthe (vrije start in tijdslot). Het was draaien en keren over boomwortels, rotsen, trappen en brugjes. Lekker zwoegen op hoog toerental.
22 september. - Stijn liep als derde binnen vorige zaterdag in de trail over 15,5km in Nisramont. Stijn: "Beter gevoel dan de week ervoor op de Sint Pieterbear Trail in Maastricht 10K (350D+), 9de plaats daar. Beide super mooie locaties! Wel iets meer wedstrijdgevoel in de Maastrichtse ENCI-groeve (per 5 starten, telkens op 5 seconden) dan vandaag langs de Ourthe (vrije start in tijdslot). Het was draaien en keren over boomwortels, rotsen, trappen en brugjes. Lekker zwoegen op hoog toerental.
Jeugdtrainingen vanaf volgende week ook op dinsdag; dus voor een goed begrip dinsdag én donderdag
18 september - Vanaf 22 september is er ook jeugdtraining op dinsdag. Hier is Matthias De Meyst de nieuwe trainer. Onze secretaris en interim-trainer Gigi De Wannemaeker zal hem voor zijn eerste training begeleiden, zoals zij dat ook gedaan heeft voor de wekelijkse jeugdtraining op donderdag met Melissa De Koninck, inmiddels al een vaste waarde in de club geworden. Vanaf volgende dinsdag is het als van oudsher. Dinsdag en donderdag jeugdtraining voor 8 tot 12-jarigen van 18 tot 19.10 uur. Er zullen ook geregeld disciplinetrainingen georganiseerd worden door Jan Snoeck. Erik Gyselinck coacht de wedstrijdlopers, ook zij die geen wedstrijden lopen, maar betere hardlopers willen worden.
Oproep tot die andere club:
Mogen we vragen aan de bezoekers (ouders met niet sportende kinderen en andere fans) om respect op te brengen voor onze atleten die "vollen bak" in de binnenbaan aan het trainen zijn (tegen een hartslag van 180 slagen per minuut) en voor de jeugdtrainingen die op het grasveld of elders op het terrein aan het werk zijn, en dus niet langer het terrein zouden dwarsen en in de binnenbaan staan te koekeloeren op een moment dat AAV huur betaalt en niet AC. Die nonchalante supporters van Ac plegen ruim voor het aanvangsuur van hun training van Ac (vanaf 18.45 uur) op het terrein aan te komen en zij verstoren daardoor in ernstige mate onze trainingen. Is het niet zo dat de Vlaamse sportsector in deze corona-tijd adviseert om sportactiviteiten te laten plaatsvinden zonder publiek? Er mogen overigens niet meer dan 50 mensen per clubtraining aanwezig zijn en zij flirten met dat aantal. Ze zijn voorts verplicht om bij aankomst op het terrein een mondmasker te dragen (dat doen ze niet!) en we laten onderzoeken of er café in open lucht aan hun optrekje mag gehouden worden om "niet-toegelaten" bezoekers te plezieren met alle gevolgen van dien voor ons: ernstige verstoring van de trainingen!
De trainingen van Ac vangen aan om 19 uur. En van 19 tot 19.15 uur is er een overlappende periode tussen AAV en AC. Dat is een gemeentelijke beslissing van jaren geleden die wij als AAV geregeld moeten afdwingen met roepen en tieren. Toch zo jammer.
Ik stel voor dat Ac een steward aanduidt die de stroom aan fans veilig naar hun chalet leidt zonder de atleten te hinderen die toevallig andere clubshirts dragen. Nog beter is om de corona-maatregelen strikt na te leven en de aanwezigheid van supporters te verbieden.
18 september - Vanaf 22 september is er ook jeugdtraining op dinsdag. Hier is Matthias De Meyst de nieuwe trainer. Onze secretaris en interim-trainer Gigi De Wannemaeker zal hem voor zijn eerste training begeleiden, zoals zij dat ook gedaan heeft voor de wekelijkse jeugdtraining op donderdag met Melissa De Koninck, inmiddels al een vaste waarde in de club geworden. Vanaf volgende dinsdag is het als van oudsher. Dinsdag en donderdag jeugdtraining voor 8 tot 12-jarigen van 18 tot 19.10 uur. Er zullen ook geregeld disciplinetrainingen georganiseerd worden door Jan Snoeck. Erik Gyselinck coacht de wedstrijdlopers, ook zij die geen wedstrijden lopen, maar betere hardlopers willen worden.
Oproep tot die andere club:
Mogen we vragen aan de bezoekers (ouders met niet sportende kinderen en andere fans) om respect op te brengen voor onze atleten die "vollen bak" in de binnenbaan aan het trainen zijn (tegen een hartslag van 180 slagen per minuut) en voor de jeugdtrainingen die op het grasveld of elders op het terrein aan het werk zijn, en dus niet langer het terrein zouden dwarsen en in de binnenbaan staan te koekeloeren op een moment dat AAV huur betaalt en niet AC. Die nonchalante supporters van Ac plegen ruim voor het aanvangsuur van hun training van Ac (vanaf 18.45 uur) op het terrein aan te komen en zij verstoren daardoor in ernstige mate onze trainingen. Is het niet zo dat de Vlaamse sportsector in deze corona-tijd adviseert om sportactiviteiten te laten plaatsvinden zonder publiek? Er mogen overigens niet meer dan 50 mensen per clubtraining aanwezig zijn en zij flirten met dat aantal. Ze zijn voorts verplicht om bij aankomst op het terrein een mondmasker te dragen (dat doen ze niet!) en we laten onderzoeken of er café in open lucht aan hun optrekje mag gehouden worden om "niet-toegelaten" bezoekers te plezieren met alle gevolgen van dien voor ons: ernstige verstoring van de trainingen!
De trainingen van Ac vangen aan om 19 uur. En van 19 tot 19.15 uur is er een overlappende periode tussen AAV en AC. Dat is een gemeentelijke beslissing van jaren geleden die wij als AAV geregeld moeten afdwingen met roepen en tieren. Toch zo jammer.
Ik stel voor dat Ac een steward aanduidt die de stroom aan fans veilig naar hun chalet leidt zonder de atleten te hinderen die toevallig andere clubshirts dragen. Nog beter is om de corona-maatregelen strikt na te leven en de aanwezigheid van supporters te verbieden.
Kaat Seuntjes verlaat ons na 11 jaar: ze gaat studeren in Leuven
18 september. - Kaat Seuntjes trakteerde ons na afloop van haar laatste training op een glaasje cava. Ze is elf jaar geleden bij ons lid geworden. Ze zat toen in het tweede studiejaar. Hoewel ze de capaciteiten had om een goede afstandsloopster te worden, gaf ze er de voorkeur om vol in te zetten op haar studies en hobby's. Toch liep ze zich op onze trainingen geregeld in het zweet in het gezelschap van haar vriendinnen Marie en Julie. Voortaan gaat ze geneeskunde studeren en ook wat van het studentenleven proeven. Corona-proof.
18 september. - Kaat Seuntjes trakteerde ons na afloop van haar laatste training op een glaasje cava. Ze is elf jaar geleden bij ons lid geworden. Ze zat toen in het tweede studiejaar. Hoewel ze de capaciteiten had om een goede afstandsloopster te worden, gaf ze er de voorkeur om vol in te zetten op haar studies en hobby's. Toch liep ze zich op onze trainingen geregeld in het zweet in het gezelschap van haar vriendinnen Marie en Julie. Voortaan gaat ze geneeskunde studeren en ook wat van het studentenleven proeven. Corona-proof.
Djemine Kudura lukt toptijd in Vilvoorde. Ze staat meteen vierde op de nationale ranglijst.
9 september. - Op de micromeeting vorige zaterdag in Vilvoorde heeft Djemine Kudura de 80m voor miniemen met groot overwicht gewonnen. Lang niets meer gehoord van haar, maar plots is ze weer daar! Djemine heeft nog niets van haar talent verloren. Op de vernieuwde atletiekbaan in het Driefonteinen-stadion snelde ze van iedereen weg om te winnen in een tijd van 10"71. Cato Chiers werd tweede in 11.11. Met haar toptijd staat ze ex aequo vierde op de nationale ranglijst.
9 september. - Op de micromeeting vorige zaterdag in Vilvoorde heeft Djemine Kudura de 80m voor miniemen met groot overwicht gewonnen. Lang niets meer gehoord van haar, maar plots is ze weer daar! Djemine heeft nog niets van haar talent verloren. Op de vernieuwde atletiekbaan in het Driefonteinen-stadion snelde ze van iedereen weg om te winnen in een tijd van 10"71. Cato Chiers werd tweede in 11.11. Met haar toptijd staat ze ex aequo vierde op de nationale ranglijst.
Proeftraining voor de jeugd vanaf 8 jaar nu donderdag!
23 augustus. - Vroeger dan voorgenomen starten we onze jeugdtrainingen voor 8 tot en met 11 jarigen nu donderdag 27 augustus om 18 uur. Het worden proeftrainingen, elke week op donderdag, nog niet op dinsdag. De echte doorstart (met ook training op dinsdag) is zoals eerder gemeld in september. Kom gerust eens kijken. Er staan voor de gelegenheid twee trainsters voor u klaar.
23 augustus. - Vroeger dan voorgenomen starten we onze jeugdtrainingen voor 8 tot en met 11 jarigen nu donderdag 27 augustus om 18 uur. Het worden proeftrainingen, elke week op donderdag, nog niet op dinsdag. De echte doorstart (met ook training op dinsdag) is zoals eerder gemeld in september. Kom gerust eens kijken. Er staan voor de gelegenheid twee trainsters voor u klaar.
We hervatten de jeugdtrainingen in september, maar niet meer met de allerjongsten
11 augustus. - De corona-pandemie heeft het ons moeilijk gemaakt, u heeft lang niets meer van ons gehoord in deze onzekere tijden, maar we geven het niet op, we gaan ermee door. Jammer genoeg, niet meer met de allerjongsten, van 5 tot 8 jaar. In september starten we met onze jeugdwerking voor meisjes en jongens vanaf 8 jaar. Hou deze website goed in de gaten. Langs deze weg laten we u weten wanneer die effectief van start gaat.
11 augustus. - De corona-pandemie heeft het ons moeilijk gemaakt, u heeft lang niets meer van ons gehoord in deze onzekere tijden, maar we geven het niet op, we gaan ermee door. Jammer genoeg, niet meer met de allerjongsten, van 5 tot 8 jaar. In september starten we met onze jeugdwerking voor meisjes en jongens vanaf 8 jaar. Hou deze website goed in de gaten. Langs deze weg laten we u weten wanneer die effectief van start gaat.
We hervatten de clubtrainingen op dinsdag 2 juni!
1 juni. - Na een onderbreking van een tiental weken hervat de competitiegerichte groep van Erik de clubtrainingen vanaf morgen, dinsdag 2 juni om 18 uur. Wees op tijd! In- en uitlopen in groepjes van maximum drie. Tijdens de training zelf houden we veilig afstand. We bouwen langzaam op, aangezien er (voorlopig?) geen competities zijn voor 1 augustus. Stortbaden en toiletten zijn gesloten. Voorzie u van (droge) reservekledij om na de training aan te trekken en van een drankje om niet uit te drogen. De jeugdtrainingen (vanaf 6 jaar) gaan voorlopig niet door.
1 juni. - Na een onderbreking van een tiental weken hervat de competitiegerichte groep van Erik de clubtrainingen vanaf morgen, dinsdag 2 juni om 18 uur. Wees op tijd! In- en uitlopen in groepjes van maximum drie. Tijdens de training zelf houden we veilig afstand. We bouwen langzaam op, aangezien er (voorlopig?) geen competities zijn voor 1 augustus. Stortbaden en toiletten zijn gesloten. Voorzie u van (droge) reservekledij om na de training aan te trekken en van een drankje om niet uit te drogen. De jeugdtrainingen (vanaf 6 jaar) gaan voorlopig niet door.
Piste vervroegd open: nu vanaf maandag 11 mei
6 mei. - Eén week nadat de Nationale Veiligheidsraad beslist had dat atletiek-beoefening weer mogelijk was, en één week eerder dan het gemeentebestuur pas een week geleden beslist had, wordt de atletiekbaan vrijgegeven. De individuele loper kan weer zijn gang gaan, mits in achtneming van richtlijnen die er zullen ophangen.
AAV wenst nog geen clubtrainingen te organiseren. Er worden te veel beperkingen opgelegd om dat degelijk te kunnen doen. Het ziet er overigens naar uit dat jeugdtrainingen dit schooljaar niet meer zullen worden georganiseerd.
6 mei. - Eén week nadat de Nationale Veiligheidsraad beslist had dat atletiek-beoefening weer mogelijk was, en één week eerder dan het gemeentebestuur pas een week geleden beslist had, wordt de atletiekbaan vrijgegeven. De individuele loper kan weer zijn gang gaan, mits in achtneming van richtlijnen die er zullen ophangen.
AAV wenst nog geen clubtrainingen te organiseren. Er worden te veel beperkingen opgelegd om dat degelijk te kunnen doen. Het ziet er overigens naar uit dat jeugdtrainingen dit schooljaar niet meer zullen worden georganiseerd.
Piste blijft gesloten tot en met 17 mei
30 april. - Hoewel de Nationale Veiligheidsraad de hervatting van clubtrainingen in atletiek had gepland vanaf 4 mei, besliste het gemeentebestuur om de atletiekpiste nog langer gesloten te houden. Al zeker tot zondag 17 mei. Lees: bereid je maar voor op langer. Nu, trainingen organiseren per twee man/vrouw en met inachtneming van een sociale afstand van anderhalve meter, is ondoenbaar. Hou je kloek: las zoveel mogelijk duurlopen in, verander eens van parcours en ontdek nieuwe trage wegen.
30 april. - Hoewel de Nationale Veiligheidsraad de hervatting van clubtrainingen in atletiek had gepland vanaf 4 mei, besliste het gemeentebestuur om de atletiekpiste nog langer gesloten te houden. Al zeker tot zondag 17 mei. Lees: bereid je maar voor op langer. Nu, trainingen organiseren per twee man/vrouw en met inachtneming van een sociale afstand van anderhalve meter, is ondoenbaar. Hou je kloek: las zoveel mogelijk duurlopen in, verander eens van parcours en ontdek nieuwe trage wegen.
Nieuwe lokale Corona-maatregelen
3 april - Onze gemeente werkt proactief inzake Corona-maatregelen. De federale maatregelen gelden voorlopig tot 17 april (einde Paasvakantie). Opwijk maakte er meteen 30 april van. Onze atletiekpiste blijft dicht tot 30 april. Vandaag vaardigt Opwijk nieuwe proactieve maatregelen uit, geldig...tot 31 mei. Alle gemeentelijke zalen blijven dicht. Ook geen voorstellingen in het Gemeenschapscentrum Hof ten Hemelrijk. Alle gemeentelijke evenementen vervallen. De atletiekbeoefenaars ontsnappen aan deze regel. "Het voorkomen van een weliswaar (ernstig) gezondheidsprobleem mag geen ander gezondheidsprobleem teweeg brengen: blijf bewegen, kregen we van hogerhand mee. Maar waar dan wel? Op de atletiekpiste alleszins niet. Tot 30 april tot nader order. Als alles blijft zoals het is, kunnen we op dinsdag 5 mei de clubtrainingen hervatten.
3 april - Onze gemeente werkt proactief inzake Corona-maatregelen. De federale maatregelen gelden voorlopig tot 17 april (einde Paasvakantie). Opwijk maakte er meteen 30 april van. Onze atletiekpiste blijft dicht tot 30 april. Vandaag vaardigt Opwijk nieuwe proactieve maatregelen uit, geldig...tot 31 mei. Alle gemeentelijke zalen blijven dicht. Ook geen voorstellingen in het Gemeenschapscentrum Hof ten Hemelrijk. Alle gemeentelijke evenementen vervallen. De atletiekbeoefenaars ontsnappen aan deze regel. "Het voorkomen van een weliswaar (ernstig) gezondheidsprobleem mag geen ander gezondheidsprobleem teweeg brengen: blijf bewegen, kregen we van hogerhand mee. Maar waar dan wel? Op de atletiekpiste alleszins niet. Tot 30 april tot nader order. Als alles blijft zoals het is, kunnen we op dinsdag 5 mei de clubtrainingen hervatten.
AANDACHT: Geen clubtrainingen meer tot en met 3 april op de piste
13 maart. - Om het coronavirus te helpen indijken mogen er tot en met 3 april (de eerstvolgende drie weken) geen atletiektrainingen georganiseerd worden op de gemeentelijke atletiekpiste (Heiveld). Ook de sporthal is dicht. Mogelijk wordt die periode nog verlengd: we houden u op de hoogte.
13 maart. - Om het coronavirus te helpen indijken mogen er tot en met 3 april (de eerstvolgende drie weken) geen atletiektrainingen georganiseerd worden op de gemeentelijke atletiekpiste (Heiveld). Ook de sporthal is dicht. Mogelijk wordt die periode nog verlengd: we houden u op de hoogte.
Djemine ontpopt zich tot op één na snelste van het land
9 maart. - Djemine Kudura heeft nog een iets van zich laten horen. Op de Vlaamse schoolkampioenschappen indoor in Gent liep ze 8"08 op de 60m. Dat is de op één na snelste tijd door een miniem gelopen in ons land. Het was ons ontgaan en ze had het ons niet gemeld, want ze had op dat moment geen smartphone. Djemine is van Opwijk naar Dendermonde verhuisd en we zien haar jammer genoeg minder op training. Maar ze blijft ons trouw. In het jaarboek van de Vlaamse Atletiekliga-2019 komt zij tweemaal voor. Op de 80m werd ze 16de op de nationale ranglijst met 10"75 en op de 150m staat ze zeventiende met 20"43. Beide prestaties zette ze in Lebbeke neer, dicht bij huis. Veel meetings heeft ze helaas niet gedaan. Anders was ze allicht doorgestoten tot de nationale top-tien.
De canicross van Meldert vond plaats in het Kravaalbos met verzamelpunt en start aan café Bij Stinne. Dit café deed ook al dienst als filmdecor voor Fc de Kampioenen (Café van Pascalleke). Het werd een modderige bedoening, net als de canicorss een week later in Booischot (Heist-op-den-Berg). Deze wedstrijd had voor de elfde keer plaats aan het sportcentrum "De Lichten". De omloop was getrokken langs de paardenpiste, op omliggende velden en boomgaarden.
De uitslagen:
01/03, Meldert, canicross (Lions M) 4,6km: 2. Stijn GYSELINCK met Lorko.
01/03, Meldert, canirun (Runners M) 2,2km: 2. Stijn GYSELINCK met Bia.
01/03, Meldert, canicross (Tigers F) 4,6km: 7. Julie ARIJS met Nalu.
01/03, Meldert, canicross (Giants M) 4,6km: Peter LAMS met Nell.
08/03, Booischot, canicross (Lions M) 4,3km: 1. Stijn GYSELINCK met Lorko.
08/03, Booischot, canirun (Runners M) 2,6km: 1. Stijn GYSELINCK met Bia.
08/03, Booischot, canicross (Masters F) 2,6km: 2. Gigi DE WANNEMAEKER met Nell.
08/03, Booischot, canicross (Masters M) 2,6km: 4. Peter LAMS met Elmo.
Stijn met Bia.
Stijn wint zowel korte als lange cross ondanks Dennis
17 februari. - Door de sompige boomgaarden en velden aan de gemeentelijke tuinbouwschool in Peizegem (Merchtem) liep een aantal cani-crossers met hun honden dwars door de storm Dennis. Al enkele jaren geeft de school haar accommodatie ter beschikking om een cani-cross te laten plaatsvinden. Deze zevende editie brak haar record aan deelnemers: 140.
Ook Bart trotseerde Dennis. Hij was een van de dapperen in de korte cross in Lebbeke. Helaas, hij kon de rode lantaarn niet voorkomen. Het zijn dan ook allemaal kleppers in deze discipline.
De uitslagen:
16/2, Peizegem, canirun (runners M), 2,2 km: 2. Stijn GYSELINCK (met Bia).
16/2, Peizegem, canirun (Masters M), 2,2 km: 5. Peter LAMS (met Nell).
16/2, Peizegem, canirun, (youngrunners F), 2,2 km: 12. Julie ARIJS (met Nalu).
16/2, Peizegem, canicross (Lions M), 4,4km: 1. Stijn GYSELINCK (met Lorko).
17 februari. - Door de sompige boomgaarden en velden aan de gemeentelijke tuinbouwschool in Peizegem (Merchtem) liep een aantal cani-crossers met hun honden dwars door de storm Dennis. Al enkele jaren geeft de school haar accommodatie ter beschikking om een cani-cross te laten plaatsvinden. Deze zevende editie brak haar record aan deelnemers: 140.
Ook Bart trotseerde Dennis. Hij was een van de dapperen in de korte cross in Lebbeke. Helaas, hij kon de rode lantaarn niet voorkomen. Het zijn dan ook allemaal kleppers in deze discipline.
De uitslagen:
16/2, Peizegem, canirun (runners M), 2,2 km: 2. Stijn GYSELINCK (met Bia).
16/2, Peizegem, canirun (Masters M), 2,2 km: 5. Peter LAMS (met Nell).
16/2, Peizegem, canirun, (youngrunners F), 2,2 km: 12. Julie ARIJS (met Nalu).
16/2, Peizegem, canicross (Lions M), 4,4km: 1. Stijn GYSELINCK (met Lorko).
Yannick verder op zijn elan
3 februari. - Na zijn goede prestatie op de VAC-cross (8ste in Vilvoorde) trok Yannick gisteren naar de veldloop in Hamme (Oost-Vlaanderen). Hij kon er bevestigen met een knappe twaalfde plaats, in de wetenschap dat er in deze provincie altijd wat meer kwaliteit voor handen is. Hij eindigde net voor iemand van de concurrerende club op één minuut van de winnaar. De wedstrijd liep over 3.294m.
De uitslag:
2/2, Hamme, veldloop cadetten, 3.294m: 12. Yannick VANHERCK 13'22" (op 37).
3 februari. - Na zijn goede prestatie op de VAC-cross (8ste in Vilvoorde) trok Yannick gisteren naar de veldloop in Hamme (Oost-Vlaanderen). Hij kon er bevestigen met een knappe twaalfde plaats, in de wetenschap dat er in deze provincie altijd wat meer kwaliteit voor handen is. Hij eindigde net voor iemand van de concurrerende club op één minuut van de winnaar. De wedstrijd liep over 3.294m.
De uitslag:
2/2, Hamme, veldloop cadetten, 3.294m: 12. Yannick VANHERCK 13'22" (op 37).
Een foto uit de oude doos.
Stijn was vorig jaar tweede in Houffalize.
Hij kwam toen niet uit een relatieve rustperiode.
Stijn was vorig jaar tweede in Houffalize.
Hij kwam toen niet uit een relatieve rustperiode.
Stijn op niveau in trailrun
3 februari. - Stijns eerste wedstrijd van het jaar was een trailrun in de Ardennen. Start en finsh bevonden zich aan hotel Vayamundo Ol Fosse d'Outh in Houffalize. Het was een pittige en zeer gevarieerde race in de Ourthe-vallei met zo'n 400 hoogtemeters. Het resultaat, een vijfde plaats (als vierde Belg) was volgens de verwachtingen na een korte winterrust. Binnen enkele weken zou het podium terug in het zicht moeten komen, verwacht Stijn. De glibberige afdalingen verliepen al op niveau.
De uitslag:
26/1, Houffalize, Houffa Trail, 10km: 5. Stijn GYSELINCK 47'10" (op 158).
3 februari. - Stijns eerste wedstrijd van het jaar was een trailrun in de Ardennen. Start en finsh bevonden zich aan hotel Vayamundo Ol Fosse d'Outh in Houffalize. Het was een pittige en zeer gevarieerde race in de Ourthe-vallei met zo'n 400 hoogtemeters. Het resultaat, een vijfde plaats (als vierde Belg) was volgens de verwachtingen na een korte winterrust. Binnen enkele weken zou het podium terug in het zicht moeten komen, verwacht Stijn. De glibberige afdalingen verliepen al op niveau.
De uitslag:
26/1, Houffalize, Houffa Trail, 10km: 5. Stijn GYSELINCK 47'10" (op 158).
Bart door de jury in de luren gelegd
.
Hou Yannick maar in de graten
31 januari. - Yannick heeft zijn top-tienplaats beet. In de cross van zijn (moeder)club in Vilvoorde, waar hij langsom meer bekendheid krijgt, eindigde hij als achtste na een knappe wedstrijd. Yannick heeft nog een grote groeimarge. Momenteel oefent hij nog maar drie keer per week. Marie is geen veldloopster, maar ze brengt toch de moed op om zich via de cross goed voor te bereiden op het zomerseizoen, dat haar beter ligt. De jongste weken heeft ze zich een snellere start eigen gemaakt en dat loont. Dat is enorm zwaar, maar resulteert in een betere uitslag: 14de op 18. Bart liep als voorlaatste binnen in de korte cross. Hij kwam een uur voor zijn wedstrijd toe in het Driefonteinendomein, zoals het zijn gewoonte is. Maar de jury had voordien besloten om de scholieren jongens samen met de masters 50plus te laten lopen, zoals het elders ook gebeurt. Mooi initiatief, want het programma is zo al overdreven overladen, maar die beslissing had veel vroeger mogen vallen. Er werd wel omgeroepen dat de korte crossen die het programma afsluiten, vroeger zouden starten, aangezien er een wedstrijd wegviel, maar die boodschap van de omroeper wordt niet door iedereen gehoord en sommige atleten, zoals onze Bart zijn nog onderweg en stellen ter plaatse vast dat hun opwarming noodgedwongen tot een minimum zal worden herleid. Moraal van het verhaal: ondergetekende heeft zijn instructie ter zake nog eens herhaald. Wees ten laatste anderhalf uur, ter plaatse. Onderweg zijn er mogelijk files, omleggingen en ter plaatse kan je tijd verliezen door te vinden naar een geschikte parkeerplaats. En de voorbereiding (opwarming) kan ook nog door allerlei zaken (ander pinnen steken, kapotte veters vervangen, toiletbezoek) worden verstoord of vertraagd. Bart heeft zich dubbel geplooid om toch nog iemand achter zich te houden en hij is daarin geslaagd. Bart verliest zelden zijn kalmte, maar zo'n "grap" moet je hem niet lappen.
De uitslagen:
26/1, Vilvoorde, veldloop, cadetten: 8. Yanninck VANHERCK 10'26" (op 24).
26/1, Vilvoorde, veldloop, scholieren, 3.195m; 14. Marie LAMBERT 14'43" (op 18).
26/1, Vilvoorde, veldloop, korte cross jubioren, senioren en masters, 2.765m: 31. Bart VANDERSTRAETEN 10'33" (op 32).
31 januari. - Yannick heeft zijn top-tienplaats beet. In de cross van zijn (moeder)club in Vilvoorde, waar hij langsom meer bekendheid krijgt, eindigde hij als achtste na een knappe wedstrijd. Yannick heeft nog een grote groeimarge. Momenteel oefent hij nog maar drie keer per week. Marie is geen veldloopster, maar ze brengt toch de moed op om zich via de cross goed voor te bereiden op het zomerseizoen, dat haar beter ligt. De jongste weken heeft ze zich een snellere start eigen gemaakt en dat loont. Dat is enorm zwaar, maar resulteert in een betere uitslag: 14de op 18. Bart liep als voorlaatste binnen in de korte cross. Hij kwam een uur voor zijn wedstrijd toe in het Driefonteinendomein, zoals het zijn gewoonte is. Maar de jury had voordien besloten om de scholieren jongens samen met de masters 50plus te laten lopen, zoals het elders ook gebeurt. Mooi initiatief, want het programma is zo al overdreven overladen, maar die beslissing had veel vroeger mogen vallen. Er werd wel omgeroepen dat de korte crossen die het programma afsluiten, vroeger zouden starten, aangezien er een wedstrijd wegviel, maar die boodschap van de omroeper wordt niet door iedereen gehoord en sommige atleten, zoals onze Bart zijn nog onderweg en stellen ter plaatse vast dat hun opwarming noodgedwongen tot een minimum zal worden herleid. Moraal van het verhaal: ondergetekende heeft zijn instructie ter zake nog eens herhaald. Wees ten laatste anderhalf uur, ter plaatse. Onderweg zijn er mogelijk files, omleggingen en ter plaatse kan je tijd verliezen door te vinden naar een geschikte parkeerplaats. En de voorbereiding (opwarming) kan ook nog door allerlei zaken (ander pinnen steken, kapotte veters vervangen, toiletbezoek) worden verstoord of vertraagd. Bart heeft zich dubbel geplooid om toch nog iemand achter zich te houden en hij is daarin geslaagd. Bart verliest zelden zijn kalmte, maar zo'n "grap" moet je hem niet lappen.
De uitslagen:
26/1, Vilvoorde, veldloop, cadetten: 8. Yanninck VANHERCK 10'26" (op 24).
26/1, Vilvoorde, veldloop, scholieren, 3.195m; 14. Marie LAMBERT 14'43" (op 18).
26/1, Vilvoorde, veldloop, korte cross jubioren, senioren en masters, 2.765m: 31. Bart VANDERSTRAETEN 10'33" (op 32).
Bart kan het ook over 12km
21 januari - Bart Vanderstraeten is een trouwe deelnemer aan de Dirk Martenscorrida in Aalst. Hij was te laat voor de 6km, maar kon nog terecht voor de dubbele afstand. Bart wilde de 6km lopen, omdat die afstand meer op zijn lijf geschreven is. Hij vergiste zich echter van startuur en de vogels waren gaan vliegen toen hij nog niet wedstijdklaar was. Maar Bart panikeert zelden. Dan maar de 12km, besloot hij. Nieuwe opwarming. Hij kwam op die manier goed ingelopen aan de start, maar besloot de eerste drie ronden toch min of meer met de handrem op te lopen om zijn motor niet op te blazen. Pas in de laatste ronde, tussen de gedubbelden en de deelnemers die te hard van stapel gelopen waren, joeg hij het tempo de hoogte in. Die inspanningen resulteerden in de 51ste plaats op 214. De afstand liep hij in 47'57". Hoed af!
Enkeldiep crossen op PK in Gooik
16 januari. - Slechts drie AAV'ers voelden zich groepen om deel te nemen aan het PK in Gooik. Het was er niet zo extreem als in Lennik, waar menig kampioenschap in illo tempore de atleten tot het uiterste dwongen, maar toch. De Pajotse weidegrond was ook hier een beproeving voor de enkels en de atleten zakten enkeldiep in de modder. Yannick scheen er zich alvast niets van aan te trekken. "Maakt niet uit hoe het parcours eruit ziet. Ik ben daar niet mee bezig". Stoere taal van de jonge man die een knap kampioenschap liep. Het enige dat een beetje tegen viel was dat hij net niet in de eerste tien eindigde. Maar hij liep de 2.900m uit in 12'22". Doe het maar eens na!
Sinds Grimbergen heeft Marie een gedaanteverwisseling ondergaan. Zij nam opnieuw een goede start in de wetenschap "goed begonnen is half gewonnen". Zo werd ze vrij vlug in vijftiende stelling gespot. Papa Marc kende de staat van het veld en hij vreesde dat zijn dochter helemaal stil zou vallen. "Maar dat deed ze niet. Na een lichte terugval tot de negentiende plaats, stak ze in de laatste halve ronde nog een concurrente voorbij om zo als achttiende te worden opgetekend.
Na een nachtje stappen en met de slaap in zijn ogen ging Bart in de korte cross van start, maar hij brak deze keer geen potten. Hij had geen goede benen en ondervond veel moeite om tempo te maken in de modder.
De uitslagen:
12/1, Gooik, PK, cadetten 2.900m: 11. Yannick VANHERCK 12'22" (op 29).
12/1, Gooik, PK, scholieren 3.500m: 18. Marie LAMBERT (op 24).
12/1, Gooik, PK, senioren korte cross 2.750m: 20. Bart VANDERSTRAETEN 13'30" (op 20).
16 januari. - Slechts drie AAV'ers voelden zich groepen om deel te nemen aan het PK in Gooik. Het was er niet zo extreem als in Lennik, waar menig kampioenschap in illo tempore de atleten tot het uiterste dwongen, maar toch. De Pajotse weidegrond was ook hier een beproeving voor de enkels en de atleten zakten enkeldiep in de modder. Yannick scheen er zich alvast niets van aan te trekken. "Maakt niet uit hoe het parcours eruit ziet. Ik ben daar niet mee bezig". Stoere taal van de jonge man die een knap kampioenschap liep. Het enige dat een beetje tegen viel was dat hij net niet in de eerste tien eindigde. Maar hij liep de 2.900m uit in 12'22". Doe het maar eens na!
Sinds Grimbergen heeft Marie een gedaanteverwisseling ondergaan. Zij nam opnieuw een goede start in de wetenschap "goed begonnen is half gewonnen". Zo werd ze vrij vlug in vijftiende stelling gespot. Papa Marc kende de staat van het veld en hij vreesde dat zijn dochter helemaal stil zou vallen. "Maar dat deed ze niet. Na een lichte terugval tot de negentiende plaats, stak ze in de laatste halve ronde nog een concurrente voorbij om zo als achttiende te worden opgetekend.
Na een nachtje stappen en met de slaap in zijn ogen ging Bart in de korte cross van start, maar hij brak deze keer geen potten. Hij had geen goede benen en ondervond veel moeite om tempo te maken in de modder.
De uitslagen:
12/1, Gooik, PK, cadetten 2.900m: 11. Yannick VANHERCK 12'22" (op 29).
12/1, Gooik, PK, scholieren 3.500m: 18. Marie LAMBERT (op 24).
12/1, Gooik, PK, senioren korte cross 2.750m: 20. Bart VANDERSTRAETEN 13'30" (op 20).
Bart is een "echte".
Jeroen in actie
Yannick op dreef in het Prinsenbos
10 januari. - De duurlopen als onderbouw van de intervaltrainingen vertaalden zich bij Yannick in een stevige conditie. Dat was in het Prinsenbos in Grimbergen goed zichtbaar. Yannick liep een dijk van een wedstrijd die resulteerde in een vijftiende plaats op 31. In de eerste helft van het peloton dus. Dat belooft voor het aanstaande provinciaal kampioenschap nu zondag in Gooik.
Marie gooide een slechte gewoonte overboord. Gewoonlijk gaat ze iets te voorzichtig van start in de redenering "ik zal de lijken straks wel oprapen", wat zelden lukt(e). Ze nam nu wel een sterke start. Haar papa zag haar als elfde door de eerste bocht vliegen. Na 800m werd ze op de vijftiende plaats geregistreerd. Dat mooie liedje kon niet blijven natuurlijk. Ze zakte geleidelijk weg en in de laatste 300m "viel ze stil". Toch leverde dit een knappe 34ste plaats op op 50 deelnemers. Met een voorzichtige start had ze dit nooit voor elkaar gekregen. Jeroen, de papa van Yannick, mengde zich in het pak van junioren en jonge masters. Zijn intervaltrainingen zijn bewonderingswaardig. Maar als je de basis niet legt (duurlopen), wordt het in wedstrijd een zware klus. Hij werd over de 6.380m 54ste op 56.
In de korte cross leek Bart af te stevenen op een laatste plaats. Maar hij haalde alles uit de kast om een kloof van 50m op de voorlaatste dicht te maken en nog uit te lopen. Bart is een "echte".
De uitslagen:
5/1, Grimbergen, veldloop, cadetten, 2.760m: 15. Yannick VANHERCK 10'06" (op 31).
5/1, Grimbergen, veldloop, scholieren, 3.000m: 34. Marie LAMBERT 13'34" (op 50).
5/1, Grilbergen, veldloop, junioren, masters, 6.380m: 54. Jeroen VANHERCK 26'40" (op 56).
5/1, Grimbergen, veldloop, senioren, korte cross, 2.760m: 27. Bart VANDERSTRAETEN 10'55" (op 28).
10 januari. - De duurlopen als onderbouw van de intervaltrainingen vertaalden zich bij Yannick in een stevige conditie. Dat was in het Prinsenbos in Grimbergen goed zichtbaar. Yannick liep een dijk van een wedstrijd die resulteerde in een vijftiende plaats op 31. In de eerste helft van het peloton dus. Dat belooft voor het aanstaande provinciaal kampioenschap nu zondag in Gooik.
Marie gooide een slechte gewoonte overboord. Gewoonlijk gaat ze iets te voorzichtig van start in de redenering "ik zal de lijken straks wel oprapen", wat zelden lukt(e). Ze nam nu wel een sterke start. Haar papa zag haar als elfde door de eerste bocht vliegen. Na 800m werd ze op de vijftiende plaats geregistreerd. Dat mooie liedje kon niet blijven natuurlijk. Ze zakte geleidelijk weg en in de laatste 300m "viel ze stil". Toch leverde dit een knappe 34ste plaats op op 50 deelnemers. Met een voorzichtige start had ze dit nooit voor elkaar gekregen. Jeroen, de papa van Yannick, mengde zich in het pak van junioren en jonge masters. Zijn intervaltrainingen zijn bewonderingswaardig. Maar als je de basis niet legt (duurlopen), wordt het in wedstrijd een zware klus. Hij werd over de 6.380m 54ste op 56.
In de korte cross leek Bart af te stevenen op een laatste plaats. Maar hij haalde alles uit de kast om een kloof van 50m op de voorlaatste dicht te maken en nog uit te lopen. Bart is een "echte".
De uitslagen:
5/1, Grimbergen, veldloop, cadetten, 2.760m: 15. Yannick VANHERCK 10'06" (op 31).
5/1, Grimbergen, veldloop, scholieren, 3.000m: 34. Marie LAMBERT 13'34" (op 50).
5/1, Grilbergen, veldloop, junioren, masters, 6.380m: 54. Jeroen VANHERCK 26'40" (op 56).
5/1, Grimbergen, veldloop, senioren, korte cross, 2.760m: 27. Bart VANDERSTRAETEN 10'55" (op 28).
Christmas Run Lebbeke: "ik ben eindelijk terug loper!"
29 december. - Na de antikaterloop in Liedekerke half oktober begon de miserie en geraakte ik niet af van mijn hamstringblessure. Ik moest me beperken tot wat loslopen. Sowieso had ik begin november een rustperiode van 3 weken ingelast. Maar zelfs dat bracht geen soelaas. De huisarts raadde aan om me niet alleen op het cardiovasculaire te richten maar ook spierversterkende oefeningen voor de hamstring te doen. Intensieve sessies van anderhalf tot twee uur waren mijn deel. Dat ging gepaard met veel fietsen tot een calorieverbruik van 3200Kcal op een dag. En het gaf wel resultaat want mijn hamstrings zijn intussen veel sterker geworden. Trainer Erik gaf geen fiat voor deze Christmas run. Maar de drang was sterker dan de ratio. Ik wou me terug een 'loper' voelen. Het was me een raadsel welk niveau ik zou halen zonder intervaltrainingen en lange duurlopen. Ik hoopte ergens uit te komen rond de 4'20 à 4'30 per km. Mijn start was veel te snel: 3'54/km na 500 meter en 4'00/km na 1 km. Halfweg kwam ik door in 4'11 per km. Toen was ik al erg diep gegaan. Ik dacht dat ik de man met de hamer zou tegen komen in de tweede wedstrijdhelft. Gelukkig kon ik de hele tweede ronde achter de eerste vrouw uit de wind lopen. En dat voel je wel want de wind blies sommige stukken echt wel hard tegen. Ik kon wonder boven wonder de eerste vrouw nog steeds volgen. Ik durfde echter nog niet versnellen. Dat gebeurde wel op 400 meter van de meet. Ik ging echt diep want ik moest bijna overg*v*n. De dame zal het wel niet geapprecieerd hebben dat ik 5 km achter haar liep en haar dan de laatste 400 meter achter liet. Maar that's part of the game. En het was niet aan mij om na twee maand zonder serieuze training de kop te nemen. Ik eindigde in 4'13 per km. Een serieuze opsteker gezien de regen, de koude, de wind en de soms gladde en modderige stukken. Zou het dan toch waar zijn dat sterkere (hamstring)spieren je nog doen sneller lopen?!
… Er werd geen uitslag opgemaakt...
29 december. - Na de antikaterloop in Liedekerke half oktober begon de miserie en geraakte ik niet af van mijn hamstringblessure. Ik moest me beperken tot wat loslopen. Sowieso had ik begin november een rustperiode van 3 weken ingelast. Maar zelfs dat bracht geen soelaas. De huisarts raadde aan om me niet alleen op het cardiovasculaire te richten maar ook spierversterkende oefeningen voor de hamstring te doen. Intensieve sessies van anderhalf tot twee uur waren mijn deel. Dat ging gepaard met veel fietsen tot een calorieverbruik van 3200Kcal op een dag. En het gaf wel resultaat want mijn hamstrings zijn intussen veel sterker geworden. Trainer Erik gaf geen fiat voor deze Christmas run. Maar de drang was sterker dan de ratio. Ik wou me terug een 'loper' voelen. Het was me een raadsel welk niveau ik zou halen zonder intervaltrainingen en lange duurlopen. Ik hoopte ergens uit te komen rond de 4'20 à 4'30 per km. Mijn start was veel te snel: 3'54/km na 500 meter en 4'00/km na 1 km. Halfweg kwam ik door in 4'11 per km. Toen was ik al erg diep gegaan. Ik dacht dat ik de man met de hamer zou tegen komen in de tweede wedstrijdhelft. Gelukkig kon ik de hele tweede ronde achter de eerste vrouw uit de wind lopen. En dat voel je wel want de wind blies sommige stukken echt wel hard tegen. Ik kon wonder boven wonder de eerste vrouw nog steeds volgen. Ik durfde echter nog niet versnellen. Dat gebeurde wel op 400 meter van de meet. Ik ging echt diep want ik moest bijna overg*v*n. De dame zal het wel niet geapprecieerd hebben dat ik 5 km achter haar liep en haar dan de laatste 400 meter achter liet. Maar that's part of the game. En het was niet aan mij om na twee maand zonder serieuze training de kop te nemen. Ik eindigde in 4'13 per km. Een serieuze opsteker gezien de regen, de koude, de wind en de soms gladde en modderige stukken. Zou het dan toch waar zijn dat sterkere (hamstring)spieren je nog doen sneller lopen?!
… Er werd geen uitslag opgemaakt...
Stijn is van podium niet weg te slaan
3 december. - De ene week is de andere niet voor Stijn en zijn hond Lorko. Er stonden twee wedstrijdweekends met prachtige technische omlopen in Lilse bergen en Oss op het programma. In de Lilse bergen stapelden de fouten zich op, waardoor de eerste plaats verloren was. Het resultaat viel uiteindelijk nog mee: zilver op de laatste Belgische wedstrijd van het jaar. Een week later langs en op de motorcrossbaan in het Nederlandse Oss ging het foutloos en had Stijn 9 seconden voor op de tweede en 10 seconden op de derde. In Nederland is de organisatie altijd top en de uitslagen zijn via een schipsysteem live te volgen op het internet en de smartphone.
De uitslagen:
24/11, Lilse bergen, canicross, korte afstand: 2,9 km: 2. Stijn GYSELINCK (met Lorko).
01/12, Oss (Nederland), canicross, korte afstand 2,7km: 1. Stijn GYSELINCK (met Lorko).
Marie afgeremd door overlopende kleuter
18 november. - De AAV-wedstrijdlopers waren afgelopen weekeinde op drie fronten aan de slag: Marie in Nijvel, Yannick en Jeroen in Kortenberg en Bart in Duffel.
In het park "La Dodaine" in Nijvel haalde Marie net geen top-tien. Zoals elke zaterdag was ze erg vroeg uit de veren om te gaan werken bij de bakker. Aan de start was ze er dan ook niet gerust op en vertrok ze te traag. Dat doet ze wel meer en dat is een werkpunt. Om dan nog min of meer in de wedstrijd te komen, is vaak onbegonnen werk. Wat ze wel goed deed, is opschuiven. Vanuit vijftiende stelling rukte ze op naar plaats twaalf met uitzicht op de elfde plaats. Die heeft ze ook gehaald na een sterke finale. Ze probeerde zelf bij de eerste tien te komen, maar ze moest abrupt stoppen voor een overlopende kleuter, die blijkbaar voorrang van rechts had. "Ik was mijn cadans kwijt en moest weer een plaats inleveren."
In Kortenberg, waar de deelnemers een paar stevige hellingen en afdalingen voorgeschoteld krijgen, liep Yannick een knappe wedstrijd. Hij werd twaalfde in een kwalitatief sterk bezette wedstrijd. Ook Jeroen kon het pittige parcours smaken. In een gezamenlijke wedstrijd met junioren werd hij 37ste en 28ste master.
In Kortenberg staat geen korte cross op het programma. Bart moest dus uitwijken naar Duffel. In een razends snelle wedstrijd over net geen 3 kilometer kon Bart de laatste plaats niet ontwijken. "Te veel kwaliteit in de koers", meldde hij.
In de canicross in Hofstade, die hij zelf mee organiseerde, behaalde Stijn de eerste plaats bij de steppers. Zijn bondgenoot in die race was Bia. In de canicross behaalde hij de bronzen medaille met Lorko. Er daagde een recordaantal deelnemers op, als we het goed hebben zo'n 375!
3 december. - De ene week is de andere niet voor Stijn en zijn hond Lorko. Er stonden twee wedstrijdweekends met prachtige technische omlopen in Lilse bergen en Oss op het programma. In de Lilse bergen stapelden de fouten zich op, waardoor de eerste plaats verloren was. Het resultaat viel uiteindelijk nog mee: zilver op de laatste Belgische wedstrijd van het jaar. Een week later langs en op de motorcrossbaan in het Nederlandse Oss ging het foutloos en had Stijn 9 seconden voor op de tweede en 10 seconden op de derde. In Nederland is de organisatie altijd top en de uitslagen zijn via een schipsysteem live te volgen op het internet en de smartphone.
De uitslagen:
24/11, Lilse bergen, canicross, korte afstand: 2,9 km: 2. Stijn GYSELINCK (met Lorko).
01/12, Oss (Nederland), canicross, korte afstand 2,7km: 1. Stijn GYSELINCK (met Lorko).
Marie afgeremd door overlopende kleuter
18 november. - De AAV-wedstrijdlopers waren afgelopen weekeinde op drie fronten aan de slag: Marie in Nijvel, Yannick en Jeroen in Kortenberg en Bart in Duffel.
In het park "La Dodaine" in Nijvel haalde Marie net geen top-tien. Zoals elke zaterdag was ze erg vroeg uit de veren om te gaan werken bij de bakker. Aan de start was ze er dan ook niet gerust op en vertrok ze te traag. Dat doet ze wel meer en dat is een werkpunt. Om dan nog min of meer in de wedstrijd te komen, is vaak onbegonnen werk. Wat ze wel goed deed, is opschuiven. Vanuit vijftiende stelling rukte ze op naar plaats twaalf met uitzicht op de elfde plaats. Die heeft ze ook gehaald na een sterke finale. Ze probeerde zelf bij de eerste tien te komen, maar ze moest abrupt stoppen voor een overlopende kleuter, die blijkbaar voorrang van rechts had. "Ik was mijn cadans kwijt en moest weer een plaats inleveren."
In Kortenberg, waar de deelnemers een paar stevige hellingen en afdalingen voorgeschoteld krijgen, liep Yannick een knappe wedstrijd. Hij werd twaalfde in een kwalitatief sterk bezette wedstrijd. Ook Jeroen kon het pittige parcours smaken. In een gezamenlijke wedstrijd met junioren werd hij 37ste en 28ste master.
In Kortenberg staat geen korte cross op het programma. Bart moest dus uitwijken naar Duffel. In een razends snelle wedstrijd over net geen 3 kilometer kon Bart de laatste plaats niet ontwijken. "Te veel kwaliteit in de koers", meldde hij.
In de canicross in Hofstade, die hij zelf mee organiseerde, behaalde Stijn de eerste plaats bij de steppers. Zijn bondgenoot in die race was Bia. In de canicross behaalde hij de bronzen medaille met Lorko. Er daagde een recordaantal deelnemers op, als we het goed hebben zo'n 375!
Credits: Cindy's pictures
Stijn: Belgisch kampioen nu ook Vlaams kampioen!
5 november. - Stijn is na Belgisch kampioen nu ook Vlaams kampioen cani-cross geworden. Hij won in Kruibeke de korte cross (3km) met Bia en werd tweede op lange afstand (6km) met Lorko. "Geradbraakt door de laatste zware weken", luidde zijn commentaar. "Misschien niet mijn beste idee om deel te nemen aan het VK na het BK, het EK en meteen erna het WK in Zweden. Maar het competitiebeest in mij was nog altijd niet gesloopt. De dubbel lukte net niet in Kruibeke. Op de lange afstand had ik door een niet te beste loting geen goede start, maar we gingen ervoor en werden tweede op zes seconden van de winnaar. Daarna kwam de korte afstand met Bia. Ik schraapte alles nog eens bijeen om te knallen in de regen. Resultaat: Vlaams kampioen op de korte afstand. Zo trots op haar dat we dit hebben kunnen realiseren in de snelste tijd scratch, en met twaalf seconden voorsprong op de nummer in onze categorie. Het was een leuke clash op beide afstanden!"
5 november. - Stijn is na Belgisch kampioen nu ook Vlaams kampioen cani-cross geworden. Hij won in Kruibeke de korte cross (3km) met Bia en werd tweede op lange afstand (6km) met Lorko. "Geradbraakt door de laatste zware weken", luidde zijn commentaar. "Misschien niet mijn beste idee om deel te nemen aan het VK na het BK, het EK en meteen erna het WK in Zweden. Maar het competitiebeest in mij was nog altijd niet gesloopt. De dubbel lukte net niet in Kruibeke. Op de lange afstand had ik door een niet te beste loting geen goede start, maar we gingen ervoor en werden tweede op zes seconden van de winnaar. Daarna kwam de korte afstand met Bia. Ik schraapte alles nog eens bijeen om te knallen in de regen. Resultaat: Vlaams kampioen op de korte afstand. Zo trots op haar dat we dit hebben kunnen realiseren in de snelste tijd scratch, en met twaalf seconden voorsprong op de nummer in onze categorie. Het was een leuke clash op beide afstanden!"
Zelfkastijding aan de Pitstop in Droeshout
4 november. - Vier AAV'ers gingen de uitdaging aan om de sompige en hobbelige omloop aan de Pitstop in Droeshout te trotseren. Ze mogen gefeliciteerd worden voor hun zelfkastijding. Er stonden zes crossen in het Vlaams landsgedeelte op het programma. Een gevolg was dat er maar weinig crossers naar de Sint-Paulusgemeente afzakten, mede door het overvloedige regenweer. Yannick mocht de spits afbijten bij de cadetten. Hij trok goed zijn streng en toonde nog maar eens aan dat hij uit het goede atletiekhout gesneden is. Hij werd knap negende. Op de intervaltrainingen doet hij het uitstekend. Maar met meer basistraining (lees duurlopen) wordt hij gewis nog veel beter. Daarna was het de beurt aan Marie. Ze startte behoedzaam omdat ze bevreesd was voor de (lange) afstand en het labeurwerk. De scholieren moesten samen met de masters +50 het veld in, waardoor er flink wat geduwd en getrokken wordt en zoals we Marie kennen, houdt ze daar niet van. Beetje bij beetje viel ze terug . In de laatste halve ronde haalde ze alles uit de kast om toch nog als elfde te finishen. Jeroen kreeg voor de 6,8km lange wedstrijd met junioren en masters -50 veel kwaliteit te bekampen. Hij was bang om laatste te worden. Maar dat gebeurde niet. Jeroen is een taaie. Hij hield drie man achter zich en werd zestiende. Bart kreeg de korte cross over 2,5km voorgeschoteld. De laatste wedstrijd van een lange, natte middag met enkele, jonge klasse-mannen aan de start, kende een boeiend verloop en een prangende eindspurt met vier. In al dat geweld slaagde Bart erin overeind te blijven. De laatste plaats kon hij niet ontwijken, maar hij beperkte de schaduw.
De uitslagen:
3/11, Opwijk, veldloop, cadetten 2.936m: 9. Yannick VANHERCK 9'34" (op 20).
3/11, Opwijk, veldloop, scholieren 3.222m: 11. Marie LAMBERT 13'37" (op 13).
3/11, Opwijk, veldloop, junioren en masters -50: 16. Jeroen VANHERCK 29'22" (op 19)
3/11, Opwijk, veldloop, korte cross mannen, 2,542m: 20. Bart VANDERSTRAETEN 10'22" (op 20).
Marie helpt VAC-scholieren aan negende plaats in CrossCup Relays
28 oktober. - Marie maakte deel uit van de scholierenploeg in de Relays van de CrossCup, voor het eerst aan het Donkmeer in Berlare. Marie was gevraagd om de eerste 1.000m voor haar rekening te nemen. Na een voorzichtige start draaide ze als 27ste op 37 het veld in. Ze bleef een tijdje op die plaats hangen, maar als haar diesel op gang kwam, stak ze een trio atleten voorbij. De meisjes die ze voorbij had gestoken, snelden haar in de zandstrook weer voorbij. Ze gaf de wisselstok door in 27ste stelling aan Myrte Choveau, die naar voren knalde om op plaats 13 Hendrikje Van Eenaeme te lanceren voor de laatste aflossing. Die dook de top-tien binnen om als negende te finishen. "Trots op Marie, die niet op het toppunt van haar kunnen kon presteren, aangezien ze opgescheept was met een stevige hoest", aldus papa Lambert.
De uitslag;
27/10, Berlare, proloog CrossCup: relays scholieren: 9. VAC (met Marie) 16"59 (op 37).
Julie en Stijn veroveren zilver en brons op het EK canicross in Chevetogne
21 oktober. - Op het EK canicross in Chevetogne (provincie Namen) hebben Stijn Gyselinck en Jurie Arijs brons en zilveren behaald. Stijn veroverde zijn eremetaal in de relays. De nationale ploeg (met Stijn) waren de op twee na snelsten in de aflossing. De wedstrijden leken op een veldslag in onnoemelijk veel modder en water. Het heeft er drie dagen onophoudelijk geregend. De valpartijen waren legio. Tientallen deelnemers (vooral de crossers met fiets) belandden op de spoed met gebroken of gekneusde ribben, verstuikte enkels en andere vervelende letsels. Verschillende ingeschreven atleten zagen het niet zitten en startten niet. Toch werd het een internationaal sterk bezette wedstrijd. Er dienden tweemaal 5,5km gelopen te worden: zaterdag en zondag. De eerste dag werd Stijn met Lorko de op één na snelste Belg op de zeventiende plaats. De tweede dag zakte het duo weg naar de 22ste plaats. "Ik liep niet meer voluit om geen onnodige risico's meer te nemen en reserves op te bouwen voor de aflossingen", aldus Stijn. Dat bleek de juiste tactiek te zijn. Het Belgische trio behaalde brons. De Fransen stonden op het hoogste schavotje. Het zilver was voor de Britten.
Bij de junioren behaalde Julie onverwacht zilver in de individuele wedstrijd met de broer van Lorko. Dat bewijst haar grote talent.
Stijn is inmiddels vertrokken richting Zweden voor het WK dat op 24, 25 en 27 oktober plaatsvindt.
21 oktober. - Op het EK canicross in Chevetogne (provincie Namen) hebben Stijn Gyselinck en Jurie Arijs brons en zilveren behaald. Stijn veroverde zijn eremetaal in de relays. De nationale ploeg (met Stijn) waren de op twee na snelsten in de aflossing. De wedstrijden leken op een veldslag in onnoemelijk veel modder en water. Het heeft er drie dagen onophoudelijk geregend. De valpartijen waren legio. Tientallen deelnemers (vooral de crossers met fiets) belandden op de spoed met gebroken of gekneusde ribben, verstuikte enkels en andere vervelende letsels. Verschillende ingeschreven atleten zagen het niet zitten en startten niet. Toch werd het een internationaal sterk bezette wedstrijd. Er dienden tweemaal 5,5km gelopen te worden: zaterdag en zondag. De eerste dag werd Stijn met Lorko de op één na snelste Belg op de zeventiende plaats. De tweede dag zakte het duo weg naar de 22ste plaats. "Ik liep niet meer voluit om geen onnodige risico's meer te nemen en reserves op te bouwen voor de aflossingen", aldus Stijn. Dat bleek de juiste tactiek te zijn. Het Belgische trio behaalde brons. De Fransen stonden op het hoogste schavotje. Het zilver was voor de Britten.
Bij de junioren behaalde Julie onverwacht zilver in de individuele wedstrijd met de broer van Lorko. Dat bewijst haar grote talent.
Stijn is inmiddels vertrokken richting Zweden voor het WK dat op 24, 25 en 27 oktober plaatsvindt.
Stijn Belgisch kampioen cani-cross korte afstand in Genk
|
9 oktober. Stijn is met Lorko Belgisch kampioen cani-cross korte afstand geworden in Sledderlo bij Genk. Zowel zaterdag als zondag was het duo de snelste op een parcours dat hen op het lijf geschreven. Stijn en Lorko lopen op 17 oktober het Europees kampioenschap in Chevetogne in de provincie Namen. Op het einde van de maand verschijnen ze aan de start van het WK in Zweden.
|
Vermoeide Koen knap zevende in Liedekerke
Koen werd knap zevende in de Anti-katerloop in Liedekerke. "Mijn voorbereiding was niet ideaal, want ik heb de ganse week in de tuin gewerkt", aldus Koen. "Het meeste heb ik dan nog gedaan daags voor de wedstrijd. de hele dag bomen en struiken uitdoen, sleuren met boomstammen, alles samen voor 30.000 stappen. Vorig jaar was dit mijn eerste wedstrijd, na mijn afscheid aan de schaakwereld. Mijn niveau is op één jaar natuurlijk serieus gestegen. En dat vertaalde zich ook in een prima tijd, die maar liefst 6 min.40 seconden sneller was. Ik liep de 10km in 41'20", goed voor de zevende plaats. Deze wedstrijd was echt iets kleinschaligs. Amper 23 lopers voor de langste afstand, waardoor ik haast de hele tijd alleen liep. Ik kon me niet optrekken aan andere lopers om nog een betere tijd na te streven. Maar gezien de fysiek zware arbeid van de dag voordien, ben ik best wel tevreden over mijn wedstrijd. De week voordien werd Bart vijftiende in de Groenloop in Aalst. Hij liep de 6km in 25'03". Lore Saerens werd tweede in de scholenveldloop in Merchtem. In Opwijk werd de scholenveldloop afgelast wegens wateroverlast in het park. De uitslagen: 29/9: Aalst, groenloop 6km: 15. Bart VANDERSTRAETEN 25'03" (op 6). 6/10, Liedekerke, wegwedstrijd 10km: 7. Koen MICHIELS 41'20 (op 23). |
Goud voor Marie en Helena
8 september. – Marie en Helena sloten hun seizoen af in Machelen, op een gloednieuwe baan in een nieuwe infrastructuur. Beiden wonnen hun wedstrijd. Voor Marie was het haar eerste overwinning ooit. Ze koos voor de 300m, een afstand die haar beter moet liggen dan de vele 800m-wedstrijden waaraan ze dit seizoen deelnam. Ze waren met z’n tweeën. Ze had veel stress. Ze was al van 5 uur wakker. Ze werkt namelijk in een bakkerij om wat bij te verdienen. Haar start was niet denderend. Al na 100m werd ze bijgehaald door haar tegenstreefster in de baan achter haar. Maar Marie bood weerstand. Ze hees zich op haar beurt op haar hoogte en nam afstand van haar op 70m van de streep. Ze liet een tijd optekenen van 48”56 tegen 48”99 voor Samantha Geeeroms.
Helena wilde ook een 300m te lopen, maar ze is zoveel beter op 1.000m, die gezamenlijk met de scholieren gelopen werd. Ne een moeilijke start stokte het tempo door een stevige regenvlaag. Een scholiere versnelde. Amandia Timmermans, een tweedejaarscadet uit Grimbergen, sprong op de trein, maar bij het ingaan van de laatste ronde dichtte Helena het gat. Na een zij aan zij met Tmmermans nam ze het overwicht in de laatste 20m om in haar categorie te winnen in 3’19”47.
De Molenloop is een klassieker voor de joggers uit de streek. Bart sleepte er een twaalfde plaats uit de brand. De 6km legde hij af in 24’54”. Vader (Steven) en dochter (Lore) bleven in elkaars vaarwater. Lore bewijst over vele uithouding te beschikken.
Jeugdtrainster Charlotte waagde zich aan haar eerste wedstrijd in het kader van het provinciaal kampioenschap Halve marathon in Gooik, waar ze aan de inleidende wedstrijd over 5,3km deelnam. Ze werd 48ste en negende vrouw in 27’30”, een fraai debuut!
De uitslagen:
7/9, Machelen, 300m scholieren: 1. Marie LAMBERT 48”56 (op 2)
7/9, Machelen, 1000m cadetten: 1. Helena LAMBERT 3’19”47 (op 4) (cadetten en scholieren samen: 2de op 8).
8/9, Malderen, Molenloop 6km: 12. Bart VANDERSTRAETEN 24’54”; 44. Lore SAERENS 30’39”; 45. Steven SAERENS 30’41” (op 127).
8/9, Gooik, jogging 5,3km: 48. Cathleen DE BOECK (27’30”, gemiddelde van 11,39 per uur)(op 143).
Koen Michiels .
8 september. – Marie en Helena sloten hun seizoen af in Machelen, op een gloednieuwe baan in een nieuwe infrastructuur. Beiden wonnen hun wedstrijd. Voor Marie was het haar eerste overwinning ooit. Ze koos voor de 300m, een afstand die haar beter moet liggen dan de vele 800m-wedstrijden waaraan ze dit seizoen deelnam. Ze waren met z’n tweeën. Ze had veel stress. Ze was al van 5 uur wakker. Ze werkt namelijk in een bakkerij om wat bij te verdienen. Haar start was niet denderend. Al na 100m werd ze bijgehaald door haar tegenstreefster in de baan achter haar. Maar Marie bood weerstand. Ze hees zich op haar beurt op haar hoogte en nam afstand van haar op 70m van de streep. Ze liet een tijd optekenen van 48”56 tegen 48”99 voor Samantha Geeeroms.
Helena wilde ook een 300m te lopen, maar ze is zoveel beter op 1.000m, die gezamenlijk met de scholieren gelopen werd. Ne een moeilijke start stokte het tempo door een stevige regenvlaag. Een scholiere versnelde. Amandia Timmermans, een tweedejaarscadet uit Grimbergen, sprong op de trein, maar bij het ingaan van de laatste ronde dichtte Helena het gat. Na een zij aan zij met Tmmermans nam ze het overwicht in de laatste 20m om in haar categorie te winnen in 3’19”47.
De Molenloop is een klassieker voor de joggers uit de streek. Bart sleepte er een twaalfde plaats uit de brand. De 6km legde hij af in 24’54”. Vader (Steven) en dochter (Lore) bleven in elkaars vaarwater. Lore bewijst over vele uithouding te beschikken.
Jeugdtrainster Charlotte waagde zich aan haar eerste wedstrijd in het kader van het provinciaal kampioenschap Halve marathon in Gooik, waar ze aan de inleidende wedstrijd over 5,3km deelnam. Ze werd 48ste en negende vrouw in 27’30”, een fraai debuut!
De uitslagen:
7/9, Machelen, 300m scholieren: 1. Marie LAMBERT 48”56 (op 2)
7/9, Machelen, 1000m cadetten: 1. Helena LAMBERT 3’19”47 (op 4) (cadetten en scholieren samen: 2de op 8).
8/9, Malderen, Molenloop 6km: 12. Bart VANDERSTRAETEN 24’54”; 44. Lore SAERENS 30’39”; 45. Steven SAERENS 30’41” (op 127).
8/9, Gooik, jogging 5,3km: 48. Cathleen DE BOECK (27’30”, gemiddelde van 11,39 per uur)(op 143).
Koen Michiels .
Koen zevende in Meldert
2 september. - Koen besliste pas op het laatste ogenblik om aan deze wedstrijd in de hitte deel te nemen. Hij was een dagje vroeger thuis van zee. “De parcourskennis ontbrak me: ik ging uit van een vrij vlak parcours op straat, maar het tegendeel bleek waar: veel veld- en kasseiwegen en zeker niet vlak. Eén ding had ik me voorgenomen: 10 km egaal lopen. De richttijd was 4'08'' per km. Maar dat bleek door de hitte en het lastige parcours helemaal niet mogelijk. De eerste km was nog in 4'08''. Maar toen we een veldweg bergop moesten nemen, stokte het tempo naar 4'16. Halfweg stonden de benen op ontploffen. De verzuring was enorm. De strandlopen eisten hun tol. Toch slaagde niemand er in om me in te halen. Halfweg de 2e ronde naderde ik op 3 lopers. Na 7 km kon ik er één inhalen. Die 2 anderen inhalen, leek me onmogelijk: ik had niet meer de kracht, dacht ik. Toch snelde ik op 500 meter van het einde de 2e loper voorbij. En zo waar, dankzij een sterke eindsprint, kon ik ook de 3e loper nog inhalen op 100 meter van de streep. Goed voor een 7e plaats. De opkomst viel wel tegen: slechts 74 lopers op de langste afstand. Het warme weer had er zeker mee te maken. Ik eindigde in 43'15''. Gezien het moeilijke parcours, de zware trainingsweek aan zee, de warmte én het af en toe zondigen op vlak van eten en drinken door de vakantie kan ik hier wel blij mee zijn. “
Bart was in de 5km gestart. Maar hij was niet in zijn gewone doen. Het was te warm voor hem. Maar ook dan was hij temposterk. Hij liep als vijftiende over de streep in 23’12” of tegen bijna 13km per uur.
De uitslagen:
31/8, Meldert, jogging, 5km: 15. Bart VANDERSTRAETEN 23’12” (op 118).
31/8, Meldert, jogging, 10km: 7. Koen MICHIELS 43’15” (op 74).
2 september. - Koen besliste pas op het laatste ogenblik om aan deze wedstrijd in de hitte deel te nemen. Hij was een dagje vroeger thuis van zee. “De parcourskennis ontbrak me: ik ging uit van een vrij vlak parcours op straat, maar het tegendeel bleek waar: veel veld- en kasseiwegen en zeker niet vlak. Eén ding had ik me voorgenomen: 10 km egaal lopen. De richttijd was 4'08'' per km. Maar dat bleek door de hitte en het lastige parcours helemaal niet mogelijk. De eerste km was nog in 4'08''. Maar toen we een veldweg bergop moesten nemen, stokte het tempo naar 4'16. Halfweg stonden de benen op ontploffen. De verzuring was enorm. De strandlopen eisten hun tol. Toch slaagde niemand er in om me in te halen. Halfweg de 2e ronde naderde ik op 3 lopers. Na 7 km kon ik er één inhalen. Die 2 anderen inhalen, leek me onmogelijk: ik had niet meer de kracht, dacht ik. Toch snelde ik op 500 meter van het einde de 2e loper voorbij. En zo waar, dankzij een sterke eindsprint, kon ik ook de 3e loper nog inhalen op 100 meter van de streep. Goed voor een 7e plaats. De opkomst viel wel tegen: slechts 74 lopers op de langste afstand. Het warme weer had er zeker mee te maken. Ik eindigde in 43'15''. Gezien het moeilijke parcours, de zware trainingsweek aan zee, de warmte én het af en toe zondigen op vlak van eten en drinken door de vakantie kan ik hier wel blij mee zijn. “
Bart was in de 5km gestart. Maar hij was niet in zijn gewone doen. Het was te warm voor hem. Maar ook dan was hij temposterk. Hij liep als vijftiende over de streep in 23’12” of tegen bijna 13km per uur.
De uitslagen:
31/8, Meldert, jogging, 5km: 15. Bart VANDERSTRAETEN 23’12” (op 118).
31/8, Meldert, jogging, 10km: 7. Koen MICHIELS 43’15” (op 74).
Zilver op het PK in Huizingen
26 augustus. - Helena en Marie pakten zilver op het P.K. aflossingen in Huizingen. Op de 4 x 800 m alle categorieën had VAC een ploeg met cadetten en scholieren samengesteld. Met 33 graden op de thermometer in een met zon overgoten stadion, waar veel volk was opgekomen, startte Marie als eerste. Ze liep mee op kop tot zo’n 100 m van haar aflossing met de tweede loopster van V.A.C., haar zus Helena. Marie viel stil en verloor zo’n 30 m in de laatste rechte lijn. Helena zette de situatie recht in een halve ronde, herstelde even in het zog van de koploopster en knalde dan weg om zelf koploopster te worden en een gat te slaan van zo’n vijftig meter. Toen nam Hendrikje over als voorlaatste loopster. Die liep een eerste sterke 400m, maar begon dan zienderogen te verzwakken om uiteindelijk de stok aan Myrte door te geven met zo’n twintig meter voorsprong. Myrte zou het wel afmaken. Maar aan de vooravond had ze, ook al in Huizingen, een 1500m gelopen in een pr van 5’02” en voor dat ze aan haar 800m begon had ze al een 100m-wedstrijd in de benen. Die inspanningen in de hitte betaalde ze cash. Myrthe werd zowaar ingelopen en ter plaatse gelaten door een atlete van Pegasus. Samenvattend veroverden Marie en Helena zilver, maar het had even goed goud kunnen zijn. Bovendien, hadden ze in de categorie cad/schol gelopen, dan was de titel voor hen. De titel ging nu naar Dilbeek in een tijd van 10’45’.
De uitslagen:
25/8, Huizingen, PK aflossingen, 4 x 800m AC: 2. VAC (met de Lamberts) 10’27”97 (op 4)
Nog geen BK voor Helena
23 augustus - Op de “Sprintmeeting” in Oordegem waren niet alleen de drie Borlées aanwezig, ook de zussen Lambert waren van de partij. Helena is op zoek naar het minimum om aan het BK te mogen deelnemen. Ze kwam nog twee seconden te kort over de 800m. . De acht cadetten vlamden er op los in het Putbosstadion. Helena liet zich in de kopgroep meedrijven, maar op 150m van de streep was haar liedje gezongen. Ze werd vierde in 2’32”32, ruim vier seconden te veel voor het BK. Marie kreeg maar twee atletes te bekampen. Ze hebben niet op haar gewacht, waardoor ze de hele tijd alleen liep. De wil was er wel, maar de kracht niet. Ze werd derde in 2’43”56.
De uitslagen:
22/8, Oordegem, 800m cadetten: 4. Helena LAMBERT 2’32”32 (op 8).
22/8, Oordegem, 800m scholieren: 3. Marie LAMBERT 2’43”56 (op 3).
Stijn opnieuw op het trail-podium; nu als derde.
Stijn pakt opnieuw een podiumplaats: nu derde!
Stijn heeft de trail-smaak te pakken. Hij koos voor de zesde editie van de "Trail des vieux moulins" in Lierneux. "Mijn keuze-afstand ging naar de 16km met 555 hoogstemeters", vertelt hij. "Een zeer gevarieerd en uitdagend parcours. Ik kon bijna heel de wedstrijd in de top 3 lopen tot er op een moeilijk gedeelte naar het einde toe een zeer behendige veteraan terug kwam, de kop nam en uiteindelijk ook won. Na die passage leek voor mij het podium verloren. Door wat meer risico te nemen in de afdalingen en een versnelling hoger te schakelen kon ik nog derde worden. Zeer tevreden op zo'n zware omloop en na een koortsaanval op de dag van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart."
Stijn heeft de trail-smaak te pakken. Hij koos voor de zesde editie van de "Trail des vieux moulins" in Lierneux. "Mijn keuze-afstand ging naar de 16km met 555 hoogstemeters", vertelt hij. "Een zeer gevarieerd en uitdagend parcours. Ik kon bijna heel de wedstrijd in de top 3 lopen tot er op een moeilijk gedeelte naar het einde toe een zeer behendige veteraan terug kwam, de kop nam en uiteindelijk ook won. Na die passage leek voor mij het podium verloren. Door wat meer risico te nemen in de afdalingen en een versnelling hoger te schakelen kon ik nog derde worden. Zeer tevreden op zo'n zware omloop en na een koortsaanval op de dag van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart."
Met toppers als Willem Van Schuerbeeck, Lander Van Droogenbroeck en Astrid Verhoeven stond er heel schoon volk aan de start van de corrida in Merchtem met ook onze Koen. "Ik startte zoals gewoonlijk heel snel: 3'43 en 3'59 na de eerste 2 km. Helaas kon ik dat tempo niet volhouden en begon ik serieus te vertragen. Nu volgden tijden van 4'21 en 4'26 per km. Ik ging wel nog niet voluit. Ik besloot mijn krachten te sparen. Maar het moment om te versnellen kwam maar niet. Ik had schrik om mezelf op te blazen. Bij het begin van de laatste ronde - als ik dan eindelijk wou versnellen - kreeg ik steken. Ik moest even het tempo laten zakken. Gelukkig kwam ik er opnieuw door. Tijdens de laatste 2 km kon ik dan toch nog serieus versnellen en zo waar nog 7 lopers inhalen. Mijn laatste kilometer was er zelfs één in 3'38! Dit was voor mij het bewijs dat ik te lang gewacht had om alle registers open te trekken. Ik was licht ontgoocheld over mijn tijd: 49'23. Ik had immers gehoopt een tijd te kunnen lopen in de buurt van de 48 minuten. Toch mag ik best fier zijn op mijn 43ste plaats op 281 lopers, zeker gezien het sterke deelnemersveld. Amber was ook in de uitslag terug te vinden, maar dat was om een vriendin te gangmaken.
Je neemt het niet voor mogelijk, maar Bart is andermaal elfde geworden. Op uitzondering van de jogging in Imde, waar hij tiende werd, eindigt hij bijna altijd als elfde. Dus nu ook weer in de jogging over 6 km in Merchtem. Linda legde beslag op de 61ste plaats (op 218).
Helena nam voor het eerst deel aan een Flanders Cup; het naprogramma wel te verstaan. Bij het zien van atleten van over de hele wereld in Kessel-Lo was ze danig onder de indruk van al dat loopgeweld. Dat het weer zo slecht was, leek haar niet te deren. Toen het startschot weerklonk van een reeks met twaalf kreeg ze een fikse regenbui over zich heen. Helena vatte post op plaats drie in de eerste bocht. Tegen de wind in viel de groep stil. Na een doortochttijd van 1'18" zat een goede tijd er niet meer in. Met de wind in de rug begon de finale. Er scheidde zich een groepje van zes af, waaronder Helena. Ze moest een meter toegeven op de beste drie en werd verdienstelijk vierde in 2'33"49. Dat is vier seconden boven haar besttijd, maar gezien de weersomstandigheden toch een opsteker.
De uitslagen:
16/8, Merchtem: corrida 12,5km: 43. Koen MICHIELS 49'23"; 145. Amber TEUGELS 58'46" (op 281).
16/8, Merchtem, jogging 6km: 11. Bart VANDERSTRAETEN 22'41"; 61. LInda DE RIDDER 27'21" (op 218).
17/8, Kessel-Lo, Flanders Cup 800m f) 4. Helena LAMBERT 2'33"49 op 12).
18/8, Lierneux, trail 16km: 3. Stijn GYSELINCK 1.21'46" (op 150).
Je neemt het niet voor mogelijk, maar Bart is andermaal elfde geworden. Op uitzondering van de jogging in Imde, waar hij tiende werd, eindigt hij bijna altijd als elfde. Dus nu ook weer in de jogging over 6 km in Merchtem. Linda legde beslag op de 61ste plaats (op 218).
Helena nam voor het eerst deel aan een Flanders Cup; het naprogramma wel te verstaan. Bij het zien van atleten van over de hele wereld in Kessel-Lo was ze danig onder de indruk van al dat loopgeweld. Dat het weer zo slecht was, leek haar niet te deren. Toen het startschot weerklonk van een reeks met twaalf kreeg ze een fikse regenbui over zich heen. Helena vatte post op plaats drie in de eerste bocht. Tegen de wind in viel de groep stil. Na een doortochttijd van 1'18" zat een goede tijd er niet meer in. Met de wind in de rug begon de finale. Er scheidde zich een groepje van zes af, waaronder Helena. Ze moest een meter toegeven op de beste drie en werd verdienstelijk vierde in 2'33"49. Dat is vier seconden boven haar besttijd, maar gezien de weersomstandigheden toch een opsteker.
De uitslagen:
16/8, Merchtem: corrida 12,5km: 43. Koen MICHIELS 49'23"; 145. Amber TEUGELS 58'46" (op 281).
16/8, Merchtem, jogging 6km: 11. Bart VANDERSTRAETEN 22'41"; 61. LInda DE RIDDER 27'21" (op 218).
17/8, Kessel-Lo, Flanders Cup 800m f) 4. Helena LAMBERT 2'33"49 op 12).
18/8, Lierneux, trail 16km: 3. Stijn GYSELINCK 1.21'46" (op 150).
Stijn wint nu ook trail in La Roche
11 augustus. - Nadat hij vorige week met een dosis geluk de trail van de Grand Ballon (de hoogste berg in de Vogezen, 1.424m) had gewonnen, breide Stijn een vervolg aan zijn succes in La Roche, nu zonder enige discussie. Hij won de tiende editie van de Trail des fantomes, een klassieker in het trail-milieu. "Ik koos voor de afsluiter: de 10,7km met 410 hoogtemeters, en één rivier-oversteek. Deze keer had ik wel een goede start! Ik heb à la Mathieu Van der Poel van in het begin gebeukt. Meteen een snelle spurt naar de eerste helling toe, iedereen bij de keel grijpen om het verschil te maken en vervolgens naar de finish lopen. Het is een leuke overwinning geworden met veel voldoening na de winst door veel geluk vorige week in de Vogezen."
Nadat Marie en Helena een belabberde prestatie hadden neergezet in Dilbeek (ze waren net terug uit vakantie in de bergen en hadden daar te veel pizza's en taartjes gegeten bij oma, zegt Vake Marc). hebben ze de competitie hervat met een 400m-wedstrijd in Aalst: hun eerste ooit! Helena nam vanuit baan twee een uitstekende start. Toen ze hoorde dat ze op kop liep hield ze een beetje in om "niet te ontploffen". Bij het ingaan van de laatste bocht voelde ze dat er nog iets in de tank zat. Van dan af ging ze voluit voor de zege. Ze hield iedereen vlot achter zich om te winnen in 66 sec. Marie startte in baan vier. Ze had goede benen. Maar zoals gewoonlijk gaf ze niet alles. Pas halfweg kwam ze naar voren om tweede te worden met vijf meter achterstand op de winnares. Dat gaf haar veel voldoening, vergeleken met haar 'prestatie' in Dilbeek.
De uitslagen:
11/8, La Roche-en-Ardennes, Trail des fantomes, 10,7km: 1.Stijn GYSELINCK 49'50" (op 197 deelnemers).
11/8, Aalst, 400m cadetten: 1. Helena LAMBERT 66" (op 5).
11/8, Aalst, 400m scholieren: 2. Marie LAMBERT 69" (op 3).
Stijn verovert de Grand Ballon
5 augustus. - Het zat er aan te komen na enkele keren recent tweedes op trails. Eindelijk nummer één! Stijn Gyselinck: "Op de kwart afstand van de Marathon du Grand Ballon van Le Markstein naar Grand Ballon (het dak van de Vogezen, 1.424m!). Maar de manier waarop is haast ondenkbaar! Een geluk bij een ongeluk. Na het missen van de start begon ik aan de achtervolging op het "peloton". Aan een herberg liep ik rechtdoor het bos in. Daar merkte ik al snel dat de pijlen de andere richting uithingen (misschien door ervaring uit de canicross?)… De moed zakte me in de schoenen. Ik keerde terug om de weg te vragen. Na een bevraging bij drie personen vond ik de juiste weg. Blijkbaar hing er een pijtje fout (sabotage volgens de organisatie), en een andere pijl zat verscholen achter een fout geparkeerde wagen...Enerzijds blij op de goede weg te zijn, anderzijds wanhopig door een kilometer extra en het tijdverlies. Opgeven wou ik niet doen op zo'n mooie locatie! Het kon maar een goede training zijn...De "achtervolging" op de koplopers begon...dat dacht ik althans! Die koplopers waren er helemaal niet! Die waren nog verder het bos ingelopen de verkeerde kant uit. Onderweg kreeg ik felicitaties van fotograven en toeschouwers met mijn grote voorsprong. Ik begreep er geen hol van! De drang om te presteren nam het over. De benen waren goed! Zwoegend als een berggeit kwam ik over de finish! De omroeper zei: "Als laatste vertrokken en als eerste over de finish!" Verbaasd, maar ergens ook wel blij dat de prestatie beloond werd. Wat een avontuur!
Maar ook trainingsmaatje Bart Van der Straeten had alle redenen om gelukkig te zijn. In de jogging in Imde (bij Lede) van 8,4 km dook hij na verschillende elfde plaatsen in recente joggings eindelijk de top-10 binnen. Hij werd zelfs achtste senior. Bart liep tegen 14,430 km per uur! Op de 4,2km liep Linda als 46ste binnen in precies 20 minuten. Dat is tegen 12,6 km per uur.
5 augustus. - Het zat er aan te komen na enkele keren recent tweedes op trails. Eindelijk nummer één! Stijn Gyselinck: "Op de kwart afstand van de Marathon du Grand Ballon van Le Markstein naar Grand Ballon (het dak van de Vogezen, 1.424m!). Maar de manier waarop is haast ondenkbaar! Een geluk bij een ongeluk. Na het missen van de start begon ik aan de achtervolging op het "peloton". Aan een herberg liep ik rechtdoor het bos in. Daar merkte ik al snel dat de pijlen de andere richting uithingen (misschien door ervaring uit de canicross?)… De moed zakte me in de schoenen. Ik keerde terug om de weg te vragen. Na een bevraging bij drie personen vond ik de juiste weg. Blijkbaar hing er een pijtje fout (sabotage volgens de organisatie), en een andere pijl zat verscholen achter een fout geparkeerde wagen...Enerzijds blij op de goede weg te zijn, anderzijds wanhopig door een kilometer extra en het tijdverlies. Opgeven wou ik niet doen op zo'n mooie locatie! Het kon maar een goede training zijn...De "achtervolging" op de koplopers begon...dat dacht ik althans! Die koplopers waren er helemaal niet! Die waren nog verder het bos ingelopen de verkeerde kant uit. Onderweg kreeg ik felicitaties van fotograven en toeschouwers met mijn grote voorsprong. Ik begreep er geen hol van! De drang om te presteren nam het over. De benen waren goed! Zwoegend als een berggeit kwam ik over de finish! De omroeper zei: "Als laatste vertrokken en als eerste over de finish!" Verbaasd, maar ergens ook wel blij dat de prestatie beloond werd. Wat een avontuur!
Maar ook trainingsmaatje Bart Van der Straeten had alle redenen om gelukkig te zijn. In de jogging in Imde (bij Lede) van 8,4 km dook hij na verschillende elfde plaatsen in recente joggings eindelijk de top-10 binnen. Hij werd zelfs achtste senior. Bart liep tegen 14,430 km per uur! Op de 4,2km liep Linda als 46ste binnen in precies 20 minuten. Dat is tegen 12,6 km per uur.
Brons voor Stijn in Heideloop
29 juli. - Als voorbereiding op een nieuwe trail (deze keer in het buitenland) trok Stijn naar de 9de Heideloop in Londerzeel. Hij won er brons op de ruim 8,6 km lange loop op amper negen seconden van de winnaar, een Fransman zowaar, en op zes seconden van de tweede. De Fransman won via een verschroeiende (eind)versnelling. Bruno Van Assche, die verschillende jaren bij ons heeft getraind, werd vierde. Ook Mauro De Witte is niet bang om zich uit te leven in een wedstrijd. Op de 4km werd hij 64ste en 9de wat de organisatoren "benjamin" noemen.
De uitslag:
28/7, Londerzeel, Heideloop 4km: 64. Mauro DE WITTE 24'09" (9de jongere)(op 121).
28/7, Londerzeel, Heideloop 8,650km: 3. Stijn GYSELINCK 32'55" (op 68).
Gouden 1.000m werd trainingswedstrijd
24 juli. - De vakantiemaanden zijn een nachtmerrie voor menige trainer. Wedstrijden lopen is voor vele jeugdige atleten geen prioriteit, want ze zijn met vakantie in het buitenland, en bij hun terugkeer nemen ze hun aanloop naar het kamp van hun jeugdbeweging enz., met alle gevolgen van dien. Ze krijgen wel een aanbeveling mee om om de twee dagen de benen te strekken, maar dat lukt niet altijd of meestal niet. Voor de Lamberts werd de gouden 1.000m in Dilbeek dan ook een trainingswedstrijd om eens te kijken hoe het gesteld was met de conditie. Op papier had Helena een podiumkans, maar haar kaars doofde geleidelijk uit als de 800m in het zicht kwam. Ze werd vierde in 3'18"78 en op zich is dat niet zo slecht, gezien de omstandigheden. Erger was het gesteld met Marie. Die liep zowat, naar eigen zeggen, haar slechtste wedstrijd ooit.
In de Schelde- en Denderjogging in het warme Grembergen over 8km, liep Stijn als veertiende binnen in 31'55". Hij had 3'24" voorsprong op Bart, die zich andermaal goed verdedigde. Linda werd 64ste en tiende vrouw in een veld van 213 lopers.
De uitslagen:
17/7, 1.000m cadetten: 4. Helena LAMBERT 3'18"78 (op 11).
17/7, 1.000m scholieren: 7. Marie LAMBERT 3'52"76 (op 7)
21/7, Grembergen, jogging 8km: 14. Stijn GYSELINCK 31'55"2; 29. Bart VANDERSTRAETEN 35'19"3; 64. Linda DE RIDDER 43'34"3 (10de vrouw) (op 213).
Stijn eerste Belg in Trail in Houffalize, maar net niet gewonnen
15 juli. - Stijn heeft in Houffalize de 'La Chouffe Trail' gelopen. Hij is er tweede geworden op de 10km in dezelfde tijd als de winnaar! Het werd een spannend sprintduel om de overwinning. De koploper had op het einde een afslag gemist, waardoor Stijn plots op kop liep met de finish in zicht. De Nederlander William Webster van GVAC (Groot-Veldhovense Atletiek Club) won uiteindelijk nipt in de sprint. Hij liep heel de wedstrijd aan de leiding en verloor bijna door dat finaal foutje. Trail-lopers moeten natuurlijk steeds alert zijn om boomwortels, rotsen, pijltjes enz. op te merken en te ontwijken. Wat na het serieuze hoogteverschil en de inspanning almaar moeilijker begint te worden.
Stijn werd eerste Belg. Er waren overigens maar drie Belgen bij de eerste tien. Veel nationaliteiten, het precieze aantal kennen we niet. Vooral Belgen, Nederlanders, Fransen en mensen uit het Groothertogdom Luxemburg. Ook uit Scandinavië (Noorwegen, Zweden), Portugal, Italië, Tsjechië, Amerika en zelfs een Zuid-Afrikaan.
In de stad-run in Droeshout op een omloop die voor 75 (85?) procent op onverharde wegen plaatsvindt, waren we ook op de afspraak. Op de 5km eindigde Bart andermaal op de elfde plaats, maar wie hij tegenwoordig allemaal in de luren legt, is onvoorstelbaar. Hij loopt dan ook tegen 15,5km per uur. Maar wat gezegd over ons aanstormend talent: Nand Lodens, nog maar elf, maar toch al goed voor de 25ste plaats. Hij was rond in 21'42" of tegen 13km820 per uur. Na een korte vakantie aan zee liep Linda als 40ste binnen, amper 18 seconden achter ons gewezen lid Daan De Ridder. Zij werd vierde vrouw. De 5km lokte 111 deelnemers. In de 10km werd Amber achttiende en derde vrouw. Ze nam de stad-run op als rustige training. Ze is nog maar net beginnen werken als kinesiste en ze kwam de jongste weken amper aan trainen toe. Bovendien startte ze helemaal achteraan en was voorbijsteken in de eerste kilometer zo goed als onmogelijk. Dat is misschien een werkpunt voor de organisatoren: een bredere startplaats vinden, zodat iedereen van in het begin van de wedstrijd zijn kans kan gaan. Op de 10 mijl (16km) vinden we Lomme De Boeck, jarenlang bij ons actief, terug op de 25ste plaats in 1u16'38". We zagen ook Ben en Lies (vader en dochter) Quintelier, Bruno Van Assche, Kirsten Schoonbaert en Silke De Ridder (hard)lopen. Ook zij hebben jarenlang bij ons getraind. Na een lange periode van inactiviteit deed Steven Saerens in Droeshout zijn wederoptreden. Hij koos meteen voor de 16km, die hij als 75ste aflegde in 1u42'39".
De uitslagen:
13/7, Droeshout, stad-run 5km: 11. Bart VANDERSTRAETEN 19'21"25; 25. Nand LODENS 21'42"; 40. Linda DE RIDDER 23'41" (4de vrouw; op 111).
13/7, Droeshout, stad-run 10km: 18. Amber TEUGELS 43'10" (3de vrouw) (op 104).
13/7, Droeshout, 16 km: 75. Steven SAERENS 82'39" (op 84).
14/7, Houffalize, trail 10km: 2. Stijn GYSELINCK 39'10" (op 428 deelnemers).
Stijn op een zucht van zege in trail
|
Nand Lodens uitstekend in stad-run |
Bart Vanderstraeten; sterk gepresteerd in Droeshout
Victor en Bart in top-6 in Guldensporenjogging
9 juli. - Victor Beerens en Bart Vanderstraeten waren in de top-zes terug te vinden in de Guldensporenjogging in Nijverseel. Victor werd knap vierde op de 800m voor jongens en meisjes van zijn leeftijd. Bart onderscheidde zich op de zesde plaats op de acht kilometer. Velen bijten tegenwoordig hun tanden stuk op een almaar verbeterende Bart, die na een jaar opnieuw meer komt deelnemen aan de clubtrainingen. Bart volgde elke dinsdag een taalcursus (Engels). Hij heeft die cursus inmiddels met succes afgerond. Op de 4km eindigde Mauro De Witte als 36ste.
Amber Teugels nam ook dit jaar deel aan "Opwijk zonder Grenzen" in de Pitstop in Droeshout. De uitslag kennen we niet, maar een actiefoto van haar mogen we u niet onthouden.
De uitslagen:
6/7, Nijverseel, Guldensporenjogging, 800m: 4. Victor BEERENS.
6/7, Nijverseel, Guldensporenjogging, 4km: 36. Mauro DE WITTE 22'47" (op 69).
6/7, Nijverseel, Guldensporenogging, 8km: 6. Bart VANDERSTRAETEN 35'07"2 (op 45).
9 juli. - Victor Beerens en Bart Vanderstraeten waren in de top-zes terug te vinden in de Guldensporenjogging in Nijverseel. Victor werd knap vierde op de 800m voor jongens en meisjes van zijn leeftijd. Bart onderscheidde zich op de zesde plaats op de acht kilometer. Velen bijten tegenwoordig hun tanden stuk op een almaar verbeterende Bart, die na een jaar opnieuw meer komt deelnemen aan de clubtrainingen. Bart volgde elke dinsdag een taalcursus (Engels). Hij heeft die cursus inmiddels met succes afgerond. Op de 4km eindigde Mauro De Witte als 36ste.
Amber Teugels nam ook dit jaar deel aan "Opwijk zonder Grenzen" in de Pitstop in Droeshout. De uitslag kennen we niet, maar een actiefoto van haar mogen we u niet onthouden.
De uitslagen:
6/7, Nijverseel, Guldensporenjogging, 800m: 4. Victor BEERENS.
6/7, Nijverseel, Guldensporenjogging, 4km: 36. Mauro DE WITTE 22'47" (op 69).
6/7, Nijverseel, Guldensporenogging, 8km: 6. Bart VANDERSTRAETEN 35'07"2 (op 45).
Djemine tweemaal net geen nationale top-tien
9 juni. - Op de jeugdmeeting in Lebbeke liet Djemine Kudura een staaltje zien van haar ontluikend talent. Zowel op de 80 als de 150m verpulverde ze haar records. En telkens waren die chrono's goed voor de elfde plaats op de nationale ranglijst. Djemine moest haar meerdere erkennen in Iris Bollegien, die respectievelijk zevende (80) en tweede (150m) staat op de nationale ranking. Vorig jaar stond Djemine op het einde van het seizoen nationaal elfde op de 60m pupillen. Ze is goed op weg om als eerstejaarsminiem dit jaar minstens hetzelfde te doen. Maar uiteraard duimen we voor een toptien-notering.
In Gooik stond er afgelopen zaterdag een strakke wind die het de atleten niet gemakkelijk maakte om goede tijden te lopen. Helena trof er tien concurrenten, onder wie drie toppers. Zoals Sara Vercauter uit Lebbeke, die bekend staat om haar snelle start, haar reputatie alle eer aandeed en direct na het startschot weg knalde. Helena sprong mee op de trein. Er ontstond een kopgroep van vijf. Ze bleven samen tot 200m van de streep. Vercauter ontbond haar duivels. Helena kwam aan de rekker te hangen. Ze moest op 120 meter van de finish loslaten. Ze werd uiteindelijk vierde in een pr van 2'29"85.
Marie had een goed gevoel voor de start. Ze waren met drie aan de startlijn, met een tweedejaars uit Gooik. Voor eigen publiek spurtte ze meteen weg. Marie volgde haar gedurende een volledige ronde, maar toen het te snel ging, viel ze terug, maar plafonneerde niet zoals in het verleden al eens het geval was. Ze was diep gegaan, maar door de sterke tegenwind, was haar tijd niet zo goed.
In de Affligemloop bewees Bart nogmaals een flinke stap voorwaarts te hebben gezet. Op de 5,3km liep hij als elfde binnen. Koen koos voor de langste afstand: de 16,1 km. "Voor het eerst sinds mijn comeback in de atletiek liep ik een 'ten Miles' , zo doet hij zijn verhaal. "Ik wist dat ik niet te snel mocht starten om onderweg niet de man met de hamer tegen te komen. Na 1 km kwam ik door in 4'12". Helaas na drie kilometer moest ik een groepje laten gaan, waardoor ik de hele wedstijd alleen moest lopen. Na een ronde passeerde ik in 4'18" per km . Maar toen al voelde ik de verzuring. Iets later naderde ik zowaar op een groepje dat ik aanvankelijk niet kon volgen. Dat gaf me vleugels. Ik haalde nog twee lopers in en eindigde de 10 mijl in 1u10'55", goed voor een gemiddelde van 4'24" per km en een 23ste plaats.
Amber en Stijn trokken op Pinksterzondag naar Vlezenbeek voor de aardbeienjogging. Amber won de 14km (bij de vrouwen) en keerde naar huis terug met een mand aardbeien. Die 14km liep ze in één uur. Haar vorm gaat dus in stijgende lijn. Stijn vond zijn podiumplaats op de 7 km. Een iemand ging hem vooraf, maar hij was wel de beste senior.
De uitslagen:
30/5, Lebbeke, 80 miniemen: 2. Djemine KUDURA 10"75 (nieuw pr).
30/5, Lebbeke, 150 miniemen: 2. Djemine KUDURA 20"43 (nieuw pr).
8/6, Gooik, 800m cadetten: 4. Helena LAMBERT 2'29"85 (nieuw pr) (op 11).
8/6, Gooik, 800m scholieren: 2. Marie LAMBERT 2'46"24 (op 3)
8/6, Affligem, jogging 5,3 km: 3. Bart VANDERSTRAETEN 23'14" (op 133).
8/6, Affligem, jogging 16,1km: 23. Koen MICHIELS 1.10.55
9/6, Vlezenbeek, jogging 7km: 2. Stijn GYSELINCK 25'28" (1ste senior)(op 242).
9/6, Vlezenbeek, jogging 14km: 14. Amber TEUGELS 1.00.41 (1ste vrouw)(op 89)
Koen haalt in de laatste rechte lijn van zijn 16km een vrouw in die haar 10km beëindigt: sterk!
|
Bart net niet in top-tien. |
Een vruchtbaar verlengd weekend voor AAV
2 juni. - Ondanks de hitte is AAV afgelopen weekeind massaal naar buiten gekomen. Zondag was het een weer om horizontaal te gaan liggen, maar Stijn vond dat hij een saaie training beter kon vervangen door een heuse wedstrijd, en wel in de Faluintjesjogging in Moorsel. Hij koos voor de langere afstand (11,5km), hoewel hij in de 5km een mooiere plaats had kunnen versieren. Net als in de Denderloop (zie hieronder) werd hij negende. . Linda verkoos de korte afstand. Ook zij werd negende (vrouw), en tweede master-C. Daags voordien was er een pistewedstrijd in Humbeek, met Marie, Helena en Bart in actie en waar de thermometer 27 graden aanwees. Helena startte als eerste op de 800m voor cadetten meisjes. Ze waren met zeven. Onmiddellijk na het startschot stoof Stien Bieseman er als een pijl van door om al na 150m een gat te slaan. Helena en een Grimbergse atlete verkozen niet mee te gaan. De koploopster bouwde stelselmatig haar voorsprong uit. Helena kook even de kat uit de boom. Bij het ingaan van de laatste ronde plaatste ze een demarrage opm van Timmermans definitief achter zich te laten. Ze nam een kleine voorsprong en ze wou op zoek gaan naar Bieseman, maar ze kreeg het gat niet meer gedicht. Helena werd tweede in een nieuw pr van 2'29"90. en week serieuze training bewees dat er progressie is, maar het heeft moeite gekost om haar telkens weer te motiveren. Marie had er geen goed oog op. Haar benen voelden zwaar aan. Niettemin heeft ze zich dapper geweerd. Ze kon de leidster een ronde lang volgen. Toen ze versnelde moest Marie passen. Ze liep haar wedstrijd uit als tweede in een seizoensbeste van 2'43"20. Marie was niet ontevreden, al beseft ze ook dat ze geen topprestatie afleverde.
In de Denderloop in Liedekerke deden Xander, Elynn en Thomas Michiels mee aan de snoepjesloop. Het opzet was louter recreatief: de kindjes moesten om beurten achter snoep, drank en een suikerwafel lopen en die dan in een brooddoos stoppen. Ze konden zelf de volgorde kiezen. Het was een wirwar van kindjes en botsingen waren het logische gevolg. Volgende keer toch maar een echte snoepjesLOOP organiseren?
Xander en Thomas waagden zich nadien ook aan de 400m op de Finse piste. Ze deden erg hun best, maar konden natuurlijk niet op tegen die grote "beren" van twee en drie jaar ouder. Het was in elk geval een goede test voor de wedstrijden waar het echt om de knikkers gaat.
Koen start elke wedstrijd met een bepaalde tijd als richtdoel. Na zijn 4'19" per km in de Jogging den Bos rond ging hij nu minstens voor een tijd van 4'15" per km in de Denderloop (10km). En als het even kon graag een 4'10". Zijn start was supersnel met 3'58". Het was afzien. Halfweg kwam hij door in 20'25". Het beste was er toen al af. Het was echt overleden en puur op karakter lopen. Uieindelijk kwam hij aan in 41'25", wat 4'07" per km betekent. . Hij was uiteraard erg tevreden omdat hij zichzelf had overtroffen. Jammer genoeg net geen top-20 plaats behaald. Maar met een 23ste plaats op 161 lopers was hij zeker tevreden. De Affligemloop van volgende zaterdag wordt voorlopig zijn laatste wedstrijd. Nadien moet het lopen even wijken voor zijn verhuizing van Affligem naar Baardegem. Stijn legde in Liedekerke beslag op de negende plaats. Het canicross-seizoen is afgelopen, maar rust roest en dus stort hij zich maar op atletiekwedstrijden. Na haar Brusselse 20 km vond Amber in de 15km een nieuwe uitdaging. Ze werd tweede vrouw achter toploopster Hanne Verbruggen en Linda Coppens.
De uitslagen:
(nagekomen)
8/5, PK middelbare scholen, Oordegem, 800m: 2. Helena LAMBERT 2'33"35 (op 12).
22/5, Vlaams kampioenschap middelbare scholen, Aalst 800m: 2'34"49 (op 12)
30/5, Liedekerke, Denderloop 10km: 9. Stijn GYSELINCK 38'24" 23. Koen MICHIELS 41'25" (op 161). --- 15km: 35. Amber TEUGELS 1:06:49 (op 102, 3de vrouw). -- 5km: 65. Linda DE RIDDER 26'17" (2de vrouw masters)(op 256).
1/6, Humbeek, 800m cadetten: 2. Helena LAMBERT 2'29"90 (nieuw pr) (op 7).
1/6, Humbeek, 800m scholieren: 2. Marie LAMBERT 2'43"20 (op 3).
1/6, Humbeek, 800m senioren b) 6. Bart VANDERSTRAETEN 2'34"98 (op 7).
2/6, Moorsel, jogging 11,5km: 9. Stijn GYSELINCK 47'46" (5de senior)(op 104).
2/6, Moorsel, jogging 5km: 47. Linda DE RIDDER 26'17" (9de vrouw, 2de master-C)(op 181).
AMBER 150ste vrouw in 20km door Brussel
20 mei. – Amber heeft de 20km door Brussel gelopen in de knappe tijd van 1:35:00. Ze werd daarmee 3.517de op ongeveer 34.000 deelnemers, 150ste vrouw en 15de in haar leeftijdscategorie! Het was de eerste keer dat Amber zo'n lange afstand in wedstrijdvorm heeft gelopen. "Het was een fijne ervaring. Ik heb perfect gedoseerd. Ik kwam halfweg door in 47:36. Mijn duurlopen gaan goed, maar de bekkeninstabiliteit blijft, waardoor ik af en toe nog een blokkade van mijn bekken heb. De osteopaat biedt dan hulp. Het wordt misschien toch nog een mooie atletiekzomer voor haar?
Amber Teugels tweede in Dwars door Ninove
Helena loopt record in Beker van Vlaanderen ondanks winterse bui
6 mei – In Lier vond de beker van Vlaanderen voor cadetten en scholieren meisjes plaats met de beste twaalf ploegen van het Vlaamse landsgedeelte aan de start in verschillende disciplines. Onze moederclub VAC komt uit in de hoogste afdeling. Helena was de titularis voor de 800m. Probleemje: haar school had donderdag en vrijdag een extra-muros activiteit gepland. In de praktijk heet dat: zeer weinig slapen tot grote ergernis van ouders, begeleiders en trainers van hun sportende dochter(s). In het Netestadion stond een ijzige wind die voor drie vijfden in het nadeel blies. Toen Helena zich aan de start van haar 800m aanbood, kreeg ze er op de koop toe nog een vlaag hagel over zich! Ze waren met twaalf aan de start en Helena ging als zesde de eerste bocht in. Er vormde zich onmiddellijk een kopgroep van vijf, onder wie Helena. Er werd een strak tempo gelopen met als gevolg dat Helena aan de rekker kwam te hangen. Op zo’n honderdvijftig meter van de finish moest ze vooraan lossen. In de laatste rechte lijn werd ze nog door twee atletes voorbij gelopen, niettegenstaande dat ze tot op de meet alles gegeven had. Ondanks de negatieve wedstrijdomstandigheden liep ze opnieuw een PR op de 800 m: 2’31”58. Ze werd achtste op twaalf, wat op dat niveau knap is. Terloops, vake Marc ging op onderzoek uit over hoe het er aan toe ging op die voorafgaande tweedaagse. Naar verluidt, hebben de kinderen (en de leerkrachten?) er serieus van geprofiteerd. Ze zouden pas om vijf uur ‘s morgens onder de lakens gekropen zijn... Behoort dat tot de eindtermen?
Amber en Bart waren in “Dwars door Ninove” aan de slag. Amber beëindigde haar 10km als 23ste en tweede vrouw (op 50) in 43’26”. Dat is tegen 13,810 km per uur. Bart koos de halve afstand. Hij spurtte als 14de over de streep in een tijd van 19’57” of tegen 15km040 per uur.
De uitslagen:
4/5, Lier, Beker van Vlaanderen, cadetten 800m: 8. Helena LAMBERT 2’31”58 (op 12) ; VAC 9de op 12.
4/5, Ninove, jogging, 5km: 14. Bart VAN DER STRAETEN 19’57”.
4/5, Ninove, jogging 10km: 23. Amber TEUGELS 43”26 (2de vrouw op 50) (op 128)
Helena: veel stoer geweld rond zich. "Wacht maar tot ik groot zal zijn." (foto Lambert)
Djemine nadert de 4m-grens (archieffoto)
Djemine Kudura in een glansrol in beker van Vlaanderen
28 april. – In de beker van Vlaanderen voor pupillen en miniemen in Lier heeft Djemine Kudura VAC voor een blamage behoed. Ze bracht een karrevracht punten aan met haar prestaties in maar liefst vier proeven. Op de 80m won ze haar reeks in 11”41; in het verspringen bracht ze haar record op 3,88m (ze nadert de vier-metergrens die ze intrinsiek aankan), op de 300m werd ze reekswinnares in 50”46 en op de 4x80m was ze samen met haar clubgenoten Inez Van der Vurst, Amber Verdickt en Eline Deoover goed voor de tweede plaats in 46”96. VAC werd achtste op tien. Djemine speelde dit klaar puur op haar talent, want tijdens de Paasvakantie was ze op training in geen velden te bespeuren en daarna vertrok ze met “De Boot” op bosklassen...
Op de 1.000m van de open meeting in Lebbeke stond Helena aan de start met toppers uit Oost- Vlaanderen onder wie de zusjes Kluskens. Aan haar zijde vier tweedejaars atletes met nog een betere tijd op de 1000 m achter hun naam. Ze was er niet gerust op want ze had zich niet goed voorbereid en dacht niet klaar te zijn. De start verliep rommelig: er werd getrokken en geduwd. Helena ging pas als negende door de eerste bocht. De posities wisselden constant en Helena moest zelfs in de derde baan lopen om zich vooraan te kunnen plaatsen. Na zeshonderd meter trokken de zusjes Kluskens hun registers open en sloegen een gat van een paar meter tegenover twee atletes van Ac Lebbeke onder wie ex-AAV’er Noor Quintelier. Helena volgde als eerstejaars op de vijfde plaats. Op een bepaald moment naderde ze zelfs tot op twee meter van Noor, maar de harde tegenwind maakte de aansluiting voor haar onmogelijk. In de laatste rechte lijn plafonneerde Helena. Ze werd bijgebeend door vier tegenstanders, maar kon er toch nog twee achter zich houden. Ze werd verdienstelijk zevende in een tijd van 3’18”49.
Marie van haar kant vond dat ze nog niet volledig hersteld is van haar verkoudheid, opgelopen tijdens de sneeuwklassen, om de competitie te hervatten. Zeker na haar minder goed optreden op het PK in Kessel-Lo. In de jogging “Rond den bos” in Sint-Katharina Lombeek legde Koen Michiels beslag op een knappe negende plaats over de 11km200 in een tijd van 48’22”, dat is 13,900 km per uur.
Koen Michiels: “Vroeger startte ik steevast traag om dan halfweg te versnellen. Op de club heb ik echter geleerd om snel te starten en dat tempo dan zo lang mogelijk vast te houden. In mijn tweede wedstrijd van het jaar was het doel om te eindigen in 4'30 per km. Na 2 km zat ik echter al aan 4'14 per km, ruim onder het vooropgestelde doel. Ik ben dan ook blij dat ik het tempo min of meer kon volhouden en kon eindigen in een 4'19 per km. Volgens mij heb ik door de (harde) intervaltrainingen weer een stap(je) vooruitgezet.”
Zoontje Thomas liep de voorafgaande 400m in 1'51 (4'37 per km), goed voor een 11de plaats op 34 lopertjes en tweede in zijn leeftijdscategorie. Kleine Thomas moest opboksen tegen jongens en meisjes die twee en zelfs drie jaar ouder zijn. Toch deed hij het voortreffelijk met een elfde plaats. Of: de appel valt niet ver van de boom.
De uitslagen:
27/4, Lier, Beker van Vlaanderen: 80m miniemen: 1. Djemine KUDURA 11”41 (reekswinnaar), verspringen miniemen: 9. Djemine KUDURA 3m88 (op 45), 300m miniemen a) 1. Djemine KUDURA 50”46; 4x800m miniemen: 2. VAC (met Djemine) 46”96. Totaal: VAC 8ste op 10.
27/4, Lebbeke 1.000m miniemen: 7. Helena LAMBERT 3’18”49 (op 12).
27/4, jogging Sint-Katherina-Lombeek, 400m: 11. Thomas MICHIELS (2de in eigen leeftijdscategorie)(op 34)
27/4, jogging Sint-Katherina-Lombeek, 11,2 km: 9. Koen MICHIELS 48’22”(op 79).
Marie (onder) en Helena (boven) beiden vierde op de 800m in Kessel-Lo.
Bart was wel degelijk in de Avaloop, ook aan de streep.
Amber (boven) en Linda (onder) op zoek naar de betere vorm.
Net geen derde podiumplaats voor Helena en Marie op PK
22 april. – Op het zonovergoten PK in Kessel-Lo kwamen Marie en Helena Lambert in actie op de 800m. Van onze reporter M.L. ter plaatse kregen we het volgende ooggetuigenverslag.
“Helena had blijkbaar de slechtste tijd van al de deelneemsters op het pk voor de 800 m, aangezien ze naar de buitenbaan verwezen werd, zoals bekend de slechtste startplaats. Door haar prestaties weten we ondertussen wel beter : de andere atletes geven een valse besttijd op om een goede startplaats te krijgen! Fraai is dat niet. Doch echter niet gepanikeerd: Helena loste het probleem in 200 m op. Ze ging als derde naar de binnenkant van de piste om het verdere verloop van de wedstrijd van nabij te kunnen volgen. Ze bleef constant bij de eerste vier meedraaien en had uitzicht op een podiumplaats toen ze de laatste rechte lijn inging. Ze dacht als tweede te kunnen eindigen, aangezien de atlete die voor haar liep moest passen toen Noor Rumers van RC Tienen haar demarrage plaatste voor de overwinning. Helena probeerde in het gat te duiken om voor de tweede plaats te gaan maar de deur werd simpelweg dicht gegooid en ze moest afremmen om niet te struikelen. Daardoor werd ze op rechts voorbijgegaan door Stien die Helena voor de derde plaats klopte met vijf honderdsten van een seconde. Helena was ontgoocheld dat ze het podium niet haalde wat in normale omstandigheden wel zou gebeurd zijn, maar dat zijn nu eenmaal de wetten van de sport: je hebt geluk of je hebt het niet en niet altijd krijgt het beste paard de haver die het verdient.
Marie die nog steeds niet hersteld is van een verkoudheid opgedaan bij het skiën verleden week in Italië wou absoluut starten op de 800 m voor scholieren. Er scheidden zich direct drie koploopsters af en Marie probeerde mee te gaan om het gat dicht te lopen maar de concurrentie was te sterk en ze naderde niet ondanks haar hardnekkige pogingen om toch aan te sluiten. We vonden dat ze beter liep dan toen ze een ganse nacht op de bus zat tijdens de terugreis van haar skiverlof. Desalniettemin speelde haar hardnekkige verkoudheid haar nog altijd parten. Ze voelde dat ze tijdens haar inspanning constant te weinig lucht kreeg, wat resulteerde in een lichte terugval op het einde van de wedstrijd. Het leverde haar toch nog een vierde plaats op. Respect voor Marie dat ze toch absoluut wou starten onder die omstandigheden.”
In de 6 km van de elfde Avaloop met start en aankomst in Opstal (Buggenhout) hebben Amber, Linda en Bart zich onderscheiden met een tweede, vijfde en negende plaats. De loopwedstrijd wordt elk jaar georganiseerd om fondsen te vergaren voor een woonvoorziening voor personen met een motorische beperking. De bijna 300 deelnemers verdeeld over drie afstanden (6, 12 en 21km) kregen zonnige weersomstandigheden voorgeschoteld, maar de hoge temperatuur (zowat 26 graden) werd een bijkomende tegenstander. Amber kampt nog altijd met blessures, ze kan wel lopen, maar pijnvrij is ze niet en ze loopt nog steeds niet op haar waarde. Toch kaapte ze de tweede plaats weg en de eerste in haar leeftijdscategorie. Linda liep als vijfde binnen, maar werd laureate bij de vijftigplussers. Bart liep ver voor onze twee dames uit. Hij kaapte de negende plaats weg, maar kwam niet in de uitslag voor! Maar, hij was wel degelijk negende!
De uitslagen:
20/4, Opstal (Buggenhout), wegwedstrijd 6km mannen: 9. Bart VANDERSTRAETEN 24’16” (op 45)
20/4, Opstal (Buggenhout), wegwedstrijd 6km vrouwen): 2. Amber TEUGELS 26’15” (1ste senior); 5. Linda DE RIDDER 29’44”(1ste W50) (op 31).
22/4, Kessel-Lo, PK 800m cadetten: 4. Helena LAMBERT 2’32”11 (nieuw pr) (op 15).
22/4, Kessel-Lo, PK 800m scholieren: 4. Marie LAMBERT 2’45”86 (op 5)
Helena wint haar eerste 800m als cadet in Ieper
15 april. - Om toch enigszins (beter) voorbereid te zijn op de provinciale kampioenschappen in Kessel-Lo trok Marc Lambert met zijn dochters naar Ieper. Hierna zijn verhaal: "We werden er in een schitterend sportcomplex ontvangen, een sportcentrum dat langs de ene zijde omringd wordt door een bos met verschillende bomen in bloei en langs de andere zijde zes voetbalvelden en een hockeyterrein. Hier beseft de overheid blijkbaar dat de jeugd ook niet constant voor de laptop moet zitten en met de smartphone bezig zijn! Natuurlijk werkt het zeer motiverend voor de atleten dat je in zo'n infrastructuur je sport kan beoefenen i.p.v. op een stofferige piste die naam niet waardig, waardoor je blessures kan oplopen en waar je telkens opnieuw je training moet afwerken in triestige omstandigheden! Geluk echter dat er een trainer is die begrip heeft voor de problematiek en die zijn atleten ook liever in goede omstandigheden zou willen laten trainen."
"De wedstrijd dan: Helena ging van start in de 800m in een groep van acht atletes. Het was haar eerste wedstrijd als cadet op piste. Ze wist niet waar ze momenteel stond. Helena werd omringd door verschillende tegenstreefsters van de lokale atletiekclub FLAC, wat haar een beetje onzeker maakte. Ik zei haar dat ze afgelopen seizoen bij de eerste twaalf van België was en dat ze enkel naar zichzelf moest kijken!
Ze ging als derde de eerste bocht in en na 350m trok ze samen met twee atletes van FLAC in de aanval. Aangezien er een strakke tegenwind stond, had ik vooraf gezegd zeker geen kop te doen in de strook met tegenwind, wat ze ook (niet) deed. Ze liep zeer verstandig zoals haar werd opgelegd, maar ik stelde vast dat ze overschot had en dat ze niet alles moest geven om mee te zijn. Bij het ingaan van de laatste ronde scheidden Helena en een plaatselijke atlete zich van de rest af. Ik riep haar toe dat ze alleen moest gaan. Op 150m van de streep plaatste ze dan een stevige versnelling en liet ze haar metgezellin achter om op een schitterende wijze haar eerste wedstrijd bij de cadetten te winnen in een aanvaardbare tijd van 2'33"64 in dit stadium van het seizoen. Na de wedstrijd zei ze dat ze nog overschot had. Ze won op kracht, aan de souplesse moet nog gewerkt worden."
"Marie van haar kant had een week skiën en een nachtelijke busrit van 1200km achter de rug. Van haar moesten we dus geen wonderen verwachten. Ze had veel last van stress. We probeerden haar een beetje moed in te spreken. Ze moest alleen maar ritme opdoen in aanloop naar het PK in Kessel-Lo. Ze startte als zesde in een groep van acht. Na 350m ontsnapte een trio. Marie probeerde aan te sluiten, ze bleef op twee meter hangen, maar het licht ging bij haar uit. Finaal werd ze laatste, maar de omstandigheden waren voor haar zeker niet ideaal. Dat ze de moeite deed om toch van start te aan, is bewonderenswaardig."
De uitslagen:
14/4: Izegem, 800m cadetten: 1. Helena LAMBERT 2'33"64 (op 8).
14/4, Izegem, 800m scholieren (junioren, senioren en masters samen): 8. Marie LAMBERT 2'54"94 (3de scholier) (op 8).
15 april. - Om toch enigszins (beter) voorbereid te zijn op de provinciale kampioenschappen in Kessel-Lo trok Marc Lambert met zijn dochters naar Ieper. Hierna zijn verhaal: "We werden er in een schitterend sportcomplex ontvangen, een sportcentrum dat langs de ene zijde omringd wordt door een bos met verschillende bomen in bloei en langs de andere zijde zes voetbalvelden en een hockeyterrein. Hier beseft de overheid blijkbaar dat de jeugd ook niet constant voor de laptop moet zitten en met de smartphone bezig zijn! Natuurlijk werkt het zeer motiverend voor de atleten dat je in zo'n infrastructuur je sport kan beoefenen i.p.v. op een stofferige piste die naam niet waardig, waardoor je blessures kan oplopen en waar je telkens opnieuw je training moet afwerken in triestige omstandigheden! Geluk echter dat er een trainer is die begrip heeft voor de problematiek en die zijn atleten ook liever in goede omstandigheden zou willen laten trainen."
"De wedstrijd dan: Helena ging van start in de 800m in een groep van acht atletes. Het was haar eerste wedstrijd als cadet op piste. Ze wist niet waar ze momenteel stond. Helena werd omringd door verschillende tegenstreefsters van de lokale atletiekclub FLAC, wat haar een beetje onzeker maakte. Ik zei haar dat ze afgelopen seizoen bij de eerste twaalf van België was en dat ze enkel naar zichzelf moest kijken!
Ze ging als derde de eerste bocht in en na 350m trok ze samen met twee atletes van FLAC in de aanval. Aangezien er een strakke tegenwind stond, had ik vooraf gezegd zeker geen kop te doen in de strook met tegenwind, wat ze ook (niet) deed. Ze liep zeer verstandig zoals haar werd opgelegd, maar ik stelde vast dat ze overschot had en dat ze niet alles moest geven om mee te zijn. Bij het ingaan van de laatste ronde scheidden Helena en een plaatselijke atlete zich van de rest af. Ik riep haar toe dat ze alleen moest gaan. Op 150m van de streep plaatste ze dan een stevige versnelling en liet ze haar metgezellin achter om op een schitterende wijze haar eerste wedstrijd bij de cadetten te winnen in een aanvaardbare tijd van 2'33"64 in dit stadium van het seizoen. Na de wedstrijd zei ze dat ze nog overschot had. Ze won op kracht, aan de souplesse moet nog gewerkt worden."
"Marie van haar kant had een week skiën en een nachtelijke busrit van 1200km achter de rug. Van haar moesten we dus geen wonderen verwachten. Ze had veel last van stress. We probeerden haar een beetje moed in te spreken. Ze moest alleen maar ritme opdoen in aanloop naar het PK in Kessel-Lo. Ze startte als zesde in een groep van acht. Na 350m ontsnapte een trio. Marie probeerde aan te sluiten, ze bleef op twee meter hangen, maar het licht ging bij haar uit. Finaal werd ze laatste, maar de omstandigheden waren voor haar zeker niet ideaal. Dat ze de moeite deed om toch van start te aan, is bewonderenswaardig."
De uitslagen:
14/4: Izegem, 800m cadetten: 1. Helena LAMBERT 2'33"64 (op 8).
14/4, Izegem, 800m scholieren (junioren, senioren en masters samen): 8. Marie LAMBERT 2'54"94 (3de scholier) (op 8).
Amber grijpt brons in Abdijloop
8 april. – Amber Teugels is derde geworden in de Abdijloop in Affligem. Ze haspelde de heuvelachtige 9,150km af in 40’10”. Vorig jaar stond ze nog blessurevrij op het hoogste schavotje op het podium in 38’27”, of ruim anderhalve minuut sneller. Dit jaar was Marlène Vandenbroeck de snelste loopster in 38”26, één seconde sneller dan Amber in 2018. Een fitte Amber had ook dit jaar voor de overwinning kunnen meedoen. Linda Coppens werd nu tweede in 39’53”.
Weldra start het pisteseizoen met het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant in Kessel-Lo, verdeeld over twee dagen: op Paaszaterdag en op –maandag, dus niet op Pasen zelf.
Thomas Michiels begon seizoen zoals hij het vorige beëindigde
1 april. - Er zijn geen seizoenen meer, ook niet in de atletiek. Het veldlopen en de indoormeetings liggen nog maar pas achter de rug en daar heb je de joggings en de massa- en de obstakellopen al.
“Dwars door Dendermonde” is zo’n klassiek massa-evenement met veel aantrekkingskracht op de streek. Amber Teugels die nog altijd aan het revalideren is van een knie- en heupblessure, en een drukke tijd heeft met de combinatie van school, stage en thesis, kan dat soort wedstrijden toch al aan, zij het tegen een lager tempo dan als ze topfit zou zijn, en al zeker als haas voor papa Patrick, die het op die manier schitterend heeft gedaan. Vader en dochter kwamen na 10 km aan in een tijd van 43:30 op de 10km, dat is 2.30 minuten sneller dan papa’s tijd van vorig jaar. Daarmee werd het duo 269ste en 270ste op 1.272. Patrick werd 20ste op 75 in de M50-leeftijdscategorie, Amber behaalde een elfde plaats op 175 bij de senioren vrouwen.
Een tweede vader-dochter moment beleefden we in de duo-loop van Steven en Lore Saerens. Zij lopen aan elkaar verbonden met een buddyline, een nieuwe discipline. Uitslag gemengd dubbel: Steven/Lore werden vierde op 24 deelnemers in een tijd van 24min39.
In de Solidpharmarun in Affligem toonden vader Koen en zoon Thomas Michiels hun kunnen, maar dan ieder apart. De 6-jarige Thomas (of is hij nog maar vijf?) won de wedstrijd over 200m in 43 seconden tegen een vaart van 16,8km per uur. Er waren 26 deelnemers. Hij begon het nieuwe seizoen zoals hij het vorige beëindigde: met een zege! Koen vierde zijn comeback in wedstrijd over de 14km, die hij als 22ste aflegde in 1.04’14”.
In de Pegasusloop die uitzonderlijk n Steenhuffel plaatsvond, knokte Bart Vanderstraeten zich in de 7km naar de vijftiende plaats in 28’41”. Hij scheurde door de straten van de Londerzeelse deelgemeente tegen een snelheid van 14,5km per uur. Linda De Ridder bereikte de eindstreep na 33’19”. Ze werd zevende master bij de vrouwen.
Jan Snoeck wordt toptrainer
18 maart. – Jan Snoeck (55) is trainer-B spurt/horden geworden, een zware en langdurige cursus die hij tot een goed einde gebracht heeft tussen zijn vele (beroeps)activiteiten door, zoals het trainen en coachen van de Merchtemse basketbalploeg. Hij is de enige Opwijkenaar ooit met dat diploma op zak. Wie zich in spurt en horden wil specialiseren kan dus bij AAV terecht. Ook van kampnummers heeft hij (veel) kaas gegeven. Hij genoot immers van een hogeschool-opleiding lichamelijke opvoeding. Atletiek is immers geen lopen alleen.
In het jaarboek-2018, waarin alle betere atletiekprestaties werden opgenomen haalden Helena en Djemine net geen top-tien in hun leeftijdscategorie in ons land. Afgelopen zomer bracht minieme Helena Lambert haar pr op de 1.000m op 3’10”50, een straffe tijd. Ze deed dat op 8 september in Lebbeke. De West-Vlaamse Maaike Vander Cruysse is de nummer één met 2’58”95. Met een chrono van 8”72 m op de 60m staat Djemine Kudura twaalfde bij de pupillen in België. In de zomermaanden kwam ze jammer genoeg aan geen competitie meer toe. Ze had anders zeker nog beter gedaan. Dat bewees ze trouwens in het indoorseizoen door haar record tot 8"52 tverbeteen. Op de 1.000m liet Djemine een tijd van 3’32”97 optekenen. Dat alles speelde zich af op diezelfde 8 september in Lebbeke.
Tip van de week: blaren voorkomen
Opvallend genoeg ontstaan de meeste blaren in de zomermaanden en dan met name tijdens de langere wedstrijden. Maar zo opvallend is dat dus eigenlijk niet, want je loopt dan geregeld verder dan je tijdens je trainingen doet. En dus zullen je voeten meer opzwellen en daardoor knellen. Tijdens wedstrijden loop je doorgaans ook nog eens wat sneller dan je gebruikelijk zou doen, waardoor de wrijving bij je voeten extra toeneemt. Wanneer de wrijving in je schoenen ook nog kleine bloedvaten stukmaakt, ontstaat een bloedblaar. En dan is (door)lopen een lijdensweg.
Als je blaren hebt, moet je ze goed behandelen. Verzorg je voeten dus goed, want zowel een te bezwete als te droge huid zorgt voor wrijving. Een vocht inbrengende crème houdt de vochtigheid van je voeten op peil. Daarnaast zijn synthetische sokken een echte aanrader, omdat ze het vocht bij de huid weg transporteren. Tape onder je voeten kan ook helpen, omdat dit de wrijving tussen voet en schoen/sok zal verminderen.
Geen wandeling in het park
24 februari. – Ondanks het lenteweer werd het geen wandeling in het park (van Laken) voor de zusjes Lambert. Helena mocht op het BK nabij het Atomium voor het eerst dit seizoen tegen haar leeftijdsgenoten lopen. Het heeft haar niet kunnen inspireren om zichzelf te overtreffen. Het is een moeilijke winter geweest. Hopelijk tapt Lena aanstaande zomer uit een ander vaatje. De scholieren meisjes liepen hun BK in één reeks. Marie, die geen echte veldoopster is, bereikte de eindstreep als 81ste. Maar in de rangschikking van de eerstejaars is ze 38ste op 48.
De uitslagen:
24/2, Laken, BK, eerstejaarscadetten, 2.600m: 48. Helena LAMBERT 10’48” (op 70).
24/2, Laken, BK, scholieren, 3.600m: 81. Marie LAMBERT 16’57” (op 91).
Bart liep zich in het zweet
17 februari. – Te warm om te crossen. Zo dachten de meeste AAV’ers. Ze waren dan ook slechts met z’n drieën in Lebbeke, waar in het sportcentrum een omloop werd getrokken met kunstmatige hindernissen, zo uit het veldrijden geplukt. Helena liep geen sterke wedstrijd. Ze was ook slecht voorbereid. Intrinsiek kan ze veel beter dan een 20ste plaats op 29. En tiende eerstejaars op veertien is ook niet om over naar huis te schrijven. Maar Helena kennende, kan zij volgende zondag op het BK in Laken uit een ander vaatje tappen, als ze maar wil. Marie was naar ons gevoel iets beter bij de zaak. In een peloton van scholieren en veteranen +50, 37 man sterk, werd ze twaalfde, negende scholiere en vierde van de eerstejaars. Daarmee kun je al buiten komen. In de korte cross liep Bart voor wat hij waard was. “Het was iets te warm en de zandbak en de helling waren pittig. Ik ben tot het uiterste gegaan”, zei Bart. Hij werd 33ste op 36.
De uitslagen:
17/2, Lebbeke, cadetten, 2.175m: 20. Helena LAMBERT 10’55” (10de eerstejaars) (op 29).
17/2, Lebbeke, scholieren, 2.620m: 12. Marie LAMBERT 13’19” (9de scholiere, 4de eerstejaars) (op 37).
17/2, Lebbeke, korte cross, 2.670m: 33. Bart VANDERSTRAETEN 11”38 (op 36).
Bart (boven) en Marie (onder) in actie
Yannick voelt zich steeds beter in zijn sas
4 februari. - In dit overgangsweekend voor AAV doorbraken Yannick de stilte in Hamme. Yannick liep er een van zijn betere crossen. Hij werd dertiende in een pak van 41, maar hij werd daarbij de derde eerstejaars. Week na week gaat Bart de uitdaging aan om op de korte cross de snelle jongens in het wit van de ogen te zien. Op een modderig parcours rond een vijver werd hij 27ste op 29.
De uitslagen:
3/2, Hamme, cadetten, 2.940m: 13. Yannick VANHERCK 11'02" (3de eerstejaars) (op 41).
3/2, Hamme, korte cross, 2.940m: 27. Bart VANDERSTRAETEN (op 29).
Vierde plaatsen voor Stijn en Julie
27 januari. – Geen verplaatsing is te ver als Stijn ergens zijn zinnen heeft op gezet. Hij trok naar La Roche-en-Ardenne voor een winterse trail. “Na de zomereditie in augustus waar ik 2de werd op de 10km wou ik ook aan de wintereditie meedoen. Deze keer was er keuze uit 12, 17 of 25km. Ik ging voor de 12km. Daar zaten 510 hoogtemeters in. Het was zeer modderig, het regende de hele tijd en sommige heuvels waren moordend, waar je bijna kruipend op moest. De top 3 was iets te sterk, waarin 2 duatlon-kampioenen zaten.” Dichterbij huis vond het provinciaal veldloopkampioenschap plaats, met name in het Driefonteinen-domein, dat op sommige plaatsen in een modderbrij herschapen was. Julie presenteerde zich rijkelijk laat in Vilvoorde. Vrijwel zonder opwarming waagde ze zich aan een 4,6km lange wedstrijd voor junioren, senioren en masters. Ze werd vierde, maar allicht lag een podiumplaats in haar mogelijkheden. Maar dan moet ze wel sneller beslissen om naar Vilvoorde te komen.
Helena startte beter dan in Bornem. Tot voorbij de kilometer kon ze zich op de zevende plaats handhaven om daarna weg te deemsteren. Ze werd achtste eerstejaars-cadet op de negentiende plaats, maar ze loopt nog altijd onder haar waarde. Ook Yannick werd negentiende. Hij werd de elfde eerstejaars. Marie liep een verdienstelijke wedstrijd. Ze verdedigde zich met de middelen die ze heeft, werd achttiende en tiende van haar leeftijd. Bart nam gewoontegetrouw deel aan de snelle korte cross. Aan de streep vonden we hem terug op 34ste plaats.
De uitslagen:
27/01, La Roche-en-Ardenne, Trail des fantômes hivernal 12km: 4. Stijn GYSELINCK 1:07'57 (op 133).
27/1, Vilvoorde, PK veldlopen, cadetten 2.060m: 19. Helena LAMBERT 8’55” (op 37).
27/1, Vilvoorde, PK veldlopen, cadetten, 2.765m: 19. Yannick VANHERCK 10’51” (op 43).
27/1, Vilvoorde, PK veldlopen, scholieren, 3.195m: 18.Marie LAMBERT 15’10”(op 25)
27/1, Vilvoorde, PK korte cross mannen, 2.765m: 34. Bart VNDERSTRAETEN (op 37).
27/1, Vilvoorde, PK junioren, 4.610m: 4. Julie ARIJS (op 5).
Het is gebeurd: Bart klopt Jeroen
19 januari. – Koud, maar droog en al bij al een aangenaam winterweer daar in Bornem, waar over alle reeksen heen bijna 800 deelnemers werden geteld. Helena mocht als AAV’er de spits afbijten. Haar voetblessure mag dan al geheeld zijn, de vorm en hernieuwd geloof in haar kunnen is er nog niet. Over een afstand van 2.360m werd ze negentiende en negende eerstejaars. Bij de jongens, die 2,6 km af te leggen hadden, toonde Yannick iets betere vorm. Hij werd 20ste en zevende eerstejaars. Marie was over de 3,5km in de eerste helft van het peloton terug te vinden: ze finishte als 21ste op 46. Knap! In de korte cross slaagde Bart erin om Jeroen achter zich te houden! Wat is gebeurd? Jeroen was gisteren onbereikbaar voor commentaar. Bart en Jeroen werden 25ste en 26ste.
De uitslagen:
19/1, Bornem, p19/1, Bornem, veldloop, cadetten 2.360m: 19. Helena LAMBERT 10’11” (9de eerstejaars) (op 28).
19/1, Bornem, veldloop, cadetten 2.660m: 20. Yannick VANHERCK 10’26” (7de eerstejaars).
19/1, Bornem, veldloop, scholieren, 3.540m: 21. Marie LAMBERT 16’46” (op 46).
19/1, Bornem, veldloop, korte cross, 2.660m: 25. Bart VNDERSTRAETEN 10’53”; 26. Jeroen VANHERCK 11’09” (op 29).
Tip voor de beginnende (hard)loper
Eenieder die wil, kan leren hardlopen. Menig trainingsprogramma helpt je om die legendarische 5 km te bereiken. Toch zijn er altijd mensen die het niet tot een goed einde brengen of die, eens hun doel bereikt, na een tijdje toch weer de sportschoenen aan de haak hangen. Vaak heeft dat te maken met verwachtingen die niet ingelost worden of bepaalde ongemakken die hun pad kruisen. Ik zet ze graag even op een rijtje, een verwittigd mens is er immers twee waard…
1. Hoe, ik val niet af van lopen?
Nee, jammer voor wie start met hardlopen om de kilo’s van hun lijf te zien afvloeien, maar op korte termijn zal je dat cijfertje op de weegschaal niet spectaculair naar beneden zien gaan. Het is wel zo dat lopen ervoor zorgt dat je beter je huidige gewicht kan handhaven, maar om echt af te vallen zal je op andere paarden moeten wedden. Vergeet niet dat hardlopen heel wat andere voordelen heeft waaronder (op iets langere termijn) een strakker lichaam, waardoor je toch die kleinere kledingmaat kan aanschaffen.
2. Blijven die eerste kilometers pijn doen?
Ja, zelfs voor de meest ervaren lopers zijn er momenten tijdens de training dat je je afvraagt waarom je ooit met die sport begon. Vaak hoor je bij de start van een run: ‘Vandaag lukt het niet’ of ‘Amai, het gaat weer moeizaam’. Iedereen heeft van die dipjes. Het voordeel van personen die al langer lopen is dat zij weten dat dit van voorbijgaande aard is. Laat je dus niet van de wijs brengen en zet door.
3. Wordt er ook gelopen bij regenweer?
Regel 1 voor startende lopers in onze club: ‘Wij lopen altijd!’. Aangezien we nu niet in de meest zonnige regio van het westelijk halfrond wonen, kan je je trainingen niet laten afhangen van de klimatologische verwachtingen. Ik citeer trouwens graag een bekende weerman: ‘Je hebt meer kans om door je schoonmoeder vermoord te worden dan te sterven tijdens het rennen in een zwaar onweer.’ Dus ja, als je voor deze sport kiest, bestaat de kans dat je strontnat en met modder tot in je oren thuis aankomt, en het nog zalig vindt ook!
4. Kan ik dan nooit met die beste lopers van de groep mee?
De hamvraag is natuurlijk of dat een must is. Op zich is het zeker geen onmogelijke opgave, maar het wil niet zeggen dat omdat jij steeds beter wordt, je loopmaatjes erop achteruit gaat. De gemiddelde loopcarrière verloopt best grillig. Soms lijk je maanden na elkaar te pieken om dan weer gedurende enkele weken geen meter vooruitgang te maken. Als die dip van een ander nu net samenvalt met jouw topmoment, dan bestaat de kans dat jullie elkaar perfect kunnen bijhouden. Maar laat dat doel niet de basis zijn van jouw motivatie. Het zou je alleen maar een hoop frustraties opleveren die niets bijdragen tot je loopproces.
te bewerken.
WAARSCHUWING!
Van de Winterkermisloop op vrijdag 25 januari eerstkomend, een nieuwe jogging in en rond het centrum én de kermis van Opwijk, wordt GEEN uitslag opgemaakt! Wil je toch meedoen, schrijf je in door een vrije bijdrage te leveren voor de Caprioolkinderen in Ethiopië en voorzie je van een mijnwerkerslamp want her en der moet je door de duisternis. Wees tijdig, want het uurwerk van de starter loopt vijf minuten voor! Vanaf 18.30 u voor de kinderen, vanaf 19.30 uur voor de volwassenen (6 of 12km). Soepkadee van Zonnelied verkoopt soep. Inschrijven in de schuur van Spechtes.
Djemine en Marc-Achille verpulveren hun record.
13 januari. – Marc-Achille en Djemine Kudura verpulverden hun record over de 60m in Gent.
Voor Marc-Achilles was het zijn tweede wedstrijd in de topsporthal. Djemine proefde wel al eens van de jeugdsportdag, maar nam er tot voor zaterdag nog aan geen wedstrijd deel. Djemine werd ingedeeld in de derde van elf reeksen. De atleten worden ingedeeld volgens de tijden die ze al gerealiseerd hebben. Op die manier kunnen evenwichtige wedstrijden worden georganiseerd. Djemine liep afgelopen zomer 8”72 over de 60m. Ze mocht in de gunstige baan vier starten met tegenstrevers links en rechts van haar. Na een perfecte start bleef ze op volle snelheid lopen. Ze viel op geen enkel ogenblik stil en won haar wedstrijd in een nieuw persoonlijk record van 8”59. Ze verbeterde haar vorige besttijd met 13/100sten van een seconde, wat best veel is op zo’n korte afstand. Ze bereikte net niet de top-tien van de elf reeksen. De meeste meisjes die sneller zijn, zijn ook groter. Marc-Achille mocht in de tweede van negen reeksen starten. 99% van de wedstrijd liep Marc-Achille op kop na een supersnelle start. Op de streep werd hij gegrepen door twee grotere knapen: de winnaar liep 2/100sten sneller, de tweede amper één honderdste! Hij brak zijn record met 15/100sten tot 10”28. Van alle deelnemers had hij de twaalfde tijd.
De uitslagen:
12/1, Gent, 60m indoor benjamins: 3. Marc-Achille KUDURA 10”13 (nieuw persoonlijk record, vorig: 10”28).
12/1; Gent, 60m indoor miniemen: 1. Djemine KUDURA 8”59 (nieuw persoonlijk record, vorig 8”72).
Tip van de week: Lopen met hooikoorts: kan dat?
Ja, dat kan. Maar loop dan bij voorkeur aan de zee of in de bergen en draag een zonnebril om de last van prikkelende ogen te vermijden.
Bart, Jorre en Linda in glansrol op Tesseskouter
30 december. – In de “Tessescorrida” is Bart Vanderstraeten knap tiende geworden in de jogging over 5km. Hij legde de afstand af in 20”51. De piepjonge Jorre werd tweede AAV’er op de vijftiende plaats. Linda De Ridder legde beslag op de 27ste plaats. Ze werd zesde vrouw. In de 10km was James Joostens onze beste vertegenwoordiger. Hij werd vijftiende. Jeroen Vanherck eindigde als 39ste. In de goed bezette veldloop in Ertvelde betaalde Yannick Vanherck leergeld. In de 2.860m lange wedstrijd werd hij 34ste (en 16de eerstejaars) op 58. In Ertvelde komen de beste atleten uit de provincies Antwerpen, Oost- en West-Vlaanderen bijeen.
De uitslagen:
29/12, Opwijk, recreatieloop 5km: 10. Bart VANDERSTRAETEN 20’51”8; 15. Jorre VANHERCK 22’26”9; 27. Linda DE RIDDER 25’08”6 (6de vrouw).
29/12, Opwijk, recreatieloop 10km: 15. James JOOSTENS 42’04”2; 26. Gery VERHEYDEN 44’45”5; 36. Lore BAEYENS 47’45”9; 44. Patrick TEUGELS 49’21”7 (5 en 10km samen: op 161).
30/12, Ertvelde, veldloop cadetten 2.860m: 34. Yannick VANHERCK (16de eerstejaars) (op 58).
Tip van de week
Wanneer compressiekousen dragen?
Tegenwoordig zie je ze overal, want compressiekousen worden steeds populairder. Maar wanneer moet je ze dragen? De ene loper draagt ze tijdens het lopen, de andere liefst na een intensieve training om het herstel te bevorderen. Maar hoe zit dat nu precies?
Er zijn geen exacte regels wanneer je compressiekousen moet dragen. Sommige lopers dragen ze graag tijdens het lopen om de circulatie in hun kuit- en onderbeenspieren te verhogen. Voor anderen kunnen de sokken ongemakkelijk voelen of vinden ze de kous te warm.
Maar een ding is zeker: compressiekousen moeten goed aangesloten zitten, anders heeft het geen nut. Het is goed als je wat druk voelt en de sokken een afdruk op je huid achterlaten. Maar ze moeten niet zo strak zitten dat het pijn doet.
Het is gebleken dat het dragen van compressiekousen veel voordelen heeft voor verschillende blessures. Voornamelijk scheenbeenklachten, spierkramp, achillespeesklachten en minder goede doorbloeding.
Helena, Yannick, Marie en Bart vierden begin van kerstvakantie met modderbad in Gooik
24 december. – Helena, Yannick, Marie en Bart vierden het begin van de kerstvakantie met hun deelname aan een veldloop uit de oude doos in Gooik, midden in het Pajottenland. Oude doos in die zin dat de omloop lekker ouderwets was: glooiend, een vleugje modder en een ongelijke bodem kwestie van de enkels op de proef te stellen. Het vernieuwde bestuur brak met het verleden en organiseert dus niet langer meer in Lennik, waar menig PK plaatsvond op een extreem zwaar parcours. Ze wijzigden een paar keer hun uurrooster, waardoor menigeen op het verkeerde been werd gezet, maar goed we mogen niet klagen: de voornaamste drie proeven (korte cross, vrouwenrace en senioren mannen) groeperen is voor de neutrale toeschouwer de aantrekkelijkste oplossing. Jammer dat er bespaard werd op de communicatie. Het moet toch niet zo moeilijk zijn om de volledige uitslagen de avond zelf en liefst binnen het uur nadat de laatste loper binnen is gelopen op het internet te plaatsen? En dan maar klagen dat er zo weinig atletiekuitslagen in de kranten verschijnen... We moeten er met z’n allen zelf iets aan doen!
Over naar de orde van de dag. Helena mocht bij de cadetten de spits afbijten. Ze had er geen zin in, want haar voorbereiding liep andermaal in het honderd door een voetblessure en gehandicapte trainingen, maar vake drong aan om het er toch maar op te wagen, wetende dat het niet simpel zou zijn. Bovendien regende het, waardoor de omloop er zwaar bijlag. Maar laten we ooggetuige papa Marc zelf aan het woord. “Helena startte in een zeer select gezelschap van vooral tweedejaars cadetten en voelde zich zeker niet op haar gemak. Ze wilde niet te snel starten om de man met de hamer niet tegen te komen. Ze dook als tiende het veld in en kwam na één ronde door op plaats twaalf. Ik dacht dat ze zou stil vallen, maar dat gebeurde niet: ze liep een tijd alleen, maar werd bijgehaald door een groepje, waarin ze zich tot het einde liet meedrijven. Met de streep in zicht trok ze nog eens stevig door. Ze werd uiteindelijk, alles in acht genomen achttiende en zevende eerstejaars. Helena kan haar trainingsachterstand niet verloochenen, maar als ze blessurevrij blijft en stevig doortraint en haar trainingen afwerkt, komt dat wel goed!”
Ook Yannick liep trainingsachterstand op, maar alleen door de examens en zijn schaakcompetities. Hij liep een verdienstelijke wedstrijd, resulterend in een zestiende plaats als negende eerstejaars.
Marie was rustig voor haar wedstrijd. Ze had een goed rapport op zak en dat scheelt een slok op de borrel. Ook zij had zich voorgenomen om op veiligheid te spelen en niet snel te starten, gezien de staat van de omloop en de grote afstand die haar werd voorgeschoteld. Ze liep als tiende in het veld na de aanloopstrook, nadat ze was uitgegleden in de start. “We hadden nochtans pinnen van 15mm onder haar spikes gestoken. De omloop lag er dus zwaar bij."
Bij de eerste doortocht kwam ze als achtste voorbij maar daar ondervond ze de weerslag van. Ze viel vijf plaatsen terug. Ik vreesde voor eenzelfde scenario als in Wespelaar. Marie zat in de laatste groep, maar toen ze haar duivels ontbond loste ze twee van haar metgezellen en ging ze op zoek naar een duo dat een twintigtal meter voor haar liep. Op 150m van de streep haalde ze nog een atlete in, die ze nog achter haar kon laten in de laatste rechte lijn. Ze werd uiteindelijk elfde. Dag en nacht verschil met Wespelaar."
Bart tekende voor zijn beste prestatie van het seizoen in de korte cross waarin toch vaak kleppers meedoen, zoals nu. Hij dacht vier tegenstanders achter zich gelaten te hebben, maar het waren er zegge en schrijve vijf!
De uitslagen:
23/12, Gooik, veldloop, cadetten 2.320m: 18. Helena LAMBERT 9’37” (7de eerstejaars) (op 27).
23/12, Gooik, veldloop, cadetten 2.950m: 16. Yannick VANHERCK 11’26” (9de eerstejaars) (op 27).
23/12, Gooik, veldloop, scholieren, 3.100m: 11. Marie LAMBERT 14’59” (9de eerstejaars) (op 14).
23/12, Gooik, veldloop, korte cross 2.950m: 24. Bart VANDERSTRAETEN 11’48” (op 29).
Marc-Achille geeft visitekaartje af
9 december. – Marc-Achille Kudura nam zaterdag in Gent deel aan zijn eerste indoormeeting ooit. Bedoeling was dat zijn grote zus Djemine ook in de topsporthal zou lopen, maar dat is uiteindelijk niet doorgegaan.
Kleine Marc-Achille was een beetje overdonderd door de grootsheid van de atletiektempel en ook door de vele jeugdatleten die er rondliepen. Trainer Jan Snoeck stelde hem gerust en bereidde hem goed voor op zijn wedstrijd. Eerst en vooral door zijn grote cross-pinnen te vervangen door fijne indoorpinnen. Marc-Achille werd in de zesde van negen reeksen ingedeeld. Hij schoot als een pijl uit een boog uit de symbolische startblokken, maar beging dan een beginnersfout door halfweg eens rond te kijken of de anderen wel volgden, waardoor hij vanzelfsprekend tijd verloor. Ze volgden wel degelijk. De winnaar liet een tijd van 9”96 optekenen. Marc-Achille werd derde in 10.28, amper één honderdste achter de tweede. Hij baalde als een stekker dat hij niet tweede geworden was en ook dat hij niet gewonnen had. Gezonde ambitie, die Marc-Achille. En dat hij razendsnel is, dat zagen we al op training. Hij loopt zo snel dat we hem nog niet in op de gevoelige plaat konden vastleggen.
Verleden week legden zowel Marie als Marie beslag op de laatste plaats in de cross. In Wespelaar werd Marie achtste op acht bij de scholieren; in Lokeren sloot Bart de rij in de korte cross: hij werd elfde op elf. Beiden verdienen alle lof: ze voelen zich niet te beroerd om hun wedstrijd uit te lopen, zelfs al komt er niemand meer achter hen. Het geringe aantal deelnemers bemoeilijkt hun opdracht. Ze kregen minder kans om iemand van hun niveau tegen het lijf te lopen.
De uitslag:
9/12, Gent, 60m benjamins indoor: 6de reeks) 3. Marie-Achille KUDURA 10"28 (op 7).
Tip van de week: hardlopen in allerlei weersomstandigheden
Hardlopen als de zon schijnt? Heerlijk! Hardlopen als het regent? Ook heerlijk! Echt waar. In het begin wil je het misschien niet, maar vertrouw de ervaren lopers. Ook in de regen lopen is leuk. Daarnaast is het verstandig om in allerlei weersomstandigheden te trainen. Je weet namelijk niet wat voor weer het wordt als je die belangrijke wedstrijd gaat lopen. We leven in een land met veel wisselvallig weer, maar dat geeft het hardlopen ook iets extra’s.
9 december. – Marc-Achille Kudura nam zaterdag in Gent deel aan zijn eerste indoormeeting ooit. Bedoeling was dat zijn grote zus Djemine ook in de topsporthal zou lopen, maar dat is uiteindelijk niet doorgegaan.
Kleine Marc-Achille was een beetje overdonderd door de grootsheid van de atletiektempel en ook door de vele jeugdatleten die er rondliepen. Trainer Jan Snoeck stelde hem gerust en bereidde hem goed voor op zijn wedstrijd. Eerst en vooral door zijn grote cross-pinnen te vervangen door fijne indoorpinnen. Marc-Achille werd in de zesde van negen reeksen ingedeeld. Hij schoot als een pijl uit een boog uit de symbolische startblokken, maar beging dan een beginnersfout door halfweg eens rond te kijken of de anderen wel volgden, waardoor hij vanzelfsprekend tijd verloor. Ze volgden wel degelijk. De winnaar liet een tijd van 9”96 optekenen. Marc-Achille werd derde in 10.28, amper één honderdste achter de tweede. Hij baalde als een stekker dat hij niet tweede geworden was en ook dat hij niet gewonnen had. Gezonde ambitie, die Marc-Achille. En dat hij razendsnel is, dat zagen we al op training. Hij loopt zo snel dat we hem nog niet in op de gevoelige plaat konden vastleggen.
Verleden week legden zowel Marie als Marie beslag op de laatste plaats in de cross. In Wespelaar werd Marie achtste op acht bij de scholieren; in Lokeren sloot Bart de rij in de korte cross: hij werd elfde op elf. Beiden verdienen alle lof: ze voelen zich niet te beroerd om hun wedstrijd uit te lopen, zelfs al komt er niemand meer achter hen. Het geringe aantal deelnemers bemoeilijkt hun opdracht. Ze kregen minder kans om iemand van hun niveau tegen het lijf te lopen.
De uitslag:
9/12, Gent, 60m benjamins indoor: 6de reeks) 3. Marie-Achille KUDURA 10"28 (op 7).
Tip van de week: hardlopen in allerlei weersomstandigheden
Hardlopen als de zon schijnt? Heerlijk! Hardlopen als het regent? Ook heerlijk! Echt waar. In het begin wil je het misschien niet, maar vertrouw de ervaren lopers. Ook in de regen lopen is leuk. Daarnaast is het verstandig om in allerlei weersomstandigheden te trainen. Je weet namelijk niet wat voor weer het wordt als je die belangrijke wedstrijd gaat lopen. We leven in een land met veel wisselvallig weer, maar dat geeft het hardlopen ook iets extra’s.
Helena, Yannick, Marie, Julie en Bart bijten van zich af
25 november. - Onze cadetten hebben het voor het beste resultaat gezorgd op de Sparta-cross. Helena werd negende, nadat ze gedurende één kilometer als vierde liep. Ze verzwakte en verloor heel wat plaatsen en toch had ze nog een felle eindsprint in huis. Ze spurtte voor de achtste plaats (zie foto) , moest het nipt afleggen tegen Alixe Hubert, maar bleef al even nipt Hannah Snauwaert voor. Als we een rangschikking van de eerstejaars zouden opmaken, dan werd ze vijfde, maar dat mag niet verbergen dat er werk aan de winkel is. Helena houdt voorlopig de afstand niet en daar moet aan gewerkt worden. Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat onze atleten nu al in topvorm zouden verkeren. Ook Yannick liep een verdienstelijke wedstrijd. Hij werd dertiende en ook hij was vijfde bij zijn leeftijdsgenoten. Marie had als scholier bijna 3 km voor de boeg, dat is vrij lang voor haar, maar ze kweet zich goed van haar taak en veroverde een knappe zeventiende plaats. Julie liep haar tweede juniorenwedstrijd. Ze deed duidelijk beter dan de week voordien in Kortenberg. Van nature uit is ze een fondloopster. De vrees voor de afstand - 4,4km – mag ze stilletjes aan laten varen. Waar is de tijd dat ze in Buggenhoutbos alle jongens naar huis liep? Julie eindigde als 42ste en … zesde junior op negen. Puik werk. Er stond geen korte cross op het Sparta-programma en dus trok Bart 's anderendaags naar Lokeren, waar hij wel aan zijn geliefkoosde discipline kon deelnemen. Hij trof een zwaar parcours aan en rondde de opdracht over 2.900m af als veertigste.
De uitslagen:
24/11, Vilvoorde, veldloop, cadetten, 2.470m: 9. Helena LAMBERT 10'15" (5de eerstejaars) (op 39).
24/11, Vilvoorde, veldloop, cadetten, 2.940m: 13. Yannick VANHERCK 11'16" (5de eerstejaars) (op 37).
24/11, Vilvoorde, veldloop, scholieren, 2.940m: 17. Marie LAMBERT 13'37" (op 24).
24/11, Vilvoorde, veldloop, junioren, senioren en masters, 4.410m: 42. Julie ARIJS (6de junior op 9).
25/11, Lokeren, veldloop, korte cross, 2.900m: 40. Bart VANDERSTRAETEN 11'11" (op 42).
Vijfde plaatsen voor Amber en Helena
18 november. – AAV was op twee fronten actief dit weekeinde. De zusjes Lambert trokken hun seizoen traditioneel op gang in Nijvel, een zestal was in de selectieve veldloop in Kortenberg aan de slag. Voor Julie was het de eerste veldloop sinds een eeuwigheid. Ze kwam voor het eerst uit bij de junioren en kreeg meteen een boterham van 4,520m voorgeschoteld. Julie heeft haar cross goed ingedeeld en ook (veel) reserves ingebouwd. Hopelijk heeft ze nu de smaak te pakken om een vervolg aan dit verhaal vast te knopen. Jozefien mocht de debatten openen. Ze deed het zeer voortreffelijk in de wetenschap dat de meeste trainingen nog altijd op een speelse wijze worden afgewerkt. Yannick had het als eerstejaars bij de cadetten niet onder de markt, maar hij trekt goed zijn plan. Sinds haar cross in Opwijk heeft Amber een aantal stappen voorwaarts gezet. In de veeleisende Kortenbergse omloop vond zij een bondgenoot. Ze liep finaal als achtste binnen en werd vijfde senior, een mooi resultaat. Jeroen had tijd nodig om op stoom te geraken, maar eens op gewenst toerental was duidelijk dat hij ten overstaan van Heverlee en Opwijk vorderingen had gemaakt. Dat deed ook Geneviève, beter bekend als Gigi. We vroegen ons af of de bijna drie kilometer lange cross niet te hoog gegrepen was voor haar. Wel nee, ze liep haar wedstrijd vlotjes uit.
Helena en Marie waren er een dagje vroeger aan begonnen. Na een zware zomer (dan toch voor Helena) hadden de zusjes een lange rustpauze ingebouwd. Vandaar dat het seizoen met drie weken vertraging werd ingezet, met als extra moeilijkheid een (leeftijds)categorie hoger en nog geen wedstrijd gedaan. Eerste wedstrijd in Nijvel was die van de cadetten én de korte cross alle categorieën, die een zelfde afstand van 1.700m moesten afleggen. Wie tegen wie loopt is dan niet altijd helemaal duidelijk. De groep was 30 man (vrouw) sterk, met onder meer topper Marie Descamps. Helena startte als derde en die plaats kon ze vasthouden tot voorbij de 1.000m. Toen ze uit het bos kwamen hadden vijf atletes zich afgescheiden, onder wie Helena. Dat zag er goed uit, maar naarmate de koers vorderde viel ze beetje bij beetje terug en verzeilde ze in een achtervolgende groep met negen atletes. De batterij liep leeg, maar in de laatste 200m haalde ze alles uit de kast om zeer verdienstelijk als negende van de groep te eindigen maar dan wel als vijfde van haar leeftijd. Dat is zeker niet slecht voor haar eerste cross bij de cadetten!
Het is duidelijk dat Helena te overmoedig gestart is. In de aanloop naar de cross werd ze bovendien ziek op twee cruciale trainingsdagen.
Marie daarentegen had de pech dat ze drie uur moest wachten alvorens ze haar wedstrijd kon lopen. Vreemd: in Wallonië starten de cadetten en lopen de scholieren als laatsten. Ze waren met dertien aan de start en ze ging als elfde het veld in. Ze was bang voor de man met de hamer na een eventuele snelle start. Ze bleef ongeveer gans de koers op dezelfde plaats lopen, en verzwakte in het gezelschap van drie andere atletes. Ze vond haar tweede adem echter terug en liet haar drie metgezellen in de steek via een stevige versnelling die 200m ver droeg en haar in de top-tien bracht.
De uitslagen:
17/11, Nijvel: cadetten 1700m: 9. Helena LAMBERT 7’33” (op 30; 5de eerstejaars)
17/11, Nijvel: scholieren 2.500m: 10. Marie LAMBERT 12’23” (op 12).
18/11, Kortenberg: Pup 2de jaar: Jozefien Baten 10/29, 1000m in 4’15”; Cad.: Yannick Vanherck 15/26, 2920m in 10’58”; Jun : Julie Arijs 5/5 (25/35 sen,mast), 4520m in 19’57”; senioren: Amber Teugels 5/17 (8/35 jun,mast), 4520m in 17’42”; Mas: Jeroen Vanherck 27/35, 6940m in 28’38”; Mas 50+ : Gigi De Wannemaeker 9/9, 2920m in 15’37”.
Geen wapenstilstand voor Lore
12 november. - Op 11 november legden we voor de honderdste keer de wapens neer, maar Lore dacht er anders over. Zij stond in Mechelen aan de start van 58 man sterk deelnemersveld bij de tweede jaars pupillen. Haar strijd duurde 5'03" en zij was daarmee de 26ste over een afstand van 1.185 m.
De uitslagen:
11/11, Mechelen, veldloop, 2de jaars pupillen, 1.185m: 26. Lore SAERENS 5'01" op 58.
Amber Teugels terug in het veld
4 november. – Je winterseizoen starten op de weilanden van Droeshout, het is een zware dobber. Dat ondervonden onder meer Jozefien Baten en Lore Saerens, die veertiende en achttiende werden bij de tweedejaarspupillen, die 1.074m af te leggen hadden. Toch knap gedaan. Voortaan kan het allemaal beter gaan. Na zijn negende plaats in Heverlee werd Yannick opnieuw negende bij de cadetten. Als we alleen rekening houden met de eerstejaars is Yannick zelfs derde! De cadetten kregen een wedstrijd over 2.524m voorgeschoteld. In de korte cross over dezelfde afstand sleepte Bart Vanderstraeten de 28ste plaats uit de brand. Onze voormalige leden Dieter De Ridder en Tim Dumarey keerden met een achtste en vijftiende plaats terug naar huis. Na twee winters en één zomer zonder competitie heeft Amber Teugels begrijpelijkerwijze nog conditie-achterstand, maar ze wilde haar wederoptreden niet langer uitstellen. Een top-tien notering zat er niet in. Ze werd twaalfde in de uitslag als elfde senior. Jeroen Vanherck die in korte cross in Heverlee al een eerste keer kennis maakte met de cross, startte nu in zijn eigen leeftijdscategorie. Hij liep als achttiende over de streep en werd veertiende master.
De uitslagen:
28/10, Heverlee, veldloop, cadetten 3.020m: 9. Yannick VANHERCK 11’46” (op 24).
28/10, Heverlee, veldloop, korte cross 3.020m: 22. Jeroen VANHERCK 12’23” (op 23).
4/11, Opwijk, veldloop, 2de jaars pupillen, 1.074m: Jozefien BATEN 4’20”; 18. Lore SAERENS 4’32” (op 30).
4/11, Opwijk, veldloop, cadetten, 2.542m: 9. Yannick VANHERCK 8’32” (3de eerstejaars) 8’32” (op 17).
4/11, Opwijk, veldloop korte cross, 2.542m: 28. Bart VANDERSTRAETEN 9’07” (op 31).
4/11, Opwijk, veldloop jun.sen.mas, 4.400m: 12. Amber TEUGELS 18’37” (11de senior) (op 33).
4/11, Opwijk, veldloop masters, 6.806m: 18. Jeroen VANHERCK (14de master) 28’41” (op 23).
Tip van de week:
Vermoeidheid, slechte wedstrijdprestaties, irritatie en geen zin hebben om te trainen: dat alles duidt op overtraining. Overtraining kan ontstaan door een te grote trainingsomvang of door vaak zeer zware trainingssessies. Ernstige overtraining kan leiden tot slaapstoornissen, stoornissen in het immuunsysteem, slechte eetlust en bij vrouwen kan het zelfs leiden tot veranderingen in het menstruatiepatroon. Meet je ochtendpols eens en constateer of deze niet permanent te hoog is. Is deze te hoog, pas dan je levensstijl en het hardlopen aan.
hier om te bewerken.
Stijn wint trail in het Zoniënwoud
21 oktober. – Als laatste (loop)voorbereiding op het EK canicross in Zweden nam Stijn deel aan een trail zoals hij af en toe wel eens doet. In functie van wat hij in Scandinavië moet doen, koost hij voor de 10km met vertrek en aankomst op de atletiekpiste in Oudergem. “De omlopen lieten ons de mooiste plekjes van de groene long van Brussel ontdekken, het heuvelachtige Zoniënwoud. Voor de twee kortste afstanden werd er spijtig genoeg geen podium voorzien. Maar mijn keuze ging naar de 10km omdat het de beste voorbereiding leek voor mijn komende wedstrijden”, vertelt Stijn. “Het ging meteen snel, en ik ging mee met de koploper. Ik ‘plakte’ niet echt, want het tempo lag hoog. Maar na 4 km vroeg de koploper om even over te nemen. Na wat sleurwerk kwam mijn motor op gang op de smalle bospaden en liep ik solo naar de finish.”
Ook Lore liet zich gelden. Zij startte bij de pupillen meisjes in de oefenveldloop in Kapelle-op-den-Bos over duizend meter. Ze werd er knap achtste op 29.
21/10, Trail Brussel Zoniënwoud 10km: 1. Stijn GYSELINCK 40’23” (op 320).
20/10, Kapelle-op-den-Bos, oefenveldloop, miniemen 1.000m: 8. Lore SAERENS (op 29).
21 oktober. – Als laatste (loop)voorbereiding op het EK canicross in Zweden nam Stijn deel aan een trail zoals hij af en toe wel eens doet. In functie van wat hij in Scandinavië moet doen, koost hij voor de 10km met vertrek en aankomst op de atletiekpiste in Oudergem. “De omlopen lieten ons de mooiste plekjes van de groene long van Brussel ontdekken, het heuvelachtige Zoniënwoud. Voor de twee kortste afstanden werd er spijtig genoeg geen podium voorzien. Maar mijn keuze ging naar de 10km omdat het de beste voorbereiding leek voor mijn komende wedstrijden”, vertelt Stijn. “Het ging meteen snel, en ik ging mee met de koploper. Ik ‘plakte’ niet echt, want het tempo lag hoog. Maar na 4 km vroeg de koploper om even over te nemen. Na wat sleurwerk kwam mijn motor op gang op de smalle bospaden en liep ik solo naar de finish.”
Ook Lore liet zich gelden. Zij startte bij de pupillen meisjes in de oefenveldloop in Kapelle-op-den-Bos over duizend meter. Ze werd er knap achtste op 29.
21/10, Trail Brussel Zoniënwoud 10km: 1. Stijn GYSELINCK 40’23” (op 320).
20/10, Kapelle-op-den-Bos, oefenveldloop, miniemen 1.000m: 8. Lore SAERENS (op 29).
Helena boekt haar zesde overwinning van het seizoen en loopt sneller dan de jongens
23 september. – In Kessel-Lo liep Helena haar op één na laatste wedstrijd van het zomerseizoen. Van zomer was er op de Jumbomeeting in Kessel-Lo alvast geen sprake. Slechts 12 graden op de thermometer, veel wind en regen en tot overmaat van ramp 50 minuten vertraging. Helena had zoals gepland een zware trainingsweek achter de rug met het oog op het nationaal criterium van volgende week in Nijvel. Ze wist niet goed hoe ze het er ging vanaf brengen in de wedstrijd. Na bijna een valse start genomen te hebben dook ze als eerste de bocht in en trok direct stevig door (ze had haar trainer in de week gezegd dat ze haar besttijd nog scherper wou stellen). Na 200 m scheidde zich onder haar impuls drie koploopsters af die verder van de rest weg liepen. Helena deed het meeste kopwerk en moest twee aanvallen van Margot Verhavert (een atlete uit Bornem) pareren. Bij het ingaan van de laatste ronde viel de Waalse atlete Lili Flament (sic) aan. Ze sloeg een gaatje dat Helena prompt dicht liep. Met nog driehonderd meter te gaan waren ze terug met drie op kop. Helena controleerde het verdere verloop van de wedstrijd en op 120m van de streep plaatste ze haar beslissende aanval. Het werd een stevige eindspurt met drie tot op 30m van de streep. Dan maakte Helena komaf met de tegenstand. Ze pakte haar zesde overwinning van het seizoen in 3’11”21, haar op één na beste tijd ooit. Ze liep zelfs sneller dan de jongens! In betere weersomstandigheden zat er een verbetering van haar record zeker in.
Linda en Bart trokken, net als vorig jaar, naar de jogging in Mollem, die onder meer over 5km150 liep. Bart onderscheidde zich met een tiende plaats in 21’12”. Linda knokte zich naar de 23ste plaats in 24’33” op 91 deelnemers. Linda mocht nog eens op het podium als derde vrouw. Bij het ter perse gaan waren er nog geen uitslagen beschikbaar. Djemine Kudura werd derde in de scholenveldloop. Ook daarvan zijn er nog geen uitslagen beschikbaar. Waar is de tijd dat men met zijn uitslag naar huis ging?
Weetje van de week:
Je piek in spiermassa zit rond het dertigste levensjaar. Daarna 'takel' je af; de afbraak van spiermassa gaat sneller dan de opbouw. Je verliest rond de 1 tot 2% per jaar. Maar als je voldoende traint kun je het evenwicht van je spiermassa behouden tot ongeveer je 50ste levensjaar. Daarna zet het verlies aan spiermassa echt door. Gelukkig kan je dan nog steeds goed hardlopen omdat lopen een duursport is. De eerste spierweefsels waar de oudere loper een gebrek aan krijgt zijn de snelle spierweefsels. Je houdt het nog goed een wedstrijd vol, maar een versnelling plaatsen wordt moeilijk.
De uitslagen:.
22/9, Kessel-Lo, 1.000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’11”21 (2de beste tijd ooit).(op 8)
23/9, Mollem, jogging, 5km1250: 10. Bart VANDERSTRAETEN 21'12"; 23. Linda DE RIDDER 24'33" (op 99).
Niets dan records voor Djemine en Helena
9 september. – Onze twee jeugdige toppers Djemine en Helena zochten het vorige zaterdag dicht bij huis: in Lebbeke. Ze speelden er geen figurantenrol, integendeel. Djemine wilde haar record op de 60m dat ze op dezelfde piste liep in mei van dit jaar verbeteren. En dat lukte, mede dankzij de aanwezigheid van Lieke Van Moorhem uit Rieme, die zowaar sneller liep dan zij. Ze startte goed tot uitmuntend, maar de Oost-Vlaamse kwam snel naast en over haar om te winnen in 8.60, een verbetering van haar record, dat haar van de zevende op de derde plaats brengt op de nationale ranking! Djemine liet zich niet van de wijs brengen, ze werd tweede in 8.72, of een verbetering van haar record met 7/100sten, goed voor drie plaatsen winst op de nationale ranking. Ze staat nu elfde, tot grote voldoening van disciplinetrainer Jan. Even kwam er een aanbod om een 4x60m te lopen, maar dat werd resoluut afgewezen. Djemine wou immers ook haar record op de 1.000m bijstellen. Ze kreeg de raad mee om traag te starten, maar dat sloeg ze in de wind. Ze vertrok als een speer en speelde zo onbewust in de kaarten van de Aalsterse Myrthe Baeten, die overnam en afstand van haar nam om te winnen in 3’21”48. Trainer Erik vreesde voor een zware terugval, maar dat gebeurde niet. Toen ze werd ingehaald door een achtervolgend duo vocht ze voor elke meter. Aan het einde van de rit had ze bovendien nog een geweldige sprint in voorraad. Bij gebrek aan ervaring verloor ze de sprint voor de derde plaats met amper 4/100sten van een seconde. We kregen een Djemine te zien die we nog niet kenden. Wat een overgave! Ze verpulverde haar record met bijna 12 seconden tot 3’32”97.
De goesting van Helena om er een lap op te geven steeg met de minuut. De tegenstand was overigens niet min. De Antwerpse Zoë Laureys nam een kanonstart. Ze liet iedereen ter plaatse. Ze staat niet voor niets op plaats drie op de nationale ranking. Helena probeerde zowaar mee te gaan. Maar het gat was direct te groot. Gelukkig doseerde ze haar krachten. De winnares stond waarschijnlijk al vast. Wat een talent! Helena besloot voor haar tijd te gaan. Er scheidde zich een groep af van een zestal deelneemsters achter de koploopster. Helena ging als derde de laatste ronde in met o.a. Stien Biesemans en Bruylandt in haar zog om de afstand met de koploopster binnen de perken te houden en haar pr te verbeteren. Helena geraakte niet meer bij de koploopster maar slaagde er wel in de rest van de groep los te gooien om nog zeer sterk te eindigen in een voor haar nieuwe besttijd van 3’10”50, een verbetering van haar pr met meer dan een seconde. Zoë Laureys staat derde op de ranking met 3’05”38. In Lebbeke liep ze 3’05”65. Helena als tweede 3’10”50, waarmee ze haar achtste positie op de ranking verstevigt en tot op 16/100sten nadert van de zevende plaats, bezet door Hannah Enkels, die ze in Tessenderlo ontmoette. Conclusie van vake Marc: “We gaan nog voor een tijd onder de 3’10””. Het was een plezier om beiden in actie te zien. Hoe jong ze ook moge zijn, ze begrijpen als geen ander wat “koersen” is.
Bart is een habitué van de Molenloop in Malderen. Hij sleepte er de zestiende plaats over de zes kilometer uit de brand op 125 deelnemers.
De uitslagen:
8/9, Lebbeke, 60m pupillen a) 1. 2. Djemine KUDURA 8”72 (nieuw pr, vorig 8”79) (op 7).
8/9, Lebbeke, 1.000m pupillen: 4. Djemine KUDURA 3’32”97 (nieuw pr, vorig 3’44”78à) op 13.
8/9, Lebbeke, 1.000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 3’10”50 (nieuw pr, vorig 3’11”97, 8ste chrono in België)(op 13).
9/9, Malderen, jogging 6km: 16. Bart VANDERSTRAETEN 25'49" (op 125)
Goud voor Djemine, zilver voor Marie
3 september. – Een staaltje echte atletiek voor een massa volk kregen we op het provinciaal aflossingskampioenschap in Betekom. Wij waren er met Marie, Helena en Djemine. Zoals zo vele meisjes en jongens van haar leeftijd had Djemine niet veel getraind tijdens de zomermaanden, maar dat was haar in De Tumkens niet aan te zien. In de 4x60m werd ze als slotloopster uitgespeeld, ze kreeg het stokje in tweede positie en snelde ongrijpbaar naar de overwinning in de knappe tijd van 35’10”. Daarna stapte Helena in de arena voor een opwarmertje tijdens een 4x80m voor miniemen. Later op de dag werd het menens in de 3x600m, maar de tegenstand was sterker dan verwacht en Helena moest van ver terugkomen om een verdienstelijke vierde plaats in de wacht te slepen. Een aangename verrassing vormde Marie en haar ploeg bij de cadetten en scholieren die als derde over de streep renden, maar tweede werd bij de cadetten.
Op de chickenrun in Meldert over 5.300m snelde Linda als 42ste over de streep. Ze werd gespot als vijfde vrouw en derde master.
De uitslagen:
2/9, Betekom, PK alflossingen, 4x60m pupillen: 1. VAC met Djemine in 35’10” (GOUD)
2/9, Betekom, PK aflossingen, 4x80m miniemen: b) 6. VAC met Helena in 50”79.
2/9, Betekom, PK aflossingen, 3x600m miniemen: 4. VAC met Helena in 5’58”82 (op 12).
2/9, Betekom, PK aflossingen, 4x800m cadetten: 2. VAC met Marie in 10’38”21.
2/9, Meldert, stratenloop 5.300m: 42. Linda DE RIDDER 25’39” (5de vrouw, derde master) (op 165).
Helena in Tessenderlo, Marie en Julie in Oordegem
26 augustus. - Helena trok naar het verre Tessenderlo om Hannah Enkels te ontmoeten. Hannah staat zevende op de nationale ranglijst, Helena achtste. Ze had keelpijn en ze liet zich insluiten. Of het een met het ander te maken heeft, is niet duidelijk. Ze dook pas als vijfde in de eerste bocht van een deelnemersveld van zeven. Hannah die bij het plaatselijke Looise aangesloten is, trok zich daar niks van aan. Ze demarreerde pijlsnel weg van de rest en sloeg onmiddellijk een gat. Helena liep het gat in een oogwenk dicht. We telden drie koploopsters, die het verschil maakten. Hannah vreesde de eindsnelheid van Helena en demarreerde opnieuw, maar Helena gaf geen kik. Zo bleven ze met twee voorin over. Helena viel dan zelf aan en trok zo'n zeventig meter stevig door. Hannah pareerde de aanval en maakte er een lange eindsprint van. Pas in de laatste twintig meter moest ze passen. Lena werd uiteindelijk tweede in 3’16”28.
Marie en Julie waren een dag eerder in in Oordegem, maar de uitslagen vielen tegen. Voor Julie was het haar eerste pistemeeting sinds lang.
De uitslagen:
23/8, Oordegem: 800m cadetten: 10. Marie LAMBERT 2’47”27 (op 10).
23/8, Oordegem: 800m scholieren: 6. Julie ARIJS 2’41”28 (op 7).
24/8 Tessenderlo: 1.000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 2’16”28 (op 7).
Helena sprint naar vijfde zege van het seizoen
19 augustus. – Helena Lambert stond zaterdag aan de start van de 1.000m in Kortenberg met enkele Brabantse toppers, onder wie Stien Bieseman. Goed gemotiveerd liep ze bestendig vooraan in de groep.
De eerste ronde werd aan een normaal tempo afgehaspeld. Aan de bel liep Stien op kop. Ze dreef het tempo op, zodat er zich een groep van vijf afscheidde van de rest. Lotte Bruyland (Grimbergen) demarreerde van plaats vijf naar voren tot naast Helena die op de tweede plaats liep. Net op dat moment, op 200m van de streep, trok Stien alle registers open om naar de overwinning te snellen, doch dat was buiten Helena gerekend. Ze dreigde ingesloten te worden door Bruyland en ging op 120 m van het einde in de tegenaanval op Stien. In de laatste rechte lijn streden Stien en Helena zij aan zij om de overwinning. Mooi en spannend om te zien. Een tiental meter voor het einde moest Stien zich gewonnen geven en pakte Helena Lambert haar vijfde overwinning van het seizoen in 3’18”27. Tactisch liep Helena de perfecte koers. Na de wedstrijd zei ze dat ze dacht aan de eindsprint van vorige week in Oordegem, waar ze eveneens won door in de laatste rechte lijn te knallen, met dat verschil dat het nu wel moeilijker was dan in Oordegem. Stien werd tweede in 3’18”60. Na afloop van haar twaalf 1.000m-wedstrijden stond ze elke keer op het podium: vijfmaal als eerste, zesmaal als tweede en eenmaal als derde. Op de nationale ranglijst staat ze achtste met 3’11”97.
Marie liep in Lebbeke haar tweede 1500 m van het seizoen en dat allemaal in functie van haar provinciaal kampioenschap estafetten begin september. Deze afstand is momenteel te zwaar voor haar aangezien ze nog altijd last heeft van groeipijnen en een knieletsel die haar beletten om voluit te gaan zowel op training als in competitie. Feit is dat ze haar bij haar moederclub VAC nodig hebben om aan het kampioenschap estafetten te kunnen deelnemen. Ze kan daar rekenen op zeer veel sympathie, dat ze zich beschikbaar wil houden voor haar club. Marie startte zeer rustig en wou niet forceren. Haar doel was uitlopen en beter doen dan vorige week in Aalst wat haar ook lukte. Op een bepaald ogenblik liep ze zelfs vierde. Na 700m moest ze de rol lossen. Ze liep haar koers uit om verdienstelijk vijfde te eindigen in 6’10”53” of zo’n acht seconden sneller dan vorige week. Respect!
We stuurden zes vertegenwoordigers naar de corrida van Merchtem: twee voor de drie kilometer, en nog eens twee voor de zes kilometer. Steven Saerens werd vijftiende bij mannen en vijfde bij de masters in een tijd van 13’33” voor de 3,3km. “Een top-tienplaats zat er zeker in, maar in de laatste kilometer werd ik tweemaal aangetikt, zodat ik mijn ritme kwijt was”, vertelde hij. Zijn dochter Lore werd achtste vrouw(tje) in 15’03”. Op de dubbele afstand verovert Bart Vanderstraeten de zestiende plaats in 22’54”. Bijna vier minuten later liep Linda De Ridder binnen als 65ste en 12de vrouw.
Stijn blijft nog even in het wereldje van de trails. Hij werd derde in de Natura Trail in Zillebeke (Ieper) op de 11,5km. “Ik liep heel de wedstrijd in vierde stelling, op behoorlijke afstand van de derde. Ik probeerde er terug bij te komen, maar dat was niet simpel met een stevige training in de benen van daags ervoor, maar de laatste kilometer was ik er terug bij. Een bordje met 'Ultimo kilometro' gaf me hiervan kennis. Een grote fout van hem om mij te laten terugkomen! De laatste 500m veroverde ik het brons met een verschroeiende versnelling.”
De uitslagen:
17/8, Merchtem, corrida 3,3km: 15. Steven SAERENS 13’33” (5de master); 32. Lore SAERENS 15’03” (8ste vrouw)
17/8, Merchtem, corrida 6km: 16. Bart VANDERSTRAETEN 22’54”; 65. Linda DE RIDDER 26’53” (12de vrouw) (op 250).
18/8, Lebbeke, 1500m cadetten: 5. Marie LAMBERT 6’10”53” (seizoenbeste)(op 6).
18/8, Kortenberg, 1000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’18”27(op 10). Beste tijd over de twee reeksen (20).
19/8, 19/8, Zillebeke (Ieper): trail 11,5km: 3. Stijn GYSELINCK.
Helena pakt goud, Stijn zilver
12 augustus. – Helena boekte in Oordegem haar vierde zege van het seizoen op de 1.000m. Direct na de start werd er constant van positie gewisseld en Helena liep op een moment op plaats vier. De koploopsters wisselden elkaar bliksemsnel af met als gevolg dat het tempo zeer hoog was en er waren er een paar bij die naar hun tweede adem zochten. Daardoor viel het tempo ineens sterk terug en had er zich een kopgroep van vier atletes afgescheiden van de rest van de groep. Helena achtte haar moment gekomen aan te vallen. Op het zelfde moment demarreerde een Waalse atlete keihard. Ze nam onmiddellijk voorsprong. Helena liep het gat dicht met één atlete in haar zog. Er scheidde zich dan drie koploopsters van de rest af. Helena bekwam even van haar inspanning en ging dan op een honderddertig meter van de streep naast de Waalse koploopster lopen om in de laatste rechte lijn indrukwekkend sterk van haar twee vluchtgezellen weg te knallen om zo haar vierde overwinning van het seizoen te behalen in een tijd van 3’17”58. Hert trainingstempo zal nu opnieuw opgevoerd worden met de bedoeling om haar besttijd van 3’11”97 te verbeteren.
Iedereen heeft recht op vakantie. Dat was er aan te zien, maar Helena stond toch opnieuw op het podium en wel op het hoogste trapje!
Marie sukkelt met een knieletsel. Ze mag voorlopig geen explosieve inspanningen doen en dus koos ze in Aalst voor de 1500m. Jammer genoeg is ze daar niet klaar voor. Na de 1000m treedt tempoverval op. Ze zag haar tegenstreefsters achter haar een voor een terugkeren en beëindigde de wedstrijd als tiende en laatste in een tijd van 6'17"42 en dus niet op haar waarde. Marie schreef zich ook in voor het speerwerpen, dat door een vertraging van het concours bijna gelijktijdig verliep. Ze werd er met 20,15m zesde op drie centimeter van de vijfde.
Voor Stijn is geen afstand te ver om aan competitie te doen. Zondag kwam hij in actie
in de Trail des fantômes in La Roche, een klassieker onder de trailwedstrijden. In deze editie was er keuze uit 8 afstanden: van 10km tot 70km. De kortste afstand was al heel pittig met 410 hoogtemeters en een rivieroversteek.
De uitslagen:
11/8, Oordegem, 1.000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’17”58 (4de overwinning van het seizoen).
12/8, Aalst, 1500m cadetten: 10. Marie LAMBERT 6'17"42 (op 10).
12/8, Aalst, speer: 6. Marie LAMBERT 20,15m (op 7).
12/8, La Roche, 10,7km ,Trail des fantômes:
2. Stijn GYSELINCK 51'19" (op 6 seconden van goud)(op 220).
Marie aan de winst na twee jaar
5 augustus. – In Gooik, waar de thermometer nog 29 graden aanwees bij de start van de 800m voor cadetten (die samen met één scholiere dienden te lopen), en waar de wind voor drie vierde in het nadeel blies op de overigens prachtige synthetische baan van De “Koornmolen” kwam Marie nog eens aan de start van een 800m. Ze had veel stress omdat haar vorige 800m geen succes was, het veel te warm was en omdat er een scholiere bijliep. Die laatste nam meteen het heft in handen. Marie bekeek het vanuit vierde positie. Halfweg plaatste de koploopster een nieuwe versnelling, maar Marie snelde zowaar met haar mee. Op 130 meter van de streep demarreerde de scholiere opnieuw en moest Marie passen. Ze finishte als tweede maar pakte de zege bij de cadetten. Het was haar eerste overwinning van het seizoen, en het was twee jaar geleden – in Lommel – dat ze nog eens een gouden medaille in ontvangt mocht nemen. Een opsteker voor Marie die haar 800 zou combineren met kogelstoten, maar beide wedstrijden werden omzeggens gelijktijdig betwist.
De uitslag:
4/8, Gooik, 800m cadetten en scholieren: 2. Marie LAMBERT 2’44”03 (GOUD bij de cadetten)(op 4)
5 augustus. – In Gooik, waar de thermometer nog 29 graden aanwees bij de start van de 800m voor cadetten (die samen met één scholiere dienden te lopen), en waar de wind voor drie vierde in het nadeel blies op de overigens prachtige synthetische baan van De “Koornmolen” kwam Marie nog eens aan de start van een 800m. Ze had veel stress omdat haar vorige 800m geen succes was, het veel te warm was en omdat er een scholiere bijliep. Die laatste nam meteen het heft in handen. Marie bekeek het vanuit vierde positie. Halfweg plaatste de koploopster een nieuwe versnelling, maar Marie snelde zowaar met haar mee. Op 130 meter van de streep demarreerde de scholiere opnieuw en moest Marie passen. Ze finishte als tweede maar pakte de zege bij de cadetten. Het was haar eerste overwinning van het seizoen, en het was twee jaar geleden – in Lommel – dat ze nog eens een gouden medaille in ontvangt mocht nemen. Een opsteker voor Marie die haar 800 zou combineren met kogelstoten, maar beide wedstrijden werden omzeggens gelijktijdig betwist.
De uitslag:
4/8, Gooik, 800m cadetten en scholieren: 2. Marie LAMBERT 2’44”03 (GOUD bij de cadetten)(op 4)
Stijn en Bart op de Heide
30 juli. – Een paar dagen na de warmste dag van het jaar waagden Stijn en Bart zich aan de Heideloop in Sint-Jozef-Londerzeel. Ze kwamen met een fraai resultaat terug naar huis.
Stijn werd tweede na na “gevestigde waarde” Niels Slachmuylders op de 8,5km (de werkelijke afstand zou 8,65km lang zijn geweest). Ex-AAV-lid Bruno Van Assche kwam Stijn even gezelschap houden, maar hij kreeg een klop van de hamer door de warmte. Veiligheidshalve koos Bart voor een kortere afstand. “Sneller gedaan en meer kans op een ereplaats”, redeneerde hij.
De uitslagen:
29/7, Londerzeel, Heideloop 8,5km: 2. Stijn GYSELINCK 33'05" (op 60).
29/7, Londerzeel, Heideloop 4km: 7. Bart VANDERSTRAETEN 17’45” (op 95).n.
Geen gouden 1000 voor Marie en Stijn, maar niet getreurd
23 juli. – Het werd geen “gouden 1000” in Dilbeek voor Marie en Stijn. Ze deden hun best, maar de anderen waren beter. Voor beiden was het te lang geleden dat zij nog eens een wedstrijd hadden gelopen op piste. Marie weerde zich op een bewonderingswaardige wijze. Ze kon het peloton goed volgen, maar kraakte in de laatste 200m. Idem dito met Stijn die een mooie, egale eerste 800m uit zijn benen schudde, maar totaal verzuurde in de eindfase. Hij kon deze keer niet uitpakken met zijn legendarische eindspurt.
Zonder te lopen in de Nacht van de Atletiek in Heusden-Zolder, waar de besten van het land tegen elkaar liepen, verloor Helena geen enkele plaats op de nationale ranglijst op de 1.000m voor miniemen. Ze is nog altijd zevende met een tijd van 3’11”97! En vake Marc verwacht dat ze in september nog eens zal uitpakken. Wie zijn we om dat niet te geloven?
Linda en Bert zijn heuse hittelopers geworden. Grembergen zal het geweten hebben. Zij waren in de Scheldeloop te gast en liepen zich in de kijker op de kortste afstand. Door voor de 4km te kiezen, kregen ze minder kans om uit te drogen. Bart, nog maar net terug uit vakantie in Hongarije, was in iets meer dan een kwartier rond. Linda had iets meer tijd nodig, maar ze mocht op het podium glunderen als derde master.
De uitslagen:
18/7, Dilbeek, 1000m cadetten: 7. Marie LAMBERT 3’39”74.
18/7, Dilbeek, 1000m junioren, senioren en masters derde van vijf reeksen: 12. Stijn GYSELINCK 2’51”03.
21.7, Grembergen, Scheldeloop 4km: 8. Linda DE RIDDER 18’14” (derde master)(op 33).
21/7, Grembergen, Scheldeloop 4km: 12. Bart VANDERSTRAETEN 15’46” (op 40).
Helena is van podium niet af te slaan
16 juli. – Bij een loodzware hitte en één tegenstander van niveau Mila Van Eynde, uitkomende voor Lyra, was Helena in Ninove opnieuw zeker van een podiumplaats en een strijd om een nieuwe overwinning. Mila Van Eynde trok alle registers meteen open. Helena volgde op de derde plaats. De koploopster ging ondanks de hitte keihard door. Er viel een gat van zo'n vijf meter. Om kans op winst te behouden moest ze meegaan. Maar ze had last van een opkomende verkoudheid. Toch liep ze het gat dicht. Ze wilde meteen afstand nemen en alleen doorgaan voor haar vierde overwinning, maar de atlete van Lyra klampte aan en liep meer dan een halve ronde in de tred van Helena tot in de laatste rechte lijn. Ze streden zij aan zij, maar met nog twintig meter te gaan moest ze zich gewonnen geven. Ze werd verdienstelijk tweede in 3’16”29. De winnares klokte 3’15”16. Helena draait dit seizoen geregeld rond de 3’15/3’16. Haar uitschieter tot nu toe bedroeg 3’11”97, waarmee ze nationaal op de zevende plaats staat. Stel dat ze junior was dan stond ze zelfs tweede op de nationale ranking!
Dichter bij ons stond de "Stadrun" in Droeshout op het programma. De jogging over 5km leverde een 27ste plaats op voor Linda, net terug van een vakantie aan zee. Zij werd zesde vrouw en liep tegen 12,7km per uur. Vader Kurt en zoon Rune kozen voor de 16 km (10 mijl). Kurt was klaar in 1:20:23"9. Hij werd 11de en liep tegen 11,9km per uur. Rune eindigde als 15ste in 1:21:18"2. Hij was de eerste jongere en liep de tweede jongere liefst vier minuten vooraf!
De uitslag:
15/7, Ninove, 1.000m miniemen: a) 2. Helena LAMBERT 3’16”29 (op 9)
15/7, Opwijk (Droeshout), jogging 5km: 27. Linda DE RIDDER 23'33" (6de vrouw)(op 63).
15/7, Opwijk (Droeshout), jogging 16km: 11. Kurt ROBBERECHTS 1u20'23"9; 15. Rune ROBBERECHTS 1u21'18"2 (op 52).
16 juli. – Bij een loodzware hitte en één tegenstander van niveau Mila Van Eynde, uitkomende voor Lyra, was Helena in Ninove opnieuw zeker van een podiumplaats en een strijd om een nieuwe overwinning. Mila Van Eynde trok alle registers meteen open. Helena volgde op de derde plaats. De koploopster ging ondanks de hitte keihard door. Er viel een gat van zo'n vijf meter. Om kans op winst te behouden moest ze meegaan. Maar ze had last van een opkomende verkoudheid. Toch liep ze het gat dicht. Ze wilde meteen afstand nemen en alleen doorgaan voor haar vierde overwinning, maar de atlete van Lyra klampte aan en liep meer dan een halve ronde in de tred van Helena tot in de laatste rechte lijn. Ze streden zij aan zij, maar met nog twintig meter te gaan moest ze zich gewonnen geven. Ze werd verdienstelijk tweede in 3’16”29. De winnares klokte 3’15”16. Helena draait dit seizoen geregeld rond de 3’15/3’16. Haar uitschieter tot nu toe bedroeg 3’11”97, waarmee ze nationaal op de zevende plaats staat. Stel dat ze junior was dan stond ze zelfs tweede op de nationale ranking!
Dichter bij ons stond de "Stadrun" in Droeshout op het programma. De jogging over 5km leverde een 27ste plaats op voor Linda, net terug van een vakantie aan zee. Zij werd zesde vrouw en liep tegen 12,7km per uur. Vader Kurt en zoon Rune kozen voor de 16 km (10 mijl). Kurt was klaar in 1:20:23"9. Hij werd 11de en liep tegen 11,9km per uur. Rune eindigde als 15ste in 1:21:18"2. Hij was de eerste jongere en liep de tweede jongere liefst vier minuten vooraf!
De uitslag:
15/7, Ninove, 1.000m miniemen: a) 2. Helena LAMBERT 3’16”29 (op 9)
15/7, Opwijk (Droeshout), jogging 5km: 27. Linda DE RIDDER 23'33" (6de vrouw)(op 63).
15/7, Opwijk (Droeshout), jogging 16km: 11. Kurt ROBBERECHTS 1u20'23"9; 15. Rune ROBBERECHTS 1u21'18"2 (op 52).
Derde zege van Helena in de oven van Oordegem
1 juli. – Helena van AAV deed nog een laatste 1.000m om met een goed gevoel met vakantie te kunnen gaan. In het Putbosstadion van Oordegem werden pupillen en miniemen samen de baan opgestuurd. Maar de beste Belgische pupil, Ester Sjanaia Schollaert, was ook van de partij. Zij nam resoluut de leiding na een bewogen start met trekken en duwen. De kleine Brugse snelde weg van de rest. Haar voorsprong was echter speelbaar. Helena had het niet gemakkelijk: de hitte en de pollen eisten hun tol. Na 400m ging Manos Van Roy ervan door. Helena moest even een gaatje laten en verzeilde in derde stelling. De koploopster liep zo’n zes meter vooruit. Op driehonderd meter van het einde begon Helena de situatie te herstellen. Ze spurtte voorbij de tweede en ging op zoek naar de koploopster, terwijl de derde op één meter van Helena bleef hangen. In de laatste 100m had Helena nog een gat van vier meter goed te maken, maar op vijftig meter van de streep had ze de koploopster te pakken. Ze liet haar ter plaatse om met twee meter voorsprong te winnen in 3'15"96 of net geen vier seconden boven haar record en de haar vierde beste chrono ooit. Dit is haar derde overwinning van het seizoen. Een toptijd zat er niet omdat er onvoldoende zuurstof in de lucht was. Het gezin Lambert gaat nu de bergen in om de batterijen weer op te laden en de tweede helft van het seizoen voor te bereiden.
Op de warmste dag van het weekeinde – zaterdag – beslisten Bart en Linda ‘t Hol Op in Wambeek op te spurten. Het was er snikheet en zeer zwaar, maar ze hebben de uitdaging overleefd.
Bart liep na 6km als 23ste binnen in 26’31”. Linda werd 58ste en vijfde vrouw in 30’21”. Er waren 235 deelnemers op deze afstand.
Tip over het “zweten”.
Het is vies, ziet er niet uit en stinkt nog ook. Nee, zweten is geen pretje. Tenzij je aan het rennen bent. Dan is zweten hartstikke belangrijk en nog lekker ook. Zweten hoort onlosmakelijk bij het hardlopen. Je kunt rennen zonder schoenen of zonder de juiste arm-inzet, maar je kunt niet rennen zonder te zweten.
Door te zweten reguleert je lichaam de interne temperatuur. Met het afscheiden van vocht (en zout en wat andere mineralen) kan je lijf zichzelf afkoelen. Door inspanning als hardlopen, schiet je lichaamstemperatuur makkelijk omhoog. Je begint te zweten. Als je dit niet zou doen, dan kan je lijf letterlijk overkoken.
Er zijn nog meer redenen waarom zweten lekker is. Door dat bewegen gaat je hart sneller pompen en wordt het bloed sneller rondgepompt. Daardoor gaan je cellen harder werken en worden allerlei afvalstoffen afgescheiden. Dankzij je gezweet verlaat al dit afvalmateriaal je lichaam.
We zijn er dus over eens dat zweten bij rennen hoort. Maar hoeveel zweet verdwijnt er precies in dat kleddernatte shirt (of in de lucht uiteraard)? Daar is serieus onderzoek naar gedaan en op internet circuleren talloze zweet-calculatoren.
De beste manier om (bij benadering) te weten hoeveel jij zweet is door voor en na je training op de weegschaal te staan. Het verschil in gewicht heb je uitgezweet (hoewel er hopelijk ook een beetje vet is verbrand). Natuurlijk zijn er allerlei factoren als lichaamsgewicht, buitentemperatuur en leeftijd die invloed hebben op je zweetgedrag. Grofweg verlies je tussen de 500 en 2000 milliliter per uur hardlopen.
Mannen zweten gemiddeld ietsje meer dan vrouwen en getrainde sporters zweten iets sneller. Hun poriën zijn het gewend om vocht te verliezen. Het lijf is het gewend om te sporten. Nu verlies je natuurlijk niet enkel vocht. Iedereen die na het sporten doucht (en we mogen hopen dat dit iedereen betreft) weet dat je lijf zout is als na een duik in de zee. Moet je al die zouten aanvullen?
Weet je wat het mooie is van zweten tijdens het rennen? Vers zweet stinkt niet. Of althans, amper. Loop er dus maar op los en zweten maar, maar spring daarna onder de douche. Anders wordt het een te zure bedoeling daar onder de oksels. Want oud zweet is zo’n beetje de naarste geur die er is. Helemaal de geur van oud zweet dat in kleding is getrokken. Je zweetgeur is ook weer afhankelijk van je eten en drinken. Knoflook en kruiden kunnen voor een extra scherpe zweetgeur zorgen. Alcohol ruikt ook niet per se heel erg prettig als je je kater ‘uit zweet’.
Al met al is het duidelijk. Zweten is goed, lekker en gezond. Zolang je daarna maar onder de douche springt.(Uit Prorun Magazine)
Update uitslagen Natuurloop Achilles
23/6, Opwijk, 6,05 km: 17. Linda DE RIDDER 30’01” (12km09/u)(4de vrouw); 45. Hanne DE WITTE 35’47”(13de vrouw) (op 86).
10,56 km: 40. Cynthia (Ann) DE POURCK 59’36” (10,63km/u)(9de vrouw); 55. Wim DEBAETS 1:02’23” (10,16km/u)(op 87).
16,61 lm: 21. Bart VANDERSTRAETEN 1:21’36” (12,21km/u); 33. Ria VERMEIR 1:28’30” (11km26/u. 6de vrouw), 34. Mark VERHULST 1:28’31”(11,26km/u.) (op 48).
Djemine en Helena op het PK-podium in Huizingen
24 juni. – De atletiekbaan in het provinciaal domein van Huizingen werd het toneel van boeiende Vlaams-Brabantse kampioenschappen voor benjamins, pupillen en miniemen. Djemine was de topfavoriete op de 60m voor pupillen. Ze won haar reeks in een belovende 8”86. De finale domineerde ze zo mogelijk nog meer. Ze flitste van iedereen weg en bleef doorlopen tot op de meet. Dat leverde haar goud, het kampioenenschildje en een toptijd van 8”79 op, een evenaring van haar record. Tussen de sprintreeksen en –finale door nam ze deel aan het verspringen. Daarin bleef ze onder de verwachtingen. Blijkbaar is ze bang van de afstootbalk, want ze laat bij elk van haar sprongen 30 tot 40cm liggen. Maar trainer Jan Snoek wanhoopt niet. “Met wat specifieke trainingen lossen we dat op”. Djemine werd zevende met 3,38m.
Nadat Helena vorige week in Hasselt haar 1.000m won in een nationale toptijd van 3’11”97 waren de verwachtingen hoog gespannen. Voor één keer had Helena last van stress. Dat zijn we van haar niet gewoon. Veel had te maken met de voorafgaande examenweek. Ze stonden met twaalf aan de start. Ze was attent en ze was er bij in de finale met zijn vieren. Stien Bieseman trok ten aanval. Helena was de enige die haar uitval kon beantwoorden. Ze klampte goed aan en pas in de laatste rechte lijn moest ze afhaken om tweede te worden in 3’14”37, haar op één na beste tijd. Helena was zeer ontgoocheld omdat ze naast de overwinning pakte, doch niet getreurd: ze heeft nog altijd de snelste tijd in Vlaams-Brabant. Vake Marc zegt dat ze dit seizoen nog niet uitgespeeld is voor dit seizoen.
Lore is zaterdag vijfde geworden in de gemengde loopwedstrijd over 750 meter in de natuurloop van Achilles. Ze is eerste meisje geworden. De jongens waren rap gestart en Lore liet zich te gemakkelijk opzij zetten. In de tweede ronde kon ze terrein goedmaken.
De uitslagen:
23/6, PK Huizingen: 60m pupillen d) 1. Djemine KUDURA 8”86 --- finale: 1. Djemine KUDURA 8”79 (provinciaal kampioen)
23/6, PK Huizingen: verspringen pupillen: 7. Djemine KUDURA 3,38m.
23/6, PK Huizingen: 1.000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 3’14”37 (op 12).
23/6, Natuurloop Opwijk: 750m: 5. Lore SAERENS.
.
Frustratie om strafstudie stuwt Helena naar goud in nieuw pr en toptijd
17 juni. - Helena liep al dan niet verdiend (dat laten we in het midden) op school een strafstudie op en dat heeft haar behoorlijk boos gemaakt. Hasselt werd haar zevende wedstrijd van het seizoen. In Limburg, waar ze de rust terug vond, valt het telkens op over welke schitterende sportcomplexen de sportievelingen daar kunnen beschikken en telkens opnieuw ervaren we de ligging als grandioos in volle natuur verwerkt. In onze contreien lijkt de overheid daar absoluut geen interesse voor te hebben. Jammer. Tekenend: Helena en haar papa hadden twintig minuten nodig om door het centrum van Merchtem te geraken op weg naar Hasselt!
Nadat Helena dit seizoen al vier maal tweede werd, één maal derde en één maal eerste, knoopte ze opnieuw aan met de overwinning. Ze waren met 12 aan de start en een geprikkelde Helena startte als vijfde. Er werd goed door gevlamd. Na 300 m vond Helena dat het niet rap genoeg ging. Ze viel aan, maar werd daarbij zwaar gehinderd. Ze moest even haar aanval afbreken, maar ze probeerde het opnieuw en deze keer lukte het wel. Met nog een ronde te gaan liep ze van de anderen weg. Het was misschien te vroeg, maar als je je goed voelt, moet je doorgaan. Dat deed ze om schitterend te winnen met 15 m voorsprong op de tweede. Bovenop de zege liep ze met 3’11”97 een absolute toptijd, dat is uiteraard een nieuw persoonlijk record en een winst van 3.83 op haar vorige besttijd. Hiermee staat Lena op de zesde plaats op de nationale ranglijst, op een habbekrats van de vijfde, de winnares in Humbeek vorige week. Papa Marc droomt al van een tijd van 3.05. Een Waalse atlete voert de tricolore lijst aan met een tijd van 3.00.49.
Op één dag en 203 jaar na de slag na de slag van Waterloo liep Stijn de Waterloo Historical Trail als debuut voor zijn (kort) atletiekseizoen tussen de seizoenen van het canicrossen door. Hij koos voor de 15km, werd knap achtste, maar had hij voor de 8km gekozen, dan zat er winst of een podiumplaats in, maar dat weet je natuurlijk niet vooraf. Linda koos voor een jogging dichterbij. In Relegem trof ze een golvend parcours overwegend op veldwegen aan. Op de 5km liep ze als 21ste binnen en mocht ze als tweede vrouw mee op het podium.
Geen Breaking News bij ons (daar kwam Helena eventueel voor in aanmerking) wel tips:
Daar gaan we: tip nummer één. Na een pittige training en zalige douche kijk je uit om onder je dons te kruipen en te genieten van een welverdiende nachtrust. En daar lig je dan… Het lijkt alsof een peloton mieren door je onderste ledematen kruipt en je benen op ‘dance-modus’ geprogrammeerd staan. Hoe komt het dat je op dergelijke momenten niet stil kan blijven liggen? De boosdoener is mogelijk een recuperatiemaaltijd die niet voldoet aan jouw noden. Als je zweet, scheidt je lijf veel natrium en calcium af. Deze elektrolyten dragen bij tot de ontspanning van je spieren. Dus is het nodig om deze voedingsstoffen aan te vullen. Blijf niet woelen in bed, maar sta op en drink een glas melk en eet zoute koekjes. Is dit niet jouw idee van een evenwichtige maaltijd, zorg dan na je loopsessie voor een slaatje met mager rood vlees (ideaal om je ijzervoorraad te spijzen), spinazie, wat yoghurtdressing en zout.
De uitslagen:
16/6, Hasselt, 1.000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’11”97 (nieuw persoonlijk record, zesde chrono in België) (op 12).
17/06, Waterloo, "Waterloo Historical Trail", 15km: 8. Stijn GYSELINCK 1:03.50 (op 316, 6de senior).
15/6, Relegem, jogging, 5km: 21. Linda DE RIDDER 24’52” (2de vrouw: ZILVER)(op 155).
17 juni. - Helena liep al dan niet verdiend (dat laten we in het midden) op school een strafstudie op en dat heeft haar behoorlijk boos gemaakt. Hasselt werd haar zevende wedstrijd van het seizoen. In Limburg, waar ze de rust terug vond, valt het telkens op over welke schitterende sportcomplexen de sportievelingen daar kunnen beschikken en telkens opnieuw ervaren we de ligging als grandioos in volle natuur verwerkt. In onze contreien lijkt de overheid daar absoluut geen interesse voor te hebben. Jammer. Tekenend: Helena en haar papa hadden twintig minuten nodig om door het centrum van Merchtem te geraken op weg naar Hasselt!
Nadat Helena dit seizoen al vier maal tweede werd, één maal derde en één maal eerste, knoopte ze opnieuw aan met de overwinning. Ze waren met 12 aan de start en een geprikkelde Helena startte als vijfde. Er werd goed door gevlamd. Na 300 m vond Helena dat het niet rap genoeg ging. Ze viel aan, maar werd daarbij zwaar gehinderd. Ze moest even haar aanval afbreken, maar ze probeerde het opnieuw en deze keer lukte het wel. Met nog een ronde te gaan liep ze van de anderen weg. Het was misschien te vroeg, maar als je je goed voelt, moet je doorgaan. Dat deed ze om schitterend te winnen met 15 m voorsprong op de tweede. Bovenop de zege liep ze met 3’11”97 een absolute toptijd, dat is uiteraard een nieuw persoonlijk record en een winst van 3.83 op haar vorige besttijd. Hiermee staat Lena op de zesde plaats op de nationale ranglijst, op een habbekrats van de vijfde, de winnares in Humbeek vorige week. Papa Marc droomt al van een tijd van 3.05. Een Waalse atlete voert de tricolore lijst aan met een tijd van 3.00.49.
Op één dag en 203 jaar na de slag na de slag van Waterloo liep Stijn de Waterloo Historical Trail als debuut voor zijn (kort) atletiekseizoen tussen de seizoenen van het canicrossen door. Hij koos voor de 15km, werd knap achtste, maar had hij voor de 8km gekozen, dan zat er winst of een podiumplaats in, maar dat weet je natuurlijk niet vooraf. Linda koos voor een jogging dichterbij. In Relegem trof ze een golvend parcours overwegend op veldwegen aan. Op de 5km liep ze als 21ste binnen en mocht ze als tweede vrouw mee op het podium.
Geen Breaking News bij ons (daar kwam Helena eventueel voor in aanmerking) wel tips:
Daar gaan we: tip nummer één. Na een pittige training en zalige douche kijk je uit om onder je dons te kruipen en te genieten van een welverdiende nachtrust. En daar lig je dan… Het lijkt alsof een peloton mieren door je onderste ledematen kruipt en je benen op ‘dance-modus’ geprogrammeerd staan. Hoe komt het dat je op dergelijke momenten niet stil kan blijven liggen? De boosdoener is mogelijk een recuperatiemaaltijd die niet voldoet aan jouw noden. Als je zweet, scheidt je lijf veel natrium en calcium af. Deze elektrolyten dragen bij tot de ontspanning van je spieren. Dus is het nodig om deze voedingsstoffen aan te vullen. Blijf niet woelen in bed, maar sta op en drink een glas melk en eet zoute koekjes. Is dit niet jouw idee van een evenwichtige maaltijd, zorg dan na je loopsessie voor een slaatje met mager rood vlees (ideaal om je ijzervoorraad te spijzen), spinazie, wat yoghurtdressing en zout.
De uitslagen:
16/6, Hasselt, 1.000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’11”97 (nieuw persoonlijk record, zesde chrono in België) (op 12).
17/06, Waterloo, "Waterloo Historical Trail", 15km: 8. Stijn GYSELINCK 1:03.50 (op 316, 6de senior).
15/6, Relegem, jogging, 5km: 21. Linda DE RIDDER 24’52” (2de vrouw: ZILVER)(op 155).
Goud voor Djemine, brons met PR voor Helena
4 juni. – Djemine Kudura demonstreerde haar snelle beentjes op de meeting van AK Grimbergen. In de laatste reeks van de 60m dook ze voor de derde keer dit seizoen diep onder de 9 seconden. Met een tijd van 8”90 mocht ze een gouden medaille in ontvangst nemen. Ook verspringen stond op het programma, maar een uur vertraging kruipt in de kleren. Het een en het ander klopte technisch niet en Djemine moest vrede nemen met de dertiende plaats en een sprong van 3,20m. Op training springt ze geregeld veel verder.
Helena startte in een groep van dertien deelneemsters waar heel wat kwaliteit aanwezig was. Er werd van bij de start stevig door getrokken en na 400 m scheidden zich een zestal loopsters af van de rest van de groep . Helena volgde in vierde stelling. De West-Vlaamse Amélie Desmet sloeg een gat van twee meter op Bieseman. Helena kon niet direct reageren op de aanval. Ze demarreerde van plaats vier naar drie en naderde tot op een dikke meter van de tweede om dan ook in die volgorde de laatste rechte lijn in te gaan en sterk als derde te eindigen in een nieuwe besttijd van 3’15”77”, wat niet zo vanzelfsprekend was met de warmte en de vertraging ! Knappe wedstrijd van Helena !
Ze verbetert haar record met ruim een halve minuut.
Marie startte zaterdag met een groep van negen en ging als vijfde de eerste bocht in: er werd geduwd en getrokken dat het niet mooi was.
Na tweehonderd meter scheidden zich vier atletes af die er pijlsnel van door gingen. Marie probeerde aan te pikken en liep een halve ronde op één meter van de kopgroep waardoor ze diep in het rood ging. Ze moest de rol lossen en viel terug. Papa Marc vreesde dat ze volledig zou stil vallen aangezien ze bijna werd bijgehaald door de vier achtervolgers die terug kwamen tot op twee meter van Marie. Maar ze gaf alles en perste er in de laatste rechte lijn alles uit om toch nog als vijfde te eindigen in 2’38”07”, wat juist een halve seconde boven haar besttijd is.
Zaterdag trok Bart naar Oordegem, waar de Flanders Cup Putbos Memorial Buyle plaatsvond. In de dertiende reeks van de 800m werd hij veertiende in 2’34”51.
De week voordien waren Linda en Bart aan het werk in de 5km lange jogging van Berlare. Bart werd 8ste in 20’56”. Linda legde beslag op de 14de plaats in 24’37” op 65. Ze werd tweede vrouw. Het was zeer warm, maar de wedstrijd verliep gelukkig in een bosrijke omgeving. De Faluintjesjogging in Moorsel ging over 5,2km. Bart werd 16de in 22’31” en Linda 50ste (en zevende vrouw) in 26’45 op 240 deelnemers.
De uitslagen:
26/5, Berlaar, jogging 5km: 8. Bart VANDERSTRAETEN 20’56”, 14. Linda DE RIDDER 24’37” (2de vrouw).
2/6, Oordegemn Flanders Cup, naprogramma 800m: 14de reeks: 10. Bart VANDERSTRAETEN 2’34”35
2/6, Grimbergen, 800m: 5. Marie LAMBERT 2’38”07 (op 9).
3/6, Grimbergen, 60m pupillen; 9de reeks 1) Djemine KUDURA 8”90 (op 6) (GOUD) – verspringen: 13. Djemine KUDURA 3,30m (op 39).
3/6, Grimbergen, 1000m miniemen: 3. Helena LAMBERT 3’15”77 (BRONS. Nieuw persoonlijk record, vorig: 3’16”24)(op 13).
3/6, Moorsel, jogging 5,2km: 16. Bart VANDERSTRAETEN 22’31”; 50. Linda DE RIDDER (7de vrouw)) 26’45”(op 240)
Amber net niet in top-tien en Helena breekt alweer haar record
21 mei. – Amber Teugels is elfde geworden op de 1500m van het “Vlaams kampioenschap” in Deinze. Zoals gehoopt en verwacht dook ze daarbij onder de 5 minuten. De klok bleef voor haar stilstaan op 4’57”98 of dik 12 seconden sneller dan op de interclub in Heusden-Zolder. Het wedstrijdverloop in Deinze verliep veel gunstiger dan in Limburg. Nog een paar wedstrijden lopen om helemaal in de flow te zijn, zoals bij voorbeeld nu zaterdag op de Ifam in Oordegem, maar helaas. De organisatoren beslisten om minima op te leggen om er geen nachtelijke bedoeling meer van te maken. Voor de 1500m is dat 4’45”00 en dat is Amber wel waard, maar ze heeft dit voorlopig nog niet gedaan. Een uitweg bood de 800m, waarop Amber wel startgerechtigd is, maar dit is totaal haar afstand niet. Dus een tijdje geen wedstrijd meer, want daar breekt de blok- en examenperiode weer aan. Amber heeft wel tijd om te trainen, maar om een halve dag te verliezen aan verplaatsing en aanwezigheid en presteren op een wedstrijd is er begrijpelijkerwijze geen tijd meer.
In Diepenbeek boden zich vijf meisjes en twee jongens aan aan de start van de 1.000m miniemen. Dat kwam Helena niet echt ten goede, aangezien de “heren” een overmoedige kanonstart namen en de meisjes daardoor direct in het rood moesten gaan. De jongens sloegen een gaatje en Helena en een vluchtgezellin gingen in de achtervolging. Ze scheidden zich af van de rest van de meisjes en liepen het gaatje op de twee jongens dicht!
Helena en haar medevluchtster lieten dan simpelweg de twee “ heren “ achter en vochten de finale onder hun beiden uit!
Op 300 meter van het einde plaatste Helena een aanval op de koploopster en ze liepen zo‘n 150 m zij aan zij. Helena geraakte er jammer genoeg niet voorbij. Ze moest in de laatste rechte lijn een meter toegeven om opnieuw tweede te worden, maar, en dat is positief, ook opnieuw met een pr. Ze verbeterde haar besttijd met twee tienden: 3’16”24 is haar nieuwe besttijd. Een pluim alvast voor het gemeentebestuur van Diepenbeek met hun prachtige atletiek-accommodatie in volle natuur. Schitterend!
De uitslag:
20/5, Deinze, kampioenschap van Vlaanderen alle categorieën, 1500m: 11. Amber TEUGELS 4’57”98 (op 17).
21/5, Diepenbeek, 1000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 3’16”24 (nieuw persoonlijk record, vorig: 3’16”44)(op 7).
EXTRA: Dries heeft nog altijd last van zijn rechterheup en de buitenkant van zijn rechterscheenbeen. Voorlopig past hij dan ook voor de intervaltrainingen op de piste. Intussen voert zijn volume aan kilometers per week op.
In Meldert (bij Hoegaarden) nam hij deel aan de 5,5km van de Gaston Roelants Run. Dries groeide hij op in Meldert. Gaston Roelants is er een inwijkeling. Het parcours was stevig golvend. De temperaturen waren zomers - in een boomgaard waar 2 keer gepasseerd moest worden, werd een temperatuur van 35 (!) graden gemeten. Het was in elk geval zeer warm. Hij legde de 5,5km af in 22min en 55sec ( waar hij mee kan leven) en daarmee werd hij tweede. "De echte tegenstand liep immers de 8,5km 😉".
Djemine en Helena halen de nationale toptien in Lebbeke
13 juni. – Ondanks het minder fraaie weer hebben Djemine en Helena zondag hun beste beentje voorgezet in Lebbeke. Ze zorgden beiden voor een prestatie die goed is voor de huidige nationale top-tien.
Djemine spurtte van iedereen weg in de 60m vlak. Om een onverklaarbare reden was ze plots bang geworden van haar startblok en besloot ze rechtstaand (!) van start te gaan, maar dat belette haar niet om als een bliksemschicht op de meet af te stormen en haar record van 8”85 te verbeteren tot 8”79, dat is noch min noch meer de tiende tijd in België. In een ander reeks spurtte Lore naar de tweede plaats in 10”46. Beiden namen nadien ook deel aan de 1.000m, die minder goed verliep. Djemine verloor haar concentratie ergens onderweg en schoot pas in de laatste rechte lijn. Ze werd tiende in 3"57"02, dertien seconden boven haar record! Lore werkte haar eerste 1.000m af op de dertiende plaats in 4'08"69. In de 1.000m voor miniemen kregen we een hoogstaande wedstrijd voorgeschoteld. Helena handhaafde zich gemakkelijk in de kopgroep van vier, maar ze slaagde er niet in, ingesloten als ze was, om de laatste rechte lijn in te gaan in de tred van haar concurrente Stien. Ze naderde nog sterk, maar moest andermaal vrede nemen met de tweede plaats, weliswaar in een nieuw persoonlijk record van 3’16”44 (vorig 3’16”55) tegenover 3’15”47 voor de winnares. Met haar record staat Helena achtste in België (en Stien 7de).
Amber was zaterdag met VAC in Heusden-Zolder aan de slag voor de interclub in ere-afdeling van de VAL. In de 1500m liep ze vlot mee, maar bij een fikse versnelling moest ze de anderen in het peloton laten gaan. Na een winter zonder competitie is ze nog niet klaar voor dit hoge niveau, maar dat komt nog wel. Volgende zaterdag neemt ze deel aan de 1500m in het kampioenschap van Vlaanderen in Deinze.
De uitslagen:
12/5, Heusden-Zolder, interclub ere-afdeling VAL, 1500m: 11. Amber TEUGELS 5’10”29 (op 12).
13/5, Lebbeke, 60m pupillen a) 2. Lore SAERENS 10”46 (op 6).
13/5, LebBeke, 60m pupillen d) 1. Djemine KUDURA 8”79 (nieuw persoonlijk record, vorig: 8”85”) op 6 (10de op de nationale ranglijst).
13/5, Lebbeke 1.000m pupillen: 10. Djemine KUDURA 3'57"02, 13. Lore SAERENS 4’08”69. (op 17).
13/5, Lebbeke, 1.000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 3’16”44 (nieuw persoonlijk record, vorig: 3’16”55) (op 11).
Van Wespelaar tot Lanaken: overal kom je een Lambert tegen
6 mei. - Marie weet nu ook waar Lanaken ligt, waar vorige zaterdag de Beker van Vlaanderen voor meisjes in de hoogste afdeling plaatsvond. Ze waren met twaalf aan de start van de 800m. De groep nam een kanonstart. Iedereen werd op een lint getrokken met Marie als laatste! "Ze voelde direct dat het tempo veel te hoog lag voor haar en ze wou niet forceren. Slim bekeken van haar, want naarmate de wedstrijd vorderde kwam ze beter in koers. Na 400m stak ze één voor één de deelneemsters die voor haar liepen, voorbij. “Ze waren gewoon ontploft door de te snelle start. In de laatste rechte lijn haalde ze dan nog eens alles uit de kast om nog twee deelneemsters voorbij te sprinten en als zevende te eindigen in 2’37”83 of een zuchtje boven haar record (2’37”50)”, aldus papa Marc.
Op 1 mei in Wespelaar liep de meeting anderhalf uur (!) vertraging op. Helena was zich sinds 16 uur aan het opwarmen. De start was voorzien om 16.45 en haar wedstrijd is pas om 18.20 uur van start gegaan!
Er stond veel wind en er waren ongeveer een dertigtal deelnemers in totaal (2 reeksen). Papa Marc: “Wat de startorde betreft: daar moet dringend iets aan gedaan worden. Er waren deelneemsters bij die niet eens in de buurt van de 3’25” lopen en die vooraan in de groep de start mochten nemen, omdat ze op hun deelnemingskaartje over hun behaalde tijden logen. Helena mocht pas als twaalfde starten. Gelukkig belandde ze niet in het gras naast de piste en of in de b-reeks. Ze begreep dat ze vooraan moest zitten, aangezien er meer foefelaars bij waren dan echt goede atleten. Na iets meer dan een halve ronde liep ze op plaats drie, waar ze een poosje bleef hangen om te recupereren. Ze ging dan de tweede plaats opeisen om achter koploopster Fien Bieseman te blijven. Er zonderden zich dan drie loopsters af die de finale ingingen. Helena viel aan in de laatste rechte lijn en liep gedurende een veertigtal meter zij aan zij met Fien. Op de meet moest ze het nipt afleggen van haar. Ze werd tweede op twee tienden van de winnares.
Inmiddels heeft onze club de kaap van 100 leden gerond. Onze visie met 4 (vier) trainers slaat duidelijk aan. Bij ons wordt er niet alleen gelopen en gesprint, maar ook gesprongen en geworpen.
De uitslagen:
1/5, Wespelaar, 1000m miniemen: a) 2. Helena LAMBERT 3’22”55 (op 11).
5/5, Lanaken, beker van Vlaanderen, 800m cadetten: 7. Marie LAMBERT 2’37”83. (VAC 6de)
6 mei. - Marie weet nu ook waar Lanaken ligt, waar vorige zaterdag de Beker van Vlaanderen voor meisjes in de hoogste afdeling plaatsvond. Ze waren met twaalf aan de start van de 800m. De groep nam een kanonstart. Iedereen werd op een lint getrokken met Marie als laatste! "Ze voelde direct dat het tempo veel te hoog lag voor haar en ze wou niet forceren. Slim bekeken van haar, want naarmate de wedstrijd vorderde kwam ze beter in koers. Na 400m stak ze één voor één de deelneemsters die voor haar liepen, voorbij. “Ze waren gewoon ontploft door de te snelle start. In de laatste rechte lijn haalde ze dan nog eens alles uit de kast om nog twee deelneemsters voorbij te sprinten en als zevende te eindigen in 2’37”83 of een zuchtje boven haar record (2’37”50)”, aldus papa Marc.
Op 1 mei in Wespelaar liep de meeting anderhalf uur (!) vertraging op. Helena was zich sinds 16 uur aan het opwarmen. De start was voorzien om 16.45 en haar wedstrijd is pas om 18.20 uur van start gegaan!
Er stond veel wind en er waren ongeveer een dertigtal deelnemers in totaal (2 reeksen). Papa Marc: “Wat de startorde betreft: daar moet dringend iets aan gedaan worden. Er waren deelneemsters bij die niet eens in de buurt van de 3’25” lopen en die vooraan in de groep de start mochten nemen, omdat ze op hun deelnemingskaartje over hun behaalde tijden logen. Helena mocht pas als twaalfde starten. Gelukkig belandde ze niet in het gras naast de piste en of in de b-reeks. Ze begreep dat ze vooraan moest zitten, aangezien er meer foefelaars bij waren dan echt goede atleten. Na iets meer dan een halve ronde liep ze op plaats drie, waar ze een poosje bleef hangen om te recupereren. Ze ging dan de tweede plaats opeisen om achter koploopster Fien Bieseman te blijven. Er zonderden zich dan drie loopsters af die de finale ingingen. Helena viel aan in de laatste rechte lijn en liep gedurende een veertigtal meter zij aan zij met Fien. Op de meet moest ze het nipt afleggen van haar. Ze werd tweede op twee tienden van de winnares.
Inmiddels heeft onze club de kaap van 100 leden gerond. Onze visie met 4 (vier) trainers slaat duidelijk aan. Bij ons wordt er niet alleen gelopen en gesprint, maar ook gesprongen en geworpen.
De uitslagen:
1/5, Wespelaar, 1000m miniemen: a) 2. Helena LAMBERT 3’22”55 (op 11).
5/5, Lanaken, beker van Vlaanderen, 800m cadetten: 7. Marie LAMBERT 2’37”83. (VAC 6de)
Marie viert comeback met nieuw 800m-record
29 april. – Op het PK in Kessel-Lo vierde Marie haar comeback in wedstrijd. Ze stond zwaar onder stress voor haar eerste wedstrijd na lange inactiviteit wegens blessureleed, groeipijnen enz. Ze was er absoluut niet gerust op.
Ze waren met elf aan de start: er werd van in het begin stevig doorgetrokken met clubgenote Myrte Schovaux op kop. Zij was in zeer goede doen en voerde de groep aan. Marie liep voorzichtig mee op de achtste plaats en voelde zich sterk genoeg om op te rukken naar de vijfde plek. Ze ging zelfs door naar plaats drie, waar ze bleef hangen. Myrte vond het dan tijd om naar de finish toe stevig door te trekken en Marie ging mee op plaats drie tot zelfs in de laatste bocht. Daar werd het duidelijk dat ze er nog niet echt staat. Ze moest afhaken en werd nog ingehaald door één tegenstreefster. Ze verweerde zich nog zeer goed om de vierde plaats te behouden, waarin ze slaagde. “Spijtig”, zei ze. “Ik had direct podium kunnen lopen.” Marie verbeterde haar P.R. en liep haar koers in 2’37”50”, wat haar zeer tevreden stelde.
Op de tweede dag deed Amber haar wederoptreden op de piste. Ze koos voor de 3.000m en die wedstrijd was zwaar bezet. Amber eindigde als zevende en vijfde senior in 11’04”75. “Ik
had nog te weinig vertrouwen om mee te gaan met de kopgroep en ik heb dus niet alles uit de wedstrijd gehaald. Aan de tijd (11:04.75) is zeker nog werk, maar het belangrijkste is dat ik heb kunnen lopen zonder kniepijn en ik er van genoten heb om weer een wedstrijd te kunnen lopen! Ik hou er dus zeker een positief gevoel aan over en kijk uit naar de volgende wedstrijd!”
Buiten het stadion heeft Lore voor de vierde keer op rij de kermisloop in Peizegem gewonnen. Dit jaar maakte ze er van bij de start een onewomanshow van en won ze met ruime voorsprong voor 2 jongens die het podium vervolledigden. Lore was zo het enige meisje dat een gemengde wedstrijd kon winnen.
De uitslagen:
28/4, Kessel-Lo, PK 800m cadetten: 4. Marie LAMBERT 2’37”50 (PR)(op 11).
28/4, Peizegem, kermisloop: 1. Lore SAERENS.
29/4, Kessel-Lo, PK 3.000m schol., junioren en senioren: 7. Amber TEUGELS (5de senior) 11’04”75 (op 15).
Helena Lambert en Djemine Kudura bij de nationale top-6 in Beker van Vlaanderen
22 april. - Tijdens de schiftingen voor de Beker van Vlaanderen voor pupillen en miniemen in Duffel hebben Helena en Djemine prestaties neergezet, waarmee ze in de nationale top-6 staan in hun leeftijdscategorie. Helena stond al tweede na haar 3’21”90 op de 1.000m vorige week in Kessel-Lo. In Duffel liep ze ruim vijf seconden sneller, maar er werd ook knap gelopen in de andere schiftingswedstrijden en in Duffel moest ze vrede nemen met de tweede plaats na een bewogen wedstrijd. Daarover hieronder meer.
Djemine debuteerde op de piste in Duffel. Omdat VAC over slechts vier manschappen beschikte, moesten ze alle vier vier keer aan de bak! Ze deden dat met verve en VAC eindigde bij de pupillen op een knappe tweede plaats. Djemine begon haar lange namiddag met het verspringen. In haar eerste poging landde ze op 3,73m. Op training had ze al vier meter gesprongen en dus zette ze alle zeilen bij bij haar tweede sprong: die ging inderdaad ruim over de vier meter, maar haar voet stond een paar millimeter in de plasticine, zodat de rode vlag de hoogte inging. Bij haar derde poging hield ze zich te veel in, zodat ze haar prestatie niet meer kon verbeteren, wat niet wegneemt dat ze in de uitslag mooi vierde staat. Op de 60m vielen vele monden open. Djemine spurtte van iedereen in haar reeks weg om te winnen in 8”85, waarmee ze vanuit het niets plots zesde staat in de nationale ranglijst. Volgende opdracht was de 1.000m. Die wedstrijd lopen zag ze niet zitten. Met vier hebben ze op haar ingepraat om het toch maar te doen. Ze startte als een pijl uit een boog, maar zag tijdig in dat ze die voorsprong niet kon houden. Ze liet zich inlopen en meedrijven, waarbij ze een hele tijd in de tweede baan liep! In de laatste rechte lijn was er geen kruid tegen haar opgewassen. Ze liep de tweede op 5 seconden en de chrono bleef voor stilstaan op 3’44”78! In de afsluitende 4x60m pakte ze nog eens vernietigend uit om als slotloopster de zege binnen te halen in 36”80. Drie overwinningen en een vierde plaats. Het kan moeilijk beter.
Ook Helena kwam met gezonde ambities aan de start van haar 1.000m. Hier volgt het ooggetuige-relaas van haar papa Marc: “Helena startte als elfde in een omvangrijke groep, maar ze had vlug door dat het vooraan te doen was omdat er duchtig gevlamd werd en ze trok dan heel vlug naar voren om zich in de top vijf te nestelen. Na driekwart ronde scheidde zich een zevental atletes af van de rest en Helena draaide vlot mee. Er werd aangevallen dat het mooi om zien was. Ondertussen probeerde Helena nog dichter op te schuiven maar ze werd tweemaal zwaar gehinderd door een loopster van Lyra die ongeveer twee koppen groter is dan zij. Net op dat moment kwam de aanval van de koploopster en kon Helena niet direct reageren, waardoor er een gat viel. Helena trok zich dan los van de rest van de groep. Ze ging in de tegenaanval op de koploopster die een mooi gat geslagen had. Ze vatte de laatste bocht aan met een vijftal meter achterstand en perste er alles uit om uiteindelijk te stranden op één seconde van de winnares! Haar eerste reactie was dat indien ze niet zo fel gehinderd werd door die “grote” van Lyra ze waarschijnlijk gewonnen had! Niettegenstaande dat liep ze een zeer sterke koers en verpulverde ze haar P.R. met 5”26. Er zat blijkbaar nog een scherpere tijd in. Niet vergeten dat het zaterdag zeer warm was.”
Nadien liep Helena nog een zeer sterke 4 x 80 m waarin ze één tegenstreefster nog voorbij liep om als derde te eindigen. Wat een topdag voor Helena en Djemine!
De uitslagen:
21/4, Duffel, beker van Vlaanderen pupillen: verspringen: 4. Djemine KUDURA 3,73m. – 60m c) 1. Djemine KUDURA 8’85” – 1000m: b) 1. Djemine KUDURA 3’44”78. – 4x60m: 1. VAC (met Djemine) 36”80.
21/4, Duffel, beker van Vlaanderen miniemen: 1000m: 2. Helena LAMBERT 3’16”66 (persoonlijk record; vorig: 3’21”90). – 4x80m 3. VAC (met Helena) 50”94.
Helena van de ski’s in de roos
15 april. - De eerste wedstrijd op de piste van het nieuwe seizoen was voor Helena een groot vraagteken, aangezien ze pas terug was van een skivakantie in de bergen en ze daardoor haar trainingsprogramma niet optimaal gevolgd had.
Ze was zeer nerveus voor de start en had twijfels, doch ze had een zeer goede start en liep direct in de eerste vijf vooraan mee. Na een halve ronde scheidden er zich vier deelneemsters af, onder wie Helena. Toen ze na de eerste ronde nog met zijn drieën vooraan waren wisten we dat het goed zat en dat ze zou meestrijden voor winst, wat ook gebeurde. Bij het ingaan van de laatste bocht riepen we haar toe om aan te vallen. Ze knalde weg van haar laatste tegenstreefster om met een twintigtal meter voorsprong te winnen net boven haar pr: 3’21”90 (tegen 3’21”79). Had ze vooraf geweten dat ze zo sterk was, dan had er een nieuwe besttijd ingezeten, maar ze wou liever haar wedstrijd winnen, wat haar ook lukte en hoe! Met haar pr was ze vorig jaar de 65ste snelste van heel het land!
Zoals elk jaar waren we ook in de Avaloop in Buggenhout actief. Bart was onze strafste man over de 6km. Hij werd 21ste en 16de senior in 24’10”. Kurt moest weinig voor hem onderdoen. Hij werd 22ste en tweede 35plusser in 24’31”. En ook Sam bleef in de buurt. Hij liep als 23ste en 17de senior binnen in 24’45”. Dit trio traint vaak samen. Kan het toeval zijn dat ze elkaar min of meer waard zijn? Rune eindigde op de 26ste plaats en 18de senior in 25’32” op 67. Bij de vrouwen finishte Linda – Jeanine - De Ridder als zevende en tweede master +50 in 28’45”. Mark Verhulst koos voor de 12km. Hij deed er 1u.02”22 over en werd 6de master M40.
De uitslagen:
14/4, Kessel-Lo, 1000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’21”90 (op 12).
14/4, Buggenhout, Avaloop, 6km: 21. Bart VANDERSTRAETEN 24’10”; 22. Kurt ROBBERECHTS 24’31”; 23. Sam TAELEMANS 24’45”; 26. Rune ROBBERECHTS 25”32 (op 67).
14/4, Buggenhout, Avaloop, 6km vrouwen: 7. Linda DE RIDDER 28’45”” (2de V50) (op 40).
14/4, Buggenhout, Avaloop, 12km: 49. Mark VERHULST 1.02”22 (6de master M40) (op 75).
15 april. - De eerste wedstrijd op de piste van het nieuwe seizoen was voor Helena een groot vraagteken, aangezien ze pas terug was van een skivakantie in de bergen en ze daardoor haar trainingsprogramma niet optimaal gevolgd had.
Ze was zeer nerveus voor de start en had twijfels, doch ze had een zeer goede start en liep direct in de eerste vijf vooraan mee. Na een halve ronde scheidden er zich vier deelneemsters af, onder wie Helena. Toen ze na de eerste ronde nog met zijn drieën vooraan waren wisten we dat het goed zat en dat ze zou meestrijden voor winst, wat ook gebeurde. Bij het ingaan van de laatste bocht riepen we haar toe om aan te vallen. Ze knalde weg van haar laatste tegenstreefster om met een twintigtal meter voorsprong te winnen net boven haar pr: 3’21”90 (tegen 3’21”79). Had ze vooraf geweten dat ze zo sterk was, dan had er een nieuwe besttijd ingezeten, maar ze wou liever haar wedstrijd winnen, wat haar ook lukte en hoe! Met haar pr was ze vorig jaar de 65ste snelste van heel het land!
Zoals elk jaar waren we ook in de Avaloop in Buggenhout actief. Bart was onze strafste man over de 6km. Hij werd 21ste en 16de senior in 24’10”. Kurt moest weinig voor hem onderdoen. Hij werd 22ste en tweede 35plusser in 24’31”. En ook Sam bleef in de buurt. Hij liep als 23ste en 17de senior binnen in 24’45”. Dit trio traint vaak samen. Kan het toeval zijn dat ze elkaar min of meer waard zijn? Rune eindigde op de 26ste plaats en 18de senior in 25’32” op 67. Bij de vrouwen finishte Linda – Jeanine - De Ridder als zevende en tweede master +50 in 28’45”. Mark Verhulst koos voor de 12km. Hij deed er 1u.02”22 over en werd 6de master M40.
De uitslagen:
14/4, Kessel-Lo, 1000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’21”90 (op 12).
14/4, Buggenhout, Avaloop, 6km: 21. Bart VANDERSTRAETEN 24’10”; 22. Kurt ROBBERECHTS 24’31”; 23. Sam TAELEMANS 24’45”; 26. Rune ROBBERECHTS 25”32 (op 67).
14/4, Buggenhout, Avaloop, 6km vrouwen: 7. Linda DE RIDDER 28’45”” (2de V50) (op 40).
14/4, Buggenhout, Avaloop, 12km: 49. Mark VERHULST 1.02”22 (6de master M40) (op 75).
AMBER WINT NU OOK ABDIJLOOP
8 april. – Na haar derde plaats in Dendermonde en haar vernieuwde zege in de Pegasusloop in Londerzeel heeft Amber Teugels nu haar titel in de Abdijloop in Affligem verlengd. Amber zegevierde over de 9,150 km in 38’27”, goed voor de zevende plaats in totaal. Papa Patrick Teugels liep als 23ste binnen in 43’17” op 53. Linda De Ridder, Sam Taelemans en Bart Vanderstraeten liepen de 6,1km. Linda liep als derde vrouw binnen in 30’03. Ze was 28ste in totaal op 84. Bart legde beslag op de tiende plaats in 25’22, Sam vinden we terug op de veertiende plaats in 26’38”.
In het jaarboek 2017 van de Vlaamse Atletiekliga met onder meer een overzicht van alle nationale prestaties van de afgelopen zomer leren we dat Amber 25ste beste Belgische was over de 5.000m. Ze liep die afstand in Ninove in 18’18”72. Op de 1500m is ze 74ste met 4’49”74. Ook die prestatie liep ze in Ninove. Op de 1.000m werd ze 59ste in 3’09”82” in de "Gouden 1.000m" gelopen in Dilbeek. Hier liep ze door omstandigheden niet op haar waarde.
8 april. – Na haar derde plaats in Dendermonde en haar vernieuwde zege in de Pegasusloop in Londerzeel heeft Amber Teugels nu haar titel in de Abdijloop in Affligem verlengd. Amber zegevierde over de 9,150 km in 38’27”, goed voor de zevende plaats in totaal. Papa Patrick Teugels liep als 23ste binnen in 43’17” op 53. Linda De Ridder, Sam Taelemans en Bart Vanderstraeten liepen de 6,1km. Linda liep als derde vrouw binnen in 30’03. Ze was 28ste in totaal op 84. Bart legde beslag op de tiende plaats in 25’22, Sam vinden we terug op de veertiende plaats in 26’38”.
In het jaarboek 2017 van de Vlaamse Atletiekliga met onder meer een overzicht van alle nationale prestaties van de afgelopen zomer leren we dat Amber 25ste beste Belgische was over de 5.000m. Ze liep die afstand in Ninove in 18’18”72. Op de 1500m is ze 74ste met 4’49”74. Ook die prestatie liep ze in Ninove. Op de 1.000m werd ze 59ste in 3’09”82” in de "Gouden 1.000m" gelopen in Dilbeek. Hier liep ze door omstandigheden niet op haar waarde.
Goed nieuws: we zijn met honderd en Nancy is terug thuis!
Na één jaar en drie maanden is Nancy Saerens weer tijdelijk huis in de Boogstraat. Na een beroerte op 29 december 2016 werd ze opgenomen en verzorgd in het revalidatiecentrum Inkendaal in Vlezenbeek (Sint-Pieters-Leeuw). Ze mag nu enige tijd thuis verblijven, maar tijdens de aanpassingswerken aan haar woning moet ze nog even terug naar Inkendaal. Welkom terug!
We noteerden deze week ons honderdste lid! En dit is geen eindpunt. We gaan er zienderogen op vooruit met vier trainers in dienst! Reden te meer om nogmaals aan te dringen op een nieuwe moderne atletiekinfrastructuur op de Vetweyde. Voor volgende bestuursperiode spreken de politici die het voor het zeggen hebben alleen maar over een tweede sporthal, de geplande nieuwe piste vermelden ze nooit. Nochtans is er al een nieuwe bestemming gepland voor de oude piste, waar twee atletiekverenigingen net niet voor elkaars voeten lopen en ook nog pétanque en kubb gespeeld wordt: een parking!
IN MEMORIAM
Wouter Geldhof (40) overleed op 22 maart 2018 in tragische omstandigheden. De uitvaartplechtigheid vond op 29 maart plaats in Aalst. Wouter was de echtgenote van Stephanie De Munck en de vader van Léon, Cosette en Georges, allen lid bij ons. Onze innige deelneming!
Wouter Geldhof (40) overleed op 22 maart 2018 in tragische omstandigheden. De uitvaartplechtigheid vond op 29 maart plaats in Aalst. Wouter was de echtgenote van Stephanie De Munck en de vader van Léon, Cosette en Georges, allen lid bij ons. Onze innige deelneming!
Amber en Linda winnen hun race
2 april. – Na haar derde plaats in Dendermonde heeft Amber niet lang gewacht om haar eerste zege van het seizoen weg te kapen. In de Pegasusloop in Steenhuffel (Londerzeel) werd ze de eerste vrouw over de 10,5km in een fraaie tijd van 43’24”. In het totaal werd ze 23ste op 109. Op Paasmaandag liet ook Linda in de Natuurloop in Londerzeel een zege (bij de masters) optekenen. In de natuurloop over 4km liep ze als 35ste binnen in 19’02” en werd ze laureate bij de veteranen. Bart sloot zijn wedstrijd in de top-10 af tegen een snelheid van iets meer dan 15km per uur. Hij legde de afstand af in 15'59" en werd zevende senior. Sam deed het ook zeer goed als 16de op 112 in 16’39. Vader en zoon Robberechts kozen voor de 8km. Papa Kurt werd knap 17de in 33’38” en zoon Rune moest tien plaatsen op hem toegeven in 35’34”. Eerder langs de Dender in Denderleeuw was de uitslag andersom: Rune werd toen, negende, Kurt elfde. Rune heeft net een voetbalseizoen op hoog niveau achter de rug. Weldra begint hij specifiek met de looptrainingen.
Met 24 AAV’ers naar Jeugddag, de comeback van Amber en Stijn, en Dries in de Waalse ijskelder voor zijn eerste BK
18 maart. – Het was al een tijdje geleden dat we als club nog eens hadden deelgenomen aan de Jeugddag in Gent. We zijn overigens de enige plaatselijke vereniging die aan zo'n prachtig initiatief deelneemt. Zaterdag, onder impuls van bestuurslid-trainster Gigi, waren we met negentien atleetjes tussen 6 en 11 jaar (ééntje op de valreep afgebeld wegens ziekte) op de afspraak in de topsporthal-Vlaanderen samen met Spike op zoek naar de Magische Medaille. De kinderen en een paar van de vijf begeleiders waren danig onder de indruk van de indoorbaan in de Arteveldestad, de enige van die soort in ons land. De 5 begeleiders Julie, Marie, Britt, Wim en Gigi beleefden eveneens een opwindende dag.
Pasopland, Proportië, Koninkrijk Voelspriet, Zwaar Traag, Samenuit en Hoezitda waren de 6 landen die we aandeden om krachten op te doen op zoek naar de medaille.
Daarna mochten we met vice-wereldkampioen discuswerpen Philip Milanov allemaal op de foto.
Eindigen deden de 1.600 kinderen en Spike, met een HAKA-dans (de bekende dans bij rugbyspelers).
Hop naar de 30ste editie in 2019.
Binnen was het gezellig warm, buiten was het bitter koud met die dekselse, gure Noordoosterwind. En toch daagde een massa deelnemers op voor “Dwars door Dendermonde” met ruim duizend deelnemers, u leest het goed. Na een volledige winter zonder competitie wegens een hardnekkige knieblessure en een moeizame revalidatie is Amber weer helemaal terug. Ze werd bij haar comeback over 10km meteen derde, in een veel snellere tijd dan vorig jaar; dat belooft. En ook Stijn gooide hoge ogen. Twee weken ziek geweest wegens griep, nauwelijks getraind, en in de stad van de drie heemskinderen 73ste geworden, net voor de eerste vrouw.
Patrick Teugels, papa van Amber, was in totaal 267e (op 1142) en 17e (op 77) M50 in een zeer goede tijd voor hem: 46:05!
“ Dit had ik niet verwacht zo snel na de knieblessure met slechts 2 interval trainingen in de benen, zeer tevreden dus!”, reageerde Amber.
Dries nam inmiddels deel aan het Belgisch kampioenschap voor masters in Gesves (nabij Namen). Hij werd twintigste in een kwalitatief sterk veld. De M35'ers liepen samen met de M40'ers en de M45'ers.
“Ben je al eens in Siberië geweest? Het was -2 graden toen ik aankwam in Gesves en het was -2 graden toen ik er weer vertrok. En dan die strakke, zure wind...”, aldus Dries.
“Het parcours lag bovenop een heuvel waar de wind vrij spel had. Het weer van de voorbije dagen had ervoor gezorgd dat het een snel parcours werd, met teleurstellend weinig hoogteverschillen. Niet mijn favoriete omloop dus. Ik had mijn wedstrijd afgestemd op een boomlange 40-plusser, waarvan ik weet dat hij zijn wedstrijd goed indeelt. Vandaag was ik hem te snel af🙂.”
“Ik ben voorzichtig gestart. Na 1,5km heb ik mijn eigen tempo ontwikkeld dat iets hoger lag en heb ik de groep waarin ik zat achter me gelaten. De rest van de wedstrijd heb ik alleen gelopen.
Ik was vergeten mijn klok stil te zetten, dus ik heb geen tijd. Het zal misschien niet mijn snelste wedstrijd geweest zijn, de koude vrat immers energie.” De wedstrijd was 7,070 km lang. De uitslag is opgemaakt, maar er werden blijkbaar geen tijden opgenomen.
De uitslagen:
18/3, Dwars door Dendermonde, 10km: 73. Stijn Gyselinck 38'54" (33ste senior)(73ste op 1142).
18/3, Dwars door Dendermonde, 10km: 102. Amber Teugels 40'17" (3de vrouw, 1ste senior)(102 op 1142); 267. Patrick TEUGELS 46’05” (17de op 77 M50).
19/3, BK veldloop masters M35: 20. Dries UYTTERHAEGEN (op 24 M35'ers).
Dries kan er niet genoeg van krijgen
4 maart. – Voor Dries is het veldloopseizoen nog niet afgelopen. Hij loopt over twee weken het BK voor masters ergens beneden de taalgrens. De beste training is competitie. In Ardooie, het dorp waar Veerle Dejaeghere geboren en getogen is, kreeg hij een vlakke veldloop voorgeschoteld over 6km700, in werkelijkheid 6km860. Die afstand benadert het best de af te leggen afstand op het BK. Dries nam een rustige start en onderhield een egaal tempo. Na 28’08” stond hij aan de eindstreep, dat is tegen een gemiddelde van 4’06” per kilometer. Dat is zijn snelste cross tot nu toe. Hij werd 20ste op 29 en 14de master (-50) op 22. Een knappe uitslag voor zijn eerste seizoen, dat pas na Nieuwjaar begon.
Het is inmiddels voor onze jonge atleetjes uitkijken naar de jeugddag op zaterdag 17 maart in de Topsporthal in Gent. Na een paar jaar onderbreking nemen we die draad weer. We zijn met liefst 24 atleetjes in wording en 6 begeleiders om een geweldige, speelse atletiekdag mee te maken. Niemand minder dan vicewereldkampioen discuswerpen Philip Milanov zal er bij zijn. Je kan er mee op de foto en als je het vriendelijk vraagt, krijg je ook een handtekening van hem. Philip is van Bulgaarse afkomst, maar hij is in Vlaanderen geboren.
De uitslag:
4/3, Ardooie, veldloop masters 6,8km: 20. Dries Uytterhaegen 28’08” (14de master –50)(op 29).
4 maart. – Voor Dries is het veldloopseizoen nog niet afgelopen. Hij loopt over twee weken het BK voor masters ergens beneden de taalgrens. De beste training is competitie. In Ardooie, het dorp waar Veerle Dejaeghere geboren en getogen is, kreeg hij een vlakke veldloop voorgeschoteld over 6km700, in werkelijkheid 6km860. Die afstand benadert het best de af te leggen afstand op het BK. Dries nam een rustige start en onderhield een egaal tempo. Na 28’08” stond hij aan de eindstreep, dat is tegen een gemiddelde van 4’06” per kilometer. Dat is zijn snelste cross tot nu toe. Hij werd 20ste op 29 en 14de master (-50) op 22. Een knappe uitslag voor zijn eerste seizoen, dat pas na Nieuwjaar begon.
Het is inmiddels voor onze jonge atleetjes uitkijken naar de jeugddag op zaterdag 17 maart in de Topsporthal in Gent. Na een paar jaar onderbreking nemen we die draad weer. We zijn met liefst 24 atleetjes in wording en 6 begeleiders om een geweldige, speelse atletiekdag mee te maken. Niemand minder dan vicewereldkampioen discuswerpen Philip Milanov zal er bij zijn. Je kan er mee op de foto en als je het vriendelijk vraagt, krijg je ook een handtekening van hem. Philip is van Bulgaarse afkomst, maar hij is in Vlaanderen geboren.
De uitslag:
4/3, Ardooie, veldloop masters 6,8km: 20. Dries Uytterhaegen 28’08” (14de master –50)(op 29).
Helena leunt aan tegen de top-tien
25 februari. – Vier van onze wedstrijdatleten deden de omgekeerde richting van “Brussel-Opwijk” om er in het park van Laken aan het Belgisch veldloopkampioenschap deel te nemen. Eerste starter was Jorre, die in het startkluwen al onmiddellijk pech kende. Iemand trapte zijn rechter spike stuk aan de bovenkant. Heel de wedstrijd door schoot zijn teen in en uit het gat dat in de spike ontstaan was. Met een 29ste plaats bleef hij dan ook onder de verwachtingen. Proficiat dat hij zijn wedstrijd uitliep! Als tweede kwam Helena aan de beurt. Die was blijkbaar sterk onder de indruk van het gebeuren, want ze nam zowat de slechtste start van het seizoen. Ze werd in 40ste stelling gespot. Ze gleed dan ook nog eens uit, waardoor ze nog vier plaatsen verloor. Gelukkig herpakte ze zich wonderwel en begon aan een merkwaardige inhaalrace, die haar dicht tot bij de top-tien bracht. De wedstrijd was maar 1500m lang. Als men bedenkt dat tussen plaatsen zeven en vijftien slechts een handvol seconden tussen zit, dan heeft ze wat laten liggen. Helena kijkt nu uit naar het pisteseizoen. Dat verkiest ze boven het veldlopen.
Yannick liep de wedstrijd die van hem kon worden verwacht in dit veld. Hij is vast besloten om zich volgend jaar beter voor te bereiden. Het skiën in de krokusvakantie was niet ideaal en aan de vooravond van Brussel nam hij deel aan het Vlaams kampioenschap schaken, waardoor hij zijn voorbereidingstraining miste.
Bart had de korte cross goed voorbereid. Dat deed hij door eens niet te gaan fuiven, zodat hij uitgerust aan de start stond. Dat resulteerde in een 142ste plaats (als 140ste Belg) op 157!
De uitslagen:
25/2, Brussel (Laken), officieus BK, pupillen °07, 1000m: 29. Jorre VANHERCK 3’56” (op 97).
25/2, Brussel (Laken), officieus BK, miniemen °05, 1500m: 14. Helena LAMBERT 5’33” (op 81).
25/2, Brussel (Laken), officieus BK, miniemen °05, 1500m: 52. Yannick VANHERCK 5’41” (op 91).
25/2, Brussel (Laken), officieel BK, korte cross, 3.000m: 142. Bart VANDERSTRAETEN (140ste Belg) 11’53” (op 157).
NHelena neemt revanche op zichzelf
18 februari. – Helena heeft in Lebbeke sportieve revanche genomen op zichzelf voor haar minder goede prestatie in Rotselaar. Die was te wijten aan een tweedaagse schoolreis, veel opwinding, een fel ingekorte nachtrust en gebrek aan training. Haar ouders hadden er de afgelopen week op toe gekeken dat het deze keer beter moest en dat is ook gelukt. Helena was zeer goed geconcentreerd en startte zeer sterk. Ze meldde zich vlug als tweede van een grote groep. Ze bleef constant op het voorplan strijden en dacht er op een bepaald moment aan om alleen door te gaan, zonder rekening te houden met de rest! Half wedstrijd werd ze aangemaand om haar krachten te doseren, wat ze gelukkig ook deed. Ze liep wat minder op kop, maar liet zich op goed 300m van de streep verrassen. Drie tegenstreefsters vlogen haar voorbij. Op 200m van de streep liep ze nog steeds op plaats vier, maar een laatste aanval op 150m van het einde kon ze evenmin beantwoorden om uiteindelijk zeer verdienstelijk vijfde te worden en vierde van haar jaar. Ze heeft zich goed herpakt. Sterk gelopen.
Marie is nog steeds niet hersteld van haar verkoudheid en groeipijnen maar ze vond toch de moed om te starten. Ze posteerde zich als zestiende en liep een vrij regelmatige wedstrijd. Ze kon haar positie lang handhaven, maar in de finale verzwakte ze waar anderen versnelden. Ze werd achttiende. Marie is nu aan rusten toe, Helena heeft het officieuze Belgisch kampioenschap onder de bollen van het Atomium nog op haar programma.
Marie-Achille Kudura was onze eerste starter van de Lebbeekse middag. Bij de kangoeroes liep hij meteen op kop, maar naar het einde toe werd hij gepasseerd door een jongen van twee koppen groter. Een lust voor het oog om onze Marie-Achille te zien lopen. Grote zus startte bij de pupillen, die in één reeks liepen. Ze werd 31ste, maar 13de van haar jaar. Amit Olivier had op training te kennen gegeven ook eens te willen koersen. De kennismaking met het hard labeur van het crossen viel mee met een 44ste plaats op 62 man. In de korte cross deed Bart zoals altijd zijn uiterste best. Hij hield drie man achter zich.
Dries kreeg een opdracht van zogezegd 6km600 voorgeschoteld: op papier dus. In werkelijkheid liepen de masters 7km100! Dat men zich van een halve kilometer “vergist” in deze GPS-tijden is niet ernstig meer. Men gooit er met zijn klak naar. Overigens een oud zeer in de atletiek. Het was Dries zijn eerste vlakke cross en hij liet zich jammer genoeg verleiden tot een te snelle start, die hij nadien de hele weg lang moest bekopen.
De uitslagen:
18/2, Lebbeke, veldloop, pupillen 1300m: 31. Djemine KUDURA (13de °07) (op 69.
18/2, Lebbeke, veldloop, pupillen 1300m: 44. Amit OLIVIER (op 62).
18/2, Lebbeke, veldloop, miniemen 1800m: 5. Helena LAMBERT 8’36” (4de °05) (op 45).
18/2, Lebbeke, veldloop, cadetten, 2100m: 18. Marie LAMBERT 12’17” (op 25).
18/2, Lebbeke, korte cross, 2600m: 32. Bart VANDERSTRAETEN (op 35).
18/2, Lebbeke, masters M35, 7.100m: 18. Dries UYTTERHAEGE 31’15”! (op 29).
18 februari. – Helena heeft in Lebbeke sportieve revanche genomen op zichzelf voor haar minder goede prestatie in Rotselaar. Die was te wijten aan een tweedaagse schoolreis, veel opwinding, een fel ingekorte nachtrust en gebrek aan training. Haar ouders hadden er de afgelopen week op toe gekeken dat het deze keer beter moest en dat is ook gelukt. Helena was zeer goed geconcentreerd en startte zeer sterk. Ze meldde zich vlug als tweede van een grote groep. Ze bleef constant op het voorplan strijden en dacht er op een bepaald moment aan om alleen door te gaan, zonder rekening te houden met de rest! Half wedstrijd werd ze aangemaand om haar krachten te doseren, wat ze gelukkig ook deed. Ze liep wat minder op kop, maar liet zich op goed 300m van de streep verrassen. Drie tegenstreefsters vlogen haar voorbij. Op 200m van de streep liep ze nog steeds op plaats vier, maar een laatste aanval op 150m van het einde kon ze evenmin beantwoorden om uiteindelijk zeer verdienstelijk vijfde te worden en vierde van haar jaar. Ze heeft zich goed herpakt. Sterk gelopen.
Marie is nog steeds niet hersteld van haar verkoudheid en groeipijnen maar ze vond toch de moed om te starten. Ze posteerde zich als zestiende en liep een vrij regelmatige wedstrijd. Ze kon haar positie lang handhaven, maar in de finale verzwakte ze waar anderen versnelden. Ze werd achttiende. Marie is nu aan rusten toe, Helena heeft het officieuze Belgisch kampioenschap onder de bollen van het Atomium nog op haar programma.
Marie-Achille Kudura was onze eerste starter van de Lebbeekse middag. Bij de kangoeroes liep hij meteen op kop, maar naar het einde toe werd hij gepasseerd door een jongen van twee koppen groter. Een lust voor het oog om onze Marie-Achille te zien lopen. Grote zus startte bij de pupillen, die in één reeks liepen. Ze werd 31ste, maar 13de van haar jaar. Amit Olivier had op training te kennen gegeven ook eens te willen koersen. De kennismaking met het hard labeur van het crossen viel mee met een 44ste plaats op 62 man. In de korte cross deed Bart zoals altijd zijn uiterste best. Hij hield drie man achter zich.
Dries kreeg een opdracht van zogezegd 6km600 voorgeschoteld: op papier dus. In werkelijkheid liepen de masters 7km100! Dat men zich van een halve kilometer “vergist” in deze GPS-tijden is niet ernstig meer. Men gooit er met zijn klak naar. Overigens een oud zeer in de atletiek. Het was Dries zijn eerste vlakke cross en hij liet zich jammer genoeg verleiden tot een te snelle start, die hij nadien de hele weg lang moest bekopen.
De uitslagen:
18/2, Lebbeke, veldloop, pupillen 1300m: 31. Djemine KUDURA (13de °07) (op 69.
18/2, Lebbeke, veldloop, pupillen 1300m: 44. Amit OLIVIER (op 62).
18/2, Lebbeke, veldloop, miniemen 1800m: 5. Helena LAMBERT 8’36” (4de °05) (op 45).
18/2, Lebbeke, veldloop, cadetten, 2100m: 18. Marie LAMBERT 12’17” (op 25).
18/2, Lebbeke, korte cross, 2600m: 32. Bart VANDERSTRAETEN (op 35).
18/2, Lebbeke, masters M35, 7.100m: 18. Dries UYTTERHAEGE 31’15”! (op 29).
De vermoeiende inhaalrace van Dries na val
Drie atleten van bij ons waagden zich bij ons weten de eerste keer aan een manche van de CrossCup en wel in Rotselaar in een wedstrijd die ook als kampioenschap van Vlaanderen geldt vanaf cadet.
Dries liep er zijn vierde wedstrijd en verreweg zijn snelste van de vier. De omloop aan de Plas staat bekend als zeer snel, ook al zijn er zandstroken en vele bochten. De start ging nogal moeizaam, omdat er zich vlak voor hem een valpartij voordeed. Dries draaide als voorlaatste in de eerste bocht en begon aan een vermoeiende inhaalrace, wat resulteerde in een moeizame laatste ronde, waarin hij zes plaatsen verloor en vier man terug oprolde in de sprint naar de finish. In de wedstrijd voor eerstejaars- en tweedejaarsminiemen werd Helena 24ste. In haar jaar vindt men ze terug op de 15 de plaats. Het was geen ideaal moment om aan een eerste Corss-Cupmanche deel te nemen. Ze was immers op een vermoeiende tweedaagse schoolreis geweest. Bart schrok zich een hoedje van de snelheid in de korte cross. Hij kon nog net de laatste plaats vermijden en was rond in 11’11”. Een atleet gaf op.
De uitslagen:
11/2, Rotselaar, veldloop, CrossCup, kampioenschap van Vlaanderen, masters 6.200m: 61. Dries Uytterhaegen 23’50” (op 85 ).
11/2, Rotselaar, korte cross, Cross-Cup, kampioenschap van Vlaanderen, korte cross 2.700m: 47. Bart VANDERSTRAETEN 11’11” (op 49)
11/2, Rotselaar, miniemen °05 en °06, Cross-Cup, 1900m: 24. Helena LAMBERT 7’07” (15de °05) (op 46).5
Drie atleten van bij ons waagden zich bij ons weten de eerste keer aan een manche van de CrossCup en wel in Rotselaar in een wedstrijd die ook als kampioenschap van Vlaanderen geldt vanaf cadet.
Dries liep er zijn vierde wedstrijd en verreweg zijn snelste van de vier. De omloop aan de Plas staat bekend als zeer snel, ook al zijn er zandstroken en vele bochten. De start ging nogal moeizaam, omdat er zich vlak voor hem een valpartij voordeed. Dries draaide als voorlaatste in de eerste bocht en begon aan een vermoeiende inhaalrace, wat resulteerde in een moeizame laatste ronde, waarin hij zes plaatsen verloor en vier man terug oprolde in de sprint naar de finish. In de wedstrijd voor eerstejaars- en tweedejaarsminiemen werd Helena 24ste. In haar jaar vindt men ze terug op de 15 de plaats. Het was geen ideaal moment om aan een eerste Corss-Cupmanche deel te nemen. Ze was immers op een vermoeiende tweedaagse schoolreis geweest. Bart schrok zich een hoedje van de snelheid in de korte cross. Hij kon nog net de laatste plaats vermijden en was rond in 11’11”. Een atleet gaf op.
De uitslagen:
11/2, Rotselaar, veldloop, CrossCup, kampioenschap van Vlaanderen, masters 6.200m: 61. Dries Uytterhaegen 23’50” (op 85 ).
11/2, Rotselaar, korte cross, Cross-Cup, kampioenschap van Vlaanderen, korte cross 2.700m: 47. Bart VANDERSTRAETEN 11’11” (op 49)
11/2, Rotselaar, miniemen °05 en °06, Cross-Cup, 1900m: 24. Helena LAMBERT 7’07” (15de °05) (op 46).5
Jorre Vanherck op 4 seconden van brons
4 februari. – De jeugdtrainingen werpen hun vruchten af. Dat bewees onze jeugd op het PK in het ijskoude Lennik. Marc-Achille Kudura was andermaal van de partij bij de kangoeroes. Hij werd mooi 9de op 48. Maar dan kwam Jorre op de proppen. Hij is vooral als voetballer actief, maar kan ook een aardig stukje lopen. Jorre had geen koersritme in de benen, maar dat belette hem niet om bij de pupillen °07 meteen vierde te worden op 8 seconden van goud en 4 seconden van brons. Uitgerekend op haar verjaardag zorgde Jozefien voor haar beste resultaat tot nu toe: meteen zesde op het PK. En ook Lore beet van flink van zich af: ze werd zestiende. Beiden eindigen ruim in de eerste helft van het peloton. Djemine bleef niet achter. In haar reeks werd ze 19de op 47. Helena finishte aks vierde. Enkele dagen voordien waagde ze zich aan haar eerste indoormeeting ooit. Op de 800m eindigde ze in haar reeks vierde in 2’35”24. Over beide reeksen werd ze vijfde. Maar dat speelde haar parten enkele dagen nadien in de cross. Op Helena en Yannick kan men zijn klok regelen. Beiden lopen dezelfde afstand en gemiddeld is er een tiental seconden verschil tussen beiden. Voor Yannick leverde dat de elfde plaats op. Het was geen omloop voor Marie, die toch altijd haar best doet en aanmoediging verdient. Bart bleef wat minder lang uit. Maar dat leverde hem vooralsnog geen voordeel op. Het Lennikse parcours valt iets te zwaar uit voor hem. Dries liep tot nu toe zijn beste cross. Hij deelt zijn wedstrijd goed in. In de gezamenlijke wedstrijd van junioren en masters liep hij als 41ste binnen op 75.
De uitslagen:
31/1, Gent, indoor SVS-meeting 800m b) 4. Helena LAMBERT 2’35”24 (pr).
4/2, Lennik, PK, pupillen °08, 1140m: 6. Jozefien BATEN 4’43”; 16. Lore SAERENS op 38.
- pupillen °07, 1140m: 4. Jorre VANHERCK 4’19” op 35. - pupillen °07, 1140m: Djemine KUDURA op 47. - miniemen°05, 1600m: 4. Helena LAMBERT 6’03” op 19. – miniemen °05, 1600m: 11. Yannick VANHERCK 5’50” op 28. – cadetten, 2500m: 17. Helena LAMBERT op 27.
Korte cross, 2800m: 24. Bart VANDERSTRAETEN 10’58” (op 25). – junioren, masters: 6400m: 41. Dries UYTTERHAEGEN 24’17” (op 75).
4 februari. – De jeugdtrainingen werpen hun vruchten af. Dat bewees onze jeugd op het PK in het ijskoude Lennik. Marc-Achille Kudura was andermaal van de partij bij de kangoeroes. Hij werd mooi 9de op 48. Maar dan kwam Jorre op de proppen. Hij is vooral als voetballer actief, maar kan ook een aardig stukje lopen. Jorre had geen koersritme in de benen, maar dat belette hem niet om bij de pupillen °07 meteen vierde te worden op 8 seconden van goud en 4 seconden van brons. Uitgerekend op haar verjaardag zorgde Jozefien voor haar beste resultaat tot nu toe: meteen zesde op het PK. En ook Lore beet van flink van zich af: ze werd zestiende. Beiden eindigen ruim in de eerste helft van het peloton. Djemine bleef niet achter. In haar reeks werd ze 19de op 47. Helena finishte aks vierde. Enkele dagen voordien waagde ze zich aan haar eerste indoormeeting ooit. Op de 800m eindigde ze in haar reeks vierde in 2’35”24. Over beide reeksen werd ze vijfde. Maar dat speelde haar parten enkele dagen nadien in de cross. Op Helena en Yannick kan men zijn klok regelen. Beiden lopen dezelfde afstand en gemiddeld is er een tiental seconden verschil tussen beiden. Voor Yannick leverde dat de elfde plaats op. Het was geen omloop voor Marie, die toch altijd haar best doet en aanmoediging verdient. Bart bleef wat minder lang uit. Maar dat leverde hem vooralsnog geen voordeel op. Het Lennikse parcours valt iets te zwaar uit voor hem. Dries liep tot nu toe zijn beste cross. Hij deelt zijn wedstrijd goed in. In de gezamenlijke wedstrijd van junioren en masters liep hij als 41ste binnen op 75.
De uitslagen:
31/1, Gent, indoor SVS-meeting 800m b) 4. Helena LAMBERT 2’35”24 (pr).
4/2, Lennik, PK, pupillen °08, 1140m: 6. Jozefien BATEN 4’43”; 16. Lore SAERENS op 38.
- pupillen °07, 1140m: 4. Jorre VANHERCK 4’19” op 35. - pupillen °07, 1140m: Djemine KUDURA op 47. - miniemen°05, 1600m: 4. Helena LAMBERT 6’03” op 19. – miniemen °05, 1600m: 11. Yannick VANHERCK 5’50” op 28. – cadetten, 2500m: 17. Helena LAMBERT op 27.
Korte cross, 2800m: 24. Bart VANDERSTRAETEN 10’58” (op 25). – junioren, masters: 6400m: 41. Dries UYTTERHAEGEN 24’17” (op 75).
Vierde podium voor Helena
28 januari – Onze wedstrijdlopers (m/v) kwamen extra gemotiveerd aan de start in de wedstrijd van onze moederclub VAC in Vilvoorde. De eerste die van start mocht gaan was kangoeroe Marc-Achille Kundura, die niet te houden was, ten val kwam, maar toch als tweede over de streep liep. Bij de kangoeroes worden geen uitslagen opgemaakt. Maar het is toch al een indicatie dat dit kereltje wat in zijn mars heeft. De eersten die een echte wedstrijd mochten lopen, waren Jozefien en Lore. Ze deden het beiden uitstekend met een negende en dertiende plaats als uitslag. Jozefien toverde bovendien een snelle finish uit haar jonge benen. Djemine beweerde bij hoog en bij laag dat ze niet kon veldlopen (het is duidelijk dat ze van vele markten thuis is), maar die mening moet zij na Bornem en Vilvoorde herzien. In de 3 Fonteinen nam ze een snelle start en posteerde zich na enkele honderden meters op de eerste rij. Ze moest dan gas terugnemen, maar beet op de tanden, wat finaal resulteerde in een knappe veertiende plaats. Helena nam een zeer snelle start en snelde als tweede in de eerste bocht. Ze scheidde zich meteen met een groep van vier af. Halfweg bleven ze over met twee koploopsters die voor de overwinning gingen. Helena klampte goed aan, maar moest naar het einde toe een gat laten vallen op de koploopster, die te sterk bleek voor haar. Met nog tweehonderd meter te gaan kwam de derde loopster nog sterk opzetten, maar een paar aanmoedigingen van supporters hielpen haar om er nog een sterke eindspurt uit te persen en haar verdiende tweede plaats veilig te stellen. Het was haar vierde podiumplaats deze winter: tweemaal zilver, evenveel keer brons. Marie was opnieuw overmand door stress doordat ze de jongste weken last had van serieuze groeipijnen, wat nefast is voor het zelfvertrouwen. Niettemin startte ze redelijk goed. Ze draaide als elfde in de eerste bocht. Ze doseerde haar inspanningen goed en ging de tweede ronde in als negende. Ze behield die plaats tot op 200m van de streep. In de laatste rechte lijn werd ze nog voorbijgelopen door een clubgenote. Een laatste aanval kon ze afweren. Het was mogelijk haar beste wedstrijd van het seizoen. Yannick is zijn dipje te boven. Hij liep een kranige wedstrijd, die hem de achtste plaats opleverde. Julie liep haar eerste wedstrijd van de winter. Dat is altijd een harde noot om kraken. Bart startte uitstekend in de korte cross, maar hij kon dat tempo niet doortrekken tot op de streep. Bart heeft de gewoonte om het nuttige aan het aangename te paren of omgekeerd. Een al te korte nacht kruipt natuurlijk in de kleren. Dries maakte op één week tijd felle vooruitgang. In de Drie Fonteinen hield hij liefst 18 man achter zich.
De uitslagen:
28/1, Vilvoorde, pupillen °08, 1350m: 9. Jozefien Baten 6’11”; 13. Lore SAERENS 6’24” (op 30).
28/1, Vilvoorde, pupillen °07, 1350m: 14. Djemine KUNDURA (op 43).
28/1, Vilvoorde, miniemen °05, 1780m: 2. Helena LAMBERT 7’21” (ZILVER) (op 14).
28/1, Vilvoorde, miniemen °05, 1780m: 8. Yannick VANHERCK 7’05” (op 22)..
28/1, Vilvoorde, cadetten, 2060m: 10. Marie LAMBERT 9’10” (op 21).
28/1, Vilvoorde, scholieren, 3195m: 11. Julie ARIJS 15’24”.
28/1, Vilvoorde, korte cross, 2765m: 23. Bart VANDERSTRAETEN 11’49” (op 26).
28/1, Vilvoorde, masters en juniores, 6585m: 31. Dries UYTTERHAEGEN 28’11” (op 49).
28 januari – Onze wedstrijdlopers (m/v) kwamen extra gemotiveerd aan de start in de wedstrijd van onze moederclub VAC in Vilvoorde. De eerste die van start mocht gaan was kangoeroe Marc-Achille Kundura, die niet te houden was, ten val kwam, maar toch als tweede over de streep liep. Bij de kangoeroes worden geen uitslagen opgemaakt. Maar het is toch al een indicatie dat dit kereltje wat in zijn mars heeft. De eersten die een echte wedstrijd mochten lopen, waren Jozefien en Lore. Ze deden het beiden uitstekend met een negende en dertiende plaats als uitslag. Jozefien toverde bovendien een snelle finish uit haar jonge benen. Djemine beweerde bij hoog en bij laag dat ze niet kon veldlopen (het is duidelijk dat ze van vele markten thuis is), maar die mening moet zij na Bornem en Vilvoorde herzien. In de 3 Fonteinen nam ze een snelle start en posteerde zich na enkele honderden meters op de eerste rij. Ze moest dan gas terugnemen, maar beet op de tanden, wat finaal resulteerde in een knappe veertiende plaats. Helena nam een zeer snelle start en snelde als tweede in de eerste bocht. Ze scheidde zich meteen met een groep van vier af. Halfweg bleven ze over met twee koploopsters die voor de overwinning gingen. Helena klampte goed aan, maar moest naar het einde toe een gat laten vallen op de koploopster, die te sterk bleek voor haar. Met nog tweehonderd meter te gaan kwam de derde loopster nog sterk opzetten, maar een paar aanmoedigingen van supporters hielpen haar om er nog een sterke eindspurt uit te persen en haar verdiende tweede plaats veilig te stellen. Het was haar vierde podiumplaats deze winter: tweemaal zilver, evenveel keer brons. Marie was opnieuw overmand door stress doordat ze de jongste weken last had van serieuze groeipijnen, wat nefast is voor het zelfvertrouwen. Niettemin startte ze redelijk goed. Ze draaide als elfde in de eerste bocht. Ze doseerde haar inspanningen goed en ging de tweede ronde in als negende. Ze behield die plaats tot op 200m van de streep. In de laatste rechte lijn werd ze nog voorbijgelopen door een clubgenote. Een laatste aanval kon ze afweren. Het was mogelijk haar beste wedstrijd van het seizoen. Yannick is zijn dipje te boven. Hij liep een kranige wedstrijd, die hem de achtste plaats opleverde. Julie liep haar eerste wedstrijd van de winter. Dat is altijd een harde noot om kraken. Bart startte uitstekend in de korte cross, maar hij kon dat tempo niet doortrekken tot op de streep. Bart heeft de gewoonte om het nuttige aan het aangename te paren of omgekeerd. Een al te korte nacht kruipt natuurlijk in de kleren. Dries maakte op één week tijd felle vooruitgang. In de Drie Fonteinen hield hij liefst 18 man achter zich.
De uitslagen:
28/1, Vilvoorde, pupillen °08, 1350m: 9. Jozefien Baten 6’11”; 13. Lore SAERENS 6’24” (op 30).
28/1, Vilvoorde, pupillen °07, 1350m: 14. Djemine KUNDURA (op 43).
28/1, Vilvoorde, miniemen °05, 1780m: 2. Helena LAMBERT 7’21” (ZILVER) (op 14).
28/1, Vilvoorde, miniemen °05, 1780m: 8. Yannick VANHERCK 7’05” (op 22)..
28/1, Vilvoorde, cadetten, 2060m: 10. Marie LAMBERT 9’10” (op 21).
28/1, Vilvoorde, scholieren, 3195m: 11. Julie ARIJS 15’24”.
28/1, Vilvoorde, korte cross, 2765m: 23. Bart VANDERSTRAETEN 11’49” (op 26).
28/1, Vilvoorde, masters en juniores, 6585m: 31. Dries UYTTERHAEGEN 28’11” (op 49).
Debutanten doen het uitstekend
21 januari. – Sparta Bornem begroette 969 deelnemers op haar veldloop in Bornem. En net daar deden Jozefien, Djermien en Dries hun debuut. Niet panikeren: er zijn heus wel veldlopen die minder zwaar zijn. Josefien liet onmiddellijk zien uit welk hout ze gesneden is. Ze heeft een verleden van podiumplaatsen op de Opwijkse scholenveldlopen, maar de stap naar een heuse veldloop is groot, zeer groot. Jozefien eindigde bij de eerstejaarspupillen niettemin in de eerste helft van het peloton op plaats 17. Vlak in de buurt liep Lore op plaats 19 binnen. Ze zijn elkaar waard. Bij de tweedejaars maakte de veelzijdige Djemine haar cross-debuut. Ook zij liep voor wat ze waard was en werd 36ste op 58. Helena verdedigde zich goed, wat resulteerde in een tiende plaats. Met een ultrakorte opwarming verdedigde Yannick zich knap. Hij werd zestiende. Pa en zoon waren eerst naar Hamme gereden. Op de oorspronkelijke kalender stond de cross van Hamme inderdaad op 21 januari geprogrammeerd. Die is echter verschoven naar 28 januari. Om toch maar een veldloop mee te pikken, reden ze door naar Bornem, waar ze nog net op tijd kwamen. Marie heeft al betere crossen gelopen. Zij werd 25ste, dat is iets te ver. Bart liep een van zijn betere wedstrijden. In de korte cross hield hij vijf man achter zich. Zonder specifieke voorbereiding deed Dries het verbazend goed: 56ste op 66. Dat belooft voor de toekomst.
De uitslagen:
21/1, Bornem, pupillen °08, 1330m: 17. Jozefien BATEN 5’58”, 19. Lore SAERENS 6’02” (op 47).
21/1, Bornem, pupillen °07, 1330m: 36. Djemine KUNDURA (op 58).
21/1, Bornem, miniemen °05, 1910m: 10. Helena LAMBERT 8’11” (op 43).
21/1, Bornem, miniemen °05, 1910m: 16. Yannick VANHERCK.
21/1, Bornem, cadetten, 2360m: 25. Marie LAMBERT (op 39).
21/1, Bornem, korte cross, 2660m: 31. Bart VANDERSTRAETEN 11’07” (op 36).
21/1, Bornem, masters, 6730m: 56. Dries UYTTERHAEGEN (op 66).
21 januari. – Sparta Bornem begroette 969 deelnemers op haar veldloop in Bornem. En net daar deden Jozefien, Djermien en Dries hun debuut. Niet panikeren: er zijn heus wel veldlopen die minder zwaar zijn. Josefien liet onmiddellijk zien uit welk hout ze gesneden is. Ze heeft een verleden van podiumplaatsen op de Opwijkse scholenveldlopen, maar de stap naar een heuse veldloop is groot, zeer groot. Jozefien eindigde bij de eerstejaarspupillen niettemin in de eerste helft van het peloton op plaats 17. Vlak in de buurt liep Lore op plaats 19 binnen. Ze zijn elkaar waard. Bij de tweedejaars maakte de veelzijdige Djemine haar cross-debuut. Ook zij liep voor wat ze waard was en werd 36ste op 58. Helena verdedigde zich goed, wat resulteerde in een tiende plaats. Met een ultrakorte opwarming verdedigde Yannick zich knap. Hij werd zestiende. Pa en zoon waren eerst naar Hamme gereden. Op de oorspronkelijke kalender stond de cross van Hamme inderdaad op 21 januari geprogrammeerd. Die is echter verschoven naar 28 januari. Om toch maar een veldloop mee te pikken, reden ze door naar Bornem, waar ze nog net op tijd kwamen. Marie heeft al betere crossen gelopen. Zij werd 25ste, dat is iets te ver. Bart liep een van zijn betere wedstrijden. In de korte cross hield hij vijf man achter zich. Zonder specifieke voorbereiding deed Dries het verbazend goed: 56ste op 66. Dat belooft voor de toekomst.
De uitslagen:
21/1, Bornem, pupillen °08, 1330m: 17. Jozefien BATEN 5’58”, 19. Lore SAERENS 6’02” (op 47).
21/1, Bornem, pupillen °07, 1330m: 36. Djemine KUNDURA (op 58).
21/1, Bornem, miniemen °05, 1910m: 10. Helena LAMBERT 8’11” (op 43).
21/1, Bornem, miniemen °05, 1910m: 16. Yannick VANHERCK.
21/1, Bornem, cadetten, 2360m: 25. Marie LAMBERT (op 39).
21/1, Bornem, korte cross, 2660m: 31. Bart VANDERSTRAETEN 11’07” (op 36).
21/1, Bornem, masters, 6730m: 56. Dries UYTTERHAEGEN (op 66).
Eerste brons van het jaar voor Helena
14 januari. – Een overgangsweekeinde voor onze wedstrijdatleten, behalve voor de zusjes Lambert, die wedstrijdritme nodig hadden. Die gelegenheid vonden ze in Lessen (Lessines). Papa Marc had geen kaart of GPS nodig, want hij kent de streek door en door. “We waren in de streek waar ik vroeger mijn topprestaties leverde in het kaatsen toen ik bij Bievenne speelde”, zo doet hij zijn verhaal. “Ik kende nog al de dorpen in de streek waar ik ooit speelde. Toen we Ollignies voorbij kwamen zei ik tegen de kinderen dat ik op het kaatsplein aan de grote baan (we reden er voorbij) ooit een opgeslagen bal van de Fries Brandsma over mijn hoofd geleverd kreeg die tot in de afsluiting vloog aan de overkant van de straat! Stel U voor hoe ver die man kon opslaan. Dat is dertig jaar geleden en de afsluiting stond er nog steeds. Het waren fantastische tijden, maar nu ervaar ik de streek heel emotioneel omdat we toen met mijn vader en trouwe supporter Frans Wijns onderweg waren en we telkens opnieuw genoten van de mooie matchen die er werden gespeeld en natuurlijk ook van de streekbieren na de match!”
De cross dan. “Helena startte goed en ging als zevende door de eerste bocht. Ik had haar gezegd dat indien ze zich goed voelde ze moest proberen om aan te vallen aangezien de afstand slechts 1200 m bedroeg, wat korter is dan normaal. Ze rukte op van plaats zeven naar plaats vier, wachtte even af en plaatste dan haar eerste aanval die direct beantwoord werd door twee tegenstandsters. Hierdoor waren ze nog met drie vooraan, waarop er een nieuwe aanval volgde van de tweede loopster die gecounterd werd door de koploopster. Helena vond dat ze opnieuw moest aanvallen, maar ze werd op haar beurt gecounterd door de koploopster. Op 200m van de streep zonderde ze zich dan ook af. Ze was de sterkste van de drie en won. Helena spurtte zij aan zij voor de tweede plaats, maar ze moest het nipt afleggen.” Ze won haar tweede brons van het seizoen en haar eerste van het jaar.
“Marie die nog steeds last heeft van haar heup, startte normaal voor haar doen en ze draaide als negende door de eerste bocht. Ze won drie plaatsen in waardoor ze lang als zesde liep. Ze probeerde nog een tegenstreefster voorbij te gaan maar daar heeft ze zich waarschijnlijk geforceerd en naar het einde toe viel ze terug een beetje stil om toch verdienstelijk als zevende te eindigen.”
Jorre Van Herck de revelatie in het Prinsenbos
7 januari. – We wisten dat Jorre Vanherck over een groot loopvermogen beschikt, maar hij verkiest om te voetballen. Toch liet hij zich overhalen om voor een keer de start te nemen. Dat leverde al meteen een s c h i t t e r e n d e vierde plaats op, en dat zonder specifiek te trainen. Jorre eindigde op amper één seconde van het podium. Misschien overwegen om te voetballen én te lopen? Grote broer Yannick is al langer een wedstrijd-atleet. Op de één na laatste dag van 2017 werd hij achttiende in Ertvelde, waar half lopend West- en Oost-Vlaanderen op post is. Een dikke week later is hij opnieuw achttiende. Hij deed hard zijn best, maar er moet ook getraind worden, ook in de Kerstvakantie: rust roest. De zusjes Lambert waren liefst vijf weken uit competitie gebleven. Gedurende twee weken liepen ze geen meter vanwege examens en een blessure. Papa Marc doet het verhaal: “Helena was geblesseerd aan de hamstring en Marie vond geen half uurtje de tijd om te lopen tijdens de examens. In de groep van Helena zaten wel een paar toppers van wie we wisten dat die momenteel te sterk zijn gezien haar mindere conditie. Gelukkig was ze een beetje nerveus voor de start, wat we van haar niet gewend zijn. In de eerste bocht passeerde ze als negende. Ze probeerde mee te gaan met de koplopers, maar ze voelde dat het te snel ging voor haar. Ze trachtte aan te klampen, wat tijdelijk lukte, maar naargelang de wedstrijd vorderde verloor ze beetje bij beetje voeling met de kopgroep om te eindigen op een verdienstelijke zevende plaats! De inactiviteit kreeg ze cash betaald naargelang de wedstrijd vorderde. Marie kreeg van hetzelfde laken een broek: ze klaagde bovendien over groeipijnen en pijn aan de heup. Ze startte ongeveer als twintigste en verloor onderweg nog drie plaatsen om als drieëntwintigste te eindigen.”
Bart verdedigde zich knap in de korte cross: hij werd 38ste op 40. In de Tessescorrida één week voordien over 5km werd hij negende. Bij de masters in Grimbergen liep Jeroen als 95ste binnen.
De uitslagen:
30/12, Ertvelde, miniemen °05, 1950m: 18. Yannick VANHERCK (op 43).
7/1, Grimbergen, pupillen °07, 1450m: 4. Jorre VANHERCK 5’35” (op 49).
7/1, Grimbergen, miniemen °05, 1690m: 7. Helena LAMBERT 6’43” (op 28).
7/1, Grimbergen, miniemen °05, 1690m: 18. Yannick VANHERCK 6’35” (op 41).
7/1, Grimbergen, cadetten, 2130m: 23. Marie LAMBERT 9’06” (op 44).
7/1, Grimbergen, korte cross, 2760m: 38. Bart VANDERSTRAETEN 10’58” (op 40).
7/1, Grimbergen, junioren + masters, 6380m: 95. Jeroen VANHERCK 28’51” (op 99).
Bart versaagt niet
18 december. – De meeste van onze hardlopers hebben een winterstop ingelast. Bart was het daar niet mee eens. “Rust roest”, dacht hij en hij trok naar Nieuwdonk, waar Ac Wichelen, nevenafdeling van Rc Gent (zoals wij een nevenafdeling zijn van Vilvoorde AC, afgekort VAC). Zoals steeds kiest hij voor de korte cross, waarin de concurrentie beresterk is. “Het was bovendien zwaar met stroken van modder en zand”, zei hij. Bart kon de laatste plaats niet voorkomen. Hij nam zijn eigen tijd op, want jury’s hebben het nog altijd niet door dat iedereen zijn tijd wil kennen over de gelopen afstand. Zo weten we dat Bert de 2.770m afraasde in 10’45”. Petje af. Bart is een trouwe en gedreven deelnemer aan onze clubtrainingen. Niets is hem te veel en hij heeft ook nog de juiste dosis humor in huis.
De uitslag:
17/12, Nieuwrode, korte cross, 2.770m: 29. Bart VANDERSTRAETEN 10’45” (op 29).
18 december. – De meeste van onze hardlopers hebben een winterstop ingelast. Bart was het daar niet mee eens. “Rust roest”, dacht hij en hij trok naar Nieuwdonk, waar Ac Wichelen, nevenafdeling van Rc Gent (zoals wij een nevenafdeling zijn van Vilvoorde AC, afgekort VAC). Zoals steeds kiest hij voor de korte cross, waarin de concurrentie beresterk is. “Het was bovendien zwaar met stroken van modder en zand”, zei hij. Bart kon de laatste plaats niet voorkomen. Hij nam zijn eigen tijd op, want jury’s hebben het nog altijd niet door dat iedereen zijn tijd wil kennen over de gelopen afstand. Zo weten we dat Bert de 2.770m afraasde in 10’45”. Petje af. Bart is een trouwe en gedreven deelnemer aan onze clubtrainingen. Niets is hem te veel en hij heeft ook nog de juiste dosis humor in huis.
De uitslag:
17/12, Nieuwrode, korte cross, 2.770m: 29. Bart VANDERSTRAETEN 10’45” (op 29).
Marie startte te traag en Helena helemaal niet
3 december. – Het was niet het dagje van de zusjes Lambert. Het was tot het laatste moment afwachten of Helena in Wespelaar de start zou nemen. Ze had zich tijdens de turnles geblesseerd aan de hamstrings. Afgelopen week had ze wat last van de hiel, maar dat euvel was na een paar dagen verdwenen. Na de opwarming was de hinder aan de hamstings nog voelbaar en papa Marc besliste om haar niet te laten lopen. “Ze verkeerde in goede conditie, maar het is beter om niet aan te dringen en geen lange onderbreking te riskeren. Marie daarentegen was er op gebrand om een goede prestatie neer te zetten. Maar ze nam zo ongeveer de slechtste start van haar cross-seizoen en ze liep als negentiende van eenentwintig deelnemers het veld in. Ze kwam zeer goed terug, op te korte tijd waarschijnlijk naar plaats vijf met als resultaat dat ze die inspanning cash betaalde en ze
stelselmatig terug viel tot plaats negen. Ze wou zich daar blijkbaar niet bij neerleggen, probeerde opnieuw aan te vallen wat deels lukte want ze schoof op naar plaats zeven tot dan finaal het licht uitging en ze op plaats veertien belandde. Met een betere start had er zeker een top tien plaats in gezeten. We concentreren ons nu op de examens en we zien wel waar we na nieuwjaar uitkomen!”
Maar ook Lore timmert naarstig voort aan de weg. Na een vlotte start liep ze naar het kop-duo toe en pikte ze lange tijd aan. Daarna kreeg ze het lastig. In tegenstelling tot de vorige crossen en pikte ze lange tijd aan maar daarna kreeg Lore het lastig. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden was er geen grote afscheiding deze keer maar een grote groep die terugkeerde eindigde ze moegestreden en ontgoocheld op de 17de plaats van de 43 starters . Als troost voert ze wel ruimschoots het vac- klassement aan binnen haar categorie. Nu komen de toetsen en eindejaar er aan en is het kwestie van de conditie rustig maar gedreven te onderhouden.
De uitslagen:
3/12, Wespelaar, pupillen °2008, 1000m: 17. Lore SAERENS (op 41)
3/12, Wespelaar, veldlopen, cadetten 2.500m: 14. Marie LAMBERT 10’59” (op 21).
Maar ook Lore timmert naarstig voort aan de weg. Na een vlotte start liep ze naar het kop-duo toe en pikte ze lange tijd aan maar dan kreeg Lore het lastig. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden was er geen grote afscheiding deze keer maar een grote groep die terugkeerde en eindigde ze moegestreden en ontgoocheld op de 17de plaats van de 43 starters. Als troost voert ze wel ruimschoots het vac-klassement aan in haar categorie. Nu komen de toetsen en eindejaar er aan en is het kwestie van de conditie rustig maar gedreven te onderhouden.
Volgende cross nu zondag in Wespelaar. Let wel: gewijzigde locatie, op 500m van het gebruikelijke parcours: de evenementenweide aan de Wespelaarsesteenweg. Pupillen om 12.20 uur, miniemen vanaf 12.44u, cadetten om 13.12 uur, geen korte cross, jun. & masters om 15.08 uur. Een uur op voorhand ter plaatse zijn; opwarming : 45' voor aanvang wedstrijd (nagaan of de jury geen achterstand opgelopen heeft). Opwarming niet te pas en te onpas onderbreken! Succes! (Zie www.atletiek.be: winterkalender).
Helena pakt brons in Vilvoorde
26 november. – Helena pakte een nieuwe podiumplaats in de Sparta-cross in Vilvoorde. Ze zag haar wedstrijd zo: “Ik stond naast Stien van AC aan de start van de cross. Het is spijtig dat we reeds na 20 meter in een trechter terechtkomen. Het gevolg is dat iedereen bij elkaar propt. Toen we gestart waren, liet ik haar per ongeluk bijna vallen omdat iedereen bij elkaar liep. ik moest dus afremmen, want anders viel ik over haar benen. Maar meteen na 100 meter was ik vijfde en gingen we de bocht in van de eerste ronde. Niet veel later stak iemand me voorbij die het moeilijk had om te volgen. Ik zat al dicht bij de 3de van in het begin en dus wou ik die ook voorbij voor een podiumplek. In de 2de ronde stak ik haar eindelijk voorbij en was ik derde. De eerste, een West-Vlaamse, was al van in het begin heel snel. Ze was dus niet te stoppen door de lopers achter haar. Met twintig tot dertig meter voorsprong op de tweede, pakte ze de gouden medaille. Stien was tweede en had 10 meter voorsprong op mij”.
Marie vertrok in haar wedstrijd als een speer. Ze nestelde zich zowaar bij de eerste drie, viel dan wat terug, maar bleef uitzicht hebben op de top-tien. De laatste hectometers waren er eens te meer voorlopig te veel aan. Ze werd uiteindelijk vijftiende op 47, wat zeker niet slecht is.
Lore heeft op korte tijd de smaak van het veldlopen te pakken. Ze is tegenwoordig geregeld in de middenmoot terug te vinden. Zaterdag in Vilvoorde werd ze 23ste op 41.
Yannick leek moeilijk in zijn ritme te komen. Hij probeerde in de eerste tien te komen en dat lukte hem pas in de slotfase. Want dat heeft hij in huis: een sterk eindschot. Hij werd tiende.
In de laatste wedstrijd, die van de jongste masters en junioren, liep James zijn eerste veldloop als junior. Dat was een harde dobber. In de eerste wedstrijdhelft viel het wel mee, in de tweede helft kreeg hij het hard te verduren, maar hij zette door en werd achttiende in zijn leeftijdscategorie.
Bart heeft het zo niet bekeken op de lange afstand. Dus trok hij ‘s anderendaags naar Zele om er de korte cross te betwisten. Het nadeel is dat hij aan de vooravond (zeg maar –nacht) is uitgegaan en pas om drie uur onder de wol lag. Hij liep een tijdje op één na laatste, maar in het zicht van de haven spurtte hij nog twee man voorbij.
Op het WK in Polen werd Stijn Gyselinck vijfde in de cani-cross.
De uitslagen:
25/11, Vilvoorde, veldloop, pupillen °2008, 1.000m: 23. Lore SAERENS 4’38” (op 41).
25/11, Vilvoorde, veldloop, miniemen °2005, 1.600m: 3. Helena LAMBERT 6’06” (BRONS) (op 35).
25/11, Vilvoorde, veldloop, miniemen °2005, 1.600m: 10. Yannick VANHERCK 6’00” (op 27).
25/11, Vilvoorde, veldloop, cadetten, 2470m: 2.470m: 15. Marie LAMBERT 10’45” (op 47).
25/11, Vilvoorde, veldloop junioren, 6.480m: 18. James JOOSTENS.
26/11, Zele, veldloop korte cross jun.sen.masters, 2.750m: 48. Bart VANDERSTRAETEN (op 51).
Volgende wedstrijd: zaterdag 25 november in het Driefonteindomein in Vilvoorde. Uurrooster te vinden op www.atletiek.be onder "Wedstrijdkalender" of op www.sparta-vilvoorde.be.
Drie gemotiveerde AAV’ers in Nijvel
19 november – In dit overgangsweekend trokken de zusjes Lambert én Bart Vanderstraeten naar de veldloop in Nijvel.
Marie moest als eerste van start en ze deed dat goed. Ze nestelde zich in tiende stelling van een omvangrijke groep en draaide goed mee het bos in naar boven. Bij de eerste doortocht liep ze op de zesde plaats, wat er op wees dat ze goed bezig was, maar zoals steeds naarmate de koers vorderde viel ze geleidelijk terug, .. tot plaats tien. Dank zij haar snedige eindspurt eindigde ze op plaats zeven. Daarmee bewijst ze dat het vat niet helemaal leeg was. Er is toch wel een beetje progressie te zien bij Marie.
Bij Helena waren er 45 deelnemers, want in Wallonië lopen de eerstejaars en tweedejaarsminiemen samen! Ze had een goede opwarming gedaan, kwam gemotiveerd aan de start maar dan moest zo’n twintig minuten gewacht worden op twee atletes die een grote achterstand hadden opgelopen in de vorige koers. Alsof de volgende koers al niet van start kan gaan! Helena koelde daardoor sterk af: ze was niet direct mee vooraan. Ze draaide pas als elfde het bos in. Bergop begon ze aan een sterke remonte, want toen ze langs het meer kwamen richting aankomst was ze al terug gekomen tot plaats vijf. Toen ze aan haar eindjump begon, zat er een vierde plaats in, maar ze schoot nog net iets te kort. Een zeer goede prestatie van Helena gezien de kwantiteit en de kwaliteit van het deelnemersveld.
Ook Bart deed het uitstekend in de korte cross die ruim 3 km lang was. Bart hield tien man achter zich!
De uitslagen:
18/11, Nijvel, veldloop, cadetten 1.700m: 7. Marie LAMBERT 7’46” (op 15).
18/11, Nijvel, veldloop, korte cross 3.100m: 18. Bart VANDERSTRAETEN 14’22” (op 28).
18/11; Nijvel, veldloop, miniemen 1.500m: 5. Helena LAMBERT 6’41” (op 45).
19 november – In dit overgangsweekend trokken de zusjes Lambert én Bart Vanderstraeten naar de veldloop in Nijvel.
Marie moest als eerste van start en ze deed dat goed. Ze nestelde zich in tiende stelling van een omvangrijke groep en draaide goed mee het bos in naar boven. Bij de eerste doortocht liep ze op de zesde plaats, wat er op wees dat ze goed bezig was, maar zoals steeds naarmate de koers vorderde viel ze geleidelijk terug, .. tot plaats tien. Dank zij haar snedige eindspurt eindigde ze op plaats zeven. Daarmee bewijst ze dat het vat niet helemaal leeg was. Er is toch wel een beetje progressie te zien bij Marie.
Bij Helena waren er 45 deelnemers, want in Wallonië lopen de eerstejaars en tweedejaarsminiemen samen! Ze had een goede opwarming gedaan, kwam gemotiveerd aan de start maar dan moest zo’n twintig minuten gewacht worden op twee atletes die een grote achterstand hadden opgelopen in de vorige koers. Alsof de volgende koers al niet van start kan gaan! Helena koelde daardoor sterk af: ze was niet direct mee vooraan. Ze draaide pas als elfde het bos in. Bergop begon ze aan een sterke remonte, want toen ze langs het meer kwamen richting aankomst was ze al terug gekomen tot plaats vijf. Toen ze aan haar eindjump begon, zat er een vierde plaats in, maar ze schoot nog net iets te kort. Een zeer goede prestatie van Helena gezien de kwantiteit en de kwaliteit van het deelnemersveld.
Ook Bart deed het uitstekend in de korte cross die ruim 3 km lang was. Bart hield tien man achter zich!
De uitslagen:
18/11, Nijvel, veldloop, cadetten 1.700m: 7. Marie LAMBERT 7’46” (op 15).
18/11, Nijvel, veldloop, korte cross 3.100m: 18. Bart VANDERSTRAETEN 14’22” (op 28).
18/11; Nijvel, veldloop, miniemen 1.500m: 5. Helena LAMBERT 6’41” (op 45).
Lore nu al in de eerste helft van het peloton
12 november – Naar de veldloop in Mechelen zakken de jongste jaren een massa deelnemers af, vorig jaar zelfs over de 1400 atleten, waarmee vlot de top-5 in België gehaald werd qua aantal deelnemers. Ook dit jaar was kwantiteit en kwaliteit aanwezig op de golvende terreinen aan de Nekker. Onder hen zes AAV’ers, waarvan er vijf de start namen. De benjamin van ons gezelschap was Lore, die na haar moeilijk debuut in Droeshout een knappe 24ste plaats behaalde op 54 op een goed beloopbare omloop met toch wat kuitenbijters. Meteen in de eerste helft van het peloton! Helena kaapte een mooie achtste plaats weg bij de miniemen. Ze liet zich door al die kleppers niet overrompelen en verdedigde zich goed. Over dezelfde afstand verdedigde Yannick zich uitstekend. Hij nestelde zich op de veertiende plaats en won in de slotfase twee plaatsen in. Marie liet mooie dingen zien in de eerste wedstrijdhelft: ze liep lange tijd op de zestiende plaats, maar verzwakte in de tweede wedstrijdhelft. Jammer. In de korte cross zagen we een gemotiveerde Bart vier man achter zich houden. 's Zaterdags wedstrijd lopen lukt bij Bart beter dan op zondag. Zou dat te maken hebben met de zaterdagavondkoorts? Bij de masters ging Jeroen niet van start. Hij maakte aan de vooravond van de race een val met de fiets en bezeerde zich.
De uitslagen:
pupillen °2008, 1185m: 24. Lore SAERENS 5’03’ (op 54).
miniemen °2005, 1780m: 8. Helena LAMBERT 6’39” (op 31).
miniemen °2005, 1780m: 12. Yannick VANHERCK 6’28” (op 39).
cadetten, 2170m: 29. Marie LAMBERT 8’49” (op 53).
korte cross senioren, 2765m: 53. Bart VANDERSTRAETEN 10’40” (op 57).
12 november – Naar de veldloop in Mechelen zakken de jongste jaren een massa deelnemers af, vorig jaar zelfs over de 1400 atleten, waarmee vlot de top-5 in België gehaald werd qua aantal deelnemers. Ook dit jaar was kwantiteit en kwaliteit aanwezig op de golvende terreinen aan de Nekker. Onder hen zes AAV’ers, waarvan er vijf de start namen. De benjamin van ons gezelschap was Lore, die na haar moeilijk debuut in Droeshout een knappe 24ste plaats behaalde op 54 op een goed beloopbare omloop met toch wat kuitenbijters. Meteen in de eerste helft van het peloton! Helena kaapte een mooie achtste plaats weg bij de miniemen. Ze liet zich door al die kleppers niet overrompelen en verdedigde zich goed. Over dezelfde afstand verdedigde Yannick zich uitstekend. Hij nestelde zich op de veertiende plaats en won in de slotfase twee plaatsen in. Marie liet mooie dingen zien in de eerste wedstrijdhelft: ze liep lange tijd op de zestiende plaats, maar verzwakte in de tweede wedstrijdhelft. Jammer. In de korte cross zagen we een gemotiveerde Bart vier man achter zich houden. 's Zaterdags wedstrijd lopen lukt bij Bart beter dan op zondag. Zou dat te maken hebben met de zaterdagavondkoorts? Bij de masters ging Jeroen niet van start. Hij maakte aan de vooravond van de race een val met de fiets en bezeerde zich.
De uitslagen:
pupillen °2008, 1185m: 24. Lore SAERENS 5’03’ (op 54).
miniemen °2005, 1780m: 8. Helena LAMBERT 6’39” (op 31).
miniemen °2005, 1780m: 12. Yannick VANHERCK 6’28” (op 39).
cadetten, 2170m: 29. Marie LAMBERT 8’49” (op 53).
korte cross senioren, 2765m: 53. Bart VANDERSTRAETEN 10’40” (op 57).
Helena pakt meteen uit met zilver
Na haar schitterende zomer heeft Helena een vervolg gebreid in het veldlopen. In Droeshout nam ze een uitstekende start. Ze bleef bestendig voorin, ging als derde de slotfase in, rukte op naar de tweede plaats en kwam zelfs Sara Vercauter voor de zege bedreigen. Knappe prestatie! Even voordien deed Lore haar debuut in het veld bij de pupillen. Dat ze over fond-capaciteiten beschikt bewees ze door in de tweede wedstrijdhelft nog twee plaatsen te winnen. Ze werd zestiende. Dat Yannick een stukje kan lopen bewees hij vorige week met zijn zevende plaats in Heverlee. Zondag in eigen gemeente deed hij nog beter door knap vierde te worden. Net naast het podium, maar dat hij er dit seizoen nog op zal staan, is zo goed als zeker. Marie is geen echte veldloopster, maar zij kan flink haar mannetje staan. Waar ze vroeger in de tweede wedstrijdhelft verzwakte, kon ze haar dipje nu tot een minimum beperken. In de laatste honderden meters verloor ze nog een plaats, maar dat hadden er even goed twee kunnen zijn. Zover liet ze het dus niet komen. In de korte cross waren James en Bart onze vertegenwoordigers. Ze werden 26ste en 29ste, maar kunnen beter. Nog wat wedstrijdritme opdoen en het komt goed. In de gezamenlijke wedstrijd van junioren en masters legde Jeroen beslag op de 48ste plaats.
De uitslagen:
5/11, Droeshout, veldloop pupillen °08, 1.074m: 16. Lore SAERENS 4’40” (op 22).
5/11, Droeshout, veldloop miniemen °05, 1465m: 2. Helena LAMBERT 5’56” (op 21).
5/11, Droeshout, veldloop miniemen °05, 1465m: 4. Yannick VANHERCK 5’48” (op 17).
5/11, Droeshout, veldloop cadetten, 2.013m: 8. Marie LAMBERT 6’49” (op 18).
5/11, Droeshout, korte cross 2.542m: 26. James JOOSTENS 8’19”; 29. Bart VANDERSTRAETEN 8’57” (op 30).
5/11, Droeshout, junioren en masters, 6.806m: 48. Jeroen VANHERCK (op 51).
Na haar schitterende zomer heeft Helena een vervolg gebreid in het veldlopen. In Droeshout nam ze een uitstekende start. Ze bleef bestendig voorin, ging als derde de slotfase in, rukte op naar de tweede plaats en kwam zelfs Sara Vercauter voor de zege bedreigen. Knappe prestatie! Even voordien deed Lore haar debuut in het veld bij de pupillen. Dat ze over fond-capaciteiten beschikt bewees ze door in de tweede wedstrijdhelft nog twee plaatsen te winnen. Ze werd zestiende. Dat Yannick een stukje kan lopen bewees hij vorige week met zijn zevende plaats in Heverlee. Zondag in eigen gemeente deed hij nog beter door knap vierde te worden. Net naast het podium, maar dat hij er dit seizoen nog op zal staan, is zo goed als zeker. Marie is geen echte veldloopster, maar zij kan flink haar mannetje staan. Waar ze vroeger in de tweede wedstrijdhelft verzwakte, kon ze haar dipje nu tot een minimum beperken. In de laatste honderden meters verloor ze nog een plaats, maar dat hadden er even goed twee kunnen zijn. Zover liet ze het dus niet komen. In de korte cross waren James en Bart onze vertegenwoordigers. Ze werden 26ste en 29ste, maar kunnen beter. Nog wat wedstrijdritme opdoen en het komt goed. In de gezamenlijke wedstrijd van junioren en masters legde Jeroen beslag op de 48ste plaats.
De uitslagen:
5/11, Droeshout, veldloop pupillen °08, 1.074m: 16. Lore SAERENS 4’40” (op 22).
5/11, Droeshout, veldloop miniemen °05, 1465m: 2. Helena LAMBERT 5’56” (op 21).
5/11, Droeshout, veldloop miniemen °05, 1465m: 4. Yannick VANHERCK 5’48” (op 17).
5/11, Droeshout, veldloop cadetten, 2.013m: 8. Marie LAMBERT 6’49” (op 18).
5/11, Droeshout, korte cross 2.542m: 26. James JOOSTENS 8’19”; 29. Bart VANDERSTRAETEN 8’57” (op 30).
5/11, Droeshout, junioren en masters, 6.806m: 48. Jeroen VANHERCK (op 51).
Stijn knap vijfde in Brusselse Trail
Stijn is schitterend vijfde (en vierde Belg) geworden in de trail van Brussel over een afstand van 13km met 140m hoogtemeters. Hij legde de afstand af in 50’16”. Het is de eerste trail die hij ooit liep. De start en de aankomst van deze trail in het Zoniënwoud vond plaats op de atletiekpiste in Oudergem. Dat Stijn in een benijdenswaardige conditie verkeert, bewees hij eerder met zijn Europese titel canicross in de aflossing in Santa Maria Maggiore (Italië).
In de veldloop in Heverlee debuteerden Jeroen en Yannick Vanherck in een officiële wedstrijd. Yannick werd meteen zevende bij de tweedejaarsminiemen, waarmee hij hoge ogen gooide. Hij moest slechts 15 seconden toestaan op de winnaar. Bij de masters die zoals bekend samen met de junioren lopen, zwoegde papa Jeroen naar de 41ste plaats. In zijn leeftijdscategorie werd hij 29ste.
De uitslagen:
29/11, Brussel Trail 13km: 5. Stijn GYSELINCK 50’16” (4de Belg, op 535)
29/11, Heverlee, veldloop, miniemen °05, 1550m: 7. Yannick VANHERCK 5’37” (op 21).
29/11, Heverlee, veldloop, masters en junioren, 6.430m: 41. Jeroen VANHERCK 27’53” (29ste master) (op (46). hier om te bewerken.
Stijn is schitterend vijfde (en vierde Belg) geworden in de trail van Brussel over een afstand van 13km met 140m hoogtemeters. Hij legde de afstand af in 50’16”. Het is de eerste trail die hij ooit liep. De start en de aankomst van deze trail in het Zoniënwoud vond plaats op de atletiekpiste in Oudergem. Dat Stijn in een benijdenswaardige conditie verkeert, bewees hij eerder met zijn Europese titel canicross in de aflossing in Santa Maria Maggiore (Italië).
In de veldloop in Heverlee debuteerden Jeroen en Yannick Vanherck in een officiële wedstrijd. Yannick werd meteen zevende bij de tweedejaarsminiemen, waarmee hij hoge ogen gooide. Hij moest slechts 15 seconden toestaan op de winnaar. Bij de masters die zoals bekend samen met de junioren lopen, zwoegde papa Jeroen naar de 41ste plaats. In zijn leeftijdscategorie werd hij 29ste.
De uitslagen:
29/11, Brussel Trail 13km: 5. Stijn GYSELINCK 50’16” (4de Belg, op 535)
29/11, Heverlee, veldloop, miniemen °05, 1550m: 7. Yannick VANHERCK 5’37” (op 21).
29/11, Heverlee, veldloop, masters en junioren, 6.430m: 41. Jeroen VANHERCK 27’53” (29ste master) (op (46). hier om te bewerken.
Marie helpt ploeg uit de nood
Hoewel nog in volle opbouw heeft Marie zich, voor de CrossCup Relays in Gent, ten dienste gesteld van de cadettenploeg van VAC. Ze werd startloopster, wat geen sinecure is. Ze liep als veertigste door de eerste bocht, wat volgens haar niet zonder slag of stoot ging, wat begrijpelijk is met zo’n grote groep.
Bij de eerste doortocht kwam ze als dertigste voorbij maar de zandstrook was zeker geen voordeel voor haar wat ze na de koers ook bevestigde. In de laatste rechte lijn perste ze er dan nog eens alles uit om haar stok op plaats vierentwintig aan Mirte (Chovau) door te geven, wat op zich niet slecht is, er rekening mee houdend dat Marie nog maar juist terug uit rust is. Mirte toonde haar klasse en ging op haar beurt door naar de dertiende plaats ( na een zeer sterke remonte ) om dan de laatste aflossing door te geven aan Hendrikje die de langere afstand beter gewoon is. Ze verdedigde haar plaats goed maar viel op het einde toch terug naar plaats zeventien, wat de begeleiders van VAC toch een bevredigend resultaat vonden! “Voor Marie weten we dat er vanaf nu stevig mag getraind worden en veel minder mag gesnoept worden!” (dixit papa Marc)
Een week eerder is Lore tijdens de oefenveldloop in Kapelle-op-den-Bos 16 de op 26 meisjes geworden, en dat zonder veel voorbereiding. Lore is een tijdje “out” geweest na een valpartij.
bewerken.
Hoewel nog in volle opbouw heeft Marie zich, voor de CrossCup Relays in Gent, ten dienste gesteld van de cadettenploeg van VAC. Ze werd startloopster, wat geen sinecure is. Ze liep als veertigste door de eerste bocht, wat volgens haar niet zonder slag of stoot ging, wat begrijpelijk is met zo’n grote groep.
Bij de eerste doortocht kwam ze als dertigste voorbij maar de zandstrook was zeker geen voordeel voor haar wat ze na de koers ook bevestigde. In de laatste rechte lijn perste ze er dan nog eens alles uit om haar stok op plaats vierentwintig aan Mirte (Chovau) door te geven, wat op zich niet slecht is, er rekening mee houdend dat Marie nog maar juist terug uit rust is. Mirte toonde haar klasse en ging op haar beurt door naar de dertiende plaats ( na een zeer sterke remonte ) om dan de laatste aflossing door te geven aan Hendrikje die de langere afstand beter gewoon is. Ze verdedigde haar plaats goed maar viel op het einde toch terug naar plaats zeventien, wat de begeleiders van VAC toch een bevredigend resultaat vonden! “Voor Marie weten we dat er vanaf nu stevig mag getraind worden en veel minder mag gesnoept worden!” (dixit papa Marc)
Een week eerder is Lore tijdens de oefenveldloop in Kapelle-op-den-Bos 16 de op 26 meisjes geworden, en dat zonder veel voorbereiding. Lore is een tijdje “out” geweest na een valpartij.
bewerken.
Helena sluit seizoen af met zege in toptijd, AAV zevende in Bosmarathon
Helena heeft haar seizoen op de Jumbomeeting in Betekom afgesloten met een nieuwe zege op de 1.000m in een scherpe tijd. De miniemen waren met zeven, maar uiteindelijk werd van start gegaan met alle deelnemers van de 1000m. “Iedereen scheen me te kennen, ook dat ik heel snel ben”, doet Lena haar verhaal. “Natuurlijk waren de betere lopers er niet bij want die waren naar Nijvel, maar toch heb ik iemand gezien waar ik voor moest opletten. Ze loopt elke keer achter mij en op het einde probeert ze me telkens voorbij te steken. Maar deze keer liet ik dat niet gebeuren. Na de start bleef iedereen achter mij omdat ik de favoriete bleek te zijn. Na 300 meter wou ik eens testen of ze mij zouden voorbij gaan. Het ging iets trager maar iedereen bleef achter mij. Dus besloot ik om alleen verder te gaan. Na de eerste ronde riep een fan van VAC: ‘je hebt 2 meter, komaan Helena!’. Ik versnelde en na de tweede ronde werd het gat groter en groter... uiteindelijk zag ik in de laatste bocht dat ik een voorsprong had, die ik nog wou vergroten. In de laatste rechte lijn heb ik nog alles gegeven. Toen ik aankwam was de klok gestopt op 3’22”05. Ik keek achter mij en zag Lotte en het ander meisje van Dilbeek die nog maar aan de 80 meter liepen. Lotte kwam aan in 3’29”59. Ik was heel tevreden over mijn wedstrijd. Jammer dat ik niet onder de 3’20” dook. Had ik niet afwachtend gelopen, was dat misschien wel zo”.
Linda en Amber stelden een AAV-team samen voor de Bosmarathon, waaraan we jaarlijks deelnemen. Het was niet onze sterkst mogelijke ploeg. Maar met nieuwkomer Dries Uytterhaeghen, Marie Lambert, Kaat Seuntjes, Bart Vanderstraeten, Linda De Ridder, Amber Teugels en Stijn Gyselinck (die 10km voor zijn rekening nam) sleepten we toch een mooie zevende plaats in de wacht in 3.00.56. De zege ging naar een gemengde ploeg Lebbeke/Pegasus. Een Gentse ploeg werd twee, Olympia Londerzeel derde. In de individuele halve marathon lieten Mark en Wim zich terdege gelden. We zijn ervan overtuigd dat er nog andere AAV'ers actief waren in Buggenhout. Je kan je uitslag steeds doormailen naar [email protected]. Liefst op zondagavond als je tijdens het weekeinde liep, dan staat het ook nog in " 't Opwijks Leven".
De uitslagen:
23/9, Betekom, 1.000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’22”05 (op 7) (op één na beste tijd).
24/9, Buggenhout, Bosmarathon aflossing: 7. AAV 3u00’56” (op 23);
24/9, Buggenhout, Bosmarathon 1/12 marathon: 154.Mark Verhulst 1u52'14" 18de M40) ; 200. Wim Debaets 2u01'58" (37ste M45) (op 247.
Helena heeft haar seizoen op de Jumbomeeting in Betekom afgesloten met een nieuwe zege op de 1.000m in een scherpe tijd. De miniemen waren met zeven, maar uiteindelijk werd van start gegaan met alle deelnemers van de 1000m. “Iedereen scheen me te kennen, ook dat ik heel snel ben”, doet Lena haar verhaal. “Natuurlijk waren de betere lopers er niet bij want die waren naar Nijvel, maar toch heb ik iemand gezien waar ik voor moest opletten. Ze loopt elke keer achter mij en op het einde probeert ze me telkens voorbij te steken. Maar deze keer liet ik dat niet gebeuren. Na de start bleef iedereen achter mij omdat ik de favoriete bleek te zijn. Na 300 meter wou ik eens testen of ze mij zouden voorbij gaan. Het ging iets trager maar iedereen bleef achter mij. Dus besloot ik om alleen verder te gaan. Na de eerste ronde riep een fan van VAC: ‘je hebt 2 meter, komaan Helena!’. Ik versnelde en na de tweede ronde werd het gat groter en groter... uiteindelijk zag ik in de laatste bocht dat ik een voorsprong had, die ik nog wou vergroten. In de laatste rechte lijn heb ik nog alles gegeven. Toen ik aankwam was de klok gestopt op 3’22”05. Ik keek achter mij en zag Lotte en het ander meisje van Dilbeek die nog maar aan de 80 meter liepen. Lotte kwam aan in 3’29”59. Ik was heel tevreden over mijn wedstrijd. Jammer dat ik niet onder de 3’20” dook. Had ik niet afwachtend gelopen, was dat misschien wel zo”.
Linda en Amber stelden een AAV-team samen voor de Bosmarathon, waaraan we jaarlijks deelnemen. Het was niet onze sterkst mogelijke ploeg. Maar met nieuwkomer Dries Uytterhaeghen, Marie Lambert, Kaat Seuntjes, Bart Vanderstraeten, Linda De Ridder, Amber Teugels en Stijn Gyselinck (die 10km voor zijn rekening nam) sleepten we toch een mooie zevende plaats in de wacht in 3.00.56. De zege ging naar een gemengde ploeg Lebbeke/Pegasus. Een Gentse ploeg werd twee, Olympia Londerzeel derde. In de individuele halve marathon lieten Mark en Wim zich terdege gelden. We zijn ervan overtuigd dat er nog andere AAV'ers actief waren in Buggenhout. Je kan je uitslag steeds doormailen naar [email protected]. Liefst op zondagavond als je tijdens het weekeinde liep, dan staat het ook nog in " 't Opwijks Leven".
De uitslagen:
23/9, Betekom, 1.000m miniemen: 1. Helena LAMBERT 3’22”05 (op 7) (op één na beste tijd).
24/9, Buggenhout, Bosmarathon aflossing: 7. AAV 3u00’56” (op 23);
24/9, Buggenhout, Bosmarathon 1/12 marathon: 154.Mark Verhulst 1u52'14" 18de M40) ; 200. Wim Debaets 2u01'58" (37ste M45) (op 247.
Amber zet orgelpunt op schitterend seizoen met BK-brons
17 september. - Amber Teugels veroverde de bronzen medaille in de 5.000m van het Belgisch kampioenschap voor beloften in Huizingen. Het goud was in 17'24" voor Charlotte Van Hese, de beste performer van de deelnemers en dus topfavoriete. Tweede belofte werd Floor Michielsen van Herentals in 18'19"47, een atlete die al onder de 18 minuten uitgekomen is, en derde werd Amber in 18'24"85, dat is slechts 6 seconden boven haar persoonlijk record, een onverhoopt resultaat. Onverhoopt omdat Amber enkele dagen voor haar wedstrijd kniepijn kreeg. Maar ze verbeet de pijn en ze liep, zoals vaak, een verstandige en doordachte wedstrijd.
Beloften en een sterke generatie junioren liepen een gezamenlijke wedstrijd. Dat maakte het er niet eenvoudiger op, maar de kans dat je alleen valt is op die manier natuurlijk een stuk minder. Amber werd een tijdje de leiding opgedrongen van een 'achtervolgend' groepje. Op een bepaald ogenblik liep ze bij de beloften in vijfde positie. Maar ze deelde haar wedstrijd andermaal goed in, wat niet kon gezegd worden van heel wat concurrentes van haar. Zo kwam Yewdar Denys van Daring Leuven, een atlete die al 17'25"91 achter haar naam heeft staan, in het vizier van Amber. In de slotfase nam ze haar te grazen. Met een pijlsnelle laatste 100m eindigde ze zelfs in de tred van Mathilde Deswaef, een juniore die al naam en faam verworven heeft. Ze liep als vierde belofte binnen, maar Sirine Chamtouri, die 10'04" over de 3.000m waard is, is een buitenlandse en komt dus niet in aanmerking voor het BK. Het drong geleidelijk tot ons door dat Amber wel degelijk de derde plaats had binnen geharkt. En bij nader toezien had ze ook zilver kunnen ambiëren, aangezien Floor Michielsen slechts vijf seconden op haar overhield.
Wat wordt dat als ze een volwaardige winter zal hebben neergezet!
De uitslag:
17/9, Huizingen BK beloften (u23) (+ juniores) 5000m): 9. Amber TEUGELS 18'24"83 (derde belofte: BRONS!) (op 21).
17 september. - Amber Teugels veroverde de bronzen medaille in de 5.000m van het Belgisch kampioenschap voor beloften in Huizingen. Het goud was in 17'24" voor Charlotte Van Hese, de beste performer van de deelnemers en dus topfavoriete. Tweede belofte werd Floor Michielsen van Herentals in 18'19"47, een atlete die al onder de 18 minuten uitgekomen is, en derde werd Amber in 18'24"85, dat is slechts 6 seconden boven haar persoonlijk record, een onverhoopt resultaat. Onverhoopt omdat Amber enkele dagen voor haar wedstrijd kniepijn kreeg. Maar ze verbeet de pijn en ze liep, zoals vaak, een verstandige en doordachte wedstrijd.
Beloften en een sterke generatie junioren liepen een gezamenlijke wedstrijd. Dat maakte het er niet eenvoudiger op, maar de kans dat je alleen valt is op die manier natuurlijk een stuk minder. Amber werd een tijdje de leiding opgedrongen van een 'achtervolgend' groepje. Op een bepaald ogenblik liep ze bij de beloften in vijfde positie. Maar ze deelde haar wedstrijd andermaal goed in, wat niet kon gezegd worden van heel wat concurrentes van haar. Zo kwam Yewdar Denys van Daring Leuven, een atlete die al 17'25"91 achter haar naam heeft staan, in het vizier van Amber. In de slotfase nam ze haar te grazen. Met een pijlsnelle laatste 100m eindigde ze zelfs in de tred van Mathilde Deswaef, een juniore die al naam en faam verworven heeft. Ze liep als vierde belofte binnen, maar Sirine Chamtouri, die 10'04" over de 3.000m waard is, is een buitenlandse en komt dus niet in aanmerking voor het BK. Het drong geleidelijk tot ons door dat Amber wel degelijk de derde plaats had binnen geharkt. En bij nader toezien had ze ook zilver kunnen ambiëren, aangezien Floor Michielsen slechts vijf seconden op haar overhield.
Wat wordt dat als ze een volwaardige winter zal hebben neergezet!
De uitslag:
17/9, Huizingen BK beloften (u23) (+ juniores) 5000m): 9. Amber TEUGELS 18'24"83 (derde belofte: BRONS!) (op 21).
Zusjes Lambert winnen in Lebbeke, of toch niet?
Het zomerseizoen loopt ten einde, maar in Lebbeke pakte men uit met een “Terug-naar-school-meeting”. De zusjes Lambert liepen er elk hun duizend meter. Marie mocht de spits afbijten bij de cadetten. Voor haar laatste wedstrijd van het seizoen was ze er op gebrand om de negatieve spiraal waarin ze tijdens de vakantiemaanden terecht was gekomen, om te buigen. Ze had eindelijk ook wat meeval in het verloop van de wedstrijd. Er werd een goed tempo aangehouden en Marie kon blijven volgen tot omzeggens op de streep. Ze werd knap tweede in 3’31”20; de winnares liet 3’28”31 optekenen. Groot was onze verbazing toen Marie eerste werd geplaatst op 3’28”31. Er werd geen klacht ingediend: de uitslag werd zo naar de kranten gestuurd.
Even later zagen we een vinnige Helena aan het werk. Opnieuw tot onze verbazing werd Helena met een besttijd van 3’23”36 niet in de beste reeks ingedeeld. Gelukkig liepen er in die tweede reeks ook goede atleten mee. De eerste ronde ging snoeihard. Helena had moeite om vooraan te komen, maar voor de eerste 400m werd rondgemaakt, maakte ze deel uit van de kopgroep van drie. De eerste 400m ging in 1’14”. In de tweede ronde viel het tempo terug. Aan de bel had Lena kunnen aanvallen, maar ze wilde haar kans op een mooie overwinning niet verspelen. Ze wachtte dus de laatste rechte lijn af om af te rekenen met haar laatste tegenstandster. Ze won in een nieuwe besttijd van 3’21”79 er bovenop. In de eerste reeks had ze zeer waarschijnlijk onder de 3’20” kunnen duiken!
Inmiddels in Banneux is Stijn (met Lorko) Belgisch canicross-kampioen geworden over de korte afstand. Hij won zowel zaterdag als zondag. Zaterdag had hij 15 seconden voorsprong, zondag 18 seconden. Het is de derde keer dat hij Belgisch kampioen wordt. Zijn laatste titel dateert van 2014. Dat hij de jongste maanden aan atletiekwedstrijden deelnam, zal bijgedragen hebben tot zijn succes.
In de Molenloop in Malderen liepen vader en dochter Saerens de 3km. Lore was te snel gestart en kwam zichzelf tegen aan kilometer twee. Papa Steven haalde haar in en samen zijn ze 'rustiger' naar de aankomst gelopen. Lore werd zesde meisje. Steven was tegen zijn natuur in relatief kalmpjes gestart en uiteindelijk liep hij beter dan hij vooraf had verwacht. Hij werd dertigste. Over de dubbele afstand stormde Bart tegen 14,4km per uur als dertiende over de streep. Linda vinden we op de 33ste plaats terug als zevende vrouw en tweede master.
De uitslagen:
9/9, Lebbeke, 1000m cadetten: 1. Marie LAMBERT 3’28”31 (op 4).
9/9, Lebbeke, 1000m miniemen: b) 1. Helena LAMBERT 3’21”79 (nieuw persoonlijk record, vorig: 3’23”36).
8-9/9, Banneux, BK canicross korte cross: eerste dag 2,8km: 1. Stijn GYSELINCK (15” voorsprong) – tweede dag 3,3km: 1. Stijn GYSELINCK (18” voorsprong)
9/9, Malderen, Molenloop, 3km: 35. Lore SAERENS 14'45" (6de meisje); 36. Steven SAERENS 14'47". (30ste man)(op 100).
9/9; Malderen, Molenloop, 6km: 13. Bart VANDERSTRAETEN 25'16"; 33. Linda DE RIDDER 29'31" (7de vrouw, 2de master) (op 121).
Het zomerseizoen loopt ten einde, maar in Lebbeke pakte men uit met een “Terug-naar-school-meeting”. De zusjes Lambert liepen er elk hun duizend meter. Marie mocht de spits afbijten bij de cadetten. Voor haar laatste wedstrijd van het seizoen was ze er op gebrand om de negatieve spiraal waarin ze tijdens de vakantiemaanden terecht was gekomen, om te buigen. Ze had eindelijk ook wat meeval in het verloop van de wedstrijd. Er werd een goed tempo aangehouden en Marie kon blijven volgen tot omzeggens op de streep. Ze werd knap tweede in 3’31”20; de winnares liet 3’28”31 optekenen. Groot was onze verbazing toen Marie eerste werd geplaatst op 3’28”31. Er werd geen klacht ingediend: de uitslag werd zo naar de kranten gestuurd.
Even later zagen we een vinnige Helena aan het werk. Opnieuw tot onze verbazing werd Helena met een besttijd van 3’23”36 niet in de beste reeks ingedeeld. Gelukkig liepen er in die tweede reeks ook goede atleten mee. De eerste ronde ging snoeihard. Helena had moeite om vooraan te komen, maar voor de eerste 400m werd rondgemaakt, maakte ze deel uit van de kopgroep van drie. De eerste 400m ging in 1’14”. In de tweede ronde viel het tempo terug. Aan de bel had Lena kunnen aanvallen, maar ze wilde haar kans op een mooie overwinning niet verspelen. Ze wachtte dus de laatste rechte lijn af om af te rekenen met haar laatste tegenstandster. Ze won in een nieuwe besttijd van 3’21”79 er bovenop. In de eerste reeks had ze zeer waarschijnlijk onder de 3’20” kunnen duiken!
Inmiddels in Banneux is Stijn (met Lorko) Belgisch canicross-kampioen geworden over de korte afstand. Hij won zowel zaterdag als zondag. Zaterdag had hij 15 seconden voorsprong, zondag 18 seconden. Het is de derde keer dat hij Belgisch kampioen wordt. Zijn laatste titel dateert van 2014. Dat hij de jongste maanden aan atletiekwedstrijden deelnam, zal bijgedragen hebben tot zijn succes.
In de Molenloop in Malderen liepen vader en dochter Saerens de 3km. Lore was te snel gestart en kwam zichzelf tegen aan kilometer twee. Papa Steven haalde haar in en samen zijn ze 'rustiger' naar de aankomst gelopen. Lore werd zesde meisje. Steven was tegen zijn natuur in relatief kalmpjes gestart en uiteindelijk liep hij beter dan hij vooraf had verwacht. Hij werd dertigste. Over de dubbele afstand stormde Bart tegen 14,4km per uur als dertiende over de streep. Linda vinden we op de 33ste plaats terug als zevende vrouw en tweede master.
De uitslagen:
9/9, Lebbeke, 1000m cadetten: 1. Marie LAMBERT 3’28”31 (op 4).
9/9, Lebbeke, 1000m miniemen: b) 1. Helena LAMBERT 3’21”79 (nieuw persoonlijk record, vorig: 3’23”36).
8-9/9, Banneux, BK canicross korte cross: eerste dag 2,8km: 1. Stijn GYSELINCK (15” voorsprong) – tweede dag 3,3km: 1. Stijn GYSELINCK (18” voorsprong)
9/9, Malderen, Molenloop, 3km: 35. Lore SAERENS 14'45" (6de meisje); 36. Steven SAERENS 14'47". (30ste man)(op 100).
9/9; Malderen, Molenloop, 6km: 13. Bart VANDERSTRAETEN 25'16"; 33. Linda DE RIDDER 29'31" (7de vrouw, 2de master) (op 121).
Amber en Stijn lopen nieuwe records
3 september. – Op de “Little Memorial” van VAC in Vilvoorde hebben Amber en Stijn een nieuw persoonlijk record gevestigd. Amber liep haar eerste 3.000m ooit. Ze mikte op een tijd van 10’30”, maar door de felle wind is dat niet gelukt. Amber werd niettemin knap tweede achter de Belgische kampioene 5.000m Hanne Verbruggen in 10’45”92. Stijn liep zijn eerste 5.000m voor eigen rekening. Hij liep enkele ronden mee met de kopgroep, moest die dan laten gaan, waarna een lange, eenzame wedstrijd zijn deel werd. Op het laatst werd hij bedreigd door Edwin Vandervorst, maar die kreeg het gaatje niet dicht, want Stijn had hem zien komen. Hij werd vierde in 17’17”56, een pr dat hij een volgende keer bij betere weersomstandigheden zeker moet kunnen verbeteren. Na haar PK liep Marie een 1000m in de aanloop naar het BK aflossingen. Tot aan de 600m loopt ze goed, maar dan valt ze terug. Ze werd zesde en tweede bij de cadetten in 3’38”16, een chrono die ze al meermaals op training liep. Op dat BK in Lier werd ze met VAC in de eerste reeks ingedeeld. Ze werd startloopster, liep goed mee en kwam halfweg door in 1’14”, maar die tweede ronde was er alweer te veel aan. Marie gaf de wisselstok als zesde door. Esther, Anne-Sophie en Mirte loodsten hun ploeg naar de vierde plaats in de reeks in een tijd van 10’40”86. Marie en Mirte zijn eerstejaars. Esther en Anne-Sophie zijn een jaartje ouder. In de tweede reeks kwamen de snellere ploegen aan bod. Over de twee reeksen heen behaalde groen-wit de twaalfde plaats op zestien.
Pas terug van een vakantie aan zee liep Linda de “Chickenrun” in Meldert over 5km300. Ze werd 35ste, 9de vrouw en 5de master in 25’25”. Dat is zowat twee minuten sneller dan vorig jaar, toen ze uit blessure kwam.
De uitslagen:
30/8, Vilvoorde, 1.000m cadetten: 2. Marie LAMBERT 3’38”16 (op 3).
30/8, Vilvoorde, 3.000m junioren, senioren: 2. Amber TEUGELS 10’45”92 (persoonlijk record) (op 8).
30/8, Vilvoorde, 5.000m junioren, senioren: 4. Stijn GYSELINCK 17’17”56 (persoonlijk record) (op 7).
3/9, Lier, BK aflossingen, 4x800m cadetten: a) 4. VAC (met Marie LAMBERT) 10’40”86 (12 op 16).
ier om te bewerken.
Marie andermaal provinciaal kampioen, Helena grijpt brons
27 augustus. – De zusjes Lambert kwamen gemotiveerd aan de start van het provinciaal aflossingskampioenschap dat dit jaar plaatsvond in het pittoreske, vrij nieuwe atletiekstadion in Gooik. Samen met startloopster Margo Ramakers en slotloopster Evy Van Hoydonk streed Helena bestendig voorin. In de eindfase waren Roba en Dac echter net iets sterker. Even laaide de hoop bij groen-wit op dat de titel hen nog zou worden toegekend, want Roba en Dac waren zodanig aan elkaar gewaagd dat ze in de fout gingen en eventueel konden worden uitgesloten. De scheidsrechter besloot uiteindelijk dat niet te doen. Marie droeg meer dan haar steentje bij in een hevige strijd, alweer met Dilbeek, voor de titel 4x800m bij de cadetten. Het is haar derde provinciale aflossingstitel in vier jaar tijd! Het zelfde viertal loopt zondag ook het BK in Lier.
De uitslagen:
27/8, Gooik, provinciaal aflossingskampioenschap 4 x 800m cadetten: 1. VAC (met Marie LAMBERT) 10’53”67.
27/8, Gooik, provinciaal aflossingskampioenschap 3 x 600m miniemen: 3. VAC (met Helena LAMBERT) 5’40”36.
Helena loopt de pannen van het dak in Kortenberg
20 augustus. – Helena wil dit jaar nog 3’20” over de 1.000m lopen. Ze is aardig op weg na haar wedstrijd zaterdag in Kortenberg, waar ze tweede werd en een nieuw persoonlijk record van 3’23”36 liet optekenen. Door de felle regen was er een vertraging op het geplande uurrooster van één uur. Ze kwamen met vier aan de start van de 1.000m voor miniemen. Een tweedejaarsatlete van Rc Tienen ging er pijlsnel van door. Ze sloeg een gat van een vijftal meter op haar clubgenote. Helena volgde op plaats drie. Vake Marc riep haar toe dat ze, indien mogelijk, in achtervolging moest gaan op de koploopster, wat ze ook deed. Ook de omroeper had het in de gaten. Hij riep door de micro dat de kleine atlete van VAC sterk bezig was om de achterstand dicht te lopen op de koploopster. Helena naderde langzaam tot op een drie meter van de koploopster. Deze had haar blijkbaar horen komen. Ze versnelde in de laatste 150 m, waardoor Helena moest afhaken voor de eerste plaats maar toch nog de kracht had om er een eindspurt uit te persen om zeer verdienstelijk als tweede te eindigen met een verbetering van haar persoonlijk record met bijna een seconde tot 3’23”36, de 68ste prestatie voor een miniem in ons land. Hoed af voor de kleine meid. Grote zus Marie had wat goed te maken. In Huizingen wilde ze op de 800m bewijzen dat haar vorige wedstrijd een ‘accident de parcours’ was. Ze kwam goed opgewarmd aan de start en liep een attente, agressieve wedstrijd. Ze aarzelde niet om het tempo op te drijven als het dreigde stil te vallen. In de laatste rechte lijn miste ze nog wat power. Ze werd tweede in 2’42”85. En ze mag meedoen aan het PK en het BK 4x800m voor cadetten. Ook James en Bart waren naar het provinciaal domein van Huzingen afgezakt voor een 800m. Ze hielden een wedstrijd in de wedstrijd en werden zevende en achtste in respect. 2’26”12 en 2’34”81. Bart had vrijdag meegelopen in de corrida van Merchtem. Hij werd 20ste in de wedstrijd over 6km. Hij haalde zijn moeder Marleen in, die voor de 3km gekozen had en vier minuten voor hem vertrokken was! Lore Saerens (9) werd hier 24ste en vijfde meisje. Hanne liep als tiende meisje binnen.
Stijn startte in de Kapellekensjogging in Grembergen als training. Hij werd knap derde op de 8,4km. in 33’20. “Niets bijzonders”, meldde hij. "Het was vrij warm en het was maar om bezig te blijven.”
De uitslagen:
14/8, Grembergen, 8,4km: 3. Stijn GYSELINCK 33’20” (op 24).
14/8, Merchtem, jogging 500m: 3. Mauro DE WITTE 2’12” (op 63).
18/8, Merchtem, jogging 3km: 24. Lore SAERENS 15’15” (5de vrouw); Hanne DE WITTE 16'04"; 136. Marleen VAN BUGGENHOUT 22'11".
18/8, Merchtem, jogging 6km: 20. Bart VAN DER STRAETEN 22'36" (op 259).
19/8, Kortenberg, 1000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 3'23"36 (nieuw persoonlijk record).
20/8, Huizingen, 800m cadetten: 2. Marie LAMBERT 2'42"85.
20/8, Huizingen, 800m junioren, senioren: 7. James JOOSTENS 2'26"12; 7. Bart VANDERSTRAETEN 2'34"81.
20 augustus. – Helena wil dit jaar nog 3’20” over de 1.000m lopen. Ze is aardig op weg na haar wedstrijd zaterdag in Kortenberg, waar ze tweede werd en een nieuw persoonlijk record van 3’23”36 liet optekenen. Door de felle regen was er een vertraging op het geplande uurrooster van één uur. Ze kwamen met vier aan de start van de 1.000m voor miniemen. Een tweedejaarsatlete van Rc Tienen ging er pijlsnel van door. Ze sloeg een gat van een vijftal meter op haar clubgenote. Helena volgde op plaats drie. Vake Marc riep haar toe dat ze, indien mogelijk, in achtervolging moest gaan op de koploopster, wat ze ook deed. Ook de omroeper had het in de gaten. Hij riep door de micro dat de kleine atlete van VAC sterk bezig was om de achterstand dicht te lopen op de koploopster. Helena naderde langzaam tot op een drie meter van de koploopster. Deze had haar blijkbaar horen komen. Ze versnelde in de laatste 150 m, waardoor Helena moest afhaken voor de eerste plaats maar toch nog de kracht had om er een eindspurt uit te persen om zeer verdienstelijk als tweede te eindigen met een verbetering van haar persoonlijk record met bijna een seconde tot 3’23”36, de 68ste prestatie voor een miniem in ons land. Hoed af voor de kleine meid. Grote zus Marie had wat goed te maken. In Huizingen wilde ze op de 800m bewijzen dat haar vorige wedstrijd een ‘accident de parcours’ was. Ze kwam goed opgewarmd aan de start en liep een attente, agressieve wedstrijd. Ze aarzelde niet om het tempo op te drijven als het dreigde stil te vallen. In de laatste rechte lijn miste ze nog wat power. Ze werd tweede in 2’42”85. En ze mag meedoen aan het PK en het BK 4x800m voor cadetten. Ook James en Bart waren naar het provinciaal domein van Huzingen afgezakt voor een 800m. Ze hielden een wedstrijd in de wedstrijd en werden zevende en achtste in respect. 2’26”12 en 2’34”81. Bart had vrijdag meegelopen in de corrida van Merchtem. Hij werd 20ste in de wedstrijd over 6km. Hij haalde zijn moeder Marleen in, die voor de 3km gekozen had en vier minuten voor hem vertrokken was! Lore Saerens (9) werd hier 24ste en vijfde meisje. Hanne liep als tiende meisje binnen.
Stijn startte in de Kapellekensjogging in Grembergen als training. Hij werd knap derde op de 8,4km. in 33’20. “Niets bijzonders”, meldde hij. "Het was vrij warm en het was maar om bezig te blijven.”
De uitslagen:
14/8, Grembergen, 8,4km: 3. Stijn GYSELINCK 33’20” (op 24).
14/8, Merchtem, jogging 500m: 3. Mauro DE WITTE 2’12” (op 63).
18/8, Merchtem, jogging 3km: 24. Lore SAERENS 15’15” (5de vrouw); Hanne DE WITTE 16'04"; 136. Marleen VAN BUGGENHOUT 22'11".
18/8, Merchtem, jogging 6km: 20. Bart VAN DER STRAETEN 22'36" (op 259).
19/8, Kortenberg, 1000m miniemen: 2. Helena LAMBERT 3'23"36 (nieuw persoonlijk record).
20/8, Huizingen, 800m cadetten: 2. Marie LAMBERT 2'42"85.
20/8, Huizingen, 800m junioren, senioren: 7. James JOOSTENS 2'26"12; 7. Bart VANDERSTRAETEN 2'34"81.
Stijn en Amber mislukken op het nippertje
12 augustus. – Stijn en Amber waren in Herentals aan hun derde gezamenlijke 5.000m toe. De bedoeling was om zo kort mogelijk bij de 18 minuten te geraken of alleszins beter te doen dan de 18’18”72 van Amber vorige keer in Ninove. Daartoe moesten haas Stijn en volger Amber 1’26” per ronde draaien. Maar in zo’n wedstrijd doe je niet altijd wat je wil. De tweede ronde – achter twee stoere mannen - verliep te traag (1’33”) en die achterstand heeft het duo nadien nooit meer kunnen ophalen zonder elkaar kwijt te geraken. Ze schoten aan de streep zo’n 4,5 seconden te kort om Ambers record scherper te stellen. Stijn had de wedstrijd kunnen winnen (ene Jeff Mertens won in 18’00”02), maar dat was de opdracht niet. Amber blijft zeventiende op de nationale ranglijst, wat uiteraard zeker niet slecht is.
In Ninove knoopte Marie weer aan met de competitie na een bergvakantie en een jeugdkamp en dus met trainingsachterstand. Maar ze was, volgens het relaas van papa Marc, ook niet gefocust op haar koers. “Pas vijf minuten voor de start kwam ze haar spikes aantrekken. Op dat ogenblik hadden al haar concurrenten al spurtjes getrokken ter voltooiing van hun opwarming. Ze had niet door dat de vertraging waarmee de meeting op gang werd getrokken, al ingelopen was. Ze had haar spikes net dicht geknoopt, toen de starter al bezig was met de naamafroeping. Geen tijd meer om spurtjes te trekken, meteen koersen. Ze liep gedurende 300 m goed mee vooraan, maar daarna ging haar motor snel in het rood en viel ze terug naar de voorlaatste plaats om te eindigen in een deprimerende 2’47”27 of negen seconden boven haar pr.”
Daags nadien was Helena in Sint-Niklaas voor een 1.000m met maar liefst 21 deelnemers in haar reeks. Haar wedstrijd had zo maar eventjes 45 min. vertraging en de weersomstandigheden waren ook niet ideaal: regen en fris. Ze startte goed en spurtte als elfde de eerste bocht in. Een viertal scheidde zich prompt af. Helena schoof stelselmatig naar voren, maar kreeg geen moment soelaas. Ze naderde met haar groep op de koplopers waar het tempo iets gezakt was. Ze overstak een paar tegenstrevers om op plaats acht te blijven hangen. Ze trachtte nog een plaats op te schuiven, maar dat lukte net niet. Ze werd verdienstelijk achtste in 3’28”15.
In de sterk bezette vlakke stratenloop in Denderleeuw bewees Bart zijn goede vorm door de 5km als 22ste te eindigen in 19’37”. Sam, een tikkeltje minder in vorm, liep knap als 30ste binnen in 20’23” en Linda legde beslag op een verdienstelijke 65ste plaats in 20’23”. Ze werd 13de vrouw en 4de master.
De uitslagen:
9/8, Ninove, 800m cadetten: 8. Marie LAMBERT 2’47”27 (op 9).
9/8, Ninove, 800m scholieren: 5. Julie ARIJS 2’52”03 (op 5).
9/8, Herentals, 5.000m gemengd: a) 2. Stijn GYSELINCK 18’22”88, 3. Amber TEUGELS 18’23”20 (op 16).
10/8, Sint-Niklaas: 1000m miniemen: 8. Helena LAMBERT 3’28”15 (op 21).
11/8, Denderleeuw, stratenloop 5km: 22. Bart VANDERSTRAETEN 19’37”; 30. Sam TAELEMANS 20’23”; 65. Linda DE RIDDER 20’23” (13de vrouw; 4de master) (op heel veel).
* Wat hebben Stijn en Bolt gemeen? Ze zijn allebei snel. Wat hebben ze niet gemeen? Bolt stopt, Stijn gaat nog een eindje door.
Tweemaal zilver met Linda en Bart
7augustus. – In de stratenloop van Impe bij Lede veroverden Bart en Linda de zilveren medaille. Beiden liepen de 4km. Bart was de tweede senior en Linda de tweede master. Als we ons niet vergissen is dat de eerste zilveren medaille voor Bart. Volharden loont. Proficiat voor beiden.
Stijn pakt uit met onweerstaanbaar eindschot
31 juli. – Nadat Stijn zijn record over 1.000m scherper stelde in Dilbeek, moest ook dat van de 1.500m er in Merksem aan geloven. Dat laatste record dateert van 2008, uit zijn juniorentijd. Na dat gezegend jaar heeft hij zijn focus (met succes) verlegd op het cani-crossen. Dat doet hij nog steeds, maar tijdens de zomer-break (als het te warm wordt voor de hondjes) kan hij zijn conditie best onderhouden met atletiek, bedacht hij. Op de Rodeloop in Merksem werd hij in de laatste reeks ingedeeld. Als hij een tempo van 1’12” per ronde kon aanhouden, kwam hij op zijn besttijd van 4’30” en enkele honderdsten uit. Een duo legde de rest een hoog tempo op, maar achter hen werd er niet meteen snel gelopen, zodat het groepje met Stijn een achterstand van vijf seconden op het ideale schema van 1'11" per ronde opliep. Aan de 1200m was de achterstand herleid tot 2 seconden en dan pakte Stijn uit met een geweldig eindschot, waar hij alleen het patent op heeft. Hij snelde nog vier man voorbij, legde zijn laatste 300m af in 48 seconden en liep nog als tweede binnen in 4’26”79, een verbetering van zijn pr met zo’n vier seconden. Opdracht volbracht.
Amber hoopte op haar beurt haar record scherper te stellen, maar ze had met enorme pech af te rekenen. In het gedrum van de eerste 200m kwam ze ten val. Ze krabbelde recht, maar wilde haar opgelopen achterstand te snel ophalen. Haar brandstof was zo te snel op en dan kan je maar beter de pijp aan Maarten geven.
Inmiddels werden uiteindelijk ook uitslagen vrijgegeven van de jogging in Londerzeel Sint-Jozef, waaraan verschillende van onze leden deelnamen. Op de 4km legde Linda beslag op de zesde plaats (de vierde als master). Lore (nog maar 9!) bereikte de eindstreep op de negentiende plaats. Voordien had ze gelopen in de race van haar leeftijdsgenoten. Daarin werd ze vierde. Pa Steve, min of meer hersteld van een scheenbeenvliesontsteking, werd op de 4km 31ste (als we alleen rekening met de mannen). Bart verkoos de 8km. Hij werd twaalfde tegen een snelheid van net geen 14km per uur.
De uitslagen:
29/7, Merksem, Flanders Cup, naprogramma 1500m f) 2. Stijn GYSELINCK 4’26”79 (nieuw persoonlijk record; vorig: 4’30”).
29/7, Merksem, Flanders Cup, naprogramma 1500m a) Opgave van Amber TEUGELS na valpartij.
30/7, Londerzeel Sint-Jozef, 800m: 4. Lore SAERENS.
30/7, Londerzeel Sint-Jozef, 4km vrouwen: 6. Linda DE RIDDER 19'57"; 19. Lore SAERENS 23'25" (op 45).
30/7, Londerzeel Sint-Jozef, 4km mannen: 31. Steve SAERENS 20'08" (op 64).
30/7, Londerzeel Sint-Jozef, 8km mannen: 12. Bart VANDERSTRAETEN 37'12" (op 49).
Marie stunt in vijfkamp met drie persoonlijke records! Helena wint 1000m in meerkamp!
23 juli. – Hoewel Marie als tiende eindigde op haar tweede vijfkamp was er zeer duidelijke progressie te zien in een paar proeven die ze moest doen. “Het meest opvallende was wel het hoogspringen”, aldus papa Marc. “Ze verbeterde haar pr met zeventien cm, wat op zich al een prestatie is, maar de manier waarop ze haar sprongen deed sloeg me met verbazing. Ze vloog over de lat bijna zoals het hoorde, en gaf niet op na een mislukte sprong. Ze overschreed de lat zelfs tweemaal bij de derde poging. Dat ze telkens verder mochten kampen, gaf veel voldoening. Ze eindigde het concours op 1 .37 m hoogte, wat een derde plaats opleverde. En in feite was haar laatste sprong op 1. 43 m haar beste sprong van de namiddag maar ze raakte de lat lichtjes met de onderkant van haar schouderblad waardoor de lat aan het twijfelen ging of ze al dan niet zou vallen. Ze koos voor de val. Stel U voor: dat was de hoogte van de winnares, namelijk 1. 43 m!”
“Bij het kogelstoten verbeterde ze haar pr met maar liefst 1, 85 m”, vertelt Marc. “De weinige trainingen door Jan werpen nu al vruchten af ! Haar derde recordverbetering deed ze op de honderd meter. Ze eindigde in 14”99, dat is een volle seconden beter dan ooit te voren. In het verspringen heeft ze nog veel te leren: dat was zwak! Op haar achthonderd startte ze zeer knap. De donderpreek van ... heeft blijkbaar resultaat gehad. Ze sneed als derde de eerste bocht in maar ze kreeg dan geen ruimte om in te passen, waardoor ze terug viel naar plaats negen. Ze vocht zich moedig terug naar plaats zeven om in de laatste halve ronde nog twee tegenstreefsters voorbij te gaan en daardoor op een knappe vijfde plaats beslag te leggen. Met de heersende warmte was dat een zeer sterke prestatie als eerstejaars cadet. Spijtig dat ze nu met haar zus op kamp vertrekt, net als haar conditie in stijgende lijn gaat.
“Helena weerde zich voor wat ze waard was tijdens haar proeven”, vertelt Marc. “Ze liep een zeer goede 80m in 12”69 bij sterke tegenstand. Voor de andere proeven is nog veel training nodig. Ze concentreerde zich vooral op haar 1.000m. Daarin wou ze tonen dat ze er niet bij liep voor spek en bonen. Aangezien ze in een groep zat met 24 deelnemers moest ze in de eerste groep starten. Ze nam een zeer goede start en rukte mee naar voren voor plaats drie. Door de warmte vielen de tegenstandsters een voor een vooraan weg en bleef Helena nog met vier atletes tezamen. Ze schoof op naar plaats twee en in de laatste bocht plaatste ze een aanval om U tegen te zeggen. De koploopster vocht nog sterk terug maar in de laatste 70 m begaf ook zij het en liep een sterke Helena alleen naar de overwinning. Ze liep een knappe en verstandige koers. Als kleinste van de hoop kreeg ze felicitaties van verschillende tegenstreefsters, wat haar zichtbaar deugd deed! Wat een zware opdracht leek te worden voor de jonge dames (warm en toch redelijk veel getraind en gelopen) werd op een zeer positieve en aangename manier afgesloten in het warme Oordegem”.
Het was ook behoorlijk warm in Grembergen, waar de Dender- en Scheldejogging plaatsvond, nabij de schilderachtige Scheldedijken. Na een volledige (en vroege) dagtaak stond Linda aan de start van de 4km, die ze op een mooie 24ste plaats tot een goed einde bracht als zesde vrouw en derde master in 17’51”.
De uitslagen:
21/7, Oordegem, vijfkamp cadetten: 10. Marie LAMBERT 1944 punten na 100m in 14”99 (pr), 3,41m in verspringen (1,9m tegenwind), 6,85m met de kogel 3kg, pr), 1,37m hoog (pr) en 800m in 2’46”75. (op 12).
21/7, Oordegem, vijfkamp miniemen: 17. Helena LAMBERT 1695 punten na 5,68 m met de kogel (2kg), 80m in 12”65, 3,14m in verspringen, 1,06m in het hoogspringen en reekszege op de 1.000m in 3’32”50 (op 24).
21/7, Grembergen, jogging 4km: 24. Linda DE RIDDER 17’51”8 (6de vrouw, 3de master) (op 74).
TWEE PODIA EN EEN PR OP GOUDEN 1000m
20 juli. – Op de klassieke Gouden 1500 m in Dilbeek bij een zwoele temperatuur van boven de dertig graden stonden Marie en Julie zowaar op het podium. Voor Marie is een podiumhulde geen onbekende, voor Julie komt dat een beetje uit de lucht gevallen. Ze was de enige van haar leeftijdscategorie en stak een gouden medaille en een geldprijs op zak. Het was maanden geleden dat Julie nog een wedstrijd had gelopen. Moge dit een aansporing zijn om de draad terug op te nemen en weer meer te oefenen. Het talent is voor handen, nu nog de trainingsarbeid aanwakkeren.
Marie was nog een beetje in vakantiemodus. Er werd afwachtend gelopen en dan is een record lopen niet mogelijk. Toen Elise Frère wegliep, reageerde Marie niet. Daar had ze gelijk in, want die was te sterk. Maar toen Lore Verheyen een paar meter nam, had Marie haar wagonnetje moeten aanhaken. Pas in de laatste 100m gaf ze het volle pond, ze kwam nog langszij maar niet meer over de Limburgse. Ze kreeg dus de bronzen medaille, en geen zilveren. Dat scheelt toch een slok op de borrel en in de geldbeugel.
Amber wilde haar record (3’03”) dat dateert uit haar scholierentijd naar de archieven lopen, maar een valpartij achter haar, hielp haar uit haar concentratie en ook zij liep alleen. Kans verkeken!
Nadat hij een paar keer haas had gespeeld was Stijn aan zijn eerste wedstrijd toe voor eigen rekening. Ook hij wilde zijn record aanscherpen. Stijn nam zich voor om 1’06” per ronde te lopen en hij slaagde daar zeer goed in. Hij liet het tempo nooit zakken, en sprong van de ene naar de andere groep. In de laatste ronde liepen zijn benen vol en moest hij een beetje terrein inleveren. Maar een nieuw persoonlijk record van 2’46”50 was een feit.
Eventuele updates vind je op www.aavopwijk.be
De uitslagen:
19/7, Dilbeek, gouden 1000m cadetten en scholieren: 3. Marie LAMBERT 3’34”77; 5. Julie ARIJS 3’52”46 (eerste scholiere)(op 5).
19/7, Dilbeek, gouden 1000m junioren en senioren: a) 11. Amber TEUGELS 3’09”82 (op 13).
19/7, Dilbeek, gouden 1000m junioren en senioren: b) 7. Stijn GYSELINCK 2’46”50 (nieuw persoonlijk record). (op 13).
Amber knabbelt aan pr op de 1500m in de Flanders Cup in Ninove
16 juli . – De organisatoren van de Flanders Cup in Ninove deelden Amber in de topreeks in van hun naprogramma. Dat is een hele eer, maar niet altijd een cadeau. Je moet dan de focus kunnen houden van start tot aankomst. Toch weerde ze zich als een duiveltje in een wijwatervat. Met haar traditionele felle eindspurt kwam ze nog op de hielen van een Waalse en beiden doken nog net onder de 4’50”. De klok bleef voor Amber stilstaan op 4’49”74 of bijna een seconde beter dan haar record dat ze in de maand mei op 4’50”61 bracht.
De zusjes Lambert trokken naar Huizingen, hoewel ze pas terug waren uit vakantie. Helena startte in haar 1.000m goed, maar geraakte ingesloten in de eerste bocht, terwijl vooraan een strak tempo gelopen werd. Er scheidde zich meteen een vierkoppige kopgroep af. Helena was niet mee maar vocht zich zeer goed naar voren: ze kwam terug van plaats negen naar plaats zeven en in de laatste driekwart ronde trok ze stevig door om terug te komen op plaats vijf. “Toen ze de laatste rechte lijn in ging moest ze nog een gat van zeven meter toelopen om vierde te worden wat ze ook deed in via een zeer sterke eindspurt om alsnog een tijd te lopen van 3”28”19.
Bij de cadetten waren ze maar met z’n zessen. De mogelijkheid om podium te lopen was zeker voorhanden, maar ze startte verschrikkelijk zwak en ging als laatste de eerste bocht in. Marie probeerde op te rukken. Maar ze kreeg weerwerk en bleef hangen op de vierde plaats. “Toen ze de laatste rechte lijn ingingen, dacht ik dat ze zeker podium zou lopen”, aldus papa Marc. “Maar ze schoot vijf honderdsten te kort. Haar ontgoocheling was zeer groot. Waarschijnlijk teveel APFELSTROEDEL en CHOCOLADE gesnoept bij oma in de bergen. Ik stel voor dat ze opnieuw harder gaan trainen en gezonder eten”.
Vijf AAV'ers liepen de Droeshoutstadsrun, die over drie afstanden liep. Sam en Linda liepen de 5km. Ze kwamen uit op de 17de en 43ste plaats. Linda werd de achtste vrouw. Aan de 5km namen 145 hardlopers deel. Jeroen Van Herck koos voor de 10km die hij als achttiende aflegde. Voor deze afstand waren er 106 deelnemers. Kurt en Lomme kozen voor de 10 mijl. Kurt legde beslag op de 24ste, en Lomme voor de 55ste plaats. Hier waren er 148 deelnemers.
De uitslagen:
15/7, Ninove, Flanders Cup, naprogramma, 1500m a) 14. Amber TEUGELS 4’49”74 (nieuw persoonlijk record).
16/7, Huizingen, 1000m miniemen: 4. Helena LAMBERT 3’28”19 (op 11).
16/7, Huizingen, 1000m cadetten: 4. Marie LAMBERT 3’30”17 (op 6).
15/7, Droeshout, jogging 5km: 17. Sam TAELEMANS; 43. Linda DE RIDDER (op 145)
15/7, Droeshout, jogging 10km: 24. Kurt ROBBERECHTS; 55. Lomme DE BOECK (op 148).
Amber wint wedstrijd in Koning Boudewijnstadion
10 juli. – Amber geraakte net niet in de topreeks van de 1500m op de GP Brussels in het Koning Boudewijnstadion op de Heizel in Brussel. Ze werd verwezen naar het na-programma, waardoor de hoop op een scherpe tijd verkleinde, maar een knappe prestatie niet uitgesloten was. Ook in die tweede reeks werd een haas voorzien. “Na 800m zat de taak van de haas erop en viel ik alleen”, vertelt Amber. “Gelukkig namen de drie meisjes achter mij over. Ik heb me onmiddellijk opnieuw in tweede stelling geplaatst. Zo gingen we de laatste ronde in. Ik voelde me sterk en heb overgenomen in de laatste bocht, iedereen afgehouden en zo mijn reeks gewonnen in 4’54”10. Dat is geen PR, maar toch een mooie overwinning.” Daags voordien had Amber deelgenomen aan “Opwijk zonder grenzen”, waarbij negen pittige proeven moesten worden afgelegd. Haar ploeg ‘Kiné’s zonder grenzen” bestond uit zes meisjes en vier jongens. Ze werden knap tweede achter de “Els Angels going Wild” uit Mazenzele.
In de Guldensporenjogging over 5km in Nijverseel zorgde Bart opnieuw voor een knappe prestatie met zijn achtste plaats in 19’52”5. “Het liep vlot, maar het was nog iets te warm voor mij. Het had geen 10km mogen zijn, dat had ik niet zien zitten”, aldus Bart.
De uitslagen:
8/7, Nijverseel, jogging 5km: 8. Bart VANDERSTRAETEN 19’52”5 (op 80).
9/7, Brussel (Heizel): 1500m b) 1. Amber TEUGELS 4’54”10 (op 10).
10 juli. – Amber geraakte net niet in de topreeks van de 1500m op de GP Brussels in het Koning Boudewijnstadion op de Heizel in Brussel. Ze werd verwezen naar het na-programma, waardoor de hoop op een scherpe tijd verkleinde, maar een knappe prestatie niet uitgesloten was. Ook in die tweede reeks werd een haas voorzien. “Na 800m zat de taak van de haas erop en viel ik alleen”, vertelt Amber. “Gelukkig namen de drie meisjes achter mij over. Ik heb me onmiddellijk opnieuw in tweede stelling geplaatst. Zo gingen we de laatste ronde in. Ik voelde me sterk en heb overgenomen in de laatste bocht, iedereen afgehouden en zo mijn reeks gewonnen in 4’54”10. Dat is geen PR, maar toch een mooie overwinning.” Daags voordien had Amber deelgenomen aan “Opwijk zonder grenzen”, waarbij negen pittige proeven moesten worden afgelegd. Haar ploeg ‘Kiné’s zonder grenzen” bestond uit zes meisjes en vier jongens. Ze werden knap tweede achter de “Els Angels going Wild” uit Mazenzele.
In de Guldensporenjogging over 5km in Nijverseel zorgde Bart opnieuw voor een knappe prestatie met zijn achtste plaats in 19’52”5. “Het liep vlot, maar het was nog iets te warm voor mij. Het had geen 10km mogen zijn, dat had ik niet zien zitten”, aldus Bart.
De uitslagen:
8/7, Nijverseel, jogging 5km: 8. Bart VANDERSTRAETEN 19’52”5 (op 80).
9/7, Brussel (Heizel): 1500m b) 1. Amber TEUGELS 4’54”10 (op 10).
Marie en Helena schrijven geschiedenis in Neerpelt
2 juli. – Om een laatste keer wedstrijdritme op te doen alvorens met vakantie te gaan bij hun oma in Zuid-Tirol zat er voor Marie en Helena niets anders op dan naar het verre Neerpelt te reizen, waar een prachtige atletiekpiste ligt te midden van het Limburgse groen. Zowel Marie als Helena liepen er een nieuw persoonlijk record, mede doordat ze tegen elkaar liepen! Er daagden immers maar drie cadetten op en zeven miniemen. Helena was zelfs de enige eerstejaarsminieme.
Vake Marc: “Marie had al veel last van stress, maar toen ze vernam dat ze samen met Helena moest lopen was ze bijna totaal overstuur. Ze kwam naar mij en zei: zeg vake, stel nu dat Helena voor mij is ...”
Ook de topatlete uit Duffel Van De GINSTE was van de partij: de meisjes wisten direct hoe laat het was. Ze startte als een pijl uit een boog en liep na een halve ronde al vijftien meter weg van de rest. ik had de meisjes gezegd dat ze daar geen aandacht moesten aan geven omdat zij toch buiten categorie is. Ze won trouwens in de knaltijd van 2’57”. Maar ook de rest van de groep liep aan een zeer hoog tempo. Marie liep zeer krachtig mee vooraan en Helena probeerde haar grote zus te volgen. In de voorlaatste bocht plaatste Marie van uit derde positie een aanval voor de tweede plaats, doch in volle galop werd ze langs achter aangeraakt door een tegenstreefster. Ze kwam daardoor bijna ten val en werd zodanig gehinderd dat ze terug viel naar plaats zes. Helena probeerde mee te vechten voor plaats drie, maar een sterke remonte van Marie en het hoge tempo van de rest zorgden ervoor dat Helena nog kon aanpikken bij haar grote zus om opnieuw een persoonlijk record te lopen met 3”24”88, wat een verbetering is van bijna twee volle seconden: ze eindigde daarmee op de vijfde plaats, een zeer sterke prestatie. Marie die snel terugkeerde, verbeterde haar persoonlijk record met één seconde: ze eindigde juist voor Helena op plaats vier met een tijd van 3”24”55! Marie was ontgoocheld. Volgens haar had ze zeker twee seconden sneller gekund, mocht ze niet gehinderd geweest zijn!”
Zaterdag liep Amber haar eerste Belgisch kampioenschap bij de senioren. Ze werd in de tweede 1500m-reeks ingedeeld. Ze wist vooraf dat ze geen kans had op de finale, die ‘s anderendaags zou worden gelopen. Maar uitgerekend op het BK verkeerde ze in een complete offday. Onder de indruk van de grandeur van het BK? Wie zal het zeggen. Amber liep in het verleden nochtans al in het voorprogramma van de Memorial Van Damme, waar ze haar pr (3:03) liep over de 1.000m.
De uitslagen:
1/7, BK 1500m b) 12. Amber TEUGELS 5’03”30 (op 13).
1/7, Neerpelt: 1.000m miniemen & cadetten: 4. Marie LAMBERT 3’24”55 (nieuw persoonlijk record); 5. Helena LAMBERT 3’24”88 (nieuw persoonlijk record)(op 10).
2 juli. – Om een laatste keer wedstrijdritme op te doen alvorens met vakantie te gaan bij hun oma in Zuid-Tirol zat er voor Marie en Helena niets anders op dan naar het verre Neerpelt te reizen, waar een prachtige atletiekpiste ligt te midden van het Limburgse groen. Zowel Marie als Helena liepen er een nieuw persoonlijk record, mede doordat ze tegen elkaar liepen! Er daagden immers maar drie cadetten op en zeven miniemen. Helena was zelfs de enige eerstejaarsminieme.
Vake Marc: “Marie had al veel last van stress, maar toen ze vernam dat ze samen met Helena moest lopen was ze bijna totaal overstuur. Ze kwam naar mij en zei: zeg vake, stel nu dat Helena voor mij is ...”
Ook de topatlete uit Duffel Van De GINSTE was van de partij: de meisjes wisten direct hoe laat het was. Ze startte als een pijl uit een boog en liep na een halve ronde al vijftien meter weg van de rest. ik had de meisjes gezegd dat ze daar geen aandacht moesten aan geven omdat zij toch buiten categorie is. Ze won trouwens in de knaltijd van 2’57”. Maar ook de rest van de groep liep aan een zeer hoog tempo. Marie liep zeer krachtig mee vooraan en Helena probeerde haar grote zus te volgen. In de voorlaatste bocht plaatste Marie van uit derde positie een aanval voor de tweede plaats, doch in volle galop werd ze langs achter aangeraakt door een tegenstreefster. Ze kwam daardoor bijna ten val en werd zodanig gehinderd dat ze terug viel naar plaats zes. Helena probeerde mee te vechten voor plaats drie, maar een sterke remonte van Marie en het hoge tempo van de rest zorgden ervoor dat Helena nog kon aanpikken bij haar grote zus om opnieuw een persoonlijk record te lopen met 3”24”88, wat een verbetering is van bijna twee volle seconden: ze eindigde daarmee op de vijfde plaats, een zeer sterke prestatie. Marie die snel terugkeerde, verbeterde haar persoonlijk record met één seconde: ze eindigde juist voor Helena op plaats vier met een tijd van 3”24”55! Marie was ontgoocheld. Volgens haar had ze zeker twee seconden sneller gekund, mocht ze niet gehinderd geweest zijn!”
Zaterdag liep Amber haar eerste Belgisch kampioenschap bij de senioren. Ze werd in de tweede 1500m-reeks ingedeeld. Ze wist vooraf dat ze geen kans had op de finale, die ‘s anderendaags zou worden gelopen. Maar uitgerekend op het BK verkeerde ze in een complete offday. Onder de indruk van de grandeur van het BK? Wie zal het zeggen. Amber liep in het verleden nochtans al in het voorprogramma van de Memorial Van Damme, waar ze haar pr (3:03) liep over de 1.000m.
De uitslagen:
1/7, BK 1500m b) 12. Amber TEUGELS 5’03”30 (op 13).
1/7, Neerpelt: 1.000m miniemen & cadetten: 4. Marie LAMBERT 3’24”55 (nieuw persoonlijk record); 5. Helena LAMBERT 3’24”88 (nieuw persoonlijk record)(op 10).
Amber, Linda en Kurt op het Achilles-podium
25 juni. – Amber, Linda en Kurt stonden op het symbolische podium van de natuurloop van Achilles Fun 4 Run in Opwijk, een jogging ten voordele van De Wereld van Indra, een vereniging voor jongeren die tijdelijk opgevangen worden. Amber won ondanks een pijnlijke valpartij onderweg de 10km. In de totaaluitslag kwam ze als zesde binnen. Haar pa Patrick werd 22ste en Kaat was de negende vrouw op plaats 41. Linda veroverde zilver bij de vrouwen op de 5km. Ze eindigde als 25ste. Zoon Sam werd knap tiende en Jarne Figys zagen we als 18de binnenlopen. Op de 10 mijl (in werkelijkheid volgens verschillende deelnemers 15km700) spurtte Kurt als derde binnen (vergezeld van zoon Rune op de fiets). Mieke en Wim bleven tot op het einde in elkaars buurt op plaatsen 53 en 54.
Helena was inmiddels in Dilbeek om het pk te betwisten. Er daagden 11 deelnemers op voor de 1.000m. Zes onder hen waren tweedejaars. Er werd zeer snel gestart en Helena was aan de binnenkant ingesloten. “Ze ging als derde laatste de eerste bocht in”, vertelt papa Marc. “Vooraan ging de atlete van RCT er keihard tegen aan. Ze sloeg direct een gat van een paar meter. Het tempo laag zeer hoog en Helena won meter per meter terug. Vooraan scheidden zich vijf atletes af. Helena was er niet bij, maar ze was reeds terug gekeerd tot plaats zes en probeerde nog aan te sluiten. Dat lukte niet. Ze werd op haar beurt aangevallen door een tweedejaars atlete van Dilbeek. Beiden gingen zij aan zij de laatste honderd meter in. Ik dacht dat ze zou voorbij gelopen worden, maar Helena pareerde schitterend die aanval tot op de meet en eindigde zo op de zesde plaats met een nieuwe besttijd van 3’26”34. Top vijf ware mooier geweest, maar als we er rekening mee houden dat er verschillende tweedejaars miniemen achter haar eindigden mogen we zeker niet klagen. En we mogen zeker niet vergeten dat ze pas gestopt is met het slikken van antibiotica, wat zeker niet bevorderlijk is voor de conditie!”
De uitslagen:
24/6, Dilbeek, PK miniemen: 6. Helena LAMBERT 3’26”34 (nieuw pr) (op 11).
24/6, Opwijk, natuurloop 5km: 10. Sam TAELEMANS 22’16”; 18. Jarne FIGYS 24’50”; 25. Linda DE RIDDER 25’49” (2de vrouw) (op 96).
24/6, Opwijk, natuurloop 10km: 6. Amber TEUGELS 47’53” (1ste vrouw) 43’27”; 22. Patrick TEUGELS 47’53”; 41. Kaat SEUNTJES 52’02” (9de vrouw); 53. Mieke VAN DE WALLE 54’48”; 54. Wim DE BAETS 54’51” (op 80).
24/6, Opwijk, natuurloop 10 mijl: 3. Kurt ROBBERECHTS 1u 05’42”; 9. Bart VANDERSTRAETEN 1u 10’56”(op 41).
.
25 juni. – Amber, Linda en Kurt stonden op het symbolische podium van de natuurloop van Achilles Fun 4 Run in Opwijk, een jogging ten voordele van De Wereld van Indra, een vereniging voor jongeren die tijdelijk opgevangen worden. Amber won ondanks een pijnlijke valpartij onderweg de 10km. In de totaaluitslag kwam ze als zesde binnen. Haar pa Patrick werd 22ste en Kaat was de negende vrouw op plaats 41. Linda veroverde zilver bij de vrouwen op de 5km. Ze eindigde als 25ste. Zoon Sam werd knap tiende en Jarne Figys zagen we als 18de binnenlopen. Op de 10 mijl (in werkelijkheid volgens verschillende deelnemers 15km700) spurtte Kurt als derde binnen (vergezeld van zoon Rune op de fiets). Mieke en Wim bleven tot op het einde in elkaars buurt op plaatsen 53 en 54.
Helena was inmiddels in Dilbeek om het pk te betwisten. Er daagden 11 deelnemers op voor de 1.000m. Zes onder hen waren tweedejaars. Er werd zeer snel gestart en Helena was aan de binnenkant ingesloten. “Ze ging als derde laatste de eerste bocht in”, vertelt papa Marc. “Vooraan ging de atlete van RCT er keihard tegen aan. Ze sloeg direct een gat van een paar meter. Het tempo laag zeer hoog en Helena won meter per meter terug. Vooraan scheidden zich vijf atletes af. Helena was er niet bij, maar ze was reeds terug gekeerd tot plaats zes en probeerde nog aan te sluiten. Dat lukte niet. Ze werd op haar beurt aangevallen door een tweedejaars atlete van Dilbeek. Beiden gingen zij aan zij de laatste honderd meter in. Ik dacht dat ze zou voorbij gelopen worden, maar Helena pareerde schitterend die aanval tot op de meet en eindigde zo op de zesde plaats met een nieuwe besttijd van 3’26”34. Top vijf ware mooier geweest, maar als we er rekening mee houden dat er verschillende tweedejaars miniemen achter haar eindigden mogen we zeker niet klagen. En we mogen zeker niet vergeten dat ze pas gestopt is met het slikken van antibiotica, wat zeker niet bevorderlijk is voor de conditie!”
De uitslagen:
24/6, Dilbeek, PK miniemen: 6. Helena LAMBERT 3’26”34 (nieuw pr) (op 11).
24/6, Opwijk, natuurloop 5km: 10. Sam TAELEMANS 22’16”; 18. Jarne FIGYS 24’50”; 25. Linda DE RIDDER 25’49” (2de vrouw) (op 96).
24/6, Opwijk, natuurloop 10km: 6. Amber TEUGELS 47’53” (1ste vrouw) 43’27”; 22. Patrick TEUGELS 47’53”; 41. Kaat SEUNTJES 52’02” (9de vrouw); 53. Mieke VAN DE WALLE 54’48”; 54. Wim DE BAETS 54’51” (op 80).
24/6, Opwijk, natuurloop 10 mijl: 3. Kurt ROBBERECHTS 1u 05’42”; 9. Bart VANDERSTRAETEN 1u 10’56”(op 41).
.
Amber loopt 47 seconden sneller en schuift één plaats op op nationale ranglijst
19 juni. – Een vrijdagavond in Ninove. Niet zo warm als de dag voordien of de dag nadien. Er stonden aan de oevers van de Dender twee 5.000m-wedstrijden op het programma: een voor vrouwen en een voor mannen. Als er minstens zeven vrouwen zijn, moeten ze hun eigen wedstrijd lopen. Vanaf zes en minder mogen ze met de mannen meelopen, maar er mag niet gehaast worden: geen man voor een vrouw en omgekeerd ook al niet. Wat een vreemd reglement. Als je getrokken wordt, moet je nog altijd kunnen volgen, denken we zo. 15 mannen en 6 vrouwen bieden zich aan bij de starter. Er daagt geen zevende vrouw op en er wordt slechts één wedstrijd gelopen. Het is 21 graden en nagenoeg windstil. Iedereen blij: atleten én juryleden kunnen een klein uurtje vroeger naar huis. Het duo Stijn-Amber wilde beter dan doen voor twee weken in het winderige Torhout, en dat lukte wonderwel. Stijn is een vermaard canicrosser, annex (luxe)haas. Hij heeft niet voor niets ‘dierenzorg’ gestudeerd. De vooropgestelde schema’s van 18’45” en 18”30 worden moeiteloos gehaald. Dankzij een scherpe finale komen Amber en Stijn uit op 18’18”72 en 18’19”20, een persoonlijk record voor beiden. Amber verpulvert haar vorig record met 47 seconden, maar wint slechts één plaats op de nationale ranglijst. Ze is nu veertiende. Over twee weken neemt ze deel aan het BK op 1500m, gelopen in het magische Koning Boudewijnstadion in Brussel, je weet wel dat stadion dat de politici/voetbalfreaks willen afbreken, maar zo ver zijn we nog niet. Een uurtje voordien liep Marie haar tweede 1500m van het seizoen. De tegenstand was niet van de poes. Marie moest veel alleen lopen, maar had toch nog een mooie eindsprint in petto. Ze verbeterde haar persoonlijk record met vier seconden tot 5’38”88.
Bart is trouwe deelnemer aan de Affligemloop. Maar zaterdag was het broeiend warm. “Ik werd 20ste, verleden jaar kaapte ik de achtste plaats weg. Het ging niet zo goed, het was echt te warm”, zo reageerde hij.
Zondag was het zo mogelijk nog warmer, maar dat weerhield Kurt, Rune, Linda, Hanne en Mauro niet om in de Kriebeljogging in Lebbeke van start te gaan. Het parcours liep onder meer door het natuurpark aan het waterbekken op de grondgebieden van Lebbeke, Buggenhout en Opwijk. Kurt was de snelste over de 5km als dertiende, gevolgd door zijn zoon Rune als 22ste, Linda als 38ste (zevende vrouw, derde master) en Hanne als 19de vrouw op 46. Ze was de jongste deelneemster aan de 5km. Ze liep tegen een gemiddelde snelheid van 10,340km. Mauro liep de kilometer. Hij werd twaalfde op 18 jongens in 4’02”, dat is tegen 14km per uur. Mauro is negen en werd ingedeeld in een leeftijdscategorie tot en met 12 jaar.
De uitslagen:
16/6, Ninove, 1500m cadetten: 6. Marie LAMBERT 5’38”88 (persoonlijk record) (op 8).
16/6, Ninove, gemengde 5000m: 12. Amber TEUGELS 18’18”72 (nieuw persoonlijk record, derde vrouw); 13. Stijn GYSELINCK 18’19”20 (nieuw persoonlijk record)(op 21).
17/6, Affligem, jogging 5km: 20. Bart VANDERSTRAETEN 23’19” (op 181).
18/6, Lebbeke, jogging 5km: 13. Kurt ROBBERECHTS 19’48”; 22. Rune ROBBERECHTS 20’53”; 38. Linda DE RIDDER 24’00” (7de vrouw en 3de master); Hanne DE WITTE 29’01” (19de vrouw op 46)(op 109).
18/6, Lebbeke, jogging 1km: 12. Mauro DE WITTE 4’02” (op 18).
19 juni. – Een vrijdagavond in Ninove. Niet zo warm als de dag voordien of de dag nadien. Er stonden aan de oevers van de Dender twee 5.000m-wedstrijden op het programma: een voor vrouwen en een voor mannen. Als er minstens zeven vrouwen zijn, moeten ze hun eigen wedstrijd lopen. Vanaf zes en minder mogen ze met de mannen meelopen, maar er mag niet gehaast worden: geen man voor een vrouw en omgekeerd ook al niet. Wat een vreemd reglement. Als je getrokken wordt, moet je nog altijd kunnen volgen, denken we zo. 15 mannen en 6 vrouwen bieden zich aan bij de starter. Er daagt geen zevende vrouw op en er wordt slechts één wedstrijd gelopen. Het is 21 graden en nagenoeg windstil. Iedereen blij: atleten én juryleden kunnen een klein uurtje vroeger naar huis. Het duo Stijn-Amber wilde beter dan doen voor twee weken in het winderige Torhout, en dat lukte wonderwel. Stijn is een vermaard canicrosser, annex (luxe)haas. Hij heeft niet voor niets ‘dierenzorg’ gestudeerd. De vooropgestelde schema’s van 18’45” en 18”30 worden moeiteloos gehaald. Dankzij een scherpe finale komen Amber en Stijn uit op 18’18”72 en 18’19”20, een persoonlijk record voor beiden. Amber verpulvert haar vorig record met 47 seconden, maar wint slechts één plaats op de nationale ranglijst. Ze is nu veertiende. Over twee weken neemt ze deel aan het BK op 1500m, gelopen in het magische Koning Boudewijnstadion in Brussel, je weet wel dat stadion dat de politici/voetbalfreaks willen afbreken, maar zo ver zijn we nog niet. Een uurtje voordien liep Marie haar tweede 1500m van het seizoen. De tegenstand was niet van de poes. Marie moest veel alleen lopen, maar had toch nog een mooie eindsprint in petto. Ze verbeterde haar persoonlijk record met vier seconden tot 5’38”88.
Bart is trouwe deelnemer aan de Affligemloop. Maar zaterdag was het broeiend warm. “Ik werd 20ste, verleden jaar kaapte ik de achtste plaats weg. Het ging niet zo goed, het was echt te warm”, zo reageerde hij.
Zondag was het zo mogelijk nog warmer, maar dat weerhield Kurt, Rune, Linda, Hanne en Mauro niet om in de Kriebeljogging in Lebbeke van start te gaan. Het parcours liep onder meer door het natuurpark aan het waterbekken op de grondgebieden van Lebbeke, Buggenhout en Opwijk. Kurt was de snelste over de 5km als dertiende, gevolgd door zijn zoon Rune als 22ste, Linda als 38ste (zevende vrouw, derde master) en Hanne als 19de vrouw op 46. Ze was de jongste deelneemster aan de 5km. Ze liep tegen een gemiddelde snelheid van 10,340km. Mauro liep de kilometer. Hij werd twaalfde op 18 jongens in 4’02”, dat is tegen 14km per uur. Mauro is negen en werd ingedeeld in een leeftijdscategorie tot en met 12 jaar.
De uitslagen:
16/6, Ninove, 1500m cadetten: 6. Marie LAMBERT 5’38”88 (persoonlijk record) (op 8).
16/6, Ninove, gemengde 5000m: 12. Amber TEUGELS 18’18”72 (nieuw persoonlijk record, derde vrouw); 13. Stijn GYSELINCK 18’19”20 (nieuw persoonlijk record)(op 21).
17/6, Affligem, jogging 5km: 20. Bart VANDERSTRAETEN 23’19” (op 181).
18/6, Lebbeke, jogging 5km: 13. Kurt ROBBERECHTS 19’48”; 22. Rune ROBBERECHTS 20’53”; 38. Linda DE RIDDER 24’00” (7de vrouw en 3de master); Hanne DE WITTE 29’01” (19de vrouw op 46)(op 109).
18/6, Lebbeke, jogging 1km: 12. Mauro DE WITTE 4’02” (op 18).
Helena is hittebestendig en onvermoeibaar
11 juni. – Tongeren, Wambeek en Vilvoorde. Onze AAV’ers waren op drie fronten actief. Helena liet zich overhalen om deel te nemen aan de vijfkamp in Vilvoorde, niet meteen haar ding, maar ze deed zoals altijd haar uiterste best. “Het was pijnlijk om zien hoe ze zonder ervaring in het hoogspringen die lat telkens opnieuw tegen de benen geslagen kreeg, wat zeer zeker pijn zal gedaan hebben en dat ze dan met een beetje schaamrood op haar gezicht zich probeerde weg te steken tussen de tegenstanders nadat ze faalde”, vertelt papa Marc. Ook kogel en ver zijn niet op haar lijf geschreven. Alleen in de loopnummers schitterde ze. “Op de 80 m vond ik ze zeer goed meedoen als eerstejaars. Sommige van de tweedejaars liepen trager dan zij.” Voor de 1.000m was ze uiterst gemotiveerd. Ze had immers een en ander recht te zetten. Iedereen klaagde over warmte en vermoeidheid, maar Helena legde zich daar niet bij neer. “Ze warmde zich zeer goed op om zeker haar start niet te missen! De meisjes namen een snelle start. Na een halve ronde had de latere winnares al een vijftal meter voorsprong. Helena volgde met een groep van zes en zag wat er aan het gebeuren was. Ze ging achter de koploopster aan en bracht nog een achtervolgster mee in haar zog. Helena liep zo ‘n driekwart ronde in de achtervolging op de koploopster, naderde tot op een drietal meter zonder dat ze hulp kreeg van haar medevluchtster. Maar in de laatste bocht was haar brandstof op en werd ze voorbijgestoken om toch nog mooi als derde te eindigen in een tijd van 3’30”23 . Helena wou niet direct mee in de aanval gaan omdat ze het te warm vond en ze schrik had om te ontploffen. Dat gebeurde niet, maar de tank bleek voortijdig leeg te lopen. De winnares van haar reeks liep zo maar vijf seconden sneller dan de eerste van de tweede reeks waarin de beste meerkampers mochten starten. Dat meisje liep een sterke koers en het is dus niet verwonderlijk dat Helena zich op haar verkeek. Al bij al heeft Helena een goede ervaring opgedaan. De toppers presteerden op de 1.000m minder goed dan Helena haar besttijd. En zeggen dat ze nog steeds onder de antibiotica zit.” Lena werd uiteindelijk 23ste op 30 in de vijfkamp.
In Wambeek werd eens te meer een warme ‘t Hol op gelopen, een lastige wedstrijd over onder meer 6,2km. Bart, die de vorm te pakken heeft, en als bouwvakker blijkbaar goed bestand is tegen de hitte, stormde als 17de over de streep in een mooie tijd. Sam moest tijd en terrein prijsgeven tegenover hem. Hij had veel last van de warmte en had trainingsachterstand opgelopen wegens ziekte. Linda had er al een dagtaak opzitten en kwam dus niet in ideale omstandigheden aan de start. Toch werd ze negende vrouw en vijfde master.
Amber en Stijn trokken naar Tongeren voor een aanval op hun persoonlijk record over de 1.000m, maar net als in Torhout de week voordien was de open regionale meeting in de Ambiorix-stad niet veel soeps. Ze hebben er geen records gelopen, maar ze stonden wel op het symbolische podium en deden wedstrijdritme op. Amber won haar wedstrijd vlot in 3’14”69, maar dat was ver boven haar pr van 3’03” dat ze voor een paar jaar gelopen heeft in het voorprogramma van de Memorial Van Damme. Stijn liet zich vangen aan de grootspraak van de latere winnaar die beweerde voor 2’30” te zullen gaan, en uiteindelijk ook won in... 2’40”, maar Stijn vond het geraadzamer om hem niet te volgen en werd dus tweede in 2’50”70, zijn op één na beste tijd.
De uitslagen:
9/6, Tongeren: 1000m senioren: 1. Amber TEUGELS 3’14”69
9/6, Tongeren: 1000m senioren: 2. Stijn GYSELINCK 2’50”70
10/6, Wambeek, jogging ‘t Hol op, 6km200: 17. Bart VANDERSTRAETEN 25’18”; 40. Sam TAELEMANS 27’10”; Linda DE RIDDER (9de vrouw en 5de master).
10/6, Vilvoorde, vijfkamp miniemen: 23. Helena LAMBERT 1.790 punten (op 30). 80m: 7de in 12”66 – hoog: 25ste met 1,10m – kogel: 28ste met 5,39m – ver: 25ste met 3,45m – 1000m 3de in 3’30”23.
11 juni. – Tongeren, Wambeek en Vilvoorde. Onze AAV’ers waren op drie fronten actief. Helena liet zich overhalen om deel te nemen aan de vijfkamp in Vilvoorde, niet meteen haar ding, maar ze deed zoals altijd haar uiterste best. “Het was pijnlijk om zien hoe ze zonder ervaring in het hoogspringen die lat telkens opnieuw tegen de benen geslagen kreeg, wat zeer zeker pijn zal gedaan hebben en dat ze dan met een beetje schaamrood op haar gezicht zich probeerde weg te steken tussen de tegenstanders nadat ze faalde”, vertelt papa Marc. Ook kogel en ver zijn niet op haar lijf geschreven. Alleen in de loopnummers schitterde ze. “Op de 80 m vond ik ze zeer goed meedoen als eerstejaars. Sommige van de tweedejaars liepen trager dan zij.” Voor de 1.000m was ze uiterst gemotiveerd. Ze had immers een en ander recht te zetten. Iedereen klaagde over warmte en vermoeidheid, maar Helena legde zich daar niet bij neer. “Ze warmde zich zeer goed op om zeker haar start niet te missen! De meisjes namen een snelle start. Na een halve ronde had de latere winnares al een vijftal meter voorsprong. Helena volgde met een groep van zes en zag wat er aan het gebeuren was. Ze ging achter de koploopster aan en bracht nog een achtervolgster mee in haar zog. Helena liep zo ‘n driekwart ronde in de achtervolging op de koploopster, naderde tot op een drietal meter zonder dat ze hulp kreeg van haar medevluchtster. Maar in de laatste bocht was haar brandstof op en werd ze voorbijgestoken om toch nog mooi als derde te eindigen in een tijd van 3’30”23 . Helena wou niet direct mee in de aanval gaan omdat ze het te warm vond en ze schrik had om te ontploffen. Dat gebeurde niet, maar de tank bleek voortijdig leeg te lopen. De winnares van haar reeks liep zo maar vijf seconden sneller dan de eerste van de tweede reeks waarin de beste meerkampers mochten starten. Dat meisje liep een sterke koers en het is dus niet verwonderlijk dat Helena zich op haar verkeek. Al bij al heeft Helena een goede ervaring opgedaan. De toppers presteerden op de 1.000m minder goed dan Helena haar besttijd. En zeggen dat ze nog steeds onder de antibiotica zit.” Lena werd uiteindelijk 23ste op 30 in de vijfkamp.
In Wambeek werd eens te meer een warme ‘t Hol op gelopen, een lastige wedstrijd over onder meer 6,2km. Bart, die de vorm te pakken heeft, en als bouwvakker blijkbaar goed bestand is tegen de hitte, stormde als 17de over de streep in een mooie tijd. Sam moest tijd en terrein prijsgeven tegenover hem. Hij had veel last van de warmte en had trainingsachterstand opgelopen wegens ziekte. Linda had er al een dagtaak opzitten en kwam dus niet in ideale omstandigheden aan de start. Toch werd ze negende vrouw en vijfde master.
Amber en Stijn trokken naar Tongeren voor een aanval op hun persoonlijk record over de 1.000m, maar net als in Torhout de week voordien was de open regionale meeting in de Ambiorix-stad niet veel soeps. Ze hebben er geen records gelopen, maar ze stonden wel op het symbolische podium en deden wedstrijdritme op. Amber won haar wedstrijd vlot in 3’14”69, maar dat was ver boven haar pr van 3’03” dat ze voor een paar jaar gelopen heeft in het voorprogramma van de Memorial Van Damme. Stijn liet zich vangen aan de grootspraak van de latere winnaar die beweerde voor 2’30” te zullen gaan, en uiteindelijk ook won in... 2’40”, maar Stijn vond het geraadzamer om hem niet te volgen en werd dus tweede in 2’50”70, zijn op één na beste tijd.
De uitslagen:
9/6, Tongeren: 1000m senioren: 1. Amber TEUGELS 3’14”69
9/6, Tongeren: 1000m senioren: 2. Stijn GYSELINCK 2’50”70
10/6, Wambeek, jogging ‘t Hol op, 6km200: 17. Bart VANDERSTRAETEN 25’18”; 40. Sam TAELEMANS 27’10”; Linda DE RIDDER (9de vrouw en 5de master).
10/6, Vilvoorde, vijfkamp miniemen: 23. Helena LAMBERT 1.790 punten (op 30). 80m: 7de in 12”66 – hoog: 25ste met 1,10m – kogel: 28ste met 5,39m – ver: 25ste met 3,45m – 1000m 3de in 3’30”23.
UPDATE
Helena brengt haar 1000m-record op 3'26" in Ninove
6 juni. - Er waren 15 deelnemers aan de 1.000m in Ninove. Over de helft van de baan stond er sterke (tegen)wind. Helena startte perfect namelijk als vierde in de eerste bocht en beschut van de sterke tegenwind door drie veel grotere tegenstandsters. Na 350m was dit viertal de piste in. Vake Marc riep ik haar toe om enkel mee te drijven, wat ze ook deed. De eerste drie meisjes wisselden voortduren van plaats en Helena moeide zich aanvankelijk niet met de debatten. Dat deed ze pas op 250 m van de streep. Ze liepen met drie naast elkaar voor de tweede plaats. Dat ging zo door tot inde laatste rechte lijn. De winnares was toen al bekend. Ze liep sterk aan de leiding, loste haar drie medevluchters. Helena was de kleinste en de jongste van de vier en werd ze slechts op de meet verslagen met twee honderdsten van een seconde voor het podium!. Zeer sterke wedstrijd van Helena als je weet dat ze momenteel nog onder de antibiotica zit en niet optimaal kan trainen en nog steeds niet echt in conditie is. Toch eindigde ze als vierde in een nieuw PR van 3”26”38! Laat ons hopen dat ze tegen het provinciaal kampioenschap genezen is, wie weet zit er dan geen podium in?
Steven reed naar "Den Elewijtse Halve" in Eppegem, waar hij samen met Lore aan de 5km zou deelnemen. Lore deed een pijnlijke val voor de start. Ze werd opgevangen in de EHBO die hen doorverwees naar de "spoed" van het ziekenhuis. De verwondingen vallen al bij al nog mee. Ze heeft een diepe schaafwonde aan de knie en ze zal een paar weken niet mogen lopen. Steven liep als 50ste binnen op 258 in een tijd van 23'28".
De uitslagen:
5/6, Ninove: 1.000m miniemen: 4. Helena LAMBERT 3'26"38 (nieuw pr)(op 15).
5/6, Elewijt; wegwedstrijd 5km: 50. Steven SAERENS 23'28" (op 258).
Helena brengt haar 1000m-record op 3'26" in Ninove
6 juni. - Er waren 15 deelnemers aan de 1.000m in Ninove. Over de helft van de baan stond er sterke (tegen)wind. Helena startte perfect namelijk als vierde in de eerste bocht en beschut van de sterke tegenwind door drie veel grotere tegenstandsters. Na 350m was dit viertal de piste in. Vake Marc riep ik haar toe om enkel mee te drijven, wat ze ook deed. De eerste drie meisjes wisselden voortduren van plaats en Helena moeide zich aanvankelijk niet met de debatten. Dat deed ze pas op 250 m van de streep. Ze liepen met drie naast elkaar voor de tweede plaats. Dat ging zo door tot inde laatste rechte lijn. De winnares was toen al bekend. Ze liep sterk aan de leiding, loste haar drie medevluchters. Helena was de kleinste en de jongste van de vier en werd ze slechts op de meet verslagen met twee honderdsten van een seconde voor het podium!. Zeer sterke wedstrijd van Helena als je weet dat ze momenteel nog onder de antibiotica zit en niet optimaal kan trainen en nog steeds niet echt in conditie is. Toch eindigde ze als vierde in een nieuw PR van 3”26”38! Laat ons hopen dat ze tegen het provinciaal kampioenschap genezen is, wie weet zit er dan geen podium in?
Steven reed naar "Den Elewijtse Halve" in Eppegem, waar hij samen met Lore aan de 5km zou deelnemen. Lore deed een pijnlijke val voor de start. Ze werd opgevangen in de EHBO die hen doorverwees naar de "spoed" van het ziekenhuis. De verwondingen vallen al bij al nog mee. Ze heeft een diepe schaafwonde aan de knie en ze zal een paar weken niet mogen lopen. Steven liep als 50ste binnen op 258 in een tijd van 23'28".
De uitslagen:
5/6, Ninove: 1.000m miniemen: 4. Helena LAMBERT 3'26"38 (nieuw pr)(op 15).
5/6, Elewijt; wegwedstrijd 5km: 50. Steven SAERENS 23'28" (op 258).
Amber doet geslaagd debuut op 5.000m achter super-haas Stijn
4 juni. – Op de synthetische atletiekbaan In Torhout, waarvan we in Opwijk alleen maar kunnen dromen, debuteerde Amber op de 5.000m. Ze heeft ook nog nooit een 3.000 of een 10.000m in een stadion gelopen, maar het is de bedoeling dat van de zomer te doen. Voor Torhout had ze de hulp ingeroepen van Stijn, die als haas een mooie reputatie heeft opgebouwd sinds hij jaren geleden Katrien Moens feilloos op de Ifam on de 20 minuten loodste. Er daagden slechts vier deelnemers op: twee mannen en twee vrouwen, onder wie de Nederlandse Frederique Versluys die dit seizoen graag 17’50” zou willen lopen. “Maar niet hier”, zei haar coach, “want de tegenstand is onvoldoende en in het stadion stond er vrij veel wind”. Versluys hield er meteen een hoog tempo op na. Opzet voor ons duo was om onder de 19 minuten uit te komen. En toen Frederique Versluys “vertrok” en Joos Casteele zijn wagonnetje aanhing, lieten Stijn en Amber begaan. Ze maalden de rondjes rustig af in 1’31” à 1’32”. Ze liepen een vrij grote achterstand op, maar na 3 km kwam de kentering; want zowel Versluys als Casteele kwamen zichzelf tegen, terwijl Stijn en Amber zowaar terrein inwonnen. Versluys kon haar zege nog wel veilig stellen in 18’38”78, Casteele werd ingelopen, maar klampte aan en Stijn deed zijn job tot aan de streep. Mits een sterke laatste rechte lijn spurtten Stijn en Amber voorbij Casteele. Stijn won de wedstrijd bij de mannen in een nieuw pr (!), Amber werd tweede bij de vrouwen in eveneens een pr. De beoogde chrono werd niet gehaald, maar het experiment was geslaagd en zal worden herhaald.
Marie trok met haar papa naar het verre Limburg voor een tweede 800m van het seizoen, kwestie van het competitieritme niet te verliezen. Het relaas van pap Marc: “Er waren veertien deelnemers aan de start en niet van de minsten. De Duffelse favoriete vertrok als een pijl uit een boog. Na 250m had ze al 10m voorsprong op de rest. Marie was wel goed opgewarmd maar startte uitermate slecht: ze ging als twaalfde de eerste bocht in en ik vreesde het ergste aangezien er vooraan een gat viel dat steeds groter werd en niet meer kon worden gedicht. Marie weerde zich nog goed en vocht zich terug naar de negende plaats. Op een bepaald moment naderde ze tot een meter van de achtste plaats. Maar op 150m van de streep ging het licht uit en werd ze nog voorbijgestoken om als tiende te eindigen in 2’40”15, een tweetal seconden boven haar besttijd! Maar het is ook zo dat de voorbereiding op deze meeting te wensen overliet”.
De overige wedstrijdlopers van AAV waren aan de slag op het heuvelachtige parcours van Moorsel. Over de 5km was Kurt de snelste van het gezelschap in 19’36”, vrij kort gevolgd door een sterk lopende Bart. Rune diende minder dan een minuut prijs te geven op zijn pa. Steven werd 39ste en Linda 60ste als vijfde vrouw, maar eerste veterane!
De uitslagen:
3/5, Torhout, 5.000m mannen: 1. Stijn GYSELINCK 19’05”09 (pr) (op 2).
3/5, Torhout, 5.000m vrouwen: 2. Amber TEUGELS 19’05”40 (pr (op 2).
4/5, Hechtel, 800m cadetten: 10. Marie LAMBERT 2’40”15 (op 12).
4/5, Moorsel, jogging 5km: 12. Kurt ROBBERECHTS 19’36”; 13. Bart VANDERSTRAETEN 19’41”; 22. Rune ROBBERECHTS 20’30”; 39. Steven SAERENS 22’07”; 60. Linda DE RIDDER 24’27” (5de vrouw; 1ste master).
Onderschrift foto: de vier deelnemers aan de 5.000m op de synthetische piste van Torhout. Links in het groen: Stijn en Amber.
ier om te bewerken.
4 juni. – Op de synthetische atletiekbaan In Torhout, waarvan we in Opwijk alleen maar kunnen dromen, debuteerde Amber op de 5.000m. Ze heeft ook nog nooit een 3.000 of een 10.000m in een stadion gelopen, maar het is de bedoeling dat van de zomer te doen. Voor Torhout had ze de hulp ingeroepen van Stijn, die als haas een mooie reputatie heeft opgebouwd sinds hij jaren geleden Katrien Moens feilloos op de Ifam on de 20 minuten loodste. Er daagden slechts vier deelnemers op: twee mannen en twee vrouwen, onder wie de Nederlandse Frederique Versluys die dit seizoen graag 17’50” zou willen lopen. “Maar niet hier”, zei haar coach, “want de tegenstand is onvoldoende en in het stadion stond er vrij veel wind”. Versluys hield er meteen een hoog tempo op na. Opzet voor ons duo was om onder de 19 minuten uit te komen. En toen Frederique Versluys “vertrok” en Joos Casteele zijn wagonnetje aanhing, lieten Stijn en Amber begaan. Ze maalden de rondjes rustig af in 1’31” à 1’32”. Ze liepen een vrij grote achterstand op, maar na 3 km kwam de kentering; want zowel Versluys als Casteele kwamen zichzelf tegen, terwijl Stijn en Amber zowaar terrein inwonnen. Versluys kon haar zege nog wel veilig stellen in 18’38”78, Casteele werd ingelopen, maar klampte aan en Stijn deed zijn job tot aan de streep. Mits een sterke laatste rechte lijn spurtten Stijn en Amber voorbij Casteele. Stijn won de wedstrijd bij de mannen in een nieuw pr (!), Amber werd tweede bij de vrouwen in eveneens een pr. De beoogde chrono werd niet gehaald, maar het experiment was geslaagd en zal worden herhaald.
Marie trok met haar papa naar het verre Limburg voor een tweede 800m van het seizoen, kwestie van het competitieritme niet te verliezen. Het relaas van pap Marc: “Er waren veertien deelnemers aan de start en niet van de minsten. De Duffelse favoriete vertrok als een pijl uit een boog. Na 250m had ze al 10m voorsprong op de rest. Marie was wel goed opgewarmd maar startte uitermate slecht: ze ging als twaalfde de eerste bocht in en ik vreesde het ergste aangezien er vooraan een gat viel dat steeds groter werd en niet meer kon worden gedicht. Marie weerde zich nog goed en vocht zich terug naar de negende plaats. Op een bepaald moment naderde ze tot een meter van de achtste plaats. Maar op 150m van de streep ging het licht uit en werd ze nog voorbijgestoken om als tiende te eindigen in 2’40”15, een tweetal seconden boven haar besttijd! Maar het is ook zo dat de voorbereiding op deze meeting te wensen overliet”.
De overige wedstrijdlopers van AAV waren aan de slag op het heuvelachtige parcours van Moorsel. Over de 5km was Kurt de snelste van het gezelschap in 19’36”, vrij kort gevolgd door een sterk lopende Bart. Rune diende minder dan een minuut prijs te geven op zijn pa. Steven werd 39ste en Linda 60ste als vijfde vrouw, maar eerste veterane!
De uitslagen:
3/5, Torhout, 5.000m mannen: 1. Stijn GYSELINCK 19’05”09 (pr) (op 2).
3/5, Torhout, 5.000m vrouwen: 2. Amber TEUGELS 19’05”40 (pr (op 2).
4/5, Hechtel, 800m cadetten: 10. Marie LAMBERT 2’40”15 (op 12).
4/5, Moorsel, jogging 5km: 12. Kurt ROBBERECHTS 19’36”; 13. Bart VANDERSTRAETEN 19’41”; 22. Rune ROBBERECHTS 20’30”; 39. Steven SAERENS 22’07”; 60. Linda DE RIDDER 24’27” (5de vrouw; 1ste master).
Onderschrift foto: de vier deelnemers aan de 5.000m op de synthetische piste van Torhout. Links in het groen: Stijn en Amber.
ier om te bewerken.
Amber lukt op één na beste prestatie na gemiste start
28 mei. – In het naprogramma van de Ifam in Oordegem, de eerste Flanders Cup van het seizoen, liep Amber in de vierde van de vijfde reeks van de 1500m. Ze werd in baan drie ingedeeld, een ongunstige plaats, want je geraakt snel ingesloten. En wat gevreesd werd, gebeurde ook. Amber moest hemel en aarde bewegen om uit het kluwen te geraken en naar voren te stormen. Dat kost veel energie, maar mits veel doorzettingsvermogen en een snelle eindsprint kwam ze nog uit op plaats tien in 4’53”89, haar op één na beste chrono.
Marie Lambert betwistte in Vilvoorde haar eerst vijfkamp ooit, die ze in een verzengende hitte afsloot op een verdienstelijke tiende plaats dankzij haar loopvermogen, want in de overige vier proeven bakte ze er te weinig van. Dat is ook logisch, want ze traint er niet voor.
Kurt en Rune liepen donderdag de 5 km lange Denderloop in Liedekerke. Kurt werd vijftiende, zoon Rune twintigste. Zondag in de zwoele Vredesloop in Lebbeke kwam Kurt lange tijd in aanmerking voor het podium, maar de wedstrijd was anderhalve kilometer te lang voor hem. Hij werd vierde na een gemiste start. Er weerklonk immers geen startschot. Rune liep 28’12” over de afstand, maar hij werd...als laatste in de uitslag opgenomen! Amateurisme van de organisatoren ten top!
De uitslagen: 27/5, Oordegem, Flanders Cup, 1500m d) 10. Amber TEUGELS 4’53”89 (op 22). 25/5, Liedekerke, Denderloop 5km: 15. Kurt ROBBERECHTS 20’42; 20. Rune ROBBERECHTS 21’24” (op 213). 28/5, Vilvoorde, vijfkamp cadetten: 10. Marie LAMBERT 1579p. (100m in 14”96; kogel: 5,81m; speer: 13,64m; ver: 3,63m, 800m in 2’50”47). 28/5, Lebbeke, Vredesjogging, 6km: 4. Kurt ROBBERECHTS 23’19”; Rune ROBBERECHTS 28’12” (op 16).
Amber achtste in Vlaanderen
21 mei. – Amber Teugels is knap achtste geworden op de 1500m van het Kampioenschap van Vlaanderen in Heusden-Zolder. Ze vestigde daarbij een nieuw persoonlijk record van 4’50”61. Ondanks een gemiste start liep Amber een sterke race. De openingsronde ging snoeihard in 1'13". Daarna was het knokken om niet gelost te worden. Dat lukte wonderwel. Het beste hield Amber over voor de laatste ronde. Haar wedstrijd afstemmend op Mona Rahmé kreeg ze die in haar vizier in de laatste rechte lijn. Dank zij een vlijmscherpe eindsprint nam ze haar te grazen, resulterend in een achtste plaats in een recordtijd. ‘s Anderdaags won ze in Zele bij wijze van training de 11km in 49’24”. In totaal werd ze zesde op 22.Kurt Robberechts koos er voor de 6,6 km, die hij schitterend won. Kurt liep mee met de top-4 van alle afstanden bij elkaar. Hierbij zijn relaas: “Er was een heel stuk vals plat, en tussen de velden veel tegenwind. Na 2.2 km liep ik in 3de stelling, na 4.4 km zou ik eerste geweest zijn op de 4,4 km, maar ik moest ik verder, want ik liep de 6,6 km. Ik bleef fris, want bij elke ronde maakte ik mijn lippen nat. De laatste ronde ging ik in met nog een tegenstander, die serieus versnelde. Ik moest een gat van 5 meter laten, maar ik kon de kloof dichten en spurtte naar de overwinning.” Zoon Rune startte in de 4km. Hij ging sterk van start, maar maakte een beginnersfoutje door zich bij de bevoorrading niet te verfrissen. Door de heel warme lucht en de tegenwind was het “kapotgaan en stikken”. De lippen plakten tegen elkaar. Toch werd Rune nog derde in het algemeen, maar knap eerste van zijn leeftijd.
De uitslagen:
20/5, Heusden-Zolder, Kampioenschap van Vlaanderen 1500m: 8. Amber TEUGELS 4’50”61 (nieuw persoonlijk record) (op 13).
21/5, Zele, jogging: 11km: 6. Amber TEUGELS 49’24” (1ste vrouw)(op 22).
21/5, Zele, jogging, 6,6km: 1. Kurt ROBBERECHTS 26’43.
21/5, Zele, jogging 4,4 km: 3. Rune ROBBERECHTS 18’14” (eerste van zijn leeftijd) (op 9).
21 mei. – Amber Teugels is knap achtste geworden op de 1500m van het Kampioenschap van Vlaanderen in Heusden-Zolder. Ze vestigde daarbij een nieuw persoonlijk record van 4’50”61. Ondanks een gemiste start liep Amber een sterke race. De openingsronde ging snoeihard in 1'13". Daarna was het knokken om niet gelost te worden. Dat lukte wonderwel. Het beste hield Amber over voor de laatste ronde. Haar wedstrijd afstemmend op Mona Rahmé kreeg ze die in haar vizier in de laatste rechte lijn. Dank zij een vlijmscherpe eindsprint nam ze haar te grazen, resulterend in een achtste plaats in een recordtijd. ‘s Anderdaags won ze in Zele bij wijze van training de 11km in 49’24”. In totaal werd ze zesde op 22.Kurt Robberechts koos er voor de 6,6 km, die hij schitterend won. Kurt liep mee met de top-4 van alle afstanden bij elkaar. Hierbij zijn relaas: “Er was een heel stuk vals plat, en tussen de velden veel tegenwind. Na 2.2 km liep ik in 3de stelling, na 4.4 km zou ik eerste geweest zijn op de 4,4 km, maar ik moest ik verder, want ik liep de 6,6 km. Ik bleef fris, want bij elke ronde maakte ik mijn lippen nat. De laatste ronde ging ik in met nog een tegenstander, die serieus versnelde. Ik moest een gat van 5 meter laten, maar ik kon de kloof dichten en spurtte naar de overwinning.” Zoon Rune startte in de 4km. Hij ging sterk van start, maar maakte een beginnersfoutje door zich bij de bevoorrading niet te verfrissen. Door de heel warme lucht en de tegenwind was het “kapotgaan en stikken”. De lippen plakten tegen elkaar. Toch werd Rune nog derde in het algemeen, maar knap eerste van zijn leeftijd.
De uitslagen:
20/5, Heusden-Zolder, Kampioenschap van Vlaanderen 1500m: 8. Amber TEUGELS 4’50”61 (nieuw persoonlijk record) (op 13).
21/5, Zele, jogging: 11km: 6. Amber TEUGELS 49’24” (1ste vrouw)(op 22).
21/5, Zele, jogging, 6,6km: 1. Kurt ROBBERECHTS 26’43.
21/5, Zele, jogging 4,4 km: 3. Rune ROBBERECHTS 18’14” (eerste van zijn leeftijd) (op 9).
Amber en Lore winnen voor de derde keer
14 mei. – Amber heeft haar derde overwinning (op 3) in een stratenwedstrijd beet dit seizoen. Zaterdag in Gooik was ze met veel overwicht de beste vrouw over 12 glooiende kilometers. “Ik nam veel voorsprong op de tweede vrouw. Het was veel klimmen, maar zo heb ik het graag”. Amber legde de afstand af in 50’44”. Lore is een stuk jonger dan Amber, maar ook zij was aan de winnende hand. In Peizegem won ze een thuiswedstrijd voor de derde keer op een rij. Van in de start liep ze weg met twee andere meisjes. Halfkoers versnelde en begon ze aan een solotocht die haar de zege opleverde. Zo eenvoudig kan het zijn. In Gijzegem kozen Bart en Linda voor de 7km en Sam voor de 3,5km. Sam werd zestiende op 493 man! Bart werd 18de op de dubbele afstand en Linda 97ste, en dat alles op liefst 308 deelnemers. Linda werd hiermee zesde vrouw. Het was een snel parcours en het was warm!
De uitslagen:
13/5, Peizegem, stratenloop: 1. Lore SAERENS.
13/5, Schepdaal, 12km op de weg: 1. Amber TEUGELS 50’44”.
13/5, Gijzegem, 3,5km op de weg: 16. Sam TAELEMANS 14’02” (op 493).
13/5, Gijzegem, 7km op de weg: 18. Bart VANDERSTRAETEN 28’30”; 97. Linda DE RIDDER (6de vrouw) 34’18” (op 308).
14 mei. – Amber heeft haar derde overwinning (op 3) in een stratenwedstrijd beet dit seizoen. Zaterdag in Gooik was ze met veel overwicht de beste vrouw over 12 glooiende kilometers. “Ik nam veel voorsprong op de tweede vrouw. Het was veel klimmen, maar zo heb ik het graag”. Amber legde de afstand af in 50’44”. Lore is een stuk jonger dan Amber, maar ook zij was aan de winnende hand. In Peizegem won ze een thuiswedstrijd voor de derde keer op een rij. Van in de start liep ze weg met twee andere meisjes. Halfkoers versnelde en begon ze aan een solotocht die haar de zege opleverde. Zo eenvoudig kan het zijn. In Gijzegem kozen Bart en Linda voor de 7km en Sam voor de 3,5km. Sam werd zestiende op 493 man! Bart werd 18de op de dubbele afstand en Linda 97ste, en dat alles op liefst 308 deelnemers. Linda werd hiermee zesde vrouw. Het was een snel parcours en het was warm!
De uitslagen:
13/5, Peizegem, stratenloop: 1. Lore SAERENS.
13/5, Schepdaal, 12km op de weg: 1. Amber TEUGELS 50’44”.
13/5, Gijzegem, 3,5km op de weg: 16. Sam TAELEMANS 14’02” (op 493).
13/5, Gijzegem, 7km op de weg: 18. Bart VANDERSTRAETEN 28’30”; 97. Linda DE RIDDER (6de vrouw) 34’18” (op 308).
Linda op podium als derde in Schepdaal
7 mei. – Linda is derde vrouw geworden in de loodzware 6km lange Brasserrun in Schepdaal. Ze eindigde als 38ste en derde vrouw in net geen 31 minuten op 184 deelnemers. Sam werd twaalfde in 27’19”. “Het was zeer zwaar. Oneindig veel bergop, nog nooit meegemaakt”, aldus Linda. Amber en Bart trokken naar Ninove. In het voorprogramma van het BK 10.000m liepen ze een 1500m. Bij de vrouwen daagden slechts drie deelneemsters op. Van een echte wedstrijd was er dus geen sprake. Amber werd tweede, maar ze moest veel kopwerk doen. De Nederlandse Madelief Kok beschouwde haar als haas om verrassend uit te halen en te winnen in 4’51”55, een chrono die Amber ook aankan. Nu werd ze tweede in 5’02”70. “Een wedstrijd om gauw te vergeten”, vond ze terecht. Bart werd ingedeeld in de enige reeks met redelijk veel kwaliteit. In die omstandigheden werd een twaalfde plaats zijn deel in een voor hem magere 5’15”. Marie Lambert had moeten meedoen in de beker van Vlaanderen voor cadetten en scholieren in Vilvoorde, maar haar zusje Helena deed haar plechtige communie en daar wil je natuurlijk bij zijn. Als het een troost mag heten voor haar: niettegenstaande deze handicap won VAC de beker.
De uitslagen:
6/5, Schepdaal, wegwedstrijd 6km: 12. Sam TAELEMANS 27’19”; 38. Linda DE RIDDER 30’58” (3de vrouw: BRONS!) (op 184).
6/5, Ninove, 1500m: 2. Amber TEUGELS 5’02”70 (op 3).
6/5, Ninove, 1500m: 12. Bart VANDERSTRAETEN 5’15”55.
Helena 13 seconden sneller en brons voor Linda
1 mei. - Op twee weken tijd loopt Helena 13 seconden sneller op de 1000 m. In de beker van Vlaanderen in Lebbeke liet ze een tijd van 3”32”13 afdrukken. Ze eindigde daarmee op de zevende plaats. Deze keer was ze opgewarmd zoals het hoort. Nadat ze lang op de derde plaats liep viel ze de laatste halve ronde terug naar plaats zeven. Ze startte goed, liep mee bij de eerste zeven. Na één ronde viel de kopgroep uit elkaar. Helena wilde mee vooraan bij de eerste twee aansluiten, maar op de derde plaats liep ze de harde wind trotserend een halve ronde alleen. Blijkbaar is ze daar nog niet klaar voor om dat tempo tot het einde door te trekken. Ze kreeg de logische rekening gepresenteerd.
In de 4 x 80 m startte ze kort nadien als eerste in de buitenbaan. Ze gaf nog altijd als eerste de wisselstok door. Daarna zakte de tweede ploeg een beetje terug naar een weliswaar degelijke derde plaats in een tijd van 49”75.
Inmiddels liep Linda haar rondjes rond de kerk in Kerksken (Aalst). Op de 6,4km werd ze 30ste op 64, zesde vrouw op 24 en derde master. Straf!
Op de dag van de Arbeid liep Marie haar tweede 800m van het seizoen in Heusden-Zolder. Ze begon op tijd aan haar opwarming, want er blies een zure strakke wind en het was er koud.
Marie startte in een wedstrijd met alle categorieën samen: dus cadetten met scholieren, junioren en masters! Ze startte voor haar doen zeer goed aangezien ze als vijfde weg kwam. De wind waaide voor drie vijfden in het nadeel. Daardoor startte iedereen voorzichtig. Dat is in het voordeel van Marie, die graag niet te snel start. Na één ronde viel de groep uit elkaar en één atlete zonderde zich af: het was een tweedejaarsscholiere, drie jaar ouder dan Marie. Er vormde zich dan een achtervolgende groep van zes. Marie liep als vijfde. In die achtervolgende groep werd er gevochten voor elke plaats. Marie pareerde mooi twee aanvallen op haar positie. Finaal werd ze dus vijfde in de wedstrijd, tweede als cadet, en eerste als eerstejaarscadet in een degelijke 2”41”45 of drie seconden meer dan in haar eerste wedstrijd. Maar de sterkere tegenstanders en de wind speelden een bepalende rol.
Op het BK voor studenten in Oordegem verbeterde Amber haar beste seizoenschrono met zowat drie seconden tot 4’59”01. De voorbereiding tot deze wedstrijd werd o.m. verstoord door ziekte (4 dagen niet getraind). Opzet niettemin was onder de vijf minuten te duiken, wat gelukt is.
De uitslagen:
29/4, Lebbeke, Beker van Vlaanderen pupillen en miniemen, 1.000m miniemen: 7. Helena LAMBERT 3’32”13 (8 p.) (op 11); 4x80m miniemen: b) 3. VAC-2 met Helena LAMBERT 49”75.
29/4, Kerksken, stratenloop, 6km400: 30. Linda DE RIDDER 31’08” (6de vrouw op 24)(3de master: BRONS)(op 67).
1/5, Heusden-Zolder: 800m alle categorieën: 5. Marie LAMBERT 2’41”45 (2de cadet).
1/(, Oordegem, Belgisch studentenkampioenschap, 1500m: 6. Amber TEUGELS 4’59”01 (op 11).
1 mei. - Op twee weken tijd loopt Helena 13 seconden sneller op de 1000 m. In de beker van Vlaanderen in Lebbeke liet ze een tijd van 3”32”13 afdrukken. Ze eindigde daarmee op de zevende plaats. Deze keer was ze opgewarmd zoals het hoort. Nadat ze lang op de derde plaats liep viel ze de laatste halve ronde terug naar plaats zeven. Ze startte goed, liep mee bij de eerste zeven. Na één ronde viel de kopgroep uit elkaar. Helena wilde mee vooraan bij de eerste twee aansluiten, maar op de derde plaats liep ze de harde wind trotserend een halve ronde alleen. Blijkbaar is ze daar nog niet klaar voor om dat tempo tot het einde door te trekken. Ze kreeg de logische rekening gepresenteerd.
In de 4 x 80 m startte ze kort nadien als eerste in de buitenbaan. Ze gaf nog altijd als eerste de wisselstok door. Daarna zakte de tweede ploeg een beetje terug naar een weliswaar degelijke derde plaats in een tijd van 49”75.
Inmiddels liep Linda haar rondjes rond de kerk in Kerksken (Aalst). Op de 6,4km werd ze 30ste op 64, zesde vrouw op 24 en derde master. Straf!
Op de dag van de Arbeid liep Marie haar tweede 800m van het seizoen in Heusden-Zolder. Ze begon op tijd aan haar opwarming, want er blies een zure strakke wind en het was er koud.
Marie startte in een wedstrijd met alle categorieën samen: dus cadetten met scholieren, junioren en masters! Ze startte voor haar doen zeer goed aangezien ze als vijfde weg kwam. De wind waaide voor drie vijfden in het nadeel. Daardoor startte iedereen voorzichtig. Dat is in het voordeel van Marie, die graag niet te snel start. Na één ronde viel de groep uit elkaar en één atlete zonderde zich af: het was een tweedejaarsscholiere, drie jaar ouder dan Marie. Er vormde zich dan een achtervolgende groep van zes. Marie liep als vijfde. In die achtervolgende groep werd er gevochten voor elke plaats. Marie pareerde mooi twee aanvallen op haar positie. Finaal werd ze dus vijfde in de wedstrijd, tweede als cadet, en eerste als eerstejaarscadet in een degelijke 2”41”45 of drie seconden meer dan in haar eerste wedstrijd. Maar de sterkere tegenstanders en de wind speelden een bepalende rol.
Op het BK voor studenten in Oordegem verbeterde Amber haar beste seizoenschrono met zowat drie seconden tot 4’59”01. De voorbereiding tot deze wedstrijd werd o.m. verstoord door ziekte (4 dagen niet getraind). Opzet niettemin was onder de vijf minuten te duiken, wat gelukt is.
De uitslagen:
29/4, Lebbeke, Beker van Vlaanderen pupillen en miniemen, 1.000m miniemen: 7. Helena LAMBERT 3’32”13 (8 p.) (op 11); 4x80m miniemen: b) 3. VAC-2 met Helena LAMBERT 49”75.
29/4, Kerksken, stratenloop, 6km400: 30. Linda DE RIDDER 31’08” (6de vrouw op 24)(3de master: BRONS)(op 67).
1/5, Heusden-Zolder: 800m alle categorieën: 5. Marie LAMBERT 2’41”45 (2de cadet).
1/(, Oordegem, Belgisch studentenkampioenschap, 1500m: 6. Amber TEUGELS 4’59”01 (op 11).
Amber Teugels: tweemaal brons op PK
23 april. – Amber is stilaan de “oude”. Zowel op de 1500m als op de 800m greep ze brons op het provinciaal kampioenschap. De tweedaagse in Vilvoorde had tot doel om de vorm aan te scherpen in het vooruitzicht van het BK 10.000m, mogelijk het Belgisch studentenkampioenschap in Oordegem en wellicht het interclubkampioenschap in ere-afdeling van de Vlaamse Atletiekliga. Op de 1500m liep Amber op basis van een eindtijd van 5 minuten. In de derde ronde liet ze een trio weglopen. Op de 250m van de streep zette ze haar eindinspanning in. Ze liep weg van Annelies Deville om in de wedstrijd vierde te worden in een degelijke tijd van 5’02”09. Het leverde haar een eerste bronzen medaille op bij de senioren. Amber had beter kunnen doen, maar op het beslissende moment durfde ze niet mee te springen met de beste drie uit de race. ‘s Anderendaags startte ze in de 800m. Opnieuw sleepte ze de bronzen plak in de wacht met een persoonlijk record van 2’23”21. Bij de cadetten deed Marie Lambert een opgemerkt optreden in haar eerste 800m ooit. Ze werd in de b-reeks ingedeeld, maar daarin toonde ze wat ze in haar mars heeft. Ze overstak menige tegenstander om uiteindelijk tweede te worden in 2'38"41, voortaan haar persoonlijk record. Mogelijk wordt ze opgenomen in de VAC-ploeg voor de Beker van Vlaanderen. Op de eerste dag van het PK liep Bart Vanderstraeten zijn eerste pistewedstrijd van het seizoen. Zijn 800m beëindigde hij in 2’34”49, een eind boven zijn pr.
In de natuurloop op Paasmaandag in Londerzeel over 4km waren Sam Taelemans en Bart Vanderstraeten andermaal aan elkaar gewaagd. Sam werd 18de, Bart 21ste. Het verschil tussen beiden beperkte zich tot 12 seconden. Steven Saerens onderstreepte zijn vooruitgang met de 36ste plaats. Linda De Ridder kon nog net de jonge Lore Saerens afhouden voor plaats 57.
Een nagekomen uitslag: die van Helena Lambert op Paasmaandag. Pas terug uit vakantie in de bergen nam Lena aan een sterk bezette 1000m deel in Sint-Niklaas. Ze maakte de fout om niet te na te gaan of het uurrooster gerespecteerd werd. Gevolg: ze warmde véél te vroeg op bleef te lang immobiel. De start was, om het zacht uit te drukken, explosief. Om een lang verhaal kort te maken. Lena blies net zichzelf niet op en belandde op een nog verdienstelijk tiende plaats in 3'45"88. Moraal van het verhaal: bij aankomst op een meeting steeds nagaan of de meeting geen achterstand heeft opgelopen (is meestal zo) en je opwarming uitstellen tot het vermoedelijke reële startuur.
De uitslagen:
17/4, Londerzeel, jogging 4km: 18. Sam TAELEMANS 15’12”; 21. Bart VANDERSTRAETEN 15’24”; 36. Steven SAERENS 16’34”; 57. Linda DE RIDDER 17’55” (11de vrouw); 58. Lore SAERENS 18’04” (12de vrouw) (op 147).
17/4, Sint-Niklaas, 1000m miniemen a) 10. Helena LAMBERT 3'45"88 (op 15).
22/4, Vilvoorde, PK Vilvoorde, 1500m: 4. Amber TEUGELS 5’02”09 (3de senior: BRONS) (op 11).
22/4, Vilvoorde, PK Vilvoorde, 800m b) 10. Bart VANDERSTRAETEN 2’34”49 (op 11)
23/4, Vilvoorde, PK Vilvoorde, 800m cadetten b) Marie LAMBERT 2’38”12 (pr)
23/4, Vilvoorde, PK Vilvoorde, 800m senioren: 3. Amber TEUGELS 2’23”21 (pr)(BRONS)
Linda pakt zilver in AVAloop
17 april. – Linda De Ridder is tweede geworden in de zes kilometer lange race van de AVA-loop in Buggenhout. Linda stond in het verleden al een paar keer op het podium van deze wedstrijd. Zaterdag moest ze alleen haar meerdere erkennen in Hilde Buelens. Derde werd schooldirectrice van “De Boot” in Opwijk Kristien De Saeger. De eerste drie waren allen vijftigplussers. De jeugd moest het ruim van hen afleggen. Bij de mannen duelleerden de spitsbroeders Sam en Bart op het scherp van de snee. Sam, die al een “eeuwigheid” niet meer in wedstrijd was uitgekomen, kon zijn vriend Bart nog net afhouden op de vijfde plaats. Het verschil aan de streep bedroeg amper acht seconden. James kon het tempo van het duo (nog) niet bijhouden. Hij werd zestiende. In de wedstrijd over 12km legde oud AAV-lid Ben Quintelier beslag op de vijfde plaats.
De uitslagen:
15/4, Buggenhout (Opstal), 6km vrouwen: 2. Linda DE RIDDER 28’37” (op 27).
15/4, Buggenhout (Opstal), 6km mannen: 5. Sam TAELEMANS 23’51”; 6. Bart VANDERSTRAETEN 23’59”; 16. James JOOSTENS 26’47” (op 39).
17 april. – Linda De Ridder is tweede geworden in de zes kilometer lange race van de AVA-loop in Buggenhout. Linda stond in het verleden al een paar keer op het podium van deze wedstrijd. Zaterdag moest ze alleen haar meerdere erkennen in Hilde Buelens. Derde werd schooldirectrice van “De Boot” in Opwijk Kristien De Saeger. De eerste drie waren allen vijftigplussers. De jeugd moest het ruim van hen afleggen. Bij de mannen duelleerden de spitsbroeders Sam en Bart op het scherp van de snee. Sam, die al een “eeuwigheid” niet meer in wedstrijd was uitgekomen, kon zijn vriend Bart nog net afhouden op de vijfde plaats. Het verschil aan de streep bedroeg amper acht seconden. James kon het tempo van het duo (nog) niet bijhouden. Hij werd zestiende. In de wedstrijd over 12km legde oud AAV-lid Ben Quintelier beslag op de vijfde plaats.
De uitslagen:
15/4, Buggenhout (Opstal), 6km vrouwen: 2. Linda DE RIDDER 28’37” (op 27).
15/4, Buggenhout (Opstal), 6km mannen: 5. Sam TAELEMANS 23’51”; 6. Bart VANDERSTRAETEN 23’59”; 16. James JOOSTENS 26’47” (op 39).
Na de Pegasusloop wint Amber nu ook de Abdijloop
9 april. – Amber is in de winning mood. Na haar zege in de Pegasusloop in Londerzeel was ze nu ook de sterkste in de Abdijloop in Affligem voor Komop-tegen-Kanker. Ze manifesteerde zich de hele wedstrijd in de eerste twintig, versnelde in de slotfase en versloeg Linda Coppens en Els De Schuyteneer met groot verschil. Aan de AVA-loop van volgende zaterdag kan ze niet deelnemen. Ze kan er dus haar titel niet verdedigen. Lore Saerens (9) werd knap vijfde in de kinderloop over 1km. Haar papa Steven nam deel aan de 6km, waarin hij 27ste werd. Hij is nog niet lang bij ons, maar hij maakt zichtbaar vooruitgang. Bart werd knap veertiende op 98. Patrick Teugels (papa van Amber) was bij de beteren in de 9km. Hij werd 36ste. Alleen van de eerste drie werd een tijd opgenomen. De wedstrijd werd georganiseerd door een... wielerteam.
De uitslagen:
9/4, Affligem, abdijloop, snoepjesrun 1km: 9. Lore SAERENS (5de meisje).
9/4, Affligem, abdijloop, 6km100: 14. Bart VANDERSTRAETEN 25'00"; 27. Steven SAERENS 29'53"(op 94).
9/4; Affligem, abdijloop, 9km150: 18. Amber TEUGELS (eerste vrouw); 36. Patrick TEUGELS (op 77).
Amber Teugels wint 10km in Pegasusloop
26 maart. – In een zonovergoten Pegasusloop in Londerzeel won Amber de 10km. Ze duelleerde tien lange kilometers lang met een Brusselse atlete en sprong in de finale onweerstaanbaar van haar weg. Een sterke prestatie in het tussenseizoen! Ook Hanne De Wit stond op het podium. In de 500m voor 7- tot 9-jarigen greep ze brons. Daarvoor kreeg ze een mooie medaille. Haar jongere broer Mauro liep ook (hard) mee. Zijn plaats moeten we u voorlopig schuldig blijven. In de 5km liep Bart als 22ste binnen. Hij bleef de eerste vrouw, Hannelore De Wachter, nog net voor. Bart is nochtans in zijn (relatieve) rustperiode. Hij was dus uitgerust. Linda liepen de 5km. Voor haar was het de eerste competitie sinds lang. Linda werd zevende masters bij de vrouwen.
De uitslag:
26/3, Londerzeel, Pegasusloop, 5km: 22. Bart VANDERSTRAETEN 19’47”; 78. Linda DE RIDDER 23’46” (12de vrouw; 7de master)(op 156).
26/3, Londerzeel, Pegasusloop, 10km: 38. Amber TEUGELS 41’24” (eerste vrouw)(op 166)
26/3, Londerzeel, Pegasusloop, 500m: 3. Hanne DE WITTE.
Trio schittert in de straten van Dendermonde
19 maart. – Voor zover bekend hebben zes AAV’ers zondag deelgenomen aan “Dwars door Dendermonde”, maar het kunnen er meer zijn. Er stond heel veel wind, maar ze hebben het alle drie enorm goed gedaan en zijn heel tevreden!
Op de korte afstand van 2500m is Steven Saerens tweede geworden in zijn leeftijdscategorie M35. Alle leeftijden samen was hij 16de van de 73 starters. Steven is nog niet zo lang bij ons. Hij heeft nog heel wat groeimarge.
Vader en dochter Teugels kozen voor de tien kilometer. Amber liep als tiende vrouw binnen op 476! Verleden week nog op het BK in het veld, afgelopen zondag op straat, en straks weer op de piste: ze kan het allemaal! Papa Patrick had vijf minuten meer nodig, maar hij had dan ook wat trainingsachterstand opgelopen. Mark, Ilse en Wim hadden nog wat meer tijd nodig, vonden we terug op plaatsen 684, 721 en 947.
De uitslagen op een rijtje:
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 2500m: 16. Steven SAERENS (2de M35) (op 73).
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 10km: 181. Amber TEUGELS 42’39” (op 1329) (4/183 senior en 10/476 bij de vrouwen!)
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 10km: 386. Patrick Teugels 47'50 (386/1329 in totaal, 34/82 bij M50 en 354/853 bij de mannen!)
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 10km: 684. Ilse Wauters 48'55", 721. Mark Verhulst 48'55"; 947. Wim De Baets 56'04" (op 1329).
19 maart. – Voor zover bekend hebben zes AAV’ers zondag deelgenomen aan “Dwars door Dendermonde”, maar het kunnen er meer zijn. Er stond heel veel wind, maar ze hebben het alle drie enorm goed gedaan en zijn heel tevreden!
Op de korte afstand van 2500m is Steven Saerens tweede geworden in zijn leeftijdscategorie M35. Alle leeftijden samen was hij 16de van de 73 starters. Steven is nog niet zo lang bij ons. Hij heeft nog heel wat groeimarge.
Vader en dochter Teugels kozen voor de tien kilometer. Amber liep als tiende vrouw binnen op 476! Verleden week nog op het BK in het veld, afgelopen zondag op straat, en straks weer op de piste: ze kan het allemaal! Papa Patrick had vijf minuten meer nodig, maar hij had dan ook wat trainingsachterstand opgelopen. Mark, Ilse en Wim hadden nog wat meer tijd nodig, vonden we terug op plaatsen 684, 721 en 947.
De uitslagen op een rijtje:
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 2500m: 16. Steven SAERENS (2de M35) (op 73).
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 10km: 181. Amber TEUGELS 42’39” (op 1329) (4/183 senior en 10/476 bij de vrouwen!)
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 10km: 386. Patrick Teugels 47'50 (386/1329 in totaal, 34/82 bij M50 en 354/853 bij de mannen!)
19/3, Dendermonde, wegwedstrijd, 10km: 684. Ilse Wauters 48'55", 721. Mark Verhulst 48'55"; 947. Wim De Baets 56'04" (op 1329).
Amber en Bart schitteren op BK veldlopen in Wachtebeke
12 maart. - Amber en Bart hebben het uitstekend gedaan in de korte cross op het Belgisch veldloopkampioenschap in het domein Puyenbroeck in Wachtebeke. Amber liep haar beste wedstrijd van het seizoen. Ze was duidelijk beter in haar sas op de ruim twee kilometer lange wedstrijd dan twee weken geleden in de ruim vijf kilometer lange cross in Lebbeke. We telden haar in een eerste doortocht op de 44ste plaats, maar ze schoof steeds verder op om te eindigen op een knappe 32ste plaats op minder dan een minuut van de winnares Zenobie Vangansbeke. Ook Bart moet zijn beste wedstrijd van het seizoen gelopen hebben. Op de bijna drie kilometer lange wedstrijd had hij voldoende tegenstanders rondom hem om zich aan op te trekken. Bart liet twintig tegenstanders achter zich en dat is door hem zelden of nooit vertoond. Op het BK indoor werd Ives elfde op zestien in het het kogelstoten M60/M65 met een pr-worp van 8,65m. Als enige deelnemer uit Vlaams-Brabant werd hij uiteraard provinciaal kampioen. In het verspringen M60/M65 werd hij vierde met een pr van 3,71m. In het provinciaal kampioenschap werd hij tweede op twee.
De uitslagen:
12/3, Wachtebeke, BK veldlopen korte cross, 2120m: 32. Amber TEUGELS 8’12” (op 98).
12/3, Wachtebeke, BK veldlopen korte cross, 2950m: 137. Bart VANDERSTRAETEN 11’47” (op 157).
11/3, Gent, BK indoor masters M60/M65: kogel: 11. Logist 8,65m (PK); ver: 4. Logist 3,71m (PK: 2de).
12 maart. - Amber en Bart hebben het uitstekend gedaan in de korte cross op het Belgisch veldloopkampioenschap in het domein Puyenbroeck in Wachtebeke. Amber liep haar beste wedstrijd van het seizoen. Ze was duidelijk beter in haar sas op de ruim twee kilometer lange wedstrijd dan twee weken geleden in de ruim vijf kilometer lange cross in Lebbeke. We telden haar in een eerste doortocht op de 44ste plaats, maar ze schoof steeds verder op om te eindigen op een knappe 32ste plaats op minder dan een minuut van de winnares Zenobie Vangansbeke. Ook Bart moet zijn beste wedstrijd van het seizoen gelopen hebben. Op de bijna drie kilometer lange wedstrijd had hij voldoende tegenstanders rondom hem om zich aan op te trekken. Bart liet twintig tegenstanders achter zich en dat is door hem zelden of nooit vertoond. Op het BK indoor werd Ives elfde op zestien in het het kogelstoten M60/M65 met een pr-worp van 8,65m. Als enige deelnemer uit Vlaams-Brabant werd hij uiteraard provinciaal kampioen. In het verspringen M60/M65 werd hij vierde met een pr van 3,71m. In het provinciaal kampioenschap werd hij tweede op twee.
De uitslagen:
12/3, Wachtebeke, BK veldlopen korte cross, 2120m: 32. Amber TEUGELS 8’12” (op 98).
12/3, Wachtebeke, BK veldlopen korte cross, 2950m: 137. Bart VANDERSTRAETEN 11’47” (op 157).
11/3, Gent, BK indoor masters M60/M65: kogel: 11. Logist 8,65m (PK); ver: 4. Logist 3,71m (PK: 2de).
Helena zesde in Lebbeke, goede test voor Amber
26 februari. – Het vat is leeg bij de zusjes Lambert. Een BK zit er niet meer in. Op naar de relatieve rust en de opbouw naar het baanseizoen. In Lebbeke trok Helena zich op aan de beste vier van de wedstrijd. Ze hing aan de rekker, en begaf het. Ze viel tussen de hoofdmacht en de achtervolgers, helemaal alleen in de wind. Toen iemand uit de achtergrond terugkeerde, had ze geen energie meer over om te reageren. Desondanks besluit ze een mooi seizoen met een zesde plaats, een ereplaats. In haar wedstrijd trok Marie goed haar plan. We zagen haar rond de achtste positie, maar ze kon die gunstige uitgangspositie niet handhaven. Een voor een moest ze ze laten gaan en ze beëindigde haar race op een bescheiden achttiende plaats. Dus niet op haar waarde. Ze klaagde over pijnlijke knieën. Maar de hoofdoorzaak van die offday ligt aan de school, die in de loop van vorige week een tweedaagse activiteit had bedacht. Leuk, maar blijkbaar fataal voor de cross. Bart deed het in de korte cross beter dan in Lennik. De vlakke omloop lag hem beter. Maar de crossen zouden voor hem ‘s zaterdags moeten gelopen worden, want op zondag is hij niet op zijn best., want dan komt hij pas bij het ochtendgloren terug van een fuif. En zo’n fuif blijft in de kleren hangen. De vrouwenwedstrijd was 5,5km lang. Iets te lang voor het ogenblik voor Amber, die af te rekenen had met maagproblemen en...honger kreeg tijdens de wedstrijd. Maar ze deed het behoorlijk, want ze liet haar “waardemeter” achter zich. Samen met Bart komt zij over twee weken aan de start van de korte cross op het BK in Wachtebeke.
De uitslagen:
26/2, Lebbeke, veldloop, miniemen °05, 1800m: 6. Helena LAMBERT 7’45” (op 19).
26/2, Lebbeke, veldloop, cadetten, 2100m: 18. Marie LAMBERT 10’07” (op 20).
26/2, Lebbeke, veldloop, korte cross, 2600m: 27. Bart VANDERRSTRAETEN (op 28).
26/2, Lebbeke, veldloop, seniores, 5500m: 19. Amber TEUGELS (op 24).
26 februari. – Het vat is leeg bij de zusjes Lambert. Een BK zit er niet meer in. Op naar de relatieve rust en de opbouw naar het baanseizoen. In Lebbeke trok Helena zich op aan de beste vier van de wedstrijd. Ze hing aan de rekker, en begaf het. Ze viel tussen de hoofdmacht en de achtervolgers, helemaal alleen in de wind. Toen iemand uit de achtergrond terugkeerde, had ze geen energie meer over om te reageren. Desondanks besluit ze een mooi seizoen met een zesde plaats, een ereplaats. In haar wedstrijd trok Marie goed haar plan. We zagen haar rond de achtste positie, maar ze kon die gunstige uitgangspositie niet handhaven. Een voor een moest ze ze laten gaan en ze beëindigde haar race op een bescheiden achttiende plaats. Dus niet op haar waarde. Ze klaagde over pijnlijke knieën. Maar de hoofdoorzaak van die offday ligt aan de school, die in de loop van vorige week een tweedaagse activiteit had bedacht. Leuk, maar blijkbaar fataal voor de cross. Bart deed het in de korte cross beter dan in Lennik. De vlakke omloop lag hem beter. Maar de crossen zouden voor hem ‘s zaterdags moeten gelopen worden, want op zondag is hij niet op zijn best., want dan komt hij pas bij het ochtendgloren terug van een fuif. En zo’n fuif blijft in de kleren hangen. De vrouwenwedstrijd was 5,5km lang. Iets te lang voor het ogenblik voor Amber, die af te rekenen had met maagproblemen en...honger kreeg tijdens de wedstrijd. Maar ze deed het behoorlijk, want ze liet haar “waardemeter” achter zich. Samen met Bart komt zij over twee weken aan de start van de korte cross op het BK in Wachtebeke.
De uitslagen:
26/2, Lebbeke, veldloop, miniemen °05, 1800m: 6. Helena LAMBERT 7’45” (op 19).
26/2, Lebbeke, veldloop, cadetten, 2100m: 18. Marie LAMBERT 10’07” (op 20).
26/2, Lebbeke, veldloop, korte cross, 2600m: 27. Bart VANDERRSTRAETEN (op 28).
26/2, Lebbeke, veldloop, seniores, 5500m: 19. Amber TEUGELS (op 24).
Helena en Marie vierde in Lennik
19 februari. – Helena en Marie troffen in Lennik een nieuw, maar zeer zwaar parcours aan. Sinds vorig jaar ligt het parcours hoger op en is het er droger, maar selectief is de ‘nieuwe’ omloop nog altijd. Helena startte in een groep van zestien. Ze scheerde als achtste door de eerste bocht. Ze had zich zeer goed opgewarmd, want ze verwachtte zich aan een zware start. Wat verwacht werd gebeurde aangezien er een paar snelle starters al vlug op hun adem trapten. Helena ging verder door op haar elan en kwam halfkoers als vijfde voorbij. Ze was blijkbaar in goede doen en demarreerde. Ze stak twee tegenstreefsters voorbij en belandde op de derde plaats, op een paar meter van de tweede. Waarschijnlijk was ze even te diep gegaan. In plaats van naar voren te schuiven, werd ze zelf nog voorbij gelopen in de strijd voor de derde plaats om alsnog op een zeer verdienstelijke vierde plaats beslag te leggen. Zeer sterk van Helena!
Marie zat in een groep van 19 deelneemsters. Ook zij vond het een zeer zwaar parcours. Maar ze startte voor haar doen zeer goed . Ze volgde het strakke tempo van de leidersgroep als achtste tot ongeveer drie vijfden van de wedstrijd. Dan moest ze gas terugnemen, maar ze bleef op de achtste plaats hangen, wat zeer verdienstelijk is als eerstejaarscadet. Als we alleen haar geboortejaar rekenen was ze net als haar zus vierde.
De uitslagen:
19/2, Lennik, veldloop, miniemen °05, 1600m: 4. Helena LAMBERT 6’16” (op 16).
19/2, Lennik, veldloop, cadetten 2.100m: 8. Marie LAMBERT 8’10” (4de eerstejaars) (op 19.
19/2, Lennik, veldloop, korte cross 2.800m: 17. Bart VANDERSTRAETEN 11’12”
19 februari. – Helena en Marie troffen in Lennik een nieuw, maar zeer zwaar parcours aan. Sinds vorig jaar ligt het parcours hoger op en is het er droger, maar selectief is de ‘nieuwe’ omloop nog altijd. Helena startte in een groep van zestien. Ze scheerde als achtste door de eerste bocht. Ze had zich zeer goed opgewarmd, want ze verwachtte zich aan een zware start. Wat verwacht werd gebeurde aangezien er een paar snelle starters al vlug op hun adem trapten. Helena ging verder door op haar elan en kwam halfkoers als vijfde voorbij. Ze was blijkbaar in goede doen en demarreerde. Ze stak twee tegenstreefsters voorbij en belandde op de derde plaats, op een paar meter van de tweede. Waarschijnlijk was ze even te diep gegaan. In plaats van naar voren te schuiven, werd ze zelf nog voorbij gelopen in de strijd voor de derde plaats om alsnog op een zeer verdienstelijke vierde plaats beslag te leggen. Zeer sterk van Helena!
Marie zat in een groep van 19 deelneemsters. Ook zij vond het een zeer zwaar parcours. Maar ze startte voor haar doen zeer goed . Ze volgde het strakke tempo van de leidersgroep als achtste tot ongeveer drie vijfden van de wedstrijd. Dan moest ze gas terugnemen, maar ze bleef op de achtste plaats hangen, wat zeer verdienstelijk is als eerstejaarscadet. Als we alleen haar geboortejaar rekenen was ze net als haar zus vierde.
De uitslagen:
19/2, Lennik, veldloop, miniemen °05, 1600m: 4. Helena LAMBERT 6’16” (op 16).
19/2, Lennik, veldloop, cadetten 2.100m: 8. Marie LAMBERT 8’10” (4de eerstejaars) (op 19.
19/2, Lennik, veldloop, korte cross 2.800m: 17. Bart VANDERSTRAETEN 11’12”
Helena knap zevende op PK in Vilvoorde
6 februari. – Ondanks ziekte in de dagen in de aanloop naar het PK heeft Helena Lambert een puik veldloopkampioenschap gelopen in Vilvoorde. Ze spurtte meteen in de eerste tien en rukte stelselmatig op. In de eindfase won ze nog een plaats om als zevende over de streep te rennen. Grote zus Marie deed het voortreffelijk bij de cadetten. Ze nam een goede start en manifesteerde zich rond de twintigste plaats. In het verleden viel ze al eens terug, maar dat gebeurde nu niet. Ze kon zich heel goed handhaven en in de finale nog een paar tegenstreefsters voorbijsteken. Marie mag als eerstejaars prat gaan op haar 21ste plaats. Bart heeft wat trainingsachterstand opgelopen. In de korte cross werd de voorlaatste plaats zijn deel.
De uitslagen:
5/2, Vilvoorde, PK, miniemen °05, 1780m: (winnares: 6’56”); 7. Helena LAMBERT 7’41” (op 29).
5/2, Vilvoorde, PK, cadetten, 2060m: (winnares: 7’38”); 21. Marie LAMBERT 8’44” (op 38).
5/2, Vilvoorde, PK, korte cross, 2765m: 37. Bart VANDERSTRAETEN (op 38).
6 februari. – Ondanks ziekte in de dagen in de aanloop naar het PK heeft Helena Lambert een puik veldloopkampioenschap gelopen in Vilvoorde. Ze spurtte meteen in de eerste tien en rukte stelselmatig op. In de eindfase won ze nog een plaats om als zevende over de streep te rennen. Grote zus Marie deed het voortreffelijk bij de cadetten. Ze nam een goede start en manifesteerde zich rond de twintigste plaats. In het verleden viel ze al eens terug, maar dat gebeurde nu niet. Ze kon zich heel goed handhaven en in de finale nog een paar tegenstreefsters voorbijsteken. Marie mag als eerstejaars prat gaan op haar 21ste plaats. Bart heeft wat trainingsachterstand opgelopen. In de korte cross werd de voorlaatste plaats zijn deel.
De uitslagen:
5/2, Vilvoorde, PK, miniemen °05, 1780m: (winnares: 6’56”); 7. Helena LAMBERT 7’41” (op 29).
5/2, Vilvoorde, PK, cadetten, 2060m: (winnares: 7’38”); 21. Marie LAMBERT 8’44” (op 38).
5/2, Vilvoorde, PK, korte cross, 2765m: 37. Bart VANDERSTRAETEN (op 38).
23 januari. - Helena en Marie Lambert hadden het in de veldloop van Bornem niet onder de markt. Bij een zonnig en droog winterweertje zakten liefst 1127 atleten uit de provincies van Vlaams-Brabant, Oost-Vlaanderen en Antwerpen naar het Breevensportpark af om er een pittige veldloop te lopen. De meeste deelnemers waren te vinden bij de miniemen, en dat zal Helena wel geweten hebben. Na een onberispelijke start posteerde ze zich rond de twintigste positie en die verdedigde ze met hand en tand. In de fel bevochten eindsprint spurtte ze nog een concurrente voorbij.
Voor een keer nam een gemotiveerde Marie een puike start. Ze werd rond de tiende/elfde stelling gepost, positie die ze een poos kon vasthouden, maar geleidelijk moest ze die snelle start bekopen en zakte ze weg naar een iets lager niveau, maar ook zij spurtte naar de streep alsof er haar leven van afhing en met succes: ze won nog een plaats. Daar is het om te doen! Ze werd 34ste op 56.
De uitslagen:
22/1, Bornem, veldloop miniemen °05, 1.910m: 19. Helena LAMBERT 7'10" (op 56)
22/1, Bornem, veldloop cadetten, 2.410m: 34. Marie LAMBERT 10'11" (op 56)
Voor een keer nam een gemotiveerde Marie een puike start. Ze werd rond de tiende/elfde stelling gepost, positie die ze een poos kon vasthouden, maar geleidelijk moest ze die snelle start bekopen en zakte ze weg naar een iets lager niveau, maar ook zij spurtte naar de streep alsof er haar leven van afhing en met succes: ze won nog een plaats. Daar is het om te doen! Ze werd 34ste op 56.
De uitslagen:
22/1, Bornem, veldloop miniemen °05, 1.910m: 19. Helena LAMBERT 7'10" (op 56)
22/1, Bornem, veldloop cadetten, 2.410m: 34. Marie LAMBERT 10'11" (op 56)
Pech brengt Helena niet verder dan 18de plaats in Hamme
15 januari. – Door de winterse weersomstandigheden werd het een zware veldloop in Hamme. Op sommige plaatsen van de omloop zakte men wel 15 cm in de smurrie en een beetje verder lag er ijs, waar men gemakkelijk kon op wegschuiven! Helena liet het zoals gewoonlijk niet aan haar hart komen en startte zeer goed. Ze scheurde als achtste van een veertigtal deelneemsters door de eerste bocht. Ze wilde verder naar voren, maar gleed plots uit in de modder waardoor ze verschillende plaatsen verloor. Tot overmaat van ramp kwam er nog een stukje hout aan een spike vast te zitten. Ze werd daardoor sterk gehinderd bij het lopen en ze vond dat ze daardoor haar kansen niet echt heeft kunnen verdedigen. Ze viel terug tot de 22ste plaats. Op het einde bewees ze nog over voldoende reserves te beschikken. In haar eindspurt van zo’n 150 m lang stak ze nog vier tegenstreefsters voorbij om als achttiende te eindigen. Knap!
Zus Marie startte niet; ze was ziek.
Helena liep haar beste cross van het seizoen tot nu toe
8 januari. – Helena heeft het nieuwe jaar goed ingezet. In Grimbergen startte ze als veertiende de eerste bocht in in een groep van 37 deelnemers. Bij de eerste doortocht kwam ze als elfde voorbij. Ze hield deze keer goed stand. Helena doseerde goed en ging op haar elan door. Ze wilde haar beste prestatie van het cross-seizoen tot nu toe neerzetten. Met een tegenstreefster die dubbel zo lang is als zijzelf net achter haar. Ze kent haar heel goed van verschillende duels van vorig seizoen op het scherp van de snee trek- en drukwerk inbegrepen. Ze was niet zinnens om haar te laten doen en mede daardoor leverde ze nog een stevige eindspurt af wat haar een zeer verdienstelijke zevende plaats opleverde. Haar trainers van AAV en VAC waren het er over eens dat ze zeer goed gedoseerd had en dat het beste van het seizoen nog moet komen!
Marie daarentegen moest starten in een mega groep van meer dan vijftig deelnemers. Marie miste de gezamenlijke opwarming van VAC en mede daardoor stond ze op de tweede rij aan de startlijn. Ze ging als 44ste door de eerste bocht, wat weinig goeds voorspelde. Toch werden we aangenaam verrast toen ze bij de eerste doortocht als zeventiende voorbij kwam. Ze was dus sterk naar voren opgeschoven. Waarschijnlijk heeft ze zich daar geforceerd, want net als de vorige keerr betaalde ze haar geleverde inspanningen cash. Ze viel terug naar de dertigste plaats. Goed blijven trainen en op tijd in bed: dat is nu de boodschap.
Bart was nog in vakantiemodus. In de korte cross moest hij deze keer een paar concurrenten die hij normaal aankan, voorlaten.
De uitslagen:
8/1, Grimbergen, min.°05, 1960m: 7. Helena LAMBERT 6’36” (op 37).
8/1, Grimbergen, cad. 2130m: 30. Marie LAMBERT 8’52” (op 47).
8/1, Grimbergen, korte cross, 2760m: 22. Bart VANDERSTRAETEN 11’20” (op 23).
8 januari. – Helena heeft het nieuwe jaar goed ingezet. In Grimbergen startte ze als veertiende de eerste bocht in in een groep van 37 deelnemers. Bij de eerste doortocht kwam ze als elfde voorbij. Ze hield deze keer goed stand. Helena doseerde goed en ging op haar elan door. Ze wilde haar beste prestatie van het cross-seizoen tot nu toe neerzetten. Met een tegenstreefster die dubbel zo lang is als zijzelf net achter haar. Ze kent haar heel goed van verschillende duels van vorig seizoen op het scherp van de snee trek- en drukwerk inbegrepen. Ze was niet zinnens om haar te laten doen en mede daardoor leverde ze nog een stevige eindspurt af wat haar een zeer verdienstelijke zevende plaats opleverde. Haar trainers van AAV en VAC waren het er over eens dat ze zeer goed gedoseerd had en dat het beste van het seizoen nog moet komen!
Marie daarentegen moest starten in een mega groep van meer dan vijftig deelnemers. Marie miste de gezamenlijke opwarming van VAC en mede daardoor stond ze op de tweede rij aan de startlijn. Ze ging als 44ste door de eerste bocht, wat weinig goeds voorspelde. Toch werden we aangenaam verrast toen ze bij de eerste doortocht als zeventiende voorbij kwam. Ze was dus sterk naar voren opgeschoven. Waarschijnlijk heeft ze zich daar geforceerd, want net als de vorige keerr betaalde ze haar geleverde inspanningen cash. Ze viel terug naar de dertigste plaats. Goed blijven trainen en op tijd in bed: dat is nu de boodschap.
Bart was nog in vakantiemodus. In de korte cross moest hij deze keer een paar concurrenten die hij normaal aankan, voorlaten.
De uitslagen:
8/1, Grimbergen, min.°05, 1960m: 7. Helena LAMBERT 6’36” (op 37).
8/1, Grimbergen, cad. 2130m: 30. Marie LAMBERT 8’52” (op 47).
8/1, Grimbergen, korte cross, 2760m: 22. Bart VANDERSTRAETEN 11’20” (op 23).
Te veel kroketten gegeten!”
27 december. - Helena en Marie trokken richting Nederlandse grens, waar al zeventig jaar een veldloop georganiseerd wordt van het niveau van een CrossCup-manche. Meer bepaald in de buurt van het sportcentrum “De Hoge Wal” in Ertvelde wacht een snelle, maar pittige cross met zijn korte bochten en nijdige bulten, maar dit jaar zonder een spatje modder.
Kleine Helene startte in een te groot peloton voor haar. Er werd getrokken en geduwd dat het een lieve lust was. Papa Marc: “Ze ging ongeveer als dertigste in het veld ( dat zijn we van haar niet gewoon); ze bleek schrik te hebben van de afstand en daarom ging ze niet te snel naar voren, maar ze doseerde haar wedstrijd goed. Halfkoers liep ze op de zeventiende stek na een flinke remonte, maar toen het einde in zicht was verloor ze nog een paar plaatsen om als één en twintigste te eindigen." De aanpassingsperiode naar een nieuwe leeftijdscategorie is nog aan de gang. Na Nieuwjaar wordt het vast beter.
Marie startte met een groep van negentwintig deelnemers. “Ze trok als laatste het veld in en wilde ook niet direct alles geven: de afstand weet je wel. Na half koers was ze toch opgeschoven naar plaats zestien, wat zeer goed was. Maar zoals bij Helena kwam de man met de hamer op bezoek en viel ze stil om te eindigen op de twee en twintigste plaats. Waarschijnlijk teveel kroketten gegeten!”
Bart durfde het als enige aan om het internationale geweld partij te geven op de Brusselse manche van de CrossCup. Op de korte cross in het park van Laken, die toch nog drie kilometer lang was, weerde hij zich zoals we van hem gewoon zijn. Hij werd 80ste en liet nog vier dapperen achter zich! Momenteel geniet hij van een veertiendaagse vakantie onder de Turkse zon.
De uitslagen:
18/12, Brussel, korte cross, 3km: 80. Bart VANDERSTRAETEN 11’44” (op 84).
26/12, Ertvelde, miniemen 1950m: 21. Helena LAMBERT (op 41).
26/12, Ertvelde, cadetten 2500m: 22. Marie LAMBERT (op 28).
27 december. - Helena en Marie trokken richting Nederlandse grens, waar al zeventig jaar een veldloop georganiseerd wordt van het niveau van een CrossCup-manche. Meer bepaald in de buurt van het sportcentrum “De Hoge Wal” in Ertvelde wacht een snelle, maar pittige cross met zijn korte bochten en nijdige bulten, maar dit jaar zonder een spatje modder.
Kleine Helene startte in een te groot peloton voor haar. Er werd getrokken en geduwd dat het een lieve lust was. Papa Marc: “Ze ging ongeveer als dertigste in het veld ( dat zijn we van haar niet gewoon); ze bleek schrik te hebben van de afstand en daarom ging ze niet te snel naar voren, maar ze doseerde haar wedstrijd goed. Halfkoers liep ze op de zeventiende stek na een flinke remonte, maar toen het einde in zicht was verloor ze nog een paar plaatsen om als één en twintigste te eindigen." De aanpassingsperiode naar een nieuwe leeftijdscategorie is nog aan de gang. Na Nieuwjaar wordt het vast beter.
Marie startte met een groep van negentwintig deelnemers. “Ze trok als laatste het veld in en wilde ook niet direct alles geven: de afstand weet je wel. Na half koers was ze toch opgeschoven naar plaats zestien, wat zeer goed was. Maar zoals bij Helena kwam de man met de hamer op bezoek en viel ze stil om te eindigen op de twee en twintigste plaats. Waarschijnlijk teveel kroketten gegeten!”
Bart durfde het als enige aan om het internationale geweld partij te geven op de Brusselse manche van de CrossCup. Op de korte cross in het park van Laken, die toch nog drie kilometer lang was, weerde hij zich zoals we van hem gewoon zijn. Hij werd 80ste en liet nog vier dapperen achter zich! Momenteel geniet hij van een veertiendaagse vakantie onder de Turkse zon.
De uitslagen:
18/12, Brussel, korte cross, 3km: 80. Bart VANDERSTRAETEN 11’44” (op 84).
26/12, Ertvelde, miniemen 1950m: 21. Helena LAMBERT (op 41).
26/12, Ertvelde, cadetten 2500m: 22. Marie LAMBERT (op 28).
Amber net in en Helena en Marie net niet in top-tien
4 december. – In de 65ste veldloop van Wespelaar, waar in totaal 584 atleten aan deelnamen, geraakte Amber in de top tien in haar leeftijdscategorie door in de eindfase twee Dilbeekse atletes na een lang gerekte spurt achter zich te laten. Aan de streep kwam ze als veertiende over de streep. Drie masters en één juniore liepen haar vooraf, maar ze deed het al merkelijk beter dan vorige week in Vilvoorde, toen ze haar comeback maakte. Hopelijk kan ze die lijn spoedig doortrekken. Helena liep, zoals we van haar gewend zijn, een sterke eerste helft van de wedstrijd. Ze nestelde zich in vierde, vijfde positie, maar na 600m viel ze geleidelijk terug om uiteindelijk uit de eerste tien te vallen. Marie laat de snelle starters eerst begaan. Ze werd aanvankelijk zestiende gespot, maar daarna rukte ze op richting eerste tien. Dat lukte niet niet. Bart liep zijn tweede lange cross in acht dagen tijd. Er kwam veel kwaliteit aan de start en die mannen verwezen Bart naar de achtergrond. Bart was op weg naar de voorlaatste plaats, maar de laatste man raakt alsmaar meer achterop en staakte de strijd met nog één ronde te gaan. De jury had geen oog voor Bart, want ze namen zijn tijd niet op!
De uitslagen:
4/12, Wespelaar, veldloop, miniemen °05, 1500m: 11. Helena LAMBERT 6’17” (op 28).
4/12, Wespelaar, veldloop, cadetten 2500m: 11. Marie LAMBERT 10’45” (op 22).
4/12, Wespelaar, veldloop, senioren 4500m: 10. Amber TEUGELS 18’21” (op 22).
4/12, Wespelaar, veldloop, senioren 9000m: 22. Bart VANDERSTRAETEN (op 23).
4 december. – In de 65ste veldloop van Wespelaar, waar in totaal 584 atleten aan deelnamen, geraakte Amber in de top tien in haar leeftijdscategorie door in de eindfase twee Dilbeekse atletes na een lang gerekte spurt achter zich te laten. Aan de streep kwam ze als veertiende over de streep. Drie masters en één juniore liepen haar vooraf, maar ze deed het al merkelijk beter dan vorige week in Vilvoorde, toen ze haar comeback maakte. Hopelijk kan ze die lijn spoedig doortrekken. Helena liep, zoals we van haar gewend zijn, een sterke eerste helft van de wedstrijd. Ze nestelde zich in vierde, vijfde positie, maar na 600m viel ze geleidelijk terug om uiteindelijk uit de eerste tien te vallen. Marie laat de snelle starters eerst begaan. Ze werd aanvankelijk zestiende gespot, maar daarna rukte ze op richting eerste tien. Dat lukte niet niet. Bart liep zijn tweede lange cross in acht dagen tijd. Er kwam veel kwaliteit aan de start en die mannen verwezen Bart naar de achtergrond. Bart was op weg naar de voorlaatste plaats, maar de laatste man raakt alsmaar meer achterop en staakte de strijd met nog één ronde te gaan. De jury had geen oog voor Bart, want ze namen zijn tijd niet op!
De uitslagen:
4/12, Wespelaar, veldloop, miniemen °05, 1500m: 11. Helena LAMBERT 6’17” (op 28).
4/12, Wespelaar, veldloop, cadetten 2500m: 11. Marie LAMBERT 10’45” (op 22).
4/12, Wespelaar, veldloop, senioren 4500m: 10. Amber TEUGELS 18’21” (op 22).
4/12, Wespelaar, veldloop, senioren 9000m: 22. Bart VANDERSTRAETEN (op 23).
Helena in de top-10 in de Drie Fonteinen
27 november. – Heerlijk cross-weer die zaterdag 26 november in het Driefonteinendomein bij Sparta Vilvoorde met een massa deelnemers. Ook Helena had er zin in. Ze was meteen voorin te zien en ze mengde zich in de felle strijd om de derde plaats. Jammer genoeg kon ze die inspanning niet volhouden tot op het einde. Toch haalde ze nog de top-tien. De afstand van 1.600m is voorlopig nog een beetje te lang voor haar, zeker tegen dat hoge tempo. Maar er komen nog veel wedstrijden. Marie had in haar eerste Vlaamse cross eveneens te maken met aanpassingsmoeilijkheden (langere afstand én beide geboortejaren lopen samen). Julie, die scholiere geworden is, liep haar eerste wedstrijd bij de scholieren. Ze trok goed haar plan, maar verzwakte zienderogen. Na een lange afwezigheid had Amber voldoende training in de benen om naar eigen zeggen zonder ambitie aan te treden bij de senioren. Ze werd knap 29ste op 94. Er stond geen korte cross op het programma, dus liep Bart de lange cross en hij deed het meer dan behoorlijk met een 78ste plaats op 88.
De uitslagen:
26/11, Vilvoorde, veldloop, miniemen °05, 1600m: 10. Helena LAMBERT 6’42” (op 36).
26/11, Vilvoorde, veldloop, cadetten, 2.440m: 35. Marie LAMBERT 10’42” (op 52).
26/11, Vilvoorde, veldloop, scholieren, 2.940m: 27. Julie ARIJS 13’31” (op 28).
26/11, Vilvoorde, junioren, senioren en masters, 4.490m: 29. Amber TEUGELS 18’22” (op 94).
26/11; Vilvoorde, senioren 8.800m: 88. Bart VANDERSTRAETEN 34’56” (op 88).
27 november. – Heerlijk cross-weer die zaterdag 26 november in het Driefonteinendomein bij Sparta Vilvoorde met een massa deelnemers. Ook Helena had er zin in. Ze was meteen voorin te zien en ze mengde zich in de felle strijd om de derde plaats. Jammer genoeg kon ze die inspanning niet volhouden tot op het einde. Toch haalde ze nog de top-tien. De afstand van 1.600m is voorlopig nog een beetje te lang voor haar, zeker tegen dat hoge tempo. Maar er komen nog veel wedstrijden. Marie had in haar eerste Vlaamse cross eveneens te maken met aanpassingsmoeilijkheden (langere afstand én beide geboortejaren lopen samen). Julie, die scholiere geworden is, liep haar eerste wedstrijd bij de scholieren. Ze trok goed haar plan, maar verzwakte zienderogen. Na een lange afwezigheid had Amber voldoende training in de benen om naar eigen zeggen zonder ambitie aan te treden bij de senioren. Ze werd knap 29ste op 94. Er stond geen korte cross op het programma, dus liep Bart de lange cross en hij deed het meer dan behoorlijk met een 78ste plaats op 88.
De uitslagen:
26/11, Vilvoorde, veldloop, miniemen °05, 1600m: 10. Helena LAMBERT 6’42” (op 36).
26/11, Vilvoorde, veldloop, cadetten, 2.440m: 35. Marie LAMBERT 10’42” (op 52).
26/11, Vilvoorde, veldloop, scholieren, 2.940m: 27. Julie ARIJS 13’31” (op 28).
26/11, Vilvoorde, junioren, senioren en masters, 4.490m: 29. Amber TEUGELS 18’22” (op 94).
26/11; Vilvoorde, senioren 8.800m: 88. Bart VANDERSTRAETEN 34’56” (op 88).
Marie en Bart over de taalgrens
21 november. - Marie Lambert en Bart Vanderstraeten losten de afgelasting van de veldloop in Kortenberg vanwege de voorspelde storm als volgt op. Ze reden de dag voordien naar Nijvel voor een Waalse veldloop. Het was er droog en van (veel) wind was er geen sprake. Ze kregen een vlakke omloop op parkwegels voorgeschoteld met een vrij lange strook stukje cross met wat hoogtemeters en een steile afdaling. Voor Marie was het haar eerste wedstrijd ooit bij de cadetten. Die ging over 1,6 km en de 16 cadetten liepen samen met de 18 deelnemers aan de korte cross voor vrouwen. Het nadeel dan is dat je als cadet niet goed kan inschatten op de hoeveelste plaats je in je eigen leeftijdscategorie loopt. Marie nam een goede start en handhaafde zich de hele wedstrijd rond de tiende positie. Ze beëindigde haar race op een verdienstelijke negende plaats. Bart nam aan de korte cross over 3.000 m deel. De derde klim kroop in de kleren, maar hij mag trots zijn op zeventiende plaats. Voor het eerst in een veldloop liet hij elf man achter zich.
De uitslagen:
19/11, Nijvel, veldloop, cadetten, 1.600m: 9. Marie LAMBERT 6’56” (op 16).
19/11; Nijvel, veldloop; korte cross 3.000m: 17. Bart VANDERSTRAETEN 12”58” (op 28).
Onderschriften foto's: Marie bindt de strijd aan met de “oudere” dames.
Bart geconcentreerd rond de plas in Nijvel.
21 november. - Marie Lambert en Bart Vanderstraeten losten de afgelasting van de veldloop in Kortenberg vanwege de voorspelde storm als volgt op. Ze reden de dag voordien naar Nijvel voor een Waalse veldloop. Het was er droog en van (veel) wind was er geen sprake. Ze kregen een vlakke omloop op parkwegels voorgeschoteld met een vrij lange strook stukje cross met wat hoogtemeters en een steile afdaling. Voor Marie was het haar eerste wedstrijd ooit bij de cadetten. Die ging over 1,6 km en de 16 cadetten liepen samen met de 18 deelnemers aan de korte cross voor vrouwen. Het nadeel dan is dat je als cadet niet goed kan inschatten op de hoeveelste plaats je in je eigen leeftijdscategorie loopt. Marie nam een goede start en handhaafde zich de hele wedstrijd rond de tiende positie. Ze beëindigde haar race op een verdienstelijke negende plaats. Bart nam aan de korte cross over 3.000 m deel. De derde klim kroop in de kleren, maar hij mag trots zijn op zeventiende plaats. Voor het eerst in een veldloop liet hij elf man achter zich.
De uitslagen:
19/11, Nijvel, veldloop, cadetten, 1.600m: 9. Marie LAMBERT 6’56” (op 16).
19/11; Nijvel, veldloop; korte cross 3.000m: 17. Bart VANDERSTRAETEN 12”58” (op 28).
Onderschriften foto's: Marie bindt de strijd aan met de “oudere” dames.
Bart geconcentreerd rond de plas in Nijvel.
ATLETIEK.BE
De nieuwe website van de VAL = www.atletiek.be. Zoek je een wedstrijd? Op de frontpagina het blokje "wedstrijdkalender" aanklikken!
De nieuwe website van de VAL = www.atletiek.be. Zoek je een wedstrijd? Op de frontpagina het blokje "wedstrijdkalender" aanklikken!
VOLKSCROSS
UITSLAGEN 2016
MMA:
*******ACTUA (wedstrijdverslagen en clubnieuws) via link onder "Actueel"****
| volkscross_uitslagen_7_maart_2015.doc |
| resultaat_volkscross_opwijk_2014.pdf |
Actueel
Enkele van onze atleten namen recent aan competities deel.. Het verslag van hun jongste prestatie kan je via deze link lezen.
AANVRAAG OF VERNIEUWEN LIDMAATSCHAP AAV Het lidgeld blijft onveranderd op 30 euro, voor een wedstrijdatleet op 60 euro en voor een gezinskaart (vanaf 3 leden) op 70 euro (voor een jaar). Lidgeld bij voorkeur te betalen via overschrijving op rekeningnummer BE20 7785 9705 4556 (BIC GKCCBEBB) met vermelding van voornaam en familienaam atleet, adres, telefoonnummer (GMS) en e-mailadres + lidgeld 2017. Opgave van rijksregisternummer (is nu decretaal verplicht); formuliertje dat je aan één van de trainsters (trainer) één van de trainsters (trainer) kan afgeven. AAV ressorteert onder de federatie SPORTA vzw. Sporta levert een lidkaart af, waarmee je onder meer onder vertoon van deze lidkaart 20% korting krijgt bij elke aankoop in de betere sportwinkel. Je kan deze lidkaart ook voorleggen aan uw mutualiteit, die u een premie kan toekennen. Bij Sporta hebben we ook een verzekering tegen gebeurlijke ongevallen. Graag het nodige zo spoedig mogelijk. Het AAV-bestuur |
.
LOOPTIP:
|
